U schrijft in uw artikel op 26 maart 2014 dat bus 80 maar 2,35 meter breed zou zijn, maar de bus is zonder spiegels 2,50 meter breed. U stelt dat bus 80 tussen Halfweg en Slotermeer 3 verkeerslichten moet passeren, maar u vergeet dat de bus via het KAR systeem voorrang krijgt bij Slotermeer. Wat u ook vergeet te vermelden is; het eerste stoplicht in Halfweg blijft gelijk of de bus de Haarlemmerweg vervolgt of dat hij afslaat naar de Osdorperweg, blijven er nog twee verkeerslichten over waarvan een met een KAR systeem.
Op de nieuwe route over de Osdorperweg zijn ook verkeerslichten, bij de brandweer aan de Ookmeerweg en een bij de oversteek nabij het zwembad, vervolgens een bij de draailus van de tram en als laatste de rotonde bij de Burgemeester Röellstraat, 5 in totaal.
U schrijft dat de Osdorperweg net zo breed is als de Sloterweg, maar de Osdorperweg is een B-weg, zie de borden. Een normale lijnbus mag hier niet rijden. Trouwens, qua veiligheid gaat het ook niet best met de daar rijdende fietsers op de zelfde smalle rijweg. Wat u vergeet is dat bus 80 op de Haarlemmerweg 80 km per uur mag rijden en dat ook doet.
De Osdorperweg heeft voor een deel een 30 km zone, en dat schiet dus niet op. De file op de Haarlemmerweg is verleden tijd sinds de opening van de A5, terwijl in de avondspits aan het einde van de Oude Osdorperweg richting Halfweg steevast een file staat om de Haarlemmerweg op te rijden richting Haarlem. U schrijft over kosten en baten; ik kan u verzekeren dat de reguliere forens niet op een ommetje zit te wachten en de bus niet meer neemt. Het ommetje van u zou maar 2 minuten zijn en ik weet héél zeker dat dit veel langer gaat duren. Want waarom moet de bus omrijden als geen enkele stop (halte) wordt ingevoerd, halteren kost toch ook tijd? Hoeveel haltes zouden er moeten komen?
Wat te denken van het OV km tarief? De vaste klanten van bus 80 gaan meer betalen vanwege uw ommetje.
In het verleden is er al diverse malen geprobeerd een bus daar te laten rijden, men heeft het geprobeerd met een vorm van een taxi (belbus)maar dat bleek na een proef geen succes.
De uitvoering van uw voorstel tot omlegging van de route van bus 80 gaat zeker extra kosten met zich mee brengen. Ik verzeker u dat de omrijtijd per richting minstens 10 minuten is, dus 20 minuten voor beide richtingen. Het zou betekenen dat er minstens een omloop bij moet om de 15 minuten dienst te kunnen blijven rijden. Enig idee wat een extra bus op jaar basis toevoegt aan de exploitatiekosten? De provincie zal daar niet blij mee zijn.
Met vriendelijke groet,
J.G. Hekker
Uit: de Westerpost van 14 mei 2014.
Bus 80 over de Osdorperweg?
Op 13 december 2015 start de nieuwe, 10 jarige, concessie Haarlem / IJmond. Onder deze concessie valt bus 80 van de Marnixstraat via de Burg. de Vlugtlaan en de Haarlemmerweg naar Zandvoort.
Florien Molendijk is OV deskundig assistente van Elisabeth Post (VVD), gedeputeerde Verkeer en Vervoer van de provincie Noord-Holland. Zij overweegt bus 80 ingaande de nieuwe concessie vanaf Plein ’40-’45 te laten rijden via Slotermeerlaan, Allendelaan, Ookmeerweg en Osdorperweg. De Osdorperweg is even breed als de Sloterweg, waarover bus 145 rijdt. Rutte Groep bv aan de Osdorperweg heeft vrachtwagens die even breed zijn als bussen.
Door het ontbreken van haltes tussen de Burg. de Vlugtlaan en de Oranje Nassaustraat in Halfweg, worden kosten op dit routedeel niet gecompenseerd door inkomsten van instappende reizigers. Op de nieuwe route via Osdorperweg zijn wel kosten compenserende inkomsten. De nieuwe route is 2 km langer langer. Bus 80 passeert 3 stoplichten tussen Slotermeer en Halfweg. Dat is 2 min. vertraging. Vermijding van deze vertraging compenseert de reistijd via de nieuwe route. Per saldo zullen de baten groter zijn dan de lasten.
Jan Ligthart.
Uit: de Westerpost van 26 maart 2014.
Door: Pim Ligtvoet (4-5 mei Platform Nieuw-West)
Twee van de 18 vrijheidsmaaltijden in Nieuw-West hadden als gast Slotenaren die als kind de oorlog hier hadden meegemaakt. Drie leden van het Platform 4-5 mei Nieuw-West waren erbij.
Foto: Hedy Smeulers
De Turkse Moskee
In de voormalige ‘School met de Bijbel’ aan de Osdorperweg 386 waren ’s middags ongeveer 25 mensen, met name oud-leerlingen en geïnteresseerden uit Sloten en Oud Osdorp.
Als start liet Pim Ligtvoet (4-5 mei) beelden zien van Nieuw-West in 1940 – dat zou hij ’s avonds in de Serre herhalen. Langs de paar wegen tussen Sloterdijk, Osdorp, Sloten en de Overtoom lagen boerderijen, tuinderijen en weinig andere bebouwing.
Overal waren Duitsers ingekwartierd, en af en toe kwamen vliegtuigen, bommen of andere objecten naar beneden. Een Duitser kwam in zijn Junker op het huidige Joop Woortmanplein in De Aker neer, waar nu toevallig een verzetsmonument is.
Vanaf september 1944 was er in Sloten-Osdorp een eigen afdeling van de Binnenlandsche Strijdkrachten (BS), waarvan bovenmeester Marinus Willemsen de commandant was.
Daarover vertelde Wout Dreschler in een diepgaande presentatie. Zijn vader was de plaatsvervangend commandant. Willemsen woonde met zijn vrouw en vier kinderen naast de School met de Bijbel, waar regelmatig Duitse soldaten zaten. Meiden uit de buurt kwamen er binnen en werden, ondanks protesten van de kerk en anderen, na de oorlog bestraft.
In de laatste jaren van de oorlog kreeg Willemsen inkwartiering van een Duitse officier, terwijl hij thuis illegale blaadjes had en verspreidde, en verschillende onderduikers herbergde, onder wie een joods meisje.
Onvoorstelbaar dapper
Bijzonder was ook de rondleiding door de vroegere school. De gymzaal is verbouwd tot een indrukwekkende gebedsruimte. Daar vlak bij werd in 2003 een handgranaat naar binnen gegooid. De daders werden niet gepakt. Tijdens de maaltijd, die bestond uit smakelijke Turkse gerechten, werd nog veel uitgewisseld. De bijeenkomst was gedeeltelijk ook een welkome reünie. Grote dank gaat uit naar Tayfun Cakar van het moskeebestuur en de medewerkers van de voortreffelijke keuken.
De Serre
Onder leiding van Ilhan Tuna hadden de vele vrijwillige medewerkers van de Serre voor een sfeervolle ruimte en een uitstekend driegangen menu gezorgd. Alle tafels waren dan ook bezet. Tussen de gangen door waren er verhalen. Cees de Wolf (4-5 mei) vertelde over de herinneringen van de onlangs overleden Rie van der Puij, van Sloterweg 127. Haar broer Gerrit had zich verstopt in de werkplaats van vader toen de Duitsers een razzia hielden; ze stond met haar moeder in de keuken toen vader tegen de muur werd gezet om Gerrit te verraden. Het liep goed af
Na deze presentatie zette Joop Polman zich op de treden van de eetruimte, waar ook een ware kunstgalerie was ingericht. Martje Postma (4-5 mei) vroeg de oud-bewoner van de Noorderakerweg het hemd van het lijf. Joop vertelde over verraad en de onderduik van zijn vader, maar ook hoe hij als twaalfjarig jochie met de koppen van illegaal geslachte paarden (om soep van te maken) door Duitse soldaten was aangehouden bij de School met Bijbel. Het was spertijd dus allemaal erg verboden, maar de soldaten brachten hem netjes thuis. En zo was het heerlijke toetje nog zeer verdiend.
Uit: de Westerpost van 14 mei 2014.
Afgelopen zondag, 4 mei, kwamen een honderdtal mensen en kinderen van scouting bijeen aan de Osdorperweg bij het herdenkingsmonument voor Petrus Bierman en Jan Kars. Zij staan symbool voor het onrecht en het lijden van de oorlog en bezetting. Om half acht werd het verkeer stilgezet, het viel op dat het toch al tamelijk rustig was op straat, waarna iedereen zich voor het monument opstelde.
Namens de Dorpsraad Sloten Oud-Osdorp hield Ray Kentie een persoonlijk getinte toespraak waarin hij benadrukt wat een blijvende last deze periode is geweest voor degenen die hem meegemaakt hebben. Zijn recent overleden vader droeg de herinnering mee in de vorm van een oorlogsfoto in zijn portefeuille.
Kinderen droegen eigen verzen voor over vrijheid en verdraagzaamheid.
Dominee Bakker sprak aangrijpend over het leed dat onze joodse stadsgenoten is aangedaan, en andere slachtoffers. Speciaal memoreerde hij het lot van de joodse kinderen, waar door dapper ingrijpen enkelen konden worden gered van vernietiging en ondergang. Sommigen zo klein dat ze in een boodschappentas ongezien konden ontsnappen aan vervolging. Hij benadrukte het belang van vrede en gelijkheid in Europa om herhaling van deze gruwelen te voorkomen, en riep op om met deze gedachte in het achterhoofd met trots een stem uit te brengen op 22 mei.
Besloten werd met een op trompet geblazen “last post”, waarna twee minuten stilte in acht werd genomen. Op deze bijzondere plek hoor je de merels zingen, vliegen de boerenzwaluwen in het rond, en dartelen lammetjes in de wei. Kijk je een beetje door de wimpers dan is Amsterdam ver weg.
Tot besluit werden twee coupletten van het Wilhelmus gezongen onder begeleiding van de trompet.
Naar aanleiding van de aankondiging vorige week ontving ik van een voorganger die deze rubriek verzorgd heeft, nadere informatie over de twee mannen die op het gedenkteken herdacht worden. Het is in 2006 al eens afgedrukt in de Westerpost, maar het is zoals in het gedicht van Leo Vroman wordt gesteld:
kom vanavond met verhalen
hoe de oorlog is verdwenen
en herhaal ze honderd malen:
alle malen zal ik wenen.
Het kan best weer een keer verteld worden want het grijpt steeds aan.
Als u dan weer eens het monument aan de Osdorperweg passeert heeft u een beeld bij de namen van deze twee jonge mannen.
Piet ‘Bulletje’ Bierman
In een katholiek gezin, van 12 kinderen, wordt op 8 december 1914 Petrus Bierman geboren, die Piet wordt genoemd. Met de 85-jarige Thijs Bierman had ik in 2005 een gesprek. In 2006 komen hij en zijn vrouw de foto brengen die u bij dit artikel aantreft. Er zit 66 jaar tussen, maar de levende link met het verleden is 20 centimeter van mij verwijderd. “Mijn broer en ik hebben de lagere school afgemaakt, en daarna moesten we werken. Piet en ik hebben veel samen gewerkt, in de sloop. Op de fiets heen en terug naar Edam, een oud klooster slopen, dat was onze laatste klus. Mijn broer was heel sterk en stevig gebouwd, zijn bijnaam was Bulletje (stier). Hij had wel bij de marechaussee gewild, maar daar was hij een centimeter te klein voor. Toen kwam hij voor zijn nummer in het leger. Korporaal was hij. Gelegerd bij vliegveld Valkenburg, tussen Wassenaar en Katwijk, kwam hij vaak ’s avonds even thuis, op de motor. Dat mocht eigenlijk niet, maar ja, hij kwam toch even.
Op 9 mei was hij ’s avonds ook thuis, toen het gerucht door het dorp ging dat er wat ging gebeuren. Hij is meteen weer terug gegaan. In de vroege ochtend van 10 mei bombarderen de Duitsers het vliegveld, en mijn broer heeft een granaat in zijn gezicht gekregen, einde verhaal. Het was een leuke vent, harde werker, kon heel goed dansen, en was net een half jaar getrouwd. We hebben een sigarettenkoker en een horloge terug gekregen, dat was alles wat er nog was.”
‘Rooie’ Jan Kars
“Jan Kars woonde bij zijn opoe, ook op de Osdorperweg. Ze waren protestant, en dus een beetje een uitzondering daar. Het was een geweldige kerel, lang en mager, met vuurrood haar en blauwe ogen en altijd in voor een geintje. Een gouden vent, is bij de marechaussee gegaan.” Als de Duitsers op 10 mei Nederland binnen vallen, proberen ze de instellingen die Nederland besturen te nazificeren, overal Duitsland gezinde politieagenten, bij ministeries worden ambtenaren vervangen en ook de marechaussee komt aan de beurt. Vooral bij deze laatste groep lukt het nazificeren maar gedeeltelijk. Veel marechaussee in oorlogstijd dienden het Duitse gezag, terwijl ze zich in werkelijkheid bezig hielden met verzetsactiviteiten. Voor verzetsgroepen waren ze een belangrijke factor. De marechaussee had een wijd vertakt netwerk en wist de wegen om aan wapens te komen. Jan Kars zit in West-Zeeuws-Vlaanderen. Terwijl hij voor het oog meewerkt aan de Duitse overheersing, zit hij in werkelijkheid in het verzet. Hij begint met het rondbrengen van illegale bladen, en het ophalen van giften ter ondersteuning van het verzetswerk.
Hij doet dit werk vooral in KP verband, dat stond voor ‘Knok Ploeg’. In Zeeland is dan al langere tijd een knokploeg actief onder leiding van P. de Winde, alias ‘Gentil’. Deze aast op een overval van het distributiekantoor in Oostburg, een dankbaar doelwit. Er konden immers zowel identiteitspapieren als bonnen bemachtigd worden. Het overvallen van het distributiekantoor in Oostburg loopt echter steeds stuk op het niet hebben van hulp van binnen uit.
Dan komt het bericht dat een marechaussee, genaamd Jan Kars, wil meewerken. De overval is succesvol en daarna duikt Kars onder, met de schuilnaam ‘Simon’. De geallieerden rukken op, en Jan Kars is belast met het bewaken van de plaatsen waar wapens gedropt worden vanuit geallieerde vliegtuigen. In oktober 1944 wordt Zeeland door de Canadezen bevrijd. Op 20 oktober 1944 zit Jan Kars in een boerderij waar zich 80 evacués bevinden. De Duitsers en de Canadezen schieten over en weer zoveel geschut af, dat er gevreesd wordt voor het leven van de mensen in de boerderij. Jan Kars gaat met twee anderen op weg naar de geallieerden, om hen te waarschuwen dat ze de boerderij moeten sparen.
Op de weg tussen Waterlandkerkje en Oostburg wordt ook hij door een granaat gedood. De twee anderen overleven de aanval en ontdekken dat ze zich nog maar enkele meters van de Canadezen bevinden. Hij had het bijna gered. Zo gaf hij zijn leven niet alleen in het verzet, maar ook om 80 anderen te redden. Hij is 25 jaar als hij sterft en is herbegraven op het Ereveld in Loenen. In Oostburg is er een straat naar hem vernoemd.
Thera van Homeyer
Uit: de Westerpost van 7 mei 2014.
Programma
14:00-16:00 uur
Haci Bayram Moskee,
Osdorperweg 386, 1069 LM Amsterdam
Ruim 80 jaar geleden gebouwd als school, waar tijdens de Tweede Wereldoorlog Duitse soldaten bivakkeerden. De hoofdonderwijzer woonde naast de school en zat in het verzet. Familieleden en buurtbewoners vertellen over hun herinneringen, aansluitend een Vrijheidsmaaltijd.
De Mr. J. Terpstra-school aan de Osdorperweg 386 werd gesticht als School met de Bijbel. Deze aanduiding betekende dat men tijdens de lessen en thuis de beleving van de protestants-christelijke geloof van groot belang achtte. Even terzijde: het latere gebruik als moskee is in zekere zin dus niet zo gek. Vaak waren leerkrachten en leerlingen van een dergelijke school van gereformeerde huize, maar niet per se. De hoofdonderwijzer, Marinus Willemsen, woonde met zijn gezin naast de school in een apart huis.
Dat bleef zo tijdens de oorlog. Het schoolgebouw kreeg echter, evenals de andere onderwijsinstellingen in Sloten, Osdorp, Halfweg en Sloterdijk, regelmatig soldaten uit het Duitse leger over de vloer. Ze sliepen in de lokalen en de gymzaal. De kinderen weken uit naar zaaltjes en lokaaltjes elders. Officieren werden overigens ingekwartierd in hotels, pastorieën of bij mensen thuis. De manschappen hielden aan de Osdorperweg en de splitsing met de toenmalige Uitweg (richting Haarlemmerweg) mensen aan en controleerden hun bagage. Ze brachten trouwens ook brood naar de buren van nr. 388 (Blijleven) waar de hongerwinter van 1944 hard aankwam.
Terwijl Willemsen met zijn gezin naast Duitse soldaten woonde, was hij vanaf september 1944 commandant van de Binnenlandse Strijdkrachten (BS) in Sloten en Osdorp. Deze bundeling van verzetsgroepen werd in die maand overal in het nog bezette deel van Nederland actief. Zijn plaatsvervanger, en secretaris van de BS, was Abraham Dreschler, directeur van de Boerenleenbank aan de Sloterweg 919. Nog andere leden van de groep staan op onderstaande foto. Ze hebben het einde van de oorlog allemaal gehaald. Voor de Duitsers is dat onbekend.
De school sloot vermoedelijk eind jaren zeventig. In 1982 werd het Turks cultuurcentrum gebruiker van een deel van het gebouw, in 1993 werd een moskeeruimte ingericht. Vanaf 1997 kreeg de moskeeverenging Haci Bayram het complex in eigendom. Graag werkt het bestuur mee aan de herdenking van wat er in 1940-1945 in hun gebouw is gebeurd, en waarvan wij allen de herhaling willen voorkomen.
Op 4 mei 2014 vind de herdenking plaats bij het monument op de Osdorperweg. Namens de dorpsraad spreekt Ray Kentie. De bijeenkomst begint om 19.30 uur, met meestal de dominee, scouts en buurtbewoners. Het is een fijne, kleine bijeenkomst.
Op dit kleine monument worden Petrus Bierman en Jan Kars uit Oud Osdorp herdacht. Petrus Bierman is op de eerste oorlogsdag, 10 mei 1940, te Oegstgeest gesneuveld op 25 jarige leeftijd. Jan Kars is, ook op 25 jarige leeftijd, overleden in Waterlandkerkje in bij Sluis Zeeuws Vlaanderen op 20 oktober 1944.
4 mei – Herdenking Monument Osdorperweg
19:45 uur Osdorperweg, Amsterdam Oud Osdorp
Zoals elk jaar is er ook nu weer de Dodenherdenking bij het monument aan de Osdorperweg, hoek Lutkemeerweg.
Programma
Aanwezig zullen zijn: scouting de Phoenix, trompettiste Jolanda Picavet-van Geilswijk, Dominee Bakker uit Sloten, een afgevaardigde van de dorpsraad Sloten-Oud Osdorp. Daarnaast zullen ook een kind en een volwassen bewoner uit het gebied en een kind van de scouting een gedicht voorlezen.
20.00 uur
Twee minuten stilte gevolgd door het Wilhelmus en bloemlegging bij het monument.
Van: www.4en5meiamsterdam.nl/47139/nl/herdenking-osdorperweg
Programma
* Vrijmarkt op het dorpsplein.
* Ringsteken:
Om 10 uur met de fiets, om 11 uur met de skelter, om 12 uur met de zeepkist, om 13 uur met de scootmobiel en om 14 uur met paard en koets.
Inschrijven kan op 06-22560153 Mooie prijzen!
Onder het motto: Alles kan, hoe gekker hoe beter!
* Suikerspinnen en limonade voor de kinderen.
* Reuze 4 op een rij, reuze sjoelbak, bandenwissel en vele andere spellen.
* Springkussen.
* Optreden van Coco de Clown vanaf 14.00 uur.
* Optredens van straatorkest TOOS.
* Vanaf 13.00 uur diverse optredens bij Café Kerkzicht.
Tot zaterdag. De Oranjevereniging.
Zie ook: het bericht in de Westerpost van 23 april 2014.
Op 19 maart hebben 424 kiezers samen 1084 stemmen uitgebracht. De opkomst viel een beetje tegen, bedacht moet worden dat grote kwesties en strijdpunten deze keer niet aan de orde waren. De papieren stemmen samen met de elektronisch uitgebrachte stemmen levert de volgende uitslag:
Liesbeth Berghuis: 203
Ben Dijkema: 130
Sjoerd Jaasma: 254
Ray Kentie: 158
Gerrit Oostendorp: 137
Piet Renooy: 124
Wim Verdegaal: 78
Uiteindelijk heeft Ben zich teruggetrokken en is Piet gekozen. De Dorpsraad heeft besloten om Wim te vragen lid te blijven en hij heeft daarmee ingestemd.
Sjoerd Jaasma
Uit: de Westerpost van 9 april 2014.
Gerrit Oostendorp
Sinds 1993 woon ik in Sloten – in de voormalige Sloterschool aan de Osdorperweg 20A. Dit is een unieke locatie. Het is prachtig dat onze huidige voordeur de vroegere ingangspoort van de school was. Wij hebben de helft van het vroegere gymlokaal in gebruik (onze buren hebben de andere helft!). In onze keuken kleedden de kinderen zich vroeger om en boven – waar we slapen – mochten de meisjes ploeteren op hun brei- en haakwerk tijdens handwerkles. Het was indertijd een bewuste keuze voor ons om naar Sloten te komen, omdat het dorp de ideale combinatie vormt tussen de stad en ‘buitenleven’. Ik ben getrouwd met Eveline en we hebben twee kinderen, Dirk (19) en Tom (15). Sloten vormt voor hen een ideale plek om op te groeien. Naast mijn leven als Slotenaar ben ik werkzaam in de HR organisatie van Albert Heijn.
Ik vind het belangrijk dat de herkenbaarheid van het dorp Sloten in stand gehouden wordt. Zowel de bebouwing als de structuur van het dorp en de omgeving zijn al erg oud. Dat moeten we koesteren en respecteren. Het is nu prettig om hier te wonen en dat willen we graag zo houden. Liggend aan de rand van Amsterdam en op een steenworp afstand van Schiphol spelen allerlei (ruimtelijke) ontwikkelingen die van belang zijn en waarover ik graag wil meedenken als lid van de Dorpsraad. Ik hoop op uw steun bij de verkiezingen!
Liesbeth Berghuis
Liesbeth Berghuis is geboren in Amsterdam-Noord en woont sinds 1999 in Sloten.
Ik kende Sloten al langer want mijn ouders hebben zo’n 20 jaar in Sloten gewoond. Sinds 2002 ben ik lid van de Dorpsraad. Voor dat ik in de Dorpsraad gekozen werd, heb ik in verschillende besturen gezeten o.a. in een school bestuur en in een buurtcomité in Amsterdam-Zuid. Ik vindt het leuk om me in te zetten voor mijn medemens en de omgeving.
Liesbeth draagt het dorpsraadwerk een warm hart toe.
Ik wil me met name inzetten voor de sociale cohesie, zoals de vrijwilligersdag en de Nieuwjaarsreceptie en voor het verder stimuleren van culturele activiteiten zoals de Kerstbijeenkomst op het dorpsplein en de samenzang met de Wester Harmonie.
Daarnaast wil Liesbeth zich blijven inzetten voor de veiligheid van de omgeving.
Ik streef naar een evenwichtige oplossing van het sluipverkeersprobleem en ben – indien mogelijk – voorstander van het Harmoniemodel. Mijn ervaring in diverse verschillende besturen heeft tot het inzicht geleid dat je met overleg en openheid veel bereikt. Ik neem de mening van de bewoners in het gebied zeer serieus en probeer met alle belangen rekening te houden. Sloten is een uniek en mooi dorp, dat steeds meer door buitenlandse toeristen wordt bezocht.
Zij staat positief tegenover deze ontwikkeling die het dorp bekendheid geeft. Verder hoopt zij van harte dat het unieke karakter van het dorp blijft bestaan.
Waar vind je nog een dorpsplein met een pomp, een kerk, een piepklein politiebureau en even verderop een banpaal! Wat ze heel jammer vindt is, alhoewel zij haar ‘mannetje’ staat, dat zij wederom de enige vrouwelijke kandidaat is.
Piet Renooy
Alweer acht jaar zit ik in de Dorpsraad. In acht jaar zijn veel zaken voorbij gekomen. Veel energie en tijd is gestopt in het opstellen van een nieuwe visie op het Dorp. Die visie is later omgezet in een bestemmingsplan, waar we als Dorpsraad natuurlijk ook weer druk mee zijn geweest. We hebben de laatste vier jaar ook erg ons best gedaan om het hele gebied van de Dorpsraad letterlijk op de kaart te houden in het stadsdeel. Met een nieuw welzijnsbeleid werd ons gebied vrolijk in stukjes geknipt en onderdeel gemaakt van bijvoorbeeld Nieuw Sloten.
Een punt van blijvende zorg is natuurlijk het verkeer op zowel de Osdorper- als de Sloterweg. Aan de verkeersdrukte op beide wegen wordt nu eindelijk weer gewerkt door het stadsdeel. Maar de komende vier jaar zal dat echt steeds aandacht behoeven. Hoe het eruit gaat ziet de volgende periode, met bestuurscommissie en zonder stadsdeelraad is de vraag. Des te meer reden om met volle energie actief te blijven voor het hele Dorpsraadgebied Sloten Oud Osdorp.
Ray Kentie
Ik ben Ray Kentie, ik stel me kandidaat voor de Dorpsraad Sloten-Oud Osdorp. Ik ben 57 jaar en woon sinds 2000 op de Osdorperweg, vlakbij de nieuwe Westrandweg. Sinds ik hier kwam wonen, nu 14 jaar geleden, ben ik voorzitter van de werkgroep Landelijk Oud Osdorp (L.O.O.). De werkgroep is onderdeel van de Dorpsraad.
De afgelopen jaren heb ik mij in die rol, samen met de andere leden van de werkgroep, bezig gehouden met het wel en wee rondom de Osdorperweg en omgeving. Regelmatig is er overleg met de circa 8 à 9 leden van de groep. Een paar keer per jaar is er overleg met het stadsdeel geweest over allerlei zaken die een rol in de buurt spelen.
Belangrijke zaken van de afgelopen jaren zijn bijvoorbeeld de aanleg van de Westrandweg, de daarmee samenhangende zaken als natuurcompensatie, aanleg van de randgebieden, beperking van overlast tijdens en na de aanleg, het organiseren van planschade compensatie etc.
Verder de problematiek van inrichting van het groene gebied, o.a. de Tuinen van West (overleg met de gemeente); het nieuwe bestemmingsplan; de verkeersproblematiek rondom de Westrandweg, de inrichting en kwaliteit van de weg. Uiteraard ging het ook over de Raasdorperweg en de Lutkemeerweg.
Belangrijk is steeds het evenwicht geweest van belangen van de bewoners en gebruikers van de woon en bedrijfsomgeving, e.e.a. in relatie met het van oorsprong vooral landelijk en agrarisch gebied. Een kwetsbaar en fragiel evenwicht dat in balans moet blijven.
Mijn beroep is architect, ik heb dus een duidelijke band met kennis over de gebouwde omgeving, zaken als bestemmingsplannen, welstand, monumentenzorg en stedenbouwkundige ontwikkeling zijn dagelijkse kost. Ik kan hierdoor naast mijn betrokkenheid met het gebied van de Osdorperpolders een waardevolle bijdrage leveren als lid van de Dorpsraad, ook voor zaken in Sloten. Als lid zou ik mij vooral sterk willen maken voor het behoud van monumentale gebouwen en boerderijen als wel een beschermingswaardig Dorpsgezicht en Landelijk gebied.
Naast het Dorpsraad-lidmaatschap blijf ik als voorzitter, lid van de werkgroep L.O.O. Ik hoop dat dit genoeg redenen zijn om uw vertrouwen te winnen als kandidaat bij de komende verkiezing.
Sjoerd Jaasma
Sjoerd Jaasma is sinds 2002 lid van de Dorpsraad. Eerst als vice-voorzitter en nadat Gert Castelijn ziek is geworden als voorzitter. Dat doet hij nu een jaar of tien. Hij doet dit vrijwilligerswerk omdat hij vindt dat de wereld niet vanzelf draait en dat jouw woonomgeving ook niet zomaar is zoals die is. Zonder inzet van de bewoners komt er niet veel terecht van de omgeving. Dan gaan andere krachten er met de omgeving vandoor.
Niet dat de Dorpsraad alles kan tegenhouden, zo is het ook niet. Dat kunt u zien aan de Westrandweg die toch wel een hele grote aanslag is op het landelijk gebied en met name de Osdorperweg. Maar zonder inzet van de Dorpsraad was er wellicht nog een afslag bijgekomen en dat zou de zaak er zeker niet beter op gemaakt hebben. Als advocaat weet hij als geen ander op te komen voor de belangen van anderen. Hij wil zich de komende vier jaar, samen met een goede ploeg, inzetten voor Dorp Sloten en het landelijk gebied.
Wim Verdegaal
Wim Verdegaal is in 1937 geboren in Sassenheim, een ‘bollendorp’ aan de andere kant van de Haarlemmermeer. Op zijn twintigste trok hij naar Amsterdam, waar hij medicijnen ging studeren en tot zijn zestigste als medisch specialist werkzaam was.
In 1995 verhuisde hij naar de Sloterweg 720. Hier vond hij veel terug van de sfeer van zijn vroegere geboortedorp. In 1998 kwam hij voor het eerst in de Dorpsraad omdat hij zich wilde inzetten voor het behoud van het landelijk karakter van Sloten en Oud Osdorp. Ook de karakteristieke bebouwing van dit gebied ligt hem na aan het hart.
Wel vindt Wim dat de persoonlijke belangen van de bewoners niet in het gedrang mogen komen. De afgelopen jaren heeft hij als boeiend en zeer leerzaam ervaren. ‘Het is leuk werk’, zegt hij. ‘Helemaal als er weer eens iets gelukt is. Ik wil mij graag nog eens een periode inzetten om te strijden voor het behoud van het landelijk karakter van dit gebied.
Maar we moeten er wel voor waken dat het geen museum wordt. Ook heb ik ervaren dat je als Dorpsraad heel alert moet zijn. Anders wordt er zo over het gebied en ons heen gewalst. Ik denk dat we ook de komende jaren het werk van ambtenaren en politiek heel bewust moeten blijven volgen, willen we als Dorpsraad onze doelstellingen halen. Naar mijn idee zal het een taaie strijd blijven die we uitsluitend gezamenlijk kunnen voeren.
In de Sloterkerk, Osdorperweg 22, te Amsterdam wordt op zondagmiddag 9 maart 2014 om 15 uur een matinee-concert gegeven.
De concerten zullen in dit jubileumjaar grotendeels in het teken staan van de werken van Carl Philipp Emanuel Bach, die 300 jaar geleden geboren werd.
Aan dit Kamermuziekfestival verlenen diverse musici van het Koninklijk Concertgebouworkest hun medewerking. Het thema voor dit concert luidt: ‘Muziek aan het hof van Frederik de Grote’.
Er worden werken gespeeld van Frederik de Grote, J.S. Bach en C.F.E. Bach en wel voor dwarsfluit, viool, violoncello en klavecimbel.
De toegangsprijs bedraagt 8 euro, inclusief consumptie na afloop. Voor meer informatie over het programma zie de website www.sloterkerk.nl
* Zie ook de flyer: Kamermuziekfestival in de Sloterkerk 2014.pdf
Elk jaar maakte ik eind december of begin januari in de rubriek Sloten-Oud Osdorp in de Westerpost een overzicht van de belangrijkste berichten van het afgelopen jaar. Het nu volgende is het laatste jaaroverzicht dat ik zal schrijven. Gedurende zes jaar (bijna 300 weken) heb ik wekelijks de rubriek gevuld met nieuws en berichtjes uit het Dorpsraadgebied. Dat heb ik altijd met plezier gedaan en het heeft mij al die jaren bijzondere contacten opgeleverd. Maar zoals ik eerder al aankondigde stop ik er per 1 januari 2014 mee.
Gelukkig stopt de rubriek niet, want er is een opvolger. Zijn naam: Nico Jansen. Sommigen onder u zullen denken “Nico Jansen, die naam ken ik toch?” En dat kan kloppen. Nico is jarenlang heel actief geweest in de vereniging ‘De Oeverlanden Blijven’. Hij was een periode bestuurslid en schreef veel artikelen voor het ledenblad ‘Oever’. Verder was hij de initiatiefnemer en eerste schipper van het pontje Nieuwe Meer. Kortom, een betere opvolger kon ik mij nauwelijks wensen. Ik wens hem veel succes voor de komende jaren.
Het jaaroverzicht kent een lange en een korte versie. De korte stond in de Westerpost van 18 december, de lange die per maand de belangrijkste gebeurtenissen weergeeft vindt u hierna.
Januari
In het eerste nummer van dit jaar een verslag van een bijzonder geslaagd ‘kerstfeest’ op het Dorpsplein. Samenzang met voor het eerst begeleiding van een compleet harmonieorkest dat na de samenzang nog een concert gaf in de Sloterkerk. Daarnaast ook een treurig nieuwsbericht, namelijk over het onverwachts overlijden van Marius Jurgens, vader van het jongste Dorpsraadlid Louis Jurgens. Marius is op 18 december 2012 overleden in het VU Ziekenhuis.
Verder een uitgebreid verhaal van en over de dorpsraadwerkgroep Landelijk Oud Osdorp. Naast een overzicht van hun activiteiten een oproep voor nieuwe leden. Maar de knaller van de maand was de Nieuwjaarsreceptie van de Dorpsraad. Met gastspreker Achmed Baâdoud en de uitreiking van het zilveren Schild van Verdienste aan Piet Harkema. Piet is lid van de Deelraad Nieuw-West en heeft altijd pal gestaan voor het behoud van het landelijk gebied.
Februari
Veel ijspret in deze maand, met uiteraard de nodige mooie plaatjes. De Werkgroep Historie gaf uitleg over het project ‘Oral History’. Oude mensen uit het Dorpsraadgebied worden opgespoord en geïnterviewd om zo de verhalen uit de ‘oude doos’ voor het nageslacht te bewaren. In de Molen van Sloten was er weer de bekende eierbeurs. Aanleiding voor de redactie om een artikel over Pasen en de beroemde Fargé-eieren te schrijven. De redactie ging met enkele vrienden deze maand ook op bezoek bij het vernieuwde café Kerkzicht. Het café is overgenomen door Eric Gnade, de zoon van Truus, eigenaresse van het café. En schreef een lovende recensie.
De tv-zender AT5 was deze maand in Sloten om opnames te maken voor het live programma De Straten van Amsterdam. Helaas waren er zoveel storingen op de lijn dat de opnames werden afgebroken. Een tweede poging, enkele weken later verliep beter.
Maart
Een zogenaamde ‘sneak preview’ van de jubileumuitgave van de Dorpengids was de aftrap voor de maand maart. Vervolgens een uitgebreid artikel over het verdwijnen van de Deelraden per 2014 en wat daarna? Het is nog steeds niet duidelijk. Wel een goede gelegenheid voor de gekozen Dorpsraad om zich te positioneren als de enige echte vertegenwoordiger van de inwoners van het gebied.
In het Velodrome op het Sportpark Sloten werd in januari een Dancefeest georganiseerd. Omwonenden ondervonden daar zoveel overlast van dat zij bij het stadsdeel protesteerden. Deze maand trokken zij maar weer eens aan de bel omdat het stadsdeel zich hulde in stilzwijgen. Deze maand werd ook duidelijk dat zich in Natuurpark Vrije Geer een ooievaarsechtpaar gevestigd had.
April
Het openingsartikel van deze maand was een bezoek aan het kort daarvoor geopende zalencentrum De Diamant aan het Langsom 12. De ontvangst was allerhartelijkst, maar inmiddels is wel duidelijk dat het centrum voor aardig wat geluidsoverlast zorgt. Met name aan de andere kant van het water, bij de kaasboerderij en bewoners van de Frankfurthersingel, wordt geklaagd over de herrie.
Deze maand was Nieuw-West Open in ons gebied actief met o.a. een manifestatie onder de naam ‘Sloten terug in de kas’. In een leegstaande kas aan de Plesmanlaan was een boerenmarkt ingericht en werden foto’s en filmpjes getoond. Daarnaast waren er verschillende activiteiten in de buurt, zoals een kofferbakmarkt op het parkeerterrein bij Sportpark Sloten.
Twee andere grote activiteiten deze maand. Natuurlijk Koninginnedag met alle traditionele activiteiten, waaronder het ringsteken. Maar de belangrijkste bijeenkomst was de viering van 50 jaar Dorpsraad Sloten-Oud Osdorp.
Mei
Het verslag van de viering van het jubileum van de Dorpsraad stond in de Westerpost van 2 mei. In het opgeknapte Dorpshuis werd de jubileumuitgave van de Dorpengids uitgereikt aan Jan Hopman. Hopman was medeoprichter van de Dorpsraad en voor zover bekend de enige van de oude garde die nog in leven is. In de jubileumuitgave verschillende artikelen over de geschiedenis en interviews met en over (ex-)leden van de Dorpsraad.
Uiteraard ook weer een verslag van de Dodenherdenking op 4 mei met korte samenvattingen van de teksten van de sprekers, Sjoerd Jaasma, Coby Middelkoop en ds. Bakker.
Een informatieavond over de overlast van Schiphol in het Dorpshuis trok veel bezoekers, maar het werd duidelijk dat de groei van Schiphol niet te stoppen is. Er was deze maand nog meer vlieggedoe. Tijdens een territoriumgevecht tussen de ooievaars die broedden in het Natuurpark Vrije Geer en passanten is één van ‘onze’ ooievaars gedood. Omdat een ooievaar nooit in zijn/haar eentje een nest jongen kan grootbrengen hebben vrijwilligers van de Dierenambulance en een groepje bergbeklimmers de 4 eieren uit het nest gehaald en naar een pleeggezin in Artis gebracht. Naar verluid heeft één van de jongen het uiteindelijk overleefd.
Juni
Nog een jubileum. Pastoor Theo Bankras vierde dat hij 50 jaar priester was en 30 jaar in dienst bij de Sint-Pancratiuskerk in Sloten. Met twee artikelen in de Westerpost en een tweetal recepties werd het feit herdacht.
De sloop van een monumentale boerderij aan de Osdorperweg zorgde voor nogal wat beroering. Het leek erop dat de boerderij zonder de vereiste goedkeuring en vergunningen gesloopt was. Maar nader onderzoek wees uit dat formeel wel degelijk voldaan was aan alle wettelijke vereisten, maar dat de hele procedure geen schoonheidsprijs verdiende. Deze maand werd ook gestart met een handtekeningenactie om de Deelraad over de streep te trekken voor de aanvraag voor het bestemmen van het dorp Sloten als beschermd dorpsgezicht.
In de Molen van Sloten werd een permanente tentoonstelling onthuld ‘Schepen in de Molen’. De historisch correcte scheepsmodellen, schaal 1:50, werden door de eigenaar en maker, Willem van de Water, overgedragen aan het Kuiperijmuseum.
In Oud Osdorp vond het jaarlijkse tweedaagse ‘Over de Rand Festival’ plaats. Met weer veel deelnemers, veel lol en gelukkig veel beter weer dan het jaar ervoor.
Juli
In de Deelraad werd begin juli gesproken en gestemd over de nota Sloten Beschermd Dorpsgezicht. Dankzij de activiteiten van diverse insprekers en de handtekeningenactie en de welwillendheid van verschillende politieke partijen werd een motie aangenomen met de opdracht aan het Dagelijks Bestuur om werk te maken van de erkenning.
Verder was er de zomerstop, waardoor de rubriek zes weken lang niet verscheen.
Augustus
We pakten eind augustus, na het reces de draad weer op met een verslag van het festival ‘Sloten op z’n Kop’. Zowel de barbecue met bal-na op zaterdagavond als de markt met allerlei activiteiten daaromheen waren een groot succes. Ook al omdat, net als bij ‘Over de Rand’, het weer geweldig meewerkte.
Verder een uitgebreid verhaal over het al dan niet voortbestaan van het Pontje Nieuwe Meer. De eigenaar van het ms. Helena is het zat om jaarlijks zo’n 5.000 euro te moeten bijpassen om de exploitatie rond te krijgen. Gesprekken met subsidiegevers verliepen moeizaam en het zag er naar uit dat het doek zou vallen na dit seizoen. (Inmiddels lijkt er een oplossing gevonden te zijn.)
September
De verkeersdruk op de Sloterweg is groot. Niet alleen teveel verkeer, maar met name buiten de spits en ’s avonds wordt er vaak onverantwoord hard gereden. Tijdens een bijenkomst in gebouw de Ditlaar Staete, in aanwezigheid van vertegenwoordigers van deel- en dorpsraad, plus een klein honderd omwonenden, werden alle mogelijkheden om iets aan het probleem te doen (nog eens) op een rijtje gezet. De titel van het artikel waarin verslag werd gedaan van de bijeenkomst vat het geheel kernachtig samen: ‘Verkeer Sloterweg, een onoplosbaar probleem’.
Ook aandacht deze maand voor het beroemde Bijenpark en de voorgeschiedenis die begint bij het Siegerpark. De 100-jarige vereniging organiseerde een feestelijk programma in het zogenoemde nieuwe bijenpark bij Geuzenveld.
Deze maand werd na jaren vertraging het volledige bestemmingsplan Dorp Sloten aangenomen. Dat was inclusief het herinrichten van de Ringdijk-Oost, het gebied met de woonboten. Vanuit deze hoek is jarenlang strijd gevoerd tegen de plannen van Waternet cs. Maar het ziet er naar uit dat op afzienbare tijd begonnen wordt met de werkzaamheden.
Aan het eind van de maand werd bekend dat Louis Jurgens, het jongste lid van de Dorpsraad, er binnenkort mee stopt. Hij kan het niet meer verenigen met zijn werk en andere activiteiten.
Oktober
De maand van de traditionele vrijwilligersdag voor mensen die actief zijn in de Dorpsraad en de werkgroepen. Dit jaar bestond het programma uit een boeiende rondleiding door het Siegerpark en een borrel in hotel Artemis aan de Sloterweg.
Er zijn tekenen dat de voormalige politieschool aan de Sloterweg nu redelijk snel gesloopt gaat worden. Woningcorporatie De Alliantie timmert flink aan de weg met de uitgifte van zelfbouwkavels op het terrein. Zodra genoeg kavels zijn verkocht gaat de sloop beginnen.
Nog meer verkeersproblemen, nu rond de Sloterbrug. Deze maand organiseerde de deelraadfractie van de PvdA een schouw bij de brug met daarna een werkontbijt in de benedenzaal van de molen. Ook hier werden alle problemen geïnventariseerd en besproken. En ook hier was de conclusie dat simpele oplossingen niet voorhanden zijn. Er zijn plannen bij de gemeente Haarlemmermeer om binnen afzienbare tijd een heel nieuwe brug te bouwen.
Op 19 en 20 oktober was er nog een festival: ‘Eco Festival Landen’. Aan de oevers van de Nieuwe Meer vonden allerlei kleinschalige activiteiten plaats.
Tot slot van deze drukke maand de presentatie van het boek ‘De schoolstaking van 1963’, geschreven door Kees Schelling. Het boek verhaalt over boze vaders van schoolgaande kinderen aan de Osdorperweg. Het probleem? De Osdorperweg was in een deplorabele staat, erg druk en dus levensgevaarlijk voor kinderen die lopend of fietsend naar school gingen. Wethouder Joop den Uyl moest zich er persoonlijk mee bemoeien om de gemoederen te sussen.
November
Meer nieuws over de voormalige politieschool en de plannen. De mededeling dat de Osdorperweg zeker 5 maanden is afgesloten voor doorgaand verkeer vanwege renovatie van een brug. En natuurlijk aandacht voor de aankomst van Sinterklaas in Sloten. In een kort ‘in memoriam’ werd stilgestaan bij het overlijden Martha van den Berg-Heemstra. Zij was erg actief binnen en buiten de Sloterkerkgemeente. Daarnaast was er nog een ‘in memoriam’, namelijk voor de overleden kunstenaar Herman Makkink. In onze contreien vooral bekend vanwege zijn creatie op de rotonde bij de Sloterweg/Anderlechtlaan.
Niet geheel onverwacht, want al eerder voorzichtig aangekaart, heeft uw redacteur besloten dat het welletjes is. Per 1 januari komt er een nieuwe eindredacteur om de rubriek Sloten-Oud Osdorp vorm te geven.
December
Het zijn bekende activiteiten: de kerstmarkt in de Molen van Sloten, Kerstzang (Midwinterzang) op het Dorpsplein, de vele concerten in de Sloterkerk en daarbuiten. Speciale aandacht voor het verschijnsel participatiemaatschappij en het functioneren van de locale democratie (deelraad en dorpsraad bijvoorbeeld). Met daarbij een oproep voor nieuwe leden van de Dorpsraad voor de verkiezingen van volgend voorjaar.
Nog een praktisch punt: het voetpad langs de Sloterweg is prachtig opgeknapt. We missen alleen een grote boom die tijdens de Grote Storm is omgewaaid en een stukje van de gevel van het er tegenoverstaande huis heeft meegenomen.
Arie van Genderen, december 2013.