Gemeente lijkt op ramkoers

“Wat hebben we ze misdaan” is een vraag die we onszelf steeds vaker stellen, als er weer een brief of mail van de gemeente komt. Dat de gemeente ons alleen maar afschildert als dwarsliggers is al een tijdje duidelijk, maar dat ze zo nietsontziend optreedt is stuitend. Een terugblik.

Meewerken
Sinds het opzeggen van de akkers in november 2017 hebben we geprobeerd om aan tafel te gaan over alternatieven. We hebben ons juridisch verweerd en een alternatief plan opgesteld: Akkerpark (link). Ook hebben we o.a. met de provincie NH naar vervangend land gezocht en de gemeente suggesties gedaan. Een boerderij zonder land is immers geen boerderij. Dat vond uiteindelijk ook de gemeenteraad die in maart 2018 unaniem een motie(link) steunde dat er oplossingen gevonden moesten worden. De boerderij stond niet ter discussie, bevestigde ook wethouder van der Burg destijds. Logisch, de boerderij en boomgaard maken immers geen deel uit van het bestemmingsplan Bedrijventerrein. Er zijn ook geen plannen voor.

Eenzijdig aanbod
Na de verkiezingen kreeg de nieuw aangetreden wethouder Van Doorninck de opdracht om oplossingen te zoeken. Deze werden helaas niet in overleg met ons gedaan, maar in samenspraak met SADC opgesteld. Eind oktober 2018 bezocht de wethouder voor het eerst de Boterbloem. Daarbij deed ze een aanbod: 2ha akkerland en de boomgaard. Het hoogst haalbare aldus de wethouder en niet onderhandelbaar. Heel teleurstellend, omdat we volledig buitengesloten zijn bij de totstandkoming en daarbij ook niet onze oplossingen hebben kunnen aandragen.
Ons standpunt is van meet af aan duidelijk: om op heel kleine schaal een levensvatbaar bedrijf te blijven, wat recht doet aan het karakter van de boerderij, de zorg en het landschap is minimaal 6 ha nodig. We hebben het aanbod dan ook afgewezen, lees hier (link)de verklaring.

Vervolggesprek
Op 19 december besloot de raad dat het aanbod van de gemeente aan de Boterbloem voldoende was en -op voorwaarde (link) dat er getekende overeenkomsten van afnemers zouden zijn- het bouwen kon starten. De wethouder liet weten met ons in gesprek te gaan en kwam voor de tweede keer langs in maart 2019. Tot onze verbazing om te praten over de contracten en nadere afspraken van de 2ha. Wij lazen een verklaring (link) voor, waarin we beschreven hoe wij de voorgaande maanden hebben beleefd. Dat we het gevoel hebben dat er compleet over ons heen gewalst wordt. Het gesprek werd zonder concrete afspraken beëindigd. Waarna het een aantal maanden stil bleef.

Prijsvraag
Daags voor het zomerreces kwam daar verandering in: vanuit het college werd de raad geïnformeerd dat de Boterbloem aangezegd was per 1 februari alles te ontruimen: de boomgaard, moestuin en alle gebouwen. Tegelijkertijd werd ons de opzegging gestuurd (link).
Om ’toch invulling te kunnen geven aan de groene ambities van het college’ heeft het college besloten de boerderij, boomgaard en 2ha akkerland te gunnen via een prijsvraag. Zo willen zij “een partij selecteren die met enthousiasme invulling wil geven aan het raadsbesluit”

Niet te rijmen
De opzegging om boerderij en boomgaard te ontruimen, valt niet te rijmen met het feit dat sinds 2017 is gesteld dat ‘de boerderij mag blijven’. Het bedrijventerrein is immers op de akkers gesitueerd en alleen daar gaat het conflict over. De boerderij en schuren zijn gebouwd en gefinancierd door de Boterbloem, maar door vordering van de grond -waar de bruikleen van is opgezegd- wordt de gemeente eigenaar. Het erf en de boomgaard al ruim honderd jaar in beheer bij de familie wordt hier op brute wijze ontnomen en beschikbaar gesteld aan derden.

Woonvergunning
Parallel aan de opzegging van de akkers, is de gemeente een procedure gestart om aan de ‘illegale bewoning’ van de boerderij een einde te maken. Al 15 jaar is algemeen bekend dat de Boterbloem bewoond is. Logisch vanuit oogpunt van veiligheid en zorg voor dieren. Twee jaar geleden kreeg de boerderij een eigen adres en is de bewoning ook gemeld bij de burgerlijke stand. Hierdoor is een onderzoek in gang gezet, wat leidde tot een bevel tot handhaving: de vereiste woonvergunning ontbrak en bewoning van de boerderij was daarmee niet toegestaan. Het bezwaar hiertegen slaagde niet en zit nu in de beroepsfase.

Politie inval
Het beroep heeft geen opschortende werking, daarmee is het bevel tot ‘niet bewoning’ van kracht op last van een dwangsom van € 9.000,- bij niet-nakoming. Nog voor de uitspraak van het bezwaar hebben we het initiatief genomen om een nieuw voorstel te doen aan de wethouder: een persoonsgebonden woonvergunning (geen precedent) en een contract voor erf, boomgaard en moestuin. Er werd een gesprek ingepland, drie dagen na het aflopen van de termijn. Ons verzoek om tenminste dit gesprek af te wachten werd afgewezen en een dag na het aflopen van de termijn verschafte de gemeente onder begeleiding van de politie zich toegang tot de boerderij. De constatering van de aanwezigheid van een bed was voldoende om de dwangsom op te leggen.

Machtsmisbruik
De Boterbloem voert al jaren een strijd tegen de bouw van een onnodig bedrijventerrein. Daarbij is altijd geprobeerd om ook in gesprek te blijven en passende voorstellen te doen voor behoud. Op alle voorstellen van de afgelopen twee jaar is nooit inhoudelijk gereageerd door de gemeente. In tegenstelling, de houding van de gemeente is nietsontziend: een 65 jarige boerin van de familieboerderij jagen met alle middelen die tot hun beschikking staan. Louter om het doel te bereiken: ze snel mogelijk bouwrijp maken van de akkers zodat er geen weg terug meer is. Uit verschillende stukken blijkt dat ambtenaren die het privaatrechtelijke belang van de gemeente vertegenwoordigen (als grondeigenaar en mede-ontwikkelaar) actief berokken worden bij bestuursrechtelijke aangelegenheden zoals handhaving. In juridische termen heet dit: detournement de pouvoir, ofwel, machtsmisbruik. Tegelijkertijd speelt op de achtergrond het corruptiedossier, de samenwerkingsovereenkomst met een besmette partij en de rol die voormalige bestuurders hierin hebben gespeeld.

Verzet
De beerput Lutkemeerpolder wordt steeds groter. Maar het verzet ook. Om ons heen ontstaan initiatieven van burgers die zich het lot van de polder aantrekken. De laatste landbouwgrond, het bijzondere gebied en de onzin van distributiebedrijven op een plek als deze, zijn voor hen redenen om actief te worden. Wij hebben onze handen vol aan de eigen sores, maar zijn verheugd met al deze betrokken mensen: jongeren, buurtbewoners, klimaatactivisten, kunstenaars, tuinders enzovoort die zich inzetten voor behoud van de Lutkemeerpolder.

Hoop
Er is nog hoop: de rechter moet zich nog buigen over het weigeren van de woonvergunning en ook de opzegging van 1 februari is niet juridisch getoetst. Desondanks hopen we er met de gemeente uit te komen. Vorige week hebben we ons laatste voorstel herhaald en gevraagd om een gesprek over de mogelijkheden. Ondanks alles gaan we graag oplossingsgericht in gesprek met de gemeente.

Brief aan gemeenteraadsleden

Geachte raadsleden,
Namens actiecomité Red de Boterbloem heb ik een aantal vragen aan u. Misschien hebt u ruimtelijke ordening niet in uw portefeuille. Toch heeft uw volledige fractie destijds ingestemd met de motie dat de ontwikkeling van het bedrijventerrein, dat gepland staat in de Lutkemeerpolder, zo veel mogelijk in fases gebouwd moet worden en dat elk stuk groen pas bouwrijp wordt gemaakt als de komst van bedrijven zeker is

1) Bent u ervan op de hoogte dat er op dit moment werkzaamheden worden uitgevoerd in de Lutkemeerpolder?
De SADC is begonnen met het graven van sloten in de Lutkemeerpolder. Daardoor worden boeren belemmerd om hun werkzaamheden uit te voeren. Volgens uw motie zou er pas gestart worden als er een getekend contract met één of meer bedrijven ligt. Dat is echter niet het geval. Bent u van mening dat niet aan de mede door uw partij ingediende motie voldaan wordt en dat de werkzaamheden onmiddellijk moeten worden gestopt en teruggedraaid? Dit met het doel om de boeren voedsel voor de stad te kunnen laten verbouwen totdat daadwerkelijk de komst van bedrijven 100% zeker is?

2) Bent u van mening dat eerst fase I vol moet zijn alvorens met de Lutkemeerpolder te beginnen?
Deze belofte is door het College van zowel Amsterdam als de stadsdelen Osdorp en Nieuw-West in het verleden meerdere malen gedaan. Toch ligt er op de eerste fase (BPAO) nog bijna 5 hectare braak. Deze ruimte krijgt SADC blijkbaar moeilijk gevuld. Toch bouwen ze rondom Schiphol continu grondposities op met momenteel een totaal aan 200 hectare uitgeefbare grond. SADC – een deelneming van Amsterdam – grossiert in beschikbare kavels. De projectontwikkelaar scoort al jaren slecht met het succesvol invullen van deze beschikbare grond. Neemt u genoegen met half werk of bent u ook van mening dat SADC eerst haar slagkracht moet tonen door fase I te vullen alvorens met de Lutkemeerpolder te beginnen? Bent u er van op de hoogte dat SADC al jaren schermt met 3,5 hectare gereserveerde grond (o.a. Meet Inn) in fase I? En daarmee ten onrechte de indruk wekt, dat er haast gemaakt moet worden met de Lutkemeerpolder?

3) Bent u van mening dat door de prestaties nu én in het verleden een kaalslag dreigt in de Lutkemeerpolder?
SADC presteert ondermaats. Niet voor niets heeft de gemeente Haarlemmermeer recent aangegeven om mogelijk zonder deze projectontwikkelaar bedrijventerreinen te gaan ontwikkelen. Bent u van mening dat SADC niet zonder getekende contracten uit de Lutkemeerpolder moet wegblijven en haar werkzaamheden onmiddellijk moet staken? Dit om onnodige vernietiging van kostbare landbouwgronden te voorkomen?

4) De volgende vraag is eigenlijk simpel. Denkt u eens logisch met me mee.
SADC en de verantwoordelijke wethouder geven aan dat er voor 90% een overeenkomst is met een distributiecentrum dat 5,5 hectare in de Lutkemeerpolder wil afnemen. Het is dus te groot voor de bijna 5 hectare beschikbare kavels op de eerste fase (BPAO). Het bedrijf gaat uitsluitend Amsterdam van levensmiddelen voorzien. Het kan dus niet elders rond Schiphol ondergebracht worden. Om welk bedrijf zou dit gaan? Dit is te groot voor AH met 30 vestigingen in Amsterdam. De andere supermarkten hebben er tussen de 3 en 10. Welk bedrijf heeft in hemelsnaam meer dan vijf voetbalvelden ruimte nodig om Amsterdam van levensmiddelen te voorzien. Doe a.u.b. wat suggesties, misschien zie ik wat over het hoofd. Het enige wat ik kan bedenken is de Markthallen. Maar verplaatsing daarvan is niet aan de orde. Nog een vervolgvraag: waarom zou zo’n bedrijf zo lang twijfelen om een contract te tekenen? Zelfs nu de werkzaamheden voor de komst van dit bedrijf – onterecht en niet volgens afspraak – in de Lutkemeerpolder zijn gestart? Hoeveel vraagtekens zet u bij dit verhaal van de wethouder en SADC?

5) Bent u van mening dat bovenstaand plan mogelijk niet in lijn is met wat de verantwoordelijke wethouder zegt?
Zowel in raadsvergaderingen als tijdens bezoeken aan de Boterbloem heeft de wethouder geweerd, dat de Lutkemeerpolder nodig is om bedrijven uit de stad een nieuwe plek te geven. Dit om ruimte te maken voor woningbouw. In de stad is nergens een nergens een distributiebedrijf in levensmiddelen te vinden met een omvang van 5,5 hectare. Als er inderdaad sprake is van een serieus bedrijf, dan komt dit van buiten de stad. Bent u van mening dat er dan niet wordt voldaan aan het doel van dit bedrijventerrein?

6) Hoe is een complex van 5,5 hectare te rijmen met de doelstelling circulaire ontwikkeling, duurzaamheid, ecologie, landbouw en natuur?
Business Park Amsterdam Osdorp is er een goed voorbeeld van. Hoe een beeldkwaliteitsplan niets meer dan marketing is om een bedrijventerrein aan de omgeving te verkopen. Er is niets terug te zien van de beloofde ‘groene uitstraling’. Het is ooit door een journalist het ideale scenario voor een horrorfilm genoemd. Het beton probeert men op te fleuren door er groen tegenaan te laten groeien. Zelfs daar slaagt men niet in, want ze zijn gepland aan die kant van de gevels waar amper zon komt. Er is dus niet terecht gekomen van de belofte van SADC om waarde toe te voegen aan de leefomgeving. Die belofte wordt ook gedaan met betrekking tot de Lutkemeerpolder. Kunt u me uitleggen hoe al deze groene principes ten uitvoer kunnen worden gebracht met een immens complex van 5,5 hectare? Kunt u met uitleggen hoe zo’n gigantische geheel waarde kan toevoegen aan de leefomgeving? Bent u ook van mening dat niet Amsterdam en SADC bepalen hoe er gebouwd wordt en met welke materialen – meestal beton – maar het bedrijf zelf?

7) Bent u van mening dat als de Lutkemeerpolder wel onverhoopt een succes mocht zijn er flink geïnvesteerd moet worden in de infrastructuur?
Het verkeer loopt – vooral tijdens spitsuren – behoorlijk vast op het kruispunt Ookmeerweg, De Alpen en de Etnastraat. Deze laatste straat zorgt voor de aansluiting op beide bedrijventerreinen. Als het distributiebedrijf van 5,5 hectare er inderdaad komt, zullen de verkeersbewegingen verder toenemen. Amsterdam zal moeten ingrijpen. Door bijvoorbeeld de brug over de Ringvaart van tweebaansweg naar minimaal vierbaans moeten brengen. Ook De Alpen en de Ookmeerweg zullen op de schop moeten. Weet u misschien hoe? Er is namelijk geen ruimte om deze belangrijke toegangswegen naar het centrum te verbreden. Deze puzzel moet nu opgelost worden. Straks is het te laat en zullen bedrijven die wel op één van de bedrijventerreinen gevestigd zijn naar elders verkassen. En dat zal vooral een bittere pil zijn voor de Lutkemeerpolder, omdat daar dus geheel overbodig kostbare landbouwgrond voor vernietigd is. Hoe ziet u dit verkeerstechnisch? En het projectbureau van Amsterdam zou vooral nog eens goed naar de infrastructuur kijken. Zijn de uitkomsten bij u bekend?

Met vriendelijke groet,

Eugène Mathijssen
Actiecomité Red de Boterbloem

Van: Nieuwsbrief De Boterbloem – 16 september 2019.

Zie ook: https://reddeboterbloem.wordpress.com/