De oude boerderij ‘De Bijweg’ aan de Sloterweg 734 is één van laatste oude boerderijen aan de Sloterweg.

Boerderij De Bijweg, Sloterweg 734. Foto: Tamar Frankfurther.

Al jarenlang doet de Dorpsraad zijn uiterste best om het voortbestaan van de boerderij te verzekeren door het de status van gemeentelijk monument te laten krijgen.

Keer op keer stootte de Dorpsraad zijn neus totdat alleen een gang naar de rechter over bleef. Die zitting was begin november 2021.

Gemeente wil het pand ook behouden
Half december was de uitspraak van de Rechtbank. Helaas werd de Dorpsraad weer niet in het gelijk gesteld. Maar er was ook goed nieuws. Ter zitting gaf ook de vertegenwoordiger van de gemeente aan dat het College van B&W belang hecht aan het behoud van de boerderij. De gemeente is daarom voornemens het pand een zogenaamde ‘Orde 2-status’ te geven.

Orde 2-status
Het Amsterdamse Welstandsbeleid stelt over orde-2 panden:

“Dit zijn bouwwerken van vóór 1940, die vanwege hun hoge architectonische kwaliteit, hun plaats in de stedenbouwkundige structuur en/of als toonaangevend element in de gevelwand een belangrijke bijdrage leveren aan het stadsbeeld. Uitgangspunt bij orde 2 panden is behoud / restauratie.”

Hiermee is het doel van de Dorpsraad bereikt, namelijk: het voorkomen dat het pand gesloopt zou worden ten behoeve van nieuwbouw.

Een klein stukje karakteristieke bouw aan de Sloterweg blijft dus bestaan!

Piet Renooy, 23 december 2021.

Vanaf 21 december 2021 was de kerstsfeer bij de Slotense Claudia Pels ver te zoeken toen bleek dat hun lieve poes Molly met hoge snelheid was aangereden op de Vrije Geer.

Poes Molly is hiermee het zoveelste kattenslachtoffer op deze smalle weg, die totaal ongeschikt is om zoveel verkeer te verwerken.

80 km/uur en doorgereden
“Helaas is onze Molly dinsdag doodgereden op de net geopende racebaan de Vrije Geer”, meldt Claudia in een mail aan de redactie. “30 kilometer per uur had Molly nog wel gered. 80 kilometer per uur echter niet. De laffe bestuurder is doorgereden.”

Straks hopelijk alleen bestemmingsverkeer
Deze vreselijke gebeurtenis onderstreept eens te meer hoezeer het noodzakelijk is dat de Sloterweg op zo kort mogelijke termijn geen doorgaande sluiproute meer is richting de A4. Op de Vrije Geer wordt het dan immers automatisch ook veel rustiger. Alleen degenen die ‘iets op Sloten te zoeken hebben’ rijden hier dan nog. De gemeente gaat ervan uit dat deze automobilisten zich hier wél aan de toegestane snelheid van 30 km/uur houden en sociaal zullen rijden.

Kruising Vrije Geer
Na een dodelijk ongeluk en jarenlang overleg en advies van de Politie, de gemeentelijke verkeersexperts, de Fietsersbond en de werkgroep Sloten namens de Dorpsraad, is de kruising Vrije Geer / Ditlaar recent aangepast om deze met name voor fietsers veiliger te maken. Het overgrote deel van het doorgaande verkeer rijdt nog altijd over de andere tak van de Vrije geer, rond het weiland. Sommige Slotenaren merken dat het verkeer dat via de bewoonde tak van de Vrije Geer rijdt nu sneller rijdt. Zij hebben nu immers voorrang bij de kruising Vrije Geer / Ditlaar. Anderen laten weten dat de snelheid van het doorgaande verkeer hier altijd al veel te hoog was en dat het hier nog altijd “even gevaarlijk is”. En dat dit “in de afgelopen decennia al tot meer (bijna-)ongelukken en het verlies van poezenlevens heeft geleid”.

Doorgaand verkeer weren
Hoe het ook zij: Dit ongeval onderstreept vooral dat het nu écht nodig is dat er een verkeersbesluit over de Sloterweg genomen gaat worden en dat verder uitstel daarvan onaanvaardbaar is. Hopelijk gaat de gemeenteraad op 26 januari 2022 hierover dan eindelijk een besluit nemen, zodat het op de Vrije Geer veel rustiger en dus veiliger wordt. Ook voor poezen.

Tamar Frankfurther; 30 december 2021.

Bij groot onderhoud Osdorperweg

Het herinrichtingsplan voor het groot onderhoud aan de Osdorperweg, dat de gemeente ter voorbereiding op het overleg van 13 december 2021 aan alle deelnemende bewoners had toegezonden, noemt drie te realiseren onderdelen: verbreding, asfaltering en een nieuw voetpad.

Dat er verbreding werd aangekondigd, maar ook een nieuw voetpad terwijl dat pas een half jaar geleden was vernieuwd, riep meteen vanaf de start van het overleg al de nodige vragen op. Nog nooit eerder in het al jaren lopende overleg over de verbetering van de veiligheid was er namelijk sprake van om de weg te verbreden.

De vertegenwoordigers van de gemeente haastten zich dan ook om meteen aan het begin van de videobijeenkomst te verklaren dat in tegenstelling tot deze aankondiging bij het groot onderhoud in 2022 géén nieuw voetpad zal komen en dat ook van verbreding géén sprake zal zijn. Toch was niet iedereen gerust na deze toezegging. Gewezen werd op vorige asfaltering in december 2011 toen her en der ook al verbreding van het wegvak plaatsvond. Deze verbreding werd echter kort daarna afgestraft met afbrokkeling van de zijkanten, aangezien de daarvoor vereiste fundering immers ontbrak.

Zwaar verkeer gefaciliteerd…
Maar vooral ook de hiermee verband houdende plannen om de weg technisch te gaan inrichten voor zwaar vrachtverkeer gaven de nodige protesten. Voor de realisatie van dit uitgangspunt moet de weg namelijk een betere fundering krijgen die vooral ook aan de zijkanten het gewicht van zwaar vrachtverkeer moet kunnen opvangen. En juist dit voornemen schoot bij nogal wat deelnemers in het verkeerde keelgat. Immers, al sinds 1963 geldt op de Osdorperweg een inrijverbod voor verkeer met een hogere aslast dan 4,8 ton en een breedte boven 2,20 m. Van een aantal vrachtwagens van alhier gevestigde bedrijven is bekend dat zij voor hun bedrijfsvoering een ontheffing hebben. Als het hierbij zou blijven, zou het probleem beperkt zijn. Maar het merendeel van het zware vrachtverkeer gebruikt de weg echter uitsluitend als een snelle en korte verbindingsroute tussen Halfweg en Osdorp.

Half jaar op slot
Zo’n 25 bewoners namen maandag 13 december deel aan de door de gemeente belegde videovergadering. In de week daarvoor ontvingen al deze deelnemers het herinrichtingsplan voor de Osdorperweg. Het gaat om het 1.450 meter lange gedeelte tussen de Joris van den Berghweg en Halfweg. Uit het plan wordt duidelijk dat het groot onderhoud 7 maanden in beslag zal nemen. In februari worden kabels en leidingen vervangen. In de 6 daarop volgende maanden wordt in zes fases elke maand een weggedeelte vervangen waarna het werk 28 augustus afgerond moet zijn. Bewoners kunnen met de nodige hinder hun erf nog wel bereiken, maar doorgaand verkeer wordt dan omgeleid via Geuzenveld.

Omleidingen bieden kansen!
Binnen elk van de zes fases waarin een bepaald weggedeelte op de schop gaat is de weg daarnaast nóg weer eens in kleinere stukken onderverdeeld om de hinder tot een minimum te beperken en de bereikbaarheid te vergroten. Dit alles heeft, zoals sommige deelnemers tot hun genoegen vaststelden, ook zijn positieve keerzijde: een dik half jaar zal doorgaand verkeer op de Osdorperweg namelijk niet mogelijk zijn. Via een uitvoerig omleidingsplan zal dit dan zijn weg moeten vinden via Geuzenveld. En… dat biedt kansen voor de toekomst, want als de verkeersstromen in dat half jaar goed worden gemonitord zou wel eens kunnen blijken dat het huidige verkeer dat de Osdorperweg al jaren teistert wél via alternatieve routes kan worden afgewikkeld… Daarnaast zal het in maart in te voeren eenrichtingsverkeer op de Tom Schreursweg mogelijk ook bijdragen aan de wering van sluipverkeer op de aangrenzende polderwegen.

Brede, rode fietsstroken!
Gelet op de zwakke positie van fietsers op de Osdorperweg was dan ook de grote vraag: krijgt het nieuwe asfalt straks aan beide zijden een rode fietsstrook met bijbehorende belijning? Hans de Waal als voortrekker van de Klankbordgroep Oud Osdorp hield dan ook een vurig pleidooi om deze stroken méér breedte te geven, zodat het autoverkeer het in optische zin met minder ruimte moet doen, zoals b.v. ook in Badhoevedorp al succesvol wordt toegepast. Uit de reactie van de gemeente werd echter duidelijk dat met de uitvoerder van het groot onderhoud deze rode fietsstroken en de belijning nog niet zijn ingepland, maar dat deze wens zeker zal worden ‘meegenomen’…

Inspelen op 30 km
De gemeente Amsterdam is voornemens om in 2023 in het grootste deel van de stad een maximum snelheid van 30 km in te voeren. Het komend jaar zal dan worden gebruikt om hiervoor de nodige aanpassingen aan de wegen uit te voeren, zodat de verlaagde snelheid op een logische wijze kan worden afgedwongen. Vanuit de bewoners kwam dan ook de vraag hoe bij het groot onderhoud aan de Osdorperweg hierop alvast wordt ingespeeld, te meer omdat ook de Osdorperweg dan in zijn geheel een 30 km-zone gaat worden. De gemeente stelt zich echter op het standpunt dat het groot onderhoud puur als een soort casco moet worden gezien en dat de nog te nemen verkeersmaatregelen als de verdere inrichting moeten worden beschouwd. Het ‘gat’ tussen nieuw asfalt en verdere inrichting is dan het tijdvak waarin de nota van uitgangspunten moet worden vastgesteld en de keuze voor het definitieve ontwerp moet worden gemaakt.

De cruciale vraag wordt dan in ieder geval hoe de snelheid van het verkeer moet worden beteugeld. Volgens meerdere deelnemers heeft de nieuwe norm van 30 km alleen kans van slagen als er met camera’s wordt gehandhaafd. Als dat in de Haarlemmermeer nu al wél kan, waarom hier dan niet…?

Uitvoeringsplan op website ontbreekt
In de uitnodiging aan de deelnemers voor deze videovergadering meldt de gemeente dat het uitvoeringsplan (31 pagina’s met o.a. plattegronden van alle zes fases) óók op de gemeentelijke websitepagina is geplaatst. Wie het plan echter op de betreffende website (www.amsterdam.nl/osdorperweg) opzoekt grijpt helaas mis: geen uitvoeringsplan! Wie het wil raadplegen kan het plan hier vinden.

Zie ook het artikel Oud Osdorpers in de slag om schadeherstel

Theo Durenkamp; 14 december 2021.

Van: www.theodurenkamp.nl/artikelen-1/weerstand-tegen-wegverbreding

Niet alleen de bewoners van het wegvak waar binnenkort groot onderhoud plaats vindt deden hun zegje tijdens de openbare bijeenkomst op 14 december 2021. Ook de bewoners langs de Osdorperweg tussen Ookmeerweg en Joris van den Berghweg waren ruimschoots aanwezig.

Ook de bewoners van het stuk Osdorperweg dat géén groot onderhoud krijgt wezen de gemeente op de slechte staat van de weg die steeds meer een lappendeken van noodreparaties dreigt te worden.

Zij grepen hiermee tevens hun kans om de gemeente ervan te doordringen dat óók dit deel van de weg aan groot onderhoud toe is. Helaas kwam er van gemeentelijke kant geen toezegging om ook op dit deel groot onderhoud uit te voeren, zoals dat in 2007 voor de laatste keer gebeurde. Wél kwam er de schoorvoetende toezegging dat er gekeken gaat worden naar de verzakte en afgebrokkelde stukken en het weer opnieuw aanbrengen van asfalt op plekken waar nu een lappendeken aan noodstenen is gelegd.

Hoewel de gemeente de openbare bijeenkomst had belegd om informatie te geven over het vervangen van het asfalt op het stuk Osdorperweg tussen Joris van den Berghweg en Halfweg, grepen de ca. 25 bewoners hun kans om alle klachten over de al jaren voortdurende verkeersonveiligheid te spuien. Het oorspronkelijke onderwerp van de bijeenkomst, t.w. de aanpak van de asfaltering in wegvakken en tijdsfases alsmede alle omleidingen tijdens de zeven maanden durende klus, kwam daardoor nauwelijks aan de orde. Al wist één ondernemer de gemeente wel te confronteren met de onbereikbaarheid van zijn inrit, juist tijdens de drukste periode van zijn bedrijf. Schoorvoetend gaf de betreffende ambtenaar toe met de wegenbouwfirma te bekijken of er in het tijdschema nog een omruil te realiseren zou zijn. De inbreng van de deelnemers zorgde er dan ook voor dat het grootste deel van de twee uur durende bijeenkomst in het teken kwam te staan van allerlei voorstellen om de weg veiliger te maken. Echter, eventuele verbeteringen in dit opzicht komen pas op zijn vroegst in 2023 in beeld. Wat het 1450 meter lange wegvak richting Halfweg betreft, zie het betreffende artikel.

Trillingen, verzakkingen en scheuren
Daarnaast kregen ook de bewoners van het weggedeelte ten zuiden van de Joris van den Berghweg alle aandacht voor hun grieven. Hier kent de weg aan één zijde een reeks dijkwoningen in de kern van Oud Osdorp die flink te lijden hebben van het zware vrachtverkeer dat over de slappe veendijk dendert. Trillingen, scheuren en verzakkingen zijn hier al tientallen jaren de klachten. Eén bewoonster weet te vertellen dat de Dienst Waternet zich al jaren zorgen maakt over de situatie. Hoewel de Osdorperweg nu geen een waterkerende functie meer heeft, hebben verzakkingen die optreden een dermate ondermijnend effect dat huizen en wegfundering nu gevaar lopen. Er blijken nu maatregelen nodig te zijn om de veendijk op zijn plek te houden en om daarmee schade aan bebouwing en omgeving te voorkomen. Een TNO-rapport uit 2000 bevestigt nog eens de ernst van de zwakke ondergrond in combinatie met het te zware vrachtverkeer dat het tweezijdig inrijverbod sinds 1963 negeert zonder dat hierop gehandhaafd. “Moet er eerst een ernstig ongeluk gebeuren?”, is de vraag die deze avond dan ook regelmatig wordt gesteld.

Voetpad onder de maat
Verder wordt erop gewezen hoe de veiligheid van voetgangers en bewoners in het geding is, omdat op sommige plekken het verkeer op slechts één meter langs de ramen rijdt. Voetgangers moeten het hier doen met een breedte van 3 en op sommige plaatsen slechts 2 stoeptegels. En dan is er ook nog die ene plek waar de begroeiing zó welig tiert dat er slechts één stoeptegel aan breedte resteert… De betonpaaltjes in de beruchte bocht die de breedte van 3 stoeptegels moeten beschermen, lagen er de laatste weken dan ook meermalen uit… Duidelijk is dat het voetpad niet voldoet aan de minimale eisen voor kinderwagens en rolstoelgebruikers, te meer omdat de betonpaaltjes de doorgang beperken tot een breedte van slechts 2 stoeptegels.

‘Participatiemoe’
Diverse Oud Osdorpers die al hun hele leven langs de weg wonen verklaren deze avond ‘participatiemoe’ te zijn en het bijltje erbij neer te willen gooien. Na tientallen jaren praten, periodes van stilte, steeds weer opnieuw van voren af aan beginnen met weer andere ambtenaren lopen de frustraties op en groeit meer en meer het gevoel dat er een politiek spel wordt gevoerd van pappen en nathouden, rekken en strekken. Alleen al déze oudgedienden onder de Oud Osdorpers -die steeds weer komen opdraven om ondanks alles toch weer mee te doen en door te gaan- verdienen het ruimschoots om de uiteindelijke oplossing daadwerkelijk nog eens mee te mogen maken… 

Zie ook het artikel Weerstand tegen verbreding en zwaar verkeer

Theo Durenkamp; 15 december 2021.

Van: www.theodurenkamp.nl/artikelen-1/oud-osdorpers-in-de-slag-om-schadeherstel

Iedere week zorgen de vrijwilligers van de werkgroep Publiciteit er trouw voor dat iedereen op de hoogte is van het laatste nieuws uit en over Sloten en Oud Osdorp.

Dat is een hele uitdaging, omdat hier veel bij komt kijken. Zeker omdat er in 2021 héél veel te melden viel over het landelijke gebied. Het ging maar door…

Nu de werkgroep Publiciteit niet langer gebonden is aan de maximale omvang van 800 woorden met twee kleine plaatjes per week, kunnen ook foto’s van het kleine nieuws worden gepubliceerd. Zoals van het lieve initiatief van een Slotenaar om flink wat Slotenaartjes (zo heten de paaltjes op het dorp) te voorzien van een kerstmuts. Foto Tamar Frankfurther.

Start digitale Nieuwsbrief
Na 43 jaar met in totaal 2.090 afleveringen heeft de werkgroep Publiciteit op 3 februari voor het laatst een ‘Rubriek Sloten-Oud Osdorp’ in de Westerpost gepubliceerd. De nieuwe eigenaren van de huis-aan-huiskrant boden de redactie geen vrijheid meer om zelf te bepalen wat er wanneer in onze Rubriek werd geschreven.

Het is de werkgroep gelukt om meteen al in de week daarna de nieuwe gelijknamige Nieuwsbrief digitaal te lanceren en naar 550 kersverse abonnees te sturen. In totaal is de digitale ‘Rubriek’ dit jaar 46 keer verschenen. Oud Osdorper Hans de Waal maakt er iedere week een printbare pdf-versie van, zodat ook bewoners en andere belangstellenden zonder internet op de hoogte kunnen blijven. Hiervan wordt helaas nog weinig gebruikgemaakt. Wie voor ouders of buren een print wil maken, kan zich voor deze service aanmelden door even te mailen.

Proppen in een halve krantenpaginapagina?
Aan het eind van het jaar ontvingen wekelijks bijna 1.000 belangstellenden deze Nieuwsbrief, die gemiddeld door 78% van hen wordt gelezen. Ongeveer een kwart van de lezers klikt door naar een langer artikel of naar informatie op een andere website. Artikelen over het verkeer op de Sloterweg en Osdorperweg scoren hierbij verreweg het hoogst.

In 2021 is er zóveel gebeurd dat het bijna niet meer voorstelbaar is dat het hoofdredacteur Tamar Frankfurther al die jaren gelukt is om het nieuws in een halve tablet-krantenpagina van 800 woorden met twee illustraties te proppen.

Website
De Nieuwsbrief zorgt er ook voor dat de website www.slotenoudosdorp.nl veel meer bezoekers trekt. De productie van de Nieuwsbrief en het plaatsen van de artikelen op de website verhoogde wel flink de werkdruk op de kleine werkgroep Publiciteit. Theo Durenkamp keerde na 33 jaar weer terug in de werkgroep als ‘correspondent in het bijzonder voor Oud Osdorp’. Ook de Slotense Thera van Homeyer blijft voor speciale interviews aan de werkgroep verbonden. Dit team vrijwilligers zal ook in 2022 weer zijn best doen om alle belangstellenden te voorzien van het nieuws uit en opinies over het landelijk gebied Sloten-Oud Osdorp.

Eén weekje overslaan maar…
De werkgroep is ondertussen ook druk met de productie van de komende Dorpengids die waarschijnlijk in maart 2022 gaat verschijnen en slaat nu daarom een weekje over. Op woensdag 5 januari kunt u nummer 2.137 van onze 44e jaargang op uw ‘digitale mat’ verwachten. Mocht er tussentijds groot nieuws zijn, dan treft u dit zeker op de nieuwspagina van onze website aan.

Tot die tijd wens ik u namens de werkgroep Publiciteit gezellige feestdagen en veel gezondheid, geluk en liefde in het nieuwe jaar. Ik hoop dat u ook blijft omkijken naar buren en vrienden die alleen zijn. Onder normale omstandigheden is dat al belangrijk, maar nu met het ‘corona-ding’ al helemaal…

Tamar Frankfurther, 20 december 2021.

In het landelijke gebied staat een flink aantal gemeentelijke monumenten. Daarnaast is de dorpskern van Sloten een ‘Gemeentelijk Beschermd Dorpsgezicht’.

Omdat de gemeente Amsterdam het bijzondere karakter van haar erfgoed wil behouden, gelden er regels over het aanbrengen van zonnepanelen op daken, en andere zichtbare (duurzaamheids)maatregelen.

Alleen panelen op panden zonder monumentale status, die bovendien niet zichtbaar zijn vanaf de openbare ruimte, zijn binnen het Beschermd Dorpsgezicht Sloten toegestaan.

Vraag advies
Binnen de regels die het Amsterdamse beleid hanteert, zijn er wel degelijk mogelijkheden om gebruik te maken van zonne-energie. Zolang ze de beeldkwaliteit en de monumentale waarden maar niet verstoren. Projectleider Duurzaam Erfgoed van de gemeente Amsterdam, Annette ten Doeschate, geeft aan dat er wél regels gelden: “Eigenaren van monumenten en andere panden met erfgoedwaarden doen er daarom goed aan om altijd eerst advies te vragen voordat zij zich vastleggen op investeringen.”

Voor monumentale panden geldt een vergunningsplicht en kunnen er (technische) restricties anders dan ‘zichtbaarheid’ zijn. Eigenaren van alle woningen zonder monumentale status – maar die wel in het Gemeentelijk Beschermd Dorpsgezicht Sloten liggen – mogen vergunningsvrij zonnepanelen plaatsen. Zolang die panelen maar niet storend zichtbaar zijn vanaf de openbare ruimte.

Vergunning aanvragen verplicht
Voor zowel monumenten als beschermde gezichten geldt: Er zijn regels voor zonnepanelen en andere duurzaamheidsmaatregelen. Ingrepen zoals panelen op zichtbare dakvlakken, kozijnen met andere indelingen en isolatie aan de buitenkant zijn in principe niet toegestaan, wanneer ze de beeldkwaliteit en het karakter aantasten. Een hellend dak is vrijwel altijd een beeldbepalend onderdeel van een gebouw. Een doorgaand dak of een aantal daken, kunnen beeldbepalend zijn voor een straat. Zonnepanelen en -collectoren, zichtbaar vanuit de openbare ruimte, zijn onwenselijk omdat zij het aanzicht van het gebouw en de straatwand verstoren. Projectleider Duurzaamheid Ten Doeschate: “Als een bepaalde maatregel in strijd met de erfgoedwaarden en daardoor niet mogelijk is, proberen we mee te denken over andere mogelijke manieren om energie te besparen of op te wekken.

In een aantal gevallen is het opwekken van zonne-energie met panelen wel toegestaan. Dat kan onder voorwaarden ook gelden voor (vanuit de openbare ruimte) zichtbare panelen op niet-monumentale daken die binnen een beschermd gezicht liggen. Dan is het wel altijd maatwerk en, net als bij monumenten, altijd vergunningplichtig. In Amsterdam Noord loopt nu een ‘pilotproject’ waarbij rode panelen op rode voordakvlakken binnen het beschermde stadsgezicht, worden toegestaan. Als dat een succes wordt, komt die mogelijkheid er binnenkort waarschijnlijk ook in de andere beschermde gezichten zoals Sloten.”

Wie meer wil weten kan doet er goed aan de gemeentelijke website te raadplegen. Wie vragen heeft, kan het beste een mail sturen naar het Loket ‘Duurzaam Erfgoed’. Er zijn mogelijkheden om zonne-energie op te wekken of op andere manieren duurzamer te worden, zonder afbreuk te doen aan de erfgoedwaarden.

Tamar Frankfurther, december 2021.

Aan het eind van dit bewogen jaar blikken we graag terug op wat we, met zijn allen, hebben bereikt.

Toen dit jaar begon, zaten we midden in een lockdown, de coronapandemie domineerde het land en in 2020 hadden we veel vrijwilligersdagen moeten afgelasten. Ging het weer zo’n jaar worden? Gelukkig niet! De werkdagen met vrijwilligers mochten, met toestemming van onze werkgever, de gemeente Amsterdam, doorgang vinden, mits we diverse maatregelen troffen.

Natuurwerkdag bij het insectenhotel.

Eén eigenwijs schaap
Zo ver waren we nog niet, want in februari werd het een dikke week erg koud. Er kon zelfs even geschaatst worden op het bevroren water rond en door het natuurpark. Op het – dat niet openbaar toegankelijk is – stond nog steeds één schaap, de eigenwijze dame die niet met de groep mee op stal wilde. Zou ze het redden in haar eentje in de kou? We hebben haar dagelijks bijgevoerd en ze bleek het gelukkig prima te redden.

Later in het jaar heeft de schapenboer Ton er drie schaapjes bijgezet en in september zijn ze allemaal, ook deze eigenwijze wolbaal, meegegaan naar een ander stuk land. In de winter 2021-2022 dus geen schapenzorgen. Er is een nieuw hek geplaatst naar het schapenland.

Twee jonge ooievaars geringd
Terwijl het ooievaarspaar zijn eieren uitbroedde, was er veel belangstelling voor de andere ooievaarspalen. Op een gegeven moment waren er maar liefst acht ooievaars met interesse voor de hoge nesten. ‘Onze’ ooievaarspapa heeft ze uiteindelijk allemaal verjaagd, helaas. Op 15 juni zijn twee jonge ooievaars zijn geringd, een prima score, daar er dit jaar door het natte en koude voorjaar veel nesten verloren zijn gegaan.

Gebied ontwikkelt zich goed
De natuur profiteerde van het natte voorjaar, er stonden heel veel echte koekoeksbloemen. De koekoek liet zich trouwens ook goed zien.

Het vele maaien en hooien werpt vruchten af: er springen steeds meer kikkertjes rond en er bloeien steeds meer kruiden. Dit jaar hebben we in de Nieuwsbrief aan de grote vrijwilligersgroep iedere maand een dier op plant centraal gezet en hier informatie over gedeeld. Dit werd door de vrijwilligers gewaardeerd. Over vruchten gesproken: De fruitbomen op het park produceerden dit jaar veel pruimen en weinig peren. Vrijwilliger Stefan heeft allerlei leuke waterplanten meegenomen uit het Sarphatipark voor in de sloten rond het natuurpark.

Henk Damen. Foto Tamar.

Voormalig beheerder Henk Damen overleden
De beheergroep Natuurpark Vrije Geer werd opgeschrikt door het verdrietige nieuws dat voormalig beheerder van het park Henk Damen (63) op 15 juni thuis is overleden aan Long Covid. Een enorme klap. Henk was de beheerder van wie wij het stokje van over hebben genomen. Veel te jong, veel te vroeg, veel te snel. Een kleine delegatie van de vrijwilligers mocht bij de afscheidsdienst aanwezig zijn, heel fijn en bijzonder in deze COVID-tijd.

Een vos en vele andere waarnemingen
Op de cameraval, die we neergezet hadden omdat we gedode ganzenresten vonden, stond de dader: Een vos doet regelmatig een rondje schapenland. Verder hebben we de blauwborst, watersnippen, rietzangers en karekieten waargenomen. Er is ook een jonge bunzing gevonden (en met de Dierenambulance meegegeven, want ondervoed).

Werkdagen vrijwilligers
Zoals gezegd, we hebben alle werkdagen – onder strikte voorwaarden – kunnen draaien, met als afsluiter de Nationale Natuurwerkdag. Speciale dank gaat uit naar Jane, Hein en Hans, voor het mede-organiseren. De Natuurwerkdag heeft een paar nieuwe vrijwilligers opgeleverd, de wilgen zijn geknot, takkenrillen aangevuld en het insectenhotel, dat goed functioneert, heeft nu zijn officiële naam gekregen, de Vrije Logeerkorf.

Werkzaamheden winter 2022
In de winter van 2022 gaan we de watergang aan de dorpszijde vrijmaken van houtige begroeiing, zodat de waterdoorstroming weer goed wordt en er meer zicht komt op het water. Helaas is het schapenland, ondanks toezeggingen, nog steeds niet door derden gemaaid en afgeruimd. Iets waar wij al heel lang over aan het steggelen zijn. Het is van groot ecologisch belang dat dit ieder jaar tussen half oktober en half november voor 2/3 gemaaid wordt. We blijven hierop aandringen.

Dit was 2021 in een notendop. Er is ontzettend veel werk verzet door de vrijwilligers,. Daar zijn wij hen dankbaar voor. Uiteraard vergeven we Tamar dat ze onze werkdag zomaar een keer vergat ;-).

We hopen iedereen in 2022 weer vol enthousiasme te mogen begroeten om het beheer te continueren. Het is een fijne groep!

Groetjes, Ruud Lutterlof en Marina den Ouden, beheerders Natuurpark Vrije Geer; december 2021.

Ook op het terrein van de overlast van de evenementenlocatie ‘De Polderheuvel’ is in 2021 geen echte vooruitgang geboekt.

Door corona kon er gelukkig slechts één groot evenement georganiseerd worden. Het ‘Chin Chin Festival’ veroorzaakte wel meteen weer de gebruikelijke ernstige overlast van kabaal en verkeersoverlast.

De Polderheuvel ingericht tot evenementenlocatie voor een dance-evenement;
2 juli 2021. Foto: Erik Swierstra.

Polderheuvel kreeg zomaar andere classificatie
Doordat door aanhoudende burgerprotesten en woningbouwplannen andere locaties zijn afgevallen, is de gemeente naarstig op zoek gegaan naar nieuwe locaties voor grootschalige dance-evenementen. Zonder overleg en geheel in tegenspraak met uitgebreide studies in voorgaande jaren werd de in 2018 nog voor grootschalige evenementen ongeschikte locatie ‘Polderheuvel’ in Oud Osdorp (klasse 3 van 5) zonder studies formeel in 2020 zomaar opgewaardeerd naar “zeer geschikt” (klasse 1 van 5). Hierbij liet onze burgemeester zich puur leiden door inbreng van haar ambtenaren en het evenementenbureau. Hiermee probeert de gemeente dit – op ondemocratische wijze tot stand gekomen beleid dat steunt op onjuiste en sterk eenzijdig gekleurde gronden – door te drukken.

Dialoogtafel ingesteld
Na een duidelijke terechtwijzing door de vereniging ‘Geen N1’, die zich als vertegenwoordiger van een aantal burgerplatforms al jarenlang zorgen maakt om het evenementenbeleid van de gemeente, riep de gemeente bij monde van de burgemeester medio 2021 naarstig een ‘dialoogtafel’ in het leven. Naast omwonenden uit Halfweg, Geuzenveld en (Oud) Osdorp namen de volkstuinders, de Dorpsraad Sloten-Oud Osdorp en de Vereniging ‘GeenN1’ aan dit overleg deel. Een brede vertegenwoordiging dus.

Dialoogtafel september zonder open discussie
Het begon al niet goed toen de omwonenden op een weinig toegankelijke wijze werden uitgenodigd zich hiervoor aan te melden. In de oproep werd gesproken van zowel “het gebruik als evenemententerrein” als ook “het gebruik en invulling van de locatie”. Deze twee doelstellingen zijn – met name als het gaat om het toestaan van grootschalige dance-evenementen – onverenigbaar.

Het eerste overleg van deze dialoogtafel is tumultueus verlopen. De emoties liepen toen hoog op en het was een overleg waar weinig structuur in te bespeuren viel. Vooral het standpunt van de gemeente dat de dialoog uit moest gaan van het ondemocratisch genomen besluit over het ‘Locatieprofiel 2021’ riep veel weerstand op. Hierin stond namelijk dat “de Polderheuvel als locatie voor grootschalige dance-evenementen is opgenomen waarbij er voor het komend jaar 8 zijn voorzien van in totaal 27 evenementdagen”.

Tijdens deze eerste dialoogtafel op 2 september bleek duidelijk met welke intentie de gemeente het overleg wilde voeren. Namelijk met als uitgangspunt dat grootschalige dance-evenementen op de Polderheuvel toegestaan moesten worden. Daarbij ging de gemeente geheel voorbij aan de functie van de Tuinen van West, zoals deze in het verleden is vastgelegd. Duidelijk bleek dat de gemeente niet te intentie had om bewoners te laten “meepraten over het gebruik en de invulling van het gebied”. Zoals de gemeente van tevoren wél expliciet had aangekondigd in de uitnodiging voor de dialoogtafel. Na intern beraad tussen de uitgenodigde burgers werd in september besloten dat een bijdrage aan deze dialoogtafel op deze wijze zinloos is.

Alvorens de tweede vergadering van de dialoogtafel (op 23 november) in te gaan, hebben de participanten aan de dialoogtafel een aantal randvoorwaarden voor overleg geformuleerd. Met als doel om te komen tot een robuust en constructieve dialoog met procedures, zoals omschreven in de nieuwe omgevingswet. Hierbij dient het toekomstig gebruik van de Polderheuvel en de invulling daarvan leidend te zijn.

Dialoogtafel november: Bewoners bepalen agenda zelf
Vol verwachting werd dus op 23 november begonnen aan de tweede – wederom digitale – dialoogtafel. Al snel bleek dat de organisatoren erop rekenden dat dit overleg een voortzetting zou worden van het eerste dialoogtafeloverleg. De ambtenaren wilden komen tot een “invulling van de geplande evenementen”. Maar, dankzij teamwork en een gedegen voorbereiding lukte het de bewoners en de vertegenwoordigende participanten om de agenda helemaal om te turnen. Het overleg werd daarom deze keer helemaal gewijd aan twee heel andere onderwerpen.

Passende bestemming en ‘meespraak’
Twee onderwerpen stonden centraal:
1. In het belang van een aantrekkelijke woon- en leefomgeving moet de dialoogtafel gaan over de toekomst van de Polderheuvel in de breedst mogelijke zin. Het gebied moet vooral het hele jaar door een trekpleister worden voor omwonenden en niet een praktisch onbenut ‘grasveld’ gedurende 330 dagen per jaar. Hier moeten passende evenementen een plaats kunnen krijgen. En dan gaat het om kleinschalige, duurzame evenementen die passen binnen de filosofie van de ‘Tuinen van West’, zodat de ondernemers hier ook goed op kunnen inspelen.
2. Er moet voortaan sprake zijn van een robuuste dialoogtafel, waarbij burgerparticipatie serieus wordt genomen. Transparant en evenwichtig, met de nieuwe omgevingswet als leidraad.

Huiswerk voor de gemeente
Ondanks dat het evenementenbureau, de uitvoerder van het evenementenbeleid van Amsterdam, trachtte als een kapotte grammofoonplaat zijn uitgangspunten in zijn bestuurscultuur 0.0 overeind te houden, is het tóch gelukt om een bres te slaan in de starre opstelling van de ambtenaren. Verdere uitwerking van de plannen rond grootschalige evenementen werd door de ‘bewoners’ terzijde gelegd en verschoven naar vervolgoverleg op basis van genoemde beide door hen ingebrachte uitgangspunten.

Na een ongeveer 1,5 uur durende discussie werd afgesloten met de opdracht aan de gemeente om het volgend overleg te komen met een invulling van de dialoogtafel conform de wensen van de burgers in een dialoogtafel 2.0. De bal ligt nu bij de burgemeester of zij de nieuwe omgevingswet serieus wil nemen en serieuze burgerparticipatie wil instellen.

In de tussentijd werd medio december een andere digitale inspraakprocedure voor invulling van de ‘Tuinen van West’ gepubliceerd, de nadere invulling van een deel van de nu nog groene Lutkemeerpolder rond de A5. Wederom gebaseerd op een vercommercialiseringsgedachte zoals ook voor het gebied rond de Polderheuvel is gecreëerd. We hebben kunnen constateren welke desastreuze gevolgen het in handen geven van commerciële partijen van openbare (groene) ruimten kan hebben op het behoud en beheer.

De participanten rond de dialoogtafel beraden zich of de ontwikkelingen binnen de ‘Tuinen van West’ niet dusdanige omvang begint te krijgen dat hier sprake is van een wettelijke verplichting tot bewonersparticipatie conform de nieuwe Omgevingswet (inspraak is mogelijk tot 23 januari 2022).

De bewoners en hun vertegenwoordigingen beraden zich ondertussen op hun standpunt bij de gemeentelijke besluitvorming rond het verder verloop van de ontwikkelingen rond de Polderheuvel en of de nieuwe ontwikkelingen rond de ‘Lutkemeerpolder’ aanleiding geven om de horizon van de dialoogtafel te verbreden. Wordt in 2022 zeker vervolgd.

Chris Nierop; 10 december 2021.

Sinds 16 november 2021 zijn weer twee Slotense panden toegevoegd in het gemeentelijke monumentenregister.

Aangezien het om twee bijzondere panden gaat, nam portefeuillehouder Ronald Mauer de voordracht van Bureau Monumenten en Archeologie over. Het gaat om de voormalige pastorie van de Sloterkerk aan de Osdorperweg 24 en villa ‘Maupertuus’ aan de Sloterweg 782.

“Zowel het bijzondere pand als het erf van Villa Maupertus aan de Sloterweg 782 zijn goed bewaard gebleven en monumentwaardig”, oordeelde de gemeente.
Foto: Erik Swierstra.

Dorpspastorie uit 1909
De voormalige pastorie is waarschijnlijk een van de bekendste panden van de oude Slotense dorpskern. Het bevindt zich aan de Osdorperweg (aan het Kerkrondje) achter de Sloterkerk.

Het pand krijgt de monumentale status “vanwege de hoge stedenbouwkundige en cultuurhistorische waarde en omdat het een architectonisch kundig ontwerp is van de architect Piet Heyn. Dit pand is een voorbeeld van een zorgvuldig ontworpen villa met de functie van dorpspastorie in eclectische stijl uit 1909”.

Het gezin van dominee Kuipéri was het laatste domineesgezin dat hier woonde. Begin jaren zestig heeft de Protestantse kerk het pand verkocht aan de familie Prins die hier vele jaren gelukkig woonde. Sindsdien kreeg het statige pand twee nieuwe eigenaren.

Villa in de Delftse School uit 1932
Het andere pand dat nu officieel ‘gemeentelijk monument’ is, ligt aan de Sloterweg 782 tussen de rotonde en de Johan Huizingalaan. Deze villa is volgens de gemeente monumentwaardig “vanwege de stedenbouwkundige, architectonische en cultuurhistorische waarde en vanwege het feit dat het pand en het erf vrij gaaf bewaard zijn gebleven en een zekere zeldzaamheidswaarde hebben. Het in 1932 naar ontwerp van architect A. Ingwersen gebouwde pand is een goed voorbeeld van een villa uit het interbellum in de stijl van de Delftse School.” De villa is gebouwd door Adriaan Goslinga, hoogleraar geschiedenis en de Nederlandse taal en letterkunde aan de Vrije Universiteit. Hij noemde zijn huis naar de burcht van Reinaert, Maupertuus. Deze naam stond boven de voordeur. Begin jaren zestig kwam hoofdcommissaris Van der Molen in dit huis wonen. Hij heeft de naam Maupertuus van de gevel verwijderd. Rond 1970 de toenmalige directeur van het Stedelijk Museum hier wonen.

Tamar Frankfurther, 9 december 2021.