Honderden mensen kwamen naar de Lutkemeerpolder. Strijdbaar en lekker ongehoorzaam. Het land is weer teruggenomen en werd rondom beplant met knoflook, er werd een nieuwe brug gebouwd en de brug van de zandwagens onklaar gemaakt.
Zoals één van de sprekers zei: we voeren hier gemeentebeleid uit door het land weer terug te geven aan de bewoners: ‘commoning’ en ‘fearless city’.
Het is ook van de zotte: direct naast de akkers staat ruim 5 ha bouwgrond al 15 jaar te koop! En vrijwel om de hoek staat al anderhalf jaar een distributiecentrum te huur van 6,7 ha.
Maar de gemeente moet kostte wat kost op deze plek nu bouwen.
Het heeft niets te maken met noodzaak, verdichting van de stad of het mogelijk maken van woningbouw. Het is gewoon het bedienen van investeerders die maar wat graag hun geld in vastgoed steken.
En ondertussen wordt iedereen wijsgemaakt dat stoppen heel veel geld kost. Maar niemand heeft het over de miljoenen die bouwrijp maken kost. Of de miljoenen die het vehicel SADC kost (de ‘projectontwikkelaar’ van de vier aandeelhouders gemeente Amsterdam en Haarlemmermeer, provincie NH en Schiphol).
Het kan natuurlijk anders en er is natuurlijk een weg terug. Bouwen op vruchtbare grond, zeker de laatste van Amsterdam, dat doe je niet. Of je nou een groen en links college bent of niet.
Van: Nieuwsbrief De Boterbloem – 14 oktober 2019.
Zie ook: www.reddeboterbloem.wordpress.com