Algemeen

Toch abri’s op Slotense haltes

Het is bijna zo ver: Met ingang van zondag 11 december 2016 rijdt bus 145 tot aan de rotonde weer door het dorp Sloten. Oplettende Slotenaren hadden al gezien dat er sinds kort op de haltes Ditlaar en Sportpark Sloten haltepalen zijn geplaatst. “Goed nieuws! Ze zijn bezig met de voorbereidingen voor de her-ingebruikname van deze haltes”, zou je denken. Maar… wie écht heel goed heeft opgelet, weet dat die palen niet op de haltes Osdorperweg zijn neergezet…”

Wel vreemd”, dacht ik, “daar rijdt bus 145 straks toch ook? Hoe kan dat nou?” Het antwoord was helaas eenvoudig: Tegenwoordig zetten ze alleen nog een haltepaal op een halte waar geen abri komt. Dát is natuurlijk niet de bedoeling. Moeten wij dan voortaan op de haltes Ditlaar en Sportpark Sloten in de regen en zonder enige beschutting op de bus wachten? Samen met het bestuur van volkstuinpark Eigen Hof en de eigenaar van de turnhal op het sportpark heb ik toen – namens de Dorpsraad – maar weer een vervolgactie opgezet in een poging alsnog per halte een abri te verwerven…

Het was nogal ingewikkeld om er achter te komen wie de bevoegdheid heeft om te bepalen op welke halte een abri komt te staan. Daarom heb ik iedereen, die er ook maar enigszins zeggenschap over of invloed op zou kunnen hebben, benaderd. En het heeft gewerkt! We hebben nu de toezegging binnen dat we tóch de abri’s – die daar voeger ook altijd al stonden – weer terugkrijgen. En ze hebben beloofd dat dit vóór 11 december geregeld is. We gaan het zien…

Tamar

Uit: de Westerpost van 30 november 2015.

Sloterweg – Erfgoed van de Week van de Gemeente Amsterdam

In juli was de Sloterweg erfgoed van de week op de site van de gemeente. Een blijk van waardering van die afdelingen die historische belangstelling hebben. Dat zich dit mag vertalen naar beleid en praktisch handelen!

De Sloterweg lijkt tegenwoordig uit het niets vanaf een bedrijventerrein op te duiken in de buurt van de Johan Huizingalaan. Als lommerrijke verbinding vervolgt de weg nog even tussen betonnen gebouwen zijn loop, om even later een landelijk karakter aan te nemen, zoals dat even buiten Amsterdam wel meer te vinden is. De Sloterweg, de naam verraadt het al, leidt uiteindelijk naar het dorp Sloten, dat in 1063 voor het eerst werd vermeld en daarmee zo’n twee eeuwen ouder is dan Amsterdam. De Sloterweg eindigt bij de splitsing van de Slotervaart in de Ringvaart.

Sample Image
Zicht op de Sloterweg naar het westen, links het “Witte huis”,
rechts nog net zichtbaar boven de lelijke coniferenhaag, boerderij Zomerlust.

Hoofdverbinding
Met de aanleg van de Ring A10 in de jaren ’70 van de vorige eeuw verdween een deel van de Sloterweg waardoor de weg nu niet meer in verbinding staat met de Sloterkade en de Overtoom, zoals dat daarvoor het geval was. Hierdoor is het nu bijna onvoorstelbaar dat de Sloterweg eeuwenlang de belangrijkste uitvalsweg vanuit Amsterdam naar het westen is geweest. De weg vormde na 1345 een belangrijk onderdeel van de pelgrimsroute die van Haarlem naar Amsterdam ging. Duizenden pelgrims kwamen over deze weg naar de stad om uiteindelijk via de Heiligeweg in de Heilige Stede aan de Kalverstraat het doel van hun pelgrimstocht te bereiken. In 1508, toen de Haarlemmermeer een stuk van de weg afsnoepte, werd de belangrijkste verbinding verlegd naar het noordelijker gelegen Sloterdijk.

Sample Image
Het tolhek met tolgaarderswoning aan de Sloterweg ter hoogte van Huis Te Vraag.
Rechts de Schinkel. Tekening van Gerrit Lamberts; 1817.

Le grand départ
Vanaf dat moment moest iedereen die van de weg gebruik maakte een bedrag van twee duiten (één gulden was 160 duiten) betalen. Dit bedrag werd betaald, aan één van de tolgaarders die in een houten huisje vlak bij de Overtoom en aan het einde van de weg in Sloten woonden. De tol bleef bestaan tot 1923. Twee jaar eerder was de gemeente Sloten door Amsterdam geannexeerd. In 1954 keerde de Sloterweg nog één keer terug in de internationale belangstelling: op 8 juli van dat jaar ging de Tour de France voor het eerst van start buiten Frankrijk. Burgermeester d’Ailly gaf op de Sloterweg het officiële startteken. De etappe voerde naar het Belgische Brasschaat, waar Wout Wagtmans als eerste over de streep ging.

Nico Jansen

Uit: de Westerpost van 30 november 2015.

Zie ook: De weg naar Sloten – Erfgoed van de Week – 21 juli 2016

Matinee Kerstconcert Sloterkerk – zondag 11 december 2016

In de Sloterkerk, Osdorperweg 22, te Amsterdam zal op zondagmiddag 11 december 2016 om 15.00 uur een matinee kerstconcert gegeven worden.

The Cecilia International Choir of The Hague zal een optreden verzorgen. Het koor is opgericht in 1976 en repeteert in de Engelse taal. Het is een gemengd koor met de vier stemmen: sopraan, alt, tenor en bas.

‘A Winter Walk’ is gekozen als thema voor het programma van dit jaar. Naast traditionele kerstliederen, die natuurlijk niet mogen ontbreken, zijn er ook speciale onderdelen voor het koor en solisten. Een keuze uit het Magnificat van de hedendaagse componist John Rutter zal ook uitgevoerd worden.

Het koor staat onder leiding van Drew Santini. Lyubov Podgayskaya, piano en David Schlaffke, orgel, verlenen hun medewerking aan dit kerstconcert.

Meer informatie op onze website: www.sloterkerk.nl
Maar u kunt ons ook volgen op Facebook: www.facebook.com/sloterkerk
Inlichtingen en reserveringen: tel. 020-6157692
Inlichtingen en reserveringen via email: concert@sloterkerk.nl

Meer informatie over het Cecilia Choir: www.cecilia-choir.com

Rondwandeling park Vrije Geer

Maak zondag 20 november 2016 met twee natuurgidsen een rondwandeling door Natuurpark Vrije Geer. Dit Slotense natuurgebiedje van ruim vier hectare ligt te midden van de stedelijke bebouwing van Osdorp, Slotervaart en Nieuw Sloten.

Het is een laatste overblijfsel van het veenweidegebied dat zich vroeger uitstrekte tussen Amsterdam en Sloten. Dit relatief onbekende park maakt onderdeel uit van de Groene AS tussen Amstelland en Spaarnwoude. Het is volop herfst en de winter komt eraan. Wat betekent dit voor de planten en dieren in dit overgebleven stukje veenweide in Nieuw-West?

* Wanneer: zondag 20 november 2016 van 11.00 tot 12.30 uur.
* Start: Zuidingang Natuurpark Vrije Geer, bij het informatiepaneel aan de weg Vrije Geer, tussen Ditlaar en de Osdorperweg
* Informatie: Juultje Joosten en Ineke Deckers, natuurexcursies@hotmail.com

* Zie ook: https://afdeling.ivn.nl/afdeling/amsterdam/activiteiten/rondwandeling-natuurpark-vrije-geer-5

* Zie ook: https://afdeling.ivn.nl/afdeling/amsterdam/activiteiten/rondje-vrije-geer-0

De Sloterpolder, een verloren paradijs

Sfeervol boek belicht het leven in de Sloterpolder in de vorige eeuw.

Waar tegenwoordig het stadsdeel Slotervaart ligt, lag vroeger de Sloterpolder, een gebied van ongerepte schoonheid waar alleen tuinders en boeren woonden. De Sloterpolder ontleende zijn unieke karakter aan het feit dat het onder de rook van de stad lag, maar tegelijkertijd voor de meeste Amsterdammers een volstrekt onbekend gebied was. Het lag geïsoleerd omdat de polder eerst uitsluitend via het water en vanaf het eind van de jaren 20 ook te voet, bereikbaar was. De Sloterpolder werd ook wel ‘de groentetuin’ van Amsterdam genoemd. De stad was voor de dagelijkse aanvoer van verse groenten lange tijd afhankelijk van de in deze polder aanwezige tuinderijen.

Active Image

Mooi tijdsbeeld
Over het leven in de Sloterpolder heeft Kees Schelling een boek geschreven: “Een verloren paradijs”. Het boek vertelt het verhaal van het gezin waarin zijn moeder is opgeroeid. Zij is een dochter van Karel Kenter en Anna Overwater die met hun elf kinderen van 1923 tot 1954 leefden in de Sloterpolder bij Amsterdam. Het verhaal geeft niet alleen een beeld van het leven van de familie Kenter, maar laat vooral ook zien hoe er in die tijd aan de rand van de stad werd geleefd op een manier die nu niet meer voor te stellen is.

Voor het boek interviewde hij de negen kinderen van het gezin en hun mannen en vrouwen die nog in leven zijn. De persoonlijke verhalen van de kinderen lopen als een rode draad door het verhaal en zijn verbonden met meer algemene onderwerpen die samenhangen met het leven in de Sloterpolder, zoals het water, de tuinderij, de besloten gemeenschap, het geloof, de opvoeding, de oorlog, de relatie met de stad, de onteigening en het vertrek uit de polder.

De Sloterpolder
Het verhaal is niet alleen een tijdsbeeld, maar ook een eerbetoon aan mensen die vooral door heel hard te werken en liefde voor het gezin, jaar in jaar uit, in moeilijke omstandigheden, het hoofd boven water wisten te houden. Een verhaal over het dagelijkse leven dat bepaald werd door het ontbreken van wegen en de aanwezigheid van sloten en vaarten.

Typerend voor de Sloterpolder waren de aan het water gelegen houten woningen met hun spoelhuizen, de akkers vol sla en andijvie, de glazen broeibakken die in de zomer de blauwe luchten zo mooi weerspiegelden, de schuitjes op weg naar de veiling, zwaar beladen met kisten vol gele komkommers. Maar bovenal de wonderlijke, ongerepte schoonheid van dit bijzondere gebied.

Presentatie in café Kerkzicht
Op een herfstachtige zondagmiddag, te midden van veel familie en vrienden, is het nieuwe boek te water gelaten. Een mooie aanvulling op de al bestaande bibliotheek van West.

Het telt 225 pagina’s en bevat ca. honderd foto’s, kaartjes, bidprentjes en krantenartikelen uit die tijd.
Vanaf 12 november verkrijgbaar bij boekhandel Jaspers in Badhoevedorp, bij Primera in Zwanenburg en bij Meck en Holt op Tussen Meer in Osdorp. De prijs is € 22,95.
Meer informatie is te vinden op www.keesschelling.nl Het boek kan ook via deze website worden besteld.

Uit: de Westerpost van 9 november 2016.

Motie Landarbeiderswoningen Sloterweg 711-715

Het Witte huis gered!?

De aktie van de dorpsraad om de arbeiderswoningen te behouden lijkt succes te hebben, nu de bestuurscommissie Nieuw-West unaniem onderstaande motie van BNW81 heeft aangenomen. Behoud van deze woningen is een eerste stap op weg naar behoedzame ontwikkeling van de Sloterweg, herstel van de gehele verbinding tussen Amsterdam en Sloten moet hierop volgen.

In het plan ‘Koers 2025’ van wethouder van der Burg wordt dit ook aangestipt, maar plannen zijn zo geduldig als het papier waarop ze gedrukt zijn. Het komt erop aan dat bestuurders en volksvertegenwoordigers hun schouders eronder zetten en het plan tot realisatie brengen. De stap die de bestuurscommissie nu gezet heeft is hopelijk de eerste op de lange reis. (vrij naar Confucius) Te hopen valt dat de gemeenteraad en B&W dit advies ter harte nemen.

De ervaring in Amsterdam leert dat slechte plannen vaak wel tegengehouden kunnen worden maar dat goede plannen niet uitgevoerd zullen worden. De toekomst zal het leren. De bestuurscommissie van Nieuw-West, in vergadering bijeen op 9 november 2016, behandelende het agendapunt Niet in procedure brengen landarbeiderswoningen Sloterweg 711-715 als gemeentelijk monument,

Constaterende
* dat uit de commissiebehandeling op 2 november is gebleken dat de kwestie ‘wel of niet in procedure brengen van de landarbeiderswoningen als gemeentelijk monument’ een andere is dan de kwestie of deze woningen behouden moeten blijven,

Overwegende
* dat de Sloterweg (net als het dorp Sloten) als een bijzonder gebied met een monumentale waarde moet worden gezien,
* dat de bedoelde landarbeiderswoningen volgens ‘Monumenten en Archeologie’ een cultuurhistorische waarde bezitten, een goed voorbeeld zijn van dit soort woningen uit het eind van de 19e eeuw en ondertussen zeldzaam zijn geworden,
* dat het behoud van dee woningen bijdraagt aan het behoud van het karakteristieke beeld van de Sloterweg,
* dat het casco van deze woningen nog redelijk gaaf is, zodat sloop niet noodzakelijk is,

Spreekt als haar mening uit
* dat het dagelijks bestuur zich inzake deze woningen bij alle scenario’s en initiatieven zal inzetten om te bewerkstelligen dat (de buitenkanten van) deze woningen behouden zullen worden,

En gaat over tot de orde van de dag.

G.C. Molewijk (BNW81)

Uit: de Westerpost van 16 november 2016.

Slecht nieuws / goed nieuws Sloterweg

Besluit omgevingsvergunning uitgebreide procedure Sloterweg 773, 775, 777, 779, 781, 783

In de week dat we druk doende waren met bez waar maken bij de gemeenteraad in verband met het voornemen tot sloop van het witte huis en nieuwbouw ter plekke en op een perceel grenzend aan Riekerstate, worden we overvallen met het bericht dat de bestuurscommissie een ontheffing van het bestemmingsplan heeft goedgekeurd ten aanzien van het perceel Sloterweg 781, waar vroeger het familiehuis van van der Veldt stond. Enkele jaren geleden gesloopt na jarenlange verkrotting.

Grenzend aan het Siegerpark wil men toestemming voor maar liefst 6 woningen waar voorheen slechts bovengenoemd huis stond. Overigens heeft het Siegerpark het nummer 773, dat kan toch geen onderdeel uitmaken van deze plannen? Hoe kan het dat het bestuur van het stadsdeel hiermee instemt als men met de mond belijdt het karakter van de Sloterweg te willen bewaren. Het valt koud op het dak dat het erop lijkt dat men zo snel als mogelijk van deze eeuwenoude bijzondere polderweg een doorsnee stadsweg wil maken waar komende generaties niets bijzonders meer te beleven hebben. De dorpsraad zal hier de handen vol aan hebben.

Monumentaanvraag Witte huis, Sloterweg 711-715
Afgelopen voorjaar heeft de dorpsraad een aanvraag voor monumentstatus gedaan voor Sloterweg 711-715. Toevalligerwijze viel behandeling hiervan in de bestuurscommissie precies samen met het einde van de periode waarin zienswijzen tegen wijziging van het bestemmingsplan dat sloop en nieuwbouw van 4 woningen mogelijk maakt konden worden ingediend.

Verwarrend allemaal en het roept de vraag op wat nog het nut van bestemmingsplannen is, als het steeds makkelijker aan de kant geschoven lijkt te worden voor eigen overheidsplannen en ook voor particuliere plannen. Juist in een overvolle omgeving zou het bestemmingsplan toch uit graniet gehouwen moeten zijn! Het goede nieuws is dat de wens tot behoud van het Witte huis door de bestuurscommissie breed lijkt te worden gedragen. Ondanks dat er een boeman binnen de gemeente schijnt te zijn die “vastgoed” heet.

Politiek is niet voor bange mensen, dus die boeman kan best getrotseerd worden, als blijkt dat het gewoon ambtenaren in de Stopera zijn. De dorpsraad werd vertegenwoordigd door Ray Kentie, die het woord voerde, en Sjoerd Jaasma en Gerrit Oostendorp. Deze woensdag vallen de besluiten op Plein ’40-’45.

Uit: de Westerpost van 9 november 2016.

Bewaren voor de eeuwigheid?

Ongemakkelijk voelt de politiek zich bij een verzoek om oude landarbeiderswoningen aan de Sloterweg voor te dragen als ‘gemeentelijk monument’. De geplande uitgifte van die grond voor drie (zelfbouw)woningen kan dan niet doorgaan…

Door: CeesFisser@Westerpost.nl

Wil een meerderheid in de Bestuurscommissie de oude landarbeiderswoningen aan de Sloterweg 711-715 voor de eeuwigheid bewaren? Daar pleitte architect Ray Kentie voor namens de Dorpsraad Sloten – Oud Osdorp. Eerder hadden het Cuypers Genootschap en de Bond Heemschut gevraagd de woningen aan te wijzen als ‘gemeentelijk monument’. Het dagelijks bestuur van Nieuw-West stelt de BC voor om dat niet te doen, op grond van het advies van het Amsterdamse kenniscentrum Monumenten en Archeologie.

Geringe architectonische waarde
Monumenten en Archeologie, die dit soort aanvragen beoordeelt, vindt dat de woningen niet aan de criteria voldoen, wegens “de geringe architectonische waarde en de aantastingen, die in de loop van de tijd hebben plaatsgevonden” (o.a. nieuwe kozijnen, geen luiken meer, toiletraampje geplaatst, verzakte vloer). De gemeente Amsterdam heeft andere plannen met de grond waarop de woningen staan: in drie kavels uitgeven voor nieuwe (zelfbouw)woningen.

Politiek dilemma
BNW81 staat volgens buitengewoon commissielid Ria Stricker “geheel achter het verzoek van de Dorpsraad”. Maarten van Maurik (PvdA) vroeg of “inwendige renovatie mogelijk is, terwijl de buitenmuren kunnen blijven staan”?
Bert Stamkot (GroenLinks) benoemde een dilemma: “Vorig jaar is de BC akkoord gegaan met een voorontwerp-bestemmingsplan dat voorziet in de sloop van de woningen… En nu zou de BC het pand moeten voordragen als monument?!” D66’er Willem van Ham vroeg of “bij uitgifte van de grond voorrang verleend kan worden aan iemand die het pand wil restaureren”? Fred Siegel zei dat zijn partij (VVD) “het voorstel van de Dorpsraad ondersteunt of in elk geval de buitenzijde van de woningen wil behouden”.

Pareltje aan de Sloterweg
Portefeuillehouder ‘Cultureel Historische Waarde’, Erik Bobeldijk (SP), legde uit dat in het (ontwerp-) bestemmingsplan randvoorwaarden zijn opgenomen om nieuwbouw zo veel mogelijk te laten passen in het beeld van de Sloterweg (welstandscriteria).

Portefeuillehouder Wonen, Ronald Mauer (D66), merkte op dat het om grond gaat die in beheer is bij de afdeling Vastgoed van de gemeente. In deze tijd van bezuinigingen wil Amsterdam “voor de hoofdprijs gaan” wat de opbrengst betreft. Die hoofdprijs krijg je niet als dat pand blijft staan.

Van Maurik vroeg of Bobeldijk vóór de eerstvolgende vergadering uitsluitsel kan geven hoe de gemeente zou reageren als de BC zou besluiten het pand toch als monument voor te dragen. In zijn slotwoord zei Kentie dat renovatie niet duurder zal zijn dan sloop/nieuwbouw “en dan wordt het een pareltje aan dat stuk Sloterweg”.

Woensdagavond 9 november weten we meer…

Uit: de Westerpost van 9 november 2016.

De strijd om het witte huis nadert ontknoping

Tot en met vandaag kan een zienswijze worden ingestuurd om bezwaar te maken tegen sloop van Sloterweg 711-715 en bebouwing met vier villaatjes. Vanavond word in de voorbereidende vergadering van de bestuurscommissie gesproken over deze zaak. De dorpsraad zal hier inspreken.

Sample Image
Sloterweg 711-715. Foto: Erik Swierstra.

Een rapport van het bureau Monumenten en Archeologie is uitgebracht waarin wordt gesteld dat de huisjes niet zozeer een monumentaal karakter hebben, maar dat het ensemble met Riekerstate en boerderij van Bladeren en enkele huizen, dusdanig waardevol is en steeds zeldzamer is geworden in deze omgeving, dat behoud moet prevaleren boven korte termijn geldelijk gewin. Op bijgeleverde kaarten wordt aangetoond dat dit erf al zo’n vierhonderd jaar bestaat met misschien wat wisselende bebouwing. De geschiedenis met herberg Rode Leew wordt niet gememoreerd. Dat een drietal tekeningen uit de tweede helft van de 18de eeuw in het gemeentearchief aanwezig is blijft onbesproken.

Juist dit soort zaken geeft aan deze plek zo’n speciaal cachet. Dat het witte huis tot de onteigening in de jaren 50 van de vorige eeuw eigendom was van boerderij Zomerlust wordt niet vermeld. Behalve de paleizen van de gegoede burgerij wordt een arbeiderswoning slechts bij hoge uitzondering van monumentale waarde verklaard. Het begrip monument moet echter wat breder getrokken worden, zoals dat in ons omringende landen wordt gedaan. In het frans wordt gesproken van lieu de memoire, plaats van herinnering. Dat kan van alles zijn, maar bij het witte huis is het natuurlijk het historische gegeven van het agrarisch verleden van deze omgeving. Dat moet ook aan de na ons komende generaties duidelijk gemaakt kunnen worden.

De arbeiders van boerderij Zomerlust van de niet genoeg te memoreren Jan Rijnierse, woonden aan de overkant van de weg. Boerderij Zomerlust is overigens ook slachtoffer geworden van het profijtdenken, waarbij in de 90er jaren het erf is kaal gesloopt en de twee schuren en een hooiberg zijn vervangen door 7 woningen. De boerderij zelf is gespaard, maar het algemene beeld is danig aangetast.

Nu de bebouwing van de politieschool in een eindfase begint te komen kan een oordeel gevormd worden of dit beeld een aanwinst is voor de Sloterweg. Daar kan aan worden getwijfeld. Hopelijk wordt er naar tevredenheid gewoond, de uitstraling is die van een op elkaar gepropt vakantiepark. De huizen van Jazzwijk op de voormalige sportterreinen van de politieschool staan met de rug naar de Sloterweg wat een vreemde indruk maakt. Net als de kantoren en het hotel dat ertegenover is gebouwd.

Altijd de historische Sloterweg negerend en kleinerend. Je wilt er niet aan denken als ook het erf van het witte huis en een aanpalend stukje naast Riekerstate wordt vol gezet met huizen die in wezen niets met deze omgeving van doen hebben en op elke willekeurig locatie neergezet kunnen worden. Hopelijk dat onze vertegenwoordigers in de bestuurscommissie gunstig adviseren aan de gemeenteraad en het stadsbestuur voor behoud en herstel van de karakteristieke arbeiderswoningen en de oude gevelsteen hier herplaatst wordt. Die bevindt zich overigens op de binnenplaats van het bureau Monumenten en Archeologie. Van de cultuurhistorische waarde van de Sloterweg is veel verloren gegaan, daar mag geen grammetje meer vanaf.

Uit: de Westerpost van 2 november 2016.

 

Zienswijze tegen de sloop van arbeiderswoningen

Betreft: Zienswijze tegen de sloop van de arbeiderswoningen aan de Sloterweg 711, 713 en 715 in Amsterdam-Sloten

Aan: de directeur Ruimte en Duurzaamheid van de gemeente Amsterdam, de heer mr. K. Vreeker

Datum: 13 oktober 2016

Geachte heer Vreeker,

Het kan toch niet zo zijn dat u de historie van het landelijk gebied van Amsterdam-West wilt wegvagen? En dat puur en alleen voor het relatief beperkte financiële gewin op korte termijn? Terwijl er ook andere oplossingen zijn om zonder extra werk voor de gemeente wél prima inkomsten hieruit te genereren!

Zoals u ongetwijfeld weet, heeft het dorp Sloten een hoge cultuurhistorische waarde. Het dorp en de lintbebouwing zijn ouder dan Amsterdam en getuigen tot op de dag van vandaag van de boeiende historie van de stad Amsterdam. Deze cultuurhistorie versterkt de stad Amsterdam als geheel: de diversiteit en de aantrekkelijkheid van de stad worden hierdoor zichtbaar. De stad zou deze unieke kwaliteit moeten koesteren.

Belangrijk onderdeel van de cultuurhistorie van Sloten vormen de woonpanden, die als stille getuigen nog resteren aan de tijd van voor de bouw van Nieuw-West en de aanleg van Nieuw Sloten in het bijzonder. De tijd toen de Sloterpolder (ten westen van de Kostverlorenkade) er nog was en het gebied de groenteschuur van de stad was. Stukje bij beetje is het gebied na de oorlog afgebroken. Een logische en redelijke ontwikkeling. Maar, er is nu letterlijk nog één complexje van drie arbeiderswoningen over. Vroeger stonden er overal veel van dergelijke woningen in het gebied en waren ze niet bijzonder. Logischerwijs werden die goedkope en kleine huizen telkens als eerste afgebroken en vervangen door grote boerderijen of sjieke woonhuizen. Aan de overkant van deze woningen wordt nu zelfs een groot zelfbouwproject uitgevoerd. Dan móet het toch mogelijk zijn om, als enige herinnering aan die voorbije tijden, die paar kleine huizen te behouden?

U zou het complexje voor een goede prijs kunnen verkopen; mét de verplichting dat het uiterlijk – gezien vanaf de Sloterweg – van de panden gelijk blijft. Mogelijk kan een nieuwe eigenaar de opgeknapte huisjes verhuren. U kunt er ook voor kiezen de kavel in tweeën te verdelen en aan twee kopers met die voorwaarden te verkopen. Sloop is dus totaal niet nodig! U kunt het complex onder voorwaarden tot uiterlijk behoud verkopen. Dan hebt u er verder geen zorgen over; hebt u wél de inkomsten én garandeert u dat de cultuurhistorische herinnering van juist die kleine arbeiderswoningen intact blijft. Tegenwoordig zijn er zeker mensen te vinden, die energie en geld willen steken in een dergelijk project. Iedereen blij!

Met vriendelijke groet, Tamar Frankfurther

 

Wilt u het witte huis redden? Schrijf uw zienswijze en stuur het naar bovenstaand adres of per e-mail naar: info.rd@amsterdam.nl ter attentie van Mr. K. Vreeker. Dat het oude kan blijven naast al het nieuwe. Daar is toch wel voldoende draagvlak voor onder de bewoners?

Active Image

Detail van de kaart van de binnenpolder van Sloten van 1650. Bovenaan herberg De Ro Leeuw aan de zuidzijde van de Sloterweg. Tegenwoordig Sloterweg 711-715. De schrijfwijze varieert door de eeuwen heen, soms “De Roo Leew” , soms “De Rode Leeuw”. De moeite van het vermelden waard op deze kaart. Nu zeker de moeite van het bewaren waard, voor behoud van het karakter van de Sloterweg. Uiterst links ’t Huys te Vraag, gesloopt eind 19de eeuw, uiterst rechts het dorp Sloten. Alle bebouwing in opstand getekend zoals toen gebruikelijk was bij kartografen. De projektie is naar het zuiden, in die tijd niet ongewoon.

Uit: de Westerpost, 26 oktober 2016.

Matinee Concert Sloterkerk – zondag 6 november 2016

In de Sloterkerk, Osdorperweg 22, te Amsterdam zal op zondagmiddag 6 november 2016 om 15.00 uur een matinee concert gegeven worden.

Musici van het Koninklijk Concertgebouw Orkest zullen een concert verzorgen. Een drietal musici van het KCO zal optreden.

Deze musici zijn niet minder dan de eerste solo-fluitist Kersten McCall, de dwarsfluitiste Mariya Semotyuk en de celliste Julia Tom. Verder met medewerking van David Schlaffke als klavecimbelspeler. Op het programma staan de beroemde triosonates van J.S. Bach en zonen.

De toegangsprijs bedraagt 9 euro. Na afloop is er volop gelegenheid is er een gratis consumptie in het wijkgebouw pal achter de kerk.

Meer informatie op onze website: www.sloterkerk.nl

Inlichtingen en reserveringen: tel. 020 – 6157692 of per email: concert@sloterkerk.nl