Niet alleen de bewoners van het wegvak waar binnenkort groot onderhoud plaats vindt deden hun zegje tijdens de openbare bijeenkomst op 14 december 2021. Ook de bewoners langs de Osdorperweg tussen Ookmeerweg en Joris van den Berghweg waren ruimschoots aanwezig.

Ook de bewoners van het stuk Osdorperweg dat géén groot onderhoud krijgt wezen de gemeente op de slechte staat van de weg die steeds meer een lappendeken van noodreparaties dreigt te worden.

Zij grepen hiermee tevens hun kans om de gemeente ervan te doordringen dat óók dit deel van de weg aan groot onderhoud toe is. Helaas kwam er van gemeentelijke kant geen toezegging om ook op dit deel groot onderhoud uit te voeren, zoals dat in 2007 voor de laatste keer gebeurde. Wél kwam er de schoorvoetende toezegging dat er gekeken gaat worden naar de verzakte en afgebrokkelde stukken en het weer opnieuw aanbrengen van asfalt op plekken waar nu een lappendeken aan noodstenen is gelegd.

Hoewel de gemeente de openbare bijeenkomst had belegd om informatie te geven over het vervangen van het asfalt op het stuk Osdorperweg tussen Joris van den Berghweg en Halfweg, grepen de ca. 25 bewoners hun kans om alle klachten over de al jaren voortdurende verkeersonveiligheid te spuien. Het oorspronkelijke onderwerp van de bijeenkomst, t.w. de aanpak van de asfaltering in wegvakken en tijdsfases alsmede alle omleidingen tijdens de zeven maanden durende klus, kwam daardoor nauwelijks aan de orde. Al wist één ondernemer de gemeente wel te confronteren met de onbereikbaarheid van zijn inrit, juist tijdens de drukste periode van zijn bedrijf. Schoorvoetend gaf de betreffende ambtenaar toe met de wegenbouwfirma te bekijken of er in het tijdschema nog een omruil te realiseren zou zijn. De inbreng van de deelnemers zorgde er dan ook voor dat het grootste deel van de twee uur durende bijeenkomst in het teken kwam te staan van allerlei voorstellen om de weg veiliger te maken. Echter, eventuele verbeteringen in dit opzicht komen pas op zijn vroegst in 2023 in beeld. Wat het 1450 meter lange wegvak richting Halfweg betreft, zie het betreffende artikel.

Trillingen, verzakkingen en scheuren
Daarnaast kregen ook de bewoners van het weggedeelte ten zuiden van de Joris van den Berghweg alle aandacht voor hun grieven. Hier kent de weg aan één zijde een reeks dijkwoningen in de kern van Oud Osdorp die flink te lijden hebben van het zware vrachtverkeer dat over de slappe veendijk dendert. Trillingen, scheuren en verzakkingen zijn hier al tientallen jaren de klachten. Eén bewoonster weet te vertellen dat de Dienst Waternet zich al jaren zorgen maakt over de situatie. Hoewel de Osdorperweg nu geen een waterkerende functie meer heeft, hebben verzakkingen die optreden een dermate ondermijnend effect dat huizen en wegfundering nu gevaar lopen. Er blijken nu maatregelen nodig te zijn om de veendijk op zijn plek te houden en om daarmee schade aan bebouwing en omgeving te voorkomen. Een TNO-rapport uit 2000 bevestigt nog eens de ernst van de zwakke ondergrond in combinatie met het te zware vrachtverkeer dat het tweezijdig inrijverbod sinds 1963 negeert zonder dat hierop gehandhaafd. “Moet er eerst een ernstig ongeluk gebeuren?”, is de vraag die deze avond dan ook regelmatig wordt gesteld.

Voetpad onder de maat
Verder wordt erop gewezen hoe de veiligheid van voetgangers en bewoners in het geding is, omdat op sommige plekken het verkeer op slechts één meter langs de ramen rijdt. Voetgangers moeten het hier doen met een breedte van 3 en op sommige plaatsen slechts 2 stoeptegels. En dan is er ook nog die ene plek waar de begroeiing zó welig tiert dat er slechts één stoeptegel aan breedte resteert… De betonpaaltjes in de beruchte bocht die de breedte van 3 stoeptegels moeten beschermen, lagen er de laatste weken dan ook meermalen uit… Duidelijk is dat het voetpad niet voldoet aan de minimale eisen voor kinderwagens en rolstoelgebruikers, te meer omdat de betonpaaltjes de doorgang beperken tot een breedte van slechts 2 stoeptegels.

‘Participatiemoe’
Diverse Oud Osdorpers die al hun hele leven langs de weg wonen verklaren deze avond ‘participatiemoe’ te zijn en het bijltje erbij neer te willen gooien. Na tientallen jaren praten, periodes van stilte, steeds weer opnieuw van voren af aan beginnen met weer andere ambtenaren lopen de frustraties op en groeit meer en meer het gevoel dat er een politiek spel wordt gevoerd van pappen en nathouden, rekken en strekken. Alleen al déze oudgedienden onder de Oud Osdorpers -die steeds weer komen opdraven om ondanks alles toch weer mee te doen en door te gaan- verdienen het ruimschoots om de uiteindelijke oplossing daadwerkelijk nog eens mee te mogen maken… 

Zie ook het artikel Weerstand tegen verbreding en zwaar verkeer

Theo Durenkamp; 15 december 2021.

Van: www.theodurenkamp.nl/artikelen-1/oud-osdorpers-in-de-slag-om-schadeherstel

Iedere week zorgen de vrijwilligers van de werkgroep Publiciteit er trouw voor dat iedereen op de hoogte is van het laatste nieuws uit en over Sloten en Oud Osdorp.

Dat is een hele uitdaging, omdat hier veel bij komt kijken. Zeker omdat er in 2021 héél veel te melden viel over het landelijke gebied. Het ging maar door…

Nu de werkgroep Publiciteit niet langer gebonden is aan de maximale omvang van 800 woorden met twee kleine plaatjes per week, kunnen ook foto’s van het kleine nieuws worden gepubliceerd. Zoals van het lieve initiatief van een Slotenaar om flink wat Slotenaartjes (zo heten de paaltjes op het dorp) te voorzien van een kerstmuts. Foto Tamar Frankfurther.

Start digitale Nieuwsbrief
Na 43 jaar met in totaal 2.090 afleveringen heeft de werkgroep Publiciteit op 3 februari voor het laatst een ‘Rubriek Sloten-Oud Osdorp’ in de Westerpost gepubliceerd. De nieuwe eigenaren van de huis-aan-huiskrant boden de redactie geen vrijheid meer om zelf te bepalen wat er wanneer in onze Rubriek werd geschreven.

Het is de werkgroep gelukt om meteen al in de week daarna de nieuwe gelijknamige Nieuwsbrief digitaal te lanceren en naar 550 kersverse abonnees te sturen. In totaal is de digitale ‘Rubriek’ dit jaar 46 keer verschenen. Oud Osdorper Hans de Waal maakt er iedere week een printbare pdf-versie van, zodat ook bewoners en andere belangstellenden zonder internet op de hoogte kunnen blijven. Hiervan wordt helaas nog weinig gebruikgemaakt. Wie voor ouders of buren een print wil maken, kan zich voor deze service aanmelden door even te mailen.

Proppen in een halve krantenpaginapagina?
Aan het eind van het jaar ontvingen wekelijks bijna 1.000 belangstellenden deze Nieuwsbrief, die gemiddeld door 78% van hen wordt gelezen. Ongeveer een kwart van de lezers klikt door naar een langer artikel of naar informatie op een andere website. Artikelen over het verkeer op de Sloterweg en Osdorperweg scoren hierbij verreweg het hoogst.

In 2021 is er zóveel gebeurd dat het bijna niet meer voorstelbaar is dat het hoofdredacteur Tamar Frankfurther al die jaren gelukt is om het nieuws in een halve tablet-krantenpagina van 800 woorden met twee illustraties te proppen.

Website
De Nieuwsbrief zorgt er ook voor dat de website www.slotenoudosdorp.nl veel meer bezoekers trekt. De productie van de Nieuwsbrief en het plaatsen van de artikelen op de website verhoogde wel flink de werkdruk op de kleine werkgroep Publiciteit. Theo Durenkamp keerde na 33 jaar weer terug in de werkgroep als ‘correspondent in het bijzonder voor Oud Osdorp’. Ook de Slotense Thera van Homeyer blijft voor speciale interviews aan de werkgroep verbonden. Dit team vrijwilligers zal ook in 2022 weer zijn best doen om alle belangstellenden te voorzien van het nieuws uit en opinies over het landelijk gebied Sloten-Oud Osdorp.

Eén weekje overslaan maar…
De werkgroep is ondertussen ook druk met de productie van de komende Dorpengids die waarschijnlijk in maart 2022 gaat verschijnen en slaat nu daarom een weekje over. Op woensdag 5 januari kunt u nummer 2.137 van onze 44e jaargang op uw ‘digitale mat’ verwachten. Mocht er tussentijds groot nieuws zijn, dan treft u dit zeker op de nieuwspagina van onze website aan.

Tot die tijd wens ik u namens de werkgroep Publiciteit gezellige feestdagen en veel gezondheid, geluk en liefde in het nieuwe jaar. Ik hoop dat u ook blijft omkijken naar buren en vrienden die alleen zijn. Onder normale omstandigheden is dat al belangrijk, maar nu met het ‘corona-ding’ al helemaal…

Tamar Frankfurther, 20 december 2021.

In het landelijke gebied staat een flink aantal gemeentelijke monumenten. Daarnaast is de dorpskern van Sloten een ‘Gemeentelijk Beschermd Dorpsgezicht’.

Omdat de gemeente Amsterdam het bijzondere karakter van haar erfgoed wil behouden, gelden er regels over het aanbrengen van zonnepanelen op daken, en andere zichtbare (duurzaamheids)maatregelen.

Alleen panelen op panden zonder monumentale status, die bovendien niet zichtbaar zijn vanaf de openbare ruimte, zijn binnen het Beschermd Dorpsgezicht Sloten toegestaan.

Vraag advies
Binnen de regels die het Amsterdamse beleid hanteert, zijn er wel degelijk mogelijkheden om gebruik te maken van zonne-energie. Zolang ze de beeldkwaliteit en de monumentale waarden maar niet verstoren. Projectleider Duurzaam Erfgoed van de gemeente Amsterdam, Annette ten Doeschate, geeft aan dat er wél regels gelden: “Eigenaren van monumenten en andere panden met erfgoedwaarden doen er daarom goed aan om altijd eerst advies te vragen voordat zij zich vastleggen op investeringen.”

Voor monumentale panden geldt een vergunningsplicht en kunnen er (technische) restricties anders dan ‘zichtbaarheid’ zijn. Eigenaren van alle woningen zonder monumentale status – maar die wel in het Gemeentelijk Beschermd Dorpsgezicht Sloten liggen – mogen vergunningsvrij zonnepanelen plaatsen. Zolang die panelen maar niet storend zichtbaar zijn vanaf de openbare ruimte.

Vergunning aanvragen verplicht
Voor zowel monumenten als beschermde gezichten geldt: Er zijn regels voor zonnepanelen en andere duurzaamheidsmaatregelen. Ingrepen zoals panelen op zichtbare dakvlakken, kozijnen met andere indelingen en isolatie aan de buitenkant zijn in principe niet toegestaan, wanneer ze de beeldkwaliteit en het karakter aantasten. Een hellend dak is vrijwel altijd een beeldbepalend onderdeel van een gebouw. Een doorgaand dak of een aantal daken, kunnen beeldbepalend zijn voor een straat. Zonnepanelen en -collectoren, zichtbaar vanuit de openbare ruimte, zijn onwenselijk omdat zij het aanzicht van het gebouw en de straatwand verstoren. Projectleider Duurzaamheid Ten Doeschate: “Als een bepaalde maatregel in strijd met de erfgoedwaarden en daardoor niet mogelijk is, proberen we mee te denken over andere mogelijke manieren om energie te besparen of op te wekken.

In een aantal gevallen is het opwekken van zonne-energie met panelen wel toegestaan. Dat kan onder voorwaarden ook gelden voor (vanuit de openbare ruimte) zichtbare panelen op niet-monumentale daken die binnen een beschermd gezicht liggen. Dan is het wel altijd maatwerk en, net als bij monumenten, altijd vergunningplichtig. In Amsterdam Noord loopt nu een ‘pilotproject’ waarbij rode panelen op rode voordakvlakken binnen het beschermde stadsgezicht, worden toegestaan. Als dat een succes wordt, komt die mogelijkheid er binnenkort waarschijnlijk ook in de andere beschermde gezichten zoals Sloten.”

Wie meer wil weten kan doet er goed aan de gemeentelijke website te raadplegen. Wie vragen heeft, kan het beste een mail sturen naar het Loket ‘Duurzaam Erfgoed’. Er zijn mogelijkheden om zonne-energie op te wekken of op andere manieren duurzamer te worden, zonder afbreuk te doen aan de erfgoedwaarden.

Tamar Frankfurther, december 2021.

Aan het eind van dit bewogen jaar blikken we graag terug op wat we, met zijn allen, hebben bereikt.

Toen dit jaar begon, zaten we midden in een lockdown, de coronapandemie domineerde het land en in 2020 hadden we veel vrijwilligersdagen moeten afgelasten. Ging het weer zo’n jaar worden? Gelukkig niet! De werkdagen met vrijwilligers mochten, met toestemming van onze werkgever, de gemeente Amsterdam, doorgang vinden, mits we diverse maatregelen troffen.

Natuurwerkdag bij het insectenhotel.

Eén eigenwijs schaap
Zo ver waren we nog niet, want in februari werd het een dikke week erg koud. Er kon zelfs even geschaatst worden op het bevroren water rond en door het natuurpark. Op het – dat niet openbaar toegankelijk is – stond nog steeds één schaap, de eigenwijze dame die niet met de groep mee op stal wilde. Zou ze het redden in haar eentje in de kou? We hebben haar dagelijks bijgevoerd en ze bleek het gelukkig prima te redden.

Later in het jaar heeft de schapenboer Ton er drie schaapjes bijgezet en in september zijn ze allemaal, ook deze eigenwijze wolbaal, meegegaan naar een ander stuk land. In de winter 2021-2022 dus geen schapenzorgen. Er is een nieuw hek geplaatst naar het schapenland.

Twee jonge ooievaars geringd
Terwijl het ooievaarspaar zijn eieren uitbroedde, was er veel belangstelling voor de andere ooievaarspalen. Op een gegeven moment waren er maar liefst acht ooievaars met interesse voor de hoge nesten. ‘Onze’ ooievaarspapa heeft ze uiteindelijk allemaal verjaagd, helaas. Op 15 juni zijn twee jonge ooievaars zijn geringd, een prima score, daar er dit jaar door het natte en koude voorjaar veel nesten verloren zijn gegaan.

Gebied ontwikkelt zich goed
De natuur profiteerde van het natte voorjaar, er stonden heel veel echte koekoeksbloemen. De koekoek liet zich trouwens ook goed zien.

Het vele maaien en hooien werpt vruchten af: er springen steeds meer kikkertjes rond en er bloeien steeds meer kruiden. Dit jaar hebben we in de Nieuwsbrief aan de grote vrijwilligersgroep iedere maand een dier op plant centraal gezet en hier informatie over gedeeld. Dit werd door de vrijwilligers gewaardeerd. Over vruchten gesproken: De fruitbomen op het park produceerden dit jaar veel pruimen en weinig peren. Vrijwilliger Stefan heeft allerlei leuke waterplanten meegenomen uit het Sarphatipark voor in de sloten rond het natuurpark.

Henk Damen. Foto Tamar.

Voormalig beheerder Henk Damen overleden
De beheergroep Natuurpark Vrije Geer werd opgeschrikt door het verdrietige nieuws dat voormalig beheerder van het park Henk Damen (63) op 15 juni thuis is overleden aan Long Covid. Een enorme klap. Henk was de beheerder van wie wij het stokje van over hebben genomen. Veel te jong, veel te vroeg, veel te snel. Een kleine delegatie van de vrijwilligers mocht bij de afscheidsdienst aanwezig zijn, heel fijn en bijzonder in deze COVID-tijd.

Een vos en vele andere waarnemingen
Op de cameraval, die we neergezet hadden omdat we gedode ganzenresten vonden, stond de dader: Een vos doet regelmatig een rondje schapenland. Verder hebben we de blauwborst, watersnippen, rietzangers en karekieten waargenomen. Er is ook een jonge bunzing gevonden (en met de Dierenambulance meegegeven, want ondervoed).

Werkdagen vrijwilligers
Zoals gezegd, we hebben alle werkdagen – onder strikte voorwaarden – kunnen draaien, met als afsluiter de Nationale Natuurwerkdag. Speciale dank gaat uit naar Jane, Hein en Hans, voor het mede-organiseren. De Natuurwerkdag heeft een paar nieuwe vrijwilligers opgeleverd, de wilgen zijn geknot, takkenrillen aangevuld en het insectenhotel, dat goed functioneert, heeft nu zijn officiële naam gekregen, de Vrije Logeerkorf.

Werkzaamheden winter 2022
In de winter van 2022 gaan we de watergang aan de dorpszijde vrijmaken van houtige begroeiing, zodat de waterdoorstroming weer goed wordt en er meer zicht komt op het water. Helaas is het schapenland, ondanks toezeggingen, nog steeds niet door derden gemaaid en afgeruimd. Iets waar wij al heel lang over aan het steggelen zijn. Het is van groot ecologisch belang dat dit ieder jaar tussen half oktober en half november voor 2/3 gemaaid wordt. We blijven hierop aandringen.

Dit was 2021 in een notendop. Er is ontzettend veel werk verzet door de vrijwilligers,. Daar zijn wij hen dankbaar voor. Uiteraard vergeven we Tamar dat ze onze werkdag zomaar een keer vergat ;-).

We hopen iedereen in 2022 weer vol enthousiasme te mogen begroeten om het beheer te continueren. Het is een fijne groep!

Groetjes, Ruud Lutterlof en Marina den Ouden, beheerders Natuurpark Vrije Geer; december 2021.

Ook op het terrein van de overlast van de evenementenlocatie ‘De Polderheuvel’ is in 2021 geen echte vooruitgang geboekt.

Door corona kon er gelukkig slechts één groot evenement georganiseerd worden. Het ‘Chin Chin Festival’ veroorzaakte wel meteen weer de gebruikelijke ernstige overlast van kabaal en verkeersoverlast.

De Polderheuvel ingericht tot evenementenlocatie voor een dance-evenement;
2 juli 2021. Foto: Erik Swierstra.

Polderheuvel kreeg zomaar andere classificatie
Doordat door aanhoudende burgerprotesten en woningbouwplannen andere locaties zijn afgevallen, is de gemeente naarstig op zoek gegaan naar nieuwe locaties voor grootschalige dance-evenementen. Zonder overleg en geheel in tegenspraak met uitgebreide studies in voorgaande jaren werd de in 2018 nog voor grootschalige evenementen ongeschikte locatie ‘Polderheuvel’ in Oud Osdorp (klasse 3 van 5) zonder studies formeel in 2020 zomaar opgewaardeerd naar “zeer geschikt” (klasse 1 van 5). Hierbij liet onze burgemeester zich puur leiden door inbreng van haar ambtenaren en het evenementenbureau. Hiermee probeert de gemeente dit – op ondemocratische wijze tot stand gekomen beleid dat steunt op onjuiste en sterk eenzijdig gekleurde gronden – door te drukken.

Dialoogtafel ingesteld
Na een duidelijke terechtwijzing door de vereniging ‘Geen N1’, die zich als vertegenwoordiger van een aantal burgerplatforms al jarenlang zorgen maakt om het evenementenbeleid van de gemeente, riep de gemeente bij monde van de burgemeester medio 2021 naarstig een ‘dialoogtafel’ in het leven. Naast omwonenden uit Halfweg, Geuzenveld en (Oud) Osdorp namen de volkstuinders, de Dorpsraad Sloten-Oud Osdorp en de Vereniging ‘GeenN1’ aan dit overleg deel. Een brede vertegenwoordiging dus.

Dialoogtafel september zonder open discussie
Het begon al niet goed toen de omwonenden op een weinig toegankelijke wijze werden uitgenodigd zich hiervoor aan te melden. In de oproep werd gesproken van zowel “het gebruik als evenemententerrein” als ook “het gebruik en invulling van de locatie”. Deze twee doelstellingen zijn – met name als het gaat om het toestaan van grootschalige dance-evenementen – onverenigbaar.

Het eerste overleg van deze dialoogtafel is tumultueus verlopen. De emoties liepen toen hoog op en het was een overleg waar weinig structuur in te bespeuren viel. Vooral het standpunt van de gemeente dat de dialoog uit moest gaan van het ondemocratisch genomen besluit over het ‘Locatieprofiel 2021’ riep veel weerstand op. Hierin stond namelijk dat “de Polderheuvel als locatie voor grootschalige dance-evenementen is opgenomen waarbij er voor het komend jaar 8 zijn voorzien van in totaal 27 evenementdagen”.

Tijdens deze eerste dialoogtafel op 2 september bleek duidelijk met welke intentie de gemeente het overleg wilde voeren. Namelijk met als uitgangspunt dat grootschalige dance-evenementen op de Polderheuvel toegestaan moesten worden. Daarbij ging de gemeente geheel voorbij aan de functie van de Tuinen van West, zoals deze in het verleden is vastgelegd. Duidelijk bleek dat de gemeente niet te intentie had om bewoners te laten “meepraten over het gebruik en de invulling van het gebied”. Zoals de gemeente van tevoren wél expliciet had aangekondigd in de uitnodiging voor de dialoogtafel. Na intern beraad tussen de uitgenodigde burgers werd in september besloten dat een bijdrage aan deze dialoogtafel op deze wijze zinloos is.

Alvorens de tweede vergadering van de dialoogtafel (op 23 november) in te gaan, hebben de participanten aan de dialoogtafel een aantal randvoorwaarden voor overleg geformuleerd. Met als doel om te komen tot een robuust en constructieve dialoog met procedures, zoals omschreven in de nieuwe omgevingswet. Hierbij dient het toekomstig gebruik van de Polderheuvel en de invulling daarvan leidend te zijn.

Dialoogtafel november: Bewoners bepalen agenda zelf
Vol verwachting werd dus op 23 november begonnen aan de tweede – wederom digitale – dialoogtafel. Al snel bleek dat de organisatoren erop rekenden dat dit overleg een voortzetting zou worden van het eerste dialoogtafeloverleg. De ambtenaren wilden komen tot een “invulling van de geplande evenementen”. Maar, dankzij teamwork en een gedegen voorbereiding lukte het de bewoners en de vertegenwoordigende participanten om de agenda helemaal om te turnen. Het overleg werd daarom deze keer helemaal gewijd aan twee heel andere onderwerpen.

Passende bestemming en ‘meespraak’
Twee onderwerpen stonden centraal:
1. In het belang van een aantrekkelijke woon- en leefomgeving moet de dialoogtafel gaan over de toekomst van de Polderheuvel in de breedst mogelijke zin. Het gebied moet vooral het hele jaar door een trekpleister worden voor omwonenden en niet een praktisch onbenut ‘grasveld’ gedurende 330 dagen per jaar. Hier moeten passende evenementen een plaats kunnen krijgen. En dan gaat het om kleinschalige, duurzame evenementen die passen binnen de filosofie van de ‘Tuinen van West’, zodat de ondernemers hier ook goed op kunnen inspelen.
2. Er moet voortaan sprake zijn van een robuuste dialoogtafel, waarbij burgerparticipatie serieus wordt genomen. Transparant en evenwichtig, met de nieuwe omgevingswet als leidraad.

Huiswerk voor de gemeente
Ondanks dat het evenementenbureau, de uitvoerder van het evenementenbeleid van Amsterdam, trachtte als een kapotte grammofoonplaat zijn uitgangspunten in zijn bestuurscultuur 0.0 overeind te houden, is het tóch gelukt om een bres te slaan in de starre opstelling van de ambtenaren. Verdere uitwerking van de plannen rond grootschalige evenementen werd door de ‘bewoners’ terzijde gelegd en verschoven naar vervolgoverleg op basis van genoemde beide door hen ingebrachte uitgangspunten.

Na een ongeveer 1,5 uur durende discussie werd afgesloten met de opdracht aan de gemeente om het volgend overleg te komen met een invulling van de dialoogtafel conform de wensen van de burgers in een dialoogtafel 2.0. De bal ligt nu bij de burgemeester of zij de nieuwe omgevingswet serieus wil nemen en serieuze burgerparticipatie wil instellen.

In de tussentijd werd medio december een andere digitale inspraakprocedure voor invulling van de ‘Tuinen van West’ gepubliceerd, de nadere invulling van een deel van de nu nog groene Lutkemeerpolder rond de A5. Wederom gebaseerd op een vercommercialiseringsgedachte zoals ook voor het gebied rond de Polderheuvel is gecreëerd. We hebben kunnen constateren welke desastreuze gevolgen het in handen geven van commerciële partijen van openbare (groene) ruimten kan hebben op het behoud en beheer.

De participanten rond de dialoogtafel beraden zich of de ontwikkelingen binnen de ‘Tuinen van West’ niet dusdanige omvang begint te krijgen dat hier sprake is van een wettelijke verplichting tot bewonersparticipatie conform de nieuwe Omgevingswet (inspraak is mogelijk tot 23 januari 2022).

De bewoners en hun vertegenwoordigingen beraden zich ondertussen op hun standpunt bij de gemeentelijke besluitvorming rond het verder verloop van de ontwikkelingen rond de Polderheuvel en of de nieuwe ontwikkelingen rond de ‘Lutkemeerpolder’ aanleiding geven om de horizon van de dialoogtafel te verbreden. Wordt in 2022 zeker vervolgd.

Chris Nierop; 10 december 2021.

Sinds 16 november 2021 zijn weer twee Slotense panden toegevoegd in het gemeentelijke monumentenregister.

Aangezien het om twee bijzondere panden gaat, nam portefeuillehouder Ronald Mauer de voordracht van Bureau Monumenten en Archeologie over. Het gaat om de voormalige pastorie van de Sloterkerk aan de Osdorperweg 24 en villa ‘Maupertuus’ aan de Sloterweg 782.

“Zowel het bijzondere pand als het erf van Villa Maupertus aan de Sloterweg 782 zijn goed bewaard gebleven en monumentwaardig”, oordeelde de gemeente.
Foto: Erik Swierstra.

Dorpspastorie uit 1909
De voormalige pastorie is waarschijnlijk een van de bekendste panden van de oude Slotense dorpskern. Het bevindt zich aan de Osdorperweg (aan het Kerkrondje) achter de Sloterkerk.

Het pand krijgt de monumentale status “vanwege de hoge stedenbouwkundige en cultuurhistorische waarde en omdat het een architectonisch kundig ontwerp is van de architect Piet Heyn. Dit pand is een voorbeeld van een zorgvuldig ontworpen villa met de functie van dorpspastorie in eclectische stijl uit 1909”.

Het gezin van dominee Kuipéri was het laatste domineesgezin dat hier woonde. Begin jaren zestig heeft de Protestantse kerk het pand verkocht aan de familie Prins die hier vele jaren gelukkig woonde. Sindsdien kreeg het statige pand twee nieuwe eigenaren.

Villa in de Delftse School uit 1932
Het andere pand dat nu officieel ‘gemeentelijk monument’ is, ligt aan de Sloterweg 782 tussen de rotonde en de Johan Huizingalaan. Deze villa is volgens de gemeente monumentwaardig “vanwege de stedenbouwkundige, architectonische en cultuurhistorische waarde en vanwege het feit dat het pand en het erf vrij gaaf bewaard zijn gebleven en een zekere zeldzaamheidswaarde hebben. Het in 1932 naar ontwerp van architect A. Ingwersen gebouwde pand is een goed voorbeeld van een villa uit het interbellum in de stijl van de Delftse School.” De villa is gebouwd door Adriaan Goslinga, hoogleraar geschiedenis en de Nederlandse taal en letterkunde aan de Vrije Universiteit. Hij noemde zijn huis naar de burcht van Reinaert, Maupertuus. Deze naam stond boven de voordeur. Begin jaren zestig kwam hoofdcommissaris Van der Molen in dit huis wonen. Hij heeft de naam Maupertuus van de gevel verwijderd. Rond 1970 de toenmalige directeur van het Stedelijk Museum hier wonen.

Tamar Frankfurther, 9 december 2021.

Veel Slotenaren en omwonenden in de wijde omgeving deden in de vroege nacht van 9 op 10 december 2021 geen oog dicht.

Van 1.54 tot 2.27 uur klonk de zware klok van de Sloterkerk onophoudelijk, zoals Fleur Caroline vastlegde.

De volgende ochtend bleek dat sommige (direct) omwonenden wonderlijk genoeg helemaal níets hadden gemerkt van alle consternatie. Aan de – zich in onschuld hullende en zwijgende – kerktoren hing inmiddels de ‘mensenrechtenvlag’ rustig te wapperen. foto: Tamar Frankfurther.

De Russen of spoken?
De appgroep in het dorp ‘ontplofte’: “Vallen de Russen aan?”, “Zijn het spoken?”, “Zijn het bovennatuurlijke krachten met een boodschap?”, “Valt Luilak vroeg dit jaar?” of “Is het de Heer die roept?” En: “Wanneer houdt dit kabaal eindelijk op?” Niemand die het wist. En er was ook niemand die het donkere kerkgebouw kon betreden. Ook de opgetrommelde politieagenten moesten machteloos toekijken.

Dick schiet te hulp
In allerijl werd de beheerder van de kerk Dick Langendoen dus uit zijn bed gebeld. Hij bedacht zich geen moment en schoot de Slotenaren samen met zijn echtgenote Lia meteen te hulp. Dick is van huis uit ingenieur en dacht meteen aan ‘iets mechanisch’ en niet aan iets bovennatuurlijks of goddelijks.

De gemeente beheert weliswaar de toren en het uurwerk dat ieder half uur slaat, maar de Sloterkerk gaat over deze klok, die wordt geluid op zondagochtend tijdens het ‘Onze Vader’ en bij trouwerijen en begrafenissen. Deze klok kan alleen handmatig met een schakelaar in de kerk kan worden aan- en uitgezet. En dat is precies wat de kerkbeheerder ook deed. Het luide gelui hield onmiddellijk op en het geluid stierf langzaam weg. Een weldadige rust gleed als een zoete deken over de oude dorpskern.

Onbekende vlag
Toen het licht werd, ontwaarden de Slotenaren een blauw-gele vlag aan de kerktoren. “Kent iemand de betekenis van deze vlag?” vroeg een buurvrouw zich in de dorps-appgroep af. “Ja, de ‘Geslaagd: hele dorp wakkergemaakt-vlag’, grapte iemand. “Had gekund”, liet dominee Martijn van Leerdam later in de ochtend weten, “maar het ís de mensenrechtenvlag. Het is vandaag de internationale dag van de mensenrechten.”

Dick Langendoen had inmiddels uitgezocht wat de oorzaak van het nachtelijke klokgelui was: “een storing in een schakelaar”. De kerkbestuurder heeft het euvel meteen verholpen, want: eens ingenieur; altijd ingenieur.

Tamar Frankfurther; 10 december 2021

Zie ook: Mysterieuze kerkklokken houden Sloten ’s nachts wakker – Het Parool – 10 december 2021

Er zijn nog onvoldoende bewoners die hebben aangegeven in de volgende Dorpsraad zitting te willen nemen en dat is ernstig.

Er zijn volop betrokken vrijwilligers in het gebied: voor de Speeltuin, de molen, de Lutkemeer, de Oeverlanden, Natuurpark Vrije Geer, het verkeer, de cultuurhistorie… Dat is geweldig, maar het is óók hard nodig dat er bewoners zijn die zich in meer algemene zin met het wel en wee van Sloten en Oud Osdorp blijven bezighouden. En dat gekeken wordt hoe al die losse initiatieven elkaar kunnen versterken. Zeker, omdat er telkens weer veel speelt in het landelijke gebied en de krachten die het stukje-bij-beetje willen afbreken door blijven beuken. De Dorpsraad vergadert om de week over actualiteiten, lopende projecten en over onderwerpen die dorpsraadleden zelf belangrijk vinden en daarom agenderen.

Overstijgend aanspreekpunt gemeente
Om het waardevolle netwerk van verenigingen en stichtingen goed draaiende te houden, is het van groot belang dat er een groepje bewoners is dat over de ‘projectgrenzen’ heen kijkt. Bewoners die zorgen voor de coördinatie tussen de werkgroepen en die klaar staan om een werkgroep, actiegroep of vereniging te adviseren. Of te ondersteunen, wanneer soms helaas een gang naar de rechter noodzakelijk is. De Dorpsraad is een stichting en functioneert al decennialang als stabiele gesprekspartner van de gemeente. Het zou reuze zonde zijn als dit unieke ‘instituutje’ verloren gaat.

Geen verkiezingen nodig?
Er zijn bewoners die kritisch zijn over het handelen van de huidige Dorpsraad. Dat is ieders goed recht, maar nu hebt u de kans om zélf actief te worden en te laten zien dat het ook anders kan. Zoals gezegd: Op het ogenblik zijn er nog onvoldoende aanmeldingen voor de volgende Dorpsraad binnen. Daarom is het onzeker of er in maart volgend jaar nog een Dorpsraad zal zijn. Als de werkgroep Verkiezingen eind 2021 minder dan acht aanmeldingen heeft ontvangen, dan betekent dit dat er geen verkiezingen georganiseerd gaan worden. Dat hoeft niet erg te zijn, omdat het houden van verkiezingen natuurlijk geen doel op zich is.

Denk er serieus over na
Het is wél van belang dat er een nieuwe enthousiaste groep bewoners komt, die zich gaat inzetten voor hun bijzondere woonomgeving. Als zeven bewoners zich aanmelden, dan vormen zij dus in principe samen de volgende Dorpsraad. Daarom aan álle bewoners van het landelijke gebied de oproep om serieus na te denken over het lidmaatschap van de volgende Dorpsraad. Deze oproep is zeker ook gericht aan degenen die nu al actief zijn in een bestuur en willen werken aan onderlinge versterking en uitwisseling. Eventueel kunt u ook – samen met iemand anders – kiezen voor een ‘duo-lidmaatschap’ van de Dorpsraad.

Vragen?
Wilt u meer informatie wat het betekent om lid te worden van de Dorpsraad of hebt u andere vragen? Neem dan contact op met de werkgroep Verkiezingen, die bestaat uit Tamar Frankfurther en Hetty Worm. Als er daadwerkelijk verkiezingen georganiseerd gaan worden, wordt deze werkgroep uitgebreid.

Tamar Frankfurther; 6 december 2021.