In de naoorlogse jaren is op grote schaal de bestaande historische bebouwing langs de Sloterweg gesloopt. Ook op plaatsen waar later niets met het braakliggende terrein werd gedaan. Nu wil de gemeente/stadsdeel percelen uitgeven voor bebouwing.

Hoewel indertijd de eigendommen voor zeer lage prijzen zijn verkregen, onder invloed van de crisis in de jaren dertig van de vorige eeuw, wil de gemeente de grond nu voor zeer hoge prijzen in erfpacht uitgeven. Het idee dat indertijd verdreven families of de nazaten ervan in staat zouden moeten worden gesteld om hier te bouwen lijkt daarmee uit het zicht.

Daarnaast zijn er zorgen over bouwvolumes en de bescherming van het dorpsbeeld en het historische karakter van de Sloterweg. Behoud en versterking van deze waarden is van grote betekenis en betaalt zich meer dan uit aan de toekomstige generaties. Daarover zal de dorpsraad binnenkort overleg voeren met de bestuurscommissie (stadsdeelbestuur). De onderstaande punten komen daarbij aan de orde.

1. Bruggen in plaats van dammen over de sloot naar de kavels. Indertijd is hard toegezegd door het toenmalige stadsdeel Slotervaart dat er bruggen zouden komen, omdat dit zo bepalend is voor de voortzetting van de cultuurhistorische waarden aan de Sloterweg. Dat nu wordt aangeven dat dit technisch niet goed mogelijk is, is onbegrijpelijk. Betoogd wordt dat “bruggen met dergelijke (zwaardere) constructies lastig aan te brengen zijn in de waterkering (Sloterweg)”. Elders op de weg is het overal wél gelukt om bruggen naar kavels te bouwen. Dat zijn mooie degelijke bruggen, die aan alle normen en veiligheid voldoen. Waarom zouden soortgelijke bruggen hier niet ook gebouwd kunnen worden? Maar ook bij de politieschool.

2. Bouwafstand vanaf de sloot: Indertijd is afgesproken met rechtsvoorganger stadsdeel Slotervaart dat bebouwing tenminste op 5 meter afstand van de perceelrand, de wegsloot, ligt. Deze afspraken zijn in het bestemmingsplan opgenomen. De rooilijn van nieuwe woningen zou tenminste vijf meter uit de kavelgrens – dit is dus feitelijk vanaf de sloot – komen te liggen en niet op 5 meter vanaf de Sloterweg.

Voor alle duidelijkheid: De afspraken betreffen de afstand vanaf de sloot (aan kavelzijde) tot aan de bebouwing: díe moet tenminste vijf meter bedragen! De kavels beginnen bij de slootkant; vanaf daar dient er tenminste vijf meter tuin (geen parkeerplaats!) open te blijven alvorens de bebouwing begint. Dát zijn de voorwaarden die zijn vastgelegd en waaraan moet worden vastgehouden. Alleen dán worden de unieke cultuurhistorische waarden van de Sloterweg voldoende gerespecteerd.

Gelukkig zijn de kavels van de nieuw te bouwen huizen groot genoeg om aan de Sloterwegzijde vanaf de sloot vijf meter voor tuin te reserveren. Bij de andere kavels elders wordt ook gerekend vanaf de slootkant en niet vanaf de Sloterweg; deze nieuwe bebouwing zal dan ook op deze manier mooi gaan aansluiten bij de bestaande bebouwing.

We zullen onze reactie aan de leden van de Bestuurs Commissie sturen en hopen dat het Dagelijks Bestuur oude afspraken nakomt.

Nico Jansen (met dank aan Tamar).

Uit: de Westerpost van 3 juni 2015.

In de Sloterkerk, Osdorperweg 22, te Amsterdam zal op zondagmiddag 14 juni 2015 om 15.00 uur een matineeconcert gegeven worden.

Traditiegetrouw als laatste concert van ons muzikale seizoen zullen studenten van het Conservatorium Amsterdam een optreden verzorgen. Een twaalftal talentvolle en enthousiaste studenten zullen een wervelend en veelzijdig programma ten gehore brengen.

Naast A. Piazolla en A. Jolivet o.a. de 6 Bagatellen van G. Ligeti. Fluit, hobo, klarinet, hoorn, fagot en de marimba, al deze instrumenten zullen in afwisselende formaties te horen zijn. Meer informatie zoals gewoonlijk op onze website: www.sloterkerk.nl, waar u het volledige programma kunt vinden.

De toegangsprijs bedraagt 9 euro, inclusief consumptie na afloop. Inlichtingen en reserveringen via email: concert@sloterkerk.nl

Wij hopen u weer te mogen begroeten om samen van dit concert te genieten.

Namens de Stichting Vrienden van de Sloterkerk,
met vriendelijke groet,
Aukje de Vries.

Nieuw-West – Op 20 mei 2015 stond de Bestuurscommissie (BC) onder andere stil bij twee aanvragen voor dancefestivals in De Oeverlanden. Ook kwam het reglement voor de nog te benoemen adviescommissies aan bod.

Door: Cees Fisser (@CehabeeF)

Het stadsdeel heeft er bijna 5 (!) maanden over gedaan om vergunning te verlenen voor twee evenementen in De Oeverlanden van De Nieuwe Meer. Uiteindelijk is die vergunning slechts 3 (!) dagen voor aanvang verleend: op 20 mei rond 16 uur voor dancefestivals op 23 & 24 mei. Hierdoor was er geen tijd meer voor belanghebbenden die tegen deze vergunning bezwaar zouden willen maken, om vóór de festivals bij de bestuursrechter een zogeheten ‘voorlopige voorziening’ te vragen. De Nationale Ombudsman heeft een vergelijkbare situatie in De Bilt vorig jaar beoordeeld als “in strijd met het vereiste van fair play”.

Insprekers en BC-leden
De heer Banshi van Paviljoen Aquarius, pal naast het festivalterrein, en Liesbeth Stricker, voorzitter van Vereniging De Oeverlanden Blijven, hadden er geen goed woord voor over. Zij hadden van het stadsdeel nog niet eens een antwoord gekregen op de bezwaren die zij tegen de dancefestivals hadden ingediend. Naast de slechte ervaringen met de organisator vorig jaar, de geluidsoverlast tijdens de festivals en de schade aan de natuur, is Recreatiepark De Oeverlanden weer elf dagen lang niet toegankelijk voor overige recreanten wegens de op- en afbouw van de festivals. Ook de BC-leden Simone Plantinga (GroenLinks) en Gerard Molewijk (BNW81) wilden weten hoe het zit en hadden daartoe hun ‘mondelinge vragen’ vooraf schriftelijk ingediend.

Laatste keer geweest! BC-voorzitter Achmed Baâdoud (PvdA), belast met openbare orde en handhaving, antwoordde “dat het stadsdeel geen juridische middelen had om de festivals te weigeren”. Wel had hij “geprobeerd deze organisator te verleiden om ergens anders naar toe te gaan”. Baâdoud dacht hierbij aan een braakliggend terrein in Westpoort – Sloterdijk III, waar je zonder overlast of schade een kanon kunt afschieten. Op 18 mei is procesverbaal opgemaakt, omdat de festivalorganisator – zonder vergunning – al bezig was met de opbouw. Na afloop zal een gespecialiseerd bedrijf het festivalterrein schoonmaken…

Daarnaast heeft Baâdoud met zijn twee collega’s in het DB besloten “dat het wat hen betreft de laatste keer is”! Hij zal een voorstel aan de BC voorleggen om de Evenementennota Nieuw-West [die echter niet door de burgemeester is bekrachtigd, CF] te wijzigen, opdat met ingang van 2016 in De Oeverlanden geen dancefestivals meer gehouden mogen worden. Jeroen Mirck (D66) raadde het DB aan, om B&W nu alvast daarover te informeren. Fred Siegel (VVD) is benieuwd of B&W dat besluit van de BC zal overnemen. Albert Witting (CDA) raadde het DB aan om voor de evenementen die nog dit jaar aangevraagd zijn, “tijdig een vergunning af te geven, opdat belanghebbenden desgewenst nog bezwaar kunnen indienen”. In elk geval is het laatste woord over het gebruik van De Oeverlanden voor evenementen nog niet gesproken…

Uit: de Westerpost van 27 mei 2015.

Cadeau voor Jarig Natuurpark Vrije Geer:

De ooievaars zijn geboren!

Wie had dát gedacht? Toen we in de natte en gure winter van 1994-’95 dagenlang sprokkelden naar handtekeningen en er uiteindelijk 29.757 aan de Amsterdamse wethouder konden overhandigen… Dat het allemaal gelukt is! Nu – na twintig jaar – genieten we dagelijks van dit prachtige parkje, dat enthousiaste vrijwilligers samen met het stadsdeel onderhouden met – ja, ja – nu eindelijk… kleine ooievaartjes!

Het leek allemaal zo logisch en dus eenvoudig: Hou het zicht op het oude dorp Sloten intact. Bouw overal daaromheen nieuwe woonwijken (Nieuw-Sloten en De Aker), maar gun ons die groene buffer. Dan hebben ál die nieuwe omwonenden meteen een fijne plek om dicht bij huis even te wandelen, te zitten of wat natuur op te snuiven.

Zo gek was dat niet, maar de gemeente Amsterdam dacht daar anders over. Die wilde hier (dure, want dicht bij het oude dorp) woningen bouwen. We hebben ons toen georganiseerd in het Comité Behoud Weilandje Vrije Geer . Alle gewone inspraakkanalen leverden helaas niet het gewenste resultaat. Er zat toen niets anders meer op: áls we voor het groen kozen, móesten we een referendum daarover organiseren. Op dat moment wisten we nog niet wat we ons op de hals haalden, en dat is misschien maar goed ook.

Groen dicht bij huis!
Toen alle benodigde handtekeningen met hulp van zeer zeer velen (!) waren ingeleverd, diende de volgende drempel zich aan: 34,1% van de Amsterdammers (186.159 mensen) moest gaan stemmen en een meerderheid van hen moest ONeens stemmen.

Probleem: De meeste stemmers hadden geen idee van het bestaan van het dorp Sloten, laat staan van het Weilandje. Daarom hebben we de discussie zo veel mogelijk verschoven naar de noodzaak tot het behoud van groen dicht bij huis. Overal in de stad speelden wel soortgelijke problemen en ‘ons’ Weilandje werd symbool voor al dat bedreigde groen. De ‘bedreigde groene plekkenkaart van Amsterdam’ bleek later een goede strategische keuze, die ons de winst bezorgde en óók positieve gevolgen had voor vele andere groene plekken. Om al die Amsterdammers alles uit te leggen en vervolgens naar de stembus te krijgen, hebben we een grote campagne opgezet.

Ook Carry Tefsen hielp mee!
Tegelijkertijd werd er nog een referendum gehouden over de Stadsprovincie Amsterdam. Al snel bleek dat deze onderwerpen heel verschillende doelgroepen aanspraken en dat beide referenda elkaar dus flink konden steunen. Maar, we waren en bleven verantwoordelijk voor onze eigen campagne en resultaten.

Gelukkig ondervonden we overal medewerking. Oud-leerling van de Sloterschool en tekenaar Dick Bruynestein maakt het logo. Hij, Carry Tefsen (Mien Dobbelsteen) en Gregor Frenkel Frank (Ook dat nog!) riepen in commercials op AT5 op om toch vooral ONeens te gaan stemmen. Naarmate het referendum dichterbij kwam, werd de campagne en gratis publiciteit krachtiger. We waren niet meer weg te slaan van de radio, (nationale) TV, uit de (nationale) kranten en van informatiemarkten en -bijeenkomsten (met rondleiding ter plaatse en door het dorp) – overal waar we konden, schreeuwden we om aandacht.

Gewonnen!… en toen…
Op 17 mei 1995 stemde maar liefst 38,2% van de Amsterdammers voor ons referendum, van wie 88,3% vóór het groen! Daarmee hadden we de opkomstdrempel ruim gehaald! Dit prachtresultaat werd bereikt met de hulp van VELEN!

Hierna had de gemeente nog ‘even’ nodig om de afhandeling te regelen. Zij hadden namelijk helemaal niet gerekend op verlies. Samen met stadsdeel Osdorp hebben we het nieuwe natuurpark vormgeven. Het werd in het voorjaar van 2003 officieel geopend. Sindsdien is het park gaan groeien en bloeien tot een volwaardig onderdeel van de Ecologische Hoofdgroenstructuur De Groene AS. Het werd een paradijs voor insecten en vogels. De kievit met zijn melancholieke roep en zijn aandoenlijke donsjongen… Talloze wilde en krakeenden, de grauwe gans, waterhoen en meerkoet… en nu dus ook de ooievaar! Tot in lengte van jaren zullen heel veel dieren én mensen even de drukte en hectiek van de stad kunnen ontvluchten in deze kleine idyllische groene oase, zo vlak bij een van de dichtstbevolkte delen van ons land!

Daarom: Iedereen van harte gefeliciteerd met dit prachtige resultaat. En eh… blijf er vooral van genieten!

Tamar Frankfurther

Twintig jaar geleden, en 10 dagen

Als de dag van gisteren herinneren we ons de winst van Ajax in de EuropaCup. Toen wonnen we wel in Wenen. Maar juist een week ervoor vond er een niet meer geëvenaarde politieke gebeurtenis plaats, een referendum om het weiland van Sloten onbebouwd te laten en een referendum om Amsterdam op te heffen een er een stadsprovincie van te maken. Inmiddels bestaan referenda niet meer, de politiek vertrouwt het de burgers niet meer toe. Alle andere referenda waren niet rechtsgeldig vanwege een te lage opkomst. Tamar was direct betrokken bij de organisatie van de actie ‘Red het weilandje’.

Uit: de Westerpost van 27 mei 2015.

Nieuw-West – Trots overhandigde eindredacteur Daphne de Wijs het eerste exemplaar van het jubileumboek ‘Natuurlijk Noordelijke Oeverlanden’ aan journalist en schrijver Abdelkader Benali.

Door: Cees Fisser (@CehabeeF)

In NME-centrum ‘De Waterkant’ presenteerde de Vereniging De Oeverlanden Blijven (VDOB!) afgelopen zaterdag het jubileumboek ‘Natuurlijk Noordelijke Oeverlanden’. In 115 pagina’s bespreken negen auteurs/specialisten de geschiedenis én alle plant- en diergroepen die in het gebied voorkomen. Het boek is rijk geïllustreerd met kleurenfoto’s. Aan de hand van die foto’s bespraken de redacteuren Tello Neckheim en Ruud Jansen enkele opvallende onderdelen uit het boek.

Natuuronderwijs en excursies
Het boek laat zien hoe divers de flora en fauna van het gebied is. Het resultaat van meestal jarenlange inventarisaties. Tot nu toe zijn er meer dan 2.500 soorten bekend. De auteurs verwachten dat er nog honderden soorten niet zijn opgemerkt.

De VDOB! toont met dit boek aan, hoe kostbaar de natuur van de Oeverlanden is. Neckheim: “Als we het gebied niet in stand houden, verliezen we veel. Jaarlijks komen bijna duizend leerlingen voor natuuronderwijs naar de Oeverlanden. Het is een plek waar je veel leuke planten en dieren tegenkomt.” Verspreid over het jaar organiseert de VDOB! ook een stuk of tien excursies door het gebied, telkens met andere thema’s, zoals een plantenexcursie (7 juni), libellen (5 juli), waterdieren (30 augustus), paddenstoelen (11 oktober). Op 7 november kunnen belangstellenden tijdens de ‘Natuurwerkdag’ meewerken met de beheervrijwilligers.

Eerste exemplaar uitgereikt
Toen was het tijd voor de eindredacteur van het boek, Daphne de Wijs (tevens vice-voorzitter van de VODB!), om het eerste exemplaar uit te reiken aan niemand minder dan journalist en schrijver Abdelkader Benali.

Benali traint als fanatiek hardloper veel in het Amsterdamse Bos en bezoekt soms ook de Noordelijke Oeverlanden. Nadat hij het boek in ontvangst genomen had, zei hij: “Wat we niet genoeg kunnen uitleggen aan projectontwikkelaars en de gemeente is: De natuur creëert ruimte, die ruimte creëert leefbaarheid, en die leefbaarheid creëert dat de stad leuk is! Dat mensen komen naar de stad en er graag blijven wonen. Als je dáár concessie aan doet, dan vertrekt de leefbaarheid.” Benali prees het bestuur en de andere vrijwilligers van de VODB! dat zij er al 31 jaar voor zorgdragen dat de natuur daar blijft bestaan.

Overigens: volgens het Stedelijk Programma van Eisen uit 1988 is de hoge bebouwingsdichtheid in de wijk Nieuw Sloten, stedenbouwkundig alleen verantwoord omdat het natuur- en recreatiegebied De Oeverlanden op steenworp afstand van de wijk ligt en gezien kan worden als ‘de achtertuin’ van de wijk.

Jublileumboek te koop
Het jubileumboek is in beperkte oplage (1500 stuks) gedrukt, en zal niet overal in Amsterdam bij boekwinkels verkrijgbaar zijn.

Het is te bestellen door € 15 – meer mag ook – over te maken op rekening NL 47 INGB 0004 0688 09 t.n.v. De Oeverlanden Blijven!, onder vermelding van ‘Jubileumboek’ én natuurlijk uw adres waar u het boek wilt ontvangen.

Meer informatie over de VDOB! vindt u op www.oeverlanden.nl .

Uit: de Westerpost van 20 mei 2015.

Dinsdag 5 mei 2015 organiseerde de Dorpsraad in de speeltuin van Sloten een brunch met muziek en voordracht om samen de bevrijding te vieren. De Westerharmonie blies er stevig op los met veel klassieke nummers uit die tijd, van Amerikaanse of Engelse origine. De weergoden waren ons welgezind de eerste paar uur, zodat we het eten goed lieten smaken in de open lucht, maar tegen enen sloeg regen en hagel tegen de ramen.

Gelukkig is er een ruime accommodatie binnen zodat ieder een daar een goed heenkomen kon vinden. Daar hield Wout Dreschler een voordracht met historische foto’s uit de overgangsperiode van begin mei tot eind juni 1945. Een aantal dorpelingen, waaronder zijn vader, kassier/bankier van de Boerenleenbank aan de Sloterweg 919, het hoofd van de school aan de Osdorperweg, de plaatselijke politieagent, en anderen, hadden zich verenigd in een afdeling van de Binnenlandse Strijdkrachten. Dit was niet een strijdorganisatie maar bedoeld voor handhaving van orde en rust na het einde van de bezetting. Door het wapenstilstandsverdrag tussen de geallieerden en de Duitsers werd de rol van de BS sterk beperkt.

Na 5 mei hebben de mensen van de BS in ons gebied zich bezig gehouden met het aanhouden van ‘foute’ Nederlanders. Deze werden opgesloten in een schuur achter de voormalige tramremise. De leden van de BS kwamen veelal voort uit het verzet. In tegenstelling tot Badhoevedorp is daar in onze omgeving niet heel veel sprake van geweest. Dat valt ook wel te verklaren uit de toenmalige geografische situatie van het polderland, weinig wegen en op strategische punten de aanwezigheid van Duitsers met luchtafweergeschut, of inkwartiering in de dorpen.

Wout Dreschler beschrijft de situatie op de Boerenleenbank als een soort waarnemingspost, aan de achterzijde van het huis dat aan de zuidzijde van de Sloterweg stond, ter hoogte van waar nu de Anderlechtlaan kruist, had men een vrij uitzicht naar het zuidwesten, over de Riekerpolder richting Schiphol. Dat bood een blik op de luchtoorlog en begin mei 1945 op de voedseldroppings op Schiphol. Een interessante voordracht die volgend jaar ook in boekvorm wordt uitgebracht.

De Dorpsraad heeft een prachtige viering van 70 jaar bevrijding georganiseerd, door veel mensen bezocht, gezellig, en goed van eten en drink en. Passend bij de aard en karakter van deze dag.

Een ander project is dat van Pim Ligtvoet die later deze bevrijdingsdag een presentatie hield in Nieuw Sloten. Hij zoomt in op het leven van de gewone bewoner van stad en land van Amsterdam-West gedurende de bezetting. Over de vele slachtoffers die vielen in die jaren. Ook over het drama van de enkele joodse bewoners hier, bijvoorbeeld de familie Meijer, die tot vlak voor de oorlog de slagerij in de Dorpsstraat hadden. Of een telg van de Van der Broek-familie, van de latere supermarkt, die voor een kleinigheid door de Duitsers wordt afgevoerd en nimmer terugkeert. Hiervan zal eind dit jaar een publicatie verschijnen.

Nico Jansen.

Uit: de Westerpost van 20 mei 2015.

Zaterdag 16 mei 2015 om 15.30 uur overhandigde Liesbeth Stricker, voorzitter van de vereniging De Oeverlanden Blijven, het eerste exemplaar van het boek ‘Natuurlijk Noordelijke Oeverlanden’ aan schrijver Abdelkader Benali. Met het boek toont de vereniging aan hoe kostbaar de natuur in de Oeverlanden is. De uitreiking vond plaats in NME-centrum ‘De Waterkant’, aan het begin van het Anton Schleperspad.

Door: Cees Fisser (@CehabeeF)

De vereniging ‘De Oeverlanden Blijven!’ (VDOB) bestond in 2014 dertig jaar. Ter gelegenheid daarvan brengt de VDOB het jubileumboek ‘Natuurlijk Noordelijke Oeverlanden’ uit. In dit boek worden alle voorkomende plant- en diergroepen besproken en op kleurenfoto’s getoond. Ook de geschiedenis van het gebied komt aan bod.

Kostbare natuur
VDOB-voorzitter Liesbeth Stricker: “De VDOB toont met dit boek aan hoe kostbaar de natuur in de Oeverlanden is. Het is nog steeds van belang om voor de natuur op te komen. Het begint namelijk een trend te worden om muziekfestivals in natuurgebieden te organiseren. Dat dit ten kostte gaat van de natuur en van het plezier van dagrecreanten zal de politiek [lees: de Bestuurscommissie Nieuw-West en de burgemeester, CF] kennelijk een worst zijn.”

Het NME-centrum De Waterkant, aan het begin van het Anton Schleperspad aan de noordoever van De Nieuwe Meer, is alleen te voet of per fiets bereikbaar. Het boek is vanaf half juni te koop voor € 15.

Meer informatie op: www.oeverlanden.nl

Uit: de Westerpost van 13 mei 2015.

In april en mei wisselen Koningsdag, Dodenherdenking en viering van de Bevrijding elkaar af. Op maandag vond de herdenking bij het monument aan de Osdorperweg plaats.

Hieronder de bijdrage van Ray Kentie, die namens de dorpsraad hier een toespraak hield. Dinsdag 5 mei was er een zeer geslaagde brunch in de speeltuin waar de Dorpsraad 70 jaar bevrijding vierde. Volgende week zal het verslag hier van in deze rubriek staan.

Ik heet u allen welkom op deze 4 mei herdenking namens de Dorpsraad Oud-Osdorp Sloten. Mei 1940 tot mei 1945, de Tweede Wereldoorlog in Nederland en de overzeese gebiedsdelen, vooral ook in Nederlands-Indië is de gifbeker niet voorbij gegaan. Het begon 75 jaar geleden en eindigde 70 jaar geleden, jubileumjaren. Morgen vieren we het feest van de bevrijding, vandaag herdenken we de donkere periode. De slachtoffers, de gevallenen, de doden, het geweld, de onderdrukking door het kwaad.

In het bijzonder, op deze plek staan we even stil bij 2 Osdorpers, Petrus Bierman, gesneuveld 10 mei 1940 en Jan Kars, gesneuveld 20 october 1944, zij staan hier op dit monument achter mij vermeld. Zij staan hier vanavond niet, wij wel, wij denken aan hen. Nederland was de dodendans van de Eerste Wereldoorlog ontsprongen, dacht lang dat zoiets in ons kleine landje niet meer zou plaats vinden. We werden in mei 1940 ruw uit deze illusie gewekt. Een overval in de vroege morgen, mei 1940. Chaos, paniek, ongeloof, verwarring, gelijk al de eerste slachtoffers, soldaten, burgers. We probeerden wat we konden, vechten tegen een immense geoliede goed getrainde oorlogmachine, er was geen houden aan. Al snel maakte we kennis met terreur, het bombardement op Rotterdam en de onvermijdelijke capitulatie.

Daarna begon het grove werk, stap voor stap, roof, onderdrukking, collaboratie, verzet, dwangarbeid, dood en verderf, honger en het aller ergste de Jodenvervolging, deportatie en moord. Het koste het leven van 280.000 Nederlanders, het land verwoest, Nederland zou nooit meer het zelfde zijn. 30.000 dwangarbeiders kwamen niet terug uit Duitsland. Van de 107.000 joodse Nederlanders, waarvan 18.000 kleine kinderen, kwamen er maar 3.000 terug, verschrikkelijk, onvoorstelbaar.

75 jaar geleden begon de Tweede Wereldoorlog hier in Nederland. Landgenoten die dit destijds als puber heb ben meegemaakt zijn nu 90 jaar en ouder, een generatie die langzaam afscheid neemt. Nog maar zo’n 12% van de bevolking heeft de Tweede Wereldoorlog bewust of onbewust meegemaakt. Bijna iedereen die hier nu staat is er niet of niet bewust bij geweest. Toch staan wij hier samen en gedenken… Ik en ik hoop u allen, zouden willen dat dit gedenken, hier op deze plek, op deze wijze, nog heel lang, generaties lang, door zal gaan.

Natuurlijk zal de directe band met de Tweede Wereldoorlog over tientallen jaren minder bewust worden, zeker als ook de tweede generatie afscheid zal nemen. Er zijn een flink aantal belangrijke redenen voor mijn hoop.
• Allereerst mogen we de enorme hoeveelheid slachtoffers niet vergeten, respect voor hun offer voor Nederland.
• Door hen en de omstandigheden er omheen te gedenken, worden we hopelijk teruggebracht naar de kern van ons mens zijn, ons mededogen wordt opgewekt, humaniteit, empathie; dit nooit weer alstublieft.
• Hopelijk reflecteren we deze gevoelens op het heden en onze reacties op de wereld waarin we nu leven.
• Ook nu zijn er oorlogen, is er onderdrukking zijn er onschuldige slachtoffers die lijden, miljoenen vluchtelingen, angst dood en verderf.
• We kunnen ons niet aan het heden onttrekken, we mogen ons zelf niet toestaan de andere kant op te kijken, niet aan het lijden, ook niet aan die oorlogen. Er zijn vredesmissies waar Nederlandse militair en sneuvelen. We hoeven maar te denken aan de 150 oorlog-slachtoffers van de MH 17 gevallen in een oorlog waarvan wij dachten dat die op veilige afstand was, wij gedenken ook hen.

Wanneer over 75 jaar, hier op deze plek, een paar generaties verder, nog steeds herdacht wordt, hebben we God zij dank, waarschijnlijk niet een oorlog gehad op Nederlandse bodem. Laten we voorzichtig zijn, de wereld nu is nog veel meer een internationale wereld als in 1940, de wereld is kleiner, dichterbij, laten we niet naïef zijn als in de dertiger jaren.

Alleen als wij gedenken, overdenken ons mededogen en geweten laten spreken, mede door hier op 4 mei stil te blijven staan, maken we een kans op een iets betere wereld, vanuit ons zelf, vanuit het gedenken, samen. Het lijden en sterven van alle Nederlandse Oorlogslachtoffers, die van de Tweede Wereldoorlog en daarna, zal daar dan toe bijdragen, hun offer mag niet voor niets zijn geweest. Dat zijn wij als overlevenden aan hen, en bovenal aan ons zelf, verplicht.

Ray Kentie, Dorpsraad-lid 4-mei 2015, Oud-Osdorp.

Uit: de Westerpost van 13 mei 2015.

Begin deze maand verraste het stadsdeel met de aankondiging van uitgifte van bouwkavels aan de Sloterweg. Eén locatie, naast Sloterweg 1081, was oud nieuws en zat al lang in de planning.

Een ander gebied, de zogenaamde locatie C bij Sloterweg 711-715 en 745 is geheel nieuw. Het grootste gebied waar kavels in de aanbieding komen, kende al lang bouwplannen, namelijk het parkeerterrein van het sportpark Sloten, nu aangeduid als locatie B.

De informatieavond op 20 april in de Molen van Sloten was druk bezocht. Ook de Dorpsraad was vertegenwoordigd en heeft daar zijn zorgen uitgesproken over deze nieuwe plannen. Niet dat de Dorpsraad tegen zelfbouw is, zeker niet. Maar een aantal zaken willen we toch graag nog eens goed met het stadsdeel bespreken.

Eén groot punt van zorg en ergernis is het verdwijnen van betaalbare starterswoningen uit de plannen voor het gebied bij het sportpark. Daar is in het verleden in een goed overleg met alle partijen een plan opgesteld dat voorzag in nieuwbouw, uitdrukkelijk ook voor starters uit het gebied. De plannen gingen uit van betaalbare woningen in karakteristieke stegen, zoals die ook in het Dorp zijn te vinden. Deze woningen zijn verdwenen en hebben plaats gemaakt voor kavels van 3 tot 4 ton elk.

Op geen van de plekken voorzien de plannen overigens in betaalbare woningen, in die zin is er nog niet veel te merken van deelname van de SP in het Dagelijks Bestuur van de Bestuurscommissie. Geen plekken voor starters, maar dure bouwgrond voor luxe woningen.

Naast deze bedenkingen is er nog een aantal andere zaken die aandacht verdienen. In een ook breed gedragen proces van cultuur -historische verkenning tot bestemmingsplannen, is besloten dat in het gebied geen sloten meer gedempt worden. Alleen echte bruggen zouden worden gebruikt. De nieuwe plannen voorzien echter weer in zogenaamde duikers. En bij lokatie C verdwijnt een aanzienlijk stuk groen, juist ook karakteristiek voor de Sloterweg. De oude arbeiders woning die zal moeten verdwijnen op nummer 711 heeft volgens het Stadsdeel geen monumentale waarde. Toch is het nog één van de weinige echt authentieke bouwwerken aan de Sloterweg.

Genoeg reden dus voor de Dorpsraad om de plannen nog eens kritisch tegen het licht te houden.We houden u op de
hoogte.

Dorpsraad Sloten-Oud Osdorp

Uit: de Westerpost van 6 mei 2015.

Met ingang van de komende winterdienstregeling wordt buslijn 192 naar Schiphol opgeheven en rijdt bus 145 niet meer over de Sloterweg. Ditlaar, Vrije Geer en Sloterweg zullen dan geheel verstoken zijn van openbaar vervoer. Daarnaast zal bus 145 niet meer naar het Leidseplein rijden, maar krijgt de bus Station Lelylaan als eindhalte. Dit staat in de Lijnennetvisie 2018 van de Stadsregio Amsterdam.

Voorstel Busnet Sloten en omgeving 2016.

Sinds de paardentram rijdt is er al openbaar vervoer over de Sloterweg richting het centrum van Amsterdam. En sinds jaar en dag beschikt het dorp over een snelle verbinding met Schiphol. Aan dat alles dreigt nu een eind te komen!

Gelukkig moet er nog inspraak komen, maar – als we succesvol willen zijn – is het wél van belang dat iedereen meedoet. Daarom een oproep aan alle besturen van volkstuinparken, sportverenigingen van Sportpark Sloten, alle andere verenigingen en stichtingen en bewoners: klim in de pen en laat weten dat deze veranderingen niet doorgevoerd mogen worden. U kunt de Lijnennetvisie 2018 inzien op: www.stadsregioamsterdam.nl en dan doorklikken naar ‘vergaderkalender’ en dan naar de regiovergadering van 28 april 2015 gaan.

Laat van u horen en stuur uw brief zo snel mogelijk naar de heer R. Smit van de Reizigers Adviesraad Stadsregio Amsterdam (RAR): Postbus 606, 1000 AP Amsterdam of r.smit@stadsregioamsterdam.nl

Tamar Frankfurther, bezorgde inwoner van Sloten.

Uit: de Westerpost van 6 mei 2015.