Algemeen

Molen van Sloten start crowdfunding

“Help, De Kap is lek!”

Sinds de ingebruikname heeft de Molen van Sloten in 1991 al geldzorgen. Na 27 jaar dagelijks rondjes draaien is er Groot Onderhoud nodig. Nu komt de Molen van Sloten écht in problemen, want er is geen financiële reserve voor de noodzakelijke reparties. Daarom is een crowdfunding gestart.

Wie 25 euro of meer bijdraagt, ontvangt als dank
een officieel certificaat met een bosje riet van de kap.

De molenkap is lek doordat het riet er spontaan uitvalt, het metaal roest en het hout is hier en daar rot en moet geschilderd worden. Als er € 48.724 wordt opgehaald, kan het werk worden uitgevoerd. Alle kleine beetjes helpen.

Doneren kan in de donatiebox in de molen en via NL03 RABO 0359 6000 50 (o.v.v. ‘Groot Onderhoud’). Wie meer dan 25 euro bijdraagt, krijgt een cadeautje. Vermeld dan wel op de overschrijving uw gegevens, zodat de molen u kan bereiken! Later volgt meer info over deze campagne in de Westerpost. Lees nu al door op www.molenvansloten.nl/help/.

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 5 december 2018.

De verloren polder onder het zand van Nieuw-West

Komt weer tot leven in nieuw boek over de Sloterpolder

Kees Schelling weet verhalen van de vroegere bewoners van de Sloterpolder zo te verwoorden dat het lijkt alsof je zelf op die schuit vol spruiten en boerenkool naar de veiling vaart. Zijn nieuwe boek, dat op 2 december 2018 gepresenteerd werd in café Kerkzicht in Sloten, is dan ook een aanrader.


Het huis van de familie van Veen (E 377a) in mei 1954, toen de afbraak van de Sloterpolder al was begonnen.
Achter de woning is de brug in de hulpweg (later de Lelylaan) te zien voor de aanvoer van zand etc.
voor de bouw van Slotervaart. (Archief van Dolf van Veen.)

Wie de 14 verhalen (uit de periode 1920 – 1960) met veel foto’s uit familiealbums leest, staat plotseling in een wereld waar niets meer van over is. Op de plek van de Sloterpolder werd Nieuw-West immers gebouwd. Het was een uniek poldergebied met weilanden, tuinderijen, slootjes en houten bruggetjes aan de rand van Amsterdam. De polder was vooral over het water te bereiken. In 2016 beschreef Kees Schelling in zijn boek ‘Een verloren paradijs’ hoe het dagelijks leven in de polder er uitzag. Sindsdien bleven de nieuwe verhalen binnenkomen met daarin heel andere aspecten over het leven (o.a. tijdens WOII) in de Sloterpolder. Toen heeft Kees besloten een tweede deel uit te geven. Uit alle verhalen komt telkens de vrijheid en de ruimte die de polder bood naar voren. Vandaar dat hij koos voor de titel “Licht, lucht en leven”.

Gepist in de melk
Het verhaal van Nico Schrijver, die op zaterdagen voor Boer Huisman met een roeibootje melk bezorgde in de polder: “Polderkinderen probeerden altijd een grap met je uit te halen. Toen ik een keer een bestelling had opgenomen en de melk wilde ophalen, stond er een kleine jongen in een bus vol melk te plassen.” Nico durfde aan zijn werkgever niet te vertellen wat er gebeurd was en die melk weer onverkocht mee terug te nemen. Daarom heeft hij in een zijsloot de plas in die bus maar flink door de melk geroerd. Daarna heeft hij de melk dus maar ‘gewoon’ aan een tuindersgezin verkocht. Met kloppend hart in zijn keel moest hij daar de week erna weer melk afleveren. De tuindersvrouw stond hem al in de deuropening op te wachten… Helaas is er onvoldoende ruimte in deze Rubriek om ook de afloop van dit spannende verhaal te vertellen. Een ware cliffhanger naar het boek dus…

Scheepswerf en WOII
De diversiteit aan verhalen is groot. Over de scheepswerf van Arie Gouwerok (in 1915) op de hoek van de Slotervaart en de Westlandgracht. Over koeien in de sloot, belevenissen tijdens de oorlog, de berenkoude winters, hoe polderjongens bij de Watersnood in 1953 Zeeland te hulp schoten, het dorp Sloten en hoe je een volle groenteschuit over de overhaal trok.

Kees Schelling, Licht, lucht en leven, € 19,95; 238 pagina’s met foto’s. Uitgave: De Overhaal, Badhoevedorp, ISBN 978-90-821200-2-8. Op voorraad bij Meck & Holt, Tussen Meer 46, Osdorp en Jaspers, Sloterweg 95, Badhoevedorp.

Zie ook: www.keesschelling.nl/boeken/

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 5 december 2018.

Waarom de gemeente in gesprek moet en er geen haast is

In de hele discussie rond de motie Boterbloem en behoud van de Lutkemeerpolder is een belangrijk aspect onderbelicht geraakt: het feit dat het op dit moment alleen gaat over het bouwrijp maken van slechts een deel van de polder.

 
Kaart van het bestemmingsplan
In groen: huidige akkers
In rood: deel waar bouwvoorbereiding wordt gevorderd
In geel: aanbod gemeente

De overeenkomsten van onze buren zijn niet opgezegd en de voorbereidende bodemonderzoeken zijn alleen op de helft van de akkers van de Boterbloem uitgevoerd. In onderstaand artikel leest u waarom alles er op wijst dat alleen het deel voor SEKU BV bouwrijp wordt gemaakt. Terwijl het juist zeer de vraag is of de overeenkomst met deze partij wel rechtsgeldig is.

Het is onbestaanbaar hoe het College blijft spreken in onmogelijkheden, terwijl er vele creatieve manieren zijn om de polder te behouden voor de stad. In het hele proces dat heeft geleid tot het huidige aanbod, is De Boterbloem niet één keer betrokken.

Op 19 december 2018 bespreekt de gemeenteraad het vervolg van de motie Boterbloem. Wij vragen de raad en het college om serieus de tijd te nemen en de komende maanden gezamenlijk alle mogelijkheden goed te onderzoeken. Er liggen vele kansen, ook op het gebied van financiering.

Nog steeds vraagtekens uitvoering bouwplannen
Het afgelopen jaar is overduidelijk gebleken, dat de gemeente Amsterdam met de Lutkemeerpolder én ecologische zorgboerderij de Boterbloem in haar maag zit. En dat is niet meer dan logisch. Voorgaande bestuurders hebben deze prachtige en historische polder afgedankt voor een bedrijventerrein en daarbij ongunstige – misschien wel belachelijke – afspraken gemaakt met een grondspeculant. Deze heeft 8 hectare in de polder aangekocht voor 2,5 miljoen euro en voor 8 miljoen euro doorverkocht aan de gemeente. Bovenop deze hoofdprijs bedong SEKU BV ook nog het recht om die 8 hectare te ontwikkelen en 20 procent van de opbrengsten. Aan deze overeenkomst heeft de gemeenteraad van Amsterdam in 2009 groen licht gegeven.

De omstandigheden waarbinnen deze overeenkomst tot stand is gekomen zijn inmiddels tot bij de Hoge Raad als corrupt bestempeld. Daarmee is de kans niet gering dat de overeenkomst zelf nietig is. Daarnaast loopt tegen de ondertekenaar namens SEKU BV een onderzoek vanwege verdenking van omkoping. Begin 2019 zal deze zaak voorkomen. Of de overeenkomst en dus de voorgenomen bouw van het bedrijventerrein stand houden, is maar zeer de vraag.

Dubieuze overeenkomst molensteen om nek Amsterdam
De overeenkomst met SEKU BV hangt nu als een molensteen om de nek van de Lutkemeerpolder en de Boterbloem. Het is deze partij die de druk opvoert om de kostbare (biologische) akkers bouwrijp te maken. De werkelijke reden dat het College nu zoveel haast heeft: niet de behoefte uit de stad aan meer bedrijventerreinen.

Op dit moment is alleen ontwikkeling van het voorste deel aan de Etnastraat in voorbereiding. Dit ligt in lijn met de bewering van SADC dat men nu op zoek is naar een aaneengesloten kavel van 8 hectare die op Lutkemeer 1 niet voorhanden is. Dit kan alleen bestemd zijn voor een bedrijfsverzamelgebouw. En dit doet sterk vermoeden dat SEKU BV hier haar deel van de samenwerkingsovereenkomst gaat inlossen. Daarnaast zijn er geen namen bekend van bedrijven die hier in willen trekken.

En Lutkemeer 1 heeft bewezen hoe het met bedrijfsverzamelgebouwen in de Lutkemeerpolder vergaat. Die gebouwen staan voor een deel nog steeds leeg.

Gaat SEKU BV bouwen voor leegstand?
De kans is serieus aanwezig, dat ook in de Lutkemeerpolder straks puur voor leegstand wordt gebouwd. SADC en de gemeente Amsterdam beweren dat bedrijven uit de binnenstad staan te trappelen om zich daar te vestigen. Maar namen en rugnummers ontbreken. Als deze bewering écht klopt, dan is het vreemd dat bijna éénderde deel van de eerste fase van het bedrijventerrein (Lutkemeer 1) nog leeg staat. Daar is dus nog genoeg ruimte voor bedrijfsverzamelgebouwen om bedrijven uit de binnenstad onder te brengen. Sterker nog: BAM heeft één verzamelgebouw voor kleinschalige bedrijven ontwikkeld op fase 1. Het was de bedoeling om er meer van dit soort gebouwen neer te zetten. Daar heeft dit bouwbedrijf van afgezien. Blijkbaar was het niet het succesnummer dat ze voor ogen hadden gehad. De gemeente Amsterdam, SADC en SEKU BV doen voorkomen dat het verder achteraan de polder wel gaat werken. En als deze gok verkeerd gaat uitvallen –wat te verwachten is- dan is er onherstelbare schade aan de Lutkemeerpolder én de boerderij toegebracht.

Wat zijn de kosten, investeringen en opbrengsten?
Er worden enorme bedragen geroepen die uitgetrokken zouden moeten worden om de Lutkemeerpolder groen te houden. Naast dat deze bedragen binnen een half jaar van 26 miljoen tot 42 miljoen zijn toegenomen, ontbreekt er een onderbouwing. Dit lijkt op natte vingerwerk om de gemeenteraad zo af te schrikken, dat ze met de plannen gaan instemmen. Dat bij afzien van het bedrijventerrein de investeringen in het bouwrijp maken de bovengrondse en ondergrondse infrastructuur niet meer nodig is, wordt nu niet meegerekend.

‘Er zijn meer investeringen die in de berekeningen van de gemeente buitenbeschouwing gelaten worden’

Maar er zijn meer investeringen die in de berekeningen van de gemeente buiten beschouwing worden gelaten. De toevoerwegen naar de polder kunnen nu al amper het verkeer aan tijdens de ochtend- en avondspits. Met name de brug over de ringvaart belemmert doorstroming, zodat er files ontstaan. Als meer bedrijven zich in de Lutkemeerpolder zouden gaan vestigen, komt de doorstroming tijdens de spitsuren helemaal in de knel te zitten. Daarnaast klagen de huidige werknemers over de slechte bereikbaarheid met het OV van de eerste fase van het bedrijventerrein. Er zal dus door de gemeente Amsterdam flink geïnvesteerd moeten worden in het verbeteren van de bereikbaarheid van beide bedrijventerreinen. Kosten die nu niet zijn meegenomen.

Het bedrijventerrein Lutkemeer 1 is nu 10 jaar in gebruik en is nog steeds niet vol. Volgens de onderzoekrapportage van STEC staat deze eerste fase al weer in de boeken voor een opknapbeurt. Dat gaat miljoenen kosten. Dat een mogelijke tweede fase binnen vijf tot tien jaar ook aan de beurt is, is dat ook meegenomen in de berekeningen?

Behoud van de polder is overigens geen kostenpost die alleen bij de gemeente hoeft te liggen. Er is maatschappelijke betrokkenheid te over om gemeenschappelijk te investeren in de grond.

Amsterdam heeft invloed
Een veel gehoord argument is dat de grond zou moeten worden teruggekocht, maar dat deze niet te koop staat. Het is duidelijk dat Amsterdam geen meerderheid heeft in SADC, maar dat betekent niet dat B&W geen invloed kunnen uitoefenen. Het gaat namelijk nog steeds om grond binnen de gemeentegrenzen die ingebracht is in de SADC. De gemeente Amsterdam bepaalt uiteindelijk zelf of er voorlopig wel of niet gebouwd wordt.

Nu doet de gemeente het voorkomen dat ze geen enkele zeggenschap meer hebben over de Lutkemeerpolder. Dat is een slimme tactiek om dit stukje kostbare groen buiten de eigen invloedssfeer te brengen en zo de eigen handen er van af te trekken.

Het is niet gemakkelijk, maar de gemeente Amsterdam heeft de mogelijkheden om de plannen voorlopig uit te stellen. In ieder geval totdat de eigen afspraken zijn nagekomen. Dit geeft bovendien alle partijen de ruimte om nog een kritisch te kijken naar plannen die 30 jaar geleden zijn bedacht, toen bijvoorbeeld klimaatsverandering nog niet op de agenda stond.

Tijd voor overleg!
De motie De Boterbloem – destijds unaniem door de gemeenteraad aangenomen – is nog niet volledig uitgevoerd. Daarnaast is er de afgelopen maanden geen overleg geweest met de Boterbloem, terwijl er vele kansen liggen om tot creatieve oplossingen te komen. Er zijn vele scenario’s mogelijk in een polder van 40 hectare, waarvan slechts 8 hectare wordt ontwikkeld. De Boterbloem vraagt de gemeente Amsterdam dan ook om tijd in te ruimen voor een goed proces.

Hoe nu verder?
De wethouder heeft flink wat vragen te beantwoorden naar aanleiding van de commissievergadering. Op 19 december staat het weer op de agenda van de raad voor verdere bespreking. Het is aan het college om op enig moment te besluit dat ze voldoende draagvalk heeft om de motie ten uitvoer te leggen. Dat hoeft de 19e dus niet het geval te zijn.

Uit: Nieuwsbrief De Boterbloem – 2 december 2018

Draagvlakonderzoek Sloten

De Gemeenteraad en de wethouder hebben de duidelijke mening van de Slotenaren (89% tegen de komst van een hotel; 94% tegen de komst van meer shortstay en 91% tegen het huidige bouwplan van Lebo op de plek van garage Kuykhoven) in hun vergadering besproken.

Er was veel waardering voor het onderzoek van de werkgroep Sloten. De zorgen van de Slotenaren zijn luid en duidelijk overgekomen. De wethouder heeft het DB van stadsdeel Nieuw-West geïnstrueerd om de mening van de Slotenaren serieus te nemen en hier terdege rekening mee te houden in het vervolgtraject.

Gemeenteraadsleden zullen een vinger aan de pols houden en indien nodig zullen zij de wethouder vragen om een of meer van bovenstaande projecten te agenderen in hun commissie. Zij hopen echter dat dit niet nodig is en dat het stadsdeelbestuur alles in goede banen leidt. Wordt vervolgd.

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 28 november 2018.

Tien ooievaars

Vorige week kwamen de Lutkemeer-ooievaars nog regelmatig naar hun nest. Hoe lang nog? Ook als ze naar het Zuiden trekken, is het nest beschermd en is de kans dus groot dat ze volgend jaar terugkomen.

De drie Oud Osdorpse ‘jongen’ (Benjamin in het midden)
op hun geboortenest de Lutkemeerschool. (Foto: Peter Wesche)

Ondertussen worden er soms wel tien ooievaars bij elkaar gespot. Naast het Lutkemeergezin, gaat het om twee jongen uit 2018, de ene geboren op Natuurpark Vrije Geer (5E851) en de andere in het Vondelpark (5E769). Ook een Vrije Geerder uit 2017 (5E357) heeft zich aangesloten bij de groep. Maar, zo zeggen de watchers: “Die ene Vrije Geerder is wel smerig en dominant…” Dat laatste heeft hij niet van een vreemde: Zijn vader verjaagt al jaren argeloze woningzoekende ooievaars, die willen intrekken op een andere paal op Natuurpark Vrije Geer…

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 28 november 2018.

Freek Raat overleden

Op 19 november 2018 is Freek Raat, Slotens laatste veldwachter van 1950 tot in de jaren zeventig, overleden. Freek is 95 jaar geworden en is begraven bij de Sloterkerk, bij zijn Stien.

Freek woonde aan de Zuiderakerweg en was in zijn lange leven actief voor de dorpsgemeenschap. Hij leverde ook een grote bijdrage aan het behoud van de Oude Molen (nu: Akermolen) aan de Ringvaart. Bij de recente crowdfunding van het Politiebureautje speelde hij weer een belangrijke rol, waardoor het lukte om het monumentje van de gemeente te kopen en op te knappen. Toen viel op hoe behendig hij zijn rode canta tussen de paaltjes door op het Dorpsplein kon manoeuvreren…

Gelukkig heeft Freek zijn herinneringen gedeeld en blijven die nu behouden. Marja van der Veldt legde zijn herinneringen vast in het  boekje ‘De veldwachter vertelt’, dat vanaf april weer in het Politiebureautje te koop is. Freek deed ook mee aan het interviewproject van de werkgroep Historie. U vindt zijn herinneringen op www.geheugenvanwest.nl.

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 28 november 2018.

 

* In 2002 verscheen het boekje “De Veldwachter vertelt – Over de handhaving van de wet in Sloten en omliggende polders in de jaren vijftig en zestig”. Dit is te koop in het politiebureautje van Sloten.

* In 2010 is er een filmpje gemaakt met een interview met Freek Raat, veldwachter te Sloten tussen 1950 en 1965. Zie: https://vimeo.com/92857829

 

Groeiende steun voor de Boterbloem

College van B&W kiest de kant van speculanten

Vol energie en actiebereidheid betrad het Actiecomité tot behoud van De Boterbloem op 21 november 2018 met tromgeroffel de zaal waar de commissie RO later over het behoud van De Boterbloem en de Lutkemeerpolder zou spreken.

In protestoptocht met hooivork naar de Stopera! (Foto: Erik Swierstra)

Tijdens de vergadering bleek dat de wethouder (vooralsnog) vast blijft houden aan de steun voor economie en tegen groen en duurzaamheid. Daarmee kiest zij de kant van de speculanten. Waarschijnlijk doet zij dit, omdat ze angstig is dat projectontwikkelaars een claim gaan indienen als zij die bedrijventerreinen in de Lutkemeer niet krijgen. Ze gaat niet in op het inmiddels breed erkende gegeven dat er bij de totstandkoming van deze deals met de projectontwikkelaars sprake was van corruptie. En dat dat dus consequenties zou moeten hebben.

Tenminste zes hectare
De wethouder blijft (vooralsnog) bij haar standpunt dat ze De Boterbloem slechts twee hectare landbouwgrond gunt. De boomgaard, die uiteraard niet geschikt is om aardappels te poten, was en is niet bedreigd. Maar, met die twee hectare kan De Boterbloem niet overleven. Eerder werd al duidelijk dat De Boterbloem tenminste zes van de huidige elf hectare nodig heeft om het bedrijf voort te zetten. Daarover wil De Boterbloem in gesprek met de gemeente. Er is overigens veel leegstand op aangrenzende bedrijventerreinen.

Verschillende raadsleden in de gemeenteraad spraken zich nu al uit voor behoud van De Boterbloem en kozen de kant van duurzaamheid. Alies Fernhout van De Boterbloem vertelde nog hoe hoopvol ze gestemd was toen het nieuwe stadsbestuur aantrad met het motto Een nieuwe lente, een nieuw geluid: “Helaas blijkt dat nieuwe geluid tot nu toe te bestaan uit het willen uitvoeren van oude plannen… Wij blijven daarom hoop houden!” De Boterbloem en het Actiecomité beraden zich op verdere stappen.

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 28 november 2018.

Molen van Sloten zamelt geld in voor groot onderhoud

De Molen van Sloten is dringend op zoek naar geld. Veel geld is nodig om restauratie te bekostigen. Dit weekend is de hulp van het publiek ingeschakeld.

Door: David van Unen – 25 november 2018

Roest in de wieken, verrot hout in de stelling en een rieten dak dat nodig moet worden geklopt. Bestuurslid Marc van Welsem somt op welke onderdelen van de 27 jaar oude molen aan de Akersluis allemaal aandacht verdienen.

De 27 jaar oude molen aan de Akersluis heeft een romp uit 1847, die inmiddels behoorlijk piept en kraakt. Het stichtingsbestuur heeft niet voldoende reserves in kas om daar iets aan te laten doen. De crowdfunding die daarop is gelanceerd heeft door donaties van stichtingen en bedrijven al een zet de goede richting in gehad, waardoor de teller nu op een goede elfduizend euro staat.

Ruim twee jaar geleden slaakten de vorige uitbaters van de molen nog een noodkreet in Het Parool. Want waar de stad wordt overlopen door toeristen had men in Sloten de grootst mogelijke moeite bezoekers ook naar landelijk Amsterdam te trekken. Daarin is langzaam een weg naar boven ingezet, zegt Van Welsem. Het dit jaar aangetreden bestuur richt zich veel meer op de buurt en nabijgelegen gemeenten. Ook wordt de Molen van Sloten gepositioneerd als bijvoorbeeld feest- of trouwlocatie.

Neemt niet weg dat de molen graag iedereen verwelkomt. Ze hoeven alleen niet meer met busladingen tegelijk te komen. Van Welsem: “We trekken nu zo’n twaalf- a vijftienduizend bezoekers per jaar. Op heel veel meer dan dat zijn we niet berekend, een bezoek hier is maatwerk. Er kan maar een x-aantal mensen tegelijkertijd door de molen heen, waar gidsen onze gidsen een strak en goed verhaal houden. We zijn ook geen Zaanse Schans.”

Zo’n bezoek aan de molen, behalve een museum ook nog altijd een werkend gemaal, kost inclusief rondleiding 8,50 euro. Doneren voor het herstel van de Molen kan hier.

Van: www.parool.nl

Geen laatste reddingsboei voor De Boterbloem

Een ultieme poging vanuit de oppositie om het groen van de Lutkemeerpolder te sparen, is op niets uitgelopen. Zorgboerderij De Boterbloem moet wijken voor een bedrijventerrein.

Door: Bart van Zoelen 22 november 2018

Een meerderheid in de raad vindt dat wethouder Marieke van Doorninck (Grondzaken) tot het uiterste is gegaan met haar plan om de zorgboerderij te laten voortbestaan op 3 hectare grond binnen het nieuwe bedrijventerrein dat gepland staat aan de rand van Osdorp.

Dat plan heeft De Boterbloem van de hand gewezen omdat minstens 6 hectare nodig zou zijn voor een levensvatbare zorgboerderij.

Groene kopstukken
De groene oppositie van de Partij voor de Dieren (PvdD), Bij1 en de ChristenUnie probeerde vergeefs GroenLinks mee te krijgen om van het hele bedrijventerrein af te zien.

Kopstukken uit de milieubeweging zoals Marjan Minnesma en Maurits Groen riepen het stadsbestuur deze week ook al op om de van voor de crisis stammende bouwplannen te verruilen voor natuur, recreatie en stadslandbouw op de laatste vruchtbare landbouwgrond aan de rand van de stad.

GroenLinks liet zich overtuigen door de berekening van de wethouder dat de gemeente de mede-ontwikkelaars SADC en SEKU voor 42 miljoen euro schadeloos moet stellen als het bedrijventerrein er niet komt.

Leegstand
Verder benadrukt de wethouder, eveneens van GroenLinks, dat bedrijventerrein schaars begint te worden, ook al omdat werkgevers binnen de stad plaats moeten maken voor woningbouw.

Het bracht raadslid Jennifer Bloemberg (PvdD) tot de conclusie dat ook GroenLinks de stad door een economische bril bestuurt, ‘in plaats van met een ecologisch-planeetbrede visie’.

Doorzetten van het al voor de crisis opgestelde bouwplan wordt door de groene oppositie achterhaald genoemd, ook al vanwege leegstand op andere SADC-bedrijventerreinen bij Schiphol.

Alies Fernhout van De Boterbloem verwees naar de met veel groene beloftes omgeven start van het stadsbestuur onder het motto Een nieuwe lente, een nieuw geluid. Fernhout: “Het nieuwe geluid is dus: oude plannen uitvoeren.”

Van der Laan
Van links tot rechts zetten partijen bovendien vraagtekens bij de voorgeschiedenis van de bouwplannen. Uit het vonnis van de in 2013 wegens corruptie tot celstraf veroordeelde provinciebestuurder Ton Hooijmaijers blijkt dat ook de oud-directeur van SEKU door hem werd bevoordeeld, uitgerekend bij grondtransacties in de Lutkemeerpolder.

Wethouder Van Doorninck verklapte dat Eberhard van der Laan als burgemeester nog op SEKU heeft ingepraat om zich terug te trekken, maar vergeefs. Maar een eventuele rechtszaak tegen de oud-directeur is voor haar geen reden om het bouwrijp maken van de grond uit te stellen.

Wel kondigde ze aan dat bij de daadwerkelijke uitgifte van de grond integriteitstoets Bibob wordt ingezet om te beoordelen of alle zakenpartners van de gemeente zuiver op de graat zijn.

Van: www.parool.nl

Avontuurlijk Driesprong-schoolplein

Op 31 juli 2018 hield basisschool De Driesprong op Sloten een informatie-inloop over de nieuwe inrichting van het schoolplein achter de school. Dit plein is nu helemaal versteend. De waterafvoer is slecht en er zijn weinig speelmogelijkheden voor de leerlingen. Alle reden om hier wat aan te veranderen.

Gebruikmakend van de regeling Amsterdamse Impuls Schoolpleinen gaat de school het plein opknappen. Samen met de leerlingen is een voorlopig ontwerp gemaakt voor een avontuurlijke groene speelplek. Het schoolbestuur kreeg complimenten over de leuke inrichting van het plein. Bekeken wordt of de inrichting van het voorplein kan veranderen om overlast voor omwonenden te verminderen. Bovendien zou het mooi zijn binnen het Beschermd Dorpsgezicht wanneer de nieuwe rode bestrating van de Sloterweg straks door zou lopen naar de schoolingang.

Openbaar?
Over de openbare openstelling van de nieuwe speelplaats áchter de school waren veel Slotenaren kritisch: Is dat wel nodig? Er is immers al een prachtige speeltuin en ook op het Dorpsplein even verderop kun je prima spelen. En vooral: Is dat wel veilig? Trekt die achter de school verstopte speelplek straks geen hangjongeren, vervuiling en overlast aan? De Driesprong begrijpt deze zorgen en stelt daarom voor om de speeltuin achter de school straks alleen op schooldagen tot 16.00 uur open te stellen. Het is de bedoeling dat kinderen na schooltijd alleen onder toezicht komen spelen. Om 16.00 uur zal een medewerker van de school het achterplein controleren en het hek sluiten. De school zal evalueren of deze werkwijze een goede oplossing is. Zo niet, dan worden de afspraken aangepast. Nu eerst maar eens beginnen met de nieuwe inrichting.

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 21 november 2018.