Naar aanleiding van een eerder geplaatst artikel in deze Rubriek over de bouw van de zelfbouwkavels’ waarin zowel kritische als positieve kanten stonden, kwam een reactie binnen, die (ingekort) hieronder wordt weergegeven.
Cultuurhistorisch onverantwoord
Het is inderdaad positief dat de sloot langs de weg weer terugkomt, maar vroeger was op deze locatie nooit sprake van woningbouw. Het lint dat er nooit was, wordt nu doorgetrokken. Dat wel.
De zelfbouwkavels liggen in de Riekerpolder, die oorspronkelijk ongeveer één meter lager ligt dan de Sloterweg (een dijk). De huidige kavels liggen echter hóger dan de Sloterweg. Hierdoor wordt het hele ‘poldereffect’ teniet gedaan. De oorspronkelijke bouw en (te hoge en massieve) nieuwbouw sluiten door die onnatuurlijk hoge ligging niet goed op elkaar aan. De maaiveldhoogte had gelijk of lager moeten zijn. Het argument van de gemeente dat het “anders écht te nat is om hier te bouwen” is grote onzin. Tussen Sloterweg 1121 en de bouwkavel moest zelfs een damscheidingswal worden gebouwd om het hoogteverschil van één meter te kunnen overbruggen!
Op andere plekken, zoals bij de bebouwing op het terrein van de voormalige politieschool is de bouw wel op meer passende wijze ingepast. Dat had hier net zo goed gekund. (En dat geldt ook voor de toegangsweg naar het sportpark. Om onduidelijke redenen is ook deze weer verhoogd aangelegd.) Omwonenden hebben dit alles tot aan de Raad van State aan de kaak gesteld. Het had op de weg van de Dorpsraad gelegen om er tenminste op toe te zien dat dit stukje cultuurhistorie behouden zou worden.
Gert Veldhuisen
Uit: de Westerpost van 12 juni 2019