Matineeconcert Sloterkerk 26 augustus
Orgel en Fluit
In de Sloterkerk, Osdorperweg 22 te Amsterdam, zal op zondagmiddag 26 augustus 2012 om 15:00 uur een matineeconcert plaats vinden.
In dit concert staat het uit 1850 stammende zogenoemde Knipscheerorgel centraal. De uit Eisenach (Duitsland) afkomstige organist Christian Stätzner zal o.a. composities van J.S. Bach ten gehore brengen. Barokmuziek in volle glorie! De fluitiste Mariya Semotyuk, verbonden aan het Koninklijk Concertgebouworkest, verleent haar medewerking.
De toegangsprijs bedraagt 8 euro, inclusief consumptie na afloop. Voor meer informatie over het programma: zie de website www.sloterkerk.nl.
Knipscheerorgel Sloterkerk
Verbetering Ringvaartdijk Oost
Dwarsdoorsnede van de dijk met achtereenvolgens (v.l.n.r.): Ringvaart, woonboot, 10m. tuin, wegprofiel, ecologische zone, sloot, sportvelden/wielerbaan. Dit is de voorkeursvariant van Waternet en de andere instanties, niet van WOOS.
Ze hebben uitstekende communicatiemedewerkers bij Waternet. Nieuwsbrief nr. 6 over de ontwikkelingen rond het project Ringvaartdijk Oost ziet er weer gelikt uit. Full color met mooie foto’s, grafeken en opengewerkte tekeningen. In de nieuwsbrief wordt ook aangekondigd dat er een nieuwe website is: www.ringvaartdijkoost.nl
En ook bij het maken van de website zijn duidelijk kosten nog moeite gespaard om het mooi, maar ook, eerlijk is eerlijk, zeer informatief te maken. Als het onderwerp u interesseert is een bezoekje aan de site zeker de moeite waard.
In de nieuwsbrief wordt ook ingegaan op de informatieavond van 15 mei jongstleden. Wij berichtten daar al eerder over. Met een geweldig gevoel voor understatement kreeg een communicatiemedewerker de volgende zin uit zijn tekstverwerker: ‘Na een uitgebreid debat waarbij de gemoederen soms hoog opliepen, konden bewoners vragen stellen bij de verschillende informatiestands in de zaal’. Verder ook de melding dat er nog een gesprek zal komen tussen de bestuurders en vertegenwoordigers van de WOOS.
Arie van Genderen
Uit: de Westerpost, 20 juni 2012.
‘De Tuinen van West, kroon op het werk of afscheid van het verleden’
Amsterdam krijgt een nieuw groot recreatiegebied aan de rand van de stad: De Tuinen van West. In 2020 moet het af zijn. Het Vondelpark trekt tien miljoen bezoekers per jaar, het Amsterdamse Bos zes miljoen. Zal de Tuinen van West een even groot succes worden? Het Van Eesterenmuseum organiseert er vanavond een lezing over en zaterdag een fietsexcursie.
Dwars door dit 400 hectare grote gebied loopt intussen de Westrandweg. En tegelijkertijd moeten de natuurwaarden verhoogt en recht gedaan aan de bestaande landschappelijke en cultuurhistorische kwaliteiten zoals de oude Osdorperweg en onderdelen van de Stelling van Amsterdam.
Hoe is dat aangepakt en wat blijft er bijvoorbeeld over van de erfenis van Van Eesteren. De landschapsinrichting van de Eendrachtpolder was immers zijn proefstukje voor de Noordoostpolder. Is dat binnenkort nog zichtbaar? En welke nieuwe kwaliteiten worden toegevoegd. Komt er echt een nieuwe recreatieve vaarroute tussen Ringvaart en Sloterplas? Is er behoefte aan een evenemententerrein, wat gebeurt er met de volkstuincomplexen?
Landschapsarchitecte Femke Haccou en projectleidster Anja Nobel komen woensdagavond 20 juni in het Van Eesterenmuseum spreken over de keuzen die gemaakt moesten worden en welke uitdagingen in de uitvoering nog wachten. Aansluitend kunt u zaterdag 23 juni mee op excursie naar het gebied om het zelf te zien en beoordelen. Ooit was het gebied een veenmoeras. Vervolgens een veenweidegebied met meertjes. Na vervening en drooglegging kwam er akkerbouw. Ook de Lutkemeer werd drooggemalen. Maar het zuidelijk deel van de Osdorper Binnenpolder ontsnapte aan de vervening en behield een eeuwenoud verkavelingspatroon.
De Osdorper Binnenpolder Noord was de laatste vervening. Vanaf 1920 werd er turf gewonnen en in 1941 werd het daardoor ontstane meer weer drooggelegd. De inrichting van deze droogmakerij (ook wel Eendrachtpolder genoemd) diende als proef voor de inrichting van de Noordoostpolder (die droogviel in 1942) en is ontworpen door Van Eesteren. In de zestiger jaren werd op het oostelijke deel een sportpark aangelegd, waarvan een deel rond 1990 weer bebouwd is. In de zuidpunt liggen de volkstuinparken en in westelijke deel nadert de Westrandweg nu zijn voltooiing. De aanleg hiervan gaat samen met compenserende natuurontwikkeling en de ontwikkeling van recreatieve functies. Wordt dit een totale transformatie of zal de geschiedenis van het landschap leesbaar blijven?
Voor meer informatie en opgave, zie www.vaneesterenmuseum.nl
Uit: de Westerpost van 20 juni 2012.
Turf uit de Akerpolder – Tentoonstelling over de vervening
Zo’n honderdvijftien jaar geleden zag de Middelveldsche Akerpolder er heel anders uit dan nu. Geen MAP en geen Aker. Uiteraard. Maar wie van u weet dat er toen tijdelijk een soort moerasvlakte was? Dit kwam, doordat in de voorgaande jaren ruim drie meter veen afgegraven was om turf van te maken. Misschien hebben uw voorouders er hun kachel mee gestookt.
Over die ‘vervening’ van de Akerpolder, wordt vanaf vrijdag 22 juni in de Akermolen een tentoonstelling gehouden. Op panelen kunt u het verhaal lezen en afbeeldingen bekijken over hoe het veen is afgegraven en hoe daar turf van is gemaakt. Ook is er aandacht voor de mensen daarachter. Wie waren dat en waar kwamen ze vandaan?
U kunt een film bekijken van mensen die vroeger zelf ‘in de turf’ gewerkt hebben en die nog eens nadoen hoe dit procédé ging en een over de machine die de bagger/het veen uit het water naar boven haalde. Tenslotte zijn er ook enkele authentieke turfgereedschappen te zien.
Het onderwerp is zowel interessant voor wie er niets van weet als voor wie terug wil kijken in de geschiedenis. De tentoonstelling blijft in de molen tot eind van het jaar. Tussentijds willen we ook panelen wisselen met nieuwe informatie. We nodigen daarom mensen die verhalen, informatiemateriaal of foto’s over de vervening in dit deel van Amsterdam hebben uit om die met ons te delen. De tentoonstelling is georganiseerd door stichting Verenigde Polders onder Sloten. Dat is de opvolger van stichting De Oude Molen. Voor informatie kunt u terecht bij Marja van der Veldt (020) – 610 9554 of bij vpos@hotmail.nl
De Akermolen is dagelijks behalve maandag geopend van 10 tot 17 uur, in het weekend vanaf 12 uur. De toegang is gratis. Na of tijdens de bezichtiging bent u natuurlijk van harte welkom in de molen of op het terras om te genieten van een hapje of een drankje.
Marja van der Veldt
Uit: de Westerpost, 20 juni 2012.
Geen McDonalds / La Place bij de Oeverlanden
In een artikel van Cees Fisser in de Westerpost van vorige week (6 juni) kon men lezen dat een meerderheid van de Deelraad Nieuw-West tegen fastfood-horeca aan de Nieuwe Meer is.
Dus niet alleen zijn ze tegen de versnelde procedure om dit te kunnen toestaan, ook in het nog te ontwikkelen bestemmingsplan wil men het gebied rond de Nieuwe Meer groen houden en aantrekkelijker maken voor recreatie voor bewoners uit Nieuw-West. Daar past grootschalige fastfood-horeca en de eventueel bijkomende vervuiling dus niet bij. Men wil nu ook eens de verbinding langs de Anderlechtlaan en de inrichting van de Oude Haagseweg tegen het licht houden en verbeteringen uitvoeren, waar nodig.
Tegen stemden uiteindelijk PvdA, GroenLinks, BNW81 en SP. Een duidelijke meerderheid dus (20 van de 29 stemmen). In de ‘Gazet van De Oeverlanden’ waarschuwt Nico Jansen echter dat “de ervaring leert dat men niet te vroeg moet juichen. De wethouder, Els Verdonk, is van de PvdA en leek steeds erg gecommitteerd aan het plan van McDonalds. De PvdA is de grootste en doorslaggevende fractie in Nieuw-West, en een fractie gaat niet heel makkelijk tegen de eigen wethouder in”.
Blijven opletten dus bij het opstellen en de behandeling van het bestemmingsplan.
Arie van Genderen
Uit: de Westerpost van 13 juni 2012.
Openluchtconcert in Sloten
Op zaterdagavond 3 juni 2012 kreeg op het dorpsplein in Sloten een nieuw initiatief van de Dorpsraad Sloten Oud Osdorp gestalte, Voorafgaande aan de uitreiking van het eerste exemplaar van de door de Dorpsraad samengestelde dorpengids 2012 werden de bewoners en toevallige passanten getrakteerd op een heus openluchtconcert.
Open lucht omdat de organisatoren besloten hadden dat er voor twee locaties gekozen zou worden. Bij slecht weer in de Sloterkerk en bij mooi weer voor de Sloterkerk op het Dorpsplein. Onder de enthousiaste leiding van de dirigent Vincent van den Bijlaard speelde de Wester Harmonie zeer aanstekelijk! Componisten als Carl Orff en Jurrien Andriessen, maar ook Sam Pottle van de Muppet show stonden op het programma.
Na afloop reikte Liesbeth Berghuis namens de Dorpsraad het eerste exemplaar van de Dorpengids 2012 uit aan Dhr. Langendoen omdat hij als kerkrentmeester van de Sloterkerk dit initiatief mede mogelijk had gemaakt.
Gelet op de positieve reacties van het publiek krijgt deze gebeurtenis wellicht een vervolg Wie weet!
De Dorpsraad
Uit: de Westerpost van 13 juni 2012.
Stadsdeelraad Nieuw-West stemt tegen komst McDonald’s
De aanvraag die fastfoodketen McDonald’s indiende bij stadsdeel Nieuw-West om zich permanent aan de Anderlechtlaan te vestigen, is afgewezen. PvdA-fractievoorzitter en portefeuillehouder van het stadsdeel Els Verdonk stemde weliswaar voor het plan, maar kreeg hiervoor niet de steun van haar partijgenoten.
Partijleden van de PvdA achten de locatie aan de Anderlechtlaan wel geschikt voor horecagelegenheden, maar zien geen heil in de komst van het fastfoodrestaurant. De verdeeldheid binnen de PvdA-fractie heeft uiteindelijk geleid tot een meerderheid in tegenstemmen.
Teleurstellend, vindt fractievoorzitter van de VVD Nieuw-West Michél Tromp. ‘Het is onbegrijpelijk. Er is een crisis in het land; de werkloosheid loopt op. En wat doet de PvdA, de partij die zegt altijd op te komen voor de werkgelegenheid?’ Volgens Tromp zouden er met de komst van McDonald’s 180 banen voor het oprapen liggen.
Uit: het Parool van 5 juni 2012.
Veerponten Nieuwe Meer
Van 15 april tot 15 oktober 2012 varen er twee veerponten over de Nieuwe Meer. Ten eerste het bekende Pontje Nieuwe Meer. Dit pontje vaart tussen de noordelijke oeverlanden van de Nieuwe Meer (bij paviljoen Aquarius) en de Meerkade in het Amsterdamse Bos. De vaartijden zijn:
* zaterdag van 12.00 tot 18.00 uur,
* zon- en feestdagen van 11.00 tot 19.00 uur.
* Veerpont Nieuwe Meer vaart ongeveer iedere 15 minuten af.
Het tweede pontje is wat minder bekend: ‘Ome Piet’, fiets- en voetveerpontje Badhoevedorp – Nieuwemeerdijk. Dit veerpontje is een initiatief van de Buurtvereniging Nieuwemeer.
De pont heeft de naam gekregen van de laatste pontbaas Pieter Eilander (1906-1993) ‘Ome Piet’. In combinatie met de veerpont over de Nieuwe Meer kunt u nu een rondje Nieuwe Meer maken, lopend of op de fiets.
De Vaartijden zijn hetzelfde als bij het voorgaande pontje. Verschil is dat ‘Ome Piet’ vaart op afroep. Bij de aan- en afvaartpunten van de pont staat een bord met daarop het mobiele nummer van de pontbaas.
Meer informatie en privéverhuur: Rederij Oeverloos
De geschiedenis van de Oeverlanden
Auteur: Tello Neckheim en Lisette Lenoir
Bron: De Oeverlanden Natuur en Beheer
De Riekerpolder
De Riekerpolder, waar de Noordelijke Oeverlanden deel van uit maken, behoort tot het Hollands- Utrechtse veengebied. De Riekerpolder ontstaat in 1636 wanneer de Dijkgraaf en de Hoge Heemraden van Rijnland een vergunning geven aan de Ingelanden van Sloten, de Vrije Geer en Rieck. In de polder wordt een watermolen gebouwd om deze te bemalen. Omdat de Riekermolen alleen werkt als het waait en de techniek niet stil staat, bouwt de gemeente in 1932 een motorisch aangedreven pomp waardoor de molen buiten gebruik komt. De molen blijft echter intact en staat gedurende de oorlogsjaren gereed om de polder te bemalen, wanneer de brandstoftoewijzing stopt. De Nieuwe Meer is een al eeuwenoude veenkreek, die in het zuiden grenst aan de Haarlemmermeer en zich in het noorden versmalt in de Schinkel. Bij de droogleg- ging van de Haarlemmermeer in 1850 blijft de Nieuwe Meer gespaard. De Nieuwe Meer wordt onderdeel van een belangrijke scheepvaartroute. Producten uit de Haarlemmermeer worden via de Nieuwe Meer naar de Schinkel vervoerd, en van daaruit over heel Amsterdam verspreid. In de tweede helft van de 19e eeuw wordt een klein gedeelte van de noordelijke oever ingepolderd. Voorheen stonden de sloten van het weidegebied in open verbinding met de Nieuwe Meer. Op de dijk wordt het Jaagpad aangelegd. Dit wordt een geliefde route voor de omwonenden. Ze bezoeken de befaamde uitspanning ‘Opoe’ langs het Jaagpad, terwijl de Nieuwe Meer wit ziet van de honderden zeilbootjes.
Het ontstaan van de Noordelijke Oeverlanden
De stad Amsterdam is door de crisisjaren en de tweede wereldoorlog tegengehouden in haar normale ontwikkeling. Na de oorlog gaat Amsterdam uitbreiden en begint met de bouw van de westelijke tuinsteden. In 1952 wordt begonnen een deel van de Riekerpolder uit te zuigen. Er is veel zand nodig voor de ophoging van de weilanden voor woningbouw. De gevormde waterplas wordt bij de Nieuwe Meer gevoegd zodat deze aanzienlijk groter wordt. Helaas verdwijnt hiermee een deel van het Jaagpad met de uitspanning Opoe en de schitterend gelegen Riekermolen. De molen, die dan 320 jaar staat, wordt afgebroken en verplaatst.
Zijn huidige standplaats is aan de Amstel bij het Kalfje. Na opspuiting van de oever vinden er in het gebied diverse grondwerkzaamheden plaats.
De gemeente Amsterdam gebruikt delen van het gebied als overslag van grond en als puinstortplaats. Via een baileybrug storten vrachtauto’s puin in de Nieuwe Meer tot in 1985. Maar sommige delen van het gebied laat men helemaal met rust. Al deze activiteiten leidden ertoe dat er een gevarieerde ondergrond is ontstaan met hier en daar geringe hoogteverschillen. Afgezien van de plaats waar klei is gestort, bestaat de grond voornamelijk uit voedselarm zand. Het opgespoten zand bevat veel kalk. Op sommige plaatsen ligt veen aan de oppervlakte. In de loop van de jaren zestig wordt begonnen met het omleggen van de Oude Haagseweg en het aanbrengen van het dijklichaam waarop later de rijksweg A4 en de Schipholspoorlijn zijn aangelegd. De Riekerpolder is op deze manier in tweeën gedeeld. Van de voormalige polder is nu niet veel meer over. De noordkant is bebouwd met woningen en kantoren. De zuidkant van de A4 bevat nog wel enkele oorspronkelijke resten van de Riekerpolder. Maar deze weilandjes worden bedreigd door de aanleg van een nieuwe op- en afrit naar de rijksweg A4 en door de bouw van kantorencomplexen.
Duinlandschap
Er bestaat een theorie die zegt dat in het verleden langs de Haarlemmermeer een verbinding bestond tussen de Riekerpolder en de duinen aan de kust. Dit zou kunnen verklaren waarom bijvoorbeeld de Kustsprinkhaan in de Oeverlanden voorkomt. Ook de Glansloopkever en de jacobsvlinder leven in de Oeverlanden én zijn typische duinbewoners. De vlindersoort legt zijn eieren op het jacobskruiskruid, een plant die veel in de duinen groeit. Dat duinplanten zoals Duindoorn, Gelderse roos, Egelantier, Kleverige reigersbek en Kromhals in de Oeverlanden voorkomen, zegt veel over de overeenkomst tussen de Oeverlanden en de duinen, maar zegt niets over een eventuele oude verbindingsweg; zaden worden makkelijk door de wind of door dieren verspreid. Maar kleine dieren zoals kevers, sprinkhanen en grasslakjes verspreiden zich niet gemakkelijk over grote afstanden. Het blijft interessant hoe deze dieren in de Oeverlanden zijn terechtgekomen. Een andere mogelijkheid is dat deze dieren met zand zijn aangevoerd. De ringdijk, die oorspronkelijk werd aangelegd voor een treinverbinding met goederenvervoer, eindigde ten noorden van de Oeverlanden en is opgehoogd met duinzand.
Onderzoek
Al in 1670 werd bij de Nieuwe Meer natuurwetenschappelijk onderzoek Verricht door Jan Swammerdam. Hij leverde het bewijs dat ook volwassen insecten kunnen vervellen, iets wat men twee eeuwen later nog niet wilde geloven. In 1908 maakte Jac. P. Thijsse de buitenwereld attent op de grote waarde van het gebied. Hij pleitte voor parken op de noord- en zuidoever, met de Nieuwe Meer als centrale waterpartij. Betje Polak onderzocht in 1929 voor haar proefschrift de Riekerpolder. Men dacht dat de polder uit laagveen bestond maar uit haar onderzoek bleek dat dat verdronken hoogveen was. In dezelfde tijd onderzocht Jan Strijbos het gedrag van reigers in een veenmoerasbos in de polder.
© 2002 Vereniging “De Oeverlanden Blijven!”
Van: www.oeverlanden.nl/archief/Geschiedenis.pdf
Zie ook: www.oeverlanden.nl
Dit artikel als pdf-bestand: De geschiedenis van de Oeverlanden.pdf
De Riekerpolder
“Wanneer men van Amsterdam komt, ligt de Riekerpolder links van den Sloterstraatweg, waardoor hij aan deze zijde begrensd wordt. De polder wordt aan de overzijde omsloten door Schinkel, Nieuwe Meer en de Ringvaart van den Haarlemmermeerpolder.”
Met deze twee zinnen schetst Dr. B. Polak in 1929 in haar proefschrift over het Hollandse veen, de situatie van de Riekerpolder. Vanaf de Sloterweg kan het hele polderland worden overzien. Dat was 93 jaar geleden, nog maar net iets meer dan één mensenleeftijd naar huidige maatstaven. In de jaren die volgden is van het polderland weinig overgebleven, het vergezicht is in onze omgeving zeldzaam geworden.
Door allerlei toevallige omstandigheden is een klein stukje van de polder, als het dorpje van Asterix in het Romeinse rijk, redelijk onaangetast gebleven. Wel dienstbaar gemaakt aan de stad, eerst met de militaire drinkwatervoorziening als onderdeel van de stelling van Amsterdam, later met een gasstation waar de pijp uit Slochteren aankomt en de druk gereduceerd wordt voor het stadsnet. Sinds 2005 staat er een groot transformatorstation om de 150.000 volt vanuit de centrale om te vormen voor de eindgebruikers. We lusten wel wat elektriciteit. Misschien spijtige aantastingen van het polderland, maar noodzakelijk voor een stad om het moderne leven mogelijk te maken.
Uit het onderzoek van Betje Polak blijkt dat de Riekerpolder bestaat uit een 2,5 tot 3 meter dikke laag hoogveen die zich in ongeveer drieduizend jaar heeft gevormd bovenop de zeeklei die is afgezet toen de zee hier nog twee keer per etmaal in- en uitstroomde. In 1636 werd dit land buiten de dijk, die de Sloterweg ook was, ingepolderd. Toentertijd een gewilde belegging van de alsmaar rijker wordende burgerij van Amsterdam. In 1963 werd de polder als organisatie opgeheven en nam de gemeente voortaan de taken voor haar rekening.
Wat in duizenden jaren door de natuur, en in honderden jaren door onze voorouders is gemaakt, wordt in enkele decennia onder het zand geschoffeld.
Het rendement van het agrarisch bedrijf valt in het niet bij het uitbaten van horeca. Dezelfde vierkante meter levert financieel het tienvoudige op. Ondanks de waarschuwende tekst op het veilingbord dat een zware procedure gevolgd moet worden bij bestemmingsplanwijziging, lijken de huidige grondeigenaren te hebben gespeculeerd en wellicht door de overheid hierin bemoedigd op een bestemmingswijziging. Misschien dat gewacht is op de nieuwe Wet Algemene Bepalingen Omgevingsrecht (WABO) die sinds enkele jaren de Wet Ruimtelijke Ordening (WRO) vervangt en die veel makkelijker omgaat met veranderingen.
De rechtspositie van de bewoners om zich te wapenen tegen ongewenste ontwikkelingen lijkt geringer, je wordt slechts als belanghebbend gezien als je vanuit je woning erop uit kijkt! Daarom is het des te belangrijker dat onze volksvertegenwoordigers hierin een weloverwogen beslissing nemen na grondige bestudering van de onderlinge samenhang.
Amsterdam is beroemd om haar stedebouwkundige plannen, om te beginnen het AUP uit de dertiger jaren, hier past geen overhaast broddelwerk waar we spijt van krijgen. Eenmaal bebouwd zal in ons leven niet meer verdwijnen. In een overvolle omgeving als de onze is het noodzakelijk bijzonder nauwkeurig af te wegen, grond kent vele dimensies, niet alleen een economische.
Ondanks alle technologische ontwikkelingen zijn we als mens nog steeds grondgebonden. Pregnant komt dit tot uiting in onze Grondwet. We zijn onderdeel van de grote kringloop en ooit zullen we ergens rusten in de grond, dan wel onze as zal ergens verstrooid worden.
In de stedenbouwkundige opvattingen komt steeds meer het idee van behoud van karaktervolle gebieden als plaatsen van herinnering, lieu de memoire. Het is belangrijk dat in de snelle ontwikkeling die grote steden doormaken er toch stukken zijn die onveranderd blijven, die grote belevingswaarde hebben voor de bevolking. Een nieuwe, extra, vestiging van Mc Donalds, een wereldmerk dat totaal geen binding heeft met de grond waarop het staat, voegt weinig toe aan het maatschappelijk geluk van de bevolking, maar gaat ten koste van belevingswaarde van deze Amsterdamse bijzonderheid.
La Place, dat een iets beter imago heeft dan Mc Donalds, gaat dit jaar nog negen vestigingen openen, langs de snelwegen. Dit bedrijf heeft al een vestiging in het zogenaamde brugrestaurant over de A4, even ten zuiden van Schiphol, tien autominuten hier vandaan, en heeft ook geen enkele specifieke binding met de Riekerpolder.
Eigenlijk kom je nooit iemand tegen die dreigt te bezwijken van de honger. Iets te drinken met een mooi uitzicht is voldoende, in die behoefte is al een aantal jaren voorzien.
De vereniging De Oeverlanden Blijven!, sinds 1984 actief en effectief voor behoud van biologische- en recreatieve waarden en bescherming van de natuur en cultuur in het Nieuwe Meer gebied, wil voorkomen dat een grootschalig en verkeeraantrekkend fastfoodrestaurant gevestigd wordt op een plek aan de hoofdingang van de Oeverlanden, op de belangrijkste verbindingsroute met Nieuw-Sloten.
Met kleine middelen kunnen de kwaliteiten van het polderland nog meer binnen de belevingswereld van de omwonenden gebracht worden. Het cultuurhistorisch interessante complex van de militaire drinkwatervoorziening kan, na restauratie, een veel boeiender alternatief zijn voor het zoveelste Mc Donalds restaurant.
In een tijd waarin bijna een kwart van de Nederlandse kinderen tussen de 10 en 12 jaar lijdt aan overgewicht, en 6 procent zelfs aan extreem overgewicht, vetzucht, lijken de plannen om naast de ingang van de Oeverlanden een nieuwe tempel van de snelle hap op te richten ongehoord. Dit zijn resultaten van een recent onderzoek van de Vrije Universiteit. Gezondheidsoverwegingen zijn in de ruimtelijke ordening natuurlijk niet doorslaggevend maar onze volksvertegenwoordigers moeten dit toch ook afwegen. Alles overziende is er voor ons geen enkele reden om de snelle procedure te hanteren. Integendeel, een normale bestemmingsplanprocedure moet zorg dragen voor een evenwichtige afweging van belangen.
De grondeigenaren hebben de afgelopen 5 jaar zichzelf aan de wet weinig gelegen laten liggen, daardoor bestaat er geen enkele reden het hen gemakkelijk te maken. Dat zou ook in strijd zijn met de tekst van het veilingbord.
Graag willen we eerst een normale procedure voor een nieuw bestemmingsplan waarin voldoende inbreng van de burgers is gewaarborgd.
In de hoop nog tot in lengte van jaren te mogen kunnen genieten van de Riekerpolder, als bijzondere aanvulling op de Oeverlanden Nieuwe Meer.
Met vriendelijke groeten,
Namens het bestuur van de vereniging ‘De Oeverlanden Blijven!’.
Nico Jansen (bestuurslid)