Afgelopen vrijdag (18 mei 2018) heeft Ko Kuiper officieel afscheid genomen als voorzitter van de stichting Molen van Sloten en Kuiperijmuseum. Talloze relaties kwamen hem bedanken voor alles wat hij – met ongeveer tachtig vrijwilligers aan zijn zijde – in de afgelopen 39 jaar voor de Molen heeft bereikt. Het voorzitterschap werd overgedragen aan Mario van der Sloot en Ko werd Ere Voorzitter (zie voorpagina van deze krant). Ko zelf blijft actief voor de molen als ‘gewone’ vrijwilliger.
Landelijk gebied
Ko ontmoette zijn vrouw Joni in Sloten en samen wonen ze sinds 1963 in Oud Osdorp. Sinds 1972 heeft hij zich ingezet voor het landelijk gebied Sloten-Oud Osdorp. Eerst als voorzitter (1974 tot 1986) van de Dorpsraad. In die periode werd het landelijk gebied met veel veranderingen geconfronteerd. Zo dreigde Oud Osdorp weggevaagd te worden, waren er nieuwbouwplannen in Sloten en stond de aanleg van de nieuwbouwwijk De Aker op de wensenlijst van de gemeente Amsterdam. Zonder Ko zouden de Noorder- en Zuiderakerweg er nu niet meer zijn… Twaalf bomvolle jaren, die nu terugkijkend veelal de basis vormden van het gebied anno 2018.
Geen cent te makken
Al jaren wilde Ko, samen met P. Hans Frankfurther, dat Sloten zijn molen terug zou krijgen. Zij bleken een goed team te vormen om deze wens – met hulp van zeer velen – te realiseren. In 1981 werd daarvoor de Stichting Molen voor Sloten opgericht en het lukte om de originele molenstomp (1847) uit de Watergraafsmeer, die moest wijken voor de aanleg van de Ring A10, veilig te stellen. Toen volgde een fase van plannen maken (waar de Molen zou komen) en het regelen van vergunningen. Met een klein en enthousiast team is het – zonder eigen budget! – vervolgens gelukt om in 1990 de onderbouw aan te leggen. Mét waterdoorvoer naar de Ringvaart, waardoor de Molen een rol kon gaan spelen in de waterbeheersing. De opgeslagen molen kon vervolgens als een bouwpakket in elkaar worden gezet. De opening door Koningin Juliana op 11 september 1991 vormde een welverdiende bekroning. Het is onmogelijk om alles te noemen wat er in de jaren daarna allemaal is gelukt is, maar het zelf energie gaan opwekken en de opening van het Kuiperijmuseum in 2004 waren zeker mijlpalen. De Tuinzaal onder het museum kan worden verhuurd voor feestjes en de ruimte erboven wordt gebruikt als kantoor en vergaderruimte.
Gouden Tong
Ko’s grote kracht is zijn Gouden Tong: “Als hij het je vraagt, kun je eigenlijk geen nee zeggen. Ik had meteen ja moeten zeggen.” Daarnaast kan Ko bij uitstek de goede man/vrouw voor een passende klus vragen en weet hij te verbinden. Het verlies van bestuursleden van het eerste en tweede uur, zijn maatje P. Hans, Stien Ruys, Guusje van der Plas en vele anderen hebben er bij Ko keer-op-keer flink ingehakt, maar hij ging schijnbaar onvermoeibaar door… Tot hij in Mario van der Sloot een goede opvolger had gevonden. Toen Mario zijn ‘ja-woord’ had gegeven, was het voor Ko niet langer lastig om ‘zijn’ imperium over te dragen en heeft hij vertrouwen in een geweldige toekomst voor de Molen van Sloten. Helemaal de molen loslaten, is wat teveel gevraagd. Ko heeft zich als vrijwilliger meteen ontfermd over de tuin rond de molen. Zijn eerste actie: parasolboompjes planten… Ze staan er al en zullen zeker uitgroeien tot stoere bomen en getuige blijven van het eindeloos rondjes draaien van de wieken van die unieke Molen van Sloten.
Tamar Frankfurther
Uit: de Westerpost van 23 mei 2018.