“Nee, dat te hoge bouwplan in het hart van het Beschermde Dorpsgezicht mag er niet komen!”, zegt een toenemend aantal Slotenaren en sympathisanten.

Dorpsraadvoorzitter Sjoerd Jaasma startte hierover een petitie, die hij op 4 oktober 2022 gaat aanbieden aan de stadsdeelcommissie van Nieuw-West. U kunt deze petitie tot en met 1 oktober nog steunen via deze link. We zijn nog op tijd: Portefeuillehouder Doevendans bevestigde tijdens de stadsdeelcommissievergadering van 20 september 2022: “Er is nog geen definitieve bouwvergunning afgegeven. Zover zijn we nog niet.”

Secretaris van Tuinpark V.A.T. Pia Smit liet tijdens haar inspraak weten dat zij niet begrijpt hoe het kan de herinrichting van de Lies Bakhuyzenlaan in november 2021 is goedgekeurd zonder dat omwonenden en zijzelf hiervan op de hoogte waren.

Twee insprekers bij vergadering stadsdeelcommissie
Tijdens hun vergadering op 20 september kregen de politici van Nieuw-West van de insprekers te horen waarom het DB van het stadsdeel vooral geen definitieve bouwvergunning aan dit bouwplan mag verlenen. Kort gezegd: Het is te hoog (twee bouwlagen met een dak in plaats van één bouwlaag met dak, zodat het goed aansluit bij alle omliggende oude en lagere huizen). Ook de gevolgen voor de openbare ruimte zijn nooit in openheid met de Slotenaren en het naastgelegen Tuinpark V.A.T. besproken. Pia Smit sprak in namens de 200 tuinders van de Vereniging Amateur Tuinders en Slotenaar Roos Quakernaat namens de bewoners van de vier monumentale arbeiderswoninkjes pal naast de bouwkavel (en vele andere Slotenaren).

Geheime herinrichting van de Lies Bakhuyzenlaan?
Eerst kreeg secretaris Pia Smit van het bestuur van de Verenging Amateur Tuinders (V.A.T.) het woord: “Tot onze verbazing laat het Juridisch Bureau van de gemeente ons weten dat de herinrichting van de openbare ruimte (de Lies Bakhuyzenlaan) al is goedgekeurd op 23 november 2021. Wij zijn daar nooit over benaderd. Er heeft geen inspraakprocedure over plaatsgevonden. Ook de omwonenden weten van niets. Er is geen bewonersbrief geweest om ons te informeren. En wij hebben echt wel goed opgelet. Als we geen bezwaar hadden gemaakt, hadden we waarschijnlijk pas wat gehoord over die herprofilering op het moment dat de gemeente het ging uitvoeren. Dat kan toch niet? Het gaat om de enige verbindingsweg van ons tuinpark met 200 verblijfstuinen naar de buitenwereld. Ons park wordt gedurende een half jaar per jaar bewoond door (veelal oudere) tuinders en ligt daar circa 65 jaar. Iedereen had dus kunnen, of moeten, weten dat wij daar zitten.

Onze tuinders moeten op elk moment van de dag en nacht naar hun werk kunnen, boodschappen kunnen halen enz. en ons park moet – helaas – 24/7 bereikbaar zijn voor de hulpdiensten. Het is een woonwijk, die met de auto, brommer of fiets alléén via de smalle Lies Bakhuyzenlaan bereikbaar is. En ook onze leveranciers moeten bij ons kunnen komen. Al deze partijen mogen niet belemmerd worden door busjes of vrachtwagens die voor de geplande zes huizen aan de Lies Bakhuyzenlaan stilstaan om spullen af te leveren. Want lang niet alle voertuigen zullen straks vanuit het smalle straatje de 90 graden bocht naar het eigen terrein kunnen maken. Of gaan daar uit gemakzucht ook niet parkeren. Wie daar stilstaat, belemmert meteen de hele doorgang. Wij zijn direct betrokken buren van deze herinrichting en van dit bouwplan, maar de gemeente heeft ons hierover nooit geïnformeerd. Terwijl beide wel degelijk grote gevolgen hebben voor de bereikbaarheid van ons verblijfspark.”

Reactie commissielid Daher op herprofilering zonder inspraak
Ook enkele commissieleden toonden zich na afloop van de vergadering verrast door dit nieuws, aangezien het hier toch gaat om een herprofilering van een doorgaande weg in de openbare ruimte en omdat Tuinpark V.A.T. duidelijk belanghebbend is. Commissielid Daher (PvdA) vroeg nog vertwijfeld: “Daar zijn toch procedures voor? Hoe kan het dat hierover geen inspraak heeft plaatsgevonden? Dat is toch normaal als een openbare (doorgaande) weg anders wordt ingericht? En het is toch de omgekeerde volgorde dat de gemeente al een vóórdat een bouwplan überhaupt al is aangenomen, of op dat moment zelf nog niet eens in procedure was, de openbare ruimte – zonder inspraak – gaat aanpassen ten behoeve van dat bouwplan? Wat is hier aan de hand? Waarom doet de gemeente dit?”

Inspreker Roos Quakernaat vroeg – namens de gezinnen van de vier naastgelegen arbeiderswoningen – aan het DB en de stadsdeelcommissie om alsjeblieft geen bouwvergunning te verlenen voor dit te hoge bouwplan.

Geen mini-Manhattan in het hart van Sloten
Namens de gezinnen die in de vier aangrenzende arbeiderswoningen uit circa 1880 wonen, kreeg Roos Quakernaat vervolgens het woord. Ze vertelde over haar kleine lage oude woning, die nog betaalbaar is voor mensen met een kleinere beurs. Roos: “Ze willen de Lies Bakhuyzenlaan naast onze huizen iets gaan verbreden en veel hoger gaan bouwen. Hoger dan de garage hier vroeger was. Ons rijtje van de vier lage woninkjes ligt ten oosten van het bouwplan. Dat betekent dat wij heel ongunstig liggen qua daglicht en zon. Als dit bouwplan er komt, dan hebben wij nog veel minder daglicht – laat staan zonlicht – in de woonkamer. Het bouwplan, dat nu nog in procedure is, is volgens juristen in orde is.

Het hoogste punt van de vroegere stolpboerderij waarin garage Kuykhoven was gevestigd lag toen midden op de kavel en mag nu gelden voor de hele kavel, tot aan de randen. Dus ook pal naast onze huizen. Maar ik spreek hier niet alleen over ons woongenot dat verloren dreigt te gaan. Waar ik ook voor sta is het behoud van het Beschermde Dorpsgezicht Sloten. Alle huizen hieromheen zijn allemaal uit de periode 1875-1900 en bestaan uit één woonlaag met een dak. Het bouwplan dat er nu voorligt bestaat uit twee woonlagen en een dak. Dus veel hoger dan de huizen er omheen. Als dit bouwplan er komt, dan krijg je een soort ‘mini-Manhattan’ in het hart van het dorp. Geen gezicht. Onze huizen vallen hierdoor er als poppenhuizen naast weg.”

Vóór bebouwing van deze kavel
Roos Quakernaat benadrukte tijdens haar inspraak ook nog dat zij absoluut niet tegen de bebouwing van deze kavel midden op het oude dorpje is: “Graag zelfs, maar het moet dan wel bij Sloten passen. Qua hoogte en qua uiterlijk.”

Waarom? Waarom? Waarom?
Niemand begrijpt waarom de gemeente zo voortvarend aan dit bouwplan meewerkt. Voorafgaand aan de bouwprocedure werd de herinrichting van de Lies Bakhuyzenlaan al achter de schermen onzichtbaar voorbereid en goedgekeurd. En vervolgens wordt dit voor deze plek te hoge en niet passende bouwplan er doorheen gedrukt. “Waarom doet de gemeente dit?”, vraagt iedereen zich vertwijfeld af. “Waarom laat de gemeente de belangen van de projectontwikkelaar zwaarder wegen dan de belangen van het behoud van het Beschermde Dorpsgezicht en de belangen van de omwonende buren? Waarom heeft de vorige portefeuillehouder de politiek al die tijd nog geen kans gegeven om over dit gevoelige dossier mee te denken? Niet alles wat juridisch kán, hoef je toch ook te wíllen en toe te staan?”

Reactie van portefeuillehouder Sandra Doevendans op de insprekers
De reactie van de verantwoordelijke portefeuillehouder op alles wat gezegd was, wekte meteen alom verbazing, verwarring en – hier en daar ook – wantrouwen. Na haar verklaring dat er inderdaad nog geen definitieve vergunning voor dit bouwplan is verleend, kondigde zij namelijk aan dat hierover – na de afronding van de procedure – een informatiebijeenkomst op Sloten georganiseerd zou gaan worden. Ze deed dit voorkomen alsof ze tegemoet kwam aan de grote zorgen van de insprekers, maar het tegendeel lijkt het geval.

Doevendans tegen de insprekers: “U slaat de spijker om zijn kop. Het gaat over informatie en over met elkaar in gesprek gaan over hoe de plannen er daadwerkelijk uitzien. Dan kunnen de zorgen van het tuinpark en van de bewoners gedeeld worden met de projectontwikkelaar. We zijn die bijeenkomst aan het organiseren, maar we moeten nog wel even afwachten, want de bezwaarschriftenprocedure loopt nu nog. En als die is afgerond, dan gaan we de volgende procedure doen en dat is gewoon een informatiebijeenkomst om met elkaar te gaan kijken wat er mogelijk is en waar liggen de kansen om andere zaken nog te verbeteren die we zelf nog kunnen oppakken. Maar ik wil wel zeggen dat we nooit iedereen tevreden kunnen stellen en we altijd moeten afwegen welke juridische kaders er zijn en welke regels er gevolgd dienen te worden. De plannen moeten wel passen in het Beschermde Dorpsgezicht.”

Reactie van de aanwezige Slotenaren op Doevendans
“Daar hebben we niets aan”, fluisterden de aanwezige Slotenaren meteen op de publieke tribune. Tenzij de portefeuillehouder met ‘de volgende procedure’ bedoelt dat het bouwplan in de procedure die nu loopt eerst niet definitief vergund wordt. Maar dát zegt ze niet zo expliciet. Voor ons is het duidelijk: Dít bouwplan moet éérst van tafel. En de politici mogen hier toch ook nog wat van vinden? Van deze hele gang van zaken en van dit bouwplan? Die hebben door de gekozen procedure nog nooit de kans gekregen om iets te zeggen.

En wat ons betreft moet de politiek daarna heldere randvoorwaarden stellen aan een nieuw en lager bouwplan. En ja, dáárover willen we dán graag met de projectontwikkelaar in gesprek. Maar dan écht, want die bijeenkomst in 2019 stelde natuurlijk helemaal niets voor. Dat was geen gesprek. Toen konden we alleen naar een plaatje kijken. En bovendien ging dat toen ook nog eens over een ander en lager bouwplan dan wat nu voorligt en dat dus tussentijds stiekem is veranderd. Een gesprek komt van twee kanten. Deze projectontwikkelaar heeft nog nooit naar ons geluisterd. Wij begrijpen niet waarom de gemeente tot nu toe de belangen van deze projectontwikkelaar zwaarder laat wegen dan het behoud van het Beschermde Dorpsgezicht.

We hopen dat deze nieuwe portefeuillehouder op de rem trapt en geen vergunning gaat verlenen aan dit bouwplan. Zij heeft, samen met de andere leden van het Dagelijks Bestuur de macht om ‘ja’ of ‘nee’ te zeggen op dit bouwplan. Als ze het heeft over de noodzaak tot het volgen van procedures binnen kaders dan horen wij niet haar maar haar ambtenaren spreken.” En vertwijfeld eindigt het gesprek van de Slotenaren: “Realiseert deze nieuwe portefeuillehouder zich wel dat zij het ‘politiek primaat’ heeft? Dat zij met het DB de belangen zelf mag afwegen, los van alle juridische regeltjes? Dat zullen de ambtenaren wel niet met haar gedeeld hebben..”

Informatie- of participatiebijeenkomst?
Ook leden van de stadsdeelcommissie werden door de reactie van mevrouw Doevendans in verwarring gebracht. Commissieleden Monique van ’t Hek (D66), Tanay Bilgin (FvD) en Piet Boon (GBW) probeerden te achterhalen wat de status van die bijeenkomst dan zou zijn. “Gaat het puur om een informatiebijeenkomst? Of om een participatiebijeenkomst waarin de bouwplan kunnen worden aangepast?” Hoewel deze vragen herhaaldelijk werden gesteld, gaf de portefeuillehouder geen duidelijk antwoord op deze vraag.

Tamar Frankfurther; 23 september 2022.

Wilt u de vergadering terugkijken? Zie: stadsdeelcommissievergadering van 20 september 2022. Het onderwerp begint bij de tijdcode 10:45.

Zie ook: Standpunten van de (stadsdeel)politici over dit onderwerp van maart 2022: www.slotenoudosdorp.nl/zeven-partijen-over-vier-actuele-issues-in-het-landelijke-gebied-sloten/

Van 24 september tot en met 23 oktober 2022 kan iedereen tussen 11 en 16 uur gratis komen genieten van vijf prachtige standbeelden van zand in De Oeverlanden en Tuinpark Ons Buiten.

De zandsculpturen zijn mooi van zichzelf, maar dragen ieder ook een eigen boodschap, een maatschappelijk probleem van De Oeverlanden, uit.

Het kunstwerk ‘Los in het Bos’ van Johannes Hogebrink is een monument voor de cruisers in De Oeverlanden. Het toont ook de Schotse hooglanders, die in dit deel van het natuurgebied leven. De grote runderen kwamen tijdens de openingswandeling zelf ook even een kijkje nemen bij hun kunstwerk. Langs het paadje ertegenover heeft Johannes ook nog een kabouter van zand tevoorschijn getoverd. Die refereert aan het Kabouterpad dat ooit nog in De Oeverlanden zou komen, zodat ook kinderen hier al op jonge leeftijd actief van de natuur zouden kunnen genieten. Foto: Tanay Bilgin.

Het kunstwerk ‘Knibbel, Knabbel, Gucci’ is de hedendaagse geldbeluste versie van het ‘Hans en Grietje-huisje’. De ‘Geboeide moeder’ toont hoezeer het natuurgebied te lijden heeft van uitlaatgassen, fijnstof en stikstofuitstoot. ‘De dromende reus’ staat voor de slapende daklozen (of toeristen), die hier verblijven.

Het kunstwerk ‘Los in het Bos’ is een monument voor de cruisers in De Oeverlanden. ‘Snoeihart’ op Tuinpark Ons Buiten verbeeldt het dubbelfeest: van het tuinpark dat zijn eeuwfeest viert en van de jongeren die zich aan de overkant van de Riekerweg op hún manier vermaken op de parkeerplaats.

Kunnen ze tegen regen, storm en wind?
Klik hier voor een plattegrond met de locaties waar de kunstwerken staan. Ze zijn, als het goed is, ‘rainproof’. Dat komt doordat de kunstenaars biologisch afbreekbare houtlijm op hun zandkunstwerken hebben aangebracht.

In juli 2022 is de gemeente begonnen met het plaatsen van markeringen om het cruisegebied in Natuurgebied De Oeverlanden aan te geven.

De regenboogmarkeringen op hekken rond het gebied van de Schotse Hooglanders, op paaltjes langs het Anton Schleperspad en aan de oostkant van de Kleivlakte moeten duidelijkheid scheppen aan zowel cruisers als aan alle andere bezoekers.

Hierover heeft van tevoren goed overleg plaatsgevonden met de verschillende partijen die betrokken zijn bij het overleg over de toekomst van De Oeverlanden. Ook vertegenwoordigers van de cruisers en het COC hebben meegepraat.

De gedoogzone voor cruisers in De Oeverlanden is nu met regenboogkleuren duidelijk gemarkeerd. Foto: Hans Bootsma.

Moerasbos ligt buiten gedoogzone
Het is de bedoeling dat cruisers voortaan alleen nog actief zijn in het gebied dat nu kleurrijk wordt gemarkeerd wordt. Andere bezoekers van De Oeverlanden kunnen hiermee dan niet langer per ongeluk geconfronteerd worden. Zij kunnen daardoor onbekommerd van het natuurgebied genieten. “Het nu gemarkeerde gedooggebied voor de cruisers is wel iets groter geworden”, zo laat Hans Bootsma van de vereniging ‘De Oeverlanden Blijven!’ weten. “Maar een belangrijk deel van het Moerasbos, waar tot voor kort veel cruisersactiviteiten plaatsvonden, valt nu juist buiten het cruisegebied.

Ik denk dat dit een goede oplossing is, maar ik ben wel benieuwd of deze nieuwe afspraken ook voor het moerasbos gaan werken. Diverse cruisers lieten weten teleurgesteld te zijn, omdat ze elkaar juist dáár graag ontmoeten.”

Geest van De Oeverlanden
Het Moerasbos heeft bijzondere landschappelijke waarden. “En daar huist de Geest van De Oeverlanden”, aldus Hans. “Het Moerasbos mag door zijn unieke kwaliteit niet door verbindingen vanaf de Johan Huizingalaan worden onderbroken. De gemeente had dat graag anders gezien, omdat dat inderdaad een drukke ‘ontmoetingsplek’ is.” Het is dus afwachten hoe het nu gemarkeerde en toegestane gedooggebied in de praktijk zal gaan functioneren. De gemeente gaat de situatie monitoren en evalueren met alle betrokken groepen.

Tamar Frankfurther; september 2022.

Ieder jaar worden de ooievaartjes die op het Slotense Natuurpark Vrije Geer en op de voormalige Lutkemeerschool in Oud Osdorp – als ze een week of zes jong zijn – geringd.

Regelmatig laat ringer Engbert van Oort aan de Beheergroep Vrije Geer weten waar vogelaars de in het landelijk gebied geboren en geringde ooievaars hebben waargenomen.

Deze heldhaftige ooievaar (de joekel rechts op de foto) werd op 15 juni 2021 op Natuurpark Vrije Geer geringd, gemeten en gewogen door Engbert van Oort. Tamar Frankfurther zorgde voor de administratie. Foto: Paul Koene.

Meestal naar de Icova vuilverbranding
Dat klinkt spannender dan het is. Bíjna altijd komen de Slotense en Oud Osdorpse ooievaars namelijk niet veel verder dan de vuilverwerking aan de Kajuitweg 2 in het Westelijk Havengebied in Amsterdam, ongeveer zeven kilometer van de ringplaats. Daar kunnen ze lekker snacken. En “waarom zou je dan verder vliegen?”, denken ‘onze’ gemakzuchtige ooievaars blijkbaar.

Helemaal naar Córdoba in Spanje
Maar, nu werd de beheergroep verrast: Eén dappere en stoere Vrije Geer-ooievaar (7E250) heeft wél de lange reis naar Spanje aangedurfd. Om precies te zijn naar deze plek in Córdoba in Zuid-Spanje, vlak boven Sevilla. Dat is ruim 1.770 kilometer van de ringplaats.

Een Spaanse vogelaar heeft “ooievaar 7E250 levend aangetroffen en geïdentificeerd met behulp van de genummerde pootring”, zo staat in de officiële melding. Deze waarneming is overigens al een half jaar geleden, op 3 maart, gedaan. Via het Oficina de Anillamiento SEO/BirdLife (ESI) heeft dit bericht ons afgelopen week bereikt.

Onderzoek van STORK
Door ieder jaar de ooievaars, geboren op het Slotense Natuurpark Vrije Geer en op de voormalige Lutkemeerschool in Oud Osdorp, te laten ringen, komen er interessante onderzoeksgegevens beschikbaar. Over waar ooievaars naartoe gaan, wie zij als partner zoeken, hoe oud ze worden, etc. Wie meer wil weten over dit internationale onderzoek van de Stichting Ooievaars Research & Knowhow (STORK) klikt op deze link. Mooie bijkomstigheid van dit wetenschappelijke onderzoek is natuurlijk dat we ‘onze’ ooievaars zo een beetje kunnen volgen…

Tamar Frankfurther; 20 september 2022.

Op vrijdag 16 september 2022 heeft de Amsterdamse burgemeester Femke Halsema samen met Sjoerd Jaasma, voorzitter van de Dorpsraad Sloten-Oud Osdorp, de gedenksteen onthuld ter gelegenheid van 100 jaar annexatie van de gemeente Sloten in 1921.

Toen de vlaggen met het wapen van de voormalige gemeente Sloten verwijderd waren, werden meteen ook beide gerestaureerde deurtjes van het Energiebedrijf Amsterdam (later GEB) zichtbaar. Dit evenement gemist of nog even terugkijken? De onthulling is gefilmd door Janine Kerste en Tamar Frankfurther. Vincent van Rijn maakte een reportage voor het Radio 1 Journaal.

De Politie leidde doorgaand autoverkeer via de Osdorperweg en liet fietsers en scooteraars afstappen bij de Ditlaar en Osdorperweg. Daardoor konden alle belangstellenden tijdens de plechtigheid veilig op de Sloterweg staan.

Na de onthulling van de gedenksteen en de GEB-deurtjes v.l.n.r.: Dorpsraadvoorzitter Sjoerd Jaasma, burgemeester Femke Halsema, DB-lid stadsdeel Nieuw-West Sandra Doevendans en voormalig Slotenaar en initiatiefnemer Guido Frankfurther.
Foto: Tamar Frankfurther.

Gerestaureerde GEB-deurtjes
De deurtjes zijn grondig gerestaureerd en teruggeplaatst op hun hun originele plekken in de muur naast het Politiebureautje van Sloten. Achter het linker deurtje bevindt zich een originele bedrijfstelefoon uit 1932 en achter het rechter een inmiddels afgesloten tijdscapsule met herinneringen van dorpsbewoners anno nu.

Burgemeester Femke Halsema test de oude bedrijfstelefoon (1932) meteen even uit. Op verzoek kan dorpsveldwachter Ben Meijer het linker deurtje voortaan voor u openen, zodat ook u de telefoon kunt zien (en onder het naar boven geklapte deurtje droog kunt nep-bellen). Foto: Erik Swierstra.

Geen feestdag, wel een feestelijke dag
Vanwege de verwachte regen vonden de toespraken voorafgaand aan de onthulling plaats in de Sloterkerk. Initiatiefnemer Guido Frankfurther: “De kerk heette ons meteen na één telefoontje gastvrij welkom in de kerk. Het was een feestelijke dag, maar ik noemde in mijn toespraak deze dag opzettelijk geen ‘feestdag, maar ook geen dag om te treuren’. Er was immers veel te doen om de annexatie 101 jaar geleden.” In zijn toespraak vertelde Guido dat de annexatie goede ontwikkelingen met zich heeft meegebracht, maar, zo zei hij ” de nadelen hebben we hier ook ondervonden. Na annexatie kregen de Slotenaren versneld toegang tot de grootstedelijke nutsvoorzieningen, maar verdwenen door de grootschalige woningbouw en komst van winkelcentra in de buurt, uiteindelijk ook alle meer dan 20 winkels op het dorp.”

Guido Frankfurther spreekt de aanwezigen toe in de Sloterkerk: “Zoals bekend is Sloten bijna 1.000 jaar oud, terwijl Amsterdam op 27 oktober slechts 747 jaar wordt.”.
Foto: Tamar Frankfurther.

Kritische tekst op gedenksteen
Op de steen is een citaat uit de krant De Standaard van 31 december 1920 opgenomen: “Waarlijk, ’t platteland wordt er niet mooier en beter op wanneer ’t wordt omhangen met grootsteedsche kledij.” Het overgrote deel van de inwoners van de gemeente Sloten was destijds tegen de annexatie door Amsterdam. Dat die toch kon worden doorgedrukt in Den Haag kwam door slinks optreden van een Slotense wethouder die tegelijkertijd ook lid was van de Tweede Kamer. Sindsdien werd hij daarom ‘De verrader van Sloten’ genoemd. Om recht te doen aan de gevoelens van de Slotenaren koos Guido ervoor om die kritische uitspraak van 100 jaar gelden bovenaan op de steen te laten ingraveren.

De gedenksteen vormt voortaan een nieuwe bezienswaardigheid in de muur naast het Slotense Politiebureautje. Foto: Guido Frankfurther.

Burgemeester: “Bewaar prachtige historie en tradities van Sloten”
Burgemeester Femke Halsema stelde zich in haar toespraak – met een kwinkslag – bescheiden op en stelde zich voor als ‘voorzitter van de dorpsraad van een buitenwijk van Sloten’. Daarmee liet zij duidelijk merken dat zij zich maar al te goed realiseerde dat de gemeente Sloten ten tijde van de annexatie veel groter was dan Amsterdam.

Halsema: “Het zegt ook wel iets over de spreekwoordelijke arrogantie van Amsterdam dat wij deze roemruchte oude en hele grote plaats geannexeerd hebben. In het woord ‘annexatie’ zit een zekere mate van agressie. En laat ik u dan ook wel heel erg hartelijk bedanken dat u bij ons, kleinsteedse buitenwijk van deze prachtige plaats, wilt horen. Ik denk dat we inmiddels meer dan honderd jaar verder aardig versmolten zijn, maar zonder dat Sloten ooit haar prachtige en dorpse kern verloren is.”

De burgemeester stak niet onder stoelen of banken dat zij het van groot belang vindt dat de cultuurhistorie en het Beschermde Dorpsgezicht Sloten bescherming verdienen: “En ik vind het prachtig dat een grote stad als Amsterdam, want we zijn wel gegroeid sindsdien, dat wij ook nog zulke prachtige plekken binnen onze gemeentegrenzen hebben. Ik denk dat het Amsterdam blijvend verrijkt dat er dorpse kernen zijn met een eigen sfeer en eigen traditie en ik hoop dat Sloten ook de komende honderd jaar zijn prachtige historie en tradities mag bewaren.” De burgemeester beloofde nog eens terug te komen naar Sloten voor een uitgebreider bezoek met een rondleiding, waar nu helaas geen tijd voor was.

Burgemeester Femke Halsema was erg gecharmeerd van de mooie historische Slotense dorpskern. Foto: Janine Kerste.

Dank aan de sponsoren
De productie van de gedenksteen en de restauratie van de GEB-deurtjes hadden niet gerealiseerd kunnen worden zonder de ruimhartige bijdragen en hulp van vele inwoners en bedrijven uit het dorpsraadgebied en daarbuiten, diverse medewerkers van Alliander, de afdeling Openbare Verlichting van de gemeente Amsterdam, stadsdeel Nieuw-West, de Vereniging Vrienden van Amsterdamse Gevelstenen, de Dorpsraad Sloten-Oud-Osdorp en zijn werkgroep Historie.

Tamar Frankfurther; 17 september 2022.

Zie ook: www.at5.nl/artikelen/216864/sloten-100-jaar-geleden-geannexeerd-geen-feestdag-maar-ook-geen-dag-om-te-treuren

Zie ook: Oud-dorpsraadlid komt met voorstel gedenksteen ‘Sloten 100 jaar geannexeerd

Zie ook: Oude GEB-deurtjes achter de brandmelder worden gerestaureerd

Zie ook: De annexatie door Amsterdam sleurde Sloten de twintigste eeuw in. Het Parool 26 augustus 2022

* Overzicht artikelen over gedenksteen ‘Sloten 100 jaar geannexeerd en GEB-deurtjes in Sloten (pdf)

Maandag 12 september 2022 was het zover: Op uitnodiging van bewoners van de Osdorperweg heeft de stadsdeelcommissie Nieuw-West een fietstocht georganiseerd. Zo konden de politici zelf de onveilige situatie op de weg ervaren.

Ondanks jarenlange bewonersparticipatie in klankbordgroepen en uitkomsten uit diverse onderzoeken van de gemeente zelf, is het nog altijd erg gevaarlijk om als voetganger of fietser van deze weg te gebruik te maken.

Oud Osdorper Maureen Hardam legt aan de hand van haar collage uit hoe gevaarlijk de huidige verkeerssituatie voor fietsers en voetgangers op de Osdorperweg is. De leden van de stadsdeelcommissie luisteren aandachtig naar haar relaas. Foto: Renée Zwart.

Eindelijk groot onderhoud op halve weg
Een van de betrokken bewoners, Hans de Waal, deelde de dagelijkse ervaringen van fietsers en voetgangers op een van de gevaarlijkste wegen in Amsterdam met de stadsdeelcommissie (SDC).

Uit de bewonersbrief van 12 september wordt duidelijk dat het groot onderhoud – na maanden uitstel – nu eindelijk gaat plaatsvinden op de (noordelijke) helft van de Osdorperweg tussen de N200 (Halfweg) tot aan de Joris van den Berghweg.

Omdat men verwacht dat de weg daardoor ‘fietsvriendelijker en autoluw’ wordt, zal op dat deel van de weg rood asfalt worden aangebracht. Ondanks herhaalde verzoeken wordt het (zuidelijke) stuk van de Osdorperweg tussen de Joris van den Berghweg en de Ookmeerweg nu níet meegenomen in het groot onderhoud. Op een later tijdstip neemt de gemeente pas het besluit hoe en wanneer het achterstallig onderhoud van dat stuk weg het beste kan worden verholpen.

Veel minder en langzamer rijdend verkeer
Na de werkzaamheden zal op de hele weg een maximum snelheid van 30 kilometer per uur gaan gelden. Doel van de herinrichting van de weg is dat het aantal verkeersbewegingen afneemt naar minder dan 6.000 voertuigen per etmaal en dat gevaarlijke verkeerssituaties, die nu nog vooral bestaan als gevolg van het rijgedrag van het vrachtverkeer en de vele snelheidsovertreders, tot het verleden behoren.

Als blijkt dat de maatregelen níet leiden tot maximaal 6.000 voertuigen en de weg onveilig blijft, dan is de kans groot dat een knip in de weg onvermijdelijk wordt. De Osdorperweg wordt dan een weg waarop alleen bestemmingsverkeer nog welkom is. De weg zal dan niet langer de aantrekkelijke sluiproute van Nieuw-West naar de N200 en de A9 zijn.

Fietsers en voetgangers: aangeschoten wild
Oud Osdorper Maureen Hardam had middels een collage in beeld gebracht hoe onveilig de situatie nu is. De Osdorperweg is, in strijd met de algemene veiligheids- en verkeersrichtlijnen die op deze smalle dijkweg (erfontsluitingsweg) gelden, op sommige delen nog geen 5,5 meter breed met daarbij een stoep van slechts 55 centimeter. Deze verkeerssituatie is met recht ‘onveilig’ te noemen, omdat zwaar vrachtverkeer, tractoren en overige weggebruikers elkaar op deze smalle weg ook nog eens passeren. “Met name fietsers en voetgangers zijn ‘aangeschoten wild’, omdat er geen ruimte voor uitwijken is en er structureel te hard wordt gereden. Dat geldt óók op het gedeelte van de weg waar nu al 30 kilometer per uur als maximum snelheid geldt. Kortom, zo concludeerde Hardam, “het is helaas wachten op een ernstig ongeluk!”

Effectief zonder handhaving?
Ray Kentie en Mireille de Ridder, beiden lid van de Dorpsraad maar in dit geval vooral bezorgde bewoners, gaven aan blij te zijn, dat na decennialang overleggen en debatteren eindelijk door de gemeente is vastgesteld dat de Osdorperweg geen deel uitmaakt van het hoofdwegennet van Amsterdam. De Dorpsraad is ook blij dat de hele weg een 30 kilometer-zone wordt. Tegelijkertijd waren alle Oud Osdorpers het erover eens dat de instelling van deze maximumsnelheid mooi klinkt, maar dat dit zónder handhaving op snelheid niets voorstelt en dat het veranderen van kleur van het asfalt niet het gewenste resultaat zal opleveren: een veilige weg voor álle weggebruikers.

Mireille de Ridder; 14 september 2022.

Voor meer informatie zie ook: www.theodurenkamp.nl/artikelen/osdorperweg-vanaf-10-oktober-7-maanden-op-de-schop.

Op vrijdag 16 september 2022 zal de burgemeester van Amsterdam, Femke Halsema, samen met de voorzitter van de Dorpsraad Sloten-Oud Osdorp, Sjoerd Jaasma, de gedenksteen onthullen als herinnering aan de annexatie van de gemeente Sloten in 1921, nu ruim een eeuw geleden.

Tevens zullen zij de twee gerestaureerde deurtjes van de Gemeente-Electriciteitswerken (later GEB) onthullen. De deurtjes bevinden zich in dezelfde muur als de gedenksteen, naast het Politiebureautje Sloten. Achter het ene deurtje huist nu de originele bedrijfstelefoon uit 1932 en achter het andere zit de tijdcapsule met herinneringen van dorpsbewoners anno nu.

De gedenksteen (boven) en de GEB-deurtjes achter de brandmelder en naast het Politiebureautje aan de Sloterweg zijn nu nog afgedekt door houten platen; 2 september 2022. Foto: Guido Frankfurther.

Iedereen is van harte welkom
Iedereen is van harte uitgenodigd om de officiële onthulling te komen bijwonen. Verzamelen op het Dorpsplein van Sloten. Burgemeester Halsema wordt rond 16.30 uur verwacht voor de onthulling. Hierbij is uiteraard ook een belangrijke rol weggelegd voor dorpsraadsvoorzitter Sjoerd Jaasma en voor de initiatiefnemer van beide projecten, Guido Frankfurther.

Veel dank gaat uit naar
Het tot stand komen van de gedenksteen en de restauratie van de deurtjes was niet mogelijk zonder ruimhartige bijdragen en hulp van vele inwoners en bedrijven uit het gebied van de dorpsraad en daarbuiten, diverse medewerkers van Alliander, de afdeling Openbare Verlichting van de gemeente Amsterdam, stadsdeel Nieuw-West, de Vereniging Vrienden van Amsterdamse Gevelstenen, de Dorpsraad Sloten-Oud Osdorp en de tomeloze inzet van oud-bewoner van Sloten, Guido Frankfurther.

Tamar Frankfurther; 13 september 2022.

Zie ook: Oud-dorpsraadlid komt met voorstel gedenksteen ‘Sloten 100 jaar geannexeerd’

De kop van dit artikel klinkt vreemd, omdat iets wat de gemeente officieel zegt te willen beschermen natuurlijk automatisch al door hen beschermd zou moeten worden.

Dat er tóch actiegevoerd moet worden om Sloten te beschermen, komt doordat de gemeente Amsterdam meewerkt aan een te hoog en dus niet passend bouwplan op de plek van de vroegere garage Kuykhoven.

Maakt de historische kern Sloten kapot
Het grootste bezwaar tegen dit bouwplan op de hoek van de Sloterweg en de Lies Bakhuyzenlaan is dat het te hoog is: twee verdiepingen en een schuin dak. Alle omliggende huizen hebben één woonlaag en een dak. Eén bouwlaag zou hier wél passend zijn. De buren in de naastgelegen landarbeiderswoninkjes uit circa 1880 zouden na de bouw van dit project – en de kleine verbreding van de Lies Bakhuyzenlaan – nog maar weinig daglicht in hun woonkamer hebben.

Steun de petitie: “Politiek, maak belangenafweging”
De Dorpsraad Sloten-Oud Osdorp stelde een petitie op om Sloten te beschermen. De kern van de boodschap: “Het bouwplan is juridisch toegestaan, maar niet alles wat kán moet je ook wíllen.” De stadsdeelpolitici kregen tot nu toe geen kans om te zeggen wat zíj ervan vinden. De vergunning is nog niet verleend. De politiek is nu aan zet om de belangen af te wegen tussen enerzijds de financiële belangen van de projectontwikkelaar en anderzijds de bescherming van het beschermde Sloten en het behoud van woongenot van de omwonenden. Bovendien moeten de gevolgen van een bouwplan voor de openbare ruimte straks wel openlijk worden besproken.

Iedereen, ook als u niet op Sloten woont, kan meedoen. Denk eraan om na het stemmen via de mail uw stem nog even te bevestigen.

Voor de petitie zie: petities.nl/petitions/bescherm-het-beschermd-dorpsgezicht-sloten?locale=nl.

Onverwacht werden de bezoekers aan Natuurgebied ‘De Oeverlanden’ en de eigenaar van restaurant Aquarius begin augustus 2022 – nog midden in het vakantieseizoen – geconfronteerd met een afgesloten brug.

Het gaat om de cruciale verbindingsbrug die direct toegang verleent aan het strandje, de pont en Aquarius bij de Nieuwe Meer. Bestuurslid van de vereniging ‘De Oeverlanden Blijven!’, Nico Jansen deed uiteraard navraag bij de gemeente.

Hoe kan de gemeente aan de ene kant streven naar een betere toegankelijkheid van De Oeverlanden en tegelijkertijd zeggen dat de allerbelangrijkste toegangsbrug voor onbepaalde tijd wordt afgesloten? Foto: Erik Swierstra.

Rot in de brugpijlers
Nico: “We kregen pas wat te horen toen wij zelf navraag gingen doen bij de gemeente waarom deze belangrijke toegangsbrug nog altijd is afgesloten. Men zei toen dat tijdens de geplande renovatie van de brugrelingen ontdekt was dat er rot zit in de bovenliggers van de pijlers waarop het brugdek rust. Meteen werd ook medegedeeld dat het werk dat oorspronkelijk slechts enkele dagen in beslag zou nemen nu een onbepaalde tijd gaat duren.”

Snel herstellen of vervangende brug
“De vereniging ‘De Oeverlanden Blijven!’ en de heer Banshi van Aquarius vinden dat niet acceptabel. We hebben daarom aan de gemeente gevraagd om de brug snel te herstellen of – als het niet anders kan – een tijdelijke brug neer te leggen. Zo’n brug lag hier kortgeleden ook tijdens de werkzaamheden aan de Oude Haagseweg en dat zou dus nu ook moeten lukken”, zo laat Nico weten.

De gedeeltelijk gedemonteerde brug, met op de voorgrond de door houtrot aangeaste pijlers. Foto: Erik Swierstra.

Herstel kan snel en brug wat breder
Diverse handige vrijwilligers van De Oeverlanden zijn eens naar de brug gaan kijken. Zij zijn van mening dat het helemaal niet zo ingewikkeld is om deze brug te repareren: “Wij denken dat deze klus in een paar weken geklaard kan worden: Je kunt op basis van de bestaande drie pijlers, die elk uit twee palen van liefst 45 bij 45 centimeter bestaan, prima met nieuwe bovenliggers een betere brug maken. Door de pijlers iets in te korten waardoor het rot verdwijnt kan meteen een makkelijker overbrugging van het hoogteverschil gerealiseerd worden.

En als het aan ons ligt, zouden we graag zien dat de nieuwe brug meteen verbreed wordt naar drie meter. De toegenomen drukte kan dan beter en veiliger worden verwerkt. En het recreatiedeel van De Oeverlanden krijgt meteen een betere toegang voor de hulpdiensten. Allemaal punten waar de gemeente ook achter zou moeten staan. Een wat bredere brug zou ook prettig zijn voor de bevoorrading van Aquarius.”

Tamar Frankfurther; 8 september 2022.

Op 24 augustus 2022 overleed Leo Barlag op 90-jarige leeftijd. Geboren op 17 oktober 1931 groeide hij op aan de Osdorperweg.

Twee gebeurtenissen tekenden zijn leven: de dood van zijn vader toen hij 7 jaar was en de Tweede Wereldoorlog.

Leo Barlag (1931-2022).

Werkzaam in het groen
Door de oorlog ging hij niet veel naar school en op jonge leeftijd ging hij aan het werk op de tuinderij van zijn vader aan de Raasdorperweg. Als 27-jarige trad hij in dienst bij de plantsoenendienst van de gemeente Amsterdam. Leo volgde een driejarige avondopleiding en werd voorman-hovenier aan de Piet Wiedijkstraat in Osdorp. In die jaren legde hij groen aan in Nieuw-West.

Noodwoning aan Osdorperweg
Inmiddels was hij in 1955 getrouwd met Marietje Steen met wie hij een ‘noodwoning’ betrok aan de Osdorperweg. De noodwoning bestond uit een oude directiekeet die hij in Amstelveen gekocht had. Hij plaatste deze op een stukje land aan de Osdorperweg 803. Leo timmerde er regelmatig een stuk aan als er een kind op komst was.

Accordeon
Leo speelde zijn hele leven accordeon. Hij was lid van Accordia, maar omdat die ’s zomers vakantie namen, richtte hij een eigen accordeonclub op, ‘de Vakantiespelers’. Ook zijn vrouw was hiervan lid. De Vakantiespelers traden op in veel bejaardenhuizen in en om Amsterdam.

Bijzondere herinneringen vastgelegd
Leo is altijd nauw betrokken geweest bij het gebied van Oud Osdorp. Zo verrichtte hij destijds de jaarlijkse tuinkeuringen. In 2013 deed hij mee aan het interviewproject van de werkgroep Historie Sloten-Oud Osdorp. Zijn film waarin hij herinneringen ophaalt uit zijn lange leven kreeg een plek op de website van Geheugen van West. In dit interview spreekt hij onder andere over het uitvenen van de polder De Eendracht in de jaren dertig en de periode van de Tweede Wereldoorlog. Het interview is te zien via deze link.

Groot gezin
Leo en Marietje kregen 6 kinderen. Hun gezin bestond uit 18 kleinkinderen en 8 achterkleinkinderen. Sinds eind 2009 woonden Leo en Marietje in een seniorenappartement aan de Mientekade in Halfweg met uitzicht op het landelijke gebied waar zij hun hele leven hebben doorgebracht. In 2016 verhuisde hij met zijn vrouw naar verzorgingshuis Eigen Haard in Zwanenburg, alwaar Marietje na 6 weken overleed.

Op 29 augustus kreeg Leo na een afscheidsdienst zijn laatste rustplaats bij zijn vrouw op het R.K.-kerkhof in Halfweg.

Op een bankje in de hemel

Zitten zij samen, zij aan zij

Als engelen weer samen

Hun leven was voorbij

Heel even was er een scheiding

Met veel pijn in het hart

Maar in de hemel weer bij elkaar

Niet ieder apart

De handen ineen gestrengeld

Een zachte, diepe zucht

Zo zitten zij daar samen

Op dat bankje in de lucht

Theo Durenkamp; 5 september 2022.