De Dodenherdenking 2017 in Oud Osdorp was dit jaar heel bijzonder. De aanwezigheid van een aantal hoogwaardigheidsbekleders, onder wie de Consul Generaal van de VS David McCawley, droeg daaraan bij. Gelukkig ging dit niet ten koste van de persoonlijke sfeer van de jaarlijkse herdenking, waaraan we in het landelijke gebied gehecht zijn.
Voortaan ligt er dus een plaquette met de naam van de Amerikaan Dover Fleming bij het oorlogsmonument aan de Osdorperweg. Deze plaquette herinnert ons aan deze jonge piloot, die op 8 oktober 1943 met zijn vliegtuig, een P-47 Thunderbolt, neerstortte op het land van boer Worm, vlak bij waar nu het Ma Braunpad ligt. Pim Ligtvoet haalde dit verhaal uit de vergetelheid, nadat hij dit tijdens zijn onderzoek voor zijn boek In de schaduw van de oorlog had ontdekt.
One way journey
De Consul sprak in zijn toespraak over het hoogste offer van zijn landgenoot die, zonder aan eigen belang te denken, er álles aan had gedaan om de democratie te laten zegevieren: “Het werd voor Dover een enkele reis naar Europa en door hem – en vele andere jonge mensen in uniform en burgers – leven wij nu in een prachtig en vrij Amsterdam!” De Consul verzekerde de aanwezigen ook dat de band tussen de VS en Europa onbreekbaar is en dat was uit zijn mond in deze tijd toch wel bemoedigend om te horen…
Ook twee vertegenwoordigers van de Internationale School in Amsterdam voerden het woord. Ton Hermes, voorzitter van de Stichting Adoptie Graven Amerikaanse Begraafplaats Margraten gaf aan hoe belangrijk het is om gebrachte offers nooit te vergeten en hoe mooi en belangrijk het is om gevallenen te blijven eren door hun graf te onderhouden. Wanneer je één piloot op deze manier uit de vergetelheid haalt, komt zijn verhaal uit de oorlog tot leven. Zo blijven we de persoonlijke verhalen – hopelijk met de vrijheid – doorgeven. Dat is belangrijk.
Vrede is niet vanzelfsprekend
Ray Kentie sprak mooie woorden namens de Dorpsraad. Hij memoreerde hoe bijzonder het is dat er nu al 72 jaar vrede is in Nederland: “Al die verhalen, zoals nu dat van Dover Fleming, zijn puzzelstukjes van onze geschiedenis. We geven die verhalen door aan volgende generaties en stellen ze zo veilig voor toekomstige generaties. Je vraagt je misschien wel eens af “Wat zou ik zelf gedaan hebben, als ik toen geleefd had?” Het is moeilijk om echt antwoord te geven op die vraag, maar je kunt zeker wel kritisch naar jezelf kijken en je de vraag stellen: “Wat doe ik nu? Ben ik iemand die zijn hoofd afwendt en onrecht laat doorgaan? Ben ik een meeloper? Of grijp ik in?” Leer van het verleden. Wees barmhartig en heb mededogen. Leer gelukkig te zijn met de vrede. We hebben nu al zo lang vrede in ons land dat het normaal lijkt, maar dat is niet zo. Kijk maar naar TV en internet: Je ziet één en al oorlog en ellende. Leer vrede te waarderen en geef dat door! Verhalen vertellen heeft zin. Van die herinneringen leren we niet opzij te kijken; niet in de val te lopen om de verkeerde beslissing te nemen. Geef haat en egoïsme geen kans!”
Koffie in de schuur
Coby van Middelkoop en Jacqueline Vork droegen stemmige gedichten voor. De welpen van scouting Phoenix vormden de erewacht bij het monument. Tijdens de twee minuten stilte vloog een toom ganzen over en hoorde je lammetjes blaten in de wei.
Jolanda Picavet blies de Last Post en er werd uit volle borst meegezongen met het Wilhelmus. Na afloop was er koffie, thee, cake en koek bij Ferry van der Laan aan de Lutkemeerweg. Het was prettig om na deze bijeenkomst nog even bij te praten. Het is goed dat deze traditie weer in ere is hersteld. Ook de Consul voelde zich zichtbaar thuis in de Oud Osdorpse schuur! Veel dank aan Mia Kooter, Carla Schelling en Coby van Middelkoop van de werkgroep Culturele Activiteiten en aan de familie Van der Laan voor hun gastvrijheid!
Tamar