Bij voorkeur een nest met een lekkere schijtrand!

Tijdens de goed bezochte informatieve ochtend over ooievaars op 18 maart 2017 in het Slotense Dorpshuis, gaf onze ringer Engbert van Oort aan de hand van 75 plaatjes uitleg over ooievaars. Wij kennen in Nederland de Witte ooievaar en heel soms komt de Zwarte variant even langs, maar die zie je vaker op de Balkan, Hongarije en richting Polen. In de rest van de wereld blijken overigens nog veel andere soorten voor te komen.

Al snel bleek dat de meeste aanwezigen vooral benieuwd waren of Engbert verwacht dat ook de andere drie palen op Natuurpark Vrije Geer gebruikt zullen worden. Tot nu toe is alleen de noordpaal bezet. Het ouderpaar dat hier vorig jaar vier jongen groot bracht, heeft op Sloten overwinterd en is op het ogenblik het nest al weer klaar aan het maken voor nieuwe gezinsuitbreiding.

De woningmarkt van ooievaars
Engbert liet een hele reeks voorbeelden zien van ooievaarsnesten, die nog wel dichter bij elkaar staan dan op Sloten het geval is en die tóch in gebruik zijn.
Engbert: “Ooievaars die nog geen vaste woonstek hebben, gaan rond eind februari op zoek naar een geschikte paal. Meestal is het mannetje er eerder. Die heeft grotere vleugels en kan daardoor sneller vliegen. Hij speurt vanuit de lucht naar een geschikte paal. Vooral palen waar een grote schijtrand op zit, vallen in de smaak. Daar heeft immers al een ander gezin op gewoond; daar zijn al jongen grootgebracht. Dat betekent dat het daar veilig is (je ziet eventuele belagers van ver al aankomen) en dat er voldoende voedsel in de omgeving te vinden is. Ooievaars kiezen bij voorkeur voor een gestoffeerd en gemeubileerd nest; dus niet zo’n kaal geraamte. Zo’n vrijstaande hoge paal – die wij mensen leveren – is overigens handig en welkom, maar als zo’n paalhuis niet beschikbaar is, maken ze gewoon boomnesten.”

Meer nesten bij elkaar?
Stel dat er al een ander nest vlak bij in de buurt bezet is, wat dan? “Als het mannetje een geschikte plek heeft gevonden, lokt (kleppert) hij een vrouwtje naar ‘zijn’ paal. Het kan zijn dat er een andere paal in de buurt staat en dat het mannetje op die paal bezwaar maakt tegen zijn nieuwe buur. In dat geval ontstaat een machtsstrijd. Vraag is dan of de nieuwe ooievaar zich wat aantrekt van de poeha van zijn buurman of niet. Een beetje bluf en machogedrag komen hier goed van pas… Meestal hoeft het niet tot een knokpartij te komen, maar, het kan er stevig aan toe gaan. Soms ontaardt de burenruzie in een bloederig gevecht met de dood als gevolg…” Helaas hebben we dat op Natuurpark Vrije Geer al een keer ondervonden… “Het komt gelukkig vaker voor dat lef tonen voldoende is. Dan kunnen de nesten heel dicht (zelfs binnen pik-afstand) bij elkaar staan”, zo vertelt Engbert.

Hoeveel kinderen krijgen ooievaars?
“De meeste ooievaars leggen drie tot vijf eieren. Ei vier en vijf zijn eigenlijk verzekeringseieren, voor het geval dat het met een van de eerdere eieren misging. Als daar een steekje aan los zit… Als nummer één tot en met drie gezond blijken en er voldoende eten is, wordt nummer vier gespaard. Nummer vijf komt waarschijnlijk wel uit, maar dat is het zwaktste jong. Als de oudere kinderen het goed doen, wordt deze kleine door elkaar geschut en vervolgens door mama-ooievaar opgegeten. Die eiwitten kan mama goed gebruiken om wat aan te sterken voor de zware grootbrengtaak, die dan gaat beginnen…”

Weetjes over ooievaars
Ooievaarsringer Engbert van Oort had  nog veel meer te vertellen aan de hand van maar liefst 75 dia’s… Het is helaas onmogelijk om hiervan compleet verslag te doen. Vandaar dat u hieronder een opsomming treft van de weetjes:

* Er bestaan heel veel soorten ooievaars in de wereld. In 2016 zijn er in Nederland ongeveer 650 broedparen van de Witte ooievaar geteld.
* De Zwarte ooievaar (uit Balkan, Polen, Hongarije en Spanje) is in 2016 vijftien keer waargenomen in Nederland. De verwachting is dat we die hier vaker gaan zien in de toekomst.
* In de rest van de wereld leven nog heel veel andere soorten ooievaars.
* De ooievaar was in Nederland bijna uitgestorven. In 1996 heeft de Vogelbescherming de Witte ooievaar hier weer uitgezet.
* Het is moeilijk om het verschil te zien tussen de geslachten, omdat mannen en vrouwen hetzelfde kleed dragen. Het mannetje is groter.
* Ooievaarsveren groeien weer aan.
* Ooievaars zijn in hun derde jaar volgroeid en geslachtsrijp. Tot die tijd hebben ze nog geen geslachtsdelen: dat zou slechts ballast zijn op hun zware tocht naar het Zuiden.
* Ongeveer de helft van de ooievaars die naar het Zuiden (Spanje en Afrika) gaat, overleeft de tocht (uitputting/jacht).
* Via STORK komen veel terugmeldingen binnen over geringde ooievaars, die tot in Zuid-Afrika zijn gespot.
* Rond Madrid zijn grote vuilnisbelten waar ooievaars veel eten vinden. Per belt zijn drie á vier duizend ooievaars geteld.
* Een volwassen ooievaar heeft een spanwijdte van 2,5 meter.
* Ooievaars maken eigenlijk hun nesten in vrijstaande bomen, maar als mensen mooie nestpalen kant en klaar beschikbaar stellen, zijn ze graag bereid daarop te wonen. Een door mensen klaargezette gemeubileerde en gestoffeerde woning wordt gewaardeerd. Dat is immers wel zo makkelijk!
* Mannetjes zijn groter en kunnen daardoor sneller vliegen. Zij komen meestal eerder terug dan de vrouwtjes en zoeken – zwevend in de lucht – alvast een geschikte woning uit.
* Ooievaars zijn nestvast en niet partnervast. Als een vrouwtje niet terugkomt, is er wel een ander die op het geklepper afkomt…
* Over de hele wereld broeden ooievaars op nesten die heel dicht bij elkaar liggen. Soms zijn nesten zo dicht bij elkaar dat ze zelfs binnen pik-afstand liggen.
* Een ooievaarsei weegt evenveel als een mandarijn en is even groot als twee mandarijnen.
* Het vrouwtje legt om de dag een ei. Vanaf dag drie wordt er gebroed. Hierdoor komen ei één en ei twee tegelijk als eerste uit. Er worden maximaal vijf eieren gelegd.
* Als de eerste twee ooievaartjes geboren zijn, dan hoort nummer drie het gepiep van de twee oudsten en kruipt ook uit zijn ei.
* Papa en mama verdelen de huiselijke taken eerlijk: ze broeden om de beurt en halen daarna om beurten voedsel voor hun kroost.
* Het is niet goed om ooievaars bij te voeren. Dan maak je ze afhankelijk van mensen. Ze moeten leren om voor zichzelf te zorgen.
* Als de jongen geboren zijn, zie je ander gedrag bovenop de paal. Tijdens het broeden zie je papa en mama nog ‘potje roeren’. Dan draaien zij hun eieren telkens om, zodat die goed uitgebroed kunnen worden. Als er kleintjes geboren zijn, zie je ze braken. De kleine ooievaars krijgen zo hun voer.
* Ongeveer 45 dagen na de geboorte worden de kleuterooievaars geringd. Dan kunnen ze nog niet uit angst voor de ringer het nest uitlopen, maar hebben ze wel al een ‘enkel’ waarachter de ring blijft hangen.
* Wat ooievaars niet verteren, braken ze uit. Een braakbal kan vijf centimeter lang zijn.
* Zwerfafval dat op voedsel lijkt, is gevaarlijk voor ooievaars. Denk bijvoorbeeld aan post-elastieken. Ooievaars denken dat ze een lekker dikke worm te pakken hebben… Gooi al het zwerfafval dus in de prullenbak!

En zo kregen de vrijwilligers van de Beheergroep Vrije Geer en de andere belangstellenden een inkijkje in de bijzondere en boeiende wereld van de ooievaar… Zoals gezegd: De noordpaal op Natuurpark Vrije Geer is weer bezet. We houden u uiteraard weer op de hoogte over het wel en wee van het gezinnetje. En: wie weet krijgen ze dit jaar wel buren… Spannend…

Tamar Frankfurther

Alles over ooievaars

Zaterdag 18 maart 2017 organiseert de Beheergroep Vrije Geer een informatieve bijeenkomst in het Slotense Dorpshuis aan de Nieuwe Akerweg 14. Daar kunt u al uw prangende vragen over ooievaars stellen aan een expert uit het veld. Tijdens deze ochtend wordt ook het nieuwe beheerplan en de daaruit voortvloeiende werkzaamheden voor de vrijwilligers gepresenteerd.

Uit: de Nieuwsbrief van de Gemeente Amsterdam; maart 2017.

In de Sloterkerk, Osdorperweg 22, te Amsterdam zal op zondagmiddag 26 maart 2017 om 15.00 uur een jubileumconcert gegeven worden, namelijk het 125ste matinee concert dat door de Stichting Vrienden van de Sloterkerk georganiseerd is. Dit bijzonder heuglijke feit willen wij natuurlijk op gepaste wijze vieren.

Het Egmont kwartet zal het beroemde werk van Joseph Haydn getiteld: ‘De zeven laatste Woorden’ (opus 51) uitvoeren en wel in een bewerking voor strijkers. Het Egmont kwartet bestaat uit de topmusici: Arndt Auhagen (1ste viool), Eke van Spiegel (2de viool), Edith van Moergestel (altviool) en Fred Edelen (cello). Deze zeer ervaren musici zijn al jarenlang verbonden aan het Koninklijk Concertgebouworkest.

De toegangsprijs bedraagt slechts 9 euro. Na afloop is er gratis consumptie in het wijkgebouw pal achter de kerk.

Meer informatie op onze website: www.sloterkerk.nl
Maar u kunt ons ook volgen op Facebook: www.facebook.com/sloterkerk
Inlichtingen en reserveringen: 020-6157692
Inlichtingen en reserveringen via email: concert@sloterkerk.nl

Nieuwsgierig naar de stand van zaken toog ik zondagmiddag naar Oud Osdorp om de Slibveldenweg te zien. Een heel nieuwe aanblik nu de coulisse van de lange populierenlaan is verdwenen. De blik stuit nu op het dijklichaam van de verder weg liggende A5.

Van de Slibveldenweg zijn nog twee groepjes van 5 bomen uitgespaard, waaraan vleermuiskasten zijn bevestigd, om vervangende woonruimte te bieden voor deze dieren. Een paartje Buizerds voerde baltsvluchten uit, wellicht dat zij zich ook nog in de hoge bomen vestigen. Als ook deze zullen zijn verdwijnen zal de Buizerd elders huisvesting moeten zoeken, het zal de weidevogels ten goede komen. Inmiddels loopt het plantseizoen ten einde en zijn de werkzaamheden aan de taluds nog niet voltooid.

Ik hoop dat nieuwe aanplant volgend seizoen wordt neergezet zodat er nog even tijd is om te delibereren welke boomsoort de beste keus is. Wat levert het aantrekkelijkste beeld in dit polderlandschap en biedt de wandelaar en fietser de meeste beleving. Weer populieren planten is een erg weinig ambitieuze keuze. Dat doe je met het oog op snel effect of voor houtproduktie. Nu moet het gaan over de lange termijn en de schoonheid van het landschap dat wordt nagestreefd. Ik ben zeer benieuwd hoe dit verder gaat en houd u op de hoogte.

Nico Jansen

Uit: de Westerpost van 15 maart 2017.

Naast het verdwijnen van bus- en tramlijnen in Amsterdam-West, dreigt ook de recreatieve pontverbinding over Het Nieuwe Meer te verdwijnen. Er komen steeds meer bewoners in dit gebied, maar allerlei voorzieningen die de kwaliteit van het leven bevorderen, worden stilletjes de nek omgedraaid.

Nu is zo’n oversteek met de veerpont van de Oeverlanden naar het Amsterdamse Bos of terug niet noodzakelijk maar wel erg prettig. Elk jaar komt een nieuwe generatie fietsers hiermee in aanraking, wat stimuleert dat men later ook blijft fietsen. Maar het Amsterdamse Bos is prima bereikbaar per auto. Vandaag, de eerste mooie zondag van dit voorjaar, staan de parkeerplaatsen in het Bos dan ook barstensvol en zijn de wegen er naar toe zeer druk en gevuld met auto’s.

In 1990 heb ik het initiatief genomen door rederij Oeverloos op te richten en deze veerverbinding te gaan exploiteren op zaterdagen en de zon- en feestdagen in het seizoen van half april tot half oktober. Met een klein rendement heb ik dat zonder subsidie succesvol weten te doen tot 2002.

Daarna heeft Rob Piet de exploitatie voortgezet, waarbij hij zo slim was dat er subsidie beschikbaar kwam. De boot zat sindsdien steeds strak in de lak, maar de dienstverlening was er zeker niet beter op geworden. Vorig jaar werd de veerdienst aanbesteed, verschillende aanbieders moesten met elkaar concurreren om de subsidie.

De winnaar heeft een seizoen lang met een klein bootje een ondermaatse prestatie geleverd. Door de geringe vaarfrequentie ontstonden er lange wachttijden waarvoor maar weinig passagiers het geduld konden opbrengen. Dit seizoen is er geen subsidie, geen aanbesteding en dus een kans voor een nieuwe ondernemer. Maar wie wil een aanzienlijk bedrag investeren met een bepaald niet overvloedig rendement? Gezien mijn leeftijd heb ik daar geen zin meer in.

Enkele jaren geleden wilde stadsdeel Nieuw-West een fietsbrug over Het Nieuwe Meer bouwen, hetgeen een slordige 10 miljoen euro zou gaan kosten. Goed dat daarop is teruggekomen. Voor een fractie van dat bedrag, enkele tonnen, zou een goed veerschip gebouwd kunnen worden, of een bestaand schip kunnen worden overgenomen, dat door een gemotiveerd en geïnteresseerd persoon wordt geëxploiteerd. Zo’n schip kan ook goede diensten leveren wanneer de Oeverlanden onder het Amsterdamse Bos komen en machines gezamenlijk gebruikt zouden moeten worden.

 
Veerpont met laadkleppen aan voor- en achterzijde op het meer van Lipno.

Op de bijgaande foto is een voorbeeld van een veerpont die makkelijk overal aan een veerstoep kan aanleggen. Hier gaan veel fietsers en wandelaars op die niet hoeven te keren om er weer vanaf te gaan. Roll on/Roll off heet dat in scheepvaarttermen. Tevens geschikt voor tractors en dergelijke. Deze veerpont vaart op het stuwmeer van Lipno in Tsjechië, maar dit type is ook veel te zien op de Nederlandse rivieren, al of niet aan een kabel.

De bewoners van Nieuw–West en het gebied de Oeverlanden hebben er belang bij dat de recreatieve waarden van Het Nieuwe Meer beleefd kunnen worden, ook als je niet een eigen boot bezit. Voor een betrekkelijk gering bedrag kan men zich een prettige oversteek veroorloven, maar dat vergt wel dat het onrendabele deel van de exploitatie dat voornamelijk in de aanschaf van de boot en de veerstoepen zit, door onze overheid vanuit onze belastingafdracht wordt betaald. Het stadsdeel maar ook de dienst van het Amsterdamse Bos hebben hierin verantwoordelijkheden.

Hopelijk kunnen ze over de eigen schaduw heen springen om ervoor te zorgen dat ook komend seizoen een bootje vaart tussen Oeverlanden en het Bos over Het Nieuwe Meer met haar prachtige vergezichten.

Nico Jansen.

Uit: de Westerpost van 8 maart 2017.

Ook in de periferie van het gebied van de dorpsraad pulseert het pompende hart van de Randstad economie. In de sloot langs de Riekerweg vormde zich de afgelopen weken een grote zwarte slang, en een stuk of wat kleinere exemplaren, net zo lang maar met een kleinere diameter.

De bouw van het zogenaamde Zuidas-dok werpt hier haar schaduw vooruit. De leidingen worden onder de Schinkel door geboord en komen ter hoogte van het voormalige ING hoofdkantoor weer bovengronds en zullen t.z.t. gevuld worden met kabels voor elektriciteit, telecommunicatie en dergelijke.

Vanaf het knooppunt Nieuwe Meer tot aan de Schinkelbruggen wordt eind dit jaar alle begroeiing van de taluds van de A10 verwijderd om de weg aan de zuidzijde zo’n 20 meter te verbreden. Daarvoor wordt ook een nieuwe brug over de Schinkel gebouwd die, als doekje voor het bloeden, ook een fietsstrook zal krijgen. Ik verheug me nu al op het uitzicht vanaf deze brug over het Nieuwe Meer, met de sky-line van het Amsterdamse Bos op de achtergrond.

Als daar een bankje geplaatst wordt kan daar rustig van genoten worden. Enkele details moeten nog duidelijk worden, daarin zit vaak het venijn, maar we moeten daar het beste van hopen. Als er voldoende geld voorhanden is en daar lijkt het wel op, kan er best wat moois gerealiseerd worden.

Aan dezelfde Riekerweg is het woonwagenkamp dat daar sinds enkele jaren aanwezig was, opgeheven. De dorpsraad had bezwaar gemaakt vanwege strijd met het bestemmingsplan. Of daarom de burgemeester tot actie is overgegaan of dat niet betaalde rekeningen een rol spelen is niet duidelijk. In elk geval leek de locatie voor bewoning niet erg geschikt. Hopelijk wordt het terrein weer in oude staat teruggebracht als onderdeel van het parklandschap Oeverlanden.

Nico Jansen

Uit de Westerpost van 22 februari 2017.

Welkom op Sloten!

Na het overlijden van pastoor Bankras is het parochiebestuur van de Pancratiuskerk op zoek gegaan naar een nieuwe bestemming voor de rijksmonumentale pastorie naast de kerk. Dat is best nog een opgave. Immers: wie wil bij een kerkhof wonen, heeft affiniteit met een kerk, houdt een oogje in het zeil en zorgt goed voor dit mooie pand?

De parochie heeft sinds november 2016 ideale huurders gevonden in Angela en Jenno Fabriek-de Jong en hun volwassen ‘kinderen’ Emiel en Sjoerd. Tijd voor een kennismaking.

De afgelopen tijd heeft de Pancratiusparochie veel tijd, geld en energie gestoken in de verbouwing van de pastorie. Wie het interieur nog kent uit de tijd van de pastoor, zal zich bij binnenkomst verbazen: op de benedenverdieping houdt Uitvaartverzorging A. de Jong kantoor. Jenno: “Het is werkelijk prachtig zoals de parochie het pand heeft opgeknapt en geïsoleerd. Het kan er nu weer jaren tegen. Toen we voor het eerst binnen kwamen, was het een puinhoop met zeven kleine kamers op de eerste verdieping. Echt van die cellen voor zusters… Daar zijn nu vier ruime kamers van gemaakt.”

Angela vervolgt: “Voor alle duidelijkheid: Er zullen hier geen overledenen binnen worden gebracht. Niet om op te baren en ook niet voor eventjes. Beneden zit ons bedrijf (kantoor en ontvangstruimte) en daarboven wonen we. Dat is alles. In de toekomst zal een beroep op ons worden gedaan om beheerder van het kerkhof te worden. Die taak staat dan los van ons bedrijf.” Om belangenverstrengeling te voorkomen, benadrukt het echtpaar nog: “Wie hier op Sloten begraven wil worden, is welkom, maar daarvoor kunt u ook bij andere uitvaartondernemers terecht. Daarnaast verzorgen wij ook elders crematies en begrafenissen. En een nieuwtje: Wie dat wil, kan het afscheid ook in de Tuinzaal onder het Kuiperijmuseum bij de Molen van Sloten houden.”

Persoonlijk maatwerk
Angela en Jenno hebben een duidelijke visie op hun vak: “Wij zijn er voor de nabestaanden en willen vooral de meest betrokkenen steunen. Zíj bepalen of ze liever thuis of hier op kantoor afspreken. De persoonlijke benadering, het vertrouwen, het aanvoelen van wat men wil en vooral: goed luisteren. Dát is waar het bij ons vak om gaat. Tegenwoordig zijn er veel nieuwe bedrijven in onze branche die voor lage prijzen ‘alles wel even regelen’. Natuurlijk: het is óók belangrijk dat een afscheid goed georganiseerd is. Dat het goed loopt, is voor ons een vanzelfsprekende basis. Onze tarieven zijn voor de uitvaartbranche gemiddeld – we zijn niet duur en niet goedkoop. Ons bedrijf is niet gebonden aan afspraken met derden. We zijn onafhankelijk en kunnen daardoor maatwerk leveren. We hoeven er ook niet rijk van te worden. De dienstverlening staat centraal. Dat is juist het mooie van ons vak.”

Al jaren in de Dorpengids
Uitvaartonderneming A. de Jong bestaat al ruim vijftig jaar. De vader van Angela (nu 81 jaar) was oorspronkelijk koster in de Willibrordkerk bij de Ceintuurbaan in Amsterdam. Toen dat geen betaalde baan meer was, is hij begrafenisondernemer geworden. Dochter en HBO-verpleegkundige Angela en schoonzoon en contactlensspecialist Jenno hebben de opleiding Uitvaartverzorger aanvankelijk alleen gevolgd om zo nodig te kunnen waarnemen in het bedrijf. Maar, het bloed kruipt… en uiteindelijk belandden beiden in de zaak, die nu de hunne is. Toen zij in november 2015 op Sloten een uitvaart verzorgden, viel hun oog op de pastorie die verbouwd werd en gingen zij eens informeren…

Ook al woonde de familie nog niet eerder in het landelijk gebied (wel al 23 jaar in Nieuw Sloten), toch zijn ze geen onbekende: hun advertentie staat al jaren in de Dorpengids! Alsof ze al een voorgevoel hadden dat ze hier op ons mooie dorp zouden neerstrijken!

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 8 februari 2017.

In de Sloterkerk, Osdorperweg 22, te Amsterdam zal op zondagmiddag 19 februari 2017 om 15.00 uur een matinee concert gegeven worden.

Er is een optreden van het Bjerjozka koor dat onder leiding staat van de uit Rusland afkomstige dirigent Serge Latychev.

Dit koor treedt al jarenlang op in de Sloterkerk en is dus geen onbekende voor de trouwe bezoekers. Solozang en koor zullen elkaar op een fraaie wijze afwisselen.

De toegangsprijs bedraagt 9 euro. Na afloop is er gratis consumptie in het wijkgebouw pal achter de kerk.

Meer informatie op onze website: www.sloterkerk.nl
Maar u kunt ons ook volgen op Facebook: www.facebook.com/sloterkerk
Inlichtingen en reserveringen: 020-6157692
Inlichtingen en reserveringen via email: concert@sloterkerk.nl

Meer over het Bjerjozka koor: www.bjerjozka.nl

Een wandeling in en rond Natuurpark Vrije Geer is vol verrassingen en met bijzondere ontmoetingen. Op 27 december 2016 maakte ik een ommetje. Begonnen op de Osdorperweg richting Osdorp, zag ik eerst het ooievaarsechtpaar, dat dit jaar vier jongen voortbracht. Het ouderpaar heeft duidelijk besloten om hier – op hun favoriete Noordpaal – te overwinteren. Elke avond zijn zijn ze in de avondschemering te herkennen.

Zilverreiger
Even verderop zie ik – vlak voor de rotonde – plotseling – beweging in het eikenbosje: een roerdomp. Dat is een lichtbruin-zwart gevlekte vogel, die vaak lastig te zien is. Het is pas de tweede keer dat ik deze mysterieuze vogel waarneem. Lopend rond het park zie ik links (op de driehoek aan de overkant) een hagelwitte zilverreiger! En op het park, bij de kikkerpoel, word ik verrast door plotseling opvliegende watersnippen. Bij de fruitbomen op het afgeschermde gebied van het natuurpark zie ik een buizerd, omringd door eksters. De buizerd kijkt me priemend aan maar blijft rustig zitten.

IJsvogel
Dan volgt bij het hek naar de Osdorperweg een grote verrassing: een ijsvogel! Het is een prachtig gezicht om deze bijzonder vogel met fel-blauwe rug en kop en roodbruin lijfje bij ons op Sloten te zien! Vogelliefhebbers weten dat ijsvogels helemaal niet dol zijn op ijs… Toen het kouder werd en de sloten dicht vroren, heb ik met onze beheerder Henk Damen afgesproken, zolang dat nodig is, dagelijks het ijs op een bepaalde plek open te houden. Alleen op die manier kan de ijsvogel zijn kostje bij elkaar blijven vissen en overleven. Dus ga ik nu iedere dag met een lange stok met ijzeren pinnen het gat weer openhakken. Nu maar hopen dat de vogel de vorstperiode overleeft…

Er valt veel te zien en te beleven op Natuurpark Vrije Geer. Ook in deze wintermaanden! Ik raad u aan om er eens een kijkje te gaan nemen en uw ogen goed de kost te geven. Ik heb inmiddels al 63 verschillende vogelsoorten gespot op en rond dit bijzondere natuurparkje!

Jaap Tolk

Uit: de Westerpost van 8 februari 2017.

Toespraak van Sjoerd Jaasma tijdens de Nieuwjaarsbijeenkomst op 13 januari 2017

Namens de Dorpsraad wens ik u allen een goed en vooral gezond 2017 toe, maak er wat moois van, geef om uw naasten en wees goed voor elkaar. De Dorpsraad doet de rest maar zo makkelijk is het nou ook weer niet.

Ik maak voor deze toespraak altijd dankbaar gebruik van het jaaroverzicht dat ieder jaar door Arie van Genderen wordt gemaakt. Arie is in deze mijn geheugen, maar hij gaat er mee ophouden. Dat is jammer, hij heeft het 25 jaar gedaan. Arie superbedankt.

2016 was niet zo maar een jaartje dat voorbij kabbelde, zeker niet. Het was een vrij heftig jaar. Zowel hier in het dorp als daar ver buiten. De Dorpsraad bestaat ruim 52 jaar en wij hebben een traditie in het doen van dingen en het organiseren van zaken. De nieuwjaarsreceptie is al een oude traditie en het zingen onder de kerstboom is een nieuwe traditie waarvan ik in ieder geval hoop dat dit nog lang mag blijven bestaan. Het schept een band en het schept samenhorigheid en dat is belangrijk.

Blijvende aandacht kregen alle waardevolle panden en historische gebieden. De begraafplaats aan de Osdorperweg en de arbeiderswoningen aan de Sloterweg noem ik nu even als voorbeeld maar er zijn er veel meer die onze constante aandacht hebben. De gemeente is namelijk druk doende alle haar bezit van de hand te doen en daar zijn ook nog al wat bezittingen bij die in het dorpsraadgebied liggen. Zag het er eerst naar uit dat de laatste arbeiderswoningen aan de Sloterweg gesloopt zouden gaan worden. Mede dankzij de inzet van de Dorpsraad is het gelukt om deze huisjes te redden. In de verkoopvoorwaarden zal opgenomen worden dat de panden niet gesloopt mogen worden. Een mooi resultaat.

In Sloten staat ook het kleinste politiebureau van Nederland. Het politiebureau is van de gemeente en die gaat alles verkopen. Wij willen dit gebouwtje graag behouden voor het dorp en zijn dan ook in gesprek met de gemeente en Stadsherstel om een constructie te bedenken waarbij het politiebureau behouden blijft voor het dorp. De Pancratiuskerk werd 115 jaar en dat werd feestelijk gevierd. De kinderen zochten tijdens de paasdagen weer eieren in de speeltuin.

De Tuinen van West werden officieel geopend en ik kan iedereen aanraden daar eens te gaan kijken. Je kunt er heerlijk fietsen en wandelen. De pluktuinen met haar geweldige winkel met biologische producten en gezellige café zijn zeer de moeite waard. Koningsdag werd ook weer uitgebreid gevierd en dankzij de Oranje Vereniging verliep alles weer uitstekend, het was gezellig druk.

In mei heeft de dorpsraad, samen met onze werkgroep Historie, het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie en Pim Ligtvoet, een huis van verzet opgezet in het parochiehuis. Deze druk bezochte bijeenkomst was erg indrukwekkend. Diverse mensen die de oorlog meegemaakt hebben spraken daar over. De dodenherdenking aan de Osdorperweg was ook weer goed bezocht en goed georganiseerd door Mia Kooter.

Op 8 mei hield de Dorpsraad voor het eerst een bevrijdingspicknick op het dorpsplein. De deelnemers hadden zelf eten gemaakt en samen hebben wij daarvan genoten. De Wester Harmonie zorgde voor een muzikale omlijsting. Dit vraagt om een herhaling. We gaan dat zeker weer doen en u hoort daar van. We willen ieder jaar stil blijven staan bij deze 4 en 5 mei. We mogen de tweede wereldoorlog nooit vergeten. Dominee Bakker nam afscheid, ter gelegenheid waarvan hij zijn toespraken die hij bij de dodenherdenkingen heeft gehouden gebundeld had. Erg mooi werk.

De speeltuin van Sloten vierde haar 95-jarige bestaan. Erg goed en knap dat alle vrijwilligers zich blijven inzetten, hulde daarvoor. Ook Over de Rand ging weer door met heel veel bezoekers.

In de tussentijd stopte er al enige tijd geen enkele bus meer in Sloten. De mensen uit Oud Osdorp weten niet beter maar in Sloten stopten tot voor enige tijd nog steeds twee bussen. Na veel strijd en met enorme doorzettingskracht is het Tamar en haar ondersteunende comité gelukt in ieder geval weer één bus te laten stoppen. Applaus voor Tamar.

Sloten op zijn kop kreeg een ietwat andere invulling. De feestdag werd nu op één dag gehouden en dat was gewoon prima en een groot succes. Wederom dankzij vele vrijwilligers. In deze zomer werd er ook afscheid genomen van Henk Smit, onze dorpsbioloog en bewaker van het groen. Hij overleed op 78-jarige leeftijd.

De Molen van Sloten bestond 25 jaar en dat werd gevierd met onder andere een fotowedstrijd. De mooiste foto heeft gewonnen. De inzendingen waren van een zeer goede kwaliteit.

De Groene as werd nu officieel geopend. De verbinding bij de sluis is nu rond. Eindelijk weer duidelijke strepen langs de fietsstroken op de Sloterweg. Al met al een enerverend jaar en 2017 zal niet anders zijn.

Sjoerd Jaasma, voorzitter van de dorpsraad.

Uit de Westerpost van 18 januari 2017.

Vrijdag 13 januari 2017 – 20.00 uur

Onder het genot van een hapje en een drankje, zal de voorzitter van de Dorpsraad, Sjoerd Jaasma, met ons een terugkijken op het jaar dat achter ons ligt en vooruitblikken naar het komende jaar. Wat staat te wachten voor onze omgeving.

Mevrouw Emma Los, zal onder andere spreken over de historie van de Sloterweg en Osdorperweg. Emma Los is historicus en (co)auteur van verschillende boeken over de Amsterdamse en Nederlandse geschiedenis, waaronder de ’tijdreisgids’ Amsterdam voor vijf duiten per dag, De Canon van Amsterdam, De Canon van het Onderwijs, de historisch-culinaire reisgids Proef Noord-Holland en het publieksboek bij de tentoonstelling Hollanders van de Gouden Eeuw in de Hermitage. Daarnaast publiceert ze regelmatig in Ons Amsterdam

Datum: Vrijdag 13 januari 2017
Plaats: Het verenigingsgebouw van de tuinvereniging VAT in Sloten, Lies Bakhuyzenlaan 17.
Tijd: inloop vanaf 19.30 uur, aanvang 20.00 uur
We hopen u allen te mogen ontmoeten.

De Dorpsraad

Uit: de Westerpost van 11 januari 2017.