Slotenaar Jo Verbeek (1917) overleden

Een groot Slotens icoon is heengegaan: Jo Verbeek overleed op 3 juli 2017 in zijn slaap. Een week later werd hij in Nieuw-Vennep gecremeerd. Jo woonde jarenlang aan de Sloterweg waar sinds de jaren tachtig acht nieuwe witte huizen (1225-1227) staan. Voor die tijd vormde deze plek sinds 1919 het imperium van de familie Verbeek, waar Slotenaren met plezier hun inkopen kwamen doen. Een korte terugblik:

De voormalige smederij met woonhuis was geknipt voor een winkel in huishoudelijke artikelen. Telkens als er weer wat geld in het laatje kwam, werd in de beginjaren een stukje smederij verbouwd tot winkel. Aan de achterzijde was een magazijn met boeren gereedschap. Achter het huis was een stal waar het paard stond. De eerste klant bestelde een houten wastobbe. Een houten vat werd daarvoor door midden gezaagd en werden er handvatten aan gezet. De tobbe kostte 5,5 gulden – op afbetaling van twee kwartjes per week… Veel klanten kwamen naar de winkel van zijn vader, die later ook grote gereedschappen met een T-Ford naar klanten bracht.

Jo – zonder rekenmachine – aan het werk in de molen.
Foto: Rein Arler.

Mobiel filiaal
In de tweede helft van de jaren dertig werd Jo op pad gestuurd met een speciale bakfiets (mobiele winkelwagen) volgestouwd met spullen: pannen, potten, zinken emmers, koppen en schotels, sponsen, zeemlerenlappen, houtwolemmers, kolenkitten… Jo moest er altijd netjes uitzien en ging met veertien boterhammen met spek en een thermosfles koffie op pad door het landelijk gebied. Op een goede dag verkocht hij wel voor 25 gulden.

Opgroeien op Sloten
Jo Verbeek bezocht de openbare Sloterschool en was vaak te vinden in de toen nog nieuwe speeltuin. Er was een houtsnijclubje, je kon er boeken lenen, in de zomer kon je er honkballen en hij leerde in de muziekvereniging Eensgezindheid de piccolo te bespelen. Bij iedere feestelijke gelegenheid in het dorp draafde de fanfare op.

Hij ging naar de avond handelsschool aan het eind van de Overtoom. Daar leerde hij boekhouden, handelsrekenen en Engels. Later haalde hij zijn middenstandsdiploma. Over zijn lange leven valt natuurlijk heel veel te vertellen… Over Janny, met wie hij trouwde en drie kinderen kreeg, over de oorlog, over zijn verhuizing naar Badhoevedorp, over de opbouw na de oorlog, over het reilen en zeilen van de winkel enz. enz. Toen Sloten steeds meer door Amsterdam werd opgeslokt, opende Verbeek een filiaal aan de Pa Verkuyllaan in Badhoevedorp. Op 31 december 1969 sloot de winkel aan de Sloterweg; twintig jaar later hield de vestiging in Badhoevedorp op te bestaan.

Hoofdrekenaar
Jo heeft in zijn lange en bijzondere leven de wereld om hem heen enorm zien veranderen. Hij beschikte zeker over voldoende flexibiliteit om zich aan te passen, maar koesterde ook een aantal principes. Zo heeft hij bij zijn wekelijkse kasadministratie – die hij sinds de bouw van de Molen van Sloten tot het einde van zijn leven trouw deed – alleen potlood en papier willen gebruiken. De inkomsten werden altijd handmatig netjes opgeteld. Er kwam nooit een rekenmachine aan te pas. Dat had hij zijn hele leven immers al zo gedaan en daaraan werd niet getornd! Al die jaren was hij een betrouwbaar baken waar het bestuur altijd op kon rekenen.

Jo is 99 jaar geworden. De hele molenfamilie zal hem heel erg missen. Jo is nu weer samen met zijn lieve Janny, die hij al in 1987 los moest laten… Sloten is deze bijzondere en lieve man veel dank verschuldigd.

Tamar Frankfurther, met dank aan Pieter Gompelman.