Algemeen

Bestemmingsplan Sloten en de woonboten

Onlangs heeft de stadsdeelraad het Bestemmingsplan Dorp Sloten aangenomen. Onderdeel van het plan is de reconstructie van de Ringvaartdijk-Oost. Woonbootbewoners hebben met dit (en ook een enkel ander) onderdeel van het plan grote moeite.

In hun strijd tegen het plan zijn zij inmiddels bij de Raad van State aangeland. Op 29 augustus zijn ze bij de Raad geweest om hun bezwaren tegen het bestemmingsplan toe te lichten. Alle beroepsgronden zijn uitvoerig aan de orde geweest inclusief de bezwaren tegen het partycentrum en het pannekoekenhuis inzake de parkeerkwestie (gebrek aan parkeerplekken). Want dat hadden ze meegenomen in hun beroep.

De uitspraak is mogelijk pas over 12 weken omdat ze een zeer uitgebreid dossier hadden. Er waren 5 partijen die beroep hadden aangetekend.

Arie van Genderen

Uit: de Westerpost van 18 september 2013.

Siegerpark

Het Siegerpark is een klein park aan de Sloterweg in de Riekerpolder in Amsterdam Nieuw-West. Het is aangelegd op initiatief van dr. Wilhelm Sieger, directeur van de Amsterdamse Chininefabriek (ACF) en lid van de Amsterdamse Vereniging tot Bevordering van de Bijenteelt (AVVB).

In de jaren ’20 van de 20e eeuw kocht hij een stukje grond van circa 6 hectare aan de Sloterweg. Hij liet dit volgens ontwerp van tuinarchitect Jan Bosma inrichten als een bij-vriendelijke tuin in de Engelse landschapsstijl, met veel exotische bomen. In 1936 werd het Siegerpark geopend.

Een deel van de grond werd toen het (‘oude’) Bijenpark. Naast de bijzondere planten- en boomsoorten is er sinds 1998 ook een aantal moderne beeldhouwwerken, uitgeleend door het Stedelijk Museum (Amsterdam), aanwezig van beeldhouwers als Jan Bronner, Shamaï Haber, Bryan Hunt, Hildo Krop, Étienne Martin en André Volten. Bijvoorbeeld: Twee kinderen (1929, Hildo Krop).

Arie van Genderen

Uit: de Westerpost van 18 september 2013

Jubileumfeest Bijenpark

Zondagmiddag 22 september 2013 viert de Amsterdamse Vereniging ter Bevordering van de Bijenteelt (AVBB) haar 100-jarig jubileum.

De Vereniging heeft een rijke historie en stelt zich sinds 1913 ten doel het imkeren in en om de hoofdstad in stand te houden en te bevorderen. Dat doet ze door het geven van voorlichting en cursussen over de bijenteelt, het beheren van een historisch imkermuseum met een bibliotheek en het uitgeven van het kwartaalblad Bij-Zaken. Momenteel telt de vereniging ongeveer 175 leden daarvan zijn er circa 60 imker en de anderen hebben een tuin op één van de Bijenparken.

De AVBB maakt gebruik van twee bijenparken in Amsterdam, het Oude Bijenpark aan de Sloterweg met 4 imker-tuinen en het Nieuwe Bijenpark aan de Baron Schimmelpenninck van der Oyeweg in Geuzenveld met 18 imkertuinen. Beide parken worden beheerd door de Stichting Bijenpark Amsterdam (SBA).

Het imkermuseum en de meeste imkertuinen en faciliteiten vindt u op het Nieuwe Bijenpark. Beide parken zijn erkende vogelreservaten. Het Nieuwe Bijenpark ligt in de Hoofdgroenstructuur van Amsterdam. Op beide door tuinarchitect Jan J. Bosma aangelegde parken wordt ecologisch getuinierd en is een grote verscheidenheid aan fraaie tuinstijlen te bewonderen.

Rust is het motto op deze parken. Regelmatig worden in het museum op het Nieuwe Park tuinzondagen georganiseerd met een natuur-, imker- of tuinthema en één maal per jaar is er een Open Tuinendag.

Feestelijk programma
Het Nieuwe Bijenpark is op deze feestdag voor publiek geopend van 12.00 – 16.00 uur. Het programma omvat de volgende zaken: • Markt met honingproeverij, honingbier, cosmetica op basis van honing en was, textiel bedrukt met op bijen geïnspireerde tekeningen, tuinproducten, eetbare insecten, waskaarsen, keramische insectenhuisjes, prachtige bijenschetsen, bijenvriendelijke dakbedekking nog veel meer.

• Rozenpad met Wensboom. Loop over het Rozenpad en hang uw wens in de Wensboom.
• Filmvertoning ‘ZZZoem…’ Historische fllmbeelden van de AVBB en het Bijenpark.
• Diverse workshops: Onder andere kaarsen maken en bijenhotel maken voor solitaire bijen.
• Imkerdemonstraties
• Bijenlessen voor kinderen 12.30 uur, 14.00 uur en 15.30 uur (duur 20 minuten) Rondleidingen in kleine groepjes door het park langs bomen en planten en over insecten. Verzamelen bij de IVN Stand 12.15 uur, 13.15 uur, 14.15 uur, 15.15 uur
• Jubileumboek Om 15.00 uur neemt Ivo de Wijs het eerste exemplaar in ontvangst van het Jubileumboek.
• Onthulling groot Bijenhotel Ontworpen en gebouwd door leerlingen van het Calandlyceum De route naar het Nieuwe Bijenpark vindt u op de site van de vereniging: http://www.bijenpark.nl/avbb.htm.

Arie van Genderen

Uit: de Westerpost van 18 september 2013.

Honderd jaar georganiseerd bijen houden

Over de bijtjes en de bloemetjes

Zondag 22 september 2013 viert de AVBB (Amsterdamse Vereniging tot Bevordering van de Bijenteelt) haar honderdjarig bestaan. Dat de vereniging nog altijd actief is, kan iedereen zien tijdens deze feestdag op het Bijenpark aan de Baron van Schimmelpenninck van der Oyeweg. De Westerpost sprak met een imker én een tuinier over de vreugde die bijen – en bloemen – geven en over de plannen van de feestcommissie.

Door: Shirley Brandeis

Een Duitse bijentongmeter, een oud-Zweedse vlieggatverkleiner, een Drentse klap-pers. Het imkermuseum op het Nieuwe Bijenpark (straks meer uitleg over het oude en nieuwe deel) staat vol voor wie meer wil weten over bijen en het houden daarvan. “Je wordt rustig van bijen,” vertelt Marja van der Veldt uit Osdorp. “Het geconcentreerd bezig zijn, het in- en uitvliegen van de bijen, daar word ik ook heel gelukkig van.” Jong kwam ze al op het oude bijenpark, toen vlakbij huis. De interesse bleef. Zeven jaar geleden was het ‘gewoon’ tijd voor een bijencursus. Sindsdien vertoeft Van der Veldt al imkerend op het Bijenpark. Marianne Ziekemeyer (Zuid) is er sinds de jaren negentig eigenaar van een siertuin. Bijen houdt zij niet. Op het Oude en Nieuwe Bijenpark zijn er namelijk imkers en tuiniers. Verhouding: 22 imkertuinen om 110 siertuinen. Voor Ziekemeyer vormen ze een geheel. “Bijen en bloemen horen bij elkaar.” De liefde voor groen werd ook haar in de jonge jaren al bijgebracht. “Mijn moeder trok met me de bossen in en gaf de vogels, bloemen en plantjes een naam.” Ziekemeyer heeft het tijdens het gesprek dan ook met gemak over Oost-Indische kers (“zo lekker op het brood”), Springbalsemien (“wel toegestaan op het park”) en Japanse knoop (“die mag niet, het kruipt zo onder het hout door”). Samen met onder andere Van der Veldt vormt ze sinds vorig jaar oktober de feestcommissie. Want honderd jaar AVBB, op 25 september 1913 op een stukje grond bij de Boerenwetering begonnen als Bijenvrienden Sociëteit Amsterdam, moet gevierd worden.

Van der Veldt: “Voor het jubileumboek en de film moesten we flink in de geschiedenis graven; toen besefte ik weer hoe uniek het Bijenpark is. Een park met tuiniers én imkers!” Het eerste exemplaar van het boek wordt zondag 22 september door tekstdichter Ivo de Wijs, ook een natuurfan, officieel in ontvangst genomen. De film (ZZZoem genaamd en deze dag ook te zien) werd vorige maand al vertoond in het Stadsarchief, dat dit stukje Amsterdamse geschiedenis graag meeviert. En er is meer op de feestelijke zondag: een honingproeverij, waskaarsen maken, parkproductenverkoop van onder andere pruimencompote, honing (natuurlijk!) en daslookpesto, een spannend rozenpad van rozenblaadjes dat leidt tot een wensenboom (een enorme conifeer waar men ook echt een wens in mag hangen), een workshop over bijenhotels, imkerdemonstraties, bijenlessen voor kinderen, rondleidingen over het park, uitleg over de bijendans (oftewel, hoe communiceren bijen), honingbier (van Bijenparkhoning) en de onthulling van het Bijenhotel, gebouwd door leerlingen van het Calandlyceum.

Er is muziek, koffie, thee en het boek en de dvd zijn te koop. Kortom het is feest, van twaalf tot vier. Op het Nieuwe Bijenpark. Het Nieuwe? Ziekemeyer: “Na de Boerenwetering en nog enkele andere locaties, kwam het Bijenpark aan de Sloterweg terecht. Een deel van het park werd in de jaren zestig onteigend vanwege de aanleg van de A4. Een nieuw deel kwam hier, aan de Baron van Schimmelpenninck van der Oyeweg, in de Eendrachtpolder. Het deel aan de Sloterweg heet nu het Oude Bijenpark, dit hier het Nieuwe Bijenpark en hier is het feest volgende week zondag.”

Na het feest is er op zondag 6 oktober nog een bijeenkomst in het Stadsarchief, waarbij Artis-imker Ko Veltman en Hortus Botanicus-imker Vinco Suran debatteren in het kader van het eeuwfeest van de AVBB.

Zie ook: www.bijenpark.nl

Uit: de Westerpost van 11 september 2013.

Welstandsvrije zelfbouw in Sloten

Geef zelfbouwers de ruimte op de locatie van de voormalige Politieschool in Sloten. Dit is het voorstel van het dagelijks bestuur. Woningcorporatie de Alliantie wil op deze locatie particuliere zelfbouw realiseren.

Het dagelijks bestuur stelt voor om het merendeel van de vrije kavels aan te wijzen als welstandsvrij. Dit betekent dat bouwaanvragen niet vooraf getoetst worden door de welstandscommissie. Hierdoor krijgen zelfbouwers ruimte om hun eigen ontwerp vorm te geven en zal een woonbuurt ontstaan met veel individuele expressie en een eigen identiteit en kwaliteit.

In andere gemeenten in soortgelijke gebieden heeft welstandsvrij bouwen geleid tot meer verscheidenheid en is gebleken dat zelfbouwers veel aandacht hebben voor het uiterlijk van hun woning. Door minder regels kan ook de aanvraag van een vergunning sneller lopen. De stadsdeelraad beslist 30 oktober.

Van: www.nieuwwest.amsterdam.nl/bestuur-en/dagelijks-bestuur/nieuwsbrief/nieuwbrief-dagelijks/september-2013/nieuwsbrief-nieuw-0/

Beroemde kunstenaars in Sloten

Zeggen dat Sloten een kunstenaarsdorp is zou wat overdreven zijn. Twee galeries met onduidelijke openingstijden en een paar beelden is niet iets waarvoor Japanners en Chinezen een lange reis zullen gaan maken.

Toch herbergt Sloten herinneringen aan twee van de beroemdste schilders uit onze historie, Rembrandt van Rijn en Vincent van Gogh. Daar mag best wat meer aandacht voor zijn.

Daar bij die molen
De oudste van de twee beroemdheden is natuurlijk Rembrandt. Hij maakte in de 17e eeuw al schetsen van Sloten en de omgeving. Zo is daar een ets uit 1650 van de door de Watergeuzen vernielde kerk van Sloten. In de 17e eeuw was de Sloterweg een geliefde wandelroute voor vele Amsterdammers, waaronder Rembrandt. Hij heeft de Sloterweg diverse malen getekend.

De Sloterweg vormde sinds de middeleeuwen de verbinding tussen het dorp Sloten en Amsterdam. De Molen van Sloten maakt dankbaar gebruik van deze historische gegevens en heeft al jaren bovenin de molen een expositie met wassen beelden die een inkijkje geeft in het leven van Rembrandt. En sinds kort staat vóór de molen een opstelling van twee bronzen beelden: Rembrandt met zijn geliefde Saskia.

Vincent van Gogh door André Schaller, 1962
Februari 1962 werd op het Museumplein bij de Honthorststraat het beeld van Vincent van Gogh onthuld. Vincent staat fier rechtop, zonnestralen en vogels omkransen zijn hoofd als een aureool. Aan zijn voeten een mijnwerker, zonnebloemen en een aren lezende vrouw.

De maker, Schaller, was in de zestiger jaren geïnspireerd door Afrikaanse kunst. Hij abstraheerde zijn werk tot geometrische vormen Beroemde kunstenaars in Sloten waarmee hij het beeld van archetypische symbolen en tekens wil oproepen.

Heel erg lang heeft het beeld er niet gestaan. Bij de herinrichting van het Museumplein in 1999 (kosten 40 miljoen euro), werden op last van de architect Sven Ingvar Anderson, alle beelden verwijderd en opgeslagen in een depot.

Maar na het nodige geharrewar en juridisch getouwtrek konden enkele van die beelden op andere locaties worden herplaatst. In januari 2000 is er overeenstemming bereikt tussen de stadsdelen Zuid en Osdorp om het beeld van Vincent over te dragen aan Osdorp en kreeg het standbeeld een plek naast de Molen van Sloten. Waarmee Sloten dus de twee beroemdste schilders van ons land eert.

Tekst en foto’s Arie van Genderen

Het idee voor bovenstaand artikel is ontstaan na het lezen van een prachtig geschreven blog. Dit is te vinden via de volgende link: www.huubmous.nl/2013/05/09/perhaps-theyll-listen-now/

Uit: de Westerpost van 4 september 2013.

Bijeenkomst verkeer op de Sloterweg

Al jaren wordt er over gesproken: de verkeersdruk op de Sloterweg.

In februari 2012 werd het rapport “Mobiliteitsaanpak Nieuw-West, kansen voor bereikbaarheid” vrijgegeven voor inspraak. Daarin werd zijdelings ingegaan op de situatie aan de Osdorperweg en de Sloterweg. Vervolgens waren er in juli voorlichtingsbijeenkomsten in het Stadsdeelkantoor. Een delegatie van dorpsgenoten was daar aanwezig om te horen of en hoe de problemen met de Osdorperweg en de Sloterweg aangepakt zouden worden. Maar de gesprekken lopen al veel langer. Toen het stadsdeel Slotervaart nog bestond zijn er vanuit de dorpsraadwerkgroepen Sloten en Sloterweg uitgebreide gesprekken geweest met deskundigen van het stadsdeel. Daarbij zijn er van beide kanten plannen gemaakt die nooit de tekentafel hebben verlaten. Daarna werden de gesprekken gevoerd met stadsdeel Nieuw-West en ook die hebben tot nu toe niets opgeleverd.

Eenzelfde verhaal gaat op voor de Osdorperweg. Bij het doorspitten van een oud archief kwam zelfs een krantenknipsel uit 1972 tevoorschijn waarin werd ingegaan op de verkeersdrukte op de Sloterweg.

Niet simpel
Nu zijn er in dit verband geen simpele oplossingen denkbaar. Of zoals iemand tijdens een van de bijeenkomsten opmerkte: het verkeer in dit gebied is als een waterbed, als je op de ene kant drukt ontstaat aan de andere kant een bubbel. En als je daar dan op drukt krijg je weer een andere bubbel. Met andere woorden, als we bijvoorbeeld de Sloterweg autoluw maken, krijgt Nieuw Sloten heel veel extra verkeer te verwerken.

Tijdens de informatiebijeenkomst op 5 donderdag september legt het stadsdeel een aantal maatregelen voor die het afgelopen jaar zijn ontwikkeld en uitgewerkt. Er kan over de voorstellen worden gediscussieerd. Gedacht wordt over verbetering van de veiligheid voor fietsers en voetgangers op de kruising Ditlaar/Sloterweg, een proef op de Vrije Geer met stoplicht en toeritdosering en verbetering van de bewegwijzering voor het verkeer naar de A4 en A10. Over deze en andere zaken, waarvan een aantal als proef zullen worden uitgevoerd, kunt u uw mening geven. Bijvoorbeeld over de vragen: wanneer is een proef geslaagd? Zijn er nog aanvullende maatregelen nodig? Hoe ziet het vervolgtraject eruit? De bijeenkomst is donderdag 5 september, van 19.30 tot 21.00 uur (inloop vanaf 19.00 uur) in het gebouw Ditlaar Staete aan de Ditlaar nr. 7.

Arie van Genderen

Uit: de Westerpost van 4 september 2013.

Nieuw-West water – Fotowedstrijd met prijzen

Dit jaar viert Amsterdam dat de grachten in de binnenstad 400 jaar bestaan. Nieuw-West heeft ook grachten. Die bestaan 60 jaar. Het Van Eesterenmuseum organiseert daarom een tentoonstelling en een fotowedstrijd. De wedstrijd loopt al een tijdje maar je kunt nog tot 19 september 2013 foto’s insturen.

Wil je meedoen?
Maak dan minimaal één en maximaal drie foto’s in Amsterdam Nieuw-West van je favoriete gracht, vaart of sloot en stuur die naar het Van Eesterenmuseum. Daarbij kun je denken aan het water zelf, maar ook aan de huizen, de bruggen en de viaducten die zich in de omgeving van het water bevinden. Of aan de mensen en de dieren die je bij, op of in het water ziet. Heb je vroeger al eens zo’n foto gemaakt? Stuur die dan in. Dat kan ook.

Ook de inwoners van de oude gebieden (Sloten en Oud Osdorp) kunnen natuurlijk meedoen, water genoeg. Denk ook aan de Ringvaart en het Nieuwe Meer. Dus maak een mooie foto van het water in het landelijk gebied en ding mee naar een prijs.

De foto’s krijgen een plaats in de tentoonstelling Nieuw-West Water, 60 jaar grachten buiten de ring. Te zien van 20 juli tot en met 28 september 2013. Foto’s kunnen tot en met 19 september worden ingezonden. De inzenders van de mooiste vier foto’s winnen een prijs. Na 28 september worden de winnaars bekend gemaakt. Heb je zin om mee te doen? Ga dan eerst naar de website van het museum en download het deelnameformulier en stuur dit ingevuld samen met je foto(s) naar info@vaneesterenmuseum.nl o.v.v. Nieuw-West Water.

Let op!
Lever de digitale foto’s aan als JPG bestand en in een zo groot mogelijke resolutie! De foto’s worden afgedrukt en dan is een hoge resolutie een voorwaarde voor kwaliteit. Voor gescande analoge foto’s geldt hetzelfde. Je kunt ook de foto’s afleveren in het museum. Adres: Burgemeester De Vlugtlaan 125, 1063 BJ Amsterdam. Telefoon: 020 – 4471857

Arie van Genderen

Verdwijnt het pontje Nieuwe Meer?

In het Parool van 22 juli 2013 stond een tamelijk verontrustend berichtje over het mogelijk verdwijnen van het voetgangers- en fietserspontje bij de Nieuwe Meer.

Volgens het bericht heeft de kleine rederij Oeverloos er genoeg van dat er ieder jaar geld bij moet. Reden voor de redactie om eens te gaan praten met Robbert Piet, eigenaar van de rederij Oeverloos en een jachthaven. Een telefonisch interview.

Klopt het bericht?
Volgens de heer Piet is het bericht in het Parool wat kort door de bocht maar grotendeels wel correct. Even wat cijfers op een rijtje. De kosten van het in de vaart houden van het schip Helena zijn op jaarbasis, afgerond, 50.000 euro. Dat is inclusief verzekeringen, onderhoud, diesel en de grootste kostenpost salarissen voor de drie gediplomeerde kapiteins die bij toerbeurt de weekenddiensten draaien. De inkomsten zijn als volgt: 15.000 euro subsidie van stadsdeel Nieuw-West, eenzelfde bedrag van stichting Het Amsterdamse Bos (stadsdeel Zuid) en de kaartverkoop levert gemiddeld ook 15.000 euro op. Je hoeft geen hogere opleiding gehad te hebben om uit te rekenen dat je dus op jaarbasis 5.000 euro tekort komt. Dit is al enkele jaren het geval en gesprekken met de subsidiegevers hebben tot nu toe niet tot een structurele oplossing geleid. Kostenbesparingen zijn vrijwel niet mogelijk, blijft over een verhoging van de tarieven. Maar daar wil de heer Piet niet aan. Een kleine verhoging zet nauwelijks zoden aan de dijk. Een forse verhoging zal per saldo waarschijnlijk ook negatief uitpakken omdat het aantal passagiers dan naar verwachting flink zal dalen.

Hoe nu verder?
De heer Piet ziet maar twee oplossingen. Eén is dat de subsidiegevers wat scheutiger zullen worden en meewerken aan het wegwerken van het tekort. Er zijn al gesprekken geweest, maar die hebben tot nu toe niet het gewenste resultaat opgeleverd. Oplossing twee is dat de Helena wordt verkocht en dat het afwachten is of een nieuwe eigenaar kans ziet om wel een sluitende exploitatie te realiseren. Verkoop is trouwens nog niet zo simpel omdat het voor de nieuwe eigenaar alleen maar haalbaar is als de subsidies in de nabije toekomst gehandhaafd blijven. De stadsdelen zouden in ieder geval een meerjarenafspraak moeten maken. Vraag is of ze dat kunnen en willen, mede in het licht van de situatie dat ze na april volgend jaar niet meer in de huidige opzet zullen bestaan.

Kortom het voortbestaan van het pontje na dit vaarseizoen is hoogst onzeker. Het is misschien nog iets te vroeg voor een actie ‘Helena moet Blijven’. Maar als er nieuwe ontwikkelingen zijn zullen we dat melden. En voor de lezers van het Parool: in de Helena zit natuurlijk geen ploppende benzinemotor maar een tweecilinder dieselmotor, 100 pk langzaamloper van het (Nederlandse) merk Bolnes.

Arie van Genderen

 

Bezuinigingen Zuid en Nieuw-West kunnen Helena kopje onder laten gaan

Van: http://www.parool.nl/parool/nl/4060/AMSTERDAM-NIEUW-WEST/article/detail/3479751/2013/07/22/Bezuinigingen-Zuid-en-Nieuw-West-kunnen-Helena-kopje-onder-laten-gaan.dhtml

Als er niets verandert, houdt de veerpont over de Nieuwe Meer tussen Nieuw-West en het Amsterdamse Bos op te bestaan. ‘Ik weiger er nog meer geld op toe te leggen.’

De strakblauwe lucht verandert weinig aan het humeur van eigenaar Robbert Piet (60) van rederij Oeverloos. ‘De volgende generatie moet maar eens aan de bak met mijn rederij,’ zegt Piet gelaten. Chagrijnig is hij ook weer niet. Dat is schier onmogelijk aan de Nieuwe Meer, zegt de ondernemer. ‘Ik heb hier nog nooit iemand met een slecht humeur gezien.’

De zon staat hoog aan de hemel als veerpont Helena zich, zoals elk weekend van half april tot half oktober, met een ritmisch pop-pop-pop van de ouderwetse benzinemotor een weg baant over de Nieuwe Meer, die vol ligt met boten, van de oever in Slotervaart naar het Amsterdamse Bos en terug. Voor een prikkie krijgen passagiers behalve een overtocht van ongeveer een kwartier ook wat nostalgie mee. Het schip stamt uit de jaren vijftig, maar vaart nog als een zonnetje.

De rederij van Piet heeft slechts één veerpont, maar lijdt al jaren verlies door bezuinigingen van de stadsdelen Zuid en Nieuw-West die tezamen 30.000 euro subsidie per jaar aan de rederij verlenen. Het tekort is opgelopen tot ongeveer 15.000 euro. De rederij valt onder het jachthavenbedrijf van Piet, eveneens aan de Nieuwe Meer. ‘Ik ga ze zeggen dat ik ermee stop, ik weiger nog een keer geld toe te leggen. De prijs van een kaartje verhoog ik liever niet.’ Graag gaat Piet nog zeker vijf jaar door met zijn rederij, die hij sinds vijftien jaar heeft. ‘Maar ik word ook ouder, dus ik wil wat minder gezeur aan mijn hoofd.’

Om hem heen is het vrolijkheid troef. Jongeren nemen een duik vanaf een sloep, koppeltjes zijn aan het pootje baden en kinderen zitten elkaar na met waterballonnen.

Al jaren is de rederij van Piet een begrip onder liefhebbers van fietsroutes. Voor één euro per persoon en vijftig cent per fiets worden ze in een kwartier van oever naar oever gebracht. Vooral met warm weer, zoals nu, loopt de Helena goed. ‘Als het elke week zulk weer zou zijn, hadden we geen subsidie nodig,’ zegt Piet.

Een bezoek aan het Dorpsplein in Sloten

Zo dorps is Amsterdam – Hier is geen plaats voor opgeschoten jeugd

Elke grote stad verdient een dorpsplein. Een dorpsplein in een stad? Ze bestaan. Een béétje metropool eet naburige dorpen. Amsterdam heeft er heel wat opgeslokt. Denk aan de Watergraafsmeer en Ransdorp.

Sloten is ook zo’n verovering. Je hebt het oude Sloten, dat al bijna duizend jaar bestaat, en Nieuw Sloten, een wijk die ruim twintig jaar geleden uit de grond is gestampt.

Het oude Sloten heeft een echt dorpsplein. Wie daar staat, waant zich in België of Frankrijk. Een klein vierkant plein is het, met aan drie kanten karakteristieke oude huizen. Eén zijde grenst aan een imponerende protestantse kerk. Tussen de kerk en het plein ligt een mini-begraafplaats, maar die is discreet achter een hoge ligusterhaag verstopt, zodat je op het plein niet midden tussen de doden zit.

Op het plein staan de bomen in een keurig vierkant, net zoals de banken. De pomp doet wat hij moet doen: de dorstige bezoeker van water voorzien. Er woont zelfs een grote rode dorpskater: Sloper. Als een fluwelen deurmat vlijt hij zich neer naast degene die op een bankje plaatsneemt. Wie hem aait, krijgt als beloning luid geknor.

Het plein kent nog een rood dier: Evert, het pleinkonijn. Denk niet aan iets snoezigs met een wipstaartje: Evert is een kolossale Vlaamse Reus. Zijn hok grenst aan het plein. Hij ziet er loom en lui uit, maar houdt het meet van ontsnappen. Hij beschouwt de gemeenschapsruimte als verlenging van zijn ren.

Dat doet de rest van de buurt ook. Veel bewoners hebben een tafel met stoelen voor hun huis gezet, als ware het plein hun voortuin. Dat is het eigenlijk ook. Hier is geen plaats voor opgeschoten jeugd die de brommer nog eens extra laat knetteren. Al was het maar omdat op de hoek van het plein het kleinste politiebureau van Nederland staat. Ooit was het een heus bureau, maar nu houdt de wijkagent er kantoor. De politie houd niet van de ontspannen dorpssfeer. Dreigende posters waarschuwen voor een nare wereld. ‘Iemand aan de deur? Doe nooit zomaar open! Vraag wie de persoon is en wat deze komt doen. Vraag om een legitimatie.’

Die waarschuwingen worden gelukkig genegeerd. Pleinbewoners kouten ongedwongen met onbekende bezoekers. Het is een plek om na een wandeling of fietstocht een meegenomen boterham op te peuzelen, vol bewondering voor een dorpskern die niet wordt ontsierd door nieuwbouw. Loop een rondje langs de kerk, bewonder de statige huizen en slenter met gepaste eerbied langs oude en nieuwe graven. Verwacht geen terrassen, hippe koffietenten of handige supermarkten. Die ontbreken.

Even verderop huist café-restaurant Kerkzicht, recht tegenover de katholieke kerk. Kerkzicht is een bruine kroeg annex restaurant die claimt het oudste café van Amsterdam te zijn. Het zou kunnen. Want liefhebbers van Sloten vermelden maar wat graag dat het dorp Sloten als bestond voordat zelfs maar sprake was van Amsterdam.

Xandra van Gelder.

Reageren? publiekewerken@parool.nl

Uit: het Parool van 15 augustus 2013.