“Nooit mogen wij vergeten, wat hoogmoed heeft misdaan, een nieuw geslacht moet weten, hoe bang zijn heengegaan, de mannen en de vrouwen, één lange lijdenstrein – de oogst van blind vertrouwen, is hooguit bloed en pijn.” Dit zijn de eerste regels van een gedicht van A.F. Troost dat Coby …. voorlas bij de Dodenherdenking aan de Osdorperweg. Ook dit jaar was er weer veel belangstelling en zette de politie weer keurig de weg af. Dank daarvoor.
En verder met de bekende ingrediënten, zoals de toespraken, het vlaggenceremonieel door de scouts, de Last Post op trompet, de twee minuten stilte en het gezamenlijk zingen van het Wilhelmus.
Namens de Dorpsraad sprak Ray Kentie van de Osdorperweg. In zijn toespraak ging hij in op het begrip vrijheid. En hoe geef je door aan het nageslacht, voor wie de oorlog een vaag begrip begint te worden, hoe belangrijk vrijheid is. Ook stond hij stil bij de twee mensen die genoemd worden op het monument Piet Bierman en Jan Kars.
Dominee R.J. Bakker tijdens de Dodenherdenking aan de Osdorperweg op 4 mei 2016.
Foto: Erik Swierstra.
Dominee Bakker ging ook in op het begrip vrijheid en hoe ingewikkeld en zelfs raadselachtig het kan zijn. Want hoe beleef je vrijheid en hoe vul je dat in? Is dat het recht om te doen en laten wat je zelf wilt? Zonder rekening te houden met anderen? Of kent vrijheid ook haar beperkingen. Het antwoord is bevestigend, en dus stelt hij, vrijheid bestaat alleen in gebondenheid. Je hebt altijd met anderen te maken: waar ik loop kun jij niet lopen en omgekeerd. Na enkele anekdotes sluit hij af met: “Ik vind het mooi om hier, bij dit monument, namens de gezamenlijke kerken te mogen spreken. Om recht te doen aan de slachtoffers van de oorlog én aan de strijders. Aan wie zo vrij waren dat zij eigen belang en leven opzij durfden te zetten om voor de vrijheid en het leven van anderen op te komen”.
Arie van Genderen
Uit: de Westerpost van 11 mei 2016.