Algemeen

Muziekliefhebbers opgelet: drie concerten

Het wordt lastig kiezen dit weekend. Er zijn namelijk maar liefst drie concerten die u kunt bezoeken. Het begint op zaterdagavond. Dan is er om 20.15 uur een concert in de Sloterkerk van het Vocaal Ensemble TIEN onder leiding van JanJoost van Elburg. Op zondagmiddag zijn er twee concerten, het eerste is het Hermitagekoor in de Sloterkerk om 15.00 uur en het tweede concert is van de Slotense Marieke Schneemann. Dat concert vindt plaats in Felix Meritis. Meer informatie hierna.

Vocaal Ensemble TIEN zingt Engelse Renaissancemuziek

Naast de vrijwel maandelijkse MATINEE CONCERTEN op de zondagmiddag in de Sloterkerk, worden in de Sloterkerk ook andere concerten gegeven. Zo zal op zaterdag 14 december om 20:15 uur het Vocaal Ensemble TIEN onder leiding van JanJoost van Elburg een tweeledig a capella-programma met koormuziek rond Engelse renaissancecomponisten onder de titel Sorrow & Bliss ten ten gehore brengen. Sloterkerk, Het eerste deel is gewijd aan prachtige klaagzangen. Centraal staan daarbij de polyfone Lamentations of Jeremiah I en II van Thomas Tallis (ca. 1505-1585), vol sublieme melodielijnen en fijnzinnige dissonanten. Ook zingt TIEN How are the mighty fallen van Robert Ramsey en When David heard van Thomas Tomkins. Het tweede deel van het programma is lichtvoetiger van aard en bevat composities van Byrd, Palestrina en Pachelbel. Zie verder www.vocaal-ensemble-tien.nl en www.sloterkerk.nl. Toegang € 12,50 / kinderen-studenten € 10,00.

Reserveren graag via janneke@jipscompany.com

Adres Sloterkerk: Osdorperweg 22 te Amsterdam.

Het Hermitagekoor met Russische Kerstliederen

Op zondagmiddag 15 december 2013 is er om 15 uur in de Sloterkerk, Osdorperweg 22 te Amsterdam het traditionele kerstconcert.

Muziek uit de rijke schatten van de Russische zangcultuur zullen ten gehore worden gebracht door het Hermitagekoor.

Evenals vorig jaar heeft de Stichting Vrienden van de Sloterkerk dit uit Zaandam afkomstige koor bereid gevonden om te komen optreden.

Dit in 2003 opgerichte gemengde koor staat onder leiding van de uit Rusland afkomstige zangeres Natalja Yakovleva.

Deze sopraan woont sinds 2000 in Nederland, Zij won meerdere prijzen en vertolkt diverse rollen in verschillende opera’s o.a. bij de ROBECO zomerconcerten. Hoewel deze naam wellicht voor sommige bezoekers van de matinee concerten onbekend is, is het komende optreden geen debuut voor haar in de Sloterkerk. Zij is namelijk al jarenlang solo-soliste van het HERMITAGE KOOR en vanaf 2013 de dirigente.

Vast onderdeel van het programma zijn onder andere het Onze Vader (Ottsje Nas) en het Stille nacht.

Ingetogenheid, solozang, uitbundige expressie: met deze kernwoorden is de Russisch-orthodoxe muziek te typeren. Bekend is vooral de afwisseling tussen solozang en het koor.

Informatie
Meer info over het Hermitagekoor zie www.hermitagekoor.nl en de website www.sloterkerk.nl, waar het gehele programma is terug te vinden.

Na afloop is er onder het genot van een consumptie gelegenheid om met de musici en met elkaar nog na te praten. De toegangsprijs bedraagt 8 euro inclusief consumptie.

Reserveren bij voorkeur via concert@sloterkerk.nl of anders via tel. 020-6157692.

Schneemann & Co met Joke Harmsen: Stil de tijd

Wat is tijd? Van wie is de tijd? De tijd lijkt in de Westerse samenleving vooral een economisch principe te zijn geworden: tijd is geld. Muziek en literatuur maken ons echter ontvankelijk voor een andere, meer bezielde ervaring van tijd, die niet door schaarste en versnelling gekenmerkt wordt. Muziek en literatuur hebben een geheim verbond met de tijd. Ze laten ons met verstilling en verdieping op adem en tot rust komen, en voeren ons mee naar een ervaring van tijd, die ons breder in plaats van smaller maakt, ons inspireert in plaats van opjaagt.

Schneemann & Co. en Joke Hermsen stillen de tijd in een programma met muzikale verrassingen, waarin filosofische aforismen, prozafragmenten en gedichten over tijd afgewisseld en aangevuld worden met muziek en beeld.

Er klinkt muziek van Dimitri Shostakovich, John Cage, J.S. Bach, Philip Glass, Peter Lunow (wereldpremière), Ned Rorem en James Tenney.

En na afloop de verrukkelijke Schneemann Soup!

Zondagmiddag 15 december, 15.00 uur Felix Meritis Amsterdam.

Toegang: € 22,50. Kortingen: CJP / student € 10.

www.felix.meritis.nl

Uit: de Westerpost van 11 december 2013.

 

Lokale democratie en de participatiemaatschappij

Dorpsraad zoekt nieuwe kandidaten. Meldt u aan.

“Wat heb dat nou voor zin, zo’n Dorpsraad?” Hoe vaak wordt mij die vraag wel niet gesteld als ik over mijn lidmaatschap van dit jubilerend instituut vertel. “Hebben jullie iets te zeggen dan?” Met deze zinnen opende Piet Renooy zijn verhaal in de jubileumuitgave van de Dorpengids 2013. De rest van zijn verhaal is een pleidooi voor het in standhouden en ondersteunen van lokale structuren en instituties.

Bij het begrip ‘lokaal’ moeten we zowel klein als groot denken. Klein is bijvoorbeeld een straatcomité, vaak als onderdeel van een grotere structuur zoals een buurt. Buurtcomités organiseren zich dan weer in een wijkorgaan of in ons gebied in een Dorpsraad. En deze Dorpsraad is dan weer een ‘element’ binnen het geheel van het deelraadgebied Nieuw-West.

Gesprekspartner
De Dorpsraad is een gewaardeerd gesprekspartner van het Stadsdeel. Zoals Piet Renooy het mooi verwoordde: “De Dorpsraad vormt ook het kanaal waarlangs veel meningen, wensen en onvrede gestructureerd richting de juiste partij(en) wordt gestuurd. Dat kan het Stadsdeel zijn als het gaat om verkeersknelpunten, de signalering van wetsovertredingen (bestemmingsplan) of het enthousiast ondersteunen en meewerken van het opstellen van een Dorpsvisie. Maar ook richting andere ‘bevoegde instanties’ zoals waterschappen of de provincie wordt actief gecommuniceerd.” Hoe dat volgend jaar verder gaat als de stadsdelen worden opgeheven is nog onduidelijk. Mogelijk wordt dan de gemeenteraad weer de gesprekspartner. Terug naar af dus.

Activiteiten
Dorpsraad houdt zich bezig met het wel en wee van het oude gebied Osdorp en de oude gemeente Sloten. Dat gebied vormt binnen het stadsdeel en de hele gemeente Amsterdam een herkenbare ruimtelijke eenheid, met een duidelijk landelijk en (authentiek) cultuurhistorisch karakter. Daarbinnen vinden we de waardevolle historische kern in de vorm van het dorp Sloten waarvoor de procedure is gestart om het tot ‘beschermd dorpsgezicht’ te laten verklaren.

Al ruim 50 jaren staan vrijwilligers uit ons gebied klaar om via werk- en actiegroepen, groenonderhoud, lief en leed comités, feesten, braderieën, de speeltuinvereniging etc. de leefbaarheid in Oud Osdorp en Sloten te bewaken. Daarbij heeft de Dorpsraad, hoewel zij geen enkel ander formeel middel dan welke burger dan ook, namelijk argumenteren en communiceren, een belangrijke coördinerende en faciliterende functie. Om een deel van het door het Genootschap Onze Taal uitverkoren woord van 2013 te gebruiken: participatie is de core business van de Dorpsraad.

Verkiezingen
De leden van de Dorpsraad worden elke vier jaar, gelijk met de deel- en gemeenteraden, gekozen. De Dorpsraad heeft dan in enkele verkiezingsbureaus een eigen hoekje waar men op een van de kandidaten kan stemmen. Iedereen die woonachtig is in het dorpsraadgebied kan zich verkiesbaar stellen. De procedure om op de kieslijst te komen is in wezen heel simpel. Stuur een beknopt CV en motivatie naar de Dorpsraad, waarna u een informatiepakketje krijgt toegestuurd en een uitnodiging voor een gesprek met enkele van de zittende bestuursleden. Zodra alle kandidaten bekend zijn wordt de kieslijst gemaakt en worden alle kandidaten in de Westerpost voorgesteld.

Voor de komende periode van 4 jaar zijn er meerdere vacatures. Daarnaast is het mooi als er voldoende kandidaten zijn zodat de kiezers echt keuzes kunnen maken. April volgend jaar lijkt nog ver weg, maar de tijd vliegt. Dus mocht u gemotiveerd zijn om uw bijdrage te gaan leveren aan de nieuwe Dorpsraad wacht dan niet te lang met aanmelden.

e-mail: de.dorpsraad@kpnmail.nl

Arie van Genderen

Uit: de Westerpost van 27 november 2013.

Participatiemaatschappij begint in Sloten

Of het helemaal is wat de regering bedoelde met ‘participatiemaatschappij’ weet de redactie niet. Maar wie wil participeren op bestuurlijk niveau kan dicht bij huis terecht.

U kunt kiezen voor zowel de formele locale politiek, als de informele. Voor de formele politiek moet u bij de locale politieke partijen aankloppen. Als een meer informele setting u aanspreekt dan moet u bij de Dorpsraad Sloten-Oud Osdorp zijn.

Gelijk met de gemeenteraadsverkiezingen in april volgend jaar zijn er ook verkiezingen voor de Dorpsraad. En de Dorpsraad is op zoek naar enkele nieuwe leden. Vraagt u zich af of dit misschien een kans is voor u om zich in te zetten voor de eigen leefomgeving? Meldt u zich dan (geheel vrijblijvend) per e-mail aan bij het secretariaat: de.dorpsraad@kpnmail.nl

U ontvangt dan een informatiepakketje en eventueel kan er een persoonlijk gesprek volgen met een van de zittende bestuursleden.

Arie van Genderen

PS: we zoeken ook nog een nieuwe eindredacteur voor de rubriek Sloten-Oud Osdorp in deze krant.

Uit: de Westerpost van 20 november 2013.

Ontwerper van de Vlindermolen overleden

Onlangs ontving de redactie het bericht dat kunstenaar (beeldhouwer, graficus en tekenaar) Herman Makkink, bekend van het beeld Vlindermolen op de rotonde aan de Sloterweg, op 20 oktober 2013 is overleden. Hij werd 75 jaar.

Wereldreiziger
Een bijzonder type deze Makkink. Hij is in 1937 in Winschoten geboren en begon na zijn studie scheikunde aan een wereldreis te voet, die hij bekostigde door reisverhalen voor verschillende kranten te schrijven. In Japan raakte hij geïnteresseerd in moderne kunst. In 1967 vestigde hij zich in Engeland, waar hij technisch assistent werd aan het London College of Printing.

In 1972 verhuisde Makkink naar Amsterdam, waar hij in 1978 in Galerie Balans zijn eerste Nederlandse solotentoonstelling had. Van 1987 tot 2000 was hij als docent verbonden aan de Gerrit Rietveld Academie.

In 1994 schrijft hij na een voetreis door Noord-Italië een brief aan een jeugdliefde in Engeland: “Ik heb een bouwval gekocht in de bergen van Ligurië. Je zou het hier naar je zin hebben.” De geadresseerde is Julia Blackburn. Zij is nieuwsgierig, gaat kijken en trouwt kort daarna met Herman Makkink. In 1999, nadat het huis is opgeknapt, verhuist ze naar het dorpje.

Vlindermolen
Makkink kreeg veel opdrachten voor kunstwerken in de openbare ruimte. Veel ervan zijn uitgevoerd in baksteen, zoals de Vlindermolen in Sloten. Het is in 1998 op de rotonde in de Sloterweg gebouwd en refereert aan de molens die vroeger in de omgeving stonden. De basis van dit opmerkelijke bouwwerk, bestaat uit een halve gemetselde bol met daarboven een rieten molenvorm. Bovenop deze ‘molen’ is als het ware een vlinder neergestreken. Deze vlindervorm kan ook gezien worden als afgeknotte molenwieken, waardoor het moleneffect nog versterkt wordt.

In veel beelden van Makkink heeft het metselwerk een belangrijke rol. Hij heeft een voorliefde voor ruïnes. Zijn beelden refereren hiernaar, temeer omdat hij het voegwerk heel erg ruw laat en het de bedoeling is dat zijn beelden in de loop van de tijd overwoekerd wordt door mossen en planten.

Niet iedereen vindt zijn werk mooi. Zo moest op de Spinozahof (achter de Sarphatistraat) zijn sculptuur ‘Oude Grond’ verdwijnen omdat ‘Het Monster’ volgens de buurtbewoners het licht wegnam en het uitzicht beperkte. Bij de Westergasfabriek staat een werk van hem waarvan de onderkant hetzelfde oogt als die van de Vlindermolen.

Maar hij deed veel meer dan alleen sculpturen metselen. Hij was ook schilder en graficus en werkt met veel verschillende materialen. Filmregisseur Stanley Kubrick kocht twee werken van Makkink, waaronder Rocking machine, een in kunststof uitgevoerde penisachtige vorm, die hij gebruikte in zijn film Clockwork orange.

Als u meer werk van hem wil zien kijk dan op internet. Hierbij twee tips:
* http://adambeeldenva1900.blogspot.nl

* http://www.buitenbeeldinbeeld.nl/Beeldhouwers/M/index.html

Arie van Genderen

Uit: de Westerpost van 20 november 2013.

Osdorperweg 5 maanden dicht

Maandag 28 oktober 2013 is de Osdorperweg ter plaatse van de brug bij Halfweg, bij de kruising met de Tom Schreursweg, afgesloten voor alle verkeer. De gemeente is op die dag begonnen met het vervangen van de versleten brug.

Het werk zal tot 21 maart 2014 duren en tot die tijd zal het verkeer fors moeten omrijden. In de wijde omgeving zijn borden geplaatst met de bedoeling dat het verkeer nu via Geuzenveld wordt omgeleid. Verkeer dat niet zo ver wil omrijden is aangewezen op de Tom Schreursweg, de Baron Schimmelpenninck van der Oyeweg en de Joris van den Berghweg. De verwachting is dat deze smalle polderwegen, waarop bovendien een deel van de straatverlichting is uitgevallen, de komende wintermaanden heel wat verkeer krijgen te verwerken.

Voetgangers en fietsers kunnen gebruik maken van een speciaal aangelegd fietspad dat achterom de huizen bij de brug loopt. Overigens kan het autoverkeer alle huizen op de Osdorperweg, zij het via een flinke omweg, normaal bereiken, aangezien de weg uitsluitend vlak bij de brug volledig is afgesloten.

Of de 5 maanden durende afsluiting ook wordt gebruikt om de Osdorperweg tijdens deze verkeersluwe periode verder te verbeteren, is niet bekend.

Arie van Genderen.

Uit: de Westerpost van 13 november 2013.

Sloop en bouw bij de voormalige politieacademie

We schreven er al eerder over, de aanstaande sloop van de voormalige politieacademie aan de Sloterweg. Hoe is nu de stand van zaken?

Op 12 oktober 2013 was er een woningmarkt in De Meervaart in Osdorp. Op deze woningmarkt werden kavels aangeboden voor zelfbouw van woningen op verschillende locaties in Nieuw-West. Eén van die locaties is het terrein van de politieschool. Iets meer dan een derde van het terrein, 15 kavels, is bestemd voor zelfbouwers. Dit is de zogenaamde fase 1 van het project, dat wordt uitgevoerd door woningcorporatie De Alliantie. Geen goedkope locatie, maar volgens een woordvoerder van De Alliantie met een kostprijs van 1020 euro per m2 redelijk gemiddeld voor Amsterdamse begrippen.

Interesse
Er was behoorlijk wat interesse voor de verschillende zelfbouwkavels. Ook bij de stand van De Alliantie was het druk. Volgens een woordvoerder waren er halverwege de middag al 7 opties genomen op een kavel. Hij meldde verder dat het in hun planning zo is dat als er 10 kavels verkocht zijn, de sloop van de politieschool kan beginnen. De sloop zal in een keer plaatsvinden, dus zowel de laagbouw als de hoogbouw gaat plat. Zodra de boel is gesloopt wordt begonnen met het bouwrijp maken van de grond. Als alles meezit zou dat rond juni 2014 zijn beslag moeten krijgen. Of er ook een plan B is voor het geval de verkoop tegen zou vallen konden we niet achterhalen.

Het Spangaliscollege, gevestigd in de politieschool, van de jeugdserie Spangas, heeft besloten dat allemaal niet af te wachten en heeft dat deel van het gebouw inmiddels ontruimd. Waar zij heen zijn gegaan is niet bekend bij de redactie.

Ook aan de Lutkemeerweg is een project voorzien met zelfbouwkavels. Daar komen we binnenkort nog op terug.

Arie van Genderen

Uit: de Westerpost van 6 november 2013.

De kinderen legden de pen erbij neer

Een schoolstaking in 1963 werd gewonnen. De gevaarlijke Osdorperweg kreeg een voetpad.

Door: Paul Arnoldussen, Het Parool, oktober 2013.

Meer dan honderd pagina’s over een tweedaagse schoolstaking in Osdorp vijftig jaar geleden? Strikt nodig is het niet, maar Kees Schelling, één van de stakertjes destijds, had er lol in ze te schrijven. Het is een leuk boek geworden: Schelling heeft die staking in een vrij breed kader geplaatst, waardoor we ook een uiteenzetting krijgen over de Leerplichtwet en wat hij te zeggen heeft over de ‘Commissie tot wering van het Schoolverzuim’ – beklaagde had ‘haar zoontje thuis gehouden omdat ze geen klompen voor hem had’ – is toch ook wel weer wetenswaardig.

Op 28 en 29 oktober 1963 hielden 68 ouderparen – vooral de vaders waren actief – hun kinderen thuis van diverse scholen. Die leerlingen moesten via de Osdorperweg naar school en die was, vonden de ouders, levensgevaarlijk. Het wegdek was belabberd, zodat auto’s vaak plotseling uitweken, er was een druk bouwverkeer, een voetpad ontbrak. En dan was er ook nog, zoals elke oktober en november, de bietencampagne. Die bieten moesten naar de suikerfabriek in Halfweg. Op zich een genoegen: de kinderen hingen aan de bietenwagens en probeerden er zo veel mogelijk knollen af te trekken.

‘Met de bieten werd weinig gedaan, afgezien van een enkele biet die werd omgetoverd tot een lampion voor Sint-Maarten. De overige bieten werden achter het huis als een trofee op een grote hoop gegooid.’

Maar ondertussen lag de hele weg – niet alleen door dat stelletje kwajongens – bezaaid met bietenrestanten en modderkluiten, wat de route alleen maar gevaarlijker maakte. Het was geen doen meer: beleefde verzoeken hadden niet geholpen, een handtekeningenactie evenmin. Het was tijd voor ingrijpen. De staking had succes: er kwam een voetpad, de weg werd opnieuw geasfalteerd en er werden verkeersmaatregelen genomen.

Overigens was de steun niet algemeen geweest. Zo had pastoor Verbeek van de katholieke kerk Onze Lieve Vrouw Geboorte in Halfweg verklaard: “Ach nu zijn ze aan het staken, maar straks op 11 november met Sint-Maarten sturen ze hun kinderen in het donker weer de weg op om overal snoep op te halen.”

Maar onder de bevolking was er sympathie. Ter bekostiging van de actie werd 280 gulden – zo’n 750 euro nu – opgehaald. De penningmeester van destijds: “Ik had eigenlijk niets te doen. We maakten namelijk helemaal geen kosten. En mijn benzinekosten voor de autorit naar het stadhuis op de Oudezijds Achterburgwal heb ik niet gedeclareerd.” Het complete bedrag werd later overgemaakt naar het Koningin Wilhelminafonds.

De pers had grote belangstelling voor de kinderen die, zoals het Algemeen Handelsblad schreef, ‘de pen erbij hadden neergelegd’. Die pers reageerde redelijk welwillend, Een aparte rol was weggelegd voor het televisiejournaal. Dat kwam met een ploegje, maar onderbrak de opname toen cameraman en verslaggever werden ontboden op het Amsterdamse stadhuis. Ze kregen er te horen dat het voetpad er zou komen, reden om verder maar af te zien van een nieuwsitem.

Kees Schelling bekeek de staking vijftig jaar geleden natuurlijk door zijn toen achtjarige ogen. Hij ging die eerste stakingsdag met vriendjes ontspannen via diezelfde Osdorperweg naar school. “Daar gingen we voor de ramen van onze school staan springen en zwaaien. Dit tot verbijstering van juffrouw Giessen en onze klasgenoten die ons vanuit het klaslokaal schaapachtig aan zaten te kijken.”

Kees Schelling: De vaders van Osdorp – de schoolstaking van 1963 aan de Osdorperweg. 17,50 euro.

Te koop bij de boekhandels Jaspers in Badhoevedorp, Meck & Holt in Amsterdam-Osdorp en Primera in Zwanenburg of via www.keesschelling.nl

Succesvolle Slotense filmmiddag

Gezellig, samen naar de film!

Op woensdag 23 oktober 2013 bood de vijftigjarige Dorpsraad speciaal voor zijn jubileum een filmmiddag aan aan de oudere bewoners van Sloten. De middag werd in goede samenwerking georganiseerd met De Zonnebloem, afdeling Sloten (die zorgde voor de drankjes en de hapjes) en de familie Frankfurther, die zorgde voor de films.

De zaal in het Parochiehuis op Sloten zat flink vol (ongeveer 70 bezoekers) toen de eerste film van start ging. Dat was voor de aanwezigen een bijzondere terugblik op Tuinbouwgebied Sloten.

Tuinbouwgebied Sloten
Daar waar nu Nieuw Sloten ligt, waren toen heel veel kassen vol groenten. Het gebied werd ook wel de ‘groenteschuur’ van Amsterdam genoemd. Later werden er steeds vaker bloemen gekweekt. Bij een mooie opname waarbij het lijkt alsof je over de oude Louwesweg heen en weer rijdt, werd het rumoerig in de zaal. De namen van de tuinders en hun gewassen werden door de groep Slotenaren met gemak uit het geheugen te voorschijn getoverd. De film heet “U hoeft hier nooit meer weg”. Dat was de belofte toen de tuinders daar naartoe verhuisden met hun bedrijven. Iedereen weet dat de gemeente die belofte al snel brak…

Herprofilering 1991
Vervolgens werd er een film vertoond over de herprofilering van de Sloterweg. Toen de verkeersdrempels gingen en de paaltjes kwamen. De film – zonder geluid – werd door zijn maker Guido Frankfurther – die indertijd namens de Dorpsraad het hele project begeleidde – van commentaar voorzien. Tussendoor speelde pianist Leo mooi op de piano. Het was boeiend om eens van begin tot eind te zien hoe de weg veranderde. Veel Slotenaren hebben indertijd als vrijwilliger een steentje bijgedragen. Of het nu om de brandmelder op de weg ging, of om de aanleg van het speelterrein in de speeltuin waar de baskets van het schoolplein (nu Dorpsplein) naar toe gingen. Het heien van de palen onder de pomp op het Dorpsplein was een hoogtepunt. Ook het openingsfeest en de eerste Koninginnedag na de herprofilering staan mooi op beeld. Het was een feest van herkenning om mensen van weleer (jonger) terug te zien!

Sloten 1965
De film ‘Negen Eeuwen Sloten’, waarin het grote feest uit 1965 was vastgelegd, was een mooie afsluiting. In Middeleeuwse kledij liepen de dorpskinderen weer rond. Veel demonstraties van allerhande verenigingen uit het dorp; optochten; kijkjes in de winkels. Te veel om op te noemen. Aan het eind van de film waren we getuige van een toneelvoorstelling in het Parochiehuis. En via deze plek maakten de aanwezigen de stap terug in de toekomst. “In die kleine vijftig jaar is het zaaltje niet zo veel veranderd!”, was al snel de conclusie.

Het was een prachtig idee van de Dorpsraad om deze middag te organiseren. Hiermee heeft de raad veel oudere bewoners van het dorp een groot plezier gedaan!

Tamar Frankfurther, oktober 2013.

De schoolstaking van 1963

Vijftig jaar geleden bleven zestig kinderen uit Osdorp in een protestactie thuis van school.

Auteur Kees Schelling ging op zoek naar de achtergronden en reconstrueerde de voor die tijd ingrijpende actie in zijn boek ‘De vaders van Osdorp’. Dat leverde niet alleen een verhaal op over de veranderende verhoudingen tussen politiek, media, en gewone mensen in de jaren zestig (inclusief een stevige rol voor toenmalig wethouder Joop den Uyl). Het boek is ook een sfeervol tijdsbeeld met persoonlijke belevenissen uit het Osdorp van die tijd.

 Active Image

Het is dit jaar precies vijftig jaar geleden dat aan de Osdorperweg in Amsterdam Nieuw-West, de zogenaamde schoolstaking gehouden werd. Op maandag 28 en dinsdag 29 oktober 1963 bleven zo’n 60 Osdorper kinderen thuis van school uit protest tegen de slechte onderhoudstoestand van de weg. Zij en hun ouders wilden hiermee bereiken dat er een voetpad langs de weg werd aangelegd en dat de gemeente maatregelen zou nemen om de veiligheid van de kinderen te vergroten. De actie was groot nieuws in die dagen met dagelijkse berichtgeving in veel kranten, met name in het Parool en het Nieuws van de Dag.

Mooie reconstructie
Over deze schoolstaking heeft een van de kinderen uit die tijd, Kees Schelling, een boek geschreven: ‘De vaders van Osdorp’. Het boek vertelt het verhaal over het slechte onderhoud van de weg en de grootscheepse actie die daarop volgde. Voor het boek interviewde hij verschillende mensen die indertijd op de één of andere manier bij de actie betrokken waren.

Het boek is ruim gedocumenteerd en daarmee een mooie reconstructie van de actie geworden, maar tegelijkertijd geeft het een beeld van het leven van gewone mensen aan de Osdorperweg aan het begin van de jaren zestig van de vorige eeuw. De rode draad vormt de communicatie tussen de gemeente Amsterdam en de actievoerders, aangevoerd door een protestcomité bestaande uit de bewoners Henk Wolkers, Chris Noordermeer, Leo Barlag en Ab Veld. De gemeente Amsterdam had weliswaar de intentie om voor de Osdorperweg een oplossing te vinden, maar communiceerde daar niet met de bewoners over. Die werden steeds ongeduldiger en zetten de zaak op scherp door hun kinderen twee dagen van school te houden. Het boek laat ook iets zien van de toen al aanwezige macht van de media, want de actie kreeg heel veel aandacht. ‘De vaders van Osdorp’ is dan ook te beschouwen als een tijdsdocument dat de veranderende verhoudingen tussen overheid en burgers illustreert.

Het oude Osdorp
Het boek toont ook de geschiedenis van de Osdorperweg en laat zien hoe het oude Osdorp steeds meer onder druk kwam te staan door de uitbreidingsplannen van de gemeente Amsterdam. Ook aspecten zoals de leerplicht, de barre winter van 1963, een ernstig ongeluk en het op de Osdorperweg toen aanwezige woonwagenkamp krijgen in het verhaal een plaats. Uiteindelijk werd de onrust gesust door Joop den Uyl, toen wethouder voor Publieke Werken. De gemeente begon met het verbeteren van de weg en de aanleg van een voetpad. Het boek is 140 pagina’s dik en bevat circa vijftig foto’s, kaartjes, bidprentjes, brieven en krantenartikelen uit die tijd. De prijs is € 17,50.

Het boek is vanaf 25 oktober 2013 verkrijgbaar bij boekhandel Jaspers in Badhoevedorp, bij boekhandel Primera in Zwanenburg en bij boekhandel Meck en Holt op Tussen Meer.

Meer informatie over het boek is te vinden op www.keesschelling.nl

Het boek kan ook via deze website worden besteld.

Arie van Genderen.

Uit: de Westerpost van 23 oktober 2013.

Sloterbrug afsluiten?!

Hoe maken we de Sloterbrug, op korte termijn, veiliger voor fietsers? Met die vraag bekeken raadsleden van Nieuw-West en de gemeente Haarlemmermeer de verkeerssituatie op en rondom de brug over de Ringvaart. Is afsluiten van de brug die het dorp Sloten met Badhoevedorp verbindt, met uitzondering voor voetgangers, (brom)fietsers, openbaar vervoer én nood- en hulpdiensten, de enige oplossing?

Door: Cees Fisser (@CehabeeF)

Op initiatief van Tanja Kronenberg (PvdA), brachten raadsleden van die partij en de SP uit stadsdeel Nieuw-West én van partijen uit Haarlemmermeer een bezoek aan de Sloterbrug. Zij werden vorige week tijdens de ochtendspits vergezeld door (stadsdeel)wethouders, de verkeerspolitie en verkeerskundige ambtenaren. Ook ervaringsdeskundigen, (lees: betrokken bewoners, red.) waren vertegenwoordigd. Aanleiding is (het gevoel van) onveiligheid voor fietsers, dat deels veroorzaakt wordt door de vele ‘bijna-ongevallen’ bij de brug. Het doel van Kronenberg was: op korte termijn – het liefst binnen enkele weken, hooguit enkele maanden – de verkeersveiligheid voor fietsers verbeteren!

Theorie en praktijk
Wie de verkeerslichtenregeling ter plaatse bekijkt, ziet dat ‘op papier’ de verkeersstromen goed van elkaar gescheiden worden: snelverkeer in één richting over de brug en voor fietsers vaak een eigen ‘groenlicht-fase’ om over te steken. Maar de regeling, met alleen al drie aanvoerroutes aan de kant van Badhoevedorp, is zo complex dat de wachttijd voor (brom)fietsers kan oplopen tot 4 à 6 minuten, of langer, als streekbussen met voorrang worden afgewikkeld. Ook de wachttijd voor snelverkeer is lang, zeker bij een hoog verkeersaanbod richting Badhoevedorp. Dit leidt in de praktijk tot het negeren van het rode licht en ‘spookrijden’ (dat Kronenberg op video had vastgelegd). Hierdoor gaat de beoogde verkeersveiligheid geheel verloren. De situatie voor fietsers wordt zelfs onveiliger, omdat zij niet meer kunnen vertrouwen op hun veilige ‘groenlicht-fase’.

Mogelijke oplossingen
Na het bezoek ter plaatse, werd de bijeenkomst voortgezet als werk-ontbijt in het Kuiperijmuseum naast de Molen van Sloten. Hier werden ideeën voor oplossingen op een flap-over gezet. Daarna werd iedereen gevraagd zijn of haar voorkeur kenbaar maken, door oplossingen van hun 1ste-, 2de- en 3e-keus te voorzien.

Als eerste uit de peiling kwam (ook bij een gewogen gemiddelde met 25 punten, red.) het voorstel dat al in 2005 door een extern bureau geadviseerd was: ‘verbreding van het trottoir tot aan de onderbroken stippellijn op de brug, met een fietsstrook op hetzelfde niveau als het trottoir, om zo de fietsers fysiek te scheiden van het snelverkeer’. De verkeerskundige van Haarlemmermeer uitte grote twijfels bij deze oplossing: Als (brom)fietsers bij een uitwijkmanoeuvre van het verhoogde deel op de rijbaan belanden, kunnen heel gevaarlijke situaties ontstaan! Stadsdeelwethouder Ronald Mauer (D66) en zijn verkeerskundigen gaan de suggestie bespreken met hun collega’s van Haarlemmermeer. Ook is instemming van de busmaatschappij nodig. Mauer: “De vraag is: kunnen bussen bij een veel smallere rijbaan nog veilig over de brug?” Een tijdelijke maatregel, door de fietsstroken met gele lijnen op de rijbaan af te bakenen, zou waarschijnlijk “3 weken voor de verkiezingen” uitgevoerd kunnen worden.

De tweede maatregel die hoog scoorde (23 punten) was “handhaving van 8 tot 10 uur”. Zowel door Nieuw-West als Haarlemmermeer wordt nagegaan hoe vaak de politie, buitengewoon opsporingsambtenaren en verkeersregelaars de ‘verkeerslichtregeling kunnen afdwingen’. Om teleurstelling te voorkomen zei Mauer er meteen bij, dat “zo’n intensieve handhavingperiode alleen tijdelijk zal zijn, omdat ongevalscijfers niet uitwijzen dat het er zo gevaarlijk is”. Hierna werd de bijeenkomst abrupt beëindigd, omdat de geplande eindtijd (10 uur) was bereikt.

Afsluiten Sloterbrug
Er was dus geen tijd meer om aandacht te schenken aan het voorstel dat op de derde plaats uit de peiling kwam (17 punten): ‘Afsluiten van de Sloterbrug – in de ochtendspits – voor alle verkeer, behalve voor voetgangers en (brom)fietsers, het openbaar vervoer en de 112-nood- en hulpdiensten’. Het aldan-niet doorgaande autoverkeer, kan omrijden via de T206 bij Lijnden.

Wellicht dat deze oplossing óók nader onderzocht moet worden, en het is de vraag of deze maatregel op voldoende draagvlak kan rekenen…

Uit: de Westerpost van 23 oktober 2013.