9 november 2012

Behoud de karakteristieke waarden van het dorp Sloten. Dit is de boodschap van het dagelijks bestuur aan de stadsdeelraad bij het voorstel om het nieuwe bestemmingsplan ‘Dorp Sloten en Ringvaartdijk Oost’ vast te stellen.

Bestemmingsplan voor veranderingen
Het huidige bestemmingsplan dateert uit 1995 en is verouderd. Bestemmingsplannen dienen elke tien jaar te worden vastgesteld. Het nieuwe bestemmingsplan is daarnaast nodig om de noodzakelijke dijkverbetering van de Ringvaartdijk Oost te kunnen realiseren.

Ook maakt het plan de aanleg mogelijk van nutsvoorzieningen voor woonboten aan de Ringvaart en de Groene AS en de ecologische verbindingszone tussen het Amsterdamse Bos en Spaarnwoude.

Karakteristieke waarden behouden 
Het nieuwe bestemmingsplan respecteert zoveel mogelijk de karakteristieke waarden van het dorp Sloten. Dit komt overeen met de ‘Visie Dorp Sloten’, die in 2009 is gemaakt samen met de bewoners van Dorp Sloten. De deelraad besluit woensdag 19 december over het nieuwe bestemmingsplan.

Van: www.nieuwwest.amsterdam.nl

5 november 2012

Afgelopen zaterdag was het de landelijke Natuurwerkdag. In natuurpark Vrije Geer hielpen ondanks het regenachtige weer zo’n 30 vrijwilligers van 10.00 tot 15.00 uur mee met het maaien van riet, sloten dreggen en allerlei andere onderhoudsklusjes.

De Natuurwerkdag wordt jaarlijks op de eerste zaterdag van november door Landschapsbeheer Nederland en stadsdeel Nieuw-West georganiseerd in natuurpark Vrije Geer. Naast de vaste groep vrijwilligers die de beheerders van het stadsdeel het hele jaar door helpen met het onderhoud, hadden zich voor deze dag vanuit heel Nieuw-West maar ook daarbuiten vrijwilligers aangemeld.

Leuk om in de buitenlucht aan het werk te zijn
Voor vrijwilligster Henny den Ouden lijkt het niet meer dan logisch dat ze ondanks de regen haar vrije uurtjes opoffert aan werkzaamheden in het park. “Ik ben graag buiten in de natuur en draag met liefde bij aan het onderhouden van dit natuurpark”. Vaste vrijwilligster Juultje Joosten ziet haar werkzaamheden in het park ook haast als een vanzelfsprekendheid: “Omdat ik hier vaak kom om te genieten van de prachtige natuur, vind ik het niet meer dan normaal om af en toe ook mijn steentje aan het park bij te dragen. Daarnaast is het hartstikke leuk om zo in de buitenlucht aan het werk te zijn”.

Goede samenwerking tussen burgers en overheid
Tussen het harde werken door, werden er tijdens de lunch pannenkoeken gegeten en kwam stadsdeelwethouder Els Verdonk (openbare ruimte) de vrijwilligers persoonlijk bedanken voor hun inzet. “Geweldig dat zoveel mensen, jong en oud, vandaag en het hele jaar door meehelpen aan het onderhoud van dit mooie natuurpark”, aldus Els Verdonk . “Fantastisch ook om te zien hoe in dit natuurpark  vrijwilligers en onze eigen beheerders elkaar helpen om het park in topconditie te houden. Dit is een schoolvoorbeeld van goede samenwerking tussen burgers en overheid. We gaan proberen om in 2013 ook in andere groengebieden in Nieuw-West van dit soort samenwerkingen te laten ontstaan”.

Vrije Geer
Natuurpark Vrije Geer is een klein groengebied nabij het dorp Sloten met een oppervlakte van ruim 4 hectare. Het is gelegen tussen de Plesmanlaan, de wijk Nieuw Sloten en het dorp Sloten. Het is een laatste overblijfsel van het veenweidegebied dat zich vroeger uitstrekte tussen Amsterdam en Sloten. Als natuurpark is het een belangrijk onderdeel van de Groene AS, een ecologische verbinding tussen Amstelland en Spaarnwoude. Tussen alle bebouwing is het gebied een oase van rust en biedt het een plek voor talrijke diersoorten.

Volg natuurpark Vrije Geer op www.facebook.com/natuurparkvrijegeer

Van: www.nieuwwest.amsterdam.nl

Het is bijna niet te geloven. Al meer dan vier jaar zijn we als Dorpsraad bezig om iets gedaan te krijgen aan de afgebrande villa aan de Sloterweg. De wet zegt dat de eigenaar dat pand gewoon netjes moet opknappen. De gemeente, het stadsdeel dus, moet dat opleggen aan de eigenaar. Eerst Slotervaart en nu Nieuw-West treuzelden daar enorm mee. Wij hebben steeds aangedrongen op actie. Al twee keer zijn wij als Dorpsraad door de bezwaarschriftencommissie in het gelijk gesteld nadat het stadsdeel weigerde wat te doen…

Maar toch er gebeurt maar niets. De laatste ontwikkeling is nu dat de handhavers van Nieuw-West de eigenaar hebben opgedragen het pand deugdelijk dicht te spijkeren. Dat is zeker nodig, daar zijn we ook blij mee, maar het is niet genoeg.

De eigenaar aanspreken dat het pand wordt opgeknapt is volgens het stadsdeel nu “niet fair”. Niet fair, want er komt een nieuw bestemmingsplan. En pas na het vaststellen daarvan zou duidelijk worden wat er kan. Laten we wel wezen, dat weten we nu toch al wel; de bestemming is en blijft wonen. En binnen die bestemming kan de eigenaar iets heel moois maken van het pand of van de lokatie. Maar het stadsdeel geeft de eigenaar weer uitstel.

Het is ons volstrekt onduidelijke waarom het stadsdeel haar handhavingsactiviteiten in de ijskast zet. De dorpsraad zal blijven aandringen op het opknappen van het betreffende perceel.

Achter dit afgebrande pand is ineens een commerciële parkeerplaats voor langparkeerders ontstaan. Nou ja, ontstaan, gecreëerd onder de ogen van het stadsdeel. Hiervoor zijn geen vergunningen aangevraagd, laat staan afgegeven. De Dorpsraad heeft het stadsdeel gevraagd hier ook op te handhaven; immers, het betreft een gebied met bestemming ‘groen’.

In december vorig jaar reageerde het stadsdeel daar positief op. Van een commerciële parkeerplaats kon geen sprake zijn, aldus Stadsdeel NieuwWest, want het gebruik van het past niet binnen het kleinschalig landelijke karakter van de Sloterweg. Bovendien is het ontsierend voor de omgeving: het toelaten van dit gebruik leidt tot verstedelijking, die afbreuk doet aan het landelijke karakter van de Sloterweg. Tot slot zal het leiden tot een toename van verkeer.

Kortom, het mag niet, en we zijn benieuwd wanneer het stadsdeel ingrijpt.

Het is niet erg bevredigend om steeds aan de rem te moeten hangen als Dorpsraad. Gelukkig is er in de afgelopen 49 jaar ook veel energie gestoken in positieve zaken. En dus willen we volgens jaar ons 50 jarig bestaan op een opgewekte en optimistisch manier gaan vieren, met veel festiviteiten voor de dorpsbewoners. We houden u daarover op de hoogte!

De Dorpsraad

Uit: de Westerpost van 7 november 2012.

Bij de herprofilering van de wegen in het dorp Sloten in de jaren ’80 kregen de bewoners een aantal keuzes voorgelegd t.a.v. de herinrichting. Zo kon men een mening geven over het plaveisel (stenen of asfalt), de trottoirs (al dan niet verhoogd), de rijrichting voor de auto’s en het parkeren (verschillende opties bijv. voor de paaltjes tegen foutparkeerders).

Dat laatste heeft de gemoederen destijds behoorlijk bezig gehouden, maar na veel discussie is toen gekozen voor eenrichtingsverkeer op een deel van de Sloterweg in het dorp en de betonnen Amsterdammertjes om foutparkeerders te weren.

Positief
Inmiddels zijn we vele jaren verder en is het tijd om eens de balans op te maken. Aan het eenrichtingsverkeer is iedereen volledig gewend en daar is voor zover bij ons bekend geen discussie over. Bij de paaltjes vallen een paar dingen op. Om te beginnen is het foutparkeren door de vele paaltjes vrijwel onmogelijk geworden. Dit tot groot genoegen van de vele voetgangers in het dorp en niet inde laatste plaats de leerkrachten van school De Driesprong die regelmatig met de kinderen van de school naar de speeltuin lopen. “Achter de paaltjes blijven”, wordt er steeds geroepen en zo kunnen de kinderen veilig naar de speeltuin. Ook komt het niet meer voor dat mensen hun huis niet uit kunnen (waar gebeurd) vanwege een vrijwel tegen de voordeur aan geparkeerde auto.

Daarnaast worden op diverse plaatsen huizen beschermd tegen (vracht)auto’s die korte bochten draaien maar door de paaltjes net niet de gevels van deze huizen beschadigen.

En het laatste positieve punt dat we hier willen noemen is dat algehele beeld van het dorp getypeerd kan worden als ‘verzorgd’. Geen kris kras geparkeerde auto’s en goed zicht op de historische panden.

Negatief
Maar de paaltjes hebben ook nadelen. Zo hebben nogal wat automobilisten ontdekt dat de betonnen paaltjes lelijke krassen in de lak geven als je er langs schraapt. En deukjes in bumpers, als je bij het inparkeren iets te hard voor of achteruit gaat.

Een heel andere vorm van schade is het eindeloos recht zetten van de paaltjes, met name die op de hoeken van parkeerplaatsen. Dat kost het stadsdeel behoorlijk wat menskracht en dus geld. En onlangs waren twee medewerkers van het grote bouwbedrijf BAM bijna twee weken dagelijks bezig om alle paaltjes weer eens keurig in het gelid te zetten. Het ziet er weer prima uit, maar het is niet moeilijk om in te schatten dat zoiets een lieve cent kost. En je kunt wachten op de eerste scheve paaltjes.

Aanpassingen
De werkgroep Sloten van de Dorpsraad is recent verschillende keren door het dorp gelopen om de inventariseren hoe het met de paaltjes is gesteld. Met name is gekeken naar de plaatsing van de paaltjes en per deelgebied gekeken of ze nog steeds functioneel zijn. Van enkele tientallen palen is vastgesteld dat ze misschien weg kunnen of vervangen

De komende weken gaan we verder met brainstormen en zoeken naar alternatieven. Ondertussen wil de werkgroep de komende tijd ook inventariseren hoe de Slotenaren hier zelf over denken.

Inventarisatie
Heeft u ideeën over hoe het verder moet met de paaltjes, mail het ons. Het adres: info@arievangenderen.nl.

Zodra we wat verder zijn met de inventarisatie en het onderzoeken van technische mogelijkheden dan hoort u weer van ons. Uitgangspunt bij het ontwikkelen van alternatieven moet altijd zijn dat:
a. voetgangers veilig door het dorp kunnen lopen;
b. foutparkeren wordt tegengegaan (stellen dat er dan maarbeter gehandhaafd/bekeurd moet worden is geen optie);
c. gevels van met name hoekpanden beschermd worden.

Arie van Genderen,

Namens de werkgroep Dorp Sloten

Uit: de Westerpost van 24 oktober 2012.

Matinee concert Sloterkerk op 11 november 2012

De sopraan Laila Neuman
In de Sloterkerk, Osdorperweg 22 te Amsterdam, zal op zondagmiddag 11 november om 15.00 uur een matineeconcert plaats vinden. De sopraan Laila Neuman, de celliste Edith Neuman en de violiste Kirsti Goedhart spelen werken van G. F. Handel (Neun Deutsche Arien Lieder), Telemann en N. Bernier (De koffiecantate). David Schlaffke is de begeleider op de klavecimbel.

De toegangsprijs bedraagt 8 euro en na afloop is er gratis consumptie. Voor meer informatie over het programma zie: www.sloterkerk.nl

Matinee concert Sloterkerk op 18 november 2012

Op Zondag 18 november wordt er om 16.30  uur  tot c.a. 17.15 uur in de Sloterkerk een concert  gegeven door het Hollands Vocaal Ensemble. Dit Amsterdams kamerkoor bestaande uit 30 gevorderde zangers en staat sinds 1998 onder leiding van Fokko Oldenhuis.

In het weekend van 17 en 18 november houdt het koor een studieweekend in de Sloterkerk; waar intensief gewerkt wordt aan een aantal 5 tot 8 stemmige motetten van de 16de eeuwse Spaanse componist da Vittoria. Gastdirigent is de Nederlands-Argentijnse dirigent Adriàn Rodrigues van der Spoel, specialist op het gebied van Spaanse Renaissance- en Barokmuziek.

De toegang is gratis. Reserveren via mirandarumke@planet.nl

Van: www.sloterkerk.nl

Wegomlegging A9 door Badhoevedorp

Wie zich verdiept in de activiteiten van de familie Frankfurther en van Tamar in het bijzonder is in feite ook bezig met een stukje geschiedschrijving. Om recht te doen aan de vele onderwerpen en de beperkte ruimte op de pagina, heeft de redactie daarom besloten om er een serie artikelen in interviewvorm van te maken.

Deel 1 was een wat meer algemene introductie, in deel 2 de eerste activistische stappen van Tamar, in deel 3 haar aandeel in de acties rond het Weilandje Vrije Geer. Vorige week de Cultuurhistorische Verkenning van Sloten en het Bestemmingsplan Dorp Sloten. Nu de wegomlegging in Badhoevedorp.

De campagne voor het verplaatsen van de A9, de snelweg die Badhoevedorp nu nog doorsnijdt, was een enorme klus waar veel personen en organisaties zich voor hebben ingezet. Hoe kwam iemand uit Sloten op het idee om zich daar ook tegenaan te bemoeien?

In eerste instantie ging het mij helemaal niet om die omlegging. Waar het eigenlijk om ging in 2001 was het ontstaan van plannen die een bedreiging vormden voor landelijk Osdorp. Onderdeel van die plannen was dat landelijk Osdorp niet alleen doorsneden zou worden door de Westrandweg, maar ook zou worden opgezadeld met een enorm klaverblad (de ‘Parkstadafslag’) en een aanvoerweg naar het centrum van Osdorp. Mijn acties waren dus gericht tegen dat klaverblad.

Van wie waren die plannen?
Onder meer van het toenmalige DB van stadsdeel Osdorp. Zij wilden dat heel graag, maar het zou het einde van het landelijk gebied betekenen. Niet alleen voor de bewoners van het landelijk gebied en het behoud van de cultuurhistorie vond ik het belangrijk me hier tegen te verzetten, ook voor alle bewoners van Nieuw West. Want zij hebben recht op groene recreatie dicht bij huis. Als dat klaverblad er was gekomen waren de Tuinen van West wel héél minimaal geworden.

Maar wat heeft dat met de A9 te maken?
Het schrappen van het klaverblad had nogal wat consequenties voor de structuur van de wegen, waaronder de A9. Al snel bleek dat ook de dorpsraad van Badhoevedorp hier (al heel veel jaren!) mee bezig was en nu kans zag om die vermaledijde snelweg eindelijk rond Badhoevedorp te kunnen leiden. We hebben elkaar gevonden en goed samengewerkt. Ik was de vertegenwoordiger uit Amsterdam en heb vooral een flinke rol vervuld bij de politieke besluitvorming (gemeente Haarlemmermeer en de provincie). Een grote en enthousiaste groep vrijwilligers aan de andere kant van de Sloterbrug zorgde voor alles er omheen. In oktober 2005 was het groot feest: het besluit was gevallen: de A9 ging om! De dorpsraad Badhoevedorp is er tot op de dag van vandaag (en nog veel langer) druk mee, omdat de omlegging veel ruimtelijke gevolgen heeft voor Badhoevedorp.

Deze serie artikelen begon als een afscheidsartikel. Maar je bent best nog actief. Noem je dat een ‘afscheid’?
Ja, het is wel een afscheid van de Dorpsraad. Het is nu even wat drukker, omdat de voor het dorp Sloten belangrijke beleidsnota’s nu toevallig allemaal tegelijk in inspraak zijn. Ik laat nu op persoonlijke titel van me horen. Zo blijf ik mijn opgedane kennis en ervaring inzetten voor het dorp. Als al die beleidsnota’s (bestemmingsplan, reclamenota, welstandsnota) zijn aangenomen, wordt het weer rustiger. Ik blijf me dan nog bezighouden met de Groene AS, het Natuurpark Vrije Geer en de historie van het gebied. Verder hou ik een oogje in het zeil. Het zal je niet verbazen: ik kan niet anders!

Tot zover deze serie artikelen over Tamar Franfurther, met dank voor haar medewerking. De naam Frankfurther zal volgend jaar wel weer vaak vallen. De dorpsraad is bezig met de voorbereidingen van het feest ter ere van het 50-jarig bestaan. Daar hoort een stukje geschiedschrijving bij en dan kun je simpelweg niet om de Frankfurthers heen.

Arie van Genderen

Uit: de Westerpost van 17 oktober 2012.

Een Cultuurhistorische Verkenning en een Bestemmingsplan

Wie zich verdiept in de activiteiten van de familie Frankfurther en van Tamar in het bijzonder is in feite ook bezig met een stukje geschiedschrijving van de volgend jaar 50-jarige Dorpsraad Sloten-Oud Osdorp. Om recht te doen aan de vele onderwerpen en de beperkte ruimte op de pagina, heeft de redactie daarom besloten om er een serie artikelen in interviewvorm van te maken.

Deel 1 was een wat meer algemene introductie, in deel 2 de eerste activistische stappen van Tamar, in deel 3 haar aandeel in de acties rond het Weilandje Vrije Geer. En nu de Cultuurhistorische Verkenning van Sloten en het Bestemmingsplan Dorp Sloten.

Waarom een Cultuurhistorische verkenning?
In de jaren ’90, ik was toen secretaris van de Dorpsraad, werd veel over de historische waarde van het dorp en het landelijk gebied gesproken. Eind 1999/begin 2000 kwamen we op de vraag of het dorp niet een soort extra bescherming (beschermd dorpsgezicht) zou moeten krijgen. Dat project heb ik toen ook getrokken.

Wat kwam daar allemaal weer bij kijken?
Ik ben begonnen met contact op te nemen met bureau Monumentenzorg van de gemeente Amsterdam. En via dat bureau kwamen we na een tijdje in gesprek met stadsdeel Osdorp.

Alles bij elkaar een tijdrovend en energievretend proces, maar het resulteerde wel in een prachtige cultuurhistorische verkenning (2002), die nu in het nieuwste bestemmingsplan (2012) ook serieus is opgenomen. Op deze manier wordt Sloten ook in de verre toekomst beschermd en kan altijd een mooi en prettig dorp blijven!

Er is nooit zo heel veel aandacht geweest voor het bestemmingsplan Sloterweg-zuidzijde. Jij hebt je daar destijds ook behoorlijk in vastgebeten.

Ja, daar was inderdaad niet zoveel aandacht voor. Samen met echtgenoot René heb ik dat destijds nog grondig bestudeerd en indertijd nog bij stadsdeel Slotervaart gerealiseerd dat de nieuw te bouwen vrije-kavelhuizen langs de Sloterweg (waar nu nog de ingang van het Sportpark Sloten is) tenminste vijf meter van de nog aan te leggen sloot af moeten liggen. Daardoor wordt de structuur van tuinen voor de huizen aan de Sloterweg niet doorbroken. Er moeten ook bruggen komen over de sloot; en dat worden, als het goed, is verschillende bruggen, zodat het beeld van de openbare ruimte ter plaatse gevarieerd blijft.

En toen kwam het bestemmingsplan Dorp Sloten?
Voor ik daar echt mee aan de slag ging, ging ik persoonlijk door een moeilijke periode. Met uiteraard het overlijden van mijn echtgenoot en geliefde René als dieptepunt. Na René’s overlijden in maart 2011 vlak na zijn 51ste verjaardag, heb ik later in 2011 het bestemmingsplan Sloten ter hand genomen.

Daar staan nogal wat tegenstrijdige teksten en aanduidingen in over de cultuurhistorie en het ecologisch groen. Ik heb dat uitgebreid gedocumenteerd en bij het stadsdeel ingebracht. Dat traject (nu bij stadsdeel NieuwWest) loopt nog.

Je had het ook nog over een zijstapje: filmopnames in Sloten.
Ja, vrij recent zijn er nogal wat filmploegen in Sloten neergestreken voor het maken van opnames. Op zich is daar niets op tegen maar er is wel een officieel filmbeleid.

Afgelopen zomer (2012) heb ik een raadsadres opgesteld met daarin het verzoek of het stadsdeel het al bestaande en van kracht zijnde filmbeleid wil gaan uitvoeren. Overal om ons heen waar oude huizen staan, is de lokale overheid terughoudend en streng naar filmers dat ze zich aan de regels moeten houden. Maar niet alle medewerkers van NieuwWest leken van het bestaan van de regels af te weten… Daarom staat het stadsdeel alles toe zonder ook maar enige restrictie of controle. De filmproducenten bleken dit aan elkaar door te geven en daardoor werd de filmbelasting op het dorp Sloten wel erg groot! Niet fijn voor de bewoners en ondernemers van Sloten. Hopelijk wordt dit bestaande beleid spoedig wel uitgevoerd.

Volgende week: hoe kom iemand uit Sloten erbij om zich zo uitgebreid bezig te houden met de omlegging van de Rijksweg A9 (de weg die Badhoevedorp in tweeën snijdt, red.).

Arie van Genderen

Uit: de Westerpost van 10 oktober 2012.

Het referendum Weilandje Vrije Geer

Naar aanleiding van het officiële afscheid van Tamar van de Dorpsraad wilde de redactie van deze rubriek een afscheidsartikel maken. De aankondiging van ‘een artikel’ was echter een flinke onderschatting van de hoeveelheid informatie die loskwam. Om recht te doen aan de vele onderwerpen en de beperkte ruimte op de pagina, heeft de redactie daarom besloten om er een serie artikelen in interviewvorm van te maken.

Deel 1 was een wat meer algemene introductie, in deel 2 de eerste activistische stappen van Tamar, deze week haar aandeel in de acties rond het Weilandje Vrije Geer.

Waar ging het ook al weer over?
Tamar: “Het was halverwege de jaren tachtig dat de acties om het behoud van het Weilandje Vrije Geer in de publiciteit kwamen. De meeste mensen herinneren zich alleen de tijd van het referendum, maar ik schat dat we al tien jaar daarvoor heel druk bezig waren om deze groene buffer (tegenwoordig een pareltje) te redden. Dat was vooral een sterk politiek proces: inspreken bij commissievergaderingen op het stadhuis, lobbyen bij raadsleden enz. Ook bij de gemeentelijke nieuwjaarsreceptie waren we actief!”

Waarom was dat stukje veenweide zo belangrijk?
Het was zowel een zaak om het Weilandje groen te houden (onderdeel van de planning en structuur van Nieuw Sloten), als om de tram eruit te houden. Men had het plan om tramlijn 2 via het Weilandje naar de nog te bouwen nieuwbouwwijk De Aker te verlengen. Daarom werd de strijd op twee fronten gevoerd.

Door gelegenheidsargumenten van de gemeente met tegenonderzoeken en expertmeningen te bestrijden, brieven te schrijven aan raadsleden en die rondbrengen, media-aandacht genereren, mensen uitnodigen om ter plaatse te komen kijken, rondleidingen geven…

Daarna kwam het referendum?
Ja, we waren inmiddels al goed warmgedraaid! Dat hele proces begon in 1994. Er zijn 38.000 handtekeningen verzameld. Ik droomde ervan. De hele familie Frankfurther en vele anderen werden erbij ingeschakeld. Veel publiciteit en activiteiten genereren rond het Weilandje, folders uitdelen overal in de stad, zelfs op de vrijmarkt een kraam, rondleidingen door het dorp en naar het Weilandje, de mediawoordvoering, en zo voorts.

Een intensieve campagne, maar – naderhand gesproken – het was het waard! Op 17 mei 1995 was de uitslag. Het comité had zich verzameld in café Kerkzicht. Radio Noord-Holland was aanwezig en kreeg steeds als eerste de uitslagen door. Toen de (positieve) uitslag er was, zijn we met een kleine groep in de auto naar het stadhuis gegaan, waar we gefeliciteerd werden door onze opponent, wethouder Duco Stadig.

En toen werd het Weilandje ingericht tot Natuurpark
Nog even niet dus. Ik voerde in die tijd vaak gesprekken met ambtenaren van stadsdeel Osdorp en van het gemeentelijk Grondbedrijf over de inrichting van het Weilandje.

Later kreeg dat de naam Natuurpark Vrije Geer. Maar eerst lag het er nog jaren braak bij. Er gebeurde na de referendumuitslag niets meer mee.

Wat was het probleem?
Dat was een financieel tekort bij het gemeentelijk Grondbedrijf dat door verlies van het referendum was ontstaan. Ze hadden namelijk op de uitslag ‘bouwen’ gegokt en de grondprijzen stonden dus te hoog in de boeken. Zolang dat niet geregeld was, mocht stadsdeel Osdorp niets doen. Er moest een soort vestzak-broekzak eigendomsoverdracht tussen de centrale stad en stadsdeel Osdorp plaatsvinden voordat het almaar braakliggende landje kon worden ingericht. Dat was best lastig, want het bedrag moest natuurlijk ergens officieel verantwoord worden.

De Groene As als redder in de nood?
Ondertussen ging er geen tijd verloren, omdat ik al vanaf 1998 met ambtenaren van het stadsdeel en van de provincie (werkgroep De Groene AS) in gesprek was over de inrichting. Doordat het park een uitrustpunt en bypass in de ecologische hoofdstructuur de Groene AS is, kreeg dit project gelukkig extra aandacht. Toen stadsdeel Osdorp eenmaal eigenaar was ging het razendsnel. Een bureau maakte op basis van de bestaande ideeën een inrichtingsplan (Osdorp had al geld gereserveerd) en de uitvoering begon.

Iedereen kent het prachtige resultaat! Acht jaar na het referendum: op 21 mei 2003 werd het Natuurpark Vrije Geer feestelijk geopend.

Wie beheert nu het gebied?
Samen met ambtenaren van het Stadsdeel hebben we alles goed vastgelegd in een apart bestemmingsplannetje. Daarna kon de natuur aan de slag! Eindelijk, zoveel jaar na het referendum, was alles goed geregeld! We zijn toen een beheergroep van vrijwilligers gestart, die nog steeds actief is. Als voorzitter van de beheergroep – één keer heb ik geholpen met sloten schonen en toen kon ik me een week niet bewegen van de spierpijn – vervul ik vooral een bestuurlijke rol.

Volgende week: de werkgroep publiciteit, cultuurhistorische verkenning van Sloten en het bestemmingsplan.

Arie van Genderen

Uit: de Westerpost van 3 oktober 2012.

Zondag 30 september 2012 was het weer zo ver. De schutters van de Schutterij van Amsterdam hielden hun jaarlijkse schuttersfeest. Dit jaar werd gekozen voor een passende Amsterdamse Locatie: De Molen van Sloten, waar ook het beeld van Rembrandt van Rijn staat.

Historie
De Schutterij van Amsterdam is een voorzetting van de Amsterdamse Schutterijen vanaf de 14e eeuw en is thans het meest bekend van Rembrandt van Rijn’s schilderij ‘De Nachtwacht’. Sinds 2010 is de Schutterij van Amsterdam, na een rustperiode van bijna 100 jaar, weer heropgericht. In de Middeleeuwen hadden alle weerbare mannen dienstplicht. Zij vochten met simpele wapens.

De invoer van pijl en boog leidde in de 14de eeuw tot de oprichting van schietverenigingen, schutterijen. De leden heetten naar de wapens waarmee zij oefenden: Handboogschutters en Voetboogschutters. Na 1500, met de komst van de vuurwapens, ‘klovers’, ontstonden ook Kloveniers gilden. De functie van een schutterij was, om de stedelijke overheid te steunen bij oproer. Schuttersgilden hielden schietwedstrijden, liepen mee in optochten en konden worden opgeroepen voor krijgsdienst. Verder hadden schutters de taak ‘s nachts en overdag de stad te bewaken.

Schuttersdag
30 september ging het jaarlijkse schuttersfeest van start. Onder een stralende zon en dito temperatuur werd de schietmast opgebouwd. Op deze mast stond een kogelvanger met daarin een houten vogel. Op een affuit iets verderop was een geweer gemonteerd waarmee op de houten vogel geschoten kon worden. De vogel bestaat uit een aantal onderdelen die er een voor een af moeten worden afgeschoten. Eerst de kop, dan de linkervleugel, de staart en uiteindelijk de rechtervleugel. Alle schutters en bezoekers mochten hier aan meedoen en ook de pasanten en bezoekers van het schuttersfeest maakten hier gretig gebruik van. Om de beurt werd er geschoten. Een voor een verdwenen de onderdelen van de vogel en steeg de spanning ook al omdat het onderdeel er geheel vanaf moest zijn, dus ook elk restant van het onderdeel.

Koningsschieten
Nadat de vogel ontdaan was van kop, vleugels en staart was het tijd voor een pauze waarin alle deelnemers, bezoekers en passanten voorzien werden van een hapje en een drankje. Daarna was het tijd voor het hoogtepunt van het schuttersfeest: het koningsschieten. Hieraan mochten alleen de leden van de Schutterij van Amsterdam deelnemen. Om de beurt maakten de schutters een schietbeurt op de overgebleven romp van de vogel. na veel schoten begon de romp barsten te vertonen en langzaamaan los te komen van de pen waarop deze bevestigd was. De deelnemers begonnen allemaal strategisch te mikken op de romp (of te missen, net wat de strategie was) om deze van de pen te schieten, wat ondanks de barsten en de afgeschoten stukken nog tegenviel. Uiteindelijk wist Alex Van der Velden met een welgemikt schot de rechterhelft van de romp er finaal af te schieten waardoor de gehele romp van de pen schoot en daarmee de koningstitel 2012 wist te behalen.

Huldiging nieuwe schutterskoning
Na het uitreiken van de prijzen voor de afgeschoten onderdelen van de vogel door de voorzitter Rob van der Meer van de Schutterij was het tijd voor het huldigen van de nieuwe koning van de Schutterij van Amsterdam. Na het overdragen van de koningsketting door de voorgaande schutterskoningin werd een vendelhulde gebracht aan de nieuwe koning van de Schutterij van Amsterdam, Alex Van der Velden en zijn echtgenote Jacqueline. Na een geslaagd schuttersfeest op een zonnige nazomerdag ging aan het eind van de middag iedereen weer huiswaarts na een geslaagd schuttersfeest.

Voor meer info: www.schutterijamsterdam.nl

Uit: de Westerpost van 10 oktober 2012.

Van 4 oktober t/m 14 november 2012 ligt het voorontwerp Bestemmingsplan Nieuwe Meer e.o. ter inzage bij het Stadsdeel NieuwWest. Op 11 oktober was er een informatieavond in het stadsdeelkantoor over dit voorontwerp en werd een essay werd gepresenteerd met de verrassende titel: ‘Essay Oeverlanden Nieuwe Meer’.

In dat essay worden “de ambities geformuleerd die richting geven aan de ontwikkelingen van de Oeverlanden tot een aantrekkelijke recreatieve plek”. Het informatiegedeelte ging over de plangebieden 5 en 6 op de kaart (Zeg maar het Oeverlandengebied).

Donderdag 18 oktober was een tweede avond in hotel Artemis aan het begin van de Sloterweg, en die ging vooral over het deel met het IBM-terrein, Sloterweg tot de rotonde, Bijenpark, Riekerpolder en tuinpark Lissabon.

Het essay
De bijeenkomst op 11 oktober over de Oeverlanden en omliggend gebied was redelijk goed bezocht met enerzijds bewoners uit Sloten en anderzijds mensen vanuit de kunstenaarscollectieven langs de Nieuwe Meer. Na een korte inleiding over de status en inhoud van het bestemmingsplan werd het essay gepresenteerd met behulp van lichtbeelden, vooral veel kaartjes en foto’s van het gebied. En zoals het een goed essay betaamt werden er fraaie vergezichten geschetst. Daarbij ging het over het versterken van de natuurwaarden van het gebied, verbeteren van de entrees, de routes door het gebied duidelijker maken, zichtlijnen herstellen, mogelijke bouw van een hotel op de landpunt, een verbinding tussen de landtong en het Amsterdamse Bos en tot slot het verbeteren van de parkeervoorzieningen. Maar ook werd duidelijk dat in de ogen van de opstellers het gebied intensiever gebruikt zou kunnen worden. Enerzijds door de verbeterpunten hiervoor genoemd uit te voeren, anderzijds door meer mensen uit de stad naar het gebied te lokken, onder meer door het organiseren van (kleinschalige) evenementen.

Pavlov
De discussie die volgde op de introductie was even begrijpelijk als voorspelbaar. Een drietal onderwerpen sprong er uit. Zoals daar was de ‘intensivering’ van het recreatief gebruik van de Oeverlanden. Een enkeling in de zaal vond dat acceptabel, maar het gros van de aanwezigen was faliekant tegen. Volgens hen moet extensieve recreatie het uitgangspunt zijn en moet worden opgepast voor verstoring van de rust in het gebied. Zowel voor de flora en fauna als voor de kunstenaars in het gebied. Daarom is het volgens hen ook niet nodig om de entrees aantrekkelijker te maken en de routering door het gebied te verbeteren.

De bouw van een hotel op de landtong is volgens velen een brug te ver. Ook al zou de grondopbrengst kunnen zorgen voor vergroening van het gebied en de aanleg van een brug of andere verbinding met het Amsterdamse Bos. Men vreest dat zo’n hotel een verkeersaantrekkende werking zal hebben. En dat wil men nu juist voorkomen. De oproep van bewoners/kunstenaars van Nieuw en Meer om over het vervolgtraject direct met hen in gesprek te gaan werd door de aanwezige wethouder positief ontvangen.

Cruisen of kruisen
Na enige verwarring over de term werd duidelijk dat het ging om cruisen (Engels) door homoseksuele mannen in het gebied. Dat gebeurt al vele jaren en bij de gesprekken over de herinrichting in de jaren ’80 was het net als nu een hot item. Vanuit het stadsdeel werd aangegeven dat men al geruime tijd bezig is met het terugdringen van de overlast die de cruisende mannen veroorzaken. Zo is een specifiek gebied aangewezen en staan er borden met daarop het boetebedrag voor cruisen buiten het gebied. Volgens vele aanwezigen is dat beleid op zich positief, maar onvoldoende. Het antwoord van de wethouder luidde dat ‘wordt gedaan wat men kan, maar gezien de beperkte menskracht bij de afdeling handhaving mag men geen wonderen verwachten’. Met andere woorden, we zullen er voorlopig nog mee moeten leven.

De tweede informatieavond heb ik wegens een korte vakantie niet kunnen bezoeken.

Arie van Genderen

Uit: de Westerpost van 24 oktober 2012.