Op 10 november is Egbert – in het huis waar hij sinds 1965 woonde – gestorven.
De familie Tellegen belandde in 1964 bij toeval op Sloten. Toen Egbert een baan in Amsterdam kreeg, kon hij via via met zijn echtgenote Tonny – die in 2006 aan MS overleed – in de oude boerderij van Königsmann een kleine woning huren. Kort daarna zorgden toevalligheden en een wonderlijk misverstand ervoor dat beiden de toenmalige winkel met rokerswaren en fotomaterialen op de Sloterweg 1259 van de familie De Ruig mochten kopen. Hun gezin werd in 1965 en 1966 uitgebreid met twee dochters.

Gezellig samen lunchen tijdens de feestelijke opening van het Dorpshuis Sloten op 15 juli 2023. Foto: Tamar Frankfurther.
Lid van de eerste gekozen Dorpsraad
Een van de bijdragen waar Egbert zijn leven lang trots op bleef was dat hij er begin jaren zeventig – samen met Jan Hopman en P. Hans Frankfurther – voor heeft gezorgd dat de Dorpsraad werd gedemocratiseerd. Tot 1972 konden alleen notabelen – zoals de pastoor, dominee en de bankdirecteur – op uitnodiging zitting nemen in de raad. De drie genoemden vonden dat begin jaren zeventig “niet meer van deze tijd”. Egbert werd verkozen bij die eerste Dorpsraadsverkiezingen. Hij wist zich nog goed te herinneren dat tijdens zijn eerste vergadering enkele eveneens gekozen Oud Osdorpers bij nader inzien twijfelden of ze wel in de Dorpsraad zitting wilden nemen. De toenmalige pastoor – die ook voorzitter van de raad was – zorgde ervoor dat de Oud Osdorpers hun functie aanvaardden. “Anders zou zijn gebed niet worden verhoord”, zo vertelde Egbert glunderend ter illustratie hoe belangrijk de kerk in die tijd hier nog was.
De professor van Sloten
Als Slotenaren over Egbert spraken, hadden ze het ook wel over ‘de professor’. Dat was niet vreemd. In 1988 werd hij hoogleraar Milieukunde aan de Universiteit van Amsterdam. Hij was er vroeg bij. In die tijd werden zorgen over het klimaat, biodiversiteit en luchtkwaliteit nog beschouwd als ‘geitenwollensokkenpraat’. Zijn leven lang bleef Egbert een fervent en snel rijdende fietser.
In zijn nadagen als dorpsbewoner haalde Egbert als lid van de Werkgroep Sloten Schoner nog veel zwerfafval van straat. Toen dat te zwaar werd, meldde hij zich alleen nog voor de gezellige nazit met koffie en koek.
Ook voor Egbert kwam de ouderdom met gebreken. Ongeveer een half jaar na het overlijden van zijn tweede grote liefde Friederike Jessurun d’Oliveira bepaalde Egbert zelf dat zijn volle prachtige leven voltooid was. Egbert is op 17 november bij Friederike en vlak bij Tonny op Westgaarde begraven.
Herinneringen aan Sloten vastgelegd op film
Tien jaar geleden maakte de Werkgroep Historie een korte film waarin Egbert zijn herinneringen aan Sloten deelt. Hij vertelt onder andere hoe op het laatst werd voorkomen dat er woningen in De Oeverlanden werden gebouwd en over de gewenste dorpsuitbreiding van Sloten in de jaren tachtig. En hoe zijn oudoom als burgemeester van Amsterdam trots was dat hij een belangrijke rol had vervuld bij de annexatie van de gemeente Sloten. Egbert: “Gelukkig heeft geen enkele Slotenaar mij dat kwalijk genomen.”
Tamar Frankfurther; 17 november 2025.