Rinus van den Brink overleden

Vlak voor zijn 85-ste verjaardag overleed op 27 december 2017 Rinus van den Brink in zijn geboortehuis aan de Zuiderakerweg. “Het was echt onverwacht”, vertelde dochter Ina tijdens de mooie en persoonlijke crematie op Westgaarde: “De dag ervoor hebben we nog gezellig samen naar het schaatsen gekeken.”

Rinus was jaren lang dé steun en toeverlaat van de Dorpsraad en de werkgroep Sloten. Hij heeft jarenlang veel, héél veel betekend voor het reilen en zeilen van de dorpsraadorganisatie en was altijd gedreven om het karakter van met name het dorp Sloten te beschermen. Naast grote bijdragen aan de werkgroepen Sloten en Akerwegen, de beheergroep van het Dorpshuis, was Rinus onmisbaar bij de organisatie van de dorpsraadverkiezingen, de nieuwjaarsreceptie, de 5 mei-loop en het jaarlijkse zaalvoetbaltoernooi tussen bewoners van de verschillende wegen uit het landelijk gebied. Rinus heeft zich ook ingezet voor het succesvolle behoud van de Oude Molen.

Beroepsmatig was hij eerst tuinder aan de Zuiderakerweg, waar hij aanvankelijk groenten en later anjers verbouwde. Toen zijn land werd afgekapt voor de aanleg van woonwijk De Aker is hij gaan werken bij de afdeling Sport van de gemeente Amsterdam. Rinus was ook atletiektrainer en zat ieder jaar weer in de organisatie van de Marathon van Amsterdam. Al 24 jaar was hij, tot aan het eind van zijn leven, vrijwilliger bij de Molen van Sloten. Het is onmogelijk om alles te noemen wat Rinus voor de gemeenschap gedaan heeft. Hij was een bijzondere vrijwilliger in hart en nieren, die altijd voor iedereen klaarstond. Als dank voor al zijn vrijwilligerswerk voor de Dorpsraad en het landelijk gebied kreeg hij eerst het Zilveren Bord en later ook de Gouden Speld.

Gelukkig is Rinus in 2015 geïnterviewd door de werkgroep Historie van de Dorpsraad en kunnen we hem zo ‘een beetje vasthouden’. Vul zijn naam in bij de zoekfunctie op de website geheugenvanwest.nl en u ziet en hoort hem zijn beknopte levensverhaal vertellen. Het zal vreemd zijn dat Rinus er niet meer is. We zullen hem erg missen. Hopelijk voelen nieuwe bewoners van het landelijk gebied zich geroepen om de leegte die Rinus achterlaat – al is het maar voor een stukje – op te vullen…

Tamar

Uit: de Westerpost van 10 januari 2018.