Deze zomer staan er voor het eerst geen gewassen in de Lutkemeerpolder. Was je hier vorig jaar rond dezelfde tijd, dan hadden tarwe, kapucijners en mosterdzaad zachtjes in de wind staan wiegen. Nu is er alleen gras.
Met corona heeft het allemaal niets te maken. De akkers liggen braak omdat ze geen akkers meer mogen zijn. Want hier aan de westrand van Amsterdam, tussen Osdorp en de Ringvaart, verrijst straks een reusachtig distributiecentrum.
Met een handbeweging schetst Alies Fernhout de contouren van de geplande blokkendoos. Vijfenhalve hectare groot gaat het ding worden – en zonder twijfel net zo lelijk als alle andere distributiecentra in den lande. Fernhout is het gezicht van Behoud Lutkemeer, een coalitie van milieuclubs en bewoners die zich tegen de plannen van de gemeente hebben gekeerd. Sinds drie jaar voert ze onvermoeibaar actie voor het behoud van de polder, “zeker twintig uur per week”.
Haar punt is dit: waarom zou Amsterdam in hemelsnaam het laatste stukje agrarisch groen binnen de gemeentegrenzen willen transformeren tot een bedrijventerrein? Dat slaat toch nergens op in tijden van klimaatverandering en groeiende weerstand tegen de ‘verrommeling’ van het landschap?
Fernhout en haar medestanders bedachten een alternatief plan: geef de Lutkemeerpolder aan een coöperatie van biologische boeren die voedsel produceren voor de lokale afzetmarkt.
Amsterdam wordt bestuurd door een progressief college, gedomineerd door GroenLinks. Dat heeft Fernhouts plan natuurlijk meteen omarmd, zou je zeggen. Al helemaal omdat er nóg een sterk argument is om de geplande blokkendoos af te voeren: bij het vergunnen van de exploitatie van het gebied, zo’n tien jaar geleden, werden tienduizenden euro’s smeergeld neergeteld. VVD’er Ton Hooijmaijers, destijds gedeputeerde, belandde ervoor in de bak.
Maar het Amsterdamse stadsbestuur wil koste wat kost vasthouden aan de bebouwing van de Lutkemeerpolder. Er staan nu eenmaal afspraken op papier, zegt wethouder Marieke van Doorninck (Ruimtelijke Ordening, GroenLinks) – en die moet je nakomen. En die corruptie? Die staat los van de ambitie van de stad om hier een bedrijventerrein te bouwen.
Dit voorjaar tekende Van Doorninck een ‘reserveringsovereenkomst’. Ze wil niet zeggen met welk bedrijf, maar de bewoners hebben begrepen dat het “iets met voedsel” is. Daarmee is het lot van de Lutkemeerpolder in feite bezegeld. Over een paar jaar hebben de zwaluwen en de stilte plaatsgemaakt voor vrachtwagens van Sligro, Picnic of HelloFresh.
Alies Fernhout weigert de strijd te staken. Er is altijd nog de Raad van State. En laatst was ze nog met 7.500 handtekeningen op het Amsterdamse stadhuis. “Het gaat over weerstand”, zegt ze, “niet over winnen”.
Thijs Niemantsverdriet (t.niemantsverdriet@nrc.nl) schrijft tijdens de zomer enkele columns op deze plek.
Uit: NRC Handelsblad van 3 augustus 2020.
Van: www.nrc.nl/nieuws/2020/08/03/dat-bedrijf-komt-er-corruptie-of-niet-a4007693