Zo zie je maar: je denkt het na een paar jaar ervaring allemaal wel te weten… maar nee hoor… Dit jaar is het ons niet gelukt om te zien wanneer de lichting 2018 was geboren. Gevolg: we hebben geen kleuter-ooievaars geringd, maar het waren al opstandige tieners…
Normaal gesproken is het de bedoeling dat jonge ooievaars op een leeftijd van ongeveer 45 dagen geringd worden. Dan glijdt de ring niet meer van de inmiddels voldoende ontwikkelde poot én kan een ooievaar nog niet in paniek achteruitlopen en daardoor per ongeluk naar beneden vallen. Als het nest voor het ringen wordt verstoord, vliegen de ouders weg en houden kleuters zich schijndood. Zij kunnen immers nog geen kant op. Het is echter lastig om precies te weten wat er hoog op het nest gebeurt. Vooral ook, omdat na de geboorte van de oudste er gewoon nog wordt doorgebroed op de andere eieren. Tussendoor kotsen de ouders snel even eten uit voor het kroost dat er al is, maar dat moet je maar nét dat ene moment waarnemen. En daarvoor moet je vaak langer dan een uur naar boven staren… De oudste en de jongste schelen makkelijk twee weken… Enfin, de jonkies op beide locaties bleken al zeker zestig dagen oud!
Lutkemeerschool
Op de zuidwest-schoorsteen van de voormalige Lutkemeerschool bleken drie jonge ooievaars te wonen. Het nest is hier goed te bereiken met een hoogwerker. De firma Peinemann Amsterdam (uit het Westelijk Havengebied) was zo aardig om het ringen enthousiast te sponsoren. Peter Lampe manoeuvreerde het bakje behendig bij het nest. Ringer Engbert van Oort haalde de tieners uit het nest en beneden werden ze opgemeten en gewogen. De twee grote jongen kregen ringnummers 5E798 en 5E799 en waren goed op gewicht, respectievelijk 3.507 en 2.854 gram. Met snavels van ongeveer 10 cm en vleugels van 37 cm. Maar er zat ook nog een nakomertje met donsveertjes in het nest, dat nog geen maand oud was. Deze woog slechts 1.409 gram. Zijn pootje was nog te klein voor een ring en… uit ervaring kon Engbert voorspellen dat deze peuter-ooievaar het niet zal gaan redden…
Natuurpark Vrije Geer
Vervolgens stond op Sloten boomverzorger Kasper van den Bos van De Wit Groenvoorziening klaar om zijn ladder tegen het paalnest op Natuurpark Vrije Geer te zetten. Dat deed hij en… floep… een ooievaar sprong naar beneden! En toen nóg één! Iedereen schrok natuurlijk… Ze maakten echter gelukkig een zachte landing in het riet. Beheerder Henk Damen had voor de zekerheid het riet rond de paal niet weggemaaid… Ze waren zó geschrokken van de ladder, dat ze de benen namen en naar beneden kukelden. Ze konden immers nog niet vliegen… Nu werd meteen duidelijk waarom het zo belangrijk is om nauwkeurig te weten wanneer de ooievaars geboren zijn…
Het kwam allemaal goed. Engbert legde de tieners neer en de overgebleven kleuter in het nest werd door Kasper naar beneden getakeld. Ze kregen alle drie een ring (nummers 5E850, 5E851 en 5E852), werden gemeten (zwaarste: 3.643 gram!) en liefdevol teruggelegd in het nest. Waarna mama en papa zich weer over hun kroost ontfermden en de rust weerkeerde… Als een uitgebreider (beeld)verslag van dit ringavontuur op geheugenvanwest.nl staat, wordt dat in deze Rubriek vermeld.
Tamar Frankfurther
Uit: de Westerpost van 4 juli 2018.
Zie ook: www.ooievaars020.nl
Zie ook: www.geheugenvanwest.nl
Nagekomen bericht
Op 7 juli meldde Anja Rol, buurvrouw van het nest op de Lutkemeerschool, dat ook het jonge nakomertje nog altijd leeft en vol overgave gevoerd wordt door de ouders! Het jong kan inmiddels staan. Anders dan ringer Engbert verwachtte, is dit jong dus niet uit het nest gegooid! De benjamin groeit goed, maar is nog wel kleiner dan zijn jaargenoten.