Erik Swierstra

Verkeersoplossing Dorpsraad Sloten gaat ten koste van Nieuw Sloten

Sloten / Nieuw Sloten – De Dorpsraad Sloten heeft bij de SDC Nieuw-West een voorstel ingediend om de Sloterweg geheel af te sluiten voor doorgaand snelverkeer.

Door: CeesFisser@Westerpost.nl

Dit voorstel zou ten koste gaan van de leefbaarheid in Nieuw Sloten, omdat al het doorgaande verkeer vanaf de Sloterbrug en uit De Aker richting de A4, dan via de Anderlechtlaan en de Laan van Vlaanderen naar de Plesmanlaan zou gaan rijden, en omgekeerd. Intussen hebben actieve bewoners in Nieuw Sloten een werkgroep gevormd.

Later dit jaar gaat de SDC Nieuw-West advies geven aan B&W over de “Nota van Uitgangspunten nieuwe Sloterbrug”. Daarmee wordt weer een vervolgstap gezet voor de vervanging van de huidige Sloterbrug.

Het is de Dorpsraad Sloten (hierna: DrS) al jaren een doorn in het oog, dat de verkeersdruk op de Sloterweg, tussen Ditlaar en de Anderlechtlaan, verder toeneemt. In 2020 zijn het naar schatting ca. 15.200 verkeersbewegingen per dag. De DrS heeft de ‘Nota van Uitgangspunten’ voor de nieuwe Sloterbrug aangegrepen om bij de SDC te pleiten voor het tijdelijk stopzetten van de ontwikkeling van die nieuwe brug, totdat er geen doorgaand verkeer meer via de Vrije Geer, Ditlaar en de Sloterweg naar de Anderlechtlaan / A4 kan rijden, en omgekeerd.

Hoek Ditlaar / Sloterweg, waar de blokkade (‘knip’) voor
snelverkeer zou moeten komen.

De DrS stelt de SDC het volgende voor: “Primair en vooruitlopend op nadere stappen, beperking van het autoverkeer over Vrije Geer, Ditlaar, Sloterweg en Kortrijk tot bestemmingsverkeer; vorm te geven door een knip met flitspaal tussen de Dorpskern Sloten en de Westelijke tak van de Sloterweg [hoek Ditlaar / Sloterweg; CF]. Zo kunnen bewoners / vergunninghouders [en lijnbussen van het openbaar vervoer; CF] alle beschikbare richtingen op, terwijl bezoekers de desbetreffende adressen slechts vanuit één richting kunnen bereiken.” Hierdoor kan de Sloterweg niet meer gebruikt worden door doorgaand verkeer. Al het doorgaande verkeer (ca. 15.000 verkeersbewegingen) zal dan dus als sluipverkeer via de Anderlechtlaan en de Laan van Vlaanderen – dwars door Nieuw Sloten – afgewikkeld worden.

Verkeersinfarct Nieuw Sloten
De werkgroep in Nieuw Sloten vindt dat de DrS in het voorstel alleen serieus nagedacht heeft over een oplossing voor de Sloterweg. Want om sluipverkeer door Nieuw Sloten te voorkómen, staat in het voorstel: “Voorkómen van sluipverkeer door Nieuw Sloten door verkeerslichteninstelling bij de westelijke en oostelijke tak van de Laan van Vlaanderen / Plesmanlaan.” Hiermee bedoelt de DrS dat de verkeerslichten op de Plesmanlaan voor afslaand verkeer naar de Laan van Vlaanderen zó lang op rood moeten blijven staan, dat automobilisten ervoor kiezen om het Hoofdnet Auto te volgen, dus via de Plesmanlaan < > Huizingalaan < > Oude Haagseweg < > A4.

Wie een beetje ter plaatse bekend is, weet dat dit geen reële oplossing is. Want als verkeer – komende vanaf de andere kant (vanaf de A4 dus) richting Osdorp / De Aker – bij de nieuwe turbo-rotonde niet meer linksaf de Sloterweg op kan, zal dat verkeer rechtdoor de wijk Nieuw Sloten inrijden. Daar zal dat sluipverkeer op de beide takken van de Laan van Vlaanderen tot stilstand komen, wachtend totdat de verkeerslichten bij de Plesmanlaan weer wat auto’s doorlaten. Met alle gevolgen voor de leefbaarheid (uitlaatgassen en fijnstof) op de Laan van Vlaanderen.

Alleen integrale benadering
De bewonerswerkgroep in Nieuw Sloten is het met de DrS eens, dat dit moment – waarbij de SDC advies gaat geven over de Nota van Uitgangspunten voor de nieuwe Sloterbrug – aangegrepen moet worden om de ontwikkeling van de nieuwe Sloterbrug voorlopig op te schorten / uit te stellen. Maar verder pleit de werkgroep uit Nieuw Sloten voor een integrale benadering. Dat wil zeggen: geen verkeersmaatregelen treffen op de Sloterweg in de vorm van bijvoorbeeld een afsluiting voor doorgaand verkeer, zolang er geen serieuze oplossing is voor de daardoor verwachte toename van sluipverkeer dwars door Nieuw Sloten.

De geschiedenis herhaalt zich
In feite start de DrS na 10 jaar eenzelfde discussie. In 2009 had het Dagelijks Bestuur van de toenmalige Stadsdeelraad Slotervaart 10 verkeersvarianten uitgewerkt met één of meer tijdelijke of permanente “knips” in de Sloterweg en de Laan van Vlaanderen. Tijdens een informatieavond stelde een bewoner een 11e variant voor: “Niets doen”. Een meerderheid van bewoners steunden de 11e variant en de Stadsdeelraad nam dat voorstel over.

Wordt dus vervolgd…

Uit: de Westerpost van 18 september 2019

Van: www.westerpost.nl

Tuinpark V.A.T. viert eeuwfeest

Op 1 september 2019 werd de V.A.T. (Vereniging Amateur Tuinders) honderd jaar. Dit jubileum werd tijdens een drukke feestweek en een receptie en feest op 21 september gevierd.

Het park kreeg een erepenning van de gemeente Amsterdam en voorzitter Co Plooy (81) werd verrast met het lidmaatschap van de Orde van Oranje Nassau.

De net onderscheiden Co Plooy en wethouder Marieke van Doorninck met de Jubileumpenning.

Niets vermoedend van wat hem boven het hoofd hing, hield de V.A.T.-voorzitter een toespraak. Dat wethouder Marieke van Doorninck er ook was, verbaasde hem niet. Zij kwam immers namens de gemeente Amsterdam de Jubileumpenning aan het park uitreiken.

Nooit meer verplaatsen
Van Doorninck blikte terug dat volkstuinen vroeger vooral werden gebruikt om groenten te telen. Door de afnemende armoede in de stad is de nadruk steeds meer op sierbeplanting en recreatie komen te liggen. “Dat de V.A.T. toen moest verhuizen, dat zou nu niet meer gebeuren. Volkstuincomplexen zijn daarvoor te belangrijk voor de stad!”, aldus de GroenLinks-wethouder. En tegen Plooy: “U bent de burgemeester van de V.A.T., bent heel goed van alles op de hoogte en enorm betrokken. U leeft al 22 jaar voor deze vereniging. En daarom heeft het de koning behaagd…”

Historie
Sinds 1958 is het park gevestigd aan de Lies Bakhuyzenlaan op Sloten. “Het begon allemaal eigenlijk al in 1916, toen een aantal Amsterdammers besloot samen een weiland van een particulier te huren om aardappelen op te verbouwen. De toegang tot dat perceel lag aan de Sloterstraatweg, waar nu de Maassluisstraat in Slotervaart ligt”, zo staat in de speciale uitgave van het V.A.T. nieuws.

Verhuizing
“Begin jaren vijftig werd Amsterdam eigenaar van de grond en startte de onteigening. Na moeizame onderhandelingen met de gemeente, verhuisde de vereniging naar het dorp Sloten. Eerder lagen hier de velden van voetbalclub Pancratius en een weiland waar koeien (van Königsmann) graasden. Sindsdien zijn het dorp en het tuinpark nauw met elkaar verbonden.”

Meer weten over deze bijzondere geschiedenis? Ga naar het Slotense Politiebureautje en koop deze informatieve en rijk-geïllustreerde feestuitgave voor één euro. Dat kan dit seizoen nog op alle weekendmiddagen van oktober tussen 13 tot 17 uur. Of: Lees door op www.vat-sloten.nl.

Zie ook: 100 jaar Vereniging Amateur Tuinders

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 25 september 2019.

100 jaar Vereniging Amateur Tuinders

Ter gelegenheid van het eeuwfeest van de Vereniging Amateur Tuinders verscheen in september 2019 een speciale uitgaven van het V.A.T. nieuws waarin de geschiedenis van de afgelopen honderd jaar werd beschreven. Ontleend uit deze uitgave hieronder een beschrijving van de geschiedenis van de vereniging tussen 1919 en 2019.

“Op 1 september 1919 werd de Vereniging Amateur Tuinders (V.A.T.) officieel opgericht en op 24 september van datzelfde jaar werd de eerste ledenvergadering gehouden in de Conferentie-Bar aan de Kinkerstraat.”

Eerste Wereldoorlog (1914-1918)
Rond 1916 besloot een aantal Amsterdammers gezamenlijk een stuk grond te huren van een particulier om hierop aardappelen en groenten te verbouwen. Het oog viel op een stuk weiland gelegen aan de Sloterstraatweg. Dit perceel lag ongeveer ter hoogte van de huidige Maassluisstraat in het stadsdeel Slotervaart.

Ligging van de volkstuinen (donkergroene strook) van de Vereniging Amateur Tuinders
in de Sloterpolder tussen de Sloterweg en de Slotervaart tussen 1916 en 1955.

In het voorjaar van 1917 begon men aan de bewerking van de grond en het zaaien en planten van gewassen. Iedere deelnemer kreeg een stukje grond toegewezen van ongeveer 300 vierkante meter. Het geheel bestond uit 60 tuintjes.

Toen de tuintjes na verloop van tijd wat meer bekendheid kregen, werd het aantal aanvragen groter en was het hele complex al snel verhuurd. Vanwege het succes besloot men in 1918 de hele strook weiland te huren die grensde aan de hoofdvaart in de Sloterpolder. Dit betekende dat het looppad een lengte kreeg van ruim een kilometer. Zo groeide het tuincomplex verder uit en telde het 210 leden.

Op 1 september 1919 werd de Vereniging Amateur Tuinders (V.A.T.) officieel opgericht en op 24 september van datzelfde jaar werd de eerste ledenvergadering gehouden in de Conferentie-Bar aan de Kinkerstraat.

Uit archiefstukken blijkt overigens dat er tussen 1915 en 1919 pogingen zijn ondernomen om onder de naam ‘Ons Buiten’ een vereniging op te richten. Het is dus niet uitgesloten dat er tijdens de oprichtingsfase een splitsing is ontstaan in de groep tuinders aan de Sloterstraatweg. Sindsdien is ‘Ons Buiten’ actief aan de Riekerweg, bij de Nieuwe Meer.

Om Koninklijke Goedkeuring te krijgen voor de statuten werd een verzoek ingediend, waaraan gehoor werd aangegeven, met als gevolg: een officiële goedkeuring in het Koninklijk Besluit van 10 juli 1920, ondertekend door Koningin Wilhelmina en de toenmalige minister van justitie.

Ingang van het tuinpark van de Vereniging Amateur Tuinders vanaf
de Sloterweg, met het lange pad tussen de tuinen door; 1954.
Foto: Beeldbank van het Stadsarchief Amsterdam.

Tussen de wereldoorlogen
De zogenaamde siertuintjes met bomen, heesters en vaste planten deden hun intrede. Langzamerhand verschenen ook de echte tuinhuisjes die van jaar tot jaar sierlijker en groter werden. Door de verdere uitbouw van het tuincomplex kwamen er voor het bestuur steeds meer werkzaamheden bij. Daarom werd in de twintiger jaren een oude directiekeet gekocht die dienst ging doen als bestuurshuisje.

Vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog vierde de vereniging in 1939 haar twintigjarig jubileum.

De periode van 1940 tot 1945
Tijdens de Tweede Wereldoorlog braken er ook voor de vereniging moeilijke tijden aan. De Duitse bezetter kwam met diverse bepalingen, bijvoorbeeld het registreren van alle eigendommen die een vereniging in haar bezit had. De leden werden verplicht zich in te schrijven bij het Bureau voor Tuin- en Voedingsgewassen in Alkmaar, waar ze een verenigingskaart kregen voor het naar huis vervoeren van de op hun tuin gekweekte gewassen en vruchten.

De controleambtenaren van de Crisis Controle Dienst (C.C.D.) en de politie traden dikwijls zeer streng op. Zo kon het gebeuren dat de leden last kregen met deze ambtenaren omdat ze groenten en gewassen vervoerden die ze bij de tuinders in de polder ophaalden voordat ze die van hun eigen grond konden oogsten. Minder fraai was dat de Duitsers bezetters alle tuinhuisjes hebben opengebroken om radio’s, koper en dergelijke te roven. Wanneer na de bevrijding de balans wordt opgemaakt, staat het bestuur van de vereniging voor een complete chaos.

Naoorlogse jaren
In 1949 vierde de vereniging haar 30-jarig bestaan in het AMVJ-gebouw aan de Stadhouderskade, tegenover het Leidsebosje. Dit was het eerste feest na de oorlog en het werd uitbundig gevierd. Tijdens dit jubileum zongen de aanwezigen uit volle borst een speciaal geschreven lied, een ode aan het lange smalle pad met aan beide kanten de tuinen; een pad met een lengte van maar liefst 1200 meter: ‘Heb medelij V.A.T., heb medelij V.A.T., heb medelij met het verenigingspad.’ Het was namelijk streng verboden om op het pad te fietsen, maar de leden hadden dikwijls geen zin dat lange pad af te lopen voordat zij op hun tuin aankwamen.

Luchtfoto van de tuinparken van de Vereniging Amateur Tuinders
en Eigen Hof, gezien vanuit het zuidoosten. Links is de Ringvaart
van de Haarlemmermeer, op de achtergrond het dorp Sloten; 1976.
Foto: Beeldbank van het Stadsarchief Amsterdam.

Een grootscheepse verhuizing
Begin jaren vijftig ging de grond die de vereniging in huur had over in handen van de gemeente Amsterdam. Nadat in 1952 het huurcontract was opgezegd kon de onteigening in gang worden gezet. Het voortbestaan van de vereniging kwam hierbij in het geding. Er volgden enige jaren van moeizaam onderhandelen tussen het bestuur en de gemeente, die resulteerden in toewijzing van een stuk grond van circa acht hectare aan de Sloterweg in Sloten. Deze locatie was vroeger voor een gedeelte het voetbalveld van een sportvereniging, terwijl de rest (de Punt) het voormalige weiland was van een boer.

Voor de realisering van het nieuwe tuinpark had de gemeente Amsterdam een bedrag van 170.000 gulden uitgetrokken. Hierin waren voorzieningen opgenomen als verharde paden, betonnen bruggen, ringaanleg van waterleiding en de aanplant van honderden sierheesters, bomen en heggen ter verfraaiing. Bovendien werd nog eens een bedrag van 82.000 gulden aan de vereniging ter beschikking gesteld zodat gedupeerde leden renteloze leningen konden krijgen.

In 1955 begon de verhuizing van de eerste tuinders naar het nieuwe park. Het grote werk van afbraak en opbouw was begonnen. Veel oudere leden zagen tegen de verhuizing op, anderen haakten af, zodat ten slotte 116 leden overgingen naar het nieuwe tuinpark.

Opening tuinpark V.A.T. in 1958 in Sloten
Door het hijsen van de V.A.T.-vlag en de onthulling van het beeldje ‘De Wiedster’ werd op zaterdag 28 juni 1958 het tuinpark in Sloten officieel geopend. Dit beeldje werd door de V.A.T.-leden als blijk van waardering aan de gemeente Amsterdam aangeboden.

Tijdens de feestelijkheden was er ’s middags een rondgang door het park met een drumband, gevolgd door een poppenkastvoorstelling voor de kinderen en in de avonduren werden er op een tijdelijk podium allerlei toneelstukjes opgevoerd en dia’s vertoond van het oude en het nieuwe tuinpark.

Het tuinpark van de Vereniging Amateur Tuinders; 2019.
Foto: website V.A.T.

De banden van de vereniging met Sloten
In de beginperiode waren er nog volop winkels in Sloten. De winkeliers zagen uit naar de tijd dat de volkstuinders hun huisjes op het park betrokken; dat gaf drukte in de winkels. Daarnaast gingen de kinderen voor een paar maanden in Sloten of Badhoevedorp naar school. In het begin kon men ook nog bij de Punt in de Ringvaart zwemmen.

Er had zich daar een strandje ontwikkeld waar men kon komen via een plank over de Westersingel. Moeders en kinderen maakten daar bij mooi weer dankbaar gebruik van.

Oprichting tuinkrant ‘Nieuws van V.A.T.’
Om iedereen op het tuinpark beter te kunnen informeren over allerlei verenigingszaken en -activiteiten, besloot een aantal leden een tuinkrant op te richten onder de naam ‘Nieuws van V.A.T.’ De redactie had het niet zo makkelijk, want er was weinig geld en er waren geen adverteerders. Het eerste gestencilde krantje verscheen in het voorjaar van 1980. Tot op de dag van vandaag verschijnt het verenigingsblad regelmatig, tegenwoordig onder de naam ‘V.A.T. Nieuws’.

Opening van De Schakel
Vanwege het ontbreken van een geschikte accommodatie voor het houden van verschillende tuinevenementen, drong een aantal V.A.T.-leden bij het bestuur aan op het bouwen van een eigen clubhuis. Er werd een bouwcommissie ingesteld die deze enorme klus moest klaren. Om een deel van de bouw te kunnen financieren wist men bij de gemeente Amsterdam een bedrag van 80.000 gulden aan subsidie los te krijgen. Binnen een tijdsbestek van slechts vijf maanden werd het verenigingsgebouw opgeleverd.

Wachthuisje ingang
In opdracht van het bestuur werd in juli 1999 bij de ingang van het tuinpark een wachthuisje geplaatst. Dit is vooral een uitkomst voor bejaarden en personen die slecht ter been zijn en moeten wachten op de stadsmobiel. De bouw hiervan is door vrijwilligers tot stand gekomen.

Verbouwing vuilcontainerruimte aan de Parkhuislaan
In het voorjaar van 1997 ontving het bestuur een bijdrage uit het Schipholfonds. Dit bedrag werd in de periode 1998-1999 besteed aan de verbouwing van de bestaande vuilcontainerruimte aan de Parkhuislaan. Sindsdien worden tuinafval en huishoudelijk afval van elkaar gescheiden.

80-jarig V.A.T.-jubileum
Op zaterdag 28 augustus 1999 vierde de vereniging haar 80-jarig jubileum met een receptie en een gezellige feestavond in de Schakel. Tijdens de receptie hield de voorzitter een kort welkomstwoord, waarin niet alleen werd teruggeblikt maar ook werd gewezen op de activiteiten ten aanzien van de ‘Groene AS’, waar de vereniging sinds enige tijd deel van uitmaakte. Dit bood voor de toekomst van het tuinpark perspectief, want na het jaar 2000 zouden de leden ongestoord van hun tuintje kunnen blijven genieten.

Een nieuwe naam voor het V.A.T.-laantje
Het sinds 1958 ingeburgerde ‘V.A.T.-laantje’, dat vanaf de Sloterweg tot aan de ingang van het tuinpark loopt, kreeg eind 2000 een nieuwe naam. De stadsdeelraad besloot om het laantje te vernoemen naar Lies Bakhuyzen, een befaamd raadslid van de dorpsraad Sloten Oud-Osdorp.

Brugverbinding tussen V.A.T. en Eigen Hof
Na ruim vijf jaar met stadsdeel Osdorp te hebben onderhandeld over een permanente brugverbinding met tuinpark Eigen Hof, werden de inspanningen van het bestuur in 2004 eindelijk gehonoreerd. Het stadsdeel Osdorp schonk aan de beide Slotense tuinparken de brug die lag in de Akerpolder aan de Noorderakerweg. Alleen de transportkosten kwamen voor rekening van de tuinparken. De houten brug weegt ruim twee ton en heeft een lengte van ongeveer 6,5 meter. Tijdens het 85-jarig jubileum werd de brugverbinding officieel geopend.

Opening V.A.T.-tuinhuisje nummer 1
Op vrijdag 8 juli 2005 vond op het tuinpark de officiële opening plaats van het tuinhuisje nummer 1, door wethouder Welzijn en ouderenzorg van stadsdeel Osdorp. Dit fraaie tuinhuisje, waarin oudere bewoners uit verpleeghuizen, dienstencentra en woonzorgcentra kunnen genieten van het buiten zijn, is een uniek project.

De laatste tien jaar
Het laatste decennium heeft het tuinpark een meer openbaar karakter gekregen, iets wat ook de gemeente graag ziet en stimuleert. Mede in het kader daarvan is er naast De Schakel een heemtuin gekomen, ook wel Het Schakelpark genoemd. Voor bezoekers van het tuinpark is het in de heemtuin aangenaam toeven, want er is een behoorlijke variatie aan bloemen en planten; een variatie die ook de leden inspiratie kan bieden. Bij de beplanting wordt vaak gekozen voor ‘bijvriendelijkheid’, onder andere omdat de vereniging sinds een paar jaar over een bijeneiland beschikt. Bijen zijn belangrijke bestuivers voor de productie van voedsel en als landbouwgewassen niet worden bestoven, komen ze niet tot ontwikkeling. Op het bijeneiland staan drie kasten, waarin tienduizenden bijen zijn gehuisvest. Om bloemrijke beplanting te bevorderen vinden de leden eens in de zoveel tijd een zakje met bloemenzaad in hun brievenbus.

Daarnaast is er op het tuinpark steeds meer sprake van ecologisch tuinieren. Dat wil zeggen: respect voor de bodem, het bodemleven en al wat leeft. Bijvoorbeeld gevarieerde beplanting zal veel verschillende diertjes aantrekken die onderling zorgen voor het natuurlijk evenwicht. Bodemziekten worden zo vermeden en voedingsstoffen kunnen optimaal benut worden.

Niet alle vooruitgang heeft betrekking op de natuur, want de vereniging heeft er ook voor weten te zorgen dat er, voor de leden die dat willen, wifi-verbinding is. Verdeeld over het hele tuinpark zijn zendpalen neergezet, zodat een ideale verbinding overal mogelijk is.

Uit: Speciale uitgave V.A.T. nieuws
V.A.T. 1919-2019 – September 2019.

Zie ook: http://www.vat-sloten.nl/wp-content/uploads/2019/09/VAT-2019-Jubileum-uitgave.pdf

Aardappels rooien bij De Boterbloem

Onder een stralende donkere hemel

Alsof er niets aan de hand is, kon iedereen op zondag 22 september 2019 zelf biologische geteelde Carolus aardappelen bij De Boterbloem op Oud Osdorp rooien.

De belangstelling voor dit jaarlijkse evenement was groot, de sfeer goed, maar toch ervoer iedereen de zware donkere wolk in de stralend zonnige hemel boven De Boterbloem hangen: “Is dit werkelijk de állerlaatste aardappelrooidag met heerlijke zelfgemaakte aardappel-hapjes bij De Boterbloem?”

Blijven hopen
Wie al die positieve bedrijvigheid ziet, kan zich bijna niet voorstellen dat de gemeente er alles aan lijkt te doen om deze kostbare landbouwgrond zo snel mogelijk onder het asfalt te laten verdwijnen. Sterker nog, op het aangrenzende weiland, waar eerder de Tuinen van de Lutkemeer waren, liggen grote hopen aarde en zijn al sloten gegraven. “Hoe is het mogelijk”, vragen alle aanwezigen zich af, “dat een groen College dít laat gebeuren? De gemeente had toch beloofd dat de Lutkemeerpolder onaangetast zou blijven zolang er nog geen gebruikers zijn voor de vijf lege hectares van de Eerste Fase even verderop? Schendt men dan álle afspraken en geldt de nieuwe stikstof-regel hier dan niet? “Dan mag er toch geen schop de grond in?”

Ondertussen stralen Trijntje en Alies stoer hoop en positivisme uit: “De rechter moet zich nog buigen over het weigeren van de woonvergunning in de boerderij en ook de opzegging van 1 februari 2020 is niet juridisch getoetst. Ondanks alles hopen we er met de gemeente uit te komen. Vorige week hebben we ons laatste voorstel herhaald en gevraagd om een gesprek over de mogelijkheden.”

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 25 september 2019.

Gemeente lijkt op ramkoers

“Wat hebben we ze misdaan” is een vraag die we onszelf steeds vaker stellen, als er weer een brief of mail van de gemeente komt. Dat de gemeente ons alleen maar afschildert als dwarsliggers is al een tijdje duidelijk, maar dat ze zo nietsontziend optreedt is stuitend. Een terugblik.

Meewerken
Sinds het opzeggen van de akkers in november 2017 hebben we geprobeerd om aan tafel te gaan over alternatieven. We hebben ons juridisch verweerd en een alternatief plan opgesteld: Akkerpark (link). Ook hebben we o.a. met de provincie NH naar vervangend land gezocht en de gemeente suggesties gedaan. Een boerderij zonder land is immers geen boerderij. Dat vond uiteindelijk ook de gemeenteraad die in maart 2018 unaniem een motie(link) steunde dat er oplossingen gevonden moesten worden. De boerderij stond niet ter discussie, bevestigde ook wethouder van der Burg destijds. Logisch, de boerderij en boomgaard maken immers geen deel uit van het bestemmingsplan Bedrijventerrein. Er zijn ook geen plannen voor.

Eenzijdig aanbod
Na de verkiezingen kreeg de nieuw aangetreden wethouder Van Doorninck de opdracht om oplossingen te zoeken. Deze werden helaas niet in overleg met ons gedaan, maar in samenspraak met SADC opgesteld. Eind oktober 2018 bezocht de wethouder voor het eerst de Boterbloem. Daarbij deed ze een aanbod: 2ha akkerland en de boomgaard. Het hoogst haalbare aldus de wethouder en niet onderhandelbaar. Heel teleurstellend, omdat we volledig buitengesloten zijn bij de totstandkoming en daarbij ook niet onze oplossingen hebben kunnen aandragen.
Ons standpunt is van meet af aan duidelijk: om op heel kleine schaal een levensvatbaar bedrijf te blijven, wat recht doet aan het karakter van de boerderij, de zorg en het landschap is minimaal 6 ha nodig. We hebben het aanbod dan ook afgewezen, lees hier (link)de verklaring.

Vervolggesprek
Op 19 december besloot de raad dat het aanbod van de gemeente aan de Boterbloem voldoende was en -op voorwaarde (link) dat er getekende overeenkomsten van afnemers zouden zijn- het bouwen kon starten. De wethouder liet weten met ons in gesprek te gaan en kwam voor de tweede keer langs in maart 2019. Tot onze verbazing om te praten over de contracten en nadere afspraken van de 2ha. Wij lazen een verklaring (link) voor, waarin we beschreven hoe wij de voorgaande maanden hebben beleefd. Dat we het gevoel hebben dat er compleet over ons heen gewalst wordt. Het gesprek werd zonder concrete afspraken beëindigd. Waarna het een aantal maanden stil bleef.

Prijsvraag
Daags voor het zomerreces kwam daar verandering in: vanuit het college werd de raad geïnformeerd dat de Boterbloem aangezegd was per 1 februari alles te ontruimen: de boomgaard, moestuin en alle gebouwen. Tegelijkertijd werd ons de opzegging gestuurd (link).
Om ’toch invulling te kunnen geven aan de groene ambities van het college’ heeft het college besloten de boerderij, boomgaard en 2ha akkerland te gunnen via een prijsvraag. Zo willen zij “een partij selecteren die met enthousiasme invulling wil geven aan het raadsbesluit”

Niet te rijmen
De opzegging om boerderij en boomgaard te ontruimen, valt niet te rijmen met het feit dat sinds 2017 is gesteld dat ‘de boerderij mag blijven’. Het bedrijventerrein is immers op de akkers gesitueerd en alleen daar gaat het conflict over. De boerderij en schuren zijn gebouwd en gefinancierd door de Boterbloem, maar door vordering van de grond -waar de bruikleen van is opgezegd- wordt de gemeente eigenaar. Het erf en de boomgaard al ruim honderd jaar in beheer bij de familie wordt hier op brute wijze ontnomen en beschikbaar gesteld aan derden.

Woonvergunning
Parallel aan de opzegging van de akkers, is de gemeente een procedure gestart om aan de ‘illegale bewoning’ van de boerderij een einde te maken. Al 15 jaar is algemeen bekend dat de Boterbloem bewoond is. Logisch vanuit oogpunt van veiligheid en zorg voor dieren. Twee jaar geleden kreeg de boerderij een eigen adres en is de bewoning ook gemeld bij de burgerlijke stand. Hierdoor is een onderzoek in gang gezet, wat leidde tot een bevel tot handhaving: de vereiste woonvergunning ontbrak en bewoning van de boerderij was daarmee niet toegestaan. Het bezwaar hiertegen slaagde niet en zit nu in de beroepsfase.

Politie inval
Het beroep heeft geen opschortende werking, daarmee is het bevel tot ‘niet bewoning’ van kracht op last van een dwangsom van € 9.000,- bij niet-nakoming. Nog voor de uitspraak van het bezwaar hebben we het initiatief genomen om een nieuw voorstel te doen aan de wethouder: een persoonsgebonden woonvergunning (geen precedent) en een contract voor erf, boomgaard en moestuin. Er werd een gesprek ingepland, drie dagen na het aflopen van de termijn. Ons verzoek om tenminste dit gesprek af te wachten werd afgewezen en een dag na het aflopen van de termijn verschafte de gemeente onder begeleiding van de politie zich toegang tot de boerderij. De constatering van de aanwezigheid van een bed was voldoende om de dwangsom op te leggen.

Machtsmisbruik
De Boterbloem voert al jaren een strijd tegen de bouw van een onnodig bedrijventerrein. Daarbij is altijd geprobeerd om ook in gesprek te blijven en passende voorstellen te doen voor behoud. Op alle voorstellen van de afgelopen twee jaar is nooit inhoudelijk gereageerd door de gemeente. In tegenstelling, de houding van de gemeente is nietsontziend: een 65 jarige boerin van de familieboerderij jagen met alle middelen die tot hun beschikking staan. Louter om het doel te bereiken: ze snel mogelijk bouwrijp maken van de akkers zodat er geen weg terug meer is. Uit verschillende stukken blijkt dat ambtenaren die het privaatrechtelijke belang van de gemeente vertegenwoordigen (als grondeigenaar en mede-ontwikkelaar) actief berokken worden bij bestuursrechtelijke aangelegenheden zoals handhaving. In juridische termen heet dit: detournement de pouvoir, ofwel, machtsmisbruik. Tegelijkertijd speelt op de achtergrond het corruptiedossier, de samenwerkingsovereenkomst met een besmette partij en de rol die voormalige bestuurders hierin hebben gespeeld.

Verzet
De beerput Lutkemeerpolder wordt steeds groter. Maar het verzet ook. Om ons heen ontstaan initiatieven van burgers die zich het lot van de polder aantrekken. De laatste landbouwgrond, het bijzondere gebied en de onzin van distributiebedrijven op een plek als deze, zijn voor hen redenen om actief te worden. Wij hebben onze handen vol aan de eigen sores, maar zijn verheugd met al deze betrokken mensen: jongeren, buurtbewoners, klimaatactivisten, kunstenaars, tuinders enzovoort die zich inzetten voor behoud van de Lutkemeerpolder.

Hoop
Er is nog hoop: de rechter moet zich nog buigen over het weigeren van de woonvergunning en ook de opzegging van 1 februari is niet juridisch getoetst. Desondanks hopen we er met de gemeente uit te komen. Vorige week hebben we ons laatste voorstel herhaald en gevraagd om een gesprek over de mogelijkheden. Ondanks alles gaan we graag oplossingsgericht in gesprek met de gemeente.

Brief aan gemeenteraadsleden

Geachte raadsleden,
Namens actiecomité Red de Boterbloem heb ik een aantal vragen aan u. Misschien hebt u ruimtelijke ordening niet in uw portefeuille. Toch heeft uw volledige fractie destijds ingestemd met de motie dat de ontwikkeling van het bedrijventerrein, dat gepland staat in de Lutkemeerpolder, zo veel mogelijk in fases gebouwd moet worden en dat elk stuk groen pas bouwrijp wordt gemaakt als de komst van bedrijven zeker is

1) Bent u ervan op de hoogte dat er op dit moment werkzaamheden worden uitgevoerd in de Lutkemeerpolder?
De SADC is begonnen met het graven van sloten in de Lutkemeerpolder. Daardoor worden boeren belemmerd om hun werkzaamheden uit te voeren. Volgens uw motie zou er pas gestart worden als er een getekend contract met één of meer bedrijven ligt. Dat is echter niet het geval. Bent u van mening dat niet aan de mede door uw partij ingediende motie voldaan wordt en dat de werkzaamheden onmiddellijk moeten worden gestopt en teruggedraaid? Dit met het doel om de boeren voedsel voor de stad te kunnen laten verbouwen totdat daadwerkelijk de komst van bedrijven 100% zeker is?

2) Bent u van mening dat eerst fase I vol moet zijn alvorens met de Lutkemeerpolder te beginnen?
Deze belofte is door het College van zowel Amsterdam als de stadsdelen Osdorp en Nieuw-West in het verleden meerdere malen gedaan. Toch ligt er op de eerste fase (BPAO) nog bijna 5 hectare braak. Deze ruimte krijgt SADC blijkbaar moeilijk gevuld. Toch bouwen ze rondom Schiphol continu grondposities op met momenteel een totaal aan 200 hectare uitgeefbare grond. SADC – een deelneming van Amsterdam – grossiert in beschikbare kavels. De projectontwikkelaar scoort al jaren slecht met het succesvol invullen van deze beschikbare grond. Neemt u genoegen met half werk of bent u ook van mening dat SADC eerst haar slagkracht moet tonen door fase I te vullen alvorens met de Lutkemeerpolder te beginnen? Bent u er van op de hoogte dat SADC al jaren schermt met 3,5 hectare gereserveerde grond (o.a. Meet Inn) in fase I? En daarmee ten onrechte de indruk wekt, dat er haast gemaakt moet worden met de Lutkemeerpolder?

3) Bent u van mening dat door de prestaties nu én in het verleden een kaalslag dreigt in de Lutkemeerpolder?
SADC presteert ondermaats. Niet voor niets heeft de gemeente Haarlemmermeer recent aangegeven om mogelijk zonder deze projectontwikkelaar bedrijventerreinen te gaan ontwikkelen. Bent u van mening dat SADC niet zonder getekende contracten uit de Lutkemeerpolder moet wegblijven en haar werkzaamheden onmiddellijk moet staken? Dit om onnodige vernietiging van kostbare landbouwgronden te voorkomen?

4) De volgende vraag is eigenlijk simpel. Denkt u eens logisch met me mee.
SADC en de verantwoordelijke wethouder geven aan dat er voor 90% een overeenkomst is met een distributiecentrum dat 5,5 hectare in de Lutkemeerpolder wil afnemen. Het is dus te groot voor de bijna 5 hectare beschikbare kavels op de eerste fase (BPAO). Het bedrijf gaat uitsluitend Amsterdam van levensmiddelen voorzien. Het kan dus niet elders rond Schiphol ondergebracht worden. Om welk bedrijf zou dit gaan? Dit is te groot voor AH met 30 vestigingen in Amsterdam. De andere supermarkten hebben er tussen de 3 en 10. Welk bedrijf heeft in hemelsnaam meer dan vijf voetbalvelden ruimte nodig om Amsterdam van levensmiddelen te voorzien. Doe a.u.b. wat suggesties, misschien zie ik wat over het hoofd. Het enige wat ik kan bedenken is de Markthallen. Maar verplaatsing daarvan is niet aan de orde. Nog een vervolgvraag: waarom zou zo’n bedrijf zo lang twijfelen om een contract te tekenen? Zelfs nu de werkzaamheden voor de komst van dit bedrijf – onterecht en niet volgens afspraak – in de Lutkemeerpolder zijn gestart? Hoeveel vraagtekens zet u bij dit verhaal van de wethouder en SADC?

5) Bent u van mening dat bovenstaand plan mogelijk niet in lijn is met wat de verantwoordelijke wethouder zegt?
Zowel in raadsvergaderingen als tijdens bezoeken aan de Boterbloem heeft de wethouder geweerd, dat de Lutkemeerpolder nodig is om bedrijven uit de stad een nieuwe plek te geven. Dit om ruimte te maken voor woningbouw. In de stad is nergens een nergens een distributiebedrijf in levensmiddelen te vinden met een omvang van 5,5 hectare. Als er inderdaad sprake is van een serieus bedrijf, dan komt dit van buiten de stad. Bent u van mening dat er dan niet wordt voldaan aan het doel van dit bedrijventerrein?

6) Hoe is een complex van 5,5 hectare te rijmen met de doelstelling circulaire ontwikkeling, duurzaamheid, ecologie, landbouw en natuur?
Business Park Amsterdam Osdorp is er een goed voorbeeld van. Hoe een beeldkwaliteitsplan niets meer dan marketing is om een bedrijventerrein aan de omgeving te verkopen. Er is niets terug te zien van de beloofde ‘groene uitstraling’. Het is ooit door een journalist het ideale scenario voor een horrorfilm genoemd. Het beton probeert men op te fleuren door er groen tegenaan te laten groeien. Zelfs daar slaagt men niet in, want ze zijn gepland aan die kant van de gevels waar amper zon komt. Er is dus niet terecht gekomen van de belofte van SADC om waarde toe te voegen aan de leefomgeving. Die belofte wordt ook gedaan met betrekking tot de Lutkemeerpolder. Kunt u me uitleggen hoe al deze groene principes ten uitvoer kunnen worden gebracht met een immens complex van 5,5 hectare? Kunt u met uitleggen hoe zo’n gigantische geheel waarde kan toevoegen aan de leefomgeving? Bent u ook van mening dat niet Amsterdam en SADC bepalen hoe er gebouwd wordt en met welke materialen – meestal beton – maar het bedrijf zelf?

7) Bent u van mening dat als de Lutkemeerpolder wel onverhoopt een succes mocht zijn er flink geïnvesteerd moet worden in de infrastructuur?
Het verkeer loopt – vooral tijdens spitsuren – behoorlijk vast op het kruispunt Ookmeerweg, De Alpen en de Etnastraat. Deze laatste straat zorgt voor de aansluiting op beide bedrijventerreinen. Als het distributiebedrijf van 5,5 hectare er inderdaad komt, zullen de verkeersbewegingen verder toenemen. Amsterdam zal moeten ingrijpen. Door bijvoorbeeld de brug over de Ringvaart van tweebaansweg naar minimaal vierbaans moeten brengen. Ook De Alpen en de Ookmeerweg zullen op de schop moeten. Weet u misschien hoe? Er is namelijk geen ruimte om deze belangrijke toegangswegen naar het centrum te verbreden. Deze puzzel moet nu opgelost worden. Straks is het te laat en zullen bedrijven die wel op één van de bedrijventerreinen gevestigd zijn naar elders verkassen. En dat zal vooral een bittere pil zijn voor de Lutkemeerpolder, omdat daar dus geheel overbodig kostbare landbouwgrond voor vernietigd is. Hoe ziet u dit verkeerstechnisch? En het projectbureau van Amsterdam zou vooral nog eens goed naar de infrastructuur kijken. Zijn de uitkomsten bij u bekend?

Met vriendelijke groet,

Eugène Mathijssen
Actiecomité Red de Boterbloem

Van: Nieuwsbrief De Boterbloem – 16 september 2019.

Zie ook: https://reddeboterbloem.wordpress.com/

 

Herinrichting Osdorperweg

De Klankbordgroep Oud Osdorp (KOO) zet zijn strijd voort tegen de herinrichting van de westelijke helft van de Osdorperweg (Oud Osdorp). Volgens de KOO verliest de landelijk historische weg straks zijn karakter en wordt de weg niet veiliger door de herinrichting.

Hans de Waal: “De nieuwe situatie nodigt uit tot meer autoverkeer. Het geplande vrijliggende fietspad zal bij iets meer drukte gebruikt gaan worden door de overige tweewielers met alle risico’s voor de fietsers en voetgangers. Handhaving hierop is nagenoeg onmogelijk.” Op 25 juni 2019 sprak de KOO in bij de stadsdeelcommissie en pleitte voor strikte handhaving om de bestemmingsverkeer-weg ook écht autoluw te maken.

Daarop hield portefeuillehouder Erik Bobeldijk een betoog, waarin hij zaken beweerde die volgens de KOO “uit de lucht leken te zijn gegrepen”. Daarom hebben zij hem twee dagen later een mail gestuurd met zo’n 50 inhoudelijke vragen over zijn beweringen. Omdat “het akelig stil bleef”, stuurde de KOO op 22 juli en weer op 8 september een herinnering waarop tot op heden iedere reactie van Bobeldijk uitbleef. Zij vragen nu ook om “het project stil te leggen tot er duidelijkheid is en genoeg begrip en goedkeuring van de direct omwonenden”.

Europese gelden?
De brief met 50 vragen, een petitie tegen deze herinrichting, meer dan 40 persoonlijke kritische mails/bezwaarschriften van direct omwonenden ten spijt, de gemeente laat even niets meer van zich horen. Het blijft voor de klankbordgroep een groot raadsel waarom de gemeente toch zo halsstarrig en tegen beter weten in lijkt vast te houden aan deze peperdure herinrichting van de westelijke helft van de weg. Mogelijk speelt er een Europese subsidie voor vrijliggende fietspaden een rol bij de financiering van dit groot onderhoud.

De KOO vreest dat, net als bij het betaaldparkeren-besluit, het DB zich niets aantrekt van de bewoners, het advies van de stadsdeelcommisie naast zich neerlegt en het plan doordrukt. “Gevolg: een racebaan als het rustig is en in drukkere perioden stilstaande auto’s en dus voor de zwakkere verkeersdeelnemer levensgevaarlijke weg. En dat terwijl er betere en goedkopere oplossingen denkbaar zijn voor de gehele osDORPerweg, waarbij ook het historisch en landelijk karakter behouden blijft.”

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 18 september 2019.

Slotense oude huisnummers

De gemeente Sloten was tot 1921 zelfstandig en had een eigen systeem van huisnummering met een letteraanduiding per wijk. Dus niet per straat.

Op het dorp Sloten is de oude nummering met de letter A hier en daar nog zichtbaar. Ook in de Jacob Marisstraat en Theophile de Bockstraat zijn de oude huisnummers met de letter H nog zichtbaar.

Erik Swierstra heeft afgelopen zomer een rondgang langs de resterende bebouwing van de voormalige gemeente Sloten gemaakt en alle nog zichtbare oude huisnummers geregistreerd en gefotografeerd.

Hij publiceerde hierover (in twee delen) een informatief en rijk-geïllustreerd (met oude plattegronden) artikel vol wetenswaardigheden. “Waar zijn deze oude nummers nog zichtbaar?” “Uit welke elf (!) wijken bestond de gemeente Sloten?” De antwoorden hierop vindt u in het artikel ‘Oude huisnummers en wijkletters van de gemeente Sloten‘.

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 18 september 2019.

Verhaal-tentoonstelling van Jane

De resterende zondagen van september bent u tussen 13.00 en 16.00 uur van harte welkom in het gebouwtje rechts na bij de entree van Tuinpark Eigen Hof (bij de Ditlaar). Jane Lang kwam 20 jaar geleden naar Europa en trakteert haar bezoekers op contact met de Aboriginal-cultuur van haar thuisland, Australië.

Je hoort, kijkt, voelt en ruikt haar verhaal. Over de taal van de natuur, kunst, landschappen, zwarte zwanen, overleveringen en hoe je van gesponnen brandnetels een tas maakt. Zij vertelt ook over haar eigen reis naar Australië vijf jaar geleden en haar contacten toen met Aboriginals. Stel alle vragen die je wilt en ervaar deze bijzondere wereld… op Sloten.

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 18 september 2019.

24H Nieuw-West óók op Sloten: Kom ook

Op 14 september 2019 zijn er in heel Nieuw-West allerlei leuke gratis activiteiten. Kom naar Sloten voor een gevarieerd programma.

Snuffelen in de molen
In de molen is van 11.00 tot 16.00 uur een rommelmarkt. De opbrengst van de verkoop gaat naar het broodnodige groot onderhoud van de molen. Wie tenminste twee artikelen op de rommelmarkt koopt, mag voor € 3,- de molen in, een prachtkans! Spullen die al klaarliggen voor de verkoop: skates, een laptop, keukenapparatuur (soms nog nieuw!), gereedschap, een laptop, boeken, speelgoed, sieraden, tassen en snuisterijen. De molenvrijwilligers verkopen lekkere koffie, thee en drankjes. En: U kunt voor € 1,- op de foto met het boertje en boerinnetje!

Spullen inleveren
Wilt u de molen helpen en hebt u thuis nog hele (en schone) spullen (geen kleding en schoenen) liggen? Breng ze dan op donderdag 12 september tussen 14.00 en 16.30 uur of op vrijdag tussen 10.00 en 15.00 uur langs bij de molen aan de Akersluis 10 op Sloten.

Proeven bij de brouwerij
Naast de molen kunt u (18+) voor € 5,- bier proeven tijdens een rondleiding door brouwerij De 7 Deugden. De brouwerij vraagt ook uw hulp bij het ontwerp van een nieuw etiket en bij het bedenken van een naam voor hun nieuwe 0%-bier.

Dorpsrondleiding naar Politiebureautje
Om 12.00, 14.00 en 16.00 uur starten rondleidingen door het pittoreske dorp Sloten. U fietste misschien al eens door dit monumentale dorp, maar nu hoort u de verhalen die het dorp nóg mooier maken. U komt o.a. langs de speeltuin, dorpspomp, banpaal en brandmelder. In het kleinste Politiebureautje van Nederland neemt u een kijkje in de cel (wie wil gaat in boevenpak op de foto) en kunt u desgewenst wat aanschaffen in het winkeltje met VVV.

Bomenwandeling Eigen Hof
Om 13.00 uur start vanaf het Politiebureautje een rondleiding naar tuinpark Eigen Hof, dat in de Hoofdgroenstructuur De Groene AS ligt. U hoort veel over de historie van het (al licht-herfstige) park met zijn bijzondere bomen.

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 11 september 2019.

Sloterbrugproject: bezint vóór je begint

Tijdens de goedbezochte inloopbijeenkomst op 5 september 2019, deed Willem Kleyn de onderbouwde bevindingen van de werkgroep Sloten van de Dorpsraad uit de doeken: “Uit ons onderzoek blijkt: Nu reeds zijn de wegen rond de Sloterbrug overbelast.”

“Met de nieuwe brug, die verkeer beter moet laten doorstromen, wordt het helemaal rampzalig. Als je straks drie minuten korter bij de brug hoeft te wachten, wordt de route vanaf Badhoevedorp via de brug en de Sloterweg de snelste voor bijna ál het verkeer naar alle bestemmingen, behalve richting Alkmaar en Haarlem. (Dit geldt natuurlijk ook voor verkeer in de andere richting.)

Daarom moet de besluitvorming over de brug verbreed worden. Eerst moeten verkeerskundigen van de Haarlemmermeer en Amsterdam, samen met bewoners, naar de verkeersproblematiek in deze hele hoek (Badhoevedorp, De Aker, Sloten en Nieuw Sloten) kijken en oplossingen bedenken. Dán pas weet je wat je met de Sloterbrug aan moet. We moeten het proces omdraaien.”

Bewoners uit Badhoevedorp en Nieuw Sloten gaan samenwerken met de werkgroep Sloten, zodat verschillende wijken niet tegen elkaar worden uitgespeeld. Wordt dus zeker vervolgd. Hebt u de petitie nog niet ingeleverd? Doen! Hoe meer draagvlak, des te krachtiger de stem van de werkgroep.

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 11 september 2019.

Zie ook: www.slotenoudosdorp.nl/sloterbrug-en-sloterweg/