Omwonenden maken bezwaar tegen bouwplan op Kuykhoventerrein

“Gaat er ooit nog gebouwd worden op de kavel waar vroeger garage Kuykhoven stond?”, vragen voorbijgangers wel eens aan de omwonenden van braakliggende kavel. Hun antwoord: “Als de projectontwikkelaar meteen een passend bouwplan had ingediend, hadden die huizen er allang gestaan.”

Tot de sloop lag het hoogste punt van de bebouwing midden op de kavel. Die hoogte zou nu voor de héle kavel moeten gaan gelden. Links: de lage arbeiderswoningen met daarnaast de lage en transparante aanbouw van de ‘brug’. Foto: Stadsarchief Amsterdam / J.M. Arsath Ro’is, 4 juli 1967.

In het nieuwe bouwplan, waartegen tot en met 14 oktober 2021 zienswijzen konden worden ingediend, is het bouwproject deze ronde wel al ruimtelijk beter ingebed in het dorp. Er is nu een loopstrook langs de Lies Bakhuyzenlaan ingetekend en ook aan de Sloterwegzijde loopt de stoep nu netjes door. Maar voor het bouwplan zélf bestaat totaal geen steun, zo blijkt uit de ingediende zienswijzen van de omwonenden.

Twee woonlagen is passend
De voorgestelde bouwhoogte van de acht woningen vormt het belangrijkste bezwaar. Die nieuwe huizen tellen namelijk drie verdiepingen en niet twee, zoals geldt voor álle woningen er omheen. Vooral voor de oude en kleine arbeiderswoningen – aan de overkant van de Lies Bakhuyzenlaan – geldt dat dit bouwplan veel licht gaat wegpakken. De nieuwbouw ligt namelijk ten zuiden en westen van dit rijtje lage arbeiderswoningen met voordeuren aan een smalle steeg aan de andere kant.

“Natuurlijk begrijpen wij dat je tegenwoordig niet meer zo laag kunt bouwen als het geval is bij onze huizen”, zo vertellen de bewoners, “maar als ze nou volgens de minimale regels die nu gelden woningen van twee verdiepingen (beneden en onder een puntdak) zouden bouwen, dan wordt de nieuwbouw in ieder geval een stuk lager. Dat zou al enorm schelen voor de (zon)lichtinval in onze lage woninkjes. Bovendien worden de nieuwe huizen dan kleiner en goedkoper. Het is goed voor het dorp wanneer ook mensen met kleinere beurzen hier nog een huis kunnen kopen.”

Geen dorp in dorp
Volgens de cultuurhistorische verkenning, zeg maar de regels van het Beschermd Dorpsgezicht, is de dorpskern van Sloten opgebouwd uit losse woningen in diverse stijlen. Dit bouwplan voldoet, volgens de ingediende zienswijzen, niet aan die eis. Immers, als alle oude woningen rond het bouwplan twee woonlagen hebben en de nieuwe drie woonlagen, dan krijg je – volgens de bezwaarmakers – een soort “mini Manhattan” midden in het hart van de oude dorpskern. Het zou volgens hen ook passender zijn wanneer de dan lagere woningen worden opgetrokken uit rode bakstenen en liefst in een historiserende stijl worden gebouwd: “Dat is toch veel mooier hier op het oude dorp?”

Hoogste punt van toen geldt nu voor héle kavel
Het is de vraag of de projectontwikkelaar op deze plek zulke hoge woningen mag bouwen. Verschillende regels spreken elkaar tegen: Het plan is duidelijk wél in strijd met de eisen uit de cultuurhistorische verkenning, maar níet met de bouwhoogtes die volgens het bestemmingsplan gelden. De ontwikkelaar heeft namelijk een truc uitgehaald: Het hoogste punt van het puntdak van het garagebedrijf dat vroeger op deze kavel stond, geldt nu namelijk als uitgangspunt voor de toegestane hoogte voor de héle kavel. “Maar toen ging het om slechts één hoog punt en dat was ook nog eens midden op de kavel en niet, zoals nu het geval is, over de héle kavel en ook aan de randen”, zo vermelden de omwonenden in hun zienswijzen. “Dat is een totaal andere beleving”.

Beroep op DB en stadsdeelcommissie
Als iets volgens het bestemmingsplan is toegestaan, dan hóeft de gemeente hier niet per se ook mee in te stemmen. Het Dagelijks Bestuur van het stadsdeel, geadviseerd door de stadsdeelcommissie, gaat afwegen welk belang zwaarder weegt. Dat van de projectontwikkelaar om zo duur (en dus hoog) mogelijk te bouwen of dat van de omwonenden en van degenen die de bijzondere oude dorpskern willen beschermen? De politiek heeft die vrijheid.

Net zoals dat gold voor het vorige project van deze zelfde projectontwikkelaar, schuin aan de overkant. Hun appartementencomplex past totaal niet in de oude dorpskern. Het ging toen om een bouwplan dat overduidelijk in strijd was met het bestemmingsplan. De welstandscommissie verzette zich ertegen. En tóch is dit bouwplan indertijd om volstrekt onduidelijke redenen goedgekeurd door het DB. Nu is Sloten dorp een Beschermd Dorpsgezicht. Laten we hopen dat de huidige bestuurders wél goed voor de unieke dorpskern zorgen en dit bouwplan afwijzen. De redactie van deze website houdt u op de hoogte van het vervolg in deze zaak.

Tamar Frankfurther