Geef zelfbouwers de ruimte op de locatie van de voormalige Politieschool in Sloten. Dit is het voorstel van het dagelijks bestuur. Woningcorporatie de Alliantie wil op deze locatie particuliere zelfbouw realiseren.

Het dagelijks bestuur stelt voor om het merendeel van de vrije kavels aan te wijzen als welstandsvrij. Dit betekent dat bouwaanvragen niet vooraf getoetst worden door de welstandscommissie. Hierdoor krijgen zelfbouwers ruimte om hun eigen ontwerp vorm te geven en zal een woonbuurt ontstaan met veel individuele expressie en een eigen identiteit en kwaliteit.

In andere gemeenten in soortgelijke gebieden heeft welstandsvrij bouwen geleid tot meer verscheidenheid en is gebleken dat zelfbouwers veel aandacht hebben voor het uiterlijk van hun woning. Door minder regels kan ook de aanvraag van een vergunning sneller lopen. De stadsdeelraad beslist 30 oktober.

Van: www.nieuwwest.amsterdam.nl/bestuur-en/dagelijks-bestuur/nieuwsbrief/nieuwbrief-dagelijks/september-2013/nieuwsbrief-nieuw-0/

Zeggen dat Sloten een kunstenaarsdorp is zou wat overdreven zijn. Twee galeries met onduidelijke openingstijden en een paar beelden is niet iets waarvoor Japanners en Chinezen een lange reis zullen gaan maken.

Toch herbergt Sloten herinneringen aan twee van de beroemdste schilders uit onze historie, Rembrandt van Rijn en Vincent van Gogh. Daar mag best wat meer aandacht voor zijn.

Daar bij die molen
De oudste van de twee beroemdheden is natuurlijk Rembrandt. Hij maakte in de 17e eeuw al schetsen van Sloten en de omgeving. Zo is daar een ets uit 1650 van de door de Watergeuzen vernielde kerk van Sloten. In de 17e eeuw was de Sloterweg een geliefde wandelroute voor vele Amsterdammers, waaronder Rembrandt. Hij heeft de Sloterweg diverse malen getekend.

De Sloterweg vormde sinds de middeleeuwen de verbinding tussen het dorp Sloten en Amsterdam. De Molen van Sloten maakt dankbaar gebruik van deze historische gegevens en heeft al jaren bovenin de molen een expositie met wassen beelden die een inkijkje geeft in het leven van Rembrandt. En sinds kort staat vóór de molen een opstelling van twee bronzen beelden: Rembrandt met zijn geliefde Saskia.

Vincent van Gogh door André Schaller, 1962
Februari 1962 werd op het Museumplein bij de Honthorststraat het beeld van Vincent van Gogh onthuld. Vincent staat fier rechtop, zonnestralen en vogels omkransen zijn hoofd als een aureool. Aan zijn voeten een mijnwerker, zonnebloemen en een aren lezende vrouw.

De maker, Schaller, was in de zestiger jaren geïnspireerd door Afrikaanse kunst. Hij abstraheerde zijn werk tot geometrische vormen Beroemde kunstenaars in Sloten waarmee hij het beeld van archetypische symbolen en tekens wil oproepen.

Heel erg lang heeft het beeld er niet gestaan. Bij de herinrichting van het Museumplein in 1999 (kosten 40 miljoen euro), werden op last van de architect Sven Ingvar Anderson, alle beelden verwijderd en opgeslagen in een depot.

Maar na het nodige geharrewar en juridisch getouwtrek konden enkele van die beelden op andere locaties worden herplaatst. In januari 2000 is er overeenstemming bereikt tussen de stadsdelen Zuid en Osdorp om het beeld van Vincent over te dragen aan Osdorp en kreeg het standbeeld een plek naast de Molen van Sloten. Waarmee Sloten dus de twee beroemdste schilders van ons land eert.

Tekst en foto’s Arie van Genderen

Het idee voor bovenstaand artikel is ontstaan na het lezen van een prachtig geschreven blog. Dit is te vinden via de volgende link: www.huubmous.nl/2013/05/09/perhaps-theyll-listen-now/

Uit: de Westerpost van 4 september 2013.

Al jaren wordt er over gesproken: de verkeersdruk op de Sloterweg.

In februari 2012 werd het rapport “Mobiliteitsaanpak Nieuw-West, kansen voor bereikbaarheid” vrijgegeven voor inspraak. Daarin werd zijdelings ingegaan op de situatie aan de Osdorperweg en de Sloterweg. Vervolgens waren er in juli voorlichtingsbijeenkomsten in het Stadsdeelkantoor. Een delegatie van dorpsgenoten was daar aanwezig om te horen of en hoe de problemen met de Osdorperweg en de Sloterweg aangepakt zouden worden. Maar de gesprekken lopen al veel langer. Toen het stadsdeel Slotervaart nog bestond zijn er vanuit de dorpsraadwerkgroepen Sloten en Sloterweg uitgebreide gesprekken geweest met deskundigen van het stadsdeel. Daarbij zijn er van beide kanten plannen gemaakt die nooit de tekentafel hebben verlaten. Daarna werden de gesprekken gevoerd met stadsdeel Nieuw-West en ook die hebben tot nu toe niets opgeleverd.

Eenzelfde verhaal gaat op voor de Osdorperweg. Bij het doorspitten van een oud archief kwam zelfs een krantenknipsel uit 1972 tevoorschijn waarin werd ingegaan op de verkeersdrukte op de Sloterweg.

Niet simpel
Nu zijn er in dit verband geen simpele oplossingen denkbaar. Of zoals iemand tijdens een van de bijeenkomsten opmerkte: het verkeer in dit gebied is als een waterbed, als je op de ene kant drukt ontstaat aan de andere kant een bubbel. En als je daar dan op drukt krijg je weer een andere bubbel. Met andere woorden, als we bijvoorbeeld de Sloterweg autoluw maken, krijgt Nieuw Sloten heel veel extra verkeer te verwerken.

Tijdens de informatiebijeenkomst op 5 donderdag september legt het stadsdeel een aantal maatregelen voor die het afgelopen jaar zijn ontwikkeld en uitgewerkt. Er kan over de voorstellen worden gediscussieerd. Gedacht wordt over verbetering van de veiligheid voor fietsers en voetgangers op de kruising Ditlaar/Sloterweg, een proef op de Vrije Geer met stoplicht en toeritdosering en verbetering van de bewegwijzering voor het verkeer naar de A4 en A10. Over deze en andere zaken, waarvan een aantal als proef zullen worden uitgevoerd, kunt u uw mening geven. Bijvoorbeeld over de vragen: wanneer is een proef geslaagd? Zijn er nog aanvullende maatregelen nodig? Hoe ziet het vervolgtraject eruit? De bijeenkomst is donderdag 5 september, van 19.30 tot 21.00 uur (inloop vanaf 19.00 uur) in het gebouw Ditlaar Staete aan de Ditlaar nr. 7.

Arie van Genderen

Uit: de Westerpost van 4 september 2013.

Dit jaar viert Amsterdam dat de grachten in de binnenstad 400 jaar bestaan. Nieuw-West heeft ook grachten. Die bestaan 60 jaar. Het Van Eesterenmuseum organiseert daarom een tentoonstelling en een fotowedstrijd. De wedstrijd loopt al een tijdje maar je kunt nog tot 19 september 2013 foto’s insturen.

Wil je meedoen?
Maak dan minimaal één en maximaal drie foto’s in Amsterdam Nieuw-West van je favoriete gracht, vaart of sloot en stuur die naar het Van Eesterenmuseum. Daarbij kun je denken aan het water zelf, maar ook aan de huizen, de bruggen en de viaducten die zich in de omgeving van het water bevinden. Of aan de mensen en de dieren die je bij, op of in het water ziet. Heb je vroeger al eens zo’n foto gemaakt? Stuur die dan in. Dat kan ook.

Ook de inwoners van de oude gebieden (Sloten en Oud Osdorp) kunnen natuurlijk meedoen, water genoeg. Denk ook aan de Ringvaart en het Nieuwe Meer. Dus maak een mooie foto van het water in het landelijk gebied en ding mee naar een prijs.

De foto’s krijgen een plaats in de tentoonstelling Nieuw-West Water, 60 jaar grachten buiten de ring. Te zien van 20 juli tot en met 28 september 2013. Foto’s kunnen tot en met 19 september worden ingezonden. De inzenders van de mooiste vier foto’s winnen een prijs. Na 28 september worden de winnaars bekend gemaakt. Heb je zin om mee te doen? Ga dan eerst naar de website van het museum en download het deelnameformulier en stuur dit ingevuld samen met je foto(s) naar info@vaneesterenmuseum.nl o.v.v. Nieuw-West Water.

Let op!
Lever de digitale foto’s aan als JPG bestand en in een zo groot mogelijke resolutie! De foto’s worden afgedrukt en dan is een hoge resolutie een voorwaarde voor kwaliteit. Voor gescande analoge foto’s geldt hetzelfde. Je kunt ook de foto’s afleveren in het museum. Adres: Burgemeester De Vlugtlaan 125, 1063 BJ Amsterdam. Telefoon: 020 – 4471857

Arie van Genderen

In het Parool van 22 juli 2013 stond een tamelijk verontrustend berichtje over het mogelijk verdwijnen van het voetgangers- en fietserspontje bij de Nieuwe Meer.

Volgens het bericht heeft de kleine rederij Oeverloos er genoeg van dat er ieder jaar geld bij moet. Reden voor de redactie om eens te gaan praten met Robbert Piet, eigenaar van de rederij Oeverloos en een jachthaven. Een telefonisch interview.

Klopt het bericht?
Volgens de heer Piet is het bericht in het Parool wat kort door de bocht maar grotendeels wel correct. Even wat cijfers op een rijtje. De kosten van het in de vaart houden van het schip Helena zijn op jaarbasis, afgerond, 50.000 euro. Dat is inclusief verzekeringen, onderhoud, diesel en de grootste kostenpost salarissen voor de drie gediplomeerde kapiteins die bij toerbeurt de weekenddiensten draaien. De inkomsten zijn als volgt: 15.000 euro subsidie van stadsdeel Nieuw-West, eenzelfde bedrag van stichting Het Amsterdamse Bos (stadsdeel Zuid) en de kaartverkoop levert gemiddeld ook 15.000 euro op. Je hoeft geen hogere opleiding gehad te hebben om uit te rekenen dat je dus op jaarbasis 5.000 euro tekort komt. Dit is al enkele jaren het geval en gesprekken met de subsidiegevers hebben tot nu toe niet tot een structurele oplossing geleid. Kostenbesparingen zijn vrijwel niet mogelijk, blijft over een verhoging van de tarieven. Maar daar wil de heer Piet niet aan. Een kleine verhoging zet nauwelijks zoden aan de dijk. Een forse verhoging zal per saldo waarschijnlijk ook negatief uitpakken omdat het aantal passagiers dan naar verwachting flink zal dalen.

Hoe nu verder?
De heer Piet ziet maar twee oplossingen. Eén is dat de subsidiegevers wat scheutiger zullen worden en meewerken aan het wegwerken van het tekort. Er zijn al gesprekken geweest, maar die hebben tot nu toe niet het gewenste resultaat opgeleverd. Oplossing twee is dat de Helena wordt verkocht en dat het afwachten is of een nieuwe eigenaar kans ziet om wel een sluitende exploitatie te realiseren. Verkoop is trouwens nog niet zo simpel omdat het voor de nieuwe eigenaar alleen maar haalbaar is als de subsidies in de nabije toekomst gehandhaafd blijven. De stadsdelen zouden in ieder geval een meerjarenafspraak moeten maken. Vraag is of ze dat kunnen en willen, mede in het licht van de situatie dat ze na april volgend jaar niet meer in de huidige opzet zullen bestaan.

Kortom het voortbestaan van het pontje na dit vaarseizoen is hoogst onzeker. Het is misschien nog iets te vroeg voor een actie ‘Helena moet Blijven’. Maar als er nieuwe ontwikkelingen zijn zullen we dat melden. En voor de lezers van het Parool: in de Helena zit natuurlijk geen ploppende benzinemotor maar een tweecilinder dieselmotor, 100 pk langzaamloper van het (Nederlandse) merk Bolnes.

Arie van Genderen

Bezuinigingen Zuid en Nieuw-West kunnen Helena kopje onder laten gaan

Van: http://www.parool.nl/parool/nl/4060/AMSTERDAM-NIEUW-WEST/article/detail/3479751/2013/07/22/Bezuinigingen-Zuid-en-Nieuw-West-kunnen-Helena-kopje-onder-laten-gaan.dhtml

Als er niets verandert, houdt de veerpont over de Nieuwe Meer tussen Nieuw-West en het Amsterdamse Bos op te bestaan. ‘Ik weiger er nog meer geld op toe te leggen.’

De strakblauwe lucht verandert weinig aan het humeur van eigenaar Robbert Piet (60) van rederij Oeverloos. ‘De volgende generatie moet maar eens aan de bak met mijn rederij,’ zegt Piet gelaten. Chagrijnig is hij ook weer niet. Dat is schier onmogelijk aan de Nieuwe Meer, zegt de ondernemer. ‘Ik heb hier nog nooit iemand met een slecht humeur gezien.’

De zon staat hoog aan de hemel als veerpont Helena zich, zoals elk weekend van half april tot half oktober, met een ritmisch pop-pop-pop van de ouderwetse benzinemotor een weg baant over de Nieuwe Meer, die vol ligt met boten, van de oever in Slotervaart naar het Amsterdamse Bos en terug. Voor een prikkie krijgen passagiers behalve een overtocht van ongeveer een kwartier ook wat nostalgie mee. Het schip stamt uit de jaren vijftig, maar vaart nog als een zonnetje.

De rederij van Piet heeft slechts één veerpont, maar lijdt al jaren verlies door bezuinigingen van de stadsdelen Zuid en Nieuw-West die tezamen 30.000 euro subsidie per jaar aan de rederij verlenen. Het tekort is opgelopen tot ongeveer 15.000 euro. De rederij valt onder het jachthavenbedrijf van Piet, eveneens aan de Nieuwe Meer. ‘Ik ga ze zeggen dat ik ermee stop, ik weiger nog een keer geld toe te leggen. De prijs van een kaartje verhoog ik liever niet.’ Graag gaat Piet nog zeker vijf jaar door met zijn rederij, die hij sinds vijftien jaar heeft. ‘Maar ik word ook ouder, dus ik wil wat minder gezeur aan mijn hoofd.’

Om hem heen is het vrolijkheid troef. Jongeren nemen een duik vanaf een sloep, koppeltjes zijn aan het pootje baden en kinderen zitten elkaar na met waterballonnen.

Al jaren is de rederij van Piet een begrip onder liefhebbers van fietsroutes. Voor één euro per persoon en vijftig cent per fiets worden ze in een kwartier van oever naar oever gebracht. Vooral met warm weer, zoals nu, loopt de Helena goed. ‘Als het elke week zulk weer zou zijn, hadden we geen subsidie nodig,’ zegt Piet.

Zo dorps is Amsterdam – Hier is geen plaats voor opgeschoten jeugd

Elke grote stad verdient een dorpsplein. Een dorpsplein in een stad? Ze bestaan. Een béétje metropool eet naburige dorpen. Amsterdam heeft er heel wat opgeslokt. Denk aan de Watergraafsmeer en Ransdorp.

Sloten is ook zo’n verovering. Je hebt het oude Sloten, dat al bijna duizend jaar bestaat, en Nieuw Sloten, een wijk die ruim twintig jaar geleden uit de grond is gestampt.

Het oude Sloten heeft een echt dorpsplein. Wie daar staat, waant zich in België of Frankrijk. Een klein vierkant plein is het, met aan drie kanten karakteristieke oude huizen. Eén zijde grenst aan een imponerende protestantse kerk. Tussen de kerk en het plein ligt een mini-begraafplaats, maar die is discreet achter een hoge ligusterhaag verstopt, zodat je op het plein niet midden tussen de doden zit.

Op het plein staan de bomen in een keurig vierkant, net zoals de banken. De pomp doet wat hij moet doen: de dorstige bezoeker van water voorzien. Er woont zelfs een grote rode dorpskater: Sloper. Als een fluwelen deurmat vlijt hij zich neer naast degene die op een bankje plaatsneemt. Wie hem aait, krijgt als beloning luid geknor.

Het plein kent nog een rood dier: Evert, het pleinkonijn. Denk niet aan iets snoezigs met een wipstaartje: Evert is een kolossale Vlaamse Reus. Zijn hok grenst aan het plein. Hij ziet er loom en lui uit, maar houdt het meet van ontsnappen. Hij beschouwt de gemeenschapsruimte als verlenging van zijn ren.

Dat doet de rest van de buurt ook. Veel bewoners hebben een tafel met stoelen voor hun huis gezet, als ware het plein hun voortuin. Dat is het eigenlijk ook. Hier is geen plaats voor opgeschoten jeugd die de brommer nog eens extra laat knetteren. Al was het maar omdat op de hoek van het plein het kleinste politiebureau van Nederland staat. Ooit was het een heus bureau, maar nu houdt de wijkagent er kantoor. De politie houd niet van de ontspannen dorpssfeer. Dreigende posters waarschuwen voor een nare wereld. ‘Iemand aan de deur? Doe nooit zomaar open! Vraag wie de persoon is en wat deze komt doen. Vraag om een legitimatie.’

Die waarschuwingen worden gelukkig genegeerd. Pleinbewoners kouten ongedwongen met onbekende bezoekers. Het is een plek om na een wandeling of fietstocht een meegenomen boterham op te peuzelen, vol bewondering voor een dorpskern die niet wordt ontsierd door nieuwbouw. Loop een rondje langs de kerk, bewonder de statige huizen en slenter met gepaste eerbied langs oude en nieuwe graven. Verwacht geen terrassen, hippe koffietenten of handige supermarkten. Die ontbreken.

Even verderop huist café-restaurant Kerkzicht, recht tegenover de katholieke kerk. Kerkzicht is een bruine kroeg annex restaurant die claimt het oudste café van Amsterdam te zijn. Het zou kunnen. Want liefhebbers van Sloten vermelden maar wat graag dat het dorp Sloten als bestond voordat zelfs maar sprake was van Amsterdam.

Xandra van Gelder.

Reageren? publiekewerken@parool.nl

Uit: het Parool van 15 augustus 2013.

Ja, en daar begonnen we weer op zaterdagavond rond 18.00 uur. Met een vrijwel leeg Dorpsplein, maar met de barbecue al volop in bedrijf. De dames en heren van de bar en de barbecue waren vol goede moed.

En jawel, rond half zeven begon het binnen te druppelen en een uur later moest je in de rij staan voor je lapje vlees, saté of hamburger. De standaardprijs voor een bbq-menu was tien euro. Tien euro? Was dat vorig jaar niet zeven euro vijftig? Ja, dat klopt zeiden de dames aan de kassa. Maar dit jaar is een drankje inbegrepen. Maar met een drankje van één euro vijftig erbij zit je toch nog aan een verhoging van 10%. Nou ja, vooruit dan maar. Op het eten, vlees en salades, en de drank was verder niets aan te merken.

Muziek
DJ Cor van Klooster verzorgde de muziek en deed dat naar mening van uw verslaggever op een uitstekende manier. Goed gevarieerd en de volumeknop stond in de juiste stand. Zo kon je begin van de avond tenminste nog met elkaar praten. Na een uur of tien werd het volume wat opgevoerd en probeerde een enthousiaste zangeres, Ruby, de boel in beweging te krijgen. Met haar drieslagsysteem (wiebelen, voeten bewegen, dansen) probeerde zij de aanwezigen aan het dansen te krijgen. Wat maar gedeeltelijk lukte. Maar er werd ondertussen wel veel gekletst, gedronken en gelachen. Opvallend was de switch in het publiek. Bij het eten veel jonge gezinnen met kleine kinderen en ouderen. Na tienen waren de meesten daarvan verdwenen en werd de ruimte ingenomen door jeugd en oudere jongeren. Een vrij natuurlijke gang van zaken.

Na het opwarmertje door Ruby kwam er nog een zanger, waarvan de naam even niet is binnengekomen. Rond twaalf uur was het feest afgelopen en zonder enige wanklank (de politie kwam wel even een kijkje nemen) werd de eerste dag van Sloten op z’n Kop afgesloten.

Zondag: de markt en verder
Een blik uit het raam op zondagmorgen rond zeven uur stemde niet vrolijk. Met bakken kwam de regen naar beneden terwijl op straat de medewerkers van het kraam verhuurbedrijf de kramen aan het opzetten waren. Ruim vijftig kramen waren verhuurd. Het lint liep van de molen tot aan de Osdorperweg. Het aantal stands was trouwens nog groter, want behoorlijk wat Slotenaren hadden voor hun huis een eigen opzet gemaakt. Tot ieders vreugde werd het rond negen uur steeds minder nat en tegen tienen brak de zon door. De rest van de dag was geweldig. Niet alleen het weer, ook het aantal bezoekers was erg goed en de meeste standhouders deden goede zaken. Wel was er weinig kunst en crea en veel brocante. Maar misschien is dat wel wat de mensen in deze buurt willen.

Daar bij die molen…
Rond de Molen van Sloten en de kaasboerderij annex paardenmanege, was ook van alles te doen. Bij de molen stond een glaskunstenaar naast een echte klompenmaker. En dan was het natuurlijk het groot Amsterdams Volkskoor dat prachtige smartlappen ten gehore bracht die enthousiast werden meegezongen door een veelkoppig publiek. En bij de kaasboerderij was van alles te zien en te proeven. En de pony’s hadden het ook druk. Tientallen kleine kinderen konden een ritje maken op een witte of een bruine pony, terwijl jonge amazones zich ondertussen in de ‘bak’ konden uitleven met allerlei spelletjes.

De speeltuin
Ja, het snoephuisje was open en er was een bar en er waren veel kinderen die zich vermaakten op de speeltoestellen. En er was muziek. Jammer genoeg niet de band ‘Old Stuff’ die ons jarenlang vermaakt heeft met lekkere muziek uit de sixties en seventies. ‘Te duur’ volgens het speeltuinbestuur dat het toch al niet makkelijk heeft. Binnenkort daarover wat meer informatie. En zo naderde dit jaarfeest zijn einde. Rond vijf uur begonnen de meeste standhouders de boel op te ruimen en de muziek in de speeltuin stopte rond zes uur. Een paar uur later was al niet meer te zien dat hier zo’n massaal feest was geweest. En zoals gebruikelijk sluiten we dit verhaal af met een dankwoord aan alle vrijwilligers en sponsors die dit feest mogelijk hebben gemaakt. Hulde.

Tekst en foto’s Arie van Genderen

Voor veel meer foto’s zie: www.mijnalbum.nl

Zaterdag 17 en zondag 18 augustus 2013 is het weer ‘Sloten op z’n Kop’. Dit is een jaarlijkse traditie op het Dorpsplein en rond de Molen van Sloten in het dorp Sloten.

*  Op zaterdag is de aftrap met een barbecue op het Dorpsplein, aanvang rond 18.00 uur. Daarna, zo rond 20.30 uur is draait DJ Cor van Klooster swingende muziek en kan er tot 24.00 uur op het plein gedanst worden.
*  Op zondag is bij de Molen 2x een optreden van het Amsterdams Volkskoor.
*  Verder zijn er bij de Molen een glasblazer en een klompenmaker die hun ware kunsten vertonen.
*  In het dorp is er vanaf 10.00 uur een creatieve en brocante markt welke zich uitstrekt van de Speeltuin tot aan de Molen.
*  In de speeltuin is er van 10.00 tot 18.00 uur ook van alles te doen (ook voor de wat kleinere kinderen) met o.a. springkussen, suikerspin, bar en in de middag een live band. En van 16.00 tot 17.00 uur een tombola met vele prijzen.
*  Bij de kaasmakerij vlakbij de Molen kunnen kinderen gratis ponyrijden en is kaas en wijn te proeven.
*  De Molen/Kuiperijmuseum is die dag ook te bezichtigen.

U ziet, er valt dus genoeg te beleven op 18 augustus. Er is voldoende gratis parkeerruimte bij de molen en langs de Slimmeweg. De Sloterweg is tijdens de festiviteiten afgesloten voor doorgaand verkeer vanaf Langsom tot aan de Osdorperweg. (Met dank aan de vele sponsoren en vrijwilligers die dit niet-gesubsidieerde feest mogelijk maken.)

Arie van Genderen

Uit: de Westerpost van 14 augustus 2013.

Een openluchtfeest, zoals ‘Over de Rand’, is al voor 50% geslaagd als het weer een beetje meezit. De overige 50% moeten de deelnemers zelf invullen. Daar hebben de weergoden geen invloed op.

Dit jaar klopte alles: het weer, de mensen, de artiesten. Beter kon bijna niet. Wederom hulde aan de enorme groep vrijwilligers en dank aan de sponsors. De getoonde foto’s zijn van Arie van Genderen, op de foto linksboven na. Die is van Nico v.d. Laan. Honderden andere foto’s van hem zijn te vinden op de website: www.overderand.nl.

Uit: de Westerpost van 3 juli 2013.

Onlangs kon u op deze pagina lezen dat een aantal organisaties en bewoners zich inspanden om het dorp Sloten op de lijst met Beschermde Dorpsgezichten te krijgen. Het dagelijks bestuur van Nieuw West vond dat in eerste instantie niet nodig omdat in het nieuwe bestemmingsplan van december vorig jaar, voldoende waarborgen zouden staan die het unieke karakter van Sloten beschermen.

Meerdere personen hadden het idee dat het bestemmingsplan uiteindelijk onvoldoende bescherming zou bieden en pleitten ervoor om de twee woorden ‘Beschermd Dorpsgezicht’ een plaats te geven in het bestemmingsplan. Dat kan niet zomaar. Ook al gaat het om een beperkte aanpassing, een bestemmingsplanwijziging moet voldoen aan een groot aantal regels een voorschriften. Het is daarom een vrij langdurige en kostbare aangelegenheid. Hoewel dat niet is uitgesproken is het voor te stellen dat het dagelijks bestuur van Nieuw-West ook om die redenen niet stond te trappelen om toe te geven.

Motie
Op 26 juni 2013 heeft een viertal partijen (GrL, BNW81, D66 en PvdA) in de deelraad een motie ingediend met als strekking dat er bestemmingsplanwijziging zou moeten komen met als inhoud het aanwijzen van Sloten als Beschermd Dorpsgezicht. In de motie wordt aangegeven dat veel voorwerk in feite al is gedaan door o.a. de Cultuurhistorische Verkenning en de Visie Sloten van visiewerkgroep die destijds is opgezet voor het bestemmingsplan. Dat zou een hoop tijd en geld moeten schelen. In de motie wordt ook gepleit voor een snelle behandeling: de procedure in ieder geval dit jaar nog in de steigers zetten. Dit mede met het oog op het verdwijnen van de stadsdelen per maart volgend jaar.

Aangenomen
Na de nodige discussie is de motie unaniem in de raad aangenomen en moet het DB nu aan de slag. Letterlijk krijgt het DB via de motie de volgende opdracht (citaat):
• zo snel mogelijk, maar in elk geval nog in 2013 de procedure in werking te zetten om het dorp Sloten tot ‘beschermd dorpsgezicht’ aan te wijzen
• de daarvoor benodigde bestemmingsplanprocedure als laatste in de rij te laten aansluiten bij de lijst bestemmingsplannen die met prioriteit afgehandeld moeten worden door de raad, zoals die is opgesteld door pfh Verdonk
• nader te onderzoeken wat het doorlopen van de benodigde procedures zou kosten en wat de maximale doorlooptijd zou zijn, en hierover op korte termijn terug te rapporteren aan de raad
• te onderzoeken of het mogelijk is een voorbeschermingsbesluit te nemen en wat de effecten daarvan zouden zijn, en hierover op korte termijn terug te rapporteren aan de raad.

Hoewel de strijd lijkt gewonnen moeten we nog een slagje om de arm houden. De champagne kan pas worden ontkurkt op het moment dat de handtekening onder het gewijzigde bestemmingsplan staat. Maar een glaasje prosecco kan er nu alvast wel af. Met dank aan de personen die zich hiervoor hebben ingespannen.

Door: Arie van Genderen

Uit: de Westerpost van 3 juli 2013.