Op zondagmiddag 25 mei 2014 vertolken leden van het Koninklijk Concertgebouworkest werken van o.a. C.F. E. Bach en W.A. Mozart. De te beluisteren instrumenten zijn hobo, fagot, orgel en klavecimbel.

Het motto luidt: Hij is de vader, wij zijn de kinderen; Carl Philipp Emanuel Bach en de Weense Klassieken.

Op zondagmiddag 15 juni 2014 wordt het seizoen opnieuw afgesloten met een optreden van zeer getalenteerde (en veelal uit het buitenland afkomstige) studenten van het Conservatorium alhier in Amsterdam. De leiding berust bij de fluitiste Marieke Schneemann.

Op zaterdag 21 juni 2014 om 20:15 uur zingt Vocaal Ensemble TIEN onder leiding van dirigente Ulrikke Reed Findenegg onder de titel ‘Schitterende Eenvoud’ een programma met composities uit Scandinavië en landen langs de Oostzee. De rijke zang- en koortraditie in deze landen is vaak een inspiratie voor componisten, die de muzikale traditie met nieuwe bronnen en muziekstijlen verweven. Dat resulteert in koorwerken met lange serene lijnen en een contemplatieve sfeer, maar ook in composities die zijn geïnspireerd op melodieën en ritmes uit de volksmuziek.

Tijdens dit concert is een selectie religieuze en wereldlijke werken uit de 19de, 20ste en 21ste eeuw te beluisteren, die ook buiten hun gebied van oorsprong fascineren. Werken van o.m. Grieg, Gjeilo, Nystedt, Havrøy, Høffding, Grímsdóttir, Pärt en Górecki.

Nadere info: www.vocaal-ensemble-tien.nl
Toegang € 12,50 / kinderen-studenten € 10,00. Reserveren via janneke@jipscompany.com

Van: www.sloterkerk.nl

Het Burgerinitiatief ‘Ook Sloten op Glas’ begint vorm te krijgen. In zijn vergadering van 13 mei heeft het bestuur van de Dorpsraad op voorstel van de heren Jan Wich en Willem Kleyn besloten het project ’te adopteren’.

Aansluiting op het glasvezelnetwerk, zoals ook Nieuw Sloten, De Aker en Badhoevedorp aangesloten worden of al zijn, is ook voor heel veel Slotenaren van belang. Op termijn zal dat voor de gehele Slotense gemeenschap het geval zijn, onder meer doordat ‘zorg op afstand’ daardoor mogelijk wordt gemaakt. De nu ingestelde werkgroep zal de campagne onder alle Slotenaren op grotere schaal en intensiever kunnen gaan voeren. Alleen indien een forse meerderheid in de aansluiting wil participeren zullen alle woonadressen aangesloten kunnen worden. Het motto is dan ook: “samen de schouders eronder, dan moet het lukken”. Info en contact: www.glasinsloten.nl

Voorlichting
Inmiddels vond op 15 mei een eerste van een reeks voorlichtingsbijeenkomsten plaats, speciaal voor bewoners van Sloten. Locatie is de glasvezelwinkel van Reggefiber in Nieuw Sloten. Jammer genoeg was de faciliteit om eigen apparatuur te laten werken op glasvezel nog niet beschikbaar. Toch was het een heel succesvolle bijeenkomst. Na zijn inleiding werden veel vragen aan projectleider Marco van Gent gesteld, zoals over de participatie in andere regio’s, de beschikbare pakketten van de providers, de kosten en de overgang van het ene naar het andere systeem.

In Flevoland nam het aantal abonnees van diensten over het glasvezelnet binnen enkele jaren toe van ruim dertig procent tot meer dan twee derde! De verscheidenheid van pakketten van de verschillende providers bleek dermate groot dat ze niet alle besproken konden worden. Velen maakten dan ook gebruik van de mogelijkheid om na het algemene gedeelte individueel advies in te winnen. Het resultaat was dat sommigen hun precieze pakketkeuze nog eens rustig wilden overdenken of met hun huisgenoten wilden bespreken, terwijl anderen zich ter plaatse al inschreven voor een specifiek pakket.

Een heel belangrijke constantering voor de aanwezigen was dat er geen kosten verbonden zijn van de overgang van koper of coax naar glasvezel. Bovendien blijkt er een vrije keuze te zijn tussen aansluiting in de meterkast, het bestaande telefoon- en het TV-aansluitpunt. Tel daarbij op een toekomst vaste infrastructuur met meer kwaliteit en snelheid voor hetzelfde geld, of een vergelijkbaar pakket, maar tegen lagere kosten en de keuze was door velen snel gemaakt.

Uit: de Westerpost van 21 mei 2014.

U schrijft in uw artikel op 26 maart 2014 dat bus 80 maar 2,35 meter breed zou zijn, maar de bus is zonder spiegels 2,50 meter breed. U stelt dat bus 80 tussen Halfweg en Slotermeer 3 verkeerslichten moet passeren, maar u vergeet dat de bus via het KAR systeem voorrang krijgt bij Slotermeer. Wat u ook vergeet te vermelden is; het eerste stoplicht in Halfweg blijft gelijk of de bus de Haarlemmerweg vervolgt of dat hij afslaat naar de Osdorperweg, blijven er nog twee verkeerslichten over waarvan een met een KAR systeem.

Op de nieuwe route over de Osdorperweg zijn ook verkeerslichten, bij de brandweer aan de Ookmeerweg en een bij de oversteek nabij het zwembad, vervolgens een bij de draailus van de tram en als laatste de rotonde bij de Burgemeester Röellstraat, 5 in totaal.

U schrijft dat de Osdorperweg net zo breed is als de Sloterweg, maar de Osdorperweg is een B-weg, zie de borden. Een normale lijnbus mag hier niet rijden. Trouwens, qua veiligheid gaat het ook niet best met de daar rijdende fietsers op de zelfde smalle rijweg. Wat u vergeet is dat bus 80 op de Haarlemmerweg 80 km per uur mag rijden en dat ook doet.

De Osdorperweg heeft voor een deel een 30 km zone, en dat schiet dus niet op. De file op de Haarlemmerweg is verleden tijd sinds de opening van de A5, terwijl in de avondspits aan het einde van de Oude Osdorperweg richting Halfweg steevast een file staat om de Haarlemmerweg op te rijden richting Haarlem. U schrijft over kosten en baten; ik kan u verzekeren dat de reguliere forens niet op een ommetje zit te wachten en de bus niet meer neemt. Het ommetje van u zou maar 2 minuten zijn en ik weet héél zeker dat dit veel langer gaat duren. Want waarom moet de bus omrijden als geen enkele stop (halte) wordt ingevoerd, halteren kost toch ook tijd? Hoeveel haltes zouden er moeten komen?

Wat te denken van het OV km tarief? De vaste klanten van bus 80 gaan meer betalen vanwege uw ommetje.

In het verleden is er al diverse malen geprobeerd een bus daar te laten rijden, men heeft het geprobeerd met een vorm van een taxi (belbus)maar dat bleek na een proef geen succes.

De uitvoering van uw voorstel tot omlegging van de route van bus 80 gaat zeker extra kosten met zich mee brengen. Ik verzeker u dat de omrijtijd per richting minstens 10 minuten is, dus 20 minuten voor beide richtingen. Het zou betekenen dat er minstens een omloop bij moet om de 15 minuten dienst te kunnen blijven rijden. Enig idee wat een extra bus op jaar basis toevoegt aan de exploitatiekosten? De provincie zal daar niet blij mee zijn.

Met vriendelijke groet,

J.G. Hekker

Uit: de Westerpost van 14 mei 2014.

Bus 80 over de Osdorperweg?

Op 13 december 2015 start de nieuwe, 10 jarige, concessie Haarlem / IJmond. Onder deze concessie valt bus 80 van de Marnixstraat via de Burg. de Vlugtlaan en de Haarlemmerweg naar Zandvoort.

Florien Molendijk is OV deskundig assistente van Elisabeth Post (VVD), gedeputeerde Verkeer en Vervoer van de provincie Noord-Holland. Zij overweegt bus 80 ingaande de nieuwe concessie vanaf Plein ’40-’45 te laten rijden via Slotermeerlaan, Allendelaan, Ookmeerweg en Osdorperweg. De Osdorperweg is even breed als de Sloterweg, waarover bus 145 rijdt. Rutte Groep bv aan de Osdorperweg heeft vrachtwagens die even breed zijn als bussen.

Door het ontbreken van haltes tussen de Burg. de Vlugtlaan en de Oranje Nassaustraat in Halfweg, worden kosten op dit routedeel niet gecompenseerd door inkomsten van instappende reizigers. Op de nieuwe route via Osdorperweg zijn wel kosten compenserende inkomsten. De nieuwe route is 2 km langer langer. Bus 80 passeert 3 stoplichten tussen Slotermeer en Halfweg. Dat is 2 min. vertraging. Vermijding van deze vertraging compenseert de reistijd via de nieuwe route. Per saldo zullen de baten groter zijn dan de lasten.

Jan Ligthart.

Uit: de Westerpost van 26 maart 2014.

Door: Pim Ligtvoet (4-5 mei Platform Nieuw-West)

Twee van de 18 vrijheidsmaaltijden in Nieuw-West hadden als gast Slotenaren die als kind de oorlog hier hadden meegemaakt. Drie leden van het Platform 4-5 mei Nieuw-West waren erbij.

De Turkse Moskee
In de voormalige ‘School met de Bijbel’ aan de Osdorperweg 386 waren ’s middags ongeveer 25 mensen, met name oud-leerlingen en geïnteresseerden uit Sloten en Oud Osdorp.

Als start liet Pim Ligtvoet (4-5 mei) beelden zien van Nieuw-West in 1940 – dat zou hij ’s avonds in de Serre herhalen. Langs de paar wegen tussen Sloterdijk, Osdorp, Sloten en de Overtoom lagen boerderijen, tuinderijen en weinig andere bebouwing.

Overal waren Duitsers ingekwartierd, en af en toe kwamen vliegtuigen, bommen of andere objecten naar beneden. Een Duitser kwam in zijn Junker op het huidige Joop Woortmanplein in De Aker neer, waar nu toevallig een verzetsmonument is.

Vanaf september 1944 was er in Sloten-Osdorp een eigen afdeling van de Binnenlandsche Strijdkrachten (BS), waarvan bovenmeester Marinus Willemsen de commandant was.

Daarover vertelde Wout Dreschler in een diepgaande presentatie. Zijn vader was de plaatsvervangend commandant. Willemsen woonde met zijn vrouw en vier kinderen naast de School met de Bijbel, waar regelmatig Duitse soldaten zaten. Meiden uit de buurt kwamen er binnen en werden, ondanks protesten van de kerk en anderen, na de oorlog bestraft.

In de laatste jaren van de oorlog kreeg Willemsen inkwartiering van een Duitse officier, terwijl hij thuis illegale blaadjes had en verspreidde, en verschillende onderduikers herbergde, onder wie een joods meisje.

Onvoorstelbaar dapper
Bijzonder was ook de rondleiding door de vroegere school. De gymzaal is verbouwd tot een indrukwekkende gebedsruimte. Daar vlak bij werd in 2003 een handgranaat naar binnen gegooid. De daders werden niet gepakt. Tijdens de maaltijd, die bestond uit smakelijke Turkse gerechten, werd nog veel uitgewisseld. De bijeenkomst was gedeeltelijk ook een welkome reünie. Grote dank gaat uit naar Tayfun Cakar van het moskeebestuur en de medewerkers van de voortreffelijke keuken.

De Serre
Onder leiding van Ilhan Tuna hadden de vele vrijwillige medewerkers van de Serre voor een sfeervolle ruimte en een uitstekend driegangen menu gezorgd. Alle tafels waren dan ook bezet. Tussen de gangen door waren er verhalen. Cees de Wolf (4-5 mei) vertelde over de herinneringen van de onlangs overleden Rie van der Puij, van Sloterweg 127. Haar broer Gerrit had zich verstopt in de werkplaats van vader toen de Duitsers een razzia hielden; ze stond met haar moeder in de keuken toen vader tegen de muur werd gezet om Gerrit te verraden. Het liep goed af

Na deze presentatie zette Joop Polman zich op de treden van de eetruimte, waar ook een ware kunstgalerie was ingericht. Martje Postma (4-5 mei) vroeg de oud-bewoner van de Noorderakerweg het hemd van het lijf. Joop vertelde over verraad en de onderduik van zijn vader, maar ook hoe hij als twaalfjarig jochie met de koppen van illegaal geslachte paarden (om soep van te maken) door Duitse soldaten was aangehouden bij de School met Bijbel. Het was spertijd dus allemaal erg verboden, maar de soldaten brachten hem netjes thuis. En zo was het heerlijke toetje nog zeer verdiend.

Uit: de Westerpost van 14 mei 2014.

Afgelopen zondag, 4 mei, kwamen een honderdtal mensen en kinderen van scouting bijeen aan de Osdorperweg bij het herdenkingsmonument voor Petrus Bierman en Jan Kars. Zij staan symbool voor het onrecht en het lijden van de oorlog en bezetting. Om half acht werd het verkeer stilgezet, het viel op dat het toch al tamelijk rustig was op straat, waarna iedereen zich voor het monument opstelde.

Namens de Dorpsraad Sloten Oud-Osdorp hield Ray Kentie een persoonlijk getinte toespraak waarin hij benadrukt wat een blijvende last deze periode is geweest voor degenen die hem meegemaakt hebben. Zijn recent overleden vader droeg de herinnering mee in de vorm van een oorlogsfoto in zijn portefeuille.

Kinderen droegen eigen verzen voor over vrijheid en verdraagzaamheid.

Dominee Bakker sprak aangrijpend over het leed dat onze joodse stadsgenoten is aangedaan, en andere slachtoffers. Speciaal memoreerde hij het lot van de joodse kinderen, waar door dapper ingrijpen enkelen konden worden gered van vernietiging en ondergang. Sommigen zo klein dat ze in een boodschappentas ongezien konden ontsnappen aan vervolging. Hij benadrukte het belang van vrede en gelijkheid in Europa om herhaling van deze gruwelen te voorkomen, en riep op om met deze gedachte in het achterhoofd met trots een stem uit te brengen op 22 mei.

Besloten werd met een op trompet geblazen “last post”, waarna twee minuten stilte in acht werd genomen. Op deze bijzondere plek hoor je de merels zingen, vliegen de boerenzwaluwen in het rond, en dartelen lammetjes in de wei. Kijk je een beetje door de wimpers dan is Amsterdam ver weg.

Tot besluit werden twee coupletten van het Wilhelmus gezongen onder begeleiding van de trompet.

Naar aanleiding van de aankondiging vorige week ontving ik van een voorganger die deze rubriek verzorgd heeft, nadere informatie over de twee mannen die op het gedenkteken herdacht worden. Het is in 2006 al eens afgedrukt in de Westerpost, maar het is zoals in het gedicht van Leo Vroman wordt gesteld:

kom vanavond met verhalen
hoe de oorlog is verdwenen
en herhaal ze honderd malen:
alle malen zal ik wenen.

Het kan best weer een keer verteld worden want het grijpt steeds aan.

Als u dan weer eens het monument aan de Osdorperweg passeert heeft u een beeld bij de namen van deze twee jonge mannen.

Piet ‘Bulletje’ Bierman

In een katholiek gezin, van 12 kinderen, wordt op 8 december 1914 Petrus Bierman geboren, die Piet wordt genoemd. Met de 85-jarige Thijs Bierman had ik in 2005 een gesprek. In 2006 komen hij en zijn vrouw de foto brengen die u bij dit artikel aantreft. Er zit 66 jaar tussen, maar de levende link met het verleden is 20 centimeter van mij verwijderd. “Mijn broer en ik hebben de lagere school afgemaakt, en daarna moesten we werken. Piet en ik hebben veel samen gewerkt, in de sloop. Op de fiets heen en terug naar Edam, een oud klooster slopen, dat was onze laatste klus. Mijn broer was heel sterk en stevig gebouwd, zijn bijnaam was Bulletje (stier). Hij had wel bij de marechaussee gewild, maar daar was hij een centimeter te klein voor. Toen kwam hij voor zijn nummer in het leger. Korporaal was hij. Gelegerd bij vliegveld Valkenburg, tussen Wassenaar en Katwijk, kwam hij vaak ’s avonds even thuis, op de motor. Dat mocht eigenlijk niet, maar ja, hij kwam toch even.

Op 9 mei was hij ’s avonds ook thuis, toen het gerucht door het dorp ging dat er wat ging gebeuren. Hij is meteen weer terug gegaan. In de vroege ochtend van 10 mei bombarderen de Duitsers het vliegveld, en mijn broer heeft een granaat in zijn gezicht gekregen, einde verhaal. Het was een leuke vent, harde werker, kon heel goed dansen, en was net een half jaar getrouwd. We hebben een sigarettenkoker en een horloge terug gekregen, dat was alles wat er nog was.”

‘Rooie’ Jan Kars

“Jan Kars woonde bij zijn opoe, ook op de Osdorperweg. Ze waren protestant, en dus een beetje een uitzondering daar. Het was een geweldige kerel, lang en mager, met vuurrood haar en blauwe ogen en altijd in voor een geintje. Een gouden vent, is bij de marechaussee gegaan.” Als de Duitsers op 10 mei Nederland binnen vallen, proberen ze de instellingen die Nederland besturen te nazificeren, overal Duitsland gezinde politieagenten, bij ministeries worden ambtenaren vervangen en ook de marechaussee komt aan de beurt. Vooral bij deze laatste groep lukt het nazificeren maar gedeeltelijk. Veel marechaussee in oorlogstijd dienden het Duitse gezag, terwijl ze zich in werkelijkheid bezig hielden met verzetsactiviteiten. Voor verzetsgroepen waren ze een belangrijke factor. De marechaussee had een wijd vertakt netwerk en wist de wegen om aan wapens te komen. Jan Kars zit in West-Zeeuws-Vlaanderen. Terwijl hij voor het oog meewerkt aan de Duitse overheersing, zit hij in werkelijkheid in het verzet. Hij begint met het rondbrengen van illegale bladen, en het ophalen van giften ter ondersteuning van het verzetswerk.

Hij doet dit werk vooral in KP verband, dat stond voor ‘Knok Ploeg’. In Zeeland is dan al langere tijd een knokploeg actief onder leiding van P. de Winde, alias ‘Gentil’. Deze aast op een overval van het distributiekantoor in Oostburg, een dankbaar doelwit. Er konden immers zowel identiteitspapieren als bonnen bemachtigd worden. Het overvallen van het distributiekantoor in Oostburg loopt echter steeds stuk op het niet hebben van hulp van binnen uit.

Dan komt het bericht dat een marechaussee, genaamd Jan Kars, wil meewerken. De overval is succesvol en daarna duikt Kars onder, met de schuilnaam ‘Simon’. De geallieerden rukken op, en Jan Kars is belast met het bewaken van de plaatsen waar wapens gedropt worden vanuit geallieerde vliegtuigen. In oktober 1944 wordt Zeeland door de Canadezen bevrijd. Op 20 oktober 1944 zit Jan Kars in een boerderij waar zich 80 evacués bevinden. De Duitsers en de Canadezen schieten over en weer zoveel geschut af, dat er gevreesd wordt voor het leven van de mensen in de boerderij. Jan Kars gaat met twee anderen op weg naar de geallieerden, om hen te waarschuwen dat ze de boerderij moeten sparen.

Op de weg tussen Waterlandkerkje en Oostburg wordt ook hij door een granaat gedood. De twee anderen overleven de aanval en ontdekken dat ze zich nog maar enkele meters van de Canadezen bevinden. Hij had het bijna gered. Zo gaf hij zijn leven niet alleen in het verzet, maar ook om 80 anderen te redden. Hij is 25 jaar als hij sterft en is herbegraven op het Ereveld in Loenen. In Oostburg is er een straat naar hem vernoemd.

Thera van Homeyer

Uit: de Westerpost van 7 mei 2014.

Programma

14:00-16:00 uur
Haci Bayram Moskee,
Osdorperweg 386, 1069 LM Amsterdam

Ruim 80 jaar geleden gebouwd als school, waar tijdens de Tweede Wereldoorlog Duitse soldaten bivakkeerden. De hoofdonderwijzer woonde naast de school en zat in het verzet. Familieleden en buurtbewoners vertellen over hun herinneringen, aansluitend een Vrijheidsmaaltijd.

De Mr. J. Terpstra-school aan de Osdorperweg 386 werd gesticht als School met de Bijbel. Deze aanduiding betekende dat men tijdens de lessen en thuis de beleving van de protestants-christelijke geloof van groot belang achtte. Even terzijde: het latere gebruik als moskee is in zekere zin dus niet zo gek. Vaak waren leerkrachten en leerlingen van een dergelijke school van gereformeerde huize, maar niet per se. De hoofdonderwijzer, Marinus Willemsen, woonde met zijn gezin naast de school in een apart huis.

Dat bleef zo tijdens de oorlog. Het schoolgebouw kreeg echter, evenals de andere onderwijsinstellingen in Sloten, Osdorp, Halfweg en Sloterdijk, regelmatig soldaten uit het Duitse leger over de vloer. Ze sliepen in de lokalen en de gymzaal. De kinderen weken uit naar zaaltjes en lokaaltjes elders. Officieren werden overigens ingekwartierd in hotels, pastorieën of bij mensen thuis. De manschappen hielden aan de Osdorperweg en de splitsing met de toenmalige Uitweg (richting Haarlemmerweg) mensen aan en controleerden hun bagage. Ze brachten trouwens ook brood naar de buren van nr. 388 (Blijleven) waar de hongerwinter van 1944 hard aankwam.

Terwijl Willemsen met zijn gezin naast Duitse soldaten woonde, was hij vanaf september 1944 commandant van de Binnenlandse Strijdkrachten (BS) in Sloten en Osdorp. Deze bundeling van verzetsgroepen werd in die maand overal in het nog bezette deel van Nederland actief. Zijn plaatsvervanger, en secretaris van de BS, was Abraham Dreschler, directeur van de Boerenleenbank aan de Sloterweg 919. Nog andere leden van de groep staan op onderstaande foto. Ze hebben het einde van de oorlog allemaal gehaald. Voor de Duitsers is dat onbekend.

De school sloot vermoedelijk eind jaren zeventig. In 1982 werd het Turks cultuurcentrum gebruiker van een deel van het gebouw, in 1993 werd een moskeeruimte ingericht. Vanaf 1997 kreeg de moskeeverenging Haci Bayram het complex in eigendom. Graag werkt het bestuur mee aan de herdenking van wat er in 1940-1945 in hun gebouw is gebeurd, en waarvan wij allen de herhaling willen voorkomen.

Van: www.4en5meiamsterdam.nl/53558/nl/osdorperweg-386

Op 4 mei 2014 vind de herdenking plaats bij het monument op de Osdorperweg. Namens de dorpsraad spreekt Ray Kentie. De bijeenkomst begint om 19.30 uur, met meestal de dominee, scouts en buurtbewoners. Het is een fijne, kleine bijeenkomst.

Op dit kleine monument worden Petrus Bierman en Jan Kars uit Oud Osdorp herdacht. Petrus Bierman is op de eerste oorlogsdag, 10 mei 1940, te Oegstgeest gesneuveld op 25 jarige leeftijd. Jan Kars is, ook op 25 jarige leeftijd, overleden in Waterlandkerkje in bij Sluis Zeeuws Vlaanderen op 20 oktober 1944.

4 mei – Herdenking Monument Osdorperweg

19:45 uur Osdorperweg, Amsterdam Oud Osdorp

Zoals elk jaar is er ook nu weer de Dodenherdenking bij het monument aan de Osdorperweg, hoek Lutkemeerweg.

Programma

Aanwezig zullen zijn: scouting de Phoenix, trompettiste Jolanda Picavet-van Geilswijk, Dominee Bakker uit Sloten, een afgevaardigde van de dorpsraad Sloten-Oud Osdorp. Daarnaast zullen ook een kind en een volwassen bewoner uit het gebied en een kind van de scouting een gedicht voorlezen.

20.00 uur

Twee minuten stilte gevolgd door het Wilhelmus en bloemlegging bij het monument.

Van: www.4en5meiamsterdam.nl/47139/nl/herdenking-osdorperweg

Programma

* Vrijmarkt op het dorpsplein.

* Ringsteken:

Om 10 uur met de fiets, om 11 uur met de skelter, om 12 uur met de zeepkist, om 13 uur met de scootmobiel en om 14 uur met paard en koets.

Inschrijven kan op 06-22560153 Mooie prijzen!

Onder het motto: Alles kan, hoe gekker hoe beter!

* Suikerspinnen en limonade voor de kinderen.

* Reuze 4 op een rij, reuze sjoelbak, bandenwissel en vele andere spellen.

* Springkussen.

* Optreden van Coco de Clown vanaf 14.00 uur.

* Optredens van straatorkest TOOS.

* Vanaf 13.00 uur diverse optredens bij Café Kerkzicht.

Tot zaterdag. De Oranjevereniging.

Zie ook: het bericht in de Westerpost van 23 april 2014.

Op 19 maart hebben 424 kiezers samen 1084 stemmen uitgebracht. De opkomst viel een beetje tegen, bedacht moet worden dat grote kwesties en strijdpunten deze keer niet aan de orde waren. De papieren stemmen samen met de elektronisch uitgebrachte stemmen levert de volgende uitslag:

Liesbeth Berghuis: 203
Ben Dijkema: 130
Sjoerd Jaasma: 254
Ray Kentie: 158
Gerrit Oostendorp: 137
Piet Renooy: 124
Wim Verdegaal: 78

Uiteindelijk heeft Ben zich teruggetrokken en is Piet gekozen. De Dorpsraad heeft besloten om Wim te vragen lid te blijven en hij heeft daarmee ingestemd.

Sjoerd Jaasma

Uit: de Westerpost van 9 april 2014.

Kandidaten Dorpsraad Sloten-Oud Osdorp, 19 maart 2014