Mijn zondagse wandeling met vrouw en hond voerde mij door het onvolprezen Amsterdamse Bos. De bomen nog kaal waardoor de zon uitbundig op de nog vrijwel kale bosgrond viel.

Slechts hier en daar een bloeiend plantje, Holwortel en Longkruid, wellicht ontsnapt uit het naastgelegen Thijssepark. Na ronding van de Amstelveense Poel laten we Bovenkerk met zijn onlangs prachtig gerestaureerde Sint-Urbanuskerk en toren, van Pierre Cuypers uit 1888, rechts liggen.

We lopen terug door het oude dorp Amstelveen en het valt op hoeveel gelijkenis het heeft met Sloten. Met dien verstande dat Amstelveen ruim buiten de banpaal ligt en dat Sloten precies op die grens ligt. Er is een dorpsstraat en plein, waaraan de Hervormde kerk ligt, een school met mooi tegeltableau, en een straat met winkels en restaurants. Een zijstraat voert naar het station van de Haarlemmermeerlijnen, dat van 1915 tot 1950 heeft gefunctioneerd. Dat voorzag in die tijd in uitstekende verbinding met de hoofdstad, Aalsmeer, Uithoorn, Hoofddorp en Haarlem.

Zodoende veranderde in de twintigste eeuw het dorp van turfwinners in een overloop voor de beter gesitueerde Amsterdammers. De gemeente Amstelveen, die tot 1964 Nieuwer-Amstel heette, heeft een flinke veer moeten laten voor de hoofdstad, in 1896 en 1921 werden de meest bevolkte gedeelten die dicht tegen Amsterdam aanlagen, geannexeerd. Maar een flink grondgebied van zo’n 4500 hectare resteerde, met daarin verschillende dorpskernen. De annexatie van 1921 werd de gemeente Sloten fataal, haar zelfstandige bestaan kwam toen ten einde. Kijk je naar hoe het oude dorp Amstelveen erbij ligt, waarbij veel ouds bewaard is waar het nieuwe is tussen gepast, dat concludeer je dat hier een veel evenwichtiger ontwikkeling heeft plaatsgevonden dan in het geval van de gemeente Sloten.

Het dorp Sloten is nog redelijk met de schrik vrij gekomen, hoewel de organische verbindingen met Osdorp via de Osdorperweg, Sloterdijk via de Uitweg en Amsterdam via de Sloterweg afgesneden zijn. Hier kan het nodige nog verbeterd worden.

Maar Sloterdijk, waar het gemeentehuis stond, is praktisch met de grond gelijk gemaakt. In de huidige situatie is het een gebied geworden waar niemand langer wil verblijven dan strikt noodzakelijk is. Dat had veel beter gekund als de zelfstandige gemeente Sloten was gehandhaafd. De balans is zoekgeraakt, enkel de logica van de gemeente Amsterdam gaf de doorslag, er was geen tegenmacht. In de 45 leden tellende gemeenteraad van Amsterdam zat en zit zelden iemand uit dit gebied.

Nu het bijna honderd jaar geleden is dat de annexatie van de gehele gemeente Sloten plaats vond, is dat een mooi moment om de rekening van winst en verlies op te maken. Wat heeft het ons opgeleverd en wat zijn we kwijtgespeeld. Wat welvaart betreft is het natuurlijk bijzonder voor de wind gegaan, stevig ondersteund door het Groninger gas, dat het verlies van de koloniën ruimschoots heeft vergoed. Maar wat schoonheid betreft kan niet anders geconstateerd worden dat veel is ingeleverd. De zuidelijke wandelweg, de Boerenwetering, etc. Een man die dat in zijn tijd besefte was Chris Schut, die de ondergang van het oude polderland rondom Amsterdam, en met name in de gemeente Sloten, in talloze tekeningen heeft vastgelegd.

Praktisch alles wat hij getekend heeft is verdwenen. Dit alles overdacht ik, lopend in de zon langs de molen de Dikkert, terug naar (Nieuw) Sloten.

Nico Jansen.

Uit: de Westerpost van 25 maart 2015.

1. Voorzitter Sjoerd Jaasma heet de heer Vliegenthart welkom in het Dorpshuis. Hij schetst de wethouder de plaats, taak en activiteiten van de Dorpsraad en de werkgroepen. Hij benadrukt het feit dat de Dorpsraad al 52 jaar actief is en de leden van de raad door de bewoners van het gebied worden gekozen. Alle leden van de Dorpsraad stellen zich voor.

De heer Vliegenthart stelt zichzelf voor en geeft een beeld van wat hij kan betekenen voor de Dorpsraad. Hij heeft Nieuw-West in zijn portefeuille. Voor de Dorpsraad is hij aanspreekbaar wanneer we overal elders vastlopen. “Op het moment dat je het gevoel hebt dat je er niet doorheen komt bij het stadsdeel, dan kan je bij mij terecht” zo stelt hij. De wethouder noemt het een inspanningsverplichting.

2. Door de Dorpsraad wordt het punt subsidie aan de orde gesteld. Sinds het verlies van onze vaste ondersteuning (secretaresse) en het vaste budget is het voor de Dorpsraad veel moeilijker effectief te werk te gaan. Bureaucratische en onnavolgbare subsidieregelingen kosten onnodig veel tijd. In de bijlage is de problematiek geschetst. De Dorpsraad zou graag de ondersteuning zien terugkeren, net als de beschikking hebben over een vast jaarlijks budget. De heer Vliegenthart zegt toe deze zaak te bezien, ook in vergelijking met andere Dorpsraden in het Amsterdamse.

3. Het volgende punt dat de Dorpsraad aan de orde stelt, is de illegale nederzetting van zigeuners in het natuurgebied de Oeverlanden. De Dorpsraad benadrukt dat zij zich vooral stoort aan het feit dat de gemeente zich niets aantrekt van de wet- en regelgeving terzake. Er is geen vergunning voor de nederzetting aangevraagd, waardoor er evenmin een mogelijkheid was op een reguliere manier te reageren, bijvoorbeeld via zienswijzen of bezwaar. Tegelijkertijd ziet de Dorpsraad de situatie ter plekke verslechteren; verloedering en vernietiging van natuur (Hoofdgroenstructuur). De heer Vliegenthart zegt toe deze zaak aan de orde te brengen in het college.

4. In het gebied Oud Osdorp laat de gemeente veel panden die in gemeentehanden zijn, verloederen. Het betreft in sommige gevallen monumentale panden. Tevens is de gemeente in dat gebied te kort geschoten bij het aanbrengen van zogenaamd compensatiegroen naar aanleiding van de aanleg van de Westrandweg; het groen is op een verkeerde plaats aangelegd….

Overigens benadrukt de Dorpsraad dat er vele goede ontwikkelingen zijn in de ‘Tuinen van West’. Het zou mooi zijn wanneer ook het gebied ‘Lutkemeer lll’ behouden zou kunnen worden voor de Tuinen.

Tot slot bespreken we de slechte verkeerssituatie op zowel Osdorperweg als Sloterweg. Beide wegen zijn te vol en er wordt gevaarlijk hard gereden.

5. Uiteraard geeft de Dorpsraad nog een enthousiaste beschrijving van wat er allemaal te zien en te doen is in het dorp en omgeving. In dat kader wordt de afspraak gemaakt dat de heer Vliegenthart met Koningsdag het dorp zal bezoeken. Zijn dochter kan dan onder meer meedoen met het ringsteken.

Afspraak: wethouder Vliegenthart zal op korte termijn een reactie geven op de punten 2, 3 en 4. De Dorpsraad stuurt de wethouder tijdig een uitnodiging voor de festiviteiten rond Koningsdag.

Om 21.00 sluit de heer Jaasma de bijeenkomst, waarbij hij de wethouder dankt voor zijn komst en de plezierige en constructieve kennismaking.

Piet Renooy

Uit: de Westerpost van 18 maart 2015.

Afgelopen week werd in de vergadering van de dorpsraad de 30ste Dorpengids gepresenteerd, samengesteld door Arie van Genderen. Het boekje geeft een overzicht van alle economische en maatschappelijke activiteiten die in ons gebied van Sloten en Oud Osdorp plaatsvinden.

Dat zijn er nogal wat. Een nijver volkje dat hier woont, zo lijkt het. En anders zijn ze wel actief met allerlei zaken en bemoeien zich met alles wat zich hier voordoet. Deze dorpengids biedt overzichtelijk alle informatie, en is ook digitaal te raadplegen, via de site van de dorpsraad. Maar de papieren versie mag natuurlijk bij niemand ontbreken.

De gids is een topprodukt van de dorpsraad en werd daarom met trots gepresenteerd aan de wethouder van Amsterdam, Arjan Vliegenthart (1978), die ons gebied in zijn portefeuille heeft. Ondanks dat hij zo jong is, heeft hij al veel politieke ervaring in de Eerste Kamer en binnen de Socialistische Partij (SP). Het feit dat hij is gepromoveerd aan de VU in de politieke- en sociale wetenschappen zal hieraan natuurlijk bijdragen. Hieronder kunt u meer lezen in een bijdrage van Piet Renooy.

Rest mij de dorpengids bijzonder in uw belangstelling aan te bevelen. Het overzicht wat er allemaal gebeurd is in het afgelopen jaar, met prachtige foto’s opgeluisterd. Een mooie panoramafoto van de hoek Sloterweg en Ditlaar. De nieuwjaarstoespraak van de dorpsraadvoorzitter kan nog eens rustig worden doorgelezen, en verslagen van alle werkgroepen die actief waren, bijvoorbeeld op gebied van de glasvezel.

Nico Jansen

Uit: de Westerpost van 18 maart 2015.

Altijd al hebben bouwprojecten mijn aandacht getrokken en dat geldt dus nu weer het bouwterrein van OV-SAAL (Schiphol – Amsterdam – Almere – Lelystad) aan de Johan Huizingalaan. Voor een slordige € 1,2 miljard wordt de spoorlijn vanaf hier tot Duivendrecht verdubbeld en dat vergt uitgebreide viaducten en fly-overs.

Tussen de bestaande spoorlijnen en snelwegen is het gemier op de vierkante meter en soms moet eerst iets worden gesloopt voordat er voldoende ruimte is voor het nieuwe. Je hoopt maar dat al dit werk de maatschappij wat oplevert, dat nog meer treinreizigers op tijd ter bestemder plaats zullen zijn. Voor goederentransport heeft deze lijn geen betekenis. Ik vrees wel dat de kosten van dit alles voor een groot deel uit de aardgasbaten worden betaald, zo betaalt Groningen voor de Randstad. Maar de bouwwerken zijn er niet minder imposant door.

Nico Jansen

Uit: de Westerpost van 11 maart 2015.

Er verschijnen steeds meer hotels in bestaand stedelijk gebied, of op de rand van de stad en het buitengebied. Vanouds was er het motel waar de Haagseweg aantakte aan de Sloterweg, later verplaatst naar het Nieuwe Meer, aan de Oude Haagseweg.

Tegenwoordig heet het Mercure hotel. Enkele jaren geleden is er het Artemis hotel verrezen langs de Sloterweg, maar ontsloten vanuit het kantorenpark Riekerpolder.

Afgelopen maand is het Corendon hotel geopend aan de Aletta Jacobslaan, naast de Gamma, RTV Noord-Holland en de politie. Een bestaand gebouw van AEG is gestript en opgetopt in staalbouw, met enkele etages. Bijna bovenin is een vliegtuigcockpit geplaatst, wellicht om de band met de gelijknamige luchtvaartonderneming te benadrukken. Met man en macht is er gewerkt, en uiteindelijk is er wat fraais tot stand gekomen. Ik heb er wel eens aan getwijfeld omdat alle ruimte rondom, tot en met de trottoirs, vol stond met bouwmaterialen. Misschien dat een Turkse manier van bouwen is gebezigd.

Minder ver is het ‘Chinese’ hotel, dat aan de Ookmeerweg tegenover het eindpunt van tramlijn 1 in aanbouw is. Het staat er naast de McDonald en Westgaarde. Het hoogste punt is afgelopen week bereikt, en toen ik het zondag zag moest ik voor mezelf bekennen dat het me erg meeviel wat betreft de omvang. Slechts 8 verdiepingen hoog. Daar zullen niet alle chinezen onder dak gebracht kunnen worden. We moeten nog even afwachten hoe dit gebouw er uiteindelijk komt uit te zien. In beide gevallen moet gesteld worden dat het positief is dat naar ons gebied toeristen worden gebracht, die de omgeving wellicht weten te waarderen. Daar moet vanuit de overheid dan in elk geval aan gewerkt gaan worden. Naast wat er door de bestaande ondernemers in het gebied gedaan kan worden.

De dorpsraad kan de aanwezige cultuurhistorische waarden onder de aandacht brengen. Allemaal kansen voor onze economie.

Nico Jansen

Uit: de Westerpost van 11 maart 2015.

In de winter komt het er minder van om naar het polderland in het westen te gaan, maar zodra een voorjaarszon zich laat zien heb ik weer zin in weidse vergezichten en frisse wind om het hoofd.

In 2014 zouden de aanlegwerkzaamheden voltooid zijn, dus een goede gelegenheid weer eens ter plekke te gaan kijken. Een heldere middag met forse zuidenwind. De rook van de Hemweg-Centrale werd meteen uiteengeslagen.

De geploegde velden en de boerderijen en bebouwing aan de Lutkemeerweg en de Osdorperweg lagen te glimmen. Pas op aangename afstand de skyline van Amsterdam. Vanaf het einde van de Etnastraat naar de Wijsentkade gelopen, en vandaar over de Slibveldweg. De werkzaamheden zijn nog niet voltooid, graafmachines en dumpers maken duidelijk dat er nog volop gewerkt wordt.

Maar er kan al gewandeld worden, en het is er nog niet zo druk als in het Vondelpark. Er ontbreekt nog een enkele brug, bijvoorbeeld over de Osdorpervaart. Gelukkig lagen er een paar balken waarmee het water kon worden overgestoken. Langs de A5, tussen de jonge boomaanplant, is de grond bedekt met bloeiend klein hoefblad. Op het nu nog kale land langs de Nico Broekhuysenweg kleurden de zonnebloemen afgelopen zomer, daar zie ik weer naar uit.

Dat dit gebied uit vruchtbare grond bestaat laat zich goed zien aan de aanplant van els langs de Ringvaartdijk. De bomen groeien razendsnel en bieden nu al veel beschutting voor de vele eenden. Dat we nog lang mogen genieten van deze aantrekkelijke mix van recreatief agrarisch landschap. We moeten de politici aan hun woord houden en de bedrijvenbestemming voor de Lutkemeerpolder definitief schrappen. Als je kijkt op Google-Maps dan zie je al dwars door het akkerland een weg ingetekend. Waakzaamheid blijft geboden, maar nu kan er volop worden genoten van een interessant landschap op ene steenworp van de stad.

Nico Jansen

Uit: de Westerpost van 11 maart 2015.

Op de Sloterweg hoek Lies Bakhuyzenlaan stond een boom die recent het loodje heeft gelegd. Er schijnt al eerder een poging ondernomen te zijn hier een boom te planten.

Dat is soms niet eenvoudig, er dient gekozen te worden voor een soort die zich in een dergelijk krappe groeiplek kan handhaven en niet al te groot wordt. Bijvoorbeeld een Linde zoals die bijvoorbeeld verderop staan voor boerderij Königsmann en die goed in vorm geleid worden. Een aanwinst voor het dorpsgezicht.

In 1969 is onderzocht of op deze plek de banpaal van 1794 geplaatst zou kunnen worden. Hiervan getuigt de foto waarop 4 stenen op de stoep liggen die de omvang van de sokkel aangeven. Nu leidt de banpaal een weggestopt leven, ingebouwd tussen school en woningen. Het is een historisch belangrijk monument dat een periode van 2 eeuwen markeert waarin de heren van Amsterdam rechten uitoefenden tot in de verre omgeving.

Nog geen jaar later wanneer de Franse overheersing de patriotten wind in de rug geeft, komt er een einde aan de zogenaamde “heerlijke” rechten. Verplaatsen van de banpaal is een klein beetje geschiedvervalsing maar zou de “obelisk” wel fraaier in beeld brengen. Of past op dit hoekje een beter een boom en de banpaal maar beter midden op het dorpsplein?

Nico Jansen

Uit: de Westerpost van 4 maart 2015.

Omringd door de liefde van haar hechte familie, is Tinie Worm-de Boer vlak voor haar 72-ste verjaardag – op 23 februari – overleden.

Wie aan ‘Over de Rand’ denkt, ziet een stralende Tinie voor zich. Samen met Mia Kooter heeft ze veel voor elkaar gekregen: Onder andere een prachtig feestterrein aan de Osdorperweg, waar nu ieder jaar het gezellige Oud Osdorpse feest wordt gevierd. Tot en met afgelopen jaar was Tinie actief betrokken. Want ‘Over de Rand’ zonder Tinie… dat kón niet.

Ze was deze laatste keer door haar ziekte beperkt in haar doen en laten, maar consumptiebonnen verkopen (met uiteraard een gezellig praatje) dát ging nog prima! De dodenherdenking bij het monument aan de Osdorperweg? Tinie speelde een belangrijke rol. Dorpsraadverkiezingen? Tinie zat uren in het Leo Polakhuis om de Oud Osdorpers de kans te bieden dichtbij huis te stemmen.

Altijd en overal stond Tinie klaar om te helpen. Met een glimlach en met veel energie. Waar Tinie was, werd er gelachen en was het gezellig! Op haar verjaardag konden vrienden en bekenden afscheid nemen van Tinie. Een dag later, op 2 maart, was de mooie uitvaart en werd zij op Westgaarde begraven. We zullen Tinie enorm missen en wensen Henk en haar dochters – die nu ‘Over de Rand’ trekken! – heel veel sterkte.

Namens alle bewoners van het landelijk gebied: “Dank je wel voor alles, Tinie! We zullen je missen.”

Mede namens de Dorpsraad,
Tamar Frankfurther.

Uit: de Westerpost van 4 maart 2015.

Zondag 8 maart 2015, 11:00 tot 12:30 uur

Rondwandeling in Natuurpark Vrije Geer, Sloten, Nieuw-West

Merken we aan de planten en dieren dat het bijna lente is in dit overgebleven stukje veenweide?
Start: Zuidingang Natuurpark Vrije Geer, bij het informatiepaneel aan de weg Vrije Geer, tussen Ditlaar en de Osdorperweg. Informatie: Ineke Deckers en Juultje Joosten, natuurexcursie@hotmail.com

Zie ook: www.ivn.nl/afdeling/amsterdam/activiteiten/rondje-vrije-geer

Natuurpark de Vrije Geer is een bijzonder gebied

Het is één van de twee niet uitgeveende polders in Amsterdam. De lente komt eraan en dat gaan we bekijken in dit natuurgebied. Te midden van de stedelijke bebouwing van Osdorp, Slotervaart en Sloten ligt het Natuurpark Vrije Geer: een klein wandelpark dat groots is in ecologie en recreatie. Vanaf 2000 werd begonnen met het ontwerpen en de werkvoorbereiding van het park. In 2002 zijn de werkzaamheden uitgevoerd en in het voorjaar van 2003 werd Natuurpark Vrije Geer feestelijk geopend. Dit verrassende en wellicht minder bekende park maakt onderdeel uit van de Groene As.

Uit: de Westerpost van 4 maart 2015.

De gemeente Amsterdam gaat serieus werk maken van de aanpak van asociale treiteraars en wil, als stok achter de deur, op enkele terreinen op afstand van woonwijken daarvoor wooncontainers plaatsen.

Ze heeft verschillende locaties op het oog, waarvan een aantal liggen ten westen van de Schinkel. De locatie Anthony Fokkerweg, bij het Nationaal Lucht- en Ruimtevaartlaboratorium lijkt al zeker en Oude Haagseweg, waarschijnlijk op de plek waar nu nog de bouwers van de Noord-Zuidlijn gehuisvest zijn. Ook aan de Generatorweg, nabij metrostation Isolatorweg, is een locatie gepland. Het is natuurlijk een goede zaak dat overlastveroorzakers de wacht wordt aangezet, maar bij de keuze voor de herplaatsingslocaties mag toch ook rekening gehouden worden met wat daar reeds aanwezig is en wat de bestemming ter plekke is. Zo zijn er nu een aantal zigeuners van de Petalo familie gehuisvest op het voormalige terrein van de politiehonden vereniging aan de Riekerweg, terwijl een woonfunctie niet in het bestemmingsplan past. Nog afgezien van het feit dat deze plek voor bewoning weinig geschikt is.

De bouwers van de Noord-Zuidlijn hebben voor een periode van 10 jaar ontheffing voor huisvesting van hun (buitenlandse) arbeiders. Maar het karakter van de notoire treiteraars verschilt hemelsbreed van de rustige bouwvakkers, die hier voornamelijk komen om te slapen en uit te rusten.

In het artikel in het Parool van 18 februari, lees ik over mensen die fysiek geweld uitoefenen, of daarmee dreigen, geluidoverlast veroorzaken, scheldpartijen en vernielingen aanrichten. Dat gebeurt vaak door psychische stoornissen die hen wellicht niet zijn aan te rekenen, maar wat je liever niet graag ziet in je eigen omgeving, of in het natuur- en recreatiegebied Oeverlanden. Net zoals met de openlucht evenementen niet zomaar klakkeloos naar de stadsrand kan worden gewezen, kan men de sociale problemen naar het “verre” westen exporteren.

Vermoedelijk onder het credo dat als er niet gepiept wordt het wel geaccepteerd wordt. In deze wreekt zich het feit dat er geen mensen uit onze omgeving in de gemeenteraad zitten. De Bestuurs Commissie, voorheen stadsdeelraad, is inmiddels een tandeloze tijger geworden die nog slechts een adviserende stem heeft. Desalniettemin moet gehoopt worden op hun kritische bejegening van de stadhuisplannen met betrekking tot herhuisvesting van lastige stadsgenoten.

Nico Jansen

Uit: de Westerpost van 25 februari 2015.