Algemeen

40 jaar Rubriek

Met deze 1988-ste editie van de Rubriek Sloten-Oud Osdorp sluit ik nu de veertigste jaargang van dit unieke communicatiekanaal af.

Mijn vader, P.Hans, bedacht dat het goed zou zijn om bewoners en andere belangstellenden wekelijks te informeren over het wel en wee van het landelijk gebied van Nieuw-West. Zo kon dit kwetsbare en bijzondere stukje Amsterdam bekender worden. Een prima overlevingsstrategie. Want – ook al is het landelijk gebied sindsdien flink verkleind en fors veranderd – we zíjn er nog en het behoud van de resterende cultuurhistorie krijgt tegenwoordig steeds meer bijval. Helaas gaat de afbraak echter nog altijd door zoals u hieronder leest over de Lutkemeerpolder…

In de afgelopen veertig jaar hebben veel vrijwilligers op (on)regelmatige basis stukjes geschreven en informatie aangeleverd. De Rubriek begon in januari 1979 in de toenmalige Badhoevese Slotense Courant. Sinds deze krant ophield te bestaan, ging de Rubriek verder onder de vleugels van de veel grotere Westerpost. Hier gedijt de Rubriek nu al jaren prima. Grote dank aan de Westerpost is dan ook zeker op zijn plaats.

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 24 december 2018.

De Boterbloem blijft strijden voor behoud Lutkemeerpolder

Alies Fernhout na de bespreking in de Stopera op 19 december 2018: “Treurig… een gemiste kans… Na anderhalf uur (!) debatteren bleef de meerderheid van de gemeenteraad erbij dat De Boterbloem genoegen moet nemen met het aanbod van slechts twee hectare akker.”

Geen zand erover! Red de Boterbloem! (Foto: Erik Swierstra)

Ondertussen blijven veel vragen onbeantwoord. Over noodzaak, kosten, klimaat, mogelijkheden, het enorme draagvlak. Alies: “Het College van B&W heeft wél met Schiphol-ontwikkelaar SADC overlegd, maar níet met ons.” Maar, tóch ziet De Boterbloem nog lichtpuntjes: “Er ís een toezegging om nu wél om tafel te gaan; er liggen twee moties die openingen bieden en héél veel raadsleden tonen zich betrokken. Laten we ons daar dan maar op richten… We gaan door…”

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 24 december 2018.

Gemeente houdt vast aan bouwplannen Lutkemeerpolder

Een laatste poging van de oppositie om de Lutkemeerpolder groen en onbebouwd te houden is woensdag stukgelopen in de gemeenteraad.

Door: Bart van Zoelen – 19 december 2018

Partij voor de Dieren, Bij1 en ChristenUnie drongen er vergeefs op aan eerst te onderzoeken of de polder opgekocht kan worden en toegevoegd aan de Hoofdgroenstructuur. Daarbij kregen de partijen steun van Denk, Partij van de Ouderen, Forum voor Democratie en CDA.

Wel werd op aandringen van de coalitiepartijen GroenLinks, D66, SP en PvdA besloten dat de ontwikkeling van het bedrijventerrein, dat gepland staat in de polder, zo veel mogelijk in fases gebouwd moet worden en dat elk stuk groen pas bouwrijp wordt gemaakt als de komst van bedrijven zeker is.

Ook een motie van de oppositie om 6,5 hectare beschikbaar te stellen voor de ecologische zorgboerderij De Boterbloem kreeg geen steun van de coalitiepartijen.

Wethouder Marieke van Doorninck (GroenLinks) van Ruimtelijke Ordening bood vorige maand de mogelijkheid om met 3 hectare verder te gaan, maar volgens De Boterbloem is de boerderij dan niet levensvatbaar.

Zandwagens
Toch bleef Platform Behoud Lutkemeer ‘verbouwereerd’ achter. Woordvoerder Idriss Nor noemt het ‘vrij ongelofelijk’ dat het niet is gelukt om het stadsbestuur te overtuigen. “Dit college heeft gezegd: wij willen een andere stad. Behoud van deze polder is helemaal in lijn met wat het college beoogt. Maar ze houden vast aan wat ooit besloten is.”

Het Platform is strijdbaar, zegt hij. “Als de zandwagens komen, zijn wij er ook. We geven niet op.”

Uit: het Parool; 19 december 2018

Van: https://www.parool.nl/amsterdam/gemeente-houdt-vast-aan-bouwplannen-lutkemeerpolder~a4615288/

Politiek gekonkel rond Boterbloem

Groen Links is de sleutel

Het is werkelijk een bijzondere vertoning die zich momenteel voordoet in de Amsterdamse politiek. In de vorige raadsperiode heeft Groen Links ons enorm gesteund om het behoud van de akkers van de Boterbloem op de agenda te krijgen. Vanzelfsprekend met winstwaarschuwingen: “we weten niet wat we kunnen bereiken, maar er komt in ieder geval ruimte om alles goed te bekijken.”

De afgelopen maanden lijkt het tij volledig gekeerd. In eerste instantie bleven de gesprekken met de raadsfractie op de vlakte: “we wachten op de wethouder”. En vervolgens bleef het daarbij:”de wethouder zegt dat het niet kan, want te duur.” Punt.

Wij dragen heel veel argumenten aan die het tegendeel aantonen. We geven handvatten en instrumenten om tot een andere aanpak te komen. We bieden aan om samen te werken voor een betere, groenere stad. We laten zien dat we ook medefinanciers kunnen vinden. De deur blijft dicht.

Het dedain waarmee Groen Links laat weten niet eens om tafel te willen is stuitend. Ze zijn domweg niet bereid om met ons naar oplossingen te zoeken.

Wat we vragen is tijd. Tijd voor een beter proces. Een proces waarin ook wij oplossingen kunnen aandragen. Oplossingen die we dan gezamenlijk kunnen afwegen.

En zelfs deze vraag wordt negatief beantwoord “omdat het toch geen zin heeft”.

Ondertussen is er in de oppositie veel steun, maar zonder Groen Links vormen zij geen meerderheid. Binnen de coalitie is er eveneens sympathie, maar daar is de opvatting dat Groen Links over de brug moet komen.

Uit: Nieuwsbrief De Boterbloem; 15 december 2018.

Van: www.reddeboterbloem.wordpress.com

Vrij zicht op de Sint-Pancratiuskerk

De entree van het dorp Sloten – met prachtig zicht op de Sint-Pancratiuskerk – lijkt weer even op hoe het er hier in de jaren zeventig uitzag…

 Toen lag achter de bushalte nog een paardenweitje. ‘Natúúrlijk’ mag in deze
tijden van economische voorspoed geen plekje grond meer onbenut blijven…
Volgend jaar zal hier dan ook het shortstayhotel verrijzen…
Maar we kunnen nu nog wel even mijmeren en dromen…
(Foto: Liesbeth Berghuis) 

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 12 december 2018.

Verzet tegen bouw Oud Osdorp

Op 21 november 2018 heeft de Parochie uit Halfweg informatie gegeven aan omwonenden over hun plannen om een deel van de Oude Begraafplaats in Oud Osdorp te bebouwen. Het gaat om het midden van het terrein, waar een vrijstaande woning en een twee-onder-een-kap woning zouden moeten komen. Het zicht vanaf de Osdorperweg naar de begraafplaats blijft vrij.

Voor de bouw is een wijziging van het bestemmingsplan nodig. Uit de toelichting op de plannen werd duidelijk dat het de Parochie uitsluitend om het geld gaat. Nu brengt dit terrein niets op. De Parochie wil wel met de opbrengst de begraafplaats met toegangsweg opknappen.

Velen van de ruim dertig aanwezigen lieten kritische geluiden horen. Veel gehoorde vragen waren: “Waarom wordt niets gedaan met de huidige bestemming volkstuinen en recreatie?” en “Zijn er alternatieven bekeken?” De Parochie wimpelde dit allemaal af en gaf feitelijk geen antwoord op deze toch redelijke vragen.

Een aantal direct omwonenden is verontrust en boos: Zo begint de verrommeling van Oud Osdorp opnieuw! Zij willen stappen ondernemen tegen deze ongewenste ontwikkeling en hebben de Dorpsraad gevraagd om negatief op dit voorstel te reageren of om – zonder overleg met hen – nog geen officiële reactie over deze bouwplannen aan de gemeente door te geven.

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 12 december 2018.

Molen van Sloten start crowdfunding

“Help, De Kap is lek!”

Sinds de ingebruikname heeft de Molen van Sloten in 1991 al geldzorgen. Na 27 jaar dagelijks rondjes draaien is er Groot Onderhoud nodig. Nu komt de Molen van Sloten écht in problemen, want er is geen financiële reserve voor de noodzakelijke reparties. Daarom is een crowdfunding gestart.

Wie 25 euro of meer bijdraagt, ontvangt als dank
een officieel certificaat met een bosje riet van de kap.

De molenkap is lek doordat het riet er spontaan uitvalt, het metaal roest en het hout is hier en daar rot en moet geschilderd worden. Als er € 48.724 wordt opgehaald, kan het werk worden uitgevoerd. Alle kleine beetjes helpen.

Doneren kan in de donatiebox in de molen en via NL03 RABO 0359 6000 50 (o.v.v. ‘Groot Onderhoud’). Wie meer dan 25 euro bijdraagt, krijgt een cadeautje. Vermeld dan wel op de overschrijving uw gegevens, zodat de molen u kan bereiken! Later volgt meer info over deze campagne in de Westerpost. Lees nu al door op www.molenvansloten.nl/help/.

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 5 december 2018.

De verloren polder onder het zand van Nieuw-West

Komt weer tot leven in nieuw boek over de Sloterpolder

Kees Schelling weet verhalen van de vroegere bewoners van de Sloterpolder zo te verwoorden dat het lijkt alsof je zelf op die schuit vol spruiten en boerenkool naar de veiling vaart. Zijn nieuwe boek, dat op 2 december 2018 gepresenteerd werd in café Kerkzicht in Sloten, is dan ook een aanrader.


Het huis van de familie van Veen (E 377a) in mei 1954, toen de afbraak van de Sloterpolder al was begonnen.
Achter de woning is de brug in de hulpweg (later de Lelylaan) te zien voor de aanvoer van zand etc.
voor de bouw van Slotervaart. (Archief van Dolf van Veen.)

Wie de 14 verhalen (uit de periode 1920 – 1960) met veel foto’s uit familiealbums leest, staat plotseling in een wereld waar niets meer van over is. Op de plek van de Sloterpolder werd Nieuw-West immers gebouwd. Het was een uniek poldergebied met weilanden, tuinderijen, slootjes en houten bruggetjes aan de rand van Amsterdam. De polder was vooral over het water te bereiken. In 2016 beschreef Kees Schelling in zijn boek ‘Een verloren paradijs’ hoe het dagelijks leven in de polder er uitzag. Sindsdien bleven de nieuwe verhalen binnenkomen met daarin heel andere aspecten over het leven (o.a. tijdens WOII) in de Sloterpolder. Toen heeft Kees besloten een tweede deel uit te geven. Uit alle verhalen komt telkens de vrijheid en de ruimte die de polder bood naar voren. Vandaar dat hij koos voor de titel “Licht, lucht en leven”.

Gepist in de melk
Het verhaal van Nico Schrijver, die op zaterdagen voor Boer Huisman met een roeibootje melk bezorgde in de polder: “Polderkinderen probeerden altijd een grap met je uit te halen. Toen ik een keer een bestelling had opgenomen en de melk wilde ophalen, stond er een kleine jongen in een bus vol melk te plassen.” Nico durfde aan zijn werkgever niet te vertellen wat er gebeurd was en die melk weer onverkocht mee terug te nemen. Daarom heeft hij in een zijsloot de plas in die bus maar flink door de melk geroerd. Daarna heeft hij de melk dus maar ‘gewoon’ aan een tuindersgezin verkocht. Met kloppend hart in zijn keel moest hij daar de week erna weer melk afleveren. De tuindersvrouw stond hem al in de deuropening op te wachten… Helaas is er onvoldoende ruimte in deze Rubriek om ook de afloop van dit spannende verhaal te vertellen. Een ware cliffhanger naar het boek dus…

Scheepswerf en WOII
De diversiteit aan verhalen is groot. Over de scheepswerf van Arie Gouwerok (in 1915) op de hoek van de Slotervaart en de Westlandgracht. Over koeien in de sloot, belevenissen tijdens de oorlog, de berenkoude winters, hoe polderjongens bij de Watersnood in 1953 Zeeland te hulp schoten, het dorp Sloten en hoe je een volle groenteschuit over de overhaal trok.

Kees Schelling, Licht, lucht en leven, € 19,95; 238 pagina’s met foto’s. Uitgave: De Overhaal, Badhoevedorp, ISBN 978-90-821200-2-8. Op voorraad bij Meck & Holt, Tussen Meer 46, Osdorp en Jaspers, Sloterweg 95, Badhoevedorp.

Zie ook: www.keesschelling.nl/boeken/

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 5 december 2018.

Waarom de gemeente in gesprek moet en er geen haast is

In de hele discussie rond de motie Boterbloem en behoud van de Lutkemeerpolder is een belangrijk aspect onderbelicht geraakt: het feit dat het op dit moment alleen gaat over het bouwrijp maken van slechts een deel van de polder.

 
Kaart van het bestemmingsplan
In groen: huidige akkers
In rood: deel waar bouwvoorbereiding wordt gevorderd
In geel: aanbod gemeente

De overeenkomsten van onze buren zijn niet opgezegd en de voorbereidende bodemonderzoeken zijn alleen op de helft van de akkers van de Boterbloem uitgevoerd. In onderstaand artikel leest u waarom alles er op wijst dat alleen het deel voor SEKU BV bouwrijp wordt gemaakt. Terwijl het juist zeer de vraag is of de overeenkomst met deze partij wel rechtsgeldig is.

Het is onbestaanbaar hoe het College blijft spreken in onmogelijkheden, terwijl er vele creatieve manieren zijn om de polder te behouden voor de stad. In het hele proces dat heeft geleid tot het huidige aanbod, is De Boterbloem niet één keer betrokken.

Op 19 december 2018 bespreekt de gemeenteraad het vervolg van de motie Boterbloem. Wij vragen de raad en het college om serieus de tijd te nemen en de komende maanden gezamenlijk alle mogelijkheden goed te onderzoeken. Er liggen vele kansen, ook op het gebied van financiering.

Nog steeds vraagtekens uitvoering bouwplannen
Het afgelopen jaar is overduidelijk gebleken, dat de gemeente Amsterdam met de Lutkemeerpolder én ecologische zorgboerderij de Boterbloem in haar maag zit. En dat is niet meer dan logisch. Voorgaande bestuurders hebben deze prachtige en historische polder afgedankt voor een bedrijventerrein en daarbij ongunstige – misschien wel belachelijke – afspraken gemaakt met een grondspeculant. Deze heeft 8 hectare in de polder aangekocht voor 2,5 miljoen euro en voor 8 miljoen euro doorverkocht aan de gemeente. Bovenop deze hoofdprijs bedong SEKU BV ook nog het recht om die 8 hectare te ontwikkelen en 20 procent van de opbrengsten. Aan deze overeenkomst heeft de gemeenteraad van Amsterdam in 2009 groen licht gegeven.

De omstandigheden waarbinnen deze overeenkomst tot stand is gekomen zijn inmiddels tot bij de Hoge Raad als corrupt bestempeld. Daarmee is de kans niet gering dat de overeenkomst zelf nietig is. Daarnaast loopt tegen de ondertekenaar namens SEKU BV een onderzoek vanwege verdenking van omkoping. Begin 2019 zal deze zaak voorkomen. Of de overeenkomst en dus de voorgenomen bouw van het bedrijventerrein stand houden, is maar zeer de vraag.

Dubieuze overeenkomst molensteen om nek Amsterdam
De overeenkomst met SEKU BV hangt nu als een molensteen om de nek van de Lutkemeerpolder en de Boterbloem. Het is deze partij die de druk opvoert om de kostbare (biologische) akkers bouwrijp te maken. De werkelijke reden dat het College nu zoveel haast heeft: niet de behoefte uit de stad aan meer bedrijventerreinen.

Op dit moment is alleen ontwikkeling van het voorste deel aan de Etnastraat in voorbereiding. Dit ligt in lijn met de bewering van SADC dat men nu op zoek is naar een aaneengesloten kavel van 8 hectare die op Lutkemeer 1 niet voorhanden is. Dit kan alleen bestemd zijn voor een bedrijfsverzamelgebouw. En dit doet sterk vermoeden dat SEKU BV hier haar deel van de samenwerkingsovereenkomst gaat inlossen. Daarnaast zijn er geen namen bekend van bedrijven die hier in willen trekken.

En Lutkemeer 1 heeft bewezen hoe het met bedrijfsverzamelgebouwen in de Lutkemeerpolder vergaat. Die gebouwen staan voor een deel nog steeds leeg.

Gaat SEKU BV bouwen voor leegstand?
De kans is serieus aanwezig, dat ook in de Lutkemeerpolder straks puur voor leegstand wordt gebouwd. SADC en de gemeente Amsterdam beweren dat bedrijven uit de binnenstad staan te trappelen om zich daar te vestigen. Maar namen en rugnummers ontbreken. Als deze bewering écht klopt, dan is het vreemd dat bijna éénderde deel van de eerste fase van het bedrijventerrein (Lutkemeer 1) nog leeg staat. Daar is dus nog genoeg ruimte voor bedrijfsverzamelgebouwen om bedrijven uit de binnenstad onder te brengen. Sterker nog: BAM heeft één verzamelgebouw voor kleinschalige bedrijven ontwikkeld op fase 1. Het was de bedoeling om er meer van dit soort gebouwen neer te zetten. Daar heeft dit bouwbedrijf van afgezien. Blijkbaar was het niet het succesnummer dat ze voor ogen hadden gehad. De gemeente Amsterdam, SADC en SEKU BV doen voorkomen dat het verder achteraan de polder wel gaat werken. En als deze gok verkeerd gaat uitvallen –wat te verwachten is- dan is er onherstelbare schade aan de Lutkemeerpolder én de boerderij toegebracht.

Wat zijn de kosten, investeringen en opbrengsten?
Er worden enorme bedragen geroepen die uitgetrokken zouden moeten worden om de Lutkemeerpolder groen te houden. Naast dat deze bedragen binnen een half jaar van 26 miljoen tot 42 miljoen zijn toegenomen, ontbreekt er een onderbouwing. Dit lijkt op natte vingerwerk om de gemeenteraad zo af te schrikken, dat ze met de plannen gaan instemmen. Dat bij afzien van het bedrijventerrein de investeringen in het bouwrijp maken de bovengrondse en ondergrondse infrastructuur niet meer nodig is, wordt nu niet meegerekend.

‘Er zijn meer investeringen die in de berekeningen van de gemeente buitenbeschouwing gelaten worden’

Maar er zijn meer investeringen die in de berekeningen van de gemeente buiten beschouwing worden gelaten. De toevoerwegen naar de polder kunnen nu al amper het verkeer aan tijdens de ochtend- en avondspits. Met name de brug over de ringvaart belemmert doorstroming, zodat er files ontstaan. Als meer bedrijven zich in de Lutkemeerpolder zouden gaan vestigen, komt de doorstroming tijdens de spitsuren helemaal in de knel te zitten. Daarnaast klagen de huidige werknemers over de slechte bereikbaarheid met het OV van de eerste fase van het bedrijventerrein. Er zal dus door de gemeente Amsterdam flink geïnvesteerd moeten worden in het verbeteren van de bereikbaarheid van beide bedrijventerreinen. Kosten die nu niet zijn meegenomen.

Het bedrijventerrein Lutkemeer 1 is nu 10 jaar in gebruik en is nog steeds niet vol. Volgens de onderzoekrapportage van STEC staat deze eerste fase al weer in de boeken voor een opknapbeurt. Dat gaat miljoenen kosten. Dat een mogelijke tweede fase binnen vijf tot tien jaar ook aan de beurt is, is dat ook meegenomen in de berekeningen?

Behoud van de polder is overigens geen kostenpost die alleen bij de gemeente hoeft te liggen. Er is maatschappelijke betrokkenheid te over om gemeenschappelijk te investeren in de grond.

Amsterdam heeft invloed
Een veel gehoord argument is dat de grond zou moeten worden teruggekocht, maar dat deze niet te koop staat. Het is duidelijk dat Amsterdam geen meerderheid heeft in SADC, maar dat betekent niet dat B&W geen invloed kunnen uitoefenen. Het gaat namelijk nog steeds om grond binnen de gemeentegrenzen die ingebracht is in de SADC. De gemeente Amsterdam bepaalt uiteindelijk zelf of er voorlopig wel of niet gebouwd wordt.

Nu doet de gemeente het voorkomen dat ze geen enkele zeggenschap meer hebben over de Lutkemeerpolder. Dat is een slimme tactiek om dit stukje kostbare groen buiten de eigen invloedssfeer te brengen en zo de eigen handen er van af te trekken.

Het is niet gemakkelijk, maar de gemeente Amsterdam heeft de mogelijkheden om de plannen voorlopig uit te stellen. In ieder geval totdat de eigen afspraken zijn nagekomen. Dit geeft bovendien alle partijen de ruimte om nog een kritisch te kijken naar plannen die 30 jaar geleden zijn bedacht, toen bijvoorbeeld klimaatsverandering nog niet op de agenda stond.

Tijd voor overleg!
De motie De Boterbloem – destijds unaniem door de gemeenteraad aangenomen – is nog niet volledig uitgevoerd. Daarnaast is er de afgelopen maanden geen overleg geweest met de Boterbloem, terwijl er vele kansen liggen om tot creatieve oplossingen te komen. Er zijn vele scenario’s mogelijk in een polder van 40 hectare, waarvan slechts 8 hectare wordt ontwikkeld. De Boterbloem vraagt de gemeente Amsterdam dan ook om tijd in te ruimen voor een goed proces.

Hoe nu verder?
De wethouder heeft flink wat vragen te beantwoorden naar aanleiding van de commissievergadering. Op 19 december staat het weer op de agenda van de raad voor verdere bespreking. Het is aan het college om op enig moment te besluit dat ze voldoende draagvalk heeft om de motie ten uitvoer te leggen. Dat hoeft de 19e dus niet het geval te zijn.

Uit: Nieuwsbrief De Boterbloem – 2 december 2018

Draagvlakonderzoek Sloten

De Gemeenteraad en de wethouder hebben de duidelijke mening van de Slotenaren (89% tegen de komst van een hotel; 94% tegen de komst van meer shortstay en 91% tegen het huidige bouwplan van Lebo op de plek van garage Kuykhoven) in hun vergadering besproken.

Er was veel waardering voor het onderzoek van de werkgroep Sloten. De zorgen van de Slotenaren zijn luid en duidelijk overgekomen. De wethouder heeft het DB van stadsdeel Nieuw-West geïnstrueerd om de mening van de Slotenaren serieus te nemen en hier terdege rekening mee te houden in het vervolgtraject.

Gemeenteraadsleden zullen een vinger aan de pols houden en indien nodig zullen zij de wethouder vragen om een of meer van bovenstaande projecten te agenderen in hun commissie. Zij hopen echter dat dit niet nodig is en dat het stadsdeelbestuur alles in goede banen leidt. Wordt vervolgd.

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 28 november 2018.