Enkele weken geleden heb ik al kort iets geschreven over de ambitieuze plannen van wethouder Eric van der Burg om tot 2015 maar liefst 50.000 nieuwe woningen te bouwen in Amsterdam, waarvan een belangrijk deel in Nieuw-West.
 
Proef even het getal op de tong, weet dat er gemiddeld 1,6 persoon per woning woont en er moeten 80.000 extra bewoners een plekje vinden om te leven, te werken en te ontspannen. Dat binnen 9 jaar realiseren lukt, denk ik, alleen in een autoritair geregeerde samenleving, zoals in China. Rond 2030 reiken de ambities liefst tot 1 miljoen inwoners!

Binnen de beperkte ruimte die Amsterdam nu nog heeft is en blijft dat erg lastig in te passen zonder dat reeds aanwezige inwoners moeten inschikken en allerlei functies zoals bedrijventerreinen en volkstuinparken over de gemeentegrens bij de buren te deponeren. Van de 17 gebieden waarop het oog van de wethouder is gevallen liggen er twee in ‘ons’ gebied: Schinkelkwartier en Oeverlanden Nieuwe Meer. Bouwsteen 16 en 17.

Het rapport telt 70 bladzijden en bevat veel ambtelijk beleidsjargon wat voor uw reporter nog niet zo gemakkelijk valt te interpreteren. Het valt wel op dat praktisch alle locaties gekenmerkt worden door negatieve woonfactoren. Teveel lawaai, teveel stof, teveel vliegtuigen. Daar wordt laconiek aan voorbij gegaan door de normen in de toekomst gewoon wat ruimer te stellen.

De fouten die in de wederopbouwperiode gemaakt werden, door de woningnood met kwalitatief ontoereikende woningen te lenigen, liggen met deze plannen weer op de loer. Wat Oeverlanden Nieuwe Meer betreft wordt opgemerkt dat deze bouwsteen geen eenvoudige opgave is omdat dit in de Hoofd Groenstructuur ligt waarbij Rijk en Provincie hun invloed kunnen laten gelden.

Dat er bij veel bewoners draagvlak is voor behoud van deze groene stadsrand met hoge waarden voor natuur- en recreatie wordt niet genoemd. In 1985 sneuvelde het plan van wethouder Jan Schaefer om hier huizen te bouwen. Niet alles in de plannen is kommer en kwel. Er worden serieuze plannen gepresenteerd voor een meer duurzame stad die voor een belangrijk deel met restwarmte van de Hemweg-Centrale wordt verwarmd. Niet genoemd wordt dat de toekomst voor kolencentrales ter discussie staat.

Betere fietsverbindingen worden genoemd om autoverkeer terug te dringen. Hoogwaardig openbaar vervoer wordt belangrijk gevonden, maar verzet tegen de Westtangent in Nieuw Sloten valt buiten de planbeschrijving. Het doortrekken van de Sloterweg wordt genoemd op bladzijde 43. Daar wordt uw reporter oprecht blij van. Sinds 1990 word erover gesproken, voeg nu maar eens de daad bij het woord. Ik houd u op de hoogte.

Nico Jansen.

Uit: de Westerpost van 24 februari 2016.

Onlangs heeft de heer Pim Ligtvoet een boek geschreven met als titel: In de schaduw van de oorlog. In deze rijk geïllustreerde uitgave wordt uitgebreid ingegaan op de benarde levenssituatie van met name de bewoners in Nieuw-West.

Namen en woonadressen worden expliciet genoemd. Zo verkrijgt men op pagina 24 helaas onjuiste informatie over twee smederijen aan de Sloterweg 1203 en 1257. Ik citeer: “Bij de smederij die Freek Olie samen met zijn broer Tinus dreef, lieten de Duitsers ook hun paarden beslaan, die her en der bij boeren waren gestald.” Dit is onjuist omdat de familie Olie deze smederij al in de dertiger jaren had overgedaan aan een andere eigenaar.

Verder was de heer Tinus (bedoeld zal zijn Martinus) reeds in 1939 gestorven, zodat hij onmogelijk paarden heeft kunnen beslaan. Tenslotte was de smederij gevestigd op huisnummer 1257 en niet op 1203.

Als kleinzoon van Martinus Olie wil ik de onjuiste informatie in deze overigens rijk gedocumenteerde uitgave graag rechtzetten.

Martin Olie, Sloterweg 1146, te Sloten.

Uit: de Westerpost van 17 februari 2016.

De Dorpsraad Sloten-Oud Osdorp organiseert op 4 mei een middag rond het thema “Duitse soldaten in Sloten en verzetsman Jan Kars.” Door Duitse soldaten zelf in Sloten gemaakte foto’s, zoals van het parochiehuis, zijn onlangs opgedoken.

Daarnaast is er nieuwe informatie uit Zeeland over Jan Kars. Het programma wordt vormgegeven door Pim Ligtvoet, auteur van ‘In de schaduw van de oorlog. 1940-1945 in de polders van Nieuw West’. Medewerking wordt verleend door René Kok van het NIOD en door Joop Kool en andere oudere bewoners die de oorlog bewust hebben meegemaakt.

Het programma is onderdeel van de Huizen van Verzet activiteiten van het Amsterdamse 4 en 5 mei comité. Wij proberen tijdens deze middag o.a. materiaal uit deze tijd te presenteren aan de bezoekers. Wij hebben interessante, nog onbekende foto’s, die we zullen laten zien. We willen de lezers vragen of ze zelf nog interessant materiaal om dat met ons te delen.

Heeft u foto’s of ander materiaal in uw bezit en bent u bereid dit uit te lenen? Neem dan contact op met de Dorpsraad via het mailadres: de.dorpsraad@kpnmail.nl .

In de maand april zullen we via meerdere kanalen, waaronder de Westerpost, laten weten hoe het programma er precies uitziet en waar en wanneer u moet zijn.

Uit: de Westerpost van 17 februari 2016.

In de zomerstorm van 25 juli 2015 ging de Canadese populier om, die zo fraai in het zicht stond langs het Anton Schleperspad in de Oeverlanden. De boom stak bijna 30 meter de hoogte in en stond op dat moment natuurlijk vol in het blad. Daarbij kwam de wind uit een ongebruikelijke richting, het noord-westen. Juist aan die zijde had de boom schade aan het wortelstelsel door de aanleg van een grote gastransportleiding begin jaren 90 van de vorige eeuw.

Deze factoren leidden tot de onfortuinlijke val. De wortelkluit stak zo’n 5 meter de hoogte in, waarmee de zichtlijn langs het fietspad werd belemmerd. Dat heeft het bestuur van de vereniging De Oeverlanden Blijven doen besluiten tot verwijdering van de stronk en herplant met een toekomstboom op die plek.

Een ongeveer 15 jaar oude Notenboom die elders in de verdrukking stond is afgelopen week verhuisd naar deze rondom vrije standplaats. Wanneer de boom goed aanslaat kan uiteindelijk een hoogte van 25 meter gehaald worden, waarbij de kroon een doorsnede van 15 meter kan krijgen. De leeftijd kan ruim 150 jaar bedragen waarbij in de nazomer, september/oktober, walnoten geraapt kunnen worden. Dat appelleert enorm aan de jager-verzamelaar die nog altijd schuilgaat in de Homo sapiens.

De soort komt origineel uit het gebied van Iran en Kaukasus en werd door de Grieken ingevoerd. De naam Juglans betekent zoiets als vreemdeling, ter onderscheid van de hen reeds bekende Hazelnoot. De Romeinen hebben later de soort in hun hele rijk verspreid en zodoende ook in ons land. De sterk aromatische stof die in blad en bolster zit heet toepasselijk jugladine, en houd insecten op afstand. Op boerenerven staat deze boom vaak aangeplant om het woonhuis insectenvrij te houden.

De bittere smaak van jugladine weerhoudt de Schotse Hooglandkoeien van stamvraat. De naam regia staat voor koninklijk. Dat duidt op de majestueuze vorm van een volwassen boom met zijn lichtgrijze stam. Aanvankelijk is de stam glad, maar mettertijd ontstaan diepe overlangse groeven en spleten.

De notenboom draagt pas vrucht wanneer deze 15 jaar oud is. Onze boom droeg afgelopen jaar voor het eerst vrucht, zodat verondersteld mag worden dat deze in het jaar 2000 is ontkiemd. We kunnen dan ook nog eens spreken van een millenniumboom. Dat ie vrucht mag afwerpen en het zicht mag bekoren op onze wandelingen tot in de verre toekomst.

Nico Jansen

Uit: de Westerpost van 17 februari 2016.

In de Sloterkerk, Osdorperweg 22, te Amsterdam zal op zondagmiddag 14 februari 2016 om 15.00 uur een matineeconcert gegeven worden.

Het Amsterdams Mandoline Orkest, AMTG, zal een optreden verzorgen. Dit orkest is bekend vanwege de vrolijke en aangenaam klinkende composities die zij op hun originele programma hebben staan. De dirigente van dit enthousiaste amateur-orkest is Nelleke ter Berg.

Meer informatie zoals gewoonlijk op onze website: www.sloterkerk.nl, waar u het volledige programma kunt vinden.
De toegangsprijs bedraagt 9 euro, inclusief consumptie na afloop.
Inlichtingen en reserveringen: 020-6157692
Inlichtingen en reserveringen via email: concert@sloterkerk.nl

Uit: de Westerpost van 10 februari 2016.

Op mijn zondagse wandeling langs de Sloterweg werd ik enkele nieuwe naamborden gewaar. Het vertrouwde Christoffel Plantijnpad, genoemd naar de beroemde 16de eeuwse Antwerpse drukker bleek ineens omgedoopt tot Jan Moretuspad.

Zelfs Google gaf niet thuis bij deze naam, totdat ik aan de kompaan van Christoffel Plantijn moest denken, Jan Moretus. Een kleine schrijffout die waarschijnlijk bij de definitieve naambordjes wel zal worden verbeterd. De nieuwe oostelijke tak van het fietspad die langs de nieuwbouw op het terrein van de voormalige politieschool voert krijgt de naam Christoffel Plantijnpad. Ons stadsdeel is niet bang om de ingewikkelde weg te bewandelen. Het oude pad een nieuwe naam, een nieuw pad de oude naam. Of zijn de bordjes gewoon verkeerd opgehangen? De andere twee nieuwe dwarspaden/-wegen krijgen ook nieuwe namen, respectievelijk Sarah Vaughan- en Ella Fitzgeraldstraat. Beiden Amerikaanse jazz-zangeressen resp. 1924-1990 en 1917-1996.

Mijn eerder geformuleerde gedachte dat de nieuwe huizen een adres aan de Sloterweg zouden krijgen is hiermee gelogenstraft. Omdat hier eigenlijk sprake is van bebouwde voormalige erven, zoals bij Zomerlust, zouden historische namen van de verdwenen boerderijen beter op z’n plaats zijn. Ons Genoegen, Anna’s hoeve, Tusschen Meer. Dat laatste kan niet omdat er al een straat in Osdorp zo heet.

Voor zover ik weet hebben beide zangeressen geen enkele connectie met deze omgeving, maar sluit het aan bij de naamgeving van de straten van het naastliggende Park Haagseweg naar jazz-muzikanten.

Nico Jansen.

Uit: de Westerpost van 10 februari 2016.

Vorige week plaatste ik een bijdrage van bewoners van de Sloterweg in de rubriek. Daarbij heb ik de geografische naam ‘Oud Sloten’, die vijf keer gebruikt wordt, over het hoofd gezien.

De samenstelling Sloten-Oud Osdorp lees en gebruik ik zo vaak dat een iets andere combinatie me is ontgaan. Erik Swierstra legt uit wat hier fout aan is. In een volgende rubriek wordt meer inhoudelijk op de aangeroerde punten ingegaan.

Één punt is wel duidelijk, het nieuwe asfalt is geheel egaal van kleur geworden, waardoor er geen sprake meer is van fietssuggestiestroken.

Het werkt hard rijden in de hand en daarmee onveiligheid voor fietsers en voetgangers. Nieuwe witte lijnen op het asfalt lijkt geboden.

Nico Jansen

Uit: de Westerpost van 3 februari 2016.

Vorige week stond in deze rubriek een artikel van de bewoners van de Sloterweg over allerlei zaken. Het is niet aan ons om op de inhoud hiervan in te gaan, maar wij hechten er wèl aan om even terug te komen op de naamgeving van Sloten die in dat stuk foutief wordt gebruikt.

In het artikel wordt namelijk herhaaldelijk gesproken over ‘Oud Sloten’. En die naam bestaat niet! Het is voor sommigen misschien logisch om naast de naamgeving van ‘Nieuw Sloten’ deze naam te gebruiken, maar dat is niet correct. Sterker nog: tegen de naam ‘Oud Sloten’ heeft de Dorpsraad, samen met veel bewoners uit Sloten, zich altijd met kracht verzet.

Vanaf het moment dat Nieuw Sloten gebouwd werd, heeft de Dorpsraad Sloten-Oud Osdorp ervoor geijverd om onze bijna duizendjarige naam voor het dorp te behouden. Ook de Sloterweg tot aan de Johan Huizingalaan valt onder de benaming ‘Sloten’. Bij het dorp Osdorp is dit indertijd misgelopen, toen het nieuwe Osdorp in de jaren vijftig gebouwd werd. De naam Osdorp werd toen afgepakt van het lintdorp aan de Osdorperweg. Sindsdien moet dat dorp het doen met de naam ‘Oud Osdorp’. Voor Sloten wilde de Dorpsraad dit voorkomen en heeft dus wèl op tijd ingegrepen. OUD Sloten bestaat niet. Er is een (Dorp) Sloten en Nieuw Sloten. Meer niet!

Erik Swierstra,
Werkgroep Historie van de Dorpsraad Sloten-Oud Osdorp.

Uit: de Westerpost van 3 februari 2016.

Zo kort als de titel, zo vervelend de inhoud van de nota van de wethouder Ruimtelijke Ordening, Erik van der Burg. Niet velen van ons zullen bevroed hebben dat deze goedlachse wethouder een trendbreuk in de stedebouwkundige traditie van Amsterdam voorstaat.

Ik heb altijd gemeend dat de man zijn kennis en kunde vooral in de zorgsector heeft liggen. Of zijn voorstellen allemaal wel goed doordacht zijn mag worden betwijfeld.

Vervelend is het wel dat deze zaken bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2014 niet aan de orde waren en dat nu tussentijds getracht wordt dit erdoor te jassen. Deze plannen moeten natuurlijk eerst bij de raadverkiezingen van 2018 aan de bewoners van Amsterdam worden voorgelegd.

Geen overhaastte besluitvorming in kwesties die de toekomst van de stad en de kwaliteit van leven zo sterk beïnvloeden.

Onderwerp van studie zijn het bebouwen van de (randen) van groene lobben, Brettenzone en Oeverlanden Nieuwe Meer. Daarnaast worden nu nog groene gebieden langs de A10-west volgebouwd. Bijvoorbeeld rondom het oude IBM-gebouw. Een voorschot op de discussie wordt genomen met het bebouwen van een flink deel van sportpark Riekerhaven, nu voor studenten en vluchtelingen voor tien jaar, maar later met permanente woningen. Aan de noordzijde van het Nieuwe Meer staan 2300 woningen in studie. In de plannen van Jan Schaefer, begin jaren 80, waren dat er ‘slechts’ 750.

Dat kan niet anders dan in hoogbouw. Op de geluidhinderkaart die vorige week in de rubriek stond, blijkt dat dit gebied in de hinderzone van de A4 en de spoorweg ligt. De hinder ten gevolge van Schiphol is daar niet in meegenomen. Bij raadsbesluit van 2012 zijn de Oeverlanden ingedeeld bij het Amsterdamse Bos, als compensatie voor areaalverlies ten gevolge van de verbreding van de A9. Maar anno 2016 is dat alweer anders! De vraag dringt zich op hoe om te gaan met de wispelturigheid van de Amsterdamse politiek. Wat is de gedachte hoe de stad voor een toenemend aantal inwoners leefbaar blijft. Waar kunnen we nog sporten en recreëren? Onlangs werd bekend dat ondanks de bebouwing van sportpark Riekerhaven, openlucht evenementen op het resterende deel van het sportpark toch blijven toegestaan, in weerwil van eerdere berichten dat daaraan een einde is gekomen.

Er wordt nog eens gekeken naar de plaatsing van de geluidsboxen om de nieuwe bewoners enigszins te ontzien. Hieruit blijkt dat de zorgplicht van het gemeentebestuur voor de bewoners van deze omgeving op de Stopera geen thema is. Dat doet voor de komende discussies over de toekomst van Amsterdam-West niet veel goeds verwachten, zodat we zelf goed moeten blijven opletten.

Nico Jansen

Uit: de Westerpost van 3 februari 2016.

Aanleiding voor de herinrichting is de grote onderhoudsbeurt waar het weggedeelte tussen Joris van den Berghweg en Halfweg aan toe is.

Dat is tevens het moment om kabels en leidingen te vernieuwen en een nieuwe wegindeling toe te passen. En omdat de Osdorperweg sinds kort niet langer meer de functie van slaperdijk heeft, kan ook de hoogte worden teruggebracht, zodat de inritten beter op de weg aansluiten.

Drie wegmodellen
Voor de verbeterde indeling van de weg werden drie wegmodellen gepresenteerd: de erftoegangsweg waarop 30 km het maximum is voor 5.000 voertuigen per dag zonder enige belijning of aparte fietsstrook, de gebiedsontsluitingsweg C die dan 2 meter breder wordt met rode fietssuggestiestrook, en de gebiedsontsluitingsweg B met wegversmallingen en vrijliggend fietspad.

Momenteel is de Osdorperweg 5 tot 5,5 meter breed, is er op beide zijden een fietssuggestiestrook in dezelfde wegkleur en passeren er dagelijks 6.000 voertuigen. Tot teleurstelling van veel aanwezigen bleek dat maatregelen om sluipverkeer tegen te gaan niet uitgevoerd kunnen worden wegens het ontbreken van handhaving en de zwakke juridische status hiervan, maar vooral ook omdat het sluipverkeer dan wordt verplaatst naar omliggende wijken. Evenzeer werd duidelijk dat er in ieder geval ook geen drempels meer zullen komen.

Vrijliggend fietspad
Uit de reacties van de aanwezigen bleek een overduidelijke voorkeur voor plan B: wegversmallingen voor auto’s en een vrijliggend fietspad. Omdat het hele gebied van landelijk Osdorp thans als parkeerverbodzone is aangeduid, zal worden onderzocht of aan het begin van de zijwegen van de Osdorperweg parkeerplaatsen voor bezoekers kunnen worden aangelegd. Vanuit de zaal kwamen verder voorstellen om vooral het cultuurhistorisch karakter van de weg te behouden, de weg niet te verbreden, omdat het aantal voertuigen en de snelheid dan zal toenemen, en om zelfs helemaal niets te veranderen, maar wel de snelheid met meerdere camera’s te beteugelen. Het komend jaar zal dan ook gebruikt worden tal van afwegingen te maken om tot de beste wegvariant te komen en deze op een volgende bewonersavond te presenteren. En de opleveringsdatum? Volgens sommige aanwezigen wordt dat een nekaan-nek-race met de om te leggen A9 bij Badhoevedorp.

Uit: de Westerpost van 27 januari 2016.