Vorige week woensdag, 19 april 2017, was een historische dag voor het dorp Sloten: de voltallige Bestuurscommissie van Nieuw-West wil dat Sloten een beschermd dorpsgezicht krijgt!

Alle leden stemden vóór het beschermde gezicht. Daar ging zo’n twintig jaar voorbereiding aan vooraf.

Hoe het zo kwam…
Eigenlijk is het allemaal begonnen met een prijsvraag van het toenmalige stadsdeel Osdorp. Eind jaren negentig konden bewoners ideeën indienen voor projecten waar het stadsdeel geld en energie in zou steken. Vervolgens mochten de bewoners kiezen welk plan uitgevoerd moest worden. Slotenaar Anne Nicolai bedacht dat het goed zou zijn om Sloten een beschermd dorpsgezicht te geven. In de stemronde die volgde, kreeg dit voorstel zo’n beetje alle stemmen. Het stadsdeel ging er voortvarend mee aan de slag.

In 2002 resulteerde dit in een cultuurhistorische verkenning van het dorp, die was opgesteld door Bureau Monumenten en Archeologie. Hierin staan alle waarden van het dorp zorgvuldig beschreven. Daarna werd het stil bij de gemeente. In de jaren die volgden, gingen steeds meer bewoners zich afvragen hoe het nou eigenlijk zat met die beloofde status.

Tot er in juni 2013 een actie op touw werd gezet om het beschermde gezicht alsnog te realiseren. Zestien dorpsbewoners gingen met handtekeningenlijsten rond. 249 Slotenaren hebben daarop aangegeven dat ze het belangrijk vonden dat Sloten een beschermd dorpsgezicht zou krijgen. Daarop nam de politiek het besluit om de ambtenaren aan het werk te zetten. En nu, bijna vier jaar later (!) is het dan eindelijk zo ver: Op 19 april werd dit besluit van de bestuurscommissie, als opvolger van de deelraad, officieel bekrachtigd met een hamerslag. Een mijlpaal.

Wat zijn de gevolgen?
Het klinkt na deze uitgebreide inleiding misschien een beetje vreemd… maar eigenlijk heeft de instelling van dit beschermde gezicht geen gevolgen voor de dagelijkse praktijk op Sloten. In de stukken omschrijven de ambtenaren het als volgt: “De status van gemeentelijk beschermd dorpsgezicht voegt geen concrete extra beschermingswaarde toe. Het huidige bestemmingsplan blijft leidend. Daaraan verandert niets. De toegevoegde waarde is er één van bewustzijn.” Je zou dus kunnen zeggen dat dit een erkenning is voor de cultuurhistorische waarden van het dorp.

Tot nu toe werd Sloten vaak een beetje vergeten in Amsterdam, waar al zoveel ander moois te vinden is. De gemeente geeft in de stukken ook aan dat de aanwijzing van Sloten tot beschermd gezicht meerwaarde heeft voor de buurten rónd het dorp. Wanneer het unieke en kwalitatieve karakter van Sloten namelijk goed behouden blijft, heeft dat ook positieve invloed op de wijken daar omheen. Deze status zal volgens de experts bijdragen aan het intact houden van het dorp. Het beschermende bestemmingsplan dat er al jaren is, blijft gewoon van kracht en leidend. Daaraan verandert niets.

Informatie en inspraak
Natuurlijk krijgen bewoners van Sloten en andere belangstellenden de kans om vragen te stellen en inspraakreacties in te dienen. Daarom is er op 3 mei van 19.30 tot 21.00 uur een inloopavond in het Dorpshuis. U kunt binnen dat tijdsblok op ieder moment dat u schikt even langskomen om uw vragen te stellen. Het is dus niet zo dat er op een bepaald moment een presentatie wordt gegeven en dat het handig is dat u juist op dát moment langskomt. De gemeente zal de dorpsbewoners hierover zelf ook nog informeren.

Tamar Frankfurther.

Als bewoner van het verspreidingsgebied van de Westerpost weet u natuurlijk al dat het kleinste Politiebureautje van het land te vinden is in het dorp Sloten. Wist u overigens ook dat Sloten ouder is dan Amsterdam? De oudste vermelding stamt uit de Middeleeuwen tussen de jaren 993 en 1049. Sinds 1175 ligt het dorp op zijn tegenwoordige plek op een terp – waar nu het Dorpsplein is – aan de Sloterweg.

Straks staat de deur van het Politiebureautje heel vaak open en kan iedereen binnen een kijkje komen nemen.

Dit kleine Politiebureautje werd gebouwd in 1866. Het staat middenin het dorp aan het Dorpsplein. Sinds 1980 is het pandje gemeentelijk monument. Dat is ook logisch, omdat het nog helemaal intact is. Het voormalige politiehuisje is wat betreft karakteristieke detaillering en ligging, centraal in het dorp, een van de pijlers onder het dorpsgezicht van Sloten.

Zeven dorpscafés
Tot ongeveer 1965 was het Politiebureautje nog volop in gebruik. De meeste zaken, die hier speelden, gingen over diefstal, dronkenschap en kattekwaad. De dorpsveldwachter sloot mensen, die een glaasje te veel op hadden, weleens op in de cel van zijn Politiebureautje. Konden ze daar veilig hun roes uitslapen. Begin vorige eeuw telde het dorp maar liefst zeven (!) café’s… dronkenschap kwam hier dus wel ‘eens’ voor! Kinderen die kattenkwaad uithaalden, werden ‘opvoedkundig’ ook wel eens een uurtje opgesloten in de cel. Die straf maakte diepe indruk op de scholieren, zo blijkt uit de verhalen die ze daar nu nóg over vertellen!

Nieuwe bestemming
Sinds 2015 staat dit monument leeg, omdat de buurtregisseur van de politie het niet meer gebruikt. Dat doet het pand geen goed. Stadsherstel Amsterdam krijgt als restaurerende instelling als eerste de kans om dit, door de gemeente af te stoten project te verwerven. Daarvoor heeft ze samen met de bewoners van Sloten een plan gemaakt om dit piepkleine Politiebureautje, met authentieke cel, aan te kopen, te restaureren, te behouden voor het dorp en voor iedereen toegankelijk maken. Er komt een klein winkeltje in! Om dat plan te realiseren, gaan we binnenkort een crowdfundingactie starten. Binnenkort leest u hierover meer.

Tamar Frankfurther.

Uit: de Westerpost van 19 april 2017.

Van half april tot half oktober varen er twee veerponten over het Nieuwe Meer van en naar het Amsterdamse Bos: Veerpont Nieuwe Meer en fiets- en voetveerpontje ‘Ome Piet’. Hieronder vind je meer informatie over beide veerponten.

Veerpont Nieuwe Meer

De veerpont vaart tussen de noordelijke oeverlanden van het Nieuwe Meer (bij Paviljoen Aquarius) en de Meerkade in het Amsterdamse Bos.

Vaarseizoen 2017
De veerpont over het Nieuwe Meer vaart op zondagen van 15 april t/m 15 oktober en op Tweede Pinksterdag tussen 12:00 en 18:00 uur. De afvaart is ongeveer elk kwartier. De veerpont is in bedrijf van eind april tot half oktober 2017.

Kosten enkele reis
–  Volwassenen € 1,00
–  Kinderen € 0,50
–  Fietsen en kinderwagens € 0,50
–  Bakfietsen € 2,50
–  Kinderen tot 4 jaar en huisdieren kunnen gratis mee onder begeleiding

Deze veerpont wordt verzorgd door Rederij Oeverloos.

Fiets- en voetveerpontje ‘Ome Piet’ van Amsterdamse Bos naar Badhoevedorp – Nieuwemeerdijk

Dit veerpontje is een initiatief van de Buurtvereniging Nieuwe Meer. De pont heeft de naam gekregen van de laatste pontbaas Pieter Eilander (1906-1993) ‘Ome Piet’. In combinatie met de veerpont over het Nieuwe Meer kun je nu een rondje Nieuwe Meer maken. Of op een snelle en veilige manier van en naar Badhoevedorp en/of Schiphol gaan, lopend of op de fiets.

Vaarseizoen
Het pontje Ome Piet vaart van 15 april t/m 15 oktober op zaterdagen van 12:00 tot 18:00 uur en op zon- en feestdagen van 11:00 tot 19:00 uur. Van half april t/m half oktober.

Kosten
Enkele reis volwassenen en kinderen vanaf 5 jaar € 0,50 inclusief fiets

Kinderen tot 5 jaar onder begeleiding en kinderwagens mogen gratis mee

Meer informatie
Kijk voor meer informatie op de website van veerpontje ‘Ome Piet’. Tel: 06-24529486, e-mail: veerpont@nieuwemeer.info

Van: http://www.amsterdamsebos.nl/attracties/veerpont/

In de Sloterkerk, Osdorperweg 22, te Amsterdam zal op zondagmiddag 23 april 2017 om 15.00 uur een matinee concert gegeven worden.

Het Sarabanda Barok Strijkersensemble onder leiding van Mariëtte Holtrop zal een optreden verzorgen. Op het programma staan werken van Johann Bernard Bach, Grillo en Telemann. Ook een luitconcert van Vivaldi.

De toegangsprijs bedraagt slechts 9 euro. Na afloop is er gratis consumptie in het wijkgebouw pal achter de kerk.

Meer informatie op onze website: www.sloterkerk.nl
Maar u kunt ons ook volgen op Facebook: www.facebook.com/sloterkerk
Inlichtingen en reserveringen: 020-6157692
Inlichtingen en reserveringen via email: concert@sloterkerk.nl

Bij voorkeur een nest met een lekkere schijtrand!

Tijdens de goed bezochte informatieve ochtend over ooievaars op 18 maart 2017 in het Slotense Dorpshuis, gaf onze ringer Engbert van Oort aan de hand van 75 plaatjes uitleg over ooievaars. Wij kennen in Nederland de Witte ooievaar en heel soms komt de Zwarte variant even langs, maar die zie je vaker op de Balkan, Hongarije en richting Polen. In de rest van de wereld blijken overigens nog veel andere soorten voor te komen.

Al snel bleek dat de meeste aanwezigen vooral benieuwd waren of Engbert verwacht dat ook de andere drie palen op Natuurpark Vrije Geer gebruikt zullen worden. Tot nu toe is alleen de noordpaal bezet. Het ouderpaar dat hier vorig jaar vier jongen groot bracht, heeft op Sloten overwinterd en is op het ogenblik het nest al weer klaar aan het maken voor nieuwe gezinsuitbreiding.

De woningmarkt van ooievaars
Engbert liet een hele reeks voorbeelden zien van ooievaarsnesten, die nog wel dichter bij elkaar staan dan op Sloten het geval is en die tóch in gebruik zijn.
Engbert: “Ooievaars die nog geen vaste woonstek hebben, gaan rond eind februari op zoek naar een geschikte paal. Meestal is het mannetje er eerder. Die heeft grotere vleugels en kan daardoor sneller vliegen. Hij speurt vanuit de lucht naar een geschikte paal. Vooral palen waar een grote schijtrand op zit, vallen in de smaak. Daar heeft immers al een ander gezin op gewoond; daar zijn al jongen grootgebracht. Dat betekent dat het daar veilig is (je ziet eventuele belagers van ver al aankomen) en dat er voldoende voedsel in de omgeving te vinden is. Ooievaars kiezen bij voorkeur voor een gestoffeerd en gemeubileerd nest; dus niet zo’n kaal geraamte. Zo’n vrijstaande hoge paal – die wij mensen leveren – is overigens handig en welkom, maar als zo’n paalhuis niet beschikbaar is, maken ze gewoon boomnesten.”

Meer nesten bij elkaar?
Stel dat er al een ander nest vlak bij in de buurt bezet is, wat dan? “Als het mannetje een geschikte plek heeft gevonden, lokt (kleppert) hij een vrouwtje naar ‘zijn’ paal. Het kan zijn dat er een andere paal in de buurt staat en dat het mannetje op die paal bezwaar maakt tegen zijn nieuwe buur. In dat geval ontstaat een machtsstrijd. Vraag is dan of de nieuwe ooievaar zich wat aantrekt van de poeha van zijn buurman of niet. Een beetje bluf en machogedrag komen hier goed van pas… Meestal hoeft het niet tot een knokpartij te komen, maar, het kan er stevig aan toe gaan. Soms ontaardt de burenruzie in een bloederig gevecht met de dood als gevolg…” Helaas hebben we dat op Natuurpark Vrije Geer al een keer ondervonden… “Het komt gelukkig vaker voor dat lef tonen voldoende is. Dan kunnen de nesten heel dicht (zelfs binnen pik-afstand) bij elkaar staan”, zo vertelt Engbert.

Hoeveel kinderen krijgen ooievaars?
“De meeste ooievaars leggen drie tot vijf eieren. Ei vier en vijf zijn eigenlijk verzekeringseieren, voor het geval dat het met een van de eerdere eieren misging. Als daar een steekje aan los zit… Als nummer één tot en met drie gezond blijken en er voldoende eten is, wordt nummer vier gespaard. Nummer vijf komt waarschijnlijk wel uit, maar dat is het zwaktste jong. Als de oudere kinderen het goed doen, wordt deze kleine door elkaar geschut en vervolgens door mama-ooievaar opgegeten. Die eiwitten kan mama goed gebruiken om wat aan te sterken voor de zware grootbrengtaak, die dan gaat beginnen…”

Weetjes over ooievaars
Ooievaarsringer Engbert van Oort had  nog veel meer te vertellen aan de hand van maar liefst 75 dia’s… Het is helaas onmogelijk om hiervan compleet verslag te doen. Vandaar dat u hieronder een opsomming treft van de weetjes:

* Er bestaan heel veel soorten ooievaars in de wereld. In 2016 zijn er in Nederland ongeveer 650 broedparen van de Witte ooievaar geteld.
* De Zwarte ooievaar (uit Balkan, Polen, Hongarije en Spanje) is in 2016 vijftien keer waargenomen in Nederland. De verwachting is dat we die hier vaker gaan zien in de toekomst.
* In de rest van de wereld leven nog heel veel andere soorten ooievaars.
* De ooievaar was in Nederland bijna uitgestorven. In 1996 heeft de Vogelbescherming de Witte ooievaar hier weer uitgezet.
* Het is moeilijk om het verschil te zien tussen de geslachten, omdat mannen en vrouwen hetzelfde kleed dragen. Het mannetje is groter.
* Ooievaarsveren groeien weer aan.
* Ooievaars zijn in hun derde jaar volgroeid en geslachtsrijp. Tot die tijd hebben ze nog geen geslachtsdelen: dat zou slechts ballast zijn op hun zware tocht naar het Zuiden.
* Ongeveer de helft van de ooievaars die naar het Zuiden (Spanje en Afrika) gaat, overleeft de tocht (uitputting/jacht).
* Via STORK komen veel terugmeldingen binnen over geringde ooievaars, die tot in Zuid-Afrika zijn gespot.
* Rond Madrid zijn grote vuilnisbelten waar ooievaars veel eten vinden. Per belt zijn drie á vier duizend ooievaars geteld.
* Een volwassen ooievaar heeft een spanwijdte van 2,5 meter.
* Ooievaars maken eigenlijk hun nesten in vrijstaande bomen, maar als mensen mooie nestpalen kant en klaar beschikbaar stellen, zijn ze graag bereid daarop te wonen. Een door mensen klaargezette gemeubileerde en gestoffeerde woning wordt gewaardeerd. Dat is immers wel zo makkelijk!
* Mannetjes zijn groter en kunnen daardoor sneller vliegen. Zij komen meestal eerder terug dan de vrouwtjes en zoeken – zwevend in de lucht – alvast een geschikte woning uit.
* Ooievaars zijn nestvast en niet partnervast. Als een vrouwtje niet terugkomt, is er wel een ander die op het geklepper afkomt…
* Over de hele wereld broeden ooievaars op nesten die heel dicht bij elkaar liggen. Soms zijn nesten zo dicht bij elkaar dat ze zelfs binnen pik-afstand liggen.
* Een ooievaarsei weegt evenveel als een mandarijn en is even groot als twee mandarijnen.
* Het vrouwtje legt om de dag een ei. Vanaf dag drie wordt er gebroed. Hierdoor komen ei één en ei twee tegelijk als eerste uit. Er worden maximaal vijf eieren gelegd.
* Als de eerste twee ooievaartjes geboren zijn, dan hoort nummer drie het gepiep van de twee oudsten en kruipt ook uit zijn ei.
* Papa en mama verdelen de huiselijke taken eerlijk: ze broeden om de beurt en halen daarna om beurten voedsel voor hun kroost.
* Het is niet goed om ooievaars bij te voeren. Dan maak je ze afhankelijk van mensen. Ze moeten leren om voor zichzelf te zorgen.
* Als de jongen geboren zijn, zie je ander gedrag bovenop de paal. Tijdens het broeden zie je papa en mama nog ‘potje roeren’. Dan draaien zij hun eieren telkens om, zodat die goed uitgebroed kunnen worden. Als er kleintjes geboren zijn, zie je ze braken. De kleine ooievaars krijgen zo hun voer.
* Ongeveer 45 dagen na de geboorte worden de kleuterooievaars geringd. Dan kunnen ze nog niet uit angst voor de ringer het nest uitlopen, maar hebben ze wel al een ‘enkel’ waarachter de ring blijft hangen.
* Wat ooievaars niet verteren, braken ze uit. Een braakbal kan vijf centimeter lang zijn.
* Zwerfafval dat op voedsel lijkt, is gevaarlijk voor ooievaars. Denk bijvoorbeeld aan post-elastieken. Ooievaars denken dat ze een lekker dikke worm te pakken hebben… Gooi al het zwerfafval dus in de prullenbak!

En zo kregen de vrijwilligers van de Beheergroep Vrije Geer en de andere belangstellenden een inkijkje in de bijzondere en boeiende wereld van de ooievaar… Zoals gezegd: De noordpaal op Natuurpark Vrije Geer is weer bezet. We houden u uiteraard weer op de hoogte over het wel en wee van het gezinnetje. En: wie weet krijgen ze dit jaar wel buren… Spannend…

Tamar Frankfurther

Alles over ooievaars

Zaterdag 18 maart 2017 organiseert de Beheergroep Vrije Geer een informatieve bijeenkomst in het Slotense Dorpshuis aan de Nieuwe Akerweg 14. Daar kunt u al uw prangende vragen over ooievaars stellen aan een expert uit het veld. Tijdens deze ochtend wordt ook het nieuwe beheerplan en de daaruit voortvloeiende werkzaamheden voor de vrijwilligers gepresenteerd.

Uit: de Nieuwsbrief van de Gemeente Amsterdam; maart 2017.

In de Sloterkerk, Osdorperweg 22, te Amsterdam zal op zondagmiddag 26 maart 2017 om 15.00 uur een jubileumconcert gegeven worden, namelijk het 125ste matinee concert dat door de Stichting Vrienden van de Sloterkerk georganiseerd is. Dit bijzonder heuglijke feit willen wij natuurlijk op gepaste wijze vieren.

Het Egmont kwartet zal het beroemde werk van Joseph Haydn getiteld: ‘De zeven laatste Woorden’ (opus 51) uitvoeren en wel in een bewerking voor strijkers. Het Egmont kwartet bestaat uit de topmusici: Arndt Auhagen (1ste viool), Eke van Spiegel (2de viool), Edith van Moergestel (altviool) en Fred Edelen (cello). Deze zeer ervaren musici zijn al jarenlang verbonden aan het Koninklijk Concertgebouworkest.

De toegangsprijs bedraagt slechts 9 euro. Na afloop is er gratis consumptie in het wijkgebouw pal achter de kerk.

Meer informatie op onze website: www.sloterkerk.nl
Maar u kunt ons ook volgen op Facebook: www.facebook.com/sloterkerk
Inlichtingen en reserveringen: 020-6157692
Inlichtingen en reserveringen via email: concert@sloterkerk.nl

Nieuwsgierig naar de stand van zaken toog ik zondagmiddag naar Oud Osdorp om de Slibveldenweg te zien. Een heel nieuwe aanblik nu de coulisse van de lange populierenlaan is verdwenen. De blik stuit nu op het dijklichaam van de verder weg liggende A5.

Van de Slibveldenweg zijn nog twee groepjes van 5 bomen uitgespaard, waaraan vleermuiskasten zijn bevestigd, om vervangende woonruimte te bieden voor deze dieren. Een paartje Buizerds voerde baltsvluchten uit, wellicht dat zij zich ook nog in de hoge bomen vestigen. Als ook deze zullen zijn verdwijnen zal de Buizerd elders huisvesting moeten zoeken, het zal de weidevogels ten goede komen. Inmiddels loopt het plantseizoen ten einde en zijn de werkzaamheden aan de taluds nog niet voltooid.

Ik hoop dat nieuwe aanplant volgend seizoen wordt neergezet zodat er nog even tijd is om te delibereren welke boomsoort de beste keus is. Wat levert het aantrekkelijkste beeld in dit polderlandschap en biedt de wandelaar en fietser de meeste beleving. Weer populieren planten is een erg weinig ambitieuze keuze. Dat doe je met het oog op snel effect of voor houtproduktie. Nu moet het gaan over de lange termijn en de schoonheid van het landschap dat wordt nagestreefd. Ik ben zeer benieuwd hoe dit verder gaat en houd u op de hoogte.

Nico Jansen

Uit: de Westerpost van 15 maart 2017.

Naast het verdwijnen van bus- en tramlijnen in Amsterdam-West, dreigt ook de recreatieve pontverbinding over Het Nieuwe Meer te verdwijnen. Er komen steeds meer bewoners in dit gebied, maar allerlei voorzieningen die de kwaliteit van het leven bevorderen, worden stilletjes de nek omgedraaid.

Nu is zo’n oversteek met de veerpont van de Oeverlanden naar het Amsterdamse Bos of terug niet noodzakelijk maar wel erg prettig. Elk jaar komt een nieuwe generatie fietsers hiermee in aanraking, wat stimuleert dat men later ook blijft fietsen. Maar het Amsterdamse Bos is prima bereikbaar per auto. Vandaag, de eerste mooie zondag van dit voorjaar, staan de parkeerplaatsen in het Bos dan ook barstensvol en zijn de wegen er naar toe zeer druk en gevuld met auto’s.

In 1990 heb ik het initiatief genomen door rederij Oeverloos op te richten en deze veerverbinding te gaan exploiteren op zaterdagen en de zon- en feestdagen in het seizoen van half april tot half oktober. Met een klein rendement heb ik dat zonder subsidie succesvol weten te doen tot 2002.

Daarna heeft Rob Piet de exploitatie voortgezet, waarbij hij zo slim was dat er subsidie beschikbaar kwam. De boot zat sindsdien steeds strak in de lak, maar de dienstverlening was er zeker niet beter op geworden. Vorig jaar werd de veerdienst aanbesteed, verschillende aanbieders moesten met elkaar concurreren om de subsidie.

De winnaar heeft een seizoen lang met een klein bootje een ondermaatse prestatie geleverd. Door de geringe vaarfrequentie ontstonden er lange wachttijden waarvoor maar weinig passagiers het geduld konden opbrengen. Dit seizoen is er geen subsidie, geen aanbesteding en dus een kans voor een nieuwe ondernemer. Maar wie wil een aanzienlijk bedrag investeren met een bepaald niet overvloedig rendement? Gezien mijn leeftijd heb ik daar geen zin meer in.

Enkele jaren geleden wilde stadsdeel Nieuw-West een fietsbrug over Het Nieuwe Meer bouwen, hetgeen een slordige 10 miljoen euro zou gaan kosten. Goed dat daarop is teruggekomen. Voor een fractie van dat bedrag, enkele tonnen, zou een goed veerschip gebouwd kunnen worden, of een bestaand schip kunnen worden overgenomen, dat door een gemotiveerd en geïnteresseerd persoon wordt geëxploiteerd. Zo’n schip kan ook goede diensten leveren wanneer de Oeverlanden onder het Amsterdamse Bos komen en machines gezamenlijk gebruikt zouden moeten worden.

 
Veerpont met laadkleppen aan voor- en achterzijde op het meer van Lipno.

Op de bijgaande foto is een voorbeeld van een veerpont die makkelijk overal aan een veerstoep kan aanleggen. Hier gaan veel fietsers en wandelaars op die niet hoeven te keren om er weer vanaf te gaan. Roll on/Roll off heet dat in scheepvaarttermen. Tevens geschikt voor tractors en dergelijke. Deze veerpont vaart op het stuwmeer van Lipno in Tsjechië, maar dit type is ook veel te zien op de Nederlandse rivieren, al of niet aan een kabel.

De bewoners van Nieuw–West en het gebied de Oeverlanden hebben er belang bij dat de recreatieve waarden van Het Nieuwe Meer beleefd kunnen worden, ook als je niet een eigen boot bezit. Voor een betrekkelijk gering bedrag kan men zich een prettige oversteek veroorloven, maar dat vergt wel dat het onrendabele deel van de exploitatie dat voornamelijk in de aanschaf van de boot en de veerstoepen zit, door onze overheid vanuit onze belastingafdracht wordt betaald. Het stadsdeel maar ook de dienst van het Amsterdamse Bos hebben hierin verantwoordelijkheden.

Hopelijk kunnen ze over de eigen schaduw heen springen om ervoor te zorgen dat ook komend seizoen een bootje vaart tussen Oeverlanden en het Bos over Het Nieuwe Meer met haar prachtige vergezichten.

Nico Jansen.

Uit: de Westerpost van 8 maart 2017.

Ook in de periferie van het gebied van de dorpsraad pulseert het pompende hart van de Randstad economie. In de sloot langs de Riekerweg vormde zich de afgelopen weken een grote zwarte slang, en een stuk of wat kleinere exemplaren, net zo lang maar met een kleinere diameter.

De bouw van het zogenaamde Zuidas-dok werpt hier haar schaduw vooruit. De leidingen worden onder de Schinkel door geboord en komen ter hoogte van het voormalige ING hoofdkantoor weer bovengronds en zullen t.z.t. gevuld worden met kabels voor elektriciteit, telecommunicatie en dergelijke.

Vanaf het knooppunt Nieuwe Meer tot aan de Schinkelbruggen wordt eind dit jaar alle begroeiing van de taluds van de A10 verwijderd om de weg aan de zuidzijde zo’n 20 meter te verbreden. Daarvoor wordt ook een nieuwe brug over de Schinkel gebouwd die, als doekje voor het bloeden, ook een fietsstrook zal krijgen. Ik verheug me nu al op het uitzicht vanaf deze brug over het Nieuwe Meer, met de sky-line van het Amsterdamse Bos op de achtergrond.

Als daar een bankje geplaatst wordt kan daar rustig van genoten worden. Enkele details moeten nog duidelijk worden, daarin zit vaak het venijn, maar we moeten daar het beste van hopen. Als er voldoende geld voorhanden is en daar lijkt het wel op, kan er best wat moois gerealiseerd worden.

Aan dezelfde Riekerweg is het woonwagenkamp dat daar sinds enkele jaren aanwezig was, opgeheven. De dorpsraad had bezwaar gemaakt vanwege strijd met het bestemmingsplan. Of daarom de burgemeester tot actie is overgegaan of dat niet betaalde rekeningen een rol spelen is niet duidelijk. In elk geval leek de locatie voor bewoning niet erg geschikt. Hopelijk wordt het terrein weer in oude staat teruggebracht als onderdeel van het parklandschap Oeverlanden.

Nico Jansen

Uit de Westerpost van 22 februari 2017.

Welkom op Sloten!

Na het overlijden van pastoor Bankras is het parochiebestuur van de Pancratiuskerk op zoek gegaan naar een nieuwe bestemming voor de rijksmonumentale pastorie naast de kerk. Dat is best nog een opgave. Immers: wie wil bij een kerkhof wonen, heeft affiniteit met een kerk, houdt een oogje in het zeil en zorgt goed voor dit mooie pand?

De parochie heeft sinds november 2016 ideale huurders gevonden in Angela en Jenno Fabriek-de Jong en hun volwassen ‘kinderen’ Emiel en Sjoerd. Tijd voor een kennismaking.

De afgelopen tijd heeft de Pancratiusparochie veel tijd, geld en energie gestoken in de verbouwing van de pastorie. Wie het interieur nog kent uit de tijd van de pastoor, zal zich bij binnenkomst verbazen: op de benedenverdieping houdt Uitvaartverzorging A. de Jong kantoor. Jenno: “Het is werkelijk prachtig zoals de parochie het pand heeft opgeknapt en geïsoleerd. Het kan er nu weer jaren tegen. Toen we voor het eerst binnen kwamen, was het een puinhoop met zeven kleine kamers op de eerste verdieping. Echt van die cellen voor zusters… Daar zijn nu vier ruime kamers van gemaakt.”

Angela vervolgt: “Voor alle duidelijkheid: Er zullen hier geen overledenen binnen worden gebracht. Niet om op te baren en ook niet voor eventjes. Beneden zit ons bedrijf (kantoor en ontvangstruimte) en daarboven wonen we. Dat is alles. In de toekomst zal een beroep op ons worden gedaan om beheerder van het kerkhof te worden. Die taak staat dan los van ons bedrijf.” Om belangenverstrengeling te voorkomen, benadrukt het echtpaar nog: “Wie hier op Sloten begraven wil worden, is welkom, maar daarvoor kunt u ook bij andere uitvaartondernemers terecht. Daarnaast verzorgen wij ook elders crematies en begrafenissen. En een nieuwtje: Wie dat wil, kan het afscheid ook in de Tuinzaal onder het Kuiperijmuseum bij de Molen van Sloten houden.”

Persoonlijk maatwerk
Angela en Jenno hebben een duidelijke visie op hun vak: “Wij zijn er voor de nabestaanden en willen vooral de meest betrokkenen steunen. Zíj bepalen of ze liever thuis of hier op kantoor afspreken. De persoonlijke benadering, het vertrouwen, het aanvoelen van wat men wil en vooral: goed luisteren. Dát is waar het bij ons vak om gaat. Tegenwoordig zijn er veel nieuwe bedrijven in onze branche die voor lage prijzen ‘alles wel even regelen’. Natuurlijk: het is óók belangrijk dat een afscheid goed georganiseerd is. Dat het goed loopt, is voor ons een vanzelfsprekende basis. Onze tarieven zijn voor de uitvaartbranche gemiddeld – we zijn niet duur en niet goedkoop. Ons bedrijf is niet gebonden aan afspraken met derden. We zijn onafhankelijk en kunnen daardoor maatwerk leveren. We hoeven er ook niet rijk van te worden. De dienstverlening staat centraal. Dat is juist het mooie van ons vak.”

Al jaren in de Dorpengids
Uitvaartonderneming A. de Jong bestaat al ruim vijftig jaar. De vader van Angela (nu 81 jaar) was oorspronkelijk koster in de Willibrordkerk bij de Ceintuurbaan in Amsterdam. Toen dat geen betaalde baan meer was, is hij begrafenisondernemer geworden. Dochter en HBO-verpleegkundige Angela en schoonzoon en contactlensspecialist Jenno hebben de opleiding Uitvaartverzorger aanvankelijk alleen gevolgd om zo nodig te kunnen waarnemen in het bedrijf. Maar, het bloed kruipt… en uiteindelijk belandden beiden in de zaak, die nu de hunne is. Toen zij in november 2015 op Sloten een uitvaart verzorgden, viel hun oog op de pastorie die verbouwd werd en gingen zij eens informeren…

Ook al woonde de familie nog niet eerder in het landelijk gebied (wel al 23 jaar in Nieuw Sloten), toch zijn ze geen onbekende: hun advertentie staat al jaren in de Dorpengids! Alsof ze al een voorgevoel hadden dat ze hier op ons mooie dorp zouden neerstrijken!

Tamar Frankfurther

Uit: de Westerpost van 8 februari 2017.