In de Sloterkerk, Osdorperweg 22, te Amsterdam zal op zondagmiddag 19 november 2017 om 15.00 uur een matinee concert gegeven worden.

Het vocale ensemble Bon Ton Consort zal een optreden verzorgen onder het thema: Vogels in de Muziek. Er worden liederen gezongen van Dowland, Gabrieli en Banchieri.

Verder verleent de luitist Anneke van Tongeren en het blokfluittrio Soethout hun medewerking aan dit gevarieerde programma.

De toegangsprijs bedraagt 10 euro, consumptie inbegrepen.

Meer informatie op onze website: www.sloterkerk.nl
Inlichtingen en reserveringen via email: concert@sloterkerk.nl of telefonisch: 020-6157692

Ik volg de Sloterweg, bij zomers weer,
het oude dorp ligt in het groen verscholen.
Ik kan er door de smalle straten dolen
of vrijuit struinen door de Vrije Geer.

Een school nog, maar er zijn geen winkels meer,
een tolhuis, langs de Ringvaart draait een molen.
Het zijn voor mij historische symbolen,
een raad bewaakt de landelijke sfeer.

De dorpsraad weet bewoners te verbinden,
waardoor ze werken aan het voortbestaan
van dit oorspronkelijke stukje stad.

Toeristen weten Sloten goed te vinden,
ik zie ze kijkend langs de huizen gaan,
met zoveel monumenten op hun pad.

Onno-Sven Tromp,
Stadsdeeldichter Nieuw-West
oktober 2017.

Na de vreugde over de realisatie van het beschermd dorpsgezicht Sloten komt de kater van alweer een aanslag op de cultuurhistorie van de Sloterweg. Weer komen er zogenaamde zelfbouwkavels waarop villaatje moeten verrijzen die vooral de gemeentekas ten goede komen. Het ergste is dat een ensemble landarbeidershuisjes verdwijnt, dat onlosmakelijk verbonden was met de historie van dit polderland en middeleeuwse weg, die bijna 1000 jaar teruggaat.

De huisjes maakten ooit deel uit van het erf van de befaamde en beruchte herberg De Rode Leeuw, menigmaal vastgelegd op tekening. De herberg zelf stond enigszins op de Sloterweg, halverwege het dorp Sloten en de Overtoom ter hoogte van Riekerstaete.

Door sloop en nieuwbouw wordt de authenticiteit teniet gedaan, door het volbouwen van de ruimten rondom gaat het historische biotoop geheel verloren. Hebben we inmiddels niet al voldoende vrije kavels aan de Sloterweg die bebouwd zijn met weinig tot de verbeelding sprekende woningen die in het geheel geen binding hebben met het verleden.

De generaties die na ons komen zullen weinig bijzonderheden meer treffen. Zolang het nog duurt kunt u zelf ter plekke gaan kijken naar enkele eeuwen historie. Hier nog aanwezig vanwege de niet aflatende juridische strijd van Jan Rijnierse, boer op Zomerlust, de boerderij waar de landarbeidershuisjes bij hoorden. Net als het (Wilde) Reigersbos.

Zonder zijn inzet was de hele Sloterweg al in de jaren vijftig van de vorige eeuw met de grond gelijk gemaakt. Het is zonde dat we de schamele resten van de waardevolle cultuurhistorie van de Sloterweg door de vingers laten glippen.

Uit: de Westerpost van 25 oktober 2017.

Elk jaar bepaalt stadsdeel Nieuw-West welke buurten extra geld en aandacht nodig hebben voor extra aanpak. Alles staat beschreven in zogenoemde gebiedsplannen. In een serie vertellen bewoners over hun aandeel in een stukje van die plannen. Deze week: Tamar Frankfurther over de lange weg om Sloten een gemeentelijk beschermd dorpsgezicht te geven.

Door: Shirley Brandeis

“Voor dit interview ben ik eens gaan rekenen. Ik zet me al heel wat jaren in voor Sloten. Op mijn zeventiende deed ik mijn eerste zelfstandige actie. Ik zit dus 35 jaar ‘in het vak’. Die eerste keer naar de Stopera, om in te spreken, was spannend. Samen met een grote groep Slotenaren maakte ik me hard voor de dorpsnaam Sloten, die al duizend jaar onze naam is. De gemeente wilde de nieuwbouwwijk verderop voortaan Sloten noemen, en ons Oud Sloten. Dat pikten we niet. “Zou jij dat niet willen regelen?” vroeg mijn vader, P. Hans Frankfurther, die zelf menig actie, veelal met succes, voerde. Saartje en Bromsnor

“We gingen dus in de Stopera inspreken over het behoud van onze naam. Natuurlijk hadden we onze Slotenvlaggen bij ons. Ook de dominee en de pastoor waren van de partij. “Straks komen Saartje en Bromsnor ook nog,” giechelde toenmalig commissievoorzitter Annemarie Grewel. We werden gehoord: het dorp behield de naam en de nieuwe wijk werd Nieuw Sloten genoemd. Ik weet inmiddels: als je ergens voor strijdt moet je een lange adem hebben.”

Alle stemmen
“Met de wens om Sloten de status van ‘beschermd dorpsgezicht’ te geven, zijn we bijna twintig jaar bezig geweest. Het begon met een prijsvraag van het toenmalige stadsdeel Osdorp. Eind jaren negentig konden bewoners ideeën indienen voor projecten waar het stadsdeel geld en energie in zou steken. De bewoners kozen dan uiteindelijk welk plan uitgevoerd moest worden. Slotenaar Anne Nicolai kwam met het idee van het beschermd dorpsgezicht. In de stemronde kreeg dit voorstel zo’n beetje alle stemmen.”

Geen daadkracht
“En nu is het 2017, vele jaren later. Er moest eerst een cultuurhistorische verkenning komen, met daarin alle waarden van Sloten. Dat deed Bureau Monumenten en Archeologie in 2002. In mijn onnozelheid dacht ik dat we er toen al waren, maar het was daarna weer heel lang stil. Daadkracht bij het toenmalige stadsdeel Osdorp bleef jammer genoeg uit.”

Hamerslag
“Stadsdeel Osdorp werd Nieuw-West en er gebeurde – ondanks herhaaldelijk aandringen – niets. Toen de mensen die eerst in de oppositie zaten, waaronder Achmed Baâdoud, in het dagelijks bestuur kwamen, kwam er eindelijk beweging. Eind 2013, vlak voordat de toenmalige stadsdeelraad voortaan minder te zeggen zou krijgen, verzamelde een grote groep dorpelingen binnen een week huisaan-huis 249 steunbetuigingen. Zo zag de politiek bewezen dat het dorp zijn beschermd gezicht écht wilde. Nu, vier jaar later, heeft Bureau Monumenten en Archeologie veel werk verzet en is de bestuurscommissie akkoord. In het gebiedsplan van het stadsdeel stond het al zwart op wit: ‘Om het eigen karakter van Sloten te behouden dragen we Sloten voor als beschermd dorpsgezicht en wijzen we verschillende gemeentelijke monumenten aan.’ Op 18 oktober werd het beschermd gezicht unaniem aangenomen en officieel bekrachtigd met een hamerslag.”

Unieke karakter
“De status van gemeentelijk beschermd dorpsgezicht draagt samen met het bestemmingsplan bij aan de bescherming van het dorp Sloten. Het gaat dan om de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waarden: de nog gave structuur, het silhouet van het dorp, de stegen met doorzicht naar het lager gelegen groen en de sloten in en rond het dorp. Allemaal bijzondere waarden binnen de steeds meer verstedelijkte omgeving. En niet onbelangrijk: het behouden van het unieke karakter van Sloten heeft ook positieve invloed op de wijken daar omheen.”

Asterix en Obelix
“We voelen ons hier soms als Asterix en Obelix in hun dorpje in Gallië, maar dan zonder toverdrank. Sloten werd bijna een eeuw geleden geannexeerd door Amsterdam, maar is altijd een dorp in de stad gebleven. Ik woon er al mijn hele leven en wil graag dat mensen blijven genieten van deze plek. Een dorp met een echte molen en een oude dorpskern waar je aan de authentieke gevels nog kunt zien dat hier vroeger het winkelcentrum van de gemeente Sloten was. En met het kleinste politiebureau van Nederland, dat Stadsherstel heeft kunnen kopen na een succesvolle crowdfunding. Dat het dorp behouden blijft, is niet alleen fijn voor de bewoners en ondernemers op het dorp. Sloten is ook een leuk uitje voor omwonenden en toeristen; we hebben ook een wandelbrochure. Sloten biedt een waardevolle spiegel naar het verleden. Maar ook: we staan hier niet stil, alleen bij de geschiedenis. Het dorp bruist en leeft. Ik zou zeggen: kom eens langs. Bezoek de molen van Sloten, eet een zak friet bij de Patatzaak, neem een ijsje bij de IJshoeve, drink en eet wat in een café, kom kijken in het kleinste politiebureautje van Nederland en bewonder het dorp in de stad.”

Gelijk met het dorp Sloten is ook de Noordoever van de Sloterplas op 18 oktober tot gemeentelijk beschermd (stads)gezicht aangewezen. Vooral de samenhang tussen de bebouwing, het groen (waaronder het wilgenlaantje) en de inrichting van de openbare ruimte (o.a. de rotonde en het stippenterras) is van een unieke kwaliteit. En ook de zichtlijnen vanaf de Zuidwestoever naar de hoogbouwflats aan de Burgemeester Hogguerstraat zijn waarden die beschermd moeten worden.

Uit: de Westerpost van 25 oktober 2017.

Op woensdag 18 oktober 2017 heeft de Bestuurscommissie unaniem met handopsteking en een ferme klap met Achmed Baâdouds voorzittershamer besloten tot de instelling van het beschermd dorpsgezicht voor het dorp Sloten. Daar ging – zoals u elders in deze Westerpost kunt lezen – een lange voorbereidende weg van twintig (!) jaar aan vooraf…

Eerder die avond memoreerde dorspraadvoorzitter Sjoerd Jaasma hoe blij het dorp is dat het nu eindelijk deze status heeft gekregen en dat de aanhouder wint. Ter herinnering aan dit heuglijke moment kregen de leden de map voor nieuwe bewoners, die Slotenaar Ben Meijer heeft samengesteld en tijdens kennismakingsbezoeken uitdeelt aan nieuwkomers op het dorp.

Kaart met de begrenzing van het gemeentelijke beschermd dorpsgezicht Sloten.

In aanvulling op Sjoerd sprak Tamar Frankfurther, voorvechter voor het beschermde gezicht van het eerste uur, de wens uit om voortaan samen met de gemeente op te trekken om het dorp mooi te houden en nog fraaier te maken. Dat het dorp/de Dorpsraad en de gemeente hierbij niet langer tegenover elkaar komen te staan, zoals in het verleden helaas vaak het geval is geweest.

Voor iedereen die het leuk vindt om meer te weten over het dorp, zullen er in goede samenwerking met de Molen van Sloten rondleidingen worden verzorgd. Er zijn inmiddels heel wat Slotenaren en anderen, die dit met plezier doen. En… sinds de Open Monumentendagen heeft het dorp ook speciale juniorgidsen! Op eigen gelegenheid kunt u op pad met de rijk geïllustreerde wandelfolder. Meer informatie: bij de molen.

Stemverklaringen
Twee partijen uit de bestuurscommissie gaven eerst een stemverklaring. Gerard Molewijk van BNW81 memoreerde hoeveel er in die twintig jaar is veranderd: “Niet alleen op juridisch terrein, maar ook op moreel gebied. Twee decennia geleden keek men je glazig aan als je sprak over het behoud van cultuurhistorische waarden”. Zijn partij is ermee in z’n nopjes dat deze erkenning er nu wél is.

Jeroen Mirck van D66 benadrukte dat het van belang is dat de gemeente niet alleen zorgvuldig omgaat met het precieze gebied van het beschermd dorpsgezicht, maar dat er ook over de grenzen heen gekeken moet worden: “Als je vlak buiten die grenzen verstoringen toelaat, heeft dat ook gevolgen voor het beschermde dorp. Dat moeten we niet willen”. De voltallige bestuurscommissie ondersteunt deze visie van harte. En toen was het zo ver: de vijftien handen van de leden van de bestuurscommissie gingen enthousiast omhoog; een klap van de voorzittershamer klonk en Tamar kon een vreugdekreet niet onderdrukken…

Uit: de Westerpost van 25 oktober 2017.

Naar recent bekend is geworden wordt het verzoek voor verandering van het bestemmingsplan teneinde hotelbouw mogelijk te maken, door de gemeenteraad van Amsterdam afgewezen. Hotelbouw op deze plek past niet in het overnachtingsbeleid.

Het doorkruist de Hoofdgroenstructuur die hier aanwezig is en past niet in de ruimtelijke ontwikkeling van de structuurvisie Amsterdam 2040. Hiermee komt een einde aan jarenlang touwtrekken om jachthaven Driessen, die 10 jaar geleden in handen kwam van woningbouwvereniging Rochdale.

Net voor de bankencrisis van 2008 wilde de directeur van Rochdale, beter bekend als de Maserati-man, de vleugels wijd uitslaan. Dat hij hierbij met partijen in zee ging die de rechtstaat minder toegenegen zijn, maakte de ambitieuze plannen er niet makkelijker op.

Nu het hotelplan niet doorgaat komt er ruimte voor alternatieve invulling, bijvoorbeeld plannen van de bewoners van de Stichting Nieuw en Meer.

Met meer groene inhoud die past bij het karakter van het landschap van het Nieuwe Meer, Oeverlanden en Amsterdamse Bos.

Uit: de Westerpost van 18 oktober 2017.

Dankzij overweldigende steun hebben we een goede advocaat in de arm kunnen nemen om ons juridisch goed teweer te kunnen stellen. We houden u op de hoogte van de ontwikkelingen.

Op onderstaande link kunt u de petitie tot behoud van de polder en de boerderij tekenen. Bij voorbaat onze dank.

Ecologische Boerderij de Boterbloem
Trijntje Hoogendam
Lutkemeerweg 262
1067 TH Amsterdam
https://deboterbloem.petities.nl/

Petitie

Wij, een groep verontruste burgers die begaan zijn met het lot van ecologische zorgboerderij De Boterbloem aan de rand van Amsterdam Osdorp constateren dat Schiphol Area Development Company in samenwerking met het Stadsdeel Nieuw West en het College van B&W van plan is om op het terrein van De Boterbloem in de Lutkemeerpolder een bedrijventerrein te vestigen.

De zorgboerderij, waar dagbesteding wordt geboden aan psychiatrische patiënten en waar ecologische producten verbouwd worden, zou weg moeten en verzoeken omdat in Amsterdam en omstreken de komende jaren nog voldoende keuze is op andere bedrijventerreinen en ontwikkel locaties. De monitor van Plabeka spreekt van een overschot van 3,4 tot 5,1 miljoen m2 tot 2030! het plan moet zodanig gewijzigd worden dat het terrein van De Boterbloem niet bebouwd kan worden, zodat de unieke boerderij behouden kan blijven voor de burgers van de stad.

Uit: de Westerpost van 18 oktober 2017.

Sinds 1 augustus 2017 heeft de Sloterkerk een nieuwe dominee: Martijn van Leerdam (1984). Hij volgt Robert Jan Bakker op, die vele jaren de herder was van de Protestantse wijkgemeente in Sloten en Osdorp. Een korte kennismaking met de facebookende en twitterende (dsmartijn) dominee, die middenin de maatschappij staat.

De fietsende dominee Martijn van Leerdam voor zijn Sloterkerk.

Martijn van Leerdam is geboren in Schipluiden, een dorp bij Delft. Hij voelt zich dan ook meteen thuis op Sloten en herkent hier veel: Schipluiden biedt – net als het dorp Sloten – dapper weerstand aan zijn omgeving, om niet opgeslokt te worden door buurgemeenten en zijn eigen identiteit overeind te houden.

Speeltuin en 4 mei
De combinatie van het stedelijke en het dorpse spreekt hem bijzonder aan. Daar kwam hij meteen achter toen hij afgelopen zomer met zijn echtgenote Anna en dochter Suzanna (4) de omgeving kwam verkennen. “Hiervoor was ik zeven jaar dominee in Maassluis. Daar had ik het erg naar mijn zin, maar hier valt wel veel meer te beleven voor ons gezin! Suzanna wordt natuurlijk meteen lid van de speeltuinvereniging. Ik wil de Molen van Sloten bezoeken, de omgeving verkennen en kom met iedereen die dat wil kennismaken. Het zal ook mooi zijn om op 4 mei namens de Sloterkerk het woord te voeren tijdens de Dodenherdenking van de Dorpsraad in Oud Osdorp. Deze waardevolle traditie, gestart door mijn voorganger, zet ik graag voort.”

Voldoende uitdagingen
“Het is spannend om in deze tijd dominee te zijn”, vertelt de predikant vol enthousiasme. “Ik gedij het best in een dynamische omgeving. Daarom ben ik blij dat ik bij deze wijkgemeente aan de slag mag gaan. Er zijn voldoende uitdagingen: De verschillen tussen de Sloterkerk en De Opgang, die samen één wijkgemeente vormen. De rol van onze gemeente binnen Nieuw-West en binnen Amsterdam… De krimp van de kerkelijke gemeente in algemene zin… Stuk voor stuk interessante processen.”

Verbinden maakt sterk
We gaan deze nieuwe dominee vast regelmatig op zijn fiets tegenkomen in het gebied. Hij wil zijn gezicht namelijk ook buiten de kerkelijke gemeente laten zien. Martijn is een verbinder in de breedste zin des woords. Hoe hij zijn taakinvulling ziet? “Iedereen heeft een reden nodig om ’s morgens op te willen staan. Zeker in de huidige wereld is het soms lastig om vertrouwen te houden. Dat geldt voor mij net zo goed als voor ieder ander. Geloven is voor mij vertrouwen dat het allemaal niet voor niets is; dat iedereen gezien wordt – al is het maar door één iemand. Vertrouwen is kwetsbaar en geloven dus ook. Door dit samen te koesteren en te versterken, kunnen we verschil maken en onze omgeving minder eenzaam, fijner en mooier maken. Ik hoop hier aan te kunnen bijdragen.”

Tamar; oktober 2017.

Het dorp Sloten is op 18 oktober 2017 door de bestuurscommissie Nieuw-West aangewezen als beschermd dorpsgezicht. Hiermee worden het unieke karakter van het dorp èn de kwaliteit van de openbare ruimte voortaan beschermd. Naar verwachting leidt dit tot een groter besef van de cultuurhistorische waarde van Sloten en een zorgvuldig omgaan met dit historische pareltje van Nieuw-West. Het dorp Sloten is ouder dan Amsterdam.

De status van gemeentelijk beschermd dorpsgezicht draagt samen met het bestemmingsplan bij aan de bescherming van het dorp Sloten. Met name het bestemmingsplan moet zorgen voor die bescherming zodat de kwaliteiten van het dorp behouden blijven.

Kwaliteiten Sloten
De Commissie Ruimtelijke Kwaliteit wees in een advies op de volgende kwaliteiten: de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waarde, de nog gave structuur en visuele herkenbaarheid, het silhouet van het dorp, de structuur van een hoofdas en kern op de kruising van de hoofdwegen, de verkavelingsrichting, bebouwingshoogte, terugspringende rooilijnen met voortuinen en open ruimtes voor de woningen, de stegen met doorzicht naar het lager gelegen groengebied en de waterlopen. Allemaal bijzondere, te behouden waarden binnen de steeds meer verstedelijkte omgeving.

Begrenzingskaart Dorp Sloten.
Kaart: Monumenten en Archeologie Amsterdam.

Criteria beschermd dorpsgezicht
Het dorp voldoet op de volgende punten aan de selectiecriteria uit de Handleiding voor het aanwijzen van een gemeentelijk beschermd stads- of dorpsgezicht:

* Stedenbouwkundige waarde
* Cultuurhistorische waarde
* Gaafheid/herkenbaarheid

Beschermde Stads- en dorpsgezichten in Amsterdam.
Kaart: Monumenten en Archeologie Amsterdam.

Van: https://www.amsterdam.nl/nieuw-west-gebied/buurtnieuws-nieuw/algemeen/dorp-sloten-0/

* Meer informatie over Beschermde stads-en dorpsgezichten

Sloten krijgt woensdag officieel de zo begeerde status van beschermd dorpsgezicht, na ruim twintig jaar lobbyen. Portret van een voormalig boerendorp dat nu onderdeel is van de grote stad.

Door: Patrick Meershoek; 17 oktober 2017

Het geld is binnen. Een crowdfundingsactie voor de aankoop van het kleinste politiebureau van het land heeft in enkele maanden meer dan de benodigde 50.000 euro opgeleverd, vertelt Tamar Frankfurther in het gemeentelijk monument uit 1866.

 
De Sloterweg in Sloten. ‘Dit dorp herinnert aan hoe het hier ooit is geweest’.
Foto: Jean-Pierre Jans.

“Er komt een non-profitwinkeltje waar bezoekers van het dorp wandelkaarten en dergelijke kunnen kopen. En even in de cel kunnen zitten, als ze daar behoefte aan hebben.”

Veilige slaapplek
Het politiebureautje dat tot 2015 nog gewoon in gebruik was, is een uitstekend vertrekpunt voor een wandeling door het dorp.

Frankfurther, geboren en getogen in Sloten, lepelt het ene na het andere smakelijke verhaal op over boerenknechten die na uitbundig cafébezoek in de cel hun roes mochten uitslapen omdat de weg terug naar de boerderij ook door de veldwachter als te gevaarlijk werd beoordeeld.

Sloten herinnert nog aan hoe het hier ooit is geweest
Frankfurther: “Dat ging nog per fiets door de weilanden, met een plankje over de sloot. Het dorp telde zeven cafés, dus er was vraag naar een veilige slaapplek. Er zijn nog wel oudere dorpelingen te vinden die als kwajongen een uurtje in de cel hebben doorgebracht vanwege kleine vergrijpen als belletje trekken. Het grappige is dat ook die mensen geld hebben gestort. Het is voor hen een dierbare plek geworden.”

Het kost weinig moeite zulke verhalen te plaatsen in het dorp met zijn oerdorpse uitstraling: twee kerken, een voormalig weeshuis, een plein met pomp en veel goed onderhouden authentieke woningen. Dat Sloten na meer dan twintig jaar lobbywerk woensdag officieel wordt aangewezen als beschermd dorpsgezicht, bevestigt volgens Frankfurther dat alle inspanningen om het dorp te behouden terecht zijn geweest.

Levendig dorp
Daar is hard voor gewerkt, en misschien heeft Sloten ook wel een beetje geluk gehad. Sloterdijk, dat samen met Osdorp ook deel uitmaakte van de voormalige gemeente Sloten, is in de tweede helft van de vorige eeuw grotendeels verdwenen in de uitbreiding van Amsterdam, dat de buurgemeente in 1921 annexeerde. Frankfurther: “Sloten herinnert nog aan hoe het hier ooit is geweest.”

Dat was: een levendig dorp met in de hoofdstraat van elke winkel twee exemplaren: één voor de katholieke meerderheid van de bevolking en één voor de protestanten en niet-gelovigen.

De Sloterweg naar Amsterdam was tot 1923 een tolweg, waar twee cent moest worden betaald voor een fiets en vijftig cent voor een kudde schapen of varkens. “De boeren hadden de bestrating gefinancierd,” zegt Frankfurther. “Een deel van de tol ging naar hen, de rest werd gebruikt voor onderhoud.”

Liefde voor het dorp
In het Sloten van nu zijn vrijwel alle winkels verdwenen, en wie katholiek is en wie niet, wordt niet meer bijgehouden. Maar gebleven is de liefde voor het dorp, en de behoefte om het dorp in leven te houden. “We zijn wel zo Amsterdams dat er geen druk is om mee te doen aan het sociale dorpsleven,” zegt Frankfurther. “Gelukkig zijn er veel inwoners die het leuk vinden om zich in te zetten.”

Bijvoorbeeld binnen de speeltuinvereniging, die sinds 1921 bestaat en de spil is van allerlei activiteiten voor kinderen en volwassenen. “Dat is een van de grote voordelen van de status van beschermd dorpsgezicht,” zegt Frankfurther, wijzend naar het grote veld met speeltoestellen.

Rembrandt heeft op deze plek werk gemaakt. Dat moet toch ook tot de verbeelding spreken?

“Dit is echt een plek waar projectontwikkelaars watertandend naar kijken. Nu is de speeltuin verankerd als waardevol onderdeel van het dorp.”

Vrijwilligers spelen ook een belangrijke rol binnen de stichting die de Molen van Sloten beheert. Een monumentaal baken dat naar de smaak van Frankfurther veel meer bezoek zou moeten krijgen dan nu het geval is. “Op de Zaanse Schans zijn meer molens te zien, maar dit is de enige molen in Amsterdam waar bezoekers een rondleiding krijgen. Rembrandt heeft op deze plek werk gemaakt. Dat moet toch ook tot de verbeelding spreken?”

Genoeg te doen
Tot ongenoegen van de Slotenaren weigeren de citymarketeers van de hoofdstad Sloten goed zichtbaar in de etalage te zetten voor buitenlandse bezoekers. Het dorp heeft nog onvoldoende te bieden, luidt het strenge oordeel. Onzin, vindt Frankfurther.

“Voor de kwaliteitstoerist is er genoeg te doen. In de molen wordt uitleg gegeven over de waterhuishouding. Mensen vragen zich toch af hoe het mogelijk is onder de zeespiegel te leven.”

Binnenkort komt bovendien brouwerij De Zeven Deugden zich vestigen naast de molen, inclusief een proeflokaal. Water, bier en dorp, wat wil een toerist nog meer? Frankfurther somt nog drie andere sterke troeven op: “We hebben de mooiste boom van Amsterdam, de beste patat van de stad en onze ijssalon, De IJshoeve, werd in Het Parool geprezen om zijn fantastische pistacheijs.”

Uit: het Parool van 17 oktober 2017.

Zie ook: https://www.parool.nl/amsterdam/-sloten-herinnert-nog-aan-hoe-het-hier-ooit-is-geweest~a4522124/