Op 11 september 2016 is het 25 jaar geleden dat de Molen van Sloten door HKH Prinses Juliana geopend werd. Er werd toen een fotowedstrijd georganiseerd waarbij de bouw van de molen natuurlijk het centrale thema was. Sindsdien is er veel in en rond de molen gebeurd.

Daarom organiseren we tijdens het feestelijke jubileum ook nu weer een fotowedstrijd. Fotojournalisten van de Westerpost, De Echo en het Witte Weekblad en Jaap Wals, die al jaren onze molen vastleggen, vormen de jury.

Hebt u één of meer (maximaal vijf) mooie foto’s die met de molen te maken hebben? Met de bouw, een trouw of een ander evenement, dan nodigen wij u van harte uit mee te doen.

U kunt prachtige prijzen winnen:
1e – Geheel verzorgde vier gangen Dinner Cruise van 2,5 uur door de grachten voor twee personen van Blue Boat Company.
2e – Compleet diner voor twee personen; genieten van de exquise Turkse keuken van Restaurant Bir Bey in de Jan Rebelstraat in Osdorp.
3e – Nieuwste model van de Nestlé Dolce Gusto-machine. Voor heerlijke koffie – gewoon thuis!

Stuur uw foto’s voor 1 juli 2016 naar: molenvanslotenfotowedstrijd@gmail.com
of geef ze af bij de receptie van de molen (Akersluis 10, Amsterdam-Sloten).

De winnende foto’s en eervolle vermeldingen zijn vanaf 11 september 2016 te zien tijdens een speciale tentoonstelling in de Tuinzaal onder het Kuiperijmuseum bij de molen.

Op de website www.molenvansloten.nl staan de spelregels van deze fotowedstrijd vermeld.

Er waren op 4 mei 2016 rond zestig mensen aanwezig bij dit Huis van Verzet, merendeels uit de directe omgeving.

De middag bestond uit drie delen: interviews met oude dorpsbewoners over de Duitsers in het dorp tijdens de oorlogsjaren; toelichting bij 18 foto’s die door Duitse militairen in het dorp waren gemaakt; nieuwe informatie over de bekendste verzetsstrijder van het dorp, Jan Kars.

De bezoekers werden ontvangen met thee en koffie, herhaald in de pauze, en kregen de gelegenheid tot napraten onder het genot van een drankje en een hapje na afloop van het inhoudelijke gedeelte.

Voor het verslag volg ik de grote lijnen van een mail die een van de bezoekers, lokaal historicus Kees Schelling, enige dagen na de middag aan mij schreef. Hij was een van de velen die enthousiast op de middag reageerden. “Ik wil je hierbij nog even laten weten dat ik het huis van verzet vorige week een bijzondere bijeenkomst vond. Mooi die verhalen van Joop Kool, mevrouw Dekker-van Eden en Niek Dekker met bijbehorende foto’s; merkwaardige reactie uit de zaal (van de Portugese kleinzoon) – over zijn grootvader. “

Deze opa was NSB-er was en kwam in Sloten bij café Germania (Sloterweg 1345, nu ‘Halve Maen’). Dat was naast het Speeltuingebouw een van de plekken waar de soldaten van de 2e compagnie van het Luftwaffe Bau Bataljon tussen 2 juni 1940 mei 1941 verbleven. Een mevrouw uit de zaal wist dat er foto’s van bestonden. De kleinzoon bracht enkele aanwezigen tot ontzetting door te verklaren dat de joden, vooral de zionisten, het er wel naar gemaakt hadden. Er waren immers contacten tussen SS-ers en zionistische leiders. Interviewer en gespreksleider Pim Ligtvoet verwees een gesprek hierover naar de pauze, zoals ook gebeurd is.

“Er was een mooie presentatie van het NIOD over die foto’s die door Duitse soldaten gemaakt waren (voor mij een nieuw verhaal) en ook mooie beelden uit dat foto-album over Sloten in de oorlog.” De presentatie over het verschijnsel Duitse foto’s in bezet Nederland werd gedaan door Harco Gijsbers. Het foto-album was kort tevoren afgestaan aan de werkgroep Historie van de Dorpsraad.

“En tenslotte jouw presentatie over het verhaal van Jan Kars. Hartstikke goed gedaan. Mooi om te zien dat één (kort) leven nog zo veel gebeurtenissen en lagen kan bevatten. Je moet er veel uitzoekwerk aan hebben gehad. Ik heb het boekje over Jan Kars thuis nog eens rustig doorgelezen. Mooi werk ook.” Marechaussee Kars sneuvelde ver van huis, in West Zeeuws-Vlaanderen, Waterlandkerkje.

Verschillende contacten in Oostburg, Breskens en Amsterdam stuurden krantenknipsels en een oorlogsdagboek waar Jan Kars op voorkomt.

Daarnaast leenden familieleden foto’s en documenten uit. Dat leidde tot een artikel van 20 pagina’s met ruim 20 illustraties, dat aan alle aanwezigen werd uitgedeeld.

De samenwerking tussen Dorpsraad, werkgroep Historie, het NIOD, de Sint-Pancratiusparochie en Pim Ligtvoet was uitstekend. Via het Huis van de Wijk werd een subsidie verkregen waardoor de gemaakte kosten konden worden bestreden.

Pim Ligtvoet

Uit: de Westerpost van 25 mei 2016.

Deze maand, mei 2016, stopt ds. Robert Jan Bakker met zijn werk als predikant in de Protestantse Wijkgemeente Osdorp-Sloten. Hij heeft hier dan 36 jaar ‘gestaan’. Velen kennen hem als ‘de dominee’.

 
Dominee R.J. Bakker tijdens de Dodenherdenking aan de Osdorperweg op 4 mei 2016.
Foto: Erik Swierstra.

Op 17 februari 1980 wordt ds. Bakker bevestigd als predikant voor halve werktijd in de Sloterkerkgemeente. In 1988 wordt hij voltijds predikant. Dan vallen ook de hervormden die kerken in kerkgebouw De Uitweg onder hem. Deze kerk aan het eind van Tussen Meer moet echter worden verkocht en gesloopt.

De hervormden gaan dan samen met de gereformeerde gemeente in De Opgang. Memorabel is de Eeuwigheidszondag 1989, toen de hervormden onder leiding van ds. Bakker kerkgebouw De Uitweg verlieten en in optocht naar De Opgang liepen.

Ds. Bakker houdt van de mensen in de kerk. Hij kent iedereen en iedereen kent hem, ook buiten de wijkgemeente. En hij onthoudt ook veel van iedereen. Zijn belangstelling voor de individuele mens, met zijn vreugde en zijn zorgen, heeft hem tot een geliefde pastor gemaakt. Hij is heel goed in het leiden van begrafenissen.

Velen, ook mensen die weinig of niet in de kerk komen, vragen hem een uitvaartdienst van een geliefde te verzorgen. Hij bekommert zich om de nabestaanden.

Belangstelling voor mensen, in hun geloofsvragen, maar ook in hun dagelijkse bezigheden, dat is wat ds. Bakker altijd drijft.

Daarom heeft hij bijvoorbeeld zo’n goede band met onze Indische gemeenteleden, met hun vaak roerige levensgeschiedenissen.

Daarom hecht hij ook zo veel waarde aan de contacten met de andere christelijke kerken in Osdorp-Sloten. Daarom, ten slotte, probeert hij in gesprek te komen met de islamitische gemeenschappen in de buurt. Ds. Bakker is ook bij velen bekend doordat hij jaarlijks spreekt bij de Dodenherdenking op 4 mei bij het monument aan de Osdorperweg op Oud-Osdorp.

Ds. Bakker vindt dat hij het met zijn wijkgemeente Osdorp-Sloten zeer heeft getroffen. Hij is daar dankbaar voor. De ‘verstadste’ Sassenheimer is zich hier zelfs zo gaan thuis voelen dat hij na zijn emeritaat in Osdorp blijft wonen. U zult ‘de dominee’ – die op 26 april voor al zijn werk binnen en vooral ook buiten de kerk een koninklijke onderscheiding heeft gekregen – dus nog zeker een keer tegen het lijf kunnen lopen.

Uit: de Westerpost van 18 mei 2016.

Geen vergunning dance-festival Oeverlanden

Al twee jaar dendert in mei de dancemuziek over de Oeverlanden en wijde omgeving. Op een plek bestemd voor recreatie en natuur wordt twee dagen lang door enkele duizenden jongens en meisjes gedanst onder zware basdreun, vaak gedrenkt in alcohol en/of drugs. Nu gun je die kinderen natuurlijk een prettig verblijf in de prachtige omgeving van het Nieuwe Meer, maar niet ten koste van de rust van vele andere recreanten en de planten en de dieren die hier leven.

Daarnaast zijn er ook op die plek omwonenden die twee dagen lang in het mooiste deel van de lente twee dagen worden opgezadeld met enorme geluidoverlast. Op basis van een unaniem aangenomen motie van de deelraad, na de laatste editie van het festival in 2015, waarin wordt bepaald dat de Oeverlanden geen geschikte locatie is voor dit soort evenementen, weigerde het dagelijks bestuur een omgevingsvergunning, die sinds dit jaar noodzakelijk is voor activiteiten die niet passen binnen het bestaande bestemmingsplan, ten gevolge van jurisprudentie van een rechtzaak bij de Hoge Raad van bewoners in Zuidoost tegen een festival aan de Gaasperplas.

De al eerder verleende evenementenvergunning werd daarmee teniet gedaan. De poging van de festivalorganisator Daniel van Drunen om dit besluit van het stadsdeel aan te vechten bij de voorzieningenrechter bleef vruchteloos, na een voor hem negatieve rechterlijke uitspraak. Wel krijgt hij de kans om komend weekeinde bij Sloterdijk zijn festival te houden. Wij blijven verschoond van hinder, maar elders zijn misschien bewoners die minder blij zijn met deze verplaatsing.

De discussie over hinderlijke activiteiten in het openbare groen en parken in Amsterdam zal de komende tijd zeker in de aandacht blijven. Politiek en bestuur moet zich realiseren dat dit de Amsterdammers na aan het hart ligt.

Uit: de Westerpost van 18 mei 2015.

We weten nog niet hoeveel het er zijn… maar in de nacht van woensdag 11 op donderdag 12 mei zijn er jonge ooievaars geboren op de noordpaal van Natuurpark Vrije Geer op Sloten. We gaan ervan uit dat dit dezelfde ouders zijn die vorig jaar op deze paal ook al jongen kregen.

De drie andere palen zijn nog onbezet. Pas toen ons eerste paar al flink aan het broeden was, meldden zich nog andere koppels. Maar toen duldden de noordpaal bewoners geen nieuwe buren meer. Uit angst voor een aanval op hun eieren…

We hopen daarom dat nieuwe koppels zich volgend jaar wat vroeger in het seizoen aandienen, zodat er vredig op verschillende palen gezamenlijk gebroed kan worden. De vier palen staan bij elkaar in de buurt, maar staan niet te dicht op elkaar, zo verklaren ooievaarexperts. Dat klopt ook wel. In het oosten van het land staan palen soms nog veel dichter bij elkaar; zelfs zo dicht dat de nesten elkaar bijna raken…

Hoe dan ook: Er zijn weer jongen! En daar zijn we erg trots op! Wanneer we er achter komen om hoeveel kinderen het gaat, leest u dat uiteraard in deze Rubriek. En als er ruimte is, ziet u hier ongetwijfeld ook nog wel een mooie foto van het jonge geluk op de noordpaal…

Tamar

Uit: de Westerpost van 18 mei 2016.

De Stadsregio Amsterdam heeft zijn vergadering – waar onder andere over de route van lijn 145 tussen de Sloterbrug en het Belgiëplein wordt gesproken – drie weken uitgesteld.

De vergadering staat nu gepland voor dinsdag 5 juli 2016 vanaf 18.30 uur in het Amsterdamse Stadhuis aan de Amstel. Uiteraard zal ik dan – namens de Dorpsraad en samen met een inmiddels hele schare stichtingen en verenigingen uit het dorp – mijn uiterste best doen om de bushaltes Osdorperweg, Ditlaar en Sportpark Sloten weer terug te krijgen. Mocht u ook willen komen en ons aanmoedigen vanaf de publieke tribune: noteer die datum alvast in uw agenda. Wordt vervolgd!

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 18 mei 2016.

Donderdag 12 mei 2016, aan het einde van de dag, kwam het goede nieuws dat er dit jaar geen festival zal plaatsvinden in de Oeverlanden.

Twee voorafgaande jaren denderde de dance-muziek met heel veel bastonen in de mooie maand mei over Het Nieuwe Meer en de Oeverlanden en een gebied ruim erom heen. De geluidsoverlast, de afsluiting van 10 dagen van de recreatiestrandjes, in de mooiste tijd van het jaar, de schade aan plant en dier en de onzichtbare schade in de vorm van bodemverdichting, al deze zaken leidde ertoe dat de bestuurscommissie unaniem besloot dat de Oeverlanden niet geschikt zijn voor dergelijke grootschalige festivals.

Burgemeester van der Laan denkt daar anders over en verleende een evenementenvergunning. Dat gaat meer over aspecten van de openbare orde en veiligheid, maar toch. Op dat vlak had de wijkagent vorig jaar nog negatief geadviseerd. Ten gevolge van een proces van actieve bewoners bij de Gaasperplas tegen het nog veel grotere festival dat daar plaats vind, 30.000 bezoekers, tien maal zo groot als het festival in de Oeverlanden, is er jurisprudentie ontstaan waarbij het noodzakelijk is geworden dat dergelijke activiteiten die niet passen binnen het bestaande bestemmingsplan ook een omgevingsvergunning behoeven.

Deze vergunning wordt dit jaar nog door de bestuurscommissie, het voormalige stadsdeelbestuur, verstrekt. Op basis van de mening van de bestuurscommissieleden vervat in bovengenoemde motie is besloten geen vergunning te verlenen. De organisator van het festival is een alternatieve locatie aangeboden, op een parkeerterrein bij Sloterdijk. Het blijft wel “Park am See” heten, maar dat meer moet er worden bijgedacht. Met het ruime gebruik van alcohol en geestverruimende middelen moet dat niet moeilijk zijn. Het is alleen de vraag of de bezoekers net zo makkelijk op een meer versteende locatie afkomen.

Gelukkig dat de Oeverlanden van de overlast en schade gevrijwaard blijven, spijtig voor degenen die nabij Sloterdijk wonen, werken of recreëren. Hoe het volgend jaar gaat verlopen is onzeker, alles aangaande festivals komt onder de centrale stad te vallen.

Belangrijk dat onze volksvertegenwoordigers in de gemeenteraad ervan doordrongen raken dat het ongewenst is nog langer het openbare groen aan het festivalgeweld bloot te stellen. Dit groen is nodig voor de rust van mens en natuur in de drukke omgeving waarin we leven, zeker in het vroege voorjaar.

Uit: Gazet van Oeverlanden en Riekerpolder; 18 mei 2016 – www.oeverlanden.nl

Sinds het Weilandjereferendum stond dit op ons verlanglijstje!

Wat gebeurt er toch bij de Akersluis, naast de Slotervaart en langs de Ditlaar? Hier wordt in opdracht van de gemeente Amsterdam de ecologische Amsterdamse Hoofdgroenstructuur ingericht. Sinds de winst bij het referendum in 1995 stond dat al op het verlanglijstje van de Dorpsraad en het referendumcomité, dat – toen het Weilandje eenmaal was omgetoverd tot natuurpark – de beheergroep van het natuurpark werd. Het natuurpark was namelijk al die tijd nog niet stevig genoeg vastgeknoopt aan de rest van het ecolint. Doordat de ecoverbinding straks (eindelijk) goed doorloopt, kunnen planten en dieren hier – zoals dat heet – migreren van de ene plek naar de andere. Hierdoor wordt de natuur sterker en diverser. Natuurpark Vrije Geer gaat dan pas écht zijn rustfunctie binnen de structuur vervullen.

Groene route
Vanaf de Ringvaartzone loopt de Groene AS achter de huizen van de P. Hans Frankfurthersingel naar de Akersluisbrug. Het talud achter het afvalverzamelpunt aan de singel is minder stijl gemaakt, zodat dieren het hoogteverschil hier makkelijker kunnen overbruggen. Op deze aflopende vlakte – die nu nog uit zwarte aarde bestaat – wordt een meerjarig biologisch gras- en bloemenmengsel gezaaid. Aan de kleine dieren in het ecolint biedt dit beschutting en voor ons mensen is het een vrolijk gezicht! Aannemer Van Oostrum Westbroek is gespecialiseerd in dergelijke projecten en heeft het Akersluisgedeelte van het project al helemaal afgerond.

Ecotunnel in de singel
In de P. Hans Frankfurthersingel zelf is een droge fauna-ecotunnel aangelegd. Aan beide kanten van de tunnel zijn opstaande wanden in de berm neergezet (in trechtervorm), zodat de dieren naar de ecotunnel worden geleid. In deze ’trechter’ zullen aan de oostzijde ter beschutting lage struiken worden geplant. Daarvandaan is in het trottoir een lage goot gemaakt, die verbonden is met een smalle groenstrook, die onder de bankjes bij de brug doorloopt. Deze strook loopt door over de brug. Overal – ook aan de overkant van het water naast de school – wordt het eerder genoemde gras- en bloemenmengsel gezaaid. De huidige houten balk – een oversteekpunt – op het water was rot en is daarom vervangen.

Via de slenk naar het park
Even verderop is langs de Slotervaart een fourageergebied (een slenk) aangelegd. Hier kunnen de dieren middenin dit toch wel ingewikkelde stuk van de Groene AS even veilig bijkomen. De steile stenen oever van de Slotervaart is onderbroken en de dieren kunnen nu goed aan land komen. Bovendien heeft een van de medewerkers van Van Oostrum hier een prachtig natuurgebiedje aangelegd. Langs het fietspad is een opstaande rand gemaakt, zodat de dieren voortaan minder makkelijk overal nog maar lukraak oversteken (en worden platgereden op de drukke weg). Ze worden zo vanzelf geleid naar de ecotunnels – die al onder de Langsom lagen. Eenmaal aan de overkant, kunnen ze in Natuurpark Vrije Geer weer bijkomen.

Van het park naar de poel
Aan de andere kant van het park lagen ook al ecotunnels. Langs de Vrije Geerweg en de noordzijde van de Ditlaar wordt het lint verder ingericht. Het mag nergens onderbroken worden, omdat het hele migratie-systeem dan niet meer goed werkt… In de hoek van de Ditlaar komt – wederom als rustpunt – een padden- en kikkerpoel. Het lint loopt door tot de Sloterweg. Daar moet later nog een verbinding met Tuinpark Eigen Hof gemaakt worden. Dat is een technische uitdaging, omdat het waterpeil aan weerszijden van de Sloterweg (een dijk) sterk verschilt. Maar, ik heb van de betrokken experts gehoord dat ook daar een oplossing voor gevonden is. Hopelijk hoeven we niet weer zo lang te wachten op de uitvoering van dit laatste knelpunt bij Sloten…

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 11 mei 2016.

“Nooit mogen wij vergeten, wat hoogmoed heeft misdaan, een nieuw geslacht moet weten, hoe bang zijn heengegaan, de mannen en de vrouwen, één lange lijdenstrein – de oogst van blind vertrouwen, is hooguit bloed en pijn.” Dit zijn de eerste regels van een gedicht van A.F. Troost dat Coby …. voorlas bij de Dodenherdenking aan de Osdorperweg. Ook dit jaar was er weer veel belangstelling en zette de politie weer keurig de weg af. Dank daarvoor.

En verder met de bekende ingrediënten, zoals de toespraken, het vlaggenceremonieel door de scouts, de Last Post op trompet, de twee minuten stilte en het gezamenlijk zingen van het Wilhelmus.

Namens de Dorpsraad sprak Ray Kentie van de Osdorperweg. In zijn toespraak ging hij in op het begrip vrijheid. En hoe geef je door aan het nageslacht, voor wie de oorlog een vaag begrip begint te worden, hoe belangrijk vrijheid is. Ook stond hij stil bij de twee mensen die genoemd worden op het monument Piet Bierman en Jan Kars.

 
Dominee R.J. Bakker tijdens de Dodenherdenking aan de Osdorperweg op 4 mei 2016.
Foto: Erik Swierstra.

Dominee Bakker ging ook in op het begrip vrijheid en hoe ingewikkeld en zelfs raadselachtig het kan zijn. Want hoe beleef je vrijheid en hoe vul je dat in? Is dat het recht om te doen en laten wat je zelf wilt? Zonder rekening te houden met anderen? Of kent vrijheid ook haar beperkingen. Het antwoord is bevestigend, en dus stelt hij, vrijheid bestaat alleen in gebondenheid. Je hebt altijd met anderen te maken: waar ik loop kun jij niet lopen en omgekeerd. Na enkele anekdotes sluit hij af met: “Ik vind het mooi om hier, bij dit monument, namens de gezamenlijke kerken te mogen spreken. Om recht te doen aan de slachtoffers van de oorlog én aan de strijders. Aan wie zo vrij waren dat zij eigen belang en leven opzij durfden te zetten om voor de vrijheid en het leven van anderen op te komen”.

Arie van Genderen

Uit: de Westerpost van 11 mei 2016.