In antwoord op het verzoek van de dorpsraad om deze huisjes een status van gemeentelijk monument te geven, laat de bestuurscommissie weten dat het verzoek in overweging wordt genomen.

Begin volgend jaar zal hiernaar gekeken gaan worden. Hoe in de tussentijd deze huisjes geconserveerd worden wordt niet gemeld. Ronald Mauer, lid van het dagelijks bestuur van de BC, zegt dat deze huisjes een waardevol element vormen in de belevingswaarde van de oude Sloterweg.

De archeologische dienst van de gemeente Amsterdam heeft dit deel van de Sloterweg ook benoemd als aandachtsgebied, waar niet zonder onderzoek bouwactiviteiten mogen plaatsvinden. Deze hoopvolle tekenen mogen de opvatting doen steunen dat behoud en herstel van deze huisjes tot de mogelijkheid behoort en dat planvorming met grote mate van voorzichtigheid moet geschieden.

Grondig doorspitten van de beeldbank van het gemeentearchief leverde nog een paar aardige vondsten op. Twee tekeningen uit de tweede helft van de 18de eeuw, beide in oostelijke richting gezien. Ze zullen na de middag met de zon in de rug gewerkt hebben. De eerste laat een boer zien met 3 varkens op weg richting Amsterdam. Het platteland voedt de stad. Een ruiter met paard en enkele gasten voor de herberg.

Een tekening van Jacobus Kops Goedschalksz uit 1760. De tweede tekening, van Herman Schouten, uit 1785, laat een boer met enkele koeien zien die richting Sloten gaan. Een paard dat voor een sjees gespannen staat krijgt fourage bij de Rode Leeuw. Dit type taferelen kom je ook tegen op schilderijen in het Rijksmuseum en vormde in die tijd een populair genre. Denk aan Paulus Potter, e.d.

Een derde vondst betreft een steen die zich in de tuin van bureau monumentenzorg aan de Keizersgracht bevindt, getiteld: De Roo Leew. Deze steen blijkt eerder in een gevel aan de Valkenburgerstraat te hebben gezeten, maar kan wellicht afkomstig zijn van de Sloterweg. De stijl van het beeldhouwwerk en de belettering duiden op een behoorlijke ouderdom die past bij de 16de eeuwse oorsprong van onze herberg, waar nu de huisjes 711-715 staan.

Deze geschiedenis moet nog verder ontrafeld worden en als er nadere vondsten gedaan worden zal ik ze zeker melden.

Nico Jansen

Uit: de Westerpost van 14 oktober 2015.

Komt u ook ondersteunen?

Op dinsdagavond 13 oktober 2015 vindt in de Rooszaal in het Amsterdamse stadhuis (Amstel 1) om 18.30 uur een belangrijke vergadering plaats. Dan vergadert de commissie Verkeer en Vervoer van de Regioraad. Hopelijk lukt het dan om de bushaltes Osdorperweg, Ditlaar en Sportpark Sloten te behouden. Komt u ook ter ondersteuning? U bent van harte welkom!

Ook de Dorpsraad van Badhoevedorp zal weer gaan inspreken, want ook over de brug is er sprake van een grote kaalslag in het openbaar vervoer. Toen we afgelopen voorjaar inspraken, dachten we nog dat het mogelijk was om bus 192 te behouden en bus 145 tot het Leidseplein, of tenminste tot het Haarlemmermeerstation, te laten rijden. Inmiddels weten we helaas dat dat een gelopen race is, die we niet gaan winnen.

Overstappen, maar behoorlijk snel
Het enige waar ik – in goede samenwerking met de Dorpsraad Sloten-Oud Osdorp – nu nog voor strijd is het behoud van de drie bushaltes, die ik hierboven noemde. Dan hebben we tenminste in Sloten binnen de officiële norm van 400 meter nog bushaltes. Bovendien: bus 145 gaat elk kwartier rijden.

Ja, we moeten dan overstappen, maar de verbindingen naar de stad, Nieuw-West en naar Schiphol zijn dan altijd nog behoorlijk. Bus 69 rijdt straks namelijk elke tien minuten naar Schiphol, het Osdorpplein, Plein ‘40-’45 en station Sloterdijk. Naar Schiphol rijdt de bus over de Oude Haagseweg. Dat betekent dat je er veel sneller bent dan wanneer je via – zoals nu nog het geval is – via Badhoevedorp moet rijden. Wel minder comfort door het overstappen, maar – als we die haltes maar in de buurt houden – toch wel een goed alternatief.

Politiek de baas?!
Of het gaat lukken om bus 145 voor het dorp te behouden, is nog de vraag. De Stadsregio en busmaatschappij Connexxion willen – tegen alle logica in – onze drie haltes opheffen. Als het écht niet anders kan, komt Plan B boven tafel. Dat betekent dat als 145 straks alleen nog één halte bij de Sloterbrug overhoudt, omdat de bus dus anders gaat rijden, dat we ons best doen om de bus na een jaar weer terug te krijgen. In 2016 gaat dan onderzocht worden of de nieuwe route een succes is. Hoogstwaarschijnlijk blijkt dan ons gelijk en krijgen we de bushaltes na een jaar weer terug. Wel een heel gedoe allemaal… Laten we hopen dat de politici ons massaal zullen steunen: tegen de commercie en vóór goede argumenten!

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 7 oktober 2015.

Vrijdag 2 oktober 2015 stelden wethouder Choho (Duurzaamheid), bestuurscommissie-voorzitter Achmed
Baâdoud (Economische Zaken) en Rients Smeding (directeur Van Gelder Groep) officieel de generator in werking die de Molen van Sloten van eigen stroom gaat voorzien.

De generator is een langgekoesterde wens van de vrijwilligers van de Molen van Sloten en werd mogelijk door een financiële bijdrage van stadsdeel Nieuw-West vanuit Economische Zaken en groot landelijk aannemingsbedrijf Van Gelder Telecom B.V. De generator is een mooie combinatie van oude en nieuwe technologie. De generator gaat eigen duurzame stroom opwekken en houdt tevens de waterstand in de omgeving op peil. Het is een zichtbare verbinding tussen de eeuwenoude Amsterdamse traditie van duurzame (wind-)energie en de moderne vormen van energieopwekking.

Onafhankelijk van subsidie
De Molen van Sloten wordt gerund door een grote groep actieve vrijwilligers uit Dorp Sloten maar bleek steeds moeilijker in staat kostendekkend te draaien. Met de komst van de generator wordt de molen structureel onafhankelijk van subsidiegelden. De energiekosten waren een belangrijke kostenpost. De generator levert een jaarlijkse besparing van 8000 euro. De Molen van Sloten genereert ook inkomsten uit onder andere toerisme en is tegenwoordig een populaire trouwlocatie.

Duurzaamheidseducatie
Door volledig zelfvoorzienend te zijn qua energie vormt de Molen van Sloten een belangrijke voortrekkersrol in Amsterdam en heeft hiermee de mogelijkheid bewoners en jongeren met duurzaamheidseducatie te informeren over energiebesparing.

Uit: de Westerpost van 7 oktober 2015.

Van: www.amsterdam.nl

De groep vrijwilligers die het Natuurpark Vrije Geer bij Sloten onderhoudt en de Fruittuin in landelijk Osdorp zijn beide genomineerd voor een Groen Lintje! Deze prijs wil duurzame mensen, initiatieven en ondernemingen in Amsterdam, in het zonnetje zetten.

In de categorie ‘Groene organisaties’ maakt de beheergroep kans op de prijs. De Fruittuin doet mee in de categorie ‘Groene Ondernemer’. Helpt u ons aan een Groen Lintje? Breng dan ook uw stem uit! Maar, wees snel: de stemming sluit al op vrijdag 2 oktober om 12.00 uur. De prijsuitreiking vindt komende zondag 4 oktober al plaats.

Juryrapport Vrije Geer
De jury geeft in beveelt Natuurpark Vrije Geer aan, omdat ze het mooi vinden dat er sinds het referendum in 1995 en daarop volgende aanleg van het park nu al jaren een groep vrijwilligers actief is: “Het Weilandje Vrije Geer van toen is daardoor inmiddels uitgegroeid tot een klein natuurgebiedje in de stad, dat ook steeds meer Amsterdammers weten te vinden voor rust, natuur en recreatie.”

Juryrapport Fruittuin
Ook over de fruittuin is de jury enthousiast: “Bij de Fruittuin kun je je eigen fruit plukken. Er lopen kippen rond die hun kakelverse eitjes in de legnesten leggen en er is een proeflokaal en een winkel. Het is lekker, leerzaam en ontspannend om in de fruittuin te zijn. Alles is biologisch. Waarom? Omdat het goed smaakt, goed voelt, goed is.”, aldus de jury.

Of we de prijzen ook echt krijgen, hangt af van u. Helpt u deze beide groene projecten uit het landelijk gebied van Nieuw-West aan voldoende stemmen? Ga dan naar de website “amsterdam.groenlinks.nl “. Klik vervolgens op “Stem hier” en u komt ons vanzelf tegen.

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 30 september 2015.

In het kader van de promotie van de grote cultuurhistorische waarde en schoonheid van de Sloterweg heeft de Vereniging ‘De Oeverlanden Blijven!’ dit jaar wederom haar excursie langs deze weg gehouden. Om uiteindelijk (eer)herstel van deze middeleeuwse route af te dwingen. Frederik van Eeden vond de Sarphatistraat de mooiste plek van Europa, ik denk dat de Sloterweg de mooiste weg van Amsterdam is. Echter, er is de afgelopen eeuw veel verloren gegaan, ongeveer een derde gedeelte is geheel verwoest.

Dat maakt het bijzonder ingewikkeld de twee uiteinden als een geheel te kunnen overzien. Als test mag u proberen een toerist bij het bruggetje over de Schinkel bij het Vondelpark uit te leggen hoe naar het dorp Sloten te fietsen of wandelen. Dan was het in 1489 een stuk makkelijker om keizer Maximiliaan van Oostenrijk de weg te wijzen naar de Heiligewegkapel toen hij op pelgrimage, komende van Sloten, bij nadering van de Schinkel onzeker was over de te volgen route. Gewoon de weg volgen en bij de overtoom rechts af de Schinkel oversteken en alsmaar rechtdoor.

Aan deze historische gebeurtenis danken we de naam ‘De Vraag’ voor het ingetogen begraafplaatsje, waar zo’n 12 à 15 duizend mensen begraven zijn in de loop der tijden. Voor die tijd de naam verbonden aan een voornaam huis, direct aan het water, op de plek waar sinds de jaren zestig van de vorige eeuw een grote betonnen kantoorkolos staat. De Sloterkade is inmiddels overgegaan in Rijnsburgstraat, zoals dit gedeelte van de Sloterweg sinds 1978 is genaamd.

Aan de linkerhand passeren we het begin van het Jaagpad, daarna het Spijtellaantje, dat inmiddels flink is opgeknapt met behoud van de kleine arbeidershuisjes. Dan de Generaal Vetterstraat, genoemd naar een koloniaal militair die in de 19de eeuw op Lombok en in Atjeh verschillende expedities heeft ondernomen. Deze straat is begin 20ste eeuw op een boerenerf gebouwd. Later, jaren zestig, voor ongeveer de helft ingekort voor de bouw van een gemeentegarage die alweer is gesloopt. Bij het Aalsmeerplein moeten we even afscheid nemen van de Sloterweg.

Met een zigzagkoers gaan we vanaf het Aalsmeerplein langs het Lucht- en Ruimtevaartlaboratorium, gebouwd in 1941, voorheen Sloterweg nr. 145. We zien dat het gebouw gerenoveerd wordt. Nu zit er nog enkel glas in mooie slanke stalen kozijnen. Hier stond boerderij Harterust, met er tegenover het bekende huis met het torentje.

Verderop stond boerderij Mildenrust, schuin ertegenover Kweekhoven. Een naamloze boerderij op nummer 360 en dan de Ringspoordijk. Nu gaan we onder de A10 door, een stukje Henk Sneevlietweg en onder de Ringspoorbaan en metroringlijn door. Daar stond de opvallende boerderij ‘Kent u zelven’ en meteen daartegenover splitste de Haagseweg zich af van de Sloterweg.

Nu gaan we via de Johan Huizingalaan weer naar het originele parcours van de Sloterweg. Waar monumentale boerderijen hebben gestaan als ‘Ons Genoegen’, ‘Tusschen Meer’ en ‘Anna’s Hoeve’ ligt nu ‘Park Haagseweg’, op de voormalige sportvelden van de inmiddels verdwenen politieschool.

Hier verrijst nieuwbouw, volgend jaar zullen we kunnen beoordelen hoe dit uitvalt. De aangebrachte slootbeschoeiing kan in elk geval niet de toets der kritiek doorstaan. Bij manege De Ruif, enigszins verstopt achter coniferen, zien we boerderij ‘Van Bladeren’ op nr. 675. Bij de voormalige boerderij ‘Zomerlust’, ook voor een belangrijk deel door coniferen aan het zicht onttrokken, staan we even stil bij de betekenis van Jan Rijnierse, veehouder en oud wethouder van de gemeente Sloten, zonder wiens inspanning en juridische strijd tegen de gemeente Amsterdam alle bebouwing langs de Sloterweg tot aan het dorp zou zijn gesloopt.

We passeren ‘Huis te Bijweg’ op nr. 734, dat er nog zeer origineel uitziet. ‘Riekerstaete’ is een mooi voorbeeld van luxe bebouwing. Bij het heerlijke Siegerpark staan we even stil. Op zo’n fraaie septemberdag komen het groen en de beelden goed tot z’n recht. Verderop rechts kunnen we met moeite de contouren van de voormalige boerderij ‘Veldzicht’ op nummer 824 ontwaren. Jammer, want het is een fraaie boerderij die vanaf deze kant origineel oogt.

Beplantingen spelen een belangrijke rol in de belevingswaarde van deze weg, maar teveel beperkt het uitzicht. Voorbij ‘Lissabon’ ligt de kronkel om een eertijdse doorbraak.

Dan kijken we op de zogenaamde ‘Vlindermolen’ die precies in de zichtlijn staat. Mooier zou het zijn als dit kunstwerk wat meer naar het noorden zou worden neergezet als entree van de wijk Nieuw-Sloten.

De tweede helft van de Sloterweg laat ‘Ida’s Hof’ zien, ‘Georama’, ‘Margaretha’s Hoeve’, ‘Huis Bijdorp’ en vlakbij het dorp de voormalige boerderij ‘Rijnhof,’ waar de weg omheen buigt. We fietsen nu de dorpsstraat in die nog steeds Sloterweg heet. Het Tolhuis en de Sint-Pancratiuskerk van 1901. Meerdere huizen dragen nog de oude nummering met de letter A.

De ingebouwd geraakte Banpaal van 1794, met Spinoza (1632-1677) als een van de bekendste bannelingen die rond 1663 gedwongen z’n toevlucht zocht in Rijnsburg.

We staan voor Sloterweg nr. 1355, aan de Ringvaart, zo’n 6 kilometer van de Overtoomse sluis. Ik kan iedereen aanraden dit tochtje zelf eens te doen om met eigen ogen de schoonheid van de Sloterweg te ervaren. Zondag is daarvoor het beste moment als de verkeersdrukte meevalt. Een mooie tocht toegewenst.

Nico Jansen.

Uit: de Westerpost van 23 september 2015.

In de Sloterkerk, Osdorperweg 22, te Amsterdam zal op zondagmiddag 4 oktober 2015 om 15.00 uur een matineeconcert gegeven worden.

Mezzosopraan Anneloes Volmer en pianist Edzo Bos zullen een optreden verzorgen. Op het programma staat o.a. de Ballade 2 in f majeur van Chopin. Verder worden enkele liederen van Mozart vertolkt waaronder “Als Luise die Briefe ihres ungetreueren Liebhaber verbrannte”. Van Manuel de Falla een zevental Spaanse liederen.

Meer informatie zoals gewoonlijk op onze website: www.sloterkerk.nl, waar u het volledige programma kunt vinden.

De toegangsprijs bedraagt 9 euro, inclusief consumptie na afloop. Inlichtingen en reserveringen via email: concert@sloterkerk.nl.

Vijf jaar lang toog fotograaf Mariette Carstens maandelijks, soms wekelijks, op de fiets vanuit de Jordaan naar het groene gebied aan de westelijke rand van Amsterdam. Hoe deze Tuinen van West met de tijd veranderden door gemeentelijk ingrijpen legde zij vast in beeld. De hele transformatie tussen 2010 en 2015 is nu gebundeld in een boek.

Door: Shirley Brandeis

Nooit van gehoord, dacht Mariette Carstens toen ze in 2009 een artikel over Tuinen van West, een natuurgebied in ontwikkeling, las. De fotograaf was bekend met landschappen sinds haar zelfbenoemde specialisatie in ‘landschapsarchitectuurfotografie’. “Na jaren in opdracht van woningcorporaties stedenbouw te hebben gefotografeerd, wilde ik me meer op het groen richten. Maar ook in dat groen, tijdens het fotograferen van diverse parken, merkte ik dat ik het architectonische erin het meest interessant vind. Zo kwam ik op ‘de architectuur van het landschap’, waarbinnen ik de mens als passant fotografeer.”

Veel passanten zag ze indertijd niet in Tuinen van West. Met de jaren werd het er drukker. Met de komst van nieuwe bedrijven als Fruittuin van West kwamen er geleidelijk ook nieuwe bezoekers. “Tijdens mijn eerste bezoek was ik niet razend enthousiast over het gebied, maar het intrigeerde me. Er zou van alles gaan veranderen in die vier polders bij Osdorp. Dát wilde ik vastleggen.” En dat kon dankzij een subsidie van het Sem Presser Fonds en de medewerking van stadsdeel Nieuw-West.

Zoveel meer
Vijf jaar is nogal een tijd. Carstens knikt. “Je moet een lange adem hebben. Zeker ook omdat het, vooral in het begin, een vrij leeg en in de winter ook koud gebied is. Alleen mannen in kranen kwam ik in die periode tegen. En een enkele boer.” Langzaamaan zag de fotograaf verbindingswegen ontstaan, zandhopen verschuiven, bedrijven opgericht worden. De veranderingen, door sommige omwonenden die ze sprak argwanend bekeken, stemmen haar goed. “De betere ontsluiting, de nieuwe bedrijven, dat trekt nieuwe bezoekers aan. Het was een landbouwgebied met aardappels en koeien. Nu is er zoveel meer.”

Verrassend
Keer op keer fotografeerde Carstens op dezelfde plekken in het 400 hectare tellende gebied. “Meerdere keren klom ik bovenaan het Maurice Peeterspad op de Westrandweg, toen nog in aanbouw. Geweldig dat uitzicht hoog boven alles. Ik zag er het Fluisterbos beetje bij beetje groeien.” De locaties werden hoofdstukken in het boek: het Fluisterbos, de Polderheuvel, Fruittuin van West… Spannende hoofdstuk ken die de lezer (landschapsdeskundige Pieter Boekschoten licht met korte teksten toe waar men naar kijkt) en de kijker de veranderingen toont. Veranderingen die ook voor Carstens telkens weer verrassend waren. “Ik kende de plannen in grote lijnen, maar bij elk bezoek kon ik weer verrast worden door wat er veranderd was. Dan was er opeens een zandheuvel en een week later was ie weer weg.”

Presentatie
“Ik genoot ervan om het veranderingsproces van zo’n klein stukje Nederland te volgen. Ik geniet om te zien hoe het gebied landschappelijk groeit. Het is zo interessant hoe wij vandaag de dag met de openbare ruimte, met recreatiegebieden. De trend van biologisch eten, eten van eigen bodem, stadslandbouw, dat ook zie ik terug in Tuinen van West.” En dus in het boek.

Op vrijdag 18 september om 17 uur was er de feestelijke presentatie (met muziek) bij Fruittuin van West.

Voor meer informatie: foto@mariettecarstens.nl of via 020 420 83 81 of: www.mariettecarstens.nl

Uit: de Westerpost van 16 september 2015.

Zoals eerder beloofd, blijf ik – nu de zomervakantie voorbij is – me inzetten om het niveau van openbaar vervoer op Sloten zo veel mogelijk intact te houden. Gezien alle bezuinigingen op dit front om ons heen, is het echter wél verstandig om alleen nog te streven naar wat haalbaar is.

Ik ben er helaas van overtuigd – hoe zeer ik het daar ook mee Oneens ben – dat we niet langer kunnen streven naar het behoud van bus 192 naar Schiphol en Osdorp en dat het ook niet langer reëel is om te vragen bus 145 tot in de stad, of zelfs tot het Haarlemmermeerstation te laten rijden. De Stadsregio – die hier samen met de commerciële vervoerder Connexxion – het besluit over neemt, blijkt treurig genoeg totaal niet open te staan voor in hun ogen kleinschalig leed dat zich af gaat spelen door het stoppen van deze busdiensten. Zij denken alleen nog in termen van snelheid en doorstroming…

Hoe lang stopt bus 145 nog op de halte Ditlaar?
Mogelijk een jaar niet, en daarna weer wel?
Foto: Erik Swierstra.

Welke route wordt het?
Het enige onderdeel waarvan ik nog oprecht een goede afloop verwacht, is de route die de ingekorte bus 145 tussen de Sloterbrug naar het zogenoemde ‘OV-Knooppunt’ Hageland – bij het Belgiëplein in Nieuw-Sloten gaat nemen. Connexxion wil buslijn 145 verleggen en de haltes op de oude route (Osdorperweg, Ditlaar en Sportpark Sloten) opheffen. Dat zou erg vervelend zijn voor de vele gebruikers van al die Slotense voorzieningen (het sportpark, de school, de volkstuinparken en de kerken) en voor de bewoners/bezoekers die niet goed ter been zijn. Sloten houdt dan namelijk alléén de halte bij de molen over! De afstand tot die halte is verder dan volgens de officiële norm (400 meter lopen) toegestaan is, maar daar lijken Connexxion en de Stadsregio zich niets van aan te trekken… De afstand naar de eindhalte van lijn 2 evenwel is nóg verder…

Best mogelijke alternatief
Bus 145 zal vanaf december wél een stuk vaker gaan rijden: ieder kwartier. Als het lukt om de haltes in Sloten te behouden, dan zal een busreis voortaan dus uit twee delen bestaan. Eerst een stukje met 145 naar Nieuw-Sloten en dan:
– naar de stad: overstappen op lijn 2, die elke zeven minuten rijdt.
– naar Schiphol en Nieuw-West: overstappen op bus 69, die iedere tien minuten gaat rijden.

Eén jaar zonder haltes?
Als ik eerlijk ben, denk ik dat we onze handen mogen dichtknijpen als we die drie haltes in het dorp zouden kunnen behouden. Er bestaat overigens een kans dat het nóg niet gaat lukken om de routewijziging van 145 ongedaan te maken. Het is inmiddels al later in het jaar en de nieuwe dienstregeling gaat over drie maanden in. Gezien mijn eerdere ervaringen, zou het me niets verbazen wanneer Connexxion nu al gaat aangeven dat er niets meer veranderd kan worden aan hun plannen.
Dan zeggen ze dat dat niet meer kan, omdat ze al zó druk aan het voorbereiden zijn voor de routewijziging per december 2015…

In dat geval is de strijd nog niet gestreden. Soms moet je geduld hebben… Denk maar aan ál die andere jarenlange acties die voor het behoud van het dorp gevoerd zijn…
Dan gaat het erom om volgend jaar december de oude route van bus 145 in Sloten alsnog weer hersteld te krijgen.

Ondertussen is het van groot belang dat de drie Slotense haltes (en dan vooral Osdorperweg en Ditlaar die nét helemaal nieuw aangelegd zijn!) intact blijven liggen tot ze vanaf december 2016 wél weer in gebruik worden genomen. Het is alleen erg zuur dat zovelen dan – wegens al die bureaucratie en onwil – een jaar lang zónder de bushaltes zullen moeten…

Hoe dan ook: in goede samenwerking met de Dorpsraad blijf ik me inzetten voor een goede afloop! Wordt vervolgd…

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 16 september 2015.

Zondag 20 september 2015 is het feest in de Tuinen van West. Tijdens het nazomerfestival Tuinen van West Fest vieren we de kracht van de natuur en inventiviteit van mensen. De stad en het land komen er samen.

Tuinen van West Fest is het nieuwe nazomerfestival in de Tuinen van West. We vieren de jaarlijkse oogst van het land en laten met een bijzonder programma zien hoe natuur en cultuur samen het domein zijn van de mens. Met diverse activiteiten voor jong & oud, die draaien om de thema’s ‘voedsel’ en ‘energie’, verkennen we dit domein op actieve wijze met een breed publiek. Door te wroeten, spelen, proeven en maken.

Deelnemers kunnen op verschillende plekken op het festivalterrein genieten van en /of meedoen aan activiteiten. Er is een doorlopend programma vol interactieve presentaties, workshops, performances en muziek.

Jouw act of activiteit op het festival?
In het programma is nog plek voor een paar mooie / verrassende bijdragen. Artiesten, creatieve makers met activiteiten die raken aan het thema zijn welkom. Heb je een goede act of een bijzonder idee dat in jouw ogen op het festival past? Of wil je meer weten? Klik dan hier of neem contact op met info@tuinenvanwestfest.nl

Boekpresentatie Tuinen van West – een transformatie in beeld
In september verschijnt het fotoboek ‘Tuinen van West’ van Mariette Carstens. Zij heeft van 2010 tot 2015 de landschappelijke veranderingen in deze 4 polders, gelegen tussen de Westelijke Tuinsteden en de Ringvaart van de Haarlemmermeer, gefotografeerd.

Boekpresentatie 18 september
De boekpresentatie is op vrijdag 18 september 2015 om 17.00 uur in de ‘Fruittuin van West’ aan de Tom Schreursweg 48, Amsterdam. Daar wordt u muzikaal ontvangen in het nieuwe Proeflokaal van de Fruittuin van West. Mariette zal, samen met landschapsarchitect (en bestuurslid bij het Van Eesterenmuseum) Pieter Boekschooten, aan de hand van foto’s uit het boek een korte presentatie houden.

De eerste exemplaren van het boek worden uitgereikt aan Tjeerd Talsma, gedeputeerde van de provincie Noord-Holland en aan Ronald Mauer, DB-lid bestuurscommissie Nieuw-West. Verder kunt u deelnemen aan een rondleiding in de Fruittuin tussen de prachtige diverse fruitbomen en loslopende kippen. Tijdens de boekpresentatie is er gelegenheid om een gesigneerd exemplaar te kopen.

160 pagina’s, fullcolour, gebonden
Formaat 30,7 x 25 cm, liggend
Oplage 350 exemplaren
ISBN 978-90-815444-0-5
Uitgave in eigen beheer
Prijs boek € 34,95 (exclusief verzendkosten)
Bestellen: per mail:
foto@mariettecarstens.nl 

Uit: de Westerpost van 9 september 2015.

Deze gedachte, door Potgieter verwoord, komt bij je op als je op de Sloterweg staat bij het Christoffel Plantijnpad en je ziet het witte huisje dat rondom in het groen staat.

Tegenover Zomerlust, de boerderij van Jan Rijnierse. Dit arbeidershuisje heeft uit drie woningen bestaan, respectievelijk nr. 711, 713 en 715.

Dat zal de bewoners niet al te veel woonruimte verschaft hebben, maar enigszins zal dit gecompenseerd zijn door een ruim achtererf op het zuiden. Dat ruime erf heeft bij de gemeente of het stadsdeel de gedachte doen postvatten dat hier wel een aantal zogenaamde vrije kavels te maken zouden zijn.

We kunnen nu langzaamaan zien wat dit betekent, nu de bebouwing van het terrein van de voormalige politieschool vorm begint te krijgen. Veel losstaande huisjes bij elkaar dat sterk de indruk van een vakantiepark maakt.

Meestal wil de projectontwikkelaar meer dan dat er ruimte is. Niet alleen de overheid, ook particulieren weten er weg mee. Een goed voorbeeld hiervan is natuurlijk ook het erf van boerderij Zomerlust waarop 7 woningen zijn gebouwd, waar 2 schuren en een hooiberg stonden. Op z’n Amsterdams gezegd wordt dat uitponden genoemd, een fenomeen waar deze stad goed mee bekend is.

Op de plek waar de politieschool stond kan je wel spreken van vooruitgang, er waren hier in het geheel geen cultuurhistorische waarden in het geding.

Maar het witte huis is nu juist een van de meest authentieke van de Sloterweg. De geschiedenis gaat hier ver terug. Als in 1636 de Riekerpolder wordt ontwikkeld wordt aan de zuidzijde van de Sloterweg een uitspanning genaamd De Roode Leeuw gebouwd. In die tijd was er alleen bebouwing aan de noordzijde van de Sloterweg.

Op een kaart van 1675 staat deze vermeld, en op een tekening van 1791 is de herberg goed te zien. Bescheiden van afmeting, direct gelegen aan de Sloterweg. De molensloot loopt juist achter het perceel om met een boog naar de Sloterweg, zodat hier geen wegsloot aanwezig is. Een kenmerkend detail dat op kaarten uit die tijd goed te zien is. Heden ten dage is die molensloot die in directe verbinding stond met de wetering van de Riekermolen, nog deels aanwezig, echter op vele buurpercelen gedempt om ruimte te winnen.

Na de Franse tijd vinden we geen vermeldingen van de herberg meer op kaarten. Ik meen wel eens gelezen te hebben dat dit etablissement niet bepaald gunstig bekend stond en dus wellicht na ruim een eeuw over z’n houdbaarheid heen was.

Volgens mondelinge overleveringen is er in het huidige huis een soort kelder die nog met de herberg De Rode Leeuw te maken heeft.

Duidelijk is dat het hier dus niet om zomaar een arbeidershuisje gaat, dat niet monumentaal geacht wordt, maar dat hier gaat om een waardevol cultuurhistorisch element van de historische Sloterweg. De Sloterweg is in de vorige eeuw schandalig en onnodig aangerand, nu moet eerst eens goed nagedacht worden alvorens er iets gebeurt. De gemeentelijke planologen denken vaak dat zij alles kunnen bedisselen en zich niets gelegen laten aan wat betrokken burgers vinden.

Navraag bij het kadaster naar de eigendomsakte liet evenwel zien dat nog allerminst duidelijk is of dit perceel Sloterweg 711-715 wel bezit van de gemeente is. Weliswaar is in de jaren dertig door de crisisomstandigheden door de gemeente veel grond opgekocht, voor weinig, dus dat zal hier ook wel het geval zijn, maar duidelijk bewijs van waaruit gemeentelijke eigendom blijkt is er nog niet zwart op wit.

Hopelijk treed de overheid in overleg met de dorpsraad om plannen met elkaar af te stemmen tot behoud van de belevingswaarde van de Sloterweg, waarbij niet geldelijk gewin voorop staat, maar de beste maatschappelijke waarde.

Nico Jansen

Uit: de Westerpost van 2 september 2015.