Ja, en daar begonnen we weer op zaterdagavond rond 18.00 uur. Met een vrijwel leeg Dorpsplein, maar met de barbecue al volop in bedrijf. De dames en heren van de bar en de barbecue waren vol goede moed.
En jawel, rond half zeven begon het binnen te druppelen en een uur later moest je in de rij staan voor je lapje vlees, saté of hamburger. De standaardprijs voor een bbq-menu was tien euro. Tien euro? Was dat vorig jaar niet zeven euro vijftig? Ja, dat klopt zeiden de dames aan de kassa. Maar dit jaar is een drankje inbegrepen. Maar met een drankje van één euro vijftig erbij zit je toch nog aan een verhoging van 10%. Nou ja, vooruit dan maar. Op het eten, vlees en salades, en de drank was verder niets aan te merken.
Muziek
DJ Cor van Klooster verzorgde de muziek en deed dat naar mening van uw verslaggever op een uitstekende manier. Goed gevarieerd en de volumeknop stond in de juiste stand. Zo kon je begin van de avond tenminste nog met elkaar praten. Na een uur of tien werd het volume wat opgevoerd en probeerde een enthousiaste zangeres, Ruby, de boel in beweging te krijgen. Met haar drieslagsysteem (wiebelen, voeten bewegen, dansen) probeerde zij de aanwezigen aan het dansen te krijgen. Wat maar gedeeltelijk lukte. Maar er werd ondertussen wel veel gekletst, gedronken en gelachen. Opvallend was de switch in het publiek. Bij het eten veel jonge gezinnen met kleine kinderen en ouderen. Na tienen waren de meesten daarvan verdwenen en werd de ruimte ingenomen door jeugd en oudere jongeren. Een vrij natuurlijke gang van zaken.
Na het opwarmertje door Ruby kwam er nog een zanger, waarvan de naam even niet is binnengekomen. Rond twaalf uur was het feest afgelopen en zonder enige wanklank (de politie kwam wel even een kijkje nemen) werd de eerste dag van Sloten op z’n Kop afgesloten.
Zondag: de markt en verder
Een blik uit het raam op zondagmorgen rond zeven uur stemde niet vrolijk. Met bakken kwam de regen naar beneden terwijl op straat de medewerkers van het kraam verhuurbedrijf de kramen aan het opzetten waren. Ruim vijftig kramen waren verhuurd. Het lint liep van de molen tot aan de Osdorperweg. Het aantal stands was trouwens nog groter, want behoorlijk wat Slotenaren hadden voor hun huis een eigen opzet gemaakt. Tot ieders vreugde werd het rond negen uur steeds minder nat en tegen tienen brak de zon door. De rest van de dag was geweldig. Niet alleen het weer, ook het aantal bezoekers was erg goed en de meeste standhouders deden goede zaken. Wel was er weinig kunst en crea en veel brocante. Maar misschien is dat wel wat de mensen in deze buurt willen.
Daar bij die molen…
Rond de Molen van Sloten en de kaasboerderij annex paardenmanege, was ook van alles te doen. Bij de molen stond een glaskunstenaar naast een echte klompenmaker. En dan was het natuurlijk het groot Amsterdams Volkskoor dat prachtige smartlappen ten gehore bracht die enthousiast werden meegezongen door een veelkoppig publiek. En bij de kaasboerderij was van alles te zien en te proeven. En de pony’s hadden het ook druk. Tientallen kleine kinderen konden een ritje maken op een witte of een bruine pony, terwijl jonge amazones zich ondertussen in de ‘bak’ konden uitleven met allerlei spelletjes.
De speeltuin
Ja, het snoephuisje was open en er was een bar en er waren veel kinderen die zich vermaakten op de speeltoestellen. En er was muziek. Jammer genoeg niet de band ‘Old Stuff’ die ons jarenlang vermaakt heeft met lekkere muziek uit de sixties en seventies. ‘Te duur’ volgens het speeltuinbestuur dat het toch al niet makkelijk heeft. Binnenkort daarover wat meer informatie. En zo naderde dit jaarfeest zijn einde. Rond vijf uur begonnen de meeste standhouders de boel op te ruimen en de muziek in de speeltuin stopte rond zes uur. Een paar uur later was al niet meer te zien dat hier zo’n massaal feest was geweest. En zoals gebruikelijk sluiten we dit verhaal af met een dankwoord aan alle vrijwilligers en sponsors die dit feest mogelijk hebben gemaakt. Hulde.
Tekst en foto’s Arie van Genderen
Voor veel meer foto’s zie: www.mijnalbum.nl