De schoonheid van de Sloterweg zit ook in het detail

Weliswaar ben ik geen dichter, maar toch wil ik graag op mijn manier de schoonheid van de Sloterweg bezingen. Op dit vlak wordt soms winst geboekt maar dan volgt weer een tegenslag.

Het verdwijnen van de politieschool en het herstel van de verkaveling met vrijstaande bebouwing kan zonder meer worden aangemerkt als verbetering en herstel van het historische beeld.

Afgelopen week echter werd er nieuwe slootbeschoeiing aangebracht door stalen damwanden die stevig afbreuk doen aan het beeld dat mij voor ogen staat. Dit grofstoffelijke materiaal hoort thuis in de weg- en waterbouw waar zeer zware eisen gesteld worden, maar niet langs een van oorsprong middeleeuwse weg.

Had ik de macht, ik liet dat staal er weer stuk voor stuk uit trekken. Het is zo jammer dat de betrokken overheden zo onverschillig staan waar het op schoonheid aankomt. Maar vaak ook waar het op geld aankomt.

Een traditionele oeverbeschoeiing zal een fractie kosten van dit stalen geweld, en behoeft slechts met grote intervallen onderhoud. Vaak wordt het argument aangevoerd dat stalen damwand onderhoudsvrij is, maar het geeft geen pas ons voor de eeuwigheid met lelijkheid op te schepen. Bovendien is deze uitvoering natuuronvriendelijk, dieren te water kunnen nooit op de kant komen. Hopelijk dat men voortaan materiaalkeuzen maakt die in overeenstemming zijn met de aard en het karakter van dit historische gebied.

Nico Jansen.

Uit: de Westerpost van 1 april 2015.