Wie via de Rijnsburgstraat, de vroegere Sloterweg, naar de Schinkelkade en de Zeilstraat fietst komt er langs: de imposante toegang naar begraafplaats Huis te Vraag. Het gaat om een uniek gebiedje van één hectare, dat sinds de annexatie van de gemeente Sloten door de gemeente Amsterdam decennialang werd vergeten.

Begraafplaats Huis te Vraag. Foto: Erik Swierstra.

De volgende keer dat u vanaf de Schinkel naar Sloten (of elders in Nieuw-West) fietst, kunt u even afstappen en het groene paradijsje bezoeken.

Daardoor is het nog gaaf en intact. Helaas heeft de gemeente er nu zijn zinnen op gezet om deze cultuurhistorie te willen vernielen, terwijl er prima alternatieven voor handen zijn. De geplande fiets- en wandelpaden hóeven immers niet per se dóór dit kleine gebied van één hectare te worden gelegd, maar kunnen er ook omheen worden geleid…

Voor degenen die Huis te Vraag nog niet kennen, volgt hieronder eerst een korte introductie. Daarna meer over de gemeentelijke plannen, wat hiertegen wordt ondernomen en hoe u kunt helpen.

Sinds de middeleeuwen
De geschiedenis van Huis te Vraag is rijk en gaat ver terug: In de middeleeuwen stond hier al een veerhuis aan de Schinkel met de naam ’te Vraghe’ om de weg tussen Haarlem en Amsterdam te ‘overbruggen’. Het veerhuis was een van de weinige plekken in de omgeving waar je de weg kon vragen. Bekend is bijvoorbeeld dat de verdwaalde Maximiliaan van Oostenrijk, die in 1486 of in 1489 op bedevaart ging naar het Mirakel van Amsterdam, hier de weg vroeg.

1891: begraafplaats
De noodzaak van het veerhuis verdween aan het begin van de achttiende eeuw en er werd in het huis een katoendrukkerij gevestigd. Daar omheen ontstond een kleine nederzetting aan de Schinkel. Toen de drukkerij niet meer exploitabel bleek, werd het huis afgebroken.

Een jaar na de sloop, in 1891, legde Pieter Oosterhuis hier de eerste particuliere protestante begraafplaats van Sloten aan. Vanwege de aanleg van liet de eigenaar het polderland plaatselijk met zand uit Muiderberg twee meter ophogen. Hierdoor kwam het kerkhof op een terp kwam te liggen. Tegen dat talud liet Oosterhuis een zogenaamd ‘ontvangstgebouw’ neerzetten met verschillende wachtruimtes en een doodgraverswoning. De begraafplaats werd verdeeld in zestien secties en vier klassen, waar tussen de 12.000 en 16.000 doden hun laatste rustplaats vonden. In 1921 werd de gemeente Sloten, en dus ook deze begraafplaats, door Amsterdam geannexeerd.

Vergeten en verwilderd
Toen de begraafplaats vol was, werd de grond begin jaren zestig verkocht aan de gemeente Amsterdam. De dag erop werd deze gesloten en vergeten. Het gevolg was dat er geen onderhoud meer op de begraafplaats werd gepleegd. Alles verwilderde. De tuin leek op een gegeven moment meer op een compleet verwaarloosde zandverstuiving dan op een begraafplaats. In 1987 was Leon Jozef van Heijden zo moedig een sollicitatiebrief naar de gemeente te schrijven om beheerder van Huis te Vraag te worden. In zijn woorden: “Ik zou daar graag iets tot stand brengen”. En dát deed Leon.

Verborgen parel
In dertig jaar lukte het Leon om het ernstig verwaarloosde gebied om te ’toveren’ in een paradijs op aarde. Al die jaren verdedigde Leon deze verborgen parel ook tegen de gretige projectontwikkelaars en de oprukkende stad. Dankzij zijn inzet valt het gebied inmiddels onder de Hoofdgroenstructuur van Amsterdam en is het een gemeentelijk en cultuurhistorisch monument, waaraan gebruiksregels, openingstijden, onderhoud en biodiversiteitsregels zijn verbonden.

Nu wordt deze oase van rust wederom ernstig bedreigd door grootstedelijke plannen. De gemeente wil hier dwars doorheen doorgaande (snel)fiets- en wandelpaden aanleggen en de idyllische begraafplaats opnemen in een openbaar stadspark. Zo blijkt uit de concept-projectnota Schinkelkwartier.

De plannen op het grondgebied van Huis te Vraag uit de concept-nota Schinkelkwartier verbeeld.

Catastrofaal als dit doorgaat
Als deze plannen op Huis te Vraag zouden worden uitgevoerd, zal het effect op dit gebied met zijn unieke karakter catastrofaal zijn. De ongewenste plannen passen totaal niet bij de erkende stilteplek, waar de ijsvogel nestelt. Het hier nog zichtbare en voelbare pre-stedelijke karakter van de stadsrand van Amsterdam eind 19e eeuw zou vernield worden. Dat betekent dat weer een van de weinige resterende stukjes waardevolle cultuurhistorie van de voormalige gemeente Sloten verloren gaat.

Als deze plannen door zouden gaan, wordt ook de laatste overgebleven veenweide in de wijde omgeving kapot gemaakt. Daarmee gaat een belangrijk stuk natuur aan de stadsrand verloren. En dat gebeurt dan juist op een moment dat het Amsterdamse stadsbestuur vergroening van de stad hoog in het vaandel heeft staan. Als de plannen voor het Schinkelkwartier niet worden aangepast, zal het dotterbloemlandschap, deze monumentale groene necropolis, voor altijd verloren gaan. De gemeente doet in zijn plannen voorkomen alsof de Hoofdgroenstructuur juist wordt verbeterd, maar: Het kan toch niet waar zijn dat uitbreiding van de Hoofdgroenstructuur in het Schinkelkwartier betekent dat deze kwetsbare groene hectare van onschatbare waarde vernield wordt? De Stichting Huis te Vraag heeft hierover een zienswijze bij de gemeente ingediend. Deze procedure loopt.

Teken de petitie
“Dat dit nog bestaat” een veel gehoorde verwondering van veel bezoekers en dat willen we graag zo behouden. Huis te Vraag moet gewoon met rust worden gelaten en verdient bescherming. Bent u het hiermee eens? Wilt u het behoud van deze unieke Slotense hectare steunen? Teken dan de petitie, kom bij ons langs tijdens het Open Monumentenweekend en blijf ons volgen via deze Nieuwsbrief.

Patrick van Ginkel,
Namens Stichting Huis te Vraag

* www.huistevraag.nl

Zie ook:
* www.slotenoudosdorp.nl/huis-te-vraag-dat-het-nog-bestaat
* www.slotenoudosdorp.nl/huis-te-vraag-dodenakkers

Dit artikel als pdf-document: Huis te Vraag wordt bedreigd en heeft uw hulp nodig (pdf)

“De gemeente Amsterdam kwam op 26 augustus 2021 met oud nieuws in een nieuwe zak naar buiten”, zo vertelt actievoerster Alies Fernhout van Behoud Lutkemeer. “Het lijkt nu net of ze de goede kant op bewegen, maar het tegendeel is het geval!”

Het ‘nieuws’ van nu gaat over het officieel bekrachtigen van een overeenkomst die maanden geleden al in werking is getreden en goed bevalt. In die overeenkomst staat dat Trijntje Hoogendam van de biologische boerderij in Oud Osdorp haar bedrijf op twee hectare landbouwgrond in de Lutkemeerpolder mocht voortzetten. Daarnaast blijft de monumentale boomgaard van één hectare uiteraard behouden. Anders dan vroeger werkt Trijntje nu samen met partners. Als de samenwerking met hen net zo prettig blijft verlopen als nu het geval is, dan wordt deze tijdelijke overeenkomst voor twee jaar hoogstwaarschijnlijk omgezet in een langdurige overeenkomst. Erik Geurtsen van De Boterbloem hecht eraan te vermelden dat deze overeenkomst tot stand gekomen is dankzij grote inzet van de Amsterdamse Ombudsman: “Zij hebben een uiterst belangrijke rol gespeeld door partijen te leiden naar de overeenkomsten. Gegeven de omstandigheden een niet geringe prestatie.”

Strijd voor alle 43 hectare gaat onverminderd voort
Alies van Behoud Lutkemeer: “Helemaal los van deze overeenkomst, gaat de gemeente onverminderd door met het vernielen van de rest van de Lutkemeerpolder. Hun plannen voor het overbodige bedrijventerrein zetten zij onverminderd door! Wij willen dat ook die andere veertig hectare kostbare landbouwgrond in de polder behouden blijft. Wij gaan onverminderd door met deze strijd. Het kan nog steeds lukken!”

Ook de Telegraaf wijdde op 26 augustus een lang artikel aan het behoud van de Lutkemeerpolder.

Meer weten over de overeenkomst en hoe ecoboerderij De Boterbloem hierover denkt? Lees ook de brief van De Boterbloem aan hun donateurs.

Tamar Frankfurther; 31 augustus 2021.

Een eeuwenoude grafheuvel in Oud-Osdorp dreigt letterlijk uit beeld te raken door de bouw van twee villa’s. Omwonenden en nabestaanden vragen de rechter om bescherming van het monument.

Het Parool – Patrick Meershoek – 24 augustus 2021

Pronkstuk van de begraafplaats is de grafkelder van de familie Deckers.
Beeld: Dingena Mol.

De aan Sint Pancratius opgedragen kerk werd ruim honderd jaar geleden afgebroken, maar de kleine graf­heuvel is gebleven, als tastbare herinnering. Een dozijn grafstenen in het weiland, inclusief een grafkelder die toebehoort aan de familie Deckers. Zowel de begraafplaats als de tombe werd in 2018 uitgeroepen tot gemeentelijk monument, waarmee werd voorkomen dat het cultuurhistorisch erfgoed moest wijken voor de bouw van woningen op de grond.

De doden in Oud-Osdorp krijgen weinig rust, want drie jaar later ligt er een nieuw bouwplan op tafel, ditmaal voor de bouw van twee villawoningen op het perceel tussen de begraafplaats en de Osdorperweg. Zeven buurtbewoners staan vandaag voor de rechter tegenover de gemeente die de omgevingsvergunning heeft verleend aan de parochie Onze Lieve Vrouwe Geboorte in Halfweg, tegenwoordig eigenaar van de grond.

Beroemde steenhouwer
Volgens de buurtbewoners is de bouw van de woningen in strijd met het bestemmingsplan, en had de omgevingsvergunning nooit verleend mogen worden. Ook wijzen zij op het bijzondere ­ensemble van de begraafplaats in het open landschap. “De Sint Pancrashof is in Oud-Osdorp de enige plek met vrij doorzicht op de historische grafheuvel en het achterliggende polderlandschap,” stelt buurtbewoner Frans van der Woerd. “Dat mag niet verloren gaan.”

De cultuurhistorische waarde van de begraafplaats staat niet ter discussie. Eerder riep erfgoeddeskundige Margriet de Roever op tot grote voorzichtigheid bij de ontwikkeling van het gebied. De kunstig versierde graftombe is gemaakt door de beroemde steenhouwer Johannes Schumaker uit Den Bosch. “Dit is het enige grafmonument van zijn hand boven de grote rivieren,” aldus De Roever. “We moeten daar echt ontzettend zuinig op zijn.”

Vurige wens
Dat laatste is ook de vurige wens van Sybrand Buve uit Deventer, een ­nazaat van de familie Deckers van het familiegraf. In 1878 nam Aleide ­Deckers-Schaar als eerste haar intrek in de tombe, ruim dertig jaar later gevolgd door haar echtgenoot Alphonse. In 2017 ging het graf opnieuw open, ditmaal voor de overleden ­vader van Sybrand Buve, de filosoof Jeroen Buve die tevens de grondlegger was van de particuliere Geert Grote Universiteit.

De zoon schreef vorige week een persoonlijke brief aan burgemeester Femke Halsema met de oproep om de laatste rustplaats van zijn vader te ­beschermen tegen de oprukkende verstedelijking. De bouw van de ­woningen, al zijn het er maar twee, brengt volgens hem onomkeerbare schade toe aan de bijzondere plek. “Een prachtige combinatie van natuurlijke schoonheid en cultuurhistorie mag niet worden opgeofferd aan een financieel belang,” aldus Buve.

Verkeerde afweging
Dat financieel belang betreft met ­name de parochie uit Halfweg, die de euro’s uit de verkoop van de grond goed kan gebruiken. In de zienswijzen die in de aanloop naar de zitting van vandaag zijn uitgewisseld, geeft de gemeente aan dat het belang van de eigenaar van de grond in dit geval zwaarder weegt dan dat van de ­bezwaarmakers. Volgens de buurt­bewoners is dat een verkeerde af­weging en had de gemeente de vergunning nooit mogen afgeven.

Sybrand Buve is het daarmee eens. “Het bestemmingsplan biedt de gemeente alle mogelijkheden om de vergunning te weigeren. Het verbaast dat er anders is besloten. Ik heb er moeite mee dat het graf van mijn ­vader straks grenst aan een tuin waar honden en kinderen spelen. Maar dat is een particulier belang. Als cultuurhistorisch monument moet de begraafplaats voor alle Amsterdammers zichtbaar blijven. Dat argument moet wel zwaar wegen.”

Katholiek kerkhof
De kleine begraafplaats in ­Oud-Osdorp herinnert aan de­ ­bijzondere kerkgeschiedenis van Amsterdam en omgeving. Na de hervormde alteratie van 1578 was het katholieken eeuwenlang niet toegestaan hun doden in de stad te begraven. Dat veranderde bij wet in 1830. In het toen nog zelfstandige Osdorp nam de pastoor van de schuilkerk Sint Pancratius het initiatief voor de aanleg van een begraafplaats. Het hervormde dorpsbestuur wist dat nog tien jaar tegen te houden, maar in 1854 kregen de katholieken alsnog hun eigen dodenakker.

Van: www.parool.nl/amsterdam/omwonenden-en-nabestaanden-verzetten-zich-tegen-villa-s-bij-eeuwenoude-begraafplaats-oud-osdorp~b3d9eb5e/

Zorgboerderij De Boterbloem blijft bestaan. De boerderij, lange tijd het symbool van de strijd tegen de plannen om de Lutkemeerpolder vol te bouwen, moet wel genoegen nemen met veel minder land.

Het Parool – Bart van Zoelen – 26 augustus 2021

In de Lutkemeerpolder wordt al langer actie gevoerd voor behoud van De Boterbloem in de Lutkemeerpolder. Beeld: Dingena Mol.

Na een nieuwe bruikleenovereenkomst met de gemeente en de ontwikkelaar van het gebied, GEM, gaat de zorgboerderij op 3 hectare verder. Boerin Trijntje Hoogendam reageert daarom zuinig op de nieuwe bruikleenoverkomst die het voortbestaan van De Boterbloem heeft gered. De bruikleenovereenkomst is bovendien tijdelijk, geldig voor twee jaar. “Een klein beetje land is gered,” zegt Hoogendam. “Dat is beter dan niets.”

Want de rest van de Lutkemeer, 42 hectare groen bij Osdorp langs de rand van Amsterdam, dreigt nog altijd plaats te moeten maken voor een bedrijventerrein. Eerder dit jaar bleek dat supermarktconcern Ahold hier een distributiecentrum wil vestigen. De gemeente Amsterdam ziet het terrein bovendien als mogelijke nieuwe locatie voor een extra beveiligde rechtbank die in de plaats moet komen van ‘De Bunker’ even verderop in Osdorp.

Stadslandbouw
Op het nieuwe terrein gaat De Boterbloem samenwerken met stadslandbouwproject Pluk! en groentepakkettendienst De Stadsgroenteboer. Daarmee is de zorgboerderij wel gedwongen om het over een andere boeg te gooien. De uitgestrekte akkers waar De Boterbloem sinds 1996 op 14 hectare plek voor had, zijn op het veel kleinere areaal ingeruild voor tuinbouw en gewassen die meer geld opbrengen, zoals kool, pompoen en kapucijners.

Wethouder Marieke van Doorninck (Duurzaamheid) is blij dat De Boterbloem blijft. “Doordat de zorgboerderij gaat samenwerken met Pluk! en De Stadsgroenteboer worden nog meer Amsterdammers betrokken bij de stadslandbouw en kunnen ook kinderen door educatieve projecten leren waar hun voedsel vandaan komt.”

In 2018 drong de gemeenteraad erop aan om in de bouwplannen voor de Lutkemeerpolder plaats in te ruimen voor stadslandbouw. Toch moest De Boterbloem ook daarna vrezen voor zijn voortbestaan, want toen dreigde een aanbesteding die ook door een ander stadslandbouwproject kon worden gewonnen.

Laatste vruchtbare grond van Amsterdam
De Boterbloem ging jarenlang voorop in de strijd om de Lutkemeer groen te houden en ‘de laatste vruchtbare landbouwgrond van Amsterdam’ te redden. Het was ook vanuit de boerderij dat keer op keer vraagtekens werden gezet bij de oorsprong van de bouwplannen na grondtransacties. Daarbij was de in 2013 wegens corruptie tot celstraf veroordeelde provinciebestuurder Ton Hooijmaijers betrokken.

Maar met de redding van De Boterbloem zal er geen einde komen aan de acties om de Lutkemeerpolder groen te houden. Onlangs organiseerde klimaatactiegroep Extinction Rebellion hier nog een actiekamp. Ook is de actiegroep Behoud Lutkemeer al geruime tijd actief. Alies Fernhout, namens Behoud Lutkemeer: “Het protest gaat door, alleen niet meer vanuit De Boterbloem.”

Van: www.parool.nl/amsterdam/de-boterbloem-in-lutkemeerpolder-mag-blijven-maar-wel-op-10-hectare-minder~bf6ae890/

De Molen van Sloten biedt een unieke ervaring: Dwaal ’s nachts met een lantaarntje door de donkere draaiende molen.

‘Night Experience’ in de Molen van Sloten.

Avondmensen, nachtbrakers, vroege vogels en iedereen die iets romantisch en avontuurlijks wil meemaken, is in de nacht van 10 op 11 september 2021 welkom in de molen. Die nacht markeert namelijk de start van het dertigjarige jubileum.

Spannend of romantisch (?) avontuur
In kleine groepjes van maximaal vier personen, verken je samen met de molenaar de hele molen. Je loopt in het donker, bij het schijnsel van een lantaarntje, over de smalle trapjes tot helemaal bovenin de woonzolder. Je hoort het geluid van de wind, het gekraak van de werkende molen, de wieken die langs zoeven en flarden live pianomuziek. Na afloop kun je even bijkomen met een drankje en een hapje. Uitsluitend ieder uur in de nacht van 10 op 11 september 2021 tussen 20.00 tot 6.00 uur. Er is dus maar een beperkt aantal plekken á € 30,- p.p. beschikbaar… Lezers van deze website hebben een streepje voor. Boek hier.

Tamar Frankfurther; 20 augustus 2021.

Gedurende de maand december 2020 hebben studenten aan de HAS Hogeschool te ‘s-Hertogenbosch in opdracht van de gemeente Amsterdam een onderzoek gehouden over De Oeverlanden Nieuwe Meer.

De Oeverlanden Nieuwe Meer. Foto: Marijke Turksma.

Hiertoe werd een enquête uitgeschreven om er achter te komen hoe de bezoekers De Oeverlanden beleven en of De Oeverlanden in de toekomst beter aan kunnen sluiten op hun behoeften. Deze enquête werd verspreid in diverse facebookgroepen en op de website van de gemeente Amsterdam. Helaas kwam de vereniging ‘De Oeverlanden blijven!’ hier pas achter nadat het onderzoek al was afgesloten. Wel hebben we na wat rondvragen de resultaten kunnen krijgen.

Goed tot zeer goed
 hebben 224 Amsterdammers deelgenomen aan het onderzoek, maar gezien het aantal inwoners van Amsterdam hadden dat er minimaal 384 moeten zijn om een volledig betrouwbaar resultaat te verkrijgen. Als er meer ruchtbaarheid aan was gegeven was het vereiste aantal wellicht wel gehaald. Het resultaat is wel positief te noemen. Het grootste deel van de respondenten woont in Nieuw-West, Badhoevedorp en Amsterdam-Zuid. De Oeverlanden worden door hen hoog gewaardeerd, het overgrote deel waardeert De Oeverlanden met een goed tot zeer goed. Slechts 6,3 % van de deelnemers geeft De Oeverlanden het cijfer 5 of lager. De volledige resultaten van de enquête zijn hier te vinden.

Nico Jansen

Zie ook: www.oeverlanden.nl/archief/ResultatenEnquete.pdf

Op zaterdagochtend 21 augustus 2021 ging het vlak voor 10 uur weer eens flink mis op de Sloterweg: Daar waar 30 km/uur mag worden gereden is een auto uit de bocht gevlogen met minstens 70 km/uur.

Na onverantwoord racegedrag en een ‘spin’ belandde de auto nabij de Ditlaar aan de overkant van de Sloterweg in de sloot.

“En nu ligt-ie in de plomp, de sloot naast de Sloterweg. Echt weer een gevalletje puur aso-gedrag, dat we als omwonenden hier helaas dag en nacht moeten verduren”, aldus een bewoner van de Sloterweg, die toevallig langs de Ditlaar liep toen de zwart-witte auto langs hem racete. “Hij moet gedacht hebben dat-ie op Zandvoort reed!” De toedracht: De auto kwam met zeer hoge snelheid en piepende banden over de Ditlaar aanrijden. De bestuurder draaide de auto linksaf de Sloterweg op en kon zijn auto eerst nog nét op de weg houden. Na de bocht gaf hij nog eens extra gas en toen ging het mis. Omwonenden – opgeschrikt door het lawaai – zagen dat de auto vervolgens “een halve spin met achterwielaandrijving maakte, haaks de Sloterweg over ging en aan de overkant in de sloot belandde”.

De bestuurder is gevlucht en de bijrijder is zelf uit de auto geklommen. De politie ging ervan uit dat de auto vanaf de rotonde kwam aanrijden. Getuigenverklaringen en sporenonderzoek ter plaatse onderstrepen dat dit niet het geval is.

Een wonder: geen gewonden
De politie en ambulance waren snel ter plaatse. Gelukkig is niemand gewond geraakt. Het mag een wonder heten dat er op dat moment op dat stuk van de Sloterweg toevallig even geen fietsers waren. Dit is namelijk voor hen – ook zonder dit asociale rijgedrag – toch al de áller gevaarlijkste plek van het Hoofdnet Fiets op de verderop ook gevaarlijke Sloterweg.

Precíes op de plek van dat tijdelijke fietspad…
Dit incident speelt zich precíes af op de plek waar dat – door de Dorpsraad en Fietsersbond Amsterdam – ongewenste fietspad van de gemeente vanaf het sportpark op de Sloterweg zou moeten uitkomen. Daar waar de gemeente dus wil dat jonge sporters met hun fiets linksaf de drukke Sloterweg zouden moeten gaan oversteken. Daarna moeten zij dan aan de overzijde richting de dorpskern gaan rijden en dan eerst ook nog eens voorrang verlenen aan veel te snel rijdend verkeer dat vanaf de Ditlaar komt aanrazen. De verantwoordelijkheid voor de veiligheid van deze jonge fietsers hier wil de gemeente ook nog eens delegeren aan de besturen van de sportclubs, zo blijkt uit een bewonersbrief van de gemeentelijke afdeling ‘Sport en Bos’.

Het is volstrekt onbegrijpelijk waarom de gemeente dit levensgevaarlijke tijdelijke fietspadproject nog altijd niet heeft stilgelegd; laat staan afgelast. Ondertussen lijkt de gemeente er nog steeds niet voor te kiezen om wél tijdelijke maatregelen te treffen op de Sloterweg, Ditlaar en Vrije Geer, zodat het Hoofdnet Fiets hier zo snel mogelijk voor álle fietsers veiliger wordt. Mogelijk heeft deze keuze te maken met verschillende geldpotjes van de afdeling ‘Sport en Bos’ van de gemeente (waar geld is) en van de afdeling ‘Verkeer en Openbare Ruimte van de gemeente (waar geld- capaciteitsgebrek is).

Snel naar structurele oplossing voor een veilige Sloterweg
Dit voorval onderstreept alleen maar weer hoe belangrijk het is dat er zo snel mogelijk structurele maatregelen worden getroffen op de Sloterweg. Wethouder Egbert de Vries, de gemeenteraad en de ambtelijke projectgroep zijn hiervan goed doordrongen. De inspraak hierover start op korte termijn. Na de inspraak over deze definitieve plannen voor de Sloterweg, kan de gemeente het hier dan zo snel mogelijk écht veilig maken.

Ondertussen wacht ook de redactie van deze website de start van de inspraakprocedure over de door de gemeente voorgestelde voorkeursvariant om het veilig te maken op de Sloterweg, zonder Nieuw Sloten met de gevolgen hiervan te belasten, in spanning af. Navraag bij de gemeente leert dat zij hun ‘ei’ bijna gelegd hebben. Wordt dus zeker spoedig vervolgd!

Tamar Frankfurther; 22 augustus 2021.