De gemeente Amsterdam gaat serieus werk maken van de aanpak van asociale treiteraars en wil, als stok achter de deur, op enkele terreinen op afstand van woonwijken daarvoor wooncontainers plaatsen.
Ze heeft verschillende locaties op het oog, waarvan een aantal liggen ten westen van de Schinkel. De locatie Anthony Fokkerweg, bij het Nationaal Lucht- en Ruimtevaartlaboratorium lijkt al zeker en Oude Haagseweg, waarschijnlijk op de plek waar nu nog de bouwers van de Noord-Zuidlijn gehuisvest zijn. Ook aan de Generatorweg, nabij metrostation Isolatorweg, is een locatie gepland. Het is natuurlijk een goede zaak dat overlastveroorzakers de wacht wordt aangezet, maar bij de keuze voor de herplaatsingslocaties mag toch ook rekening gehouden worden met wat daar reeds aanwezig is en wat de bestemming ter plekke is. Zo zijn er nu een aantal zigeuners van de Petalo familie gehuisvest op het voormalige terrein van de politiehonden vereniging aan de Riekerweg, terwijl een woonfunctie niet in het bestemmingsplan past. Nog afgezien van het feit dat deze plek voor bewoning weinig geschikt is.
De bouwers van de Noord-Zuidlijn hebben voor een periode van 10 jaar ontheffing voor huisvesting van hun (buitenlandse) arbeiders. Maar het karakter van de notoire treiteraars verschilt hemelsbreed van de rustige bouwvakkers, die hier voornamelijk komen om te slapen en uit te rusten.
In het artikel in het Parool van 18 februari, lees ik over mensen die fysiek geweld uitoefenen, of daarmee dreigen, geluidoverlast veroorzaken, scheldpartijen en vernielingen aanrichten. Dat gebeurt vaak door psychische stoornissen die hen wellicht niet zijn aan te rekenen, maar wat je liever niet graag ziet in je eigen omgeving, of in het natuur- en recreatiegebied Oeverlanden. Net zoals met de openlucht evenementen niet zomaar klakkeloos naar de stadsrand kan worden gewezen, kan men de sociale problemen naar het “verre” westen exporteren.
Vermoedelijk onder het credo dat als er niet gepiept wordt het wel geaccepteerd wordt. In deze wreekt zich het feit dat er geen mensen uit onze omgeving in de gemeenteraad zitten. De Bestuurs Commissie, voorheen stadsdeelraad, is inmiddels een tandeloze tijger geworden die nog slechts een adviserende stem heeft. Desalniettemin moet gehoopt worden op hun kritische bejegening van de stadhuisplannen met betrekking tot herhuisvesting van lastige stadsgenoten.
Nico Jansen
Uit: de Westerpost van 25 februari 2015.