Afgelopen vrijdag was in de Molen van Sloten een bijzondere presentatie: een boekje over de beroemde schilder Rembrandt.

Nu zijn er al bibliotheken vol geschreven over het leven en de werken van Rembrandt, maar dit boekje concentreert zich op de relatie van Rembrandt met het dorp Sloten. In een periode waarin hij weinig opdrachten had ging Rembrandt op stap. Met schetsboek en krijt. Onder andere naar Diemen, Durgerdam en dus ook Sloten. Een serie bijzondere tekeningen van de oude Sloterweg en de door de watergeuzen vernielde grote kerk in Sloten is het resultaat.

Een ander, niet zo bekend feit is dat Rembrandt zelf de zoon van een molenaar was. Reden om de presentatie van het boekje in de Molen van Sloten te houden. En nog een relatie met Sloten was dat hij trouwde met Saskia van Uylenburgh, een huwelijk waarbij de Slotense predikant Sylvius als getuige optrad. Deze Sylvius doopte ook de eerste twee kinderen van Rembrandt en Saskia, voordat hij predikant werd in Amsterdam. En zo staat het boekje vol met wetenswaardigheden en voorbeelden van de relatie tussen Sloten en de beroemde schilder. En niet te vergeten, er staan ook veel prenten van hem in.

Het eerste exemplaar van het boekje werd door Bert Stilma, initiatienemer voor het boekje, uitgereikt aan Frans van der Avert, algemeen directeur van Amsterdam Marketing (bijv. I AMsterdam). Die toonde zich blij verrast met het werkje en gaf te kennen dat hij het zeer zeker onder de aandacht zal brengen van iedereen die zich bezig houdt met de Amsterdam promotie.

Het past ook goed in het streven van Amsterdam om het toerisme wat meer te spreiden over stad en ommelanden. Met de molen en de relatie met Rembrandt past Sloten goed in dat plaatje. Vanwege de toeristen is het boekje tweetalig: Nederlands en Engels. Het is te koop in o.a. de Molen van Sloten voor rond de vier euro

Arie van Genderen

Uit: de Westerpost van 21 oktober 2015.

Maar, hopelijk krijgen we na een jaar onze haltes terug!

Op dinsdag 13 oktober 2015 heeft wethouder Pieter Litjens van de Stadsregio Amsterdam een belangrijke toezegging gedaan. Hij gaat een groot onderzoek laten uitvoeren naar de gevolgen van alle busveranderingen hier in de buurt.

Tamar Frankfurther spreekt in tijdens de regioraadvergadering op 13 oktober 2015.
Op de achtergrond ziet u een spandoek van Badhoevedorp. Foto: Erik Swierstra.

Zoals u weet, was het in de busstrijd – die dit hele jaar al gaande is – helaas niet mogelijk om bus 192 naar Schiphol en Osdorp en de rechtstreekse verbinding van 145 met het Leidseplein overeind te houden. Gezien de enorme bezuinigingen op het openbaar vervoer en de manier waarop ‘men’ tegenwoordig over busvervoer denkt, was dat onhaalbaar.

De beste optie die voor ons overbleef, was, nu bus 145 een andere route moet gaan volgen, die verandering ten minste nuttig in te zetten. Dan kunnen de oude route over de Sloterweg en de nieuwe route vergeleken worden. Wij gaan ervan uit dat dat in ons voordeel uitpakt. Omdat de oude route sneller is en waarschijnlijk meer passagiers oplevert. Het is jammer dat het zo moet, maar de wethouder heeft dit nu tenminste toegezegd. Het klinkt u misschien vreemd in de oren, maar dat is al heel wat… Het is een taaie materie…

De heer Litjens heeft nu beloofd dat er een zogenaamde “netwerkanalyse” uitgevoerd gaat worden. Dat betekent dat al het openbaar vervoer tussen de zuidwesthoek van Amsterdam (Sloten/Osdorp), Badhoevedorp en Schiphol doorgelicht gaat worden. Tijdens de eerste vergadering van de Regioraad na de zomer van 2016 komt dit onderwerp dan weer op de agenda.

Goede samenwerking
We hadden dit resultaat niet kunnen bereiken zonder al die honderden mensen die geprotesteerd hebben tegen de veranderingen. De hulp van twee mensen wil ik hier nog even apart vermelden. Allereerst noem ik Badhoevedorper Hans Spijker van Eén Haarlemmermeer. Hij heeft als lid van de regioraad onze belangen (en die van Badhoevedorp) heel goed vertegenwoordigd en ervoor ‘gestreden’. Daarnaast wil ik molenaar Rein Arler noemen. Hij heeft prachtige plattegrondjes gemaakt, die zijn gebruikt om de raadsleden – die de situatie hier natuurlijk niet kennen – beter te kunnen uitleggen waar het om ging. En dit resultaat is natuurlijk in goede samenwerking met de Dorpsraad tot stand gekomen.

Afwachten tot volgend jaar…
We hebben voor Sloten het maximale er uitgehaald. Ik heb goede hoop dat we – met de resultaten van het onderzoek in de hand – de haltes Osdorperweg, Ditlaar en Sportpark Sloten per december 2016 weer feestelijk in gebruik kunnen gaan nemen. (Stadsdeel Nieuw-West laat de bestrating van de haltes komend jaar liggen.) De vervoersbehoefte van bus 145 ligt op zijn nieuwe route waarschijnlijk lager. Maar, het kan zijn dat ik me vergis. Dan krijgen we de haltes waarschijnlijk niet terug… Het kan echter ook zijn dat de maatschappelijke functies van de haltes in Sloten (de basisschool, de volkstuinparken en het sportpark) of andere conclusies uit het onderzoek ervoor zorgen dat de haltes weer in ere hersteld worden. Afwachten maar! U moet maar denken: We hebben op Sloten voor wel meer zaken moeten ‘knokken’ in een strijd die ook in het verleden soms járen duurde… Daar laten wij ons niet door afschrikken. Ik houd u op de hoogte!

Tamar Frankfurther

In april 2012 nam de gemeenteraad van Amsterdam het besluit om de noordelijke Oeverlanden van het Nieuwe Meer binnen het beheergebied van het Amsterdamse Bos te brengen. Dit ter compensatie van verlies aan areaal ten gevolge van de verbreding van de A9. Uiterlijk per 1 januari 2015.

In 2,5 jaar zou dit natuurlijk makkelijk moeten kunnen, een gebied dat tamelijk overzichtelijk is overhevelen van het stadsdeel Nieuw-West naar het Amsterdamse Bos. Een interne organisatorische klus die voor een buitenstaander een appeltje-eitje lijkt. Maar buiten de waard gerekend, een ruzie tussen allerlei gemeentelijke koninkrijkjes barstte los, zodanig dat de ingangsdatum verschoof naar 1 januari 2016.

Net toen alle ambtelijke neuzen dezelfde kant op leken te staan kwam via via informatie dat wethouder Eric van der Burg een studie wil laten verrichten naar bebouwing van Oeverlanden Nieuwe Meer en Brettenzone. Wat de Oeverlanden betreft wordt hiermee een oude discussie opgerakeld over een stedenbouwkundig ongelukkig plan dat altijd op te weinig draagvlak onder de Amsterdammers kon rekenen. Dit zwenkend overheidsbeleid wekt natuurlijk woede wanneer de burger niet meer aankan op het gemeentebestuur.

Te hopen valt dat het onderzoek van de wethouder de uitkomst heeft dat de Brettenzone, de Oeverlanden en het volkstuinpark Ons Buiten, onmisbare elementen zijn van de lobbenstad die Amsterdam is, sinds het Algemeen Uitbreidingsplan van 1934. Dat de kwaliteit en de belevingswaarde van deze gebieden voor de stadsbewoners niet verloren mag gaan.

Nico Jansen

Uit: de Westerpost van 14 oktober 2015.

In antwoord op het verzoek van de dorpsraad om deze huisjes een status van gemeentelijk monument te geven, laat de bestuurscommissie weten dat het verzoek in overweging wordt genomen.

Begin volgend jaar zal hiernaar gekeken gaan worden. Hoe in de tussentijd deze huisjes geconserveerd worden wordt niet gemeld. Ronald Mauer, lid van het dagelijks bestuur van de BC, zegt dat deze huisjes een waardevol element vormen in de belevingswaarde van de oude Sloterweg.

De archeologische dienst van de gemeente Amsterdam heeft dit deel van de Sloterweg ook benoemd als aandachtsgebied, waar niet zonder onderzoek bouwactiviteiten mogen plaatsvinden. Deze hoopvolle tekenen mogen de opvatting doen steunen dat behoud en herstel van deze huisjes tot de mogelijkheid behoort en dat planvorming met grote mate van voorzichtigheid moet geschieden.

Grondig doorspitten van de beeldbank van het gemeentearchief leverde nog een paar aardige vondsten op. Twee tekeningen uit de tweede helft van de 18de eeuw, beide in oostelijke richting gezien. Ze zullen na de middag met de zon in de rug gewerkt hebben. De eerste laat een boer zien met 3 varkens op weg richting Amsterdam. Het platteland voedt de stad. Een ruiter met paard en enkele gasten voor de herberg.

Een tekening van Jacobus Kops Goedschalksz uit 1760. De tweede tekening, van Herman Schouten, uit 1785, laat een boer met enkele koeien zien die richting Sloten gaan. Een paard dat voor een sjees gespannen staat krijgt fourage bij de Rode Leeuw. Dit type taferelen kom je ook tegen op schilderijen in het Rijksmuseum en vormde in die tijd een populair genre. Denk aan Paulus Potter, e.d.

Een derde vondst betreft een steen die zich in de tuin van bureau monumentenzorg aan de Keizersgracht bevindt, getiteld: De Roo Leew. Deze steen blijkt eerder in een gevel aan de Valkenburgerstraat te hebben gezeten, maar kan wellicht afkomstig zijn van de Sloterweg. De stijl van het beeldhouwwerk en de belettering duiden op een behoorlijke ouderdom die past bij de 16de eeuwse oorsprong van onze herberg, waar nu de huisjes 711-715 staan.

Deze geschiedenis moet nog verder ontrafeld worden en als er nadere vondsten gedaan worden zal ik ze zeker melden.

Nico Jansen

Uit: de Westerpost van 14 oktober 2015.

Komt u ook ondersteunen?

Op dinsdagavond 13 oktober 2015 vindt in de Rooszaal in het Amsterdamse stadhuis (Amstel 1) om 18.30 uur een belangrijke vergadering plaats. Dan vergadert de commissie Verkeer en Vervoer van de Regioraad. Hopelijk lukt het dan om de bushaltes Osdorperweg, Ditlaar en Sportpark Sloten te behouden. Komt u ook ter ondersteuning? U bent van harte welkom!

Ook de Dorpsraad van Badhoevedorp zal weer gaan inspreken, want ook over de brug is er sprake van een grote kaalslag in het openbaar vervoer. Toen we afgelopen voorjaar inspraken, dachten we nog dat het mogelijk was om bus 192 te behouden en bus 145 tot het Leidseplein, of tenminste tot het Haarlemmermeerstation, te laten rijden. Inmiddels weten we helaas dat dat een gelopen race is, die we niet gaan winnen.

Overstappen, maar behoorlijk snel
Het enige waar ik – in goede samenwerking met de Dorpsraad Sloten-Oud Osdorp – nu nog voor strijd is het behoud van de drie bushaltes, die ik hierboven noemde. Dan hebben we tenminste in Sloten binnen de officiële norm van 400 meter nog bushaltes. Bovendien: bus 145 gaat elk kwartier rijden.

Ja, we moeten dan overstappen, maar de verbindingen naar de stad, Nieuw-West en naar Schiphol zijn dan altijd nog behoorlijk. Bus 69 rijdt straks namelijk elke tien minuten naar Schiphol, het Osdorpplein, Plein ‘40-’45 en station Sloterdijk. Naar Schiphol rijdt de bus over de Oude Haagseweg. Dat betekent dat je er veel sneller bent dan wanneer je via – zoals nu nog het geval is – via Badhoevedorp moet rijden. Wel minder comfort door het overstappen, maar – als we die haltes maar in de buurt houden – toch wel een goed alternatief.

Politiek de baas?!
Of het gaat lukken om bus 145 voor het dorp te behouden, is nog de vraag. De Stadsregio en busmaatschappij Connexxion willen – tegen alle logica in – onze drie haltes opheffen. Als het écht niet anders kan, komt Plan B boven tafel. Dat betekent dat als 145 straks alleen nog één halte bij de Sloterbrug overhoudt, omdat de bus dus anders gaat rijden, dat we ons best doen om de bus na een jaar weer terug te krijgen. In 2016 gaat dan onderzocht worden of de nieuwe route een succes is. Hoogstwaarschijnlijk blijkt dan ons gelijk en krijgen we de bushaltes na een jaar weer terug. Wel een heel gedoe allemaal… Laten we hopen dat de politici ons massaal zullen steunen: tegen de commercie en vóór goede argumenten!

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 7 oktober 2015.

Vrijdag 2 oktober 2015 stelden wethouder Choho (Duurzaamheid), bestuurscommissie-voorzitter Achmed
Baâdoud (Economische Zaken) en Rients Smeding (directeur Van Gelder Groep) officieel de generator in werking die de Molen van Sloten van eigen stroom gaat voorzien.

De generator is een langgekoesterde wens van de vrijwilligers van de Molen van Sloten en werd mogelijk door een financiële bijdrage van stadsdeel Nieuw-West vanuit Economische Zaken en groot landelijk aannemingsbedrijf Van Gelder Telecom B.V. De generator is een mooie combinatie van oude en nieuwe technologie. De generator gaat eigen duurzame stroom opwekken en houdt tevens de waterstand in de omgeving op peil. Het is een zichtbare verbinding tussen de eeuwenoude Amsterdamse traditie van duurzame (wind-)energie en de moderne vormen van energieopwekking.

Onafhankelijk van subsidie
De Molen van Sloten wordt gerund door een grote groep actieve vrijwilligers uit Dorp Sloten maar bleek steeds moeilijker in staat kostendekkend te draaien. Met de komst van de generator wordt de molen structureel onafhankelijk van subsidiegelden. De energiekosten waren een belangrijke kostenpost. De generator levert een jaarlijkse besparing van 8000 euro. De Molen van Sloten genereert ook inkomsten uit onder andere toerisme en is tegenwoordig een populaire trouwlocatie.

Duurzaamheidseducatie
Door volledig zelfvoorzienend te zijn qua energie vormt de Molen van Sloten een belangrijke voortrekkersrol in Amsterdam en heeft hiermee de mogelijkheid bewoners en jongeren met duurzaamheidseducatie te informeren over energiebesparing.

Uit: de Westerpost van 7 oktober 2015.

Van: www.amsterdam.nl

De groep vrijwilligers die het Natuurpark Vrije Geer bij Sloten onderhoudt en de Fruittuin in landelijk Osdorp zijn beide genomineerd voor een Groen Lintje! Deze prijs wil duurzame mensen, initiatieven en ondernemingen in Amsterdam, in het zonnetje zetten.

In de categorie ‘Groene organisaties’ maakt de beheergroep kans op de prijs. De Fruittuin doet mee in de categorie ‘Groene Ondernemer’. Helpt u ons aan een Groen Lintje? Breng dan ook uw stem uit! Maar, wees snel: de stemming sluit al op vrijdag 2 oktober om 12.00 uur. De prijsuitreiking vindt komende zondag 4 oktober al plaats.

Juryrapport Vrije Geer
De jury geeft in beveelt Natuurpark Vrije Geer aan, omdat ze het mooi vinden dat er sinds het referendum in 1995 en daarop volgende aanleg van het park nu al jaren een groep vrijwilligers actief is: “Het Weilandje Vrije Geer van toen is daardoor inmiddels uitgegroeid tot een klein natuurgebiedje in de stad, dat ook steeds meer Amsterdammers weten te vinden voor rust, natuur en recreatie.”

Juryrapport Fruittuin
Ook over de fruittuin is de jury enthousiast: “Bij de Fruittuin kun je je eigen fruit plukken. Er lopen kippen rond die hun kakelverse eitjes in de legnesten leggen en er is een proeflokaal en een winkel. Het is lekker, leerzaam en ontspannend om in de fruittuin te zijn. Alles is biologisch. Waarom? Omdat het goed smaakt, goed voelt, goed is.”, aldus de jury.

Of we de prijzen ook echt krijgen, hangt af van u. Helpt u deze beide groene projecten uit het landelijk gebied van Nieuw-West aan voldoende stemmen? Ga dan naar de website “amsterdam.groenlinks.nl “. Klik vervolgens op “Stem hier” en u komt ons vanzelf tegen.

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 30 september 2015.

In het kader van de promotie van de grote cultuurhistorische waarde en schoonheid van de Sloterweg heeft de Vereniging ‘De Oeverlanden Blijven!’ dit jaar wederom haar excursie langs deze weg gehouden. Om uiteindelijk (eer)herstel van deze middeleeuwse route af te dwingen. Frederik van Eeden vond de Sarphatistraat de mooiste plek van Europa, ik denk dat de Sloterweg de mooiste weg van Amsterdam is. Echter, er is de afgelopen eeuw veel verloren gegaan, ongeveer een derde gedeelte is geheel verwoest.

Dat maakt het bijzonder ingewikkeld de twee uiteinden als een geheel te kunnen overzien. Als test mag u proberen een toerist bij het bruggetje over de Schinkel bij het Vondelpark uit te leggen hoe naar het dorp Sloten te fietsen of wandelen. Dan was het in 1489 een stuk makkelijker om keizer Maximiliaan van Oostenrijk de weg te wijzen naar de Heiligewegkapel toen hij op pelgrimage, komende van Sloten, bij nadering van de Schinkel onzeker was over de te volgen route. Gewoon de weg volgen en bij de overtoom rechts af de Schinkel oversteken en alsmaar rechtdoor.

Aan deze historische gebeurtenis danken we de naam ‘De Vraag’ voor het ingetogen begraafplaatsje, waar zo’n 12 à 15 duizend mensen begraven zijn in de loop der tijden. Voor die tijd de naam verbonden aan een voornaam huis, direct aan het water, op de plek waar sinds de jaren zestig van de vorige eeuw een grote betonnen kantoorkolos staat. De Sloterkade is inmiddels overgegaan in Rijnsburgstraat, zoals dit gedeelte van de Sloterweg sinds 1978 is genaamd.

Aan de linkerhand passeren we het begin van het Jaagpad, daarna het Spijtellaantje, dat inmiddels flink is opgeknapt met behoud van de kleine arbeidershuisjes. Dan de Generaal Vetterstraat, genoemd naar een koloniaal militair die in de 19de eeuw op Lombok en in Atjeh verschillende expedities heeft ondernomen. Deze straat is begin 20ste eeuw op een boerenerf gebouwd. Later, jaren zestig, voor ongeveer de helft ingekort voor de bouw van een gemeentegarage die alweer is gesloopt. Bij het Aalsmeerplein moeten we even afscheid nemen van de Sloterweg.

Met een zigzagkoers gaan we vanaf het Aalsmeerplein langs het Lucht- en Ruimtevaartlaboratorium, gebouwd in 1941, voorheen Sloterweg nr. 145. We zien dat het gebouw gerenoveerd wordt. Nu zit er nog enkel glas in mooie slanke stalen kozijnen. Hier stond boerderij Harterust, met er tegenover het bekende huis met het torentje.

Verderop stond boerderij Mildenrust, schuin ertegenover Kweekhoven. Een naamloze boerderij op nummer 360 en dan de Ringspoordijk. Nu gaan we onder de A10 door, een stukje Henk Sneevlietweg en onder de Ringspoorbaan en metroringlijn door. Daar stond de opvallende boerderij ‘Kent u zelven’ en meteen daartegenover splitste de Haagseweg zich af van de Sloterweg.

Nu gaan we via de Johan Huizingalaan weer naar het originele parcours van de Sloterweg. Waar monumentale boerderijen hebben gestaan als ‘Ons Genoegen’, ‘Tusschen Meer’ en ‘Anna’s Hoeve’ ligt nu ‘Park Haagseweg’, op de voormalige sportvelden van de inmiddels verdwenen politieschool.

Hier verrijst nieuwbouw, volgend jaar zullen we kunnen beoordelen hoe dit uitvalt. De aangebrachte slootbeschoeiing kan in elk geval niet de toets der kritiek doorstaan. Bij manege De Ruif, enigszins verstopt achter coniferen, zien we boerderij ‘Van Bladeren’ op nr. 675. Bij de voormalige boerderij ‘Zomerlust’, ook voor een belangrijk deel door coniferen aan het zicht onttrokken, staan we even stil bij de betekenis van Jan Rijnierse, veehouder en oud wethouder van de gemeente Sloten, zonder wiens inspanning en juridische strijd tegen de gemeente Amsterdam alle bebouwing langs de Sloterweg tot aan het dorp zou zijn gesloopt.

We passeren ‘Huis te Bijweg’ op nr. 734, dat er nog zeer origineel uitziet. ‘Riekerstaete’ is een mooi voorbeeld van luxe bebouwing. Bij het heerlijke Siegerpark staan we even stil. Op zo’n fraaie septemberdag komen het groen en de beelden goed tot z’n recht. Verderop rechts kunnen we met moeite de contouren van de voormalige boerderij ‘Veldzicht’ op nummer 824 ontwaren. Jammer, want het is een fraaie boerderij die vanaf deze kant origineel oogt.

Beplantingen spelen een belangrijke rol in de belevingswaarde van deze weg, maar teveel beperkt het uitzicht. Voorbij ‘Lissabon’ ligt de kronkel om een eertijdse doorbraak.

Dan kijken we op de zogenaamde ‘Vlindermolen’ die precies in de zichtlijn staat. Mooier zou het zijn als dit kunstwerk wat meer naar het noorden zou worden neergezet als entree van de wijk Nieuw-Sloten.

De tweede helft van de Sloterweg laat ‘Ida’s Hof’ zien, ‘Georama’, ‘Margaretha’s Hoeve’, ‘Huis Bijdorp’ en vlakbij het dorp de voormalige boerderij ‘Rijnhof,’ waar de weg omheen buigt. We fietsen nu de dorpsstraat in die nog steeds Sloterweg heet. Het Tolhuis en de Sint-Pancratiuskerk van 1901. Meerdere huizen dragen nog de oude nummering met de letter A.

De ingebouwd geraakte Banpaal van 1794, met Spinoza (1632-1677) als een van de bekendste bannelingen die rond 1663 gedwongen z’n toevlucht zocht in Rijnsburg.

We staan voor Sloterweg nr. 1355, aan de Ringvaart, zo’n 6 kilometer van de Overtoomse sluis. Ik kan iedereen aanraden dit tochtje zelf eens te doen om met eigen ogen de schoonheid van de Sloterweg te ervaren. Zondag is daarvoor het beste moment als de verkeersdrukte meevalt. Een mooie tocht toegewenst.

Nico Jansen.

Uit: de Westerpost van 23 september 2015.

In de Sloterkerk, Osdorperweg 22, te Amsterdam zal op zondagmiddag 4 oktober 2015 om 15.00 uur een matineeconcert gegeven worden.

Mezzosopraan Anneloes Volmer en pianist Edzo Bos zullen een optreden verzorgen. Op het programma staat o.a. de Ballade 2 in f majeur van Chopin. Verder worden enkele liederen van Mozart vertolkt waaronder “Als Luise die Briefe ihres ungetreueren Liebhaber verbrannte”. Van Manuel de Falla een zevental Spaanse liederen.

Meer informatie zoals gewoonlijk op onze website: www.sloterkerk.nl, waar u het volledige programma kunt vinden.

De toegangsprijs bedraagt 9 euro, inclusief consumptie na afloop. Inlichtingen en reserveringen via email: concert@sloterkerk.nl.

Vijf jaar lang toog fotograaf Mariette Carstens maandelijks, soms wekelijks, op de fiets vanuit de Jordaan naar het groene gebied aan de westelijke rand van Amsterdam. Hoe deze Tuinen van West met de tijd veranderden door gemeentelijk ingrijpen legde zij vast in beeld. De hele transformatie tussen 2010 en 2015 is nu gebundeld in een boek.

Door: Shirley Brandeis

Nooit van gehoord, dacht Mariette Carstens toen ze in 2009 een artikel over Tuinen van West, een natuurgebied in ontwikkeling, las. De fotograaf was bekend met landschappen sinds haar zelfbenoemde specialisatie in ‘landschapsarchitectuurfotografie’. “Na jaren in opdracht van woningcorporaties stedenbouw te hebben gefotografeerd, wilde ik me meer op het groen richten. Maar ook in dat groen, tijdens het fotograferen van diverse parken, merkte ik dat ik het architectonische erin het meest interessant vind. Zo kwam ik op ‘de architectuur van het landschap’, waarbinnen ik de mens als passant fotografeer.”

Veel passanten zag ze indertijd niet in Tuinen van West. Met de jaren werd het er drukker. Met de komst van nieuwe bedrijven als Fruittuin van West kwamen er geleidelijk ook nieuwe bezoekers. “Tijdens mijn eerste bezoek was ik niet razend enthousiast over het gebied, maar het intrigeerde me. Er zou van alles gaan veranderen in die vier polders bij Osdorp. Dát wilde ik vastleggen.” En dat kon dankzij een subsidie van het Sem Presser Fonds en de medewerking van stadsdeel Nieuw-West.

Zoveel meer
Vijf jaar is nogal een tijd. Carstens knikt. “Je moet een lange adem hebben. Zeker ook omdat het, vooral in het begin, een vrij leeg en in de winter ook koud gebied is. Alleen mannen in kranen kwam ik in die periode tegen. En een enkele boer.” Langzaamaan zag de fotograaf verbindingswegen ontstaan, zandhopen verschuiven, bedrijven opgericht worden. De veranderingen, door sommige omwonenden die ze sprak argwanend bekeken, stemmen haar goed. “De betere ontsluiting, de nieuwe bedrijven, dat trekt nieuwe bezoekers aan. Het was een landbouwgebied met aardappels en koeien. Nu is er zoveel meer.”

Verrassend
Keer op keer fotografeerde Carstens op dezelfde plekken in het 400 hectare tellende gebied. “Meerdere keren klom ik bovenaan het Maurice Peeterspad op de Westrandweg, toen nog in aanbouw. Geweldig dat uitzicht hoog boven alles. Ik zag er het Fluisterbos beetje bij beetje groeien.” De locaties werden hoofdstukken in het boek: het Fluisterbos, de Polderheuvel, Fruittuin van West… Spannende hoofdstuk ken die de lezer (landschapsdeskundige Pieter Boekschoten licht met korte teksten toe waar men naar kijkt) en de kijker de veranderingen toont. Veranderingen die ook voor Carstens telkens weer verrassend waren. “Ik kende de plannen in grote lijnen, maar bij elk bezoek kon ik weer verrast worden door wat er veranderd was. Dan was er opeens een zandheuvel en een week later was ie weer weg.”

Presentatie
“Ik genoot ervan om het veranderingsproces van zo’n klein stukje Nederland te volgen. Ik geniet om te zien hoe het gebied landschappelijk groeit. Het is zo interessant hoe wij vandaag de dag met de openbare ruimte, met recreatiegebieden. De trend van biologisch eten, eten van eigen bodem, stadslandbouw, dat ook zie ik terug in Tuinen van West.” En dus in het boek.

Op vrijdag 18 september om 17 uur was er de feestelijke presentatie (met muziek) bij Fruittuin van West.

Voor meer informatie: foto@mariettecarstens.nl of via 020 420 83 81 of: www.mariettecarstens.nl

Uit: de Westerpost van 16 september 2015.