@mini-m

Waarom gaat gemeente door met vernielen Lutkemeerpolder?

Precies op het moment dat Ahold de gemeente liet weten geen distributiecentrum te willen vestigen in de Lutkemeerpolder, begonnen er voorbereidende werkzaamheden voor de aanleg van een weg dwars door de polder.

De gemeente gaat door met het vernielen van de Lutkemeerpolder in Oud Osdorp, maar de polder is nog altijd niet verloren. Foto: Behoud Lutkemeer.

De redactie van deze Nieuwsbrief vroeg daarop aan de gemeente waarom er bouwrijp gemaakt moest worden terwijl er geen gegadigde meer was. Als antwoord hierop ontving de redactie een uitgebreide mail van de gemeente. De redactie vroeg Marijke Kruyt van Platform Behoud Lutkemeer hierop te reageren.

Bestemmingsplan Lutkemeer nog altijd niet bekrachtigd
Voordat Marijke kan reageren op de ontstane situatie nadat Ahold had gemeld zich niet meer in de Lutkemeerpolder te willen vestigen, doet zij nog een stap terug in de tijd: “Het plan om in de Lutkemeer een bedrijventerrein te vestigen is al twintig jaar geleden gemaakt. In 2013 heeft de gemeenteraad dit bestemmingsplan bevestigd. De gemeenteraad was op dat moment echter niet goed was geïnformeerd over de verregaande corruptie in dit dossier. Daarom ging het Platform Behoud Lutkemeer naar de rechter, die het Platform in het gelijk stelde: De rechter droeg het gemeentebestuur op om het bestemmingsplan Lutkemeer opnieuw in de gemeenteraad in stemming te brengen. En daarbij openheid te geven over hoe dit bestemmingsplan indertijd onder invloed van corruptie tot stand is gekomen. Dit is nog altijd niet gebeurd. Het College van Burgemeester en Wethouders blijft dit nu al anderhalf jaar traineren. Ondertussen heeft het Platform Behoud Lutkemeer een rapport opgesteld waarin de hele corruptiegeschiedenis rond de Lutkemeerpolder nauwkeurig wordt beschreven. Dit verschijnt binnenkort. Hou dit even in je achterhoofd als je verder leest.”

Gemeente: er zijn andere partijen, wij gaan door
Dan maken we nu de tijdsprong naar begin 2022: Afgelopen november hebben veel sympathisanten van Platform Behoud Lutkemeer bij de gemeente geklaagd over de herstart werkzaamheden in de Lutkemeerpolder. Zij kregen op 5 januari een reactie van Bilal Amajjoud, de projectmanager ‘Business Park Amsterdam Osdorp’, die namens wethouder Van Doorninck sprak: “Onlangs is gestart met het bouwrijp maken van de tweede fase van Businesspark Amsterdam Osdorp in de Lutkemeerpolder. Kort na de start van de werkzaamheden werd duidelijk dat Ahold zich niet zoals verwacht met een distributiebedrijf in het gebied zal vestigen. We hebben veel vragen gekregen of daarom de werkzaamheden niet gestopt moeten worden. Naast Ahold is er echter nog een overeenkomst met een andere partij voor een groot kavel en wordt met een aantal partijen gesproken over overeenkomsten voor de iets kleinere kavels. De werkzaamheden die nu plaatsvinden zijn nodig voor het op tijd bereikbaar maken van die kavels. De werkzaamheden gaan dan ook gewoon door.”

Nog altijd geen definitieve reserveringsovereenkomst
Marijke Kruyt van Platform Behoud Lutkemeer reageert: “Die zogenaamde andere partij die nu wordt opgevoerd, is projectontwikkelaar Thunnissen. Hij is namelijk de opvolger van SEKU BV. Dat is de private partij die al sinds 2008 met de gemeente een samenwerkingsovereenkomst heeft om een deel van de Lutkemeerpolder – zoals zij dat noemen – ’te ontwikkelen’. Over die overeenkomst met SEKU BV is heel veel te doen geweest, omdat deze tot in de Hoge Raad een cruciale rol heeft gespeeld in de veroordeling van de corrupte Ton Hooijmaijers. Mede onder druk van ons onderzoek heeft de gemeente in 2018 deze overeenkomst met SEKU BV afgekocht, en overgedaan aan Thunnissen. In 2018 heeft de gemeenteraad een motie aangenomen die zegt dat men onomkeerbare werkzaamheden zolang mogelijk moet uitstellen en alleen dán mag starten wanneer er voor betreffend gebied een definitieve reserveringsovereenkomst is. Die motie heeft zeker geen betrekking op de afspraak met Thunnissen; de motie gaat over nieuwe overeenkomsten die afgesloten zouden worden. Wethouder Van Doorninck schetst voor de zoveelste keer een foutief beeld.”

Wethouder schendt eigen belofte uit 2019
“Maar het is allemaal nog vreemder”, aldus actievoerster Marijke: “Op 6 maart 2019 schreef wethouder Van Doorninck zélf nog in een brief aan de gemeenteraad: “Het sluiten van een reserveringsovereenkomst zal voor het eerste deelgebied wel als voorwaarde worden gesteld voordat er wordt gestart met bouwrijp maken.” Nu er geen reserveringsovereenkomst meer is, moet er dus gestopt worden met bouwrijp maken, is volgens ons – en ook volgens haarzelf dus – de enige logische conclusie. Maar nee, tóch gaat men in volle vaart verder met het aanleggen van een weg. Hiervoor is het noodzakelijk om zand aan te brengen. De mooie biologische bodemstructuur van de Lutkemeerpolder, met een grote biodiversiteit, wordt hierdoor steeds verder vernield!”

In de compacte stad veel behoefte aan bedrijventerrein
De gemeente heeft nog een nieuw argument waarom zij de werkzaamheden in de Lutkemeerpolder doorgang laat vinden. Als op bedrijventerreinen elders in de stad woningen worden gebouwd, dan kunnen de daar verdreven bedrijven naar de Lutkemeerpolder verhuizen. Bilal Amajjoud, de projectmanager ‘Business Park Amsterdam Osdorp’ verwoordt het als volgt: “De ruimte in Amsterdam is schaars. Daarom voert de gemeente een ‘compacte gemengde stad beleid’. Dit houdt in dat de stad ervoor kiest om verschillende functies en voorzieningen binnen de grenzen van de stad toe te voegen. De afgelopen jaren zijn verschillende bedrijventerreinen aangewezen als woningbouwlocaties. De daar gevestigde bedrijven, maar ook nieuwe bedrijven, verhuizen naar elders in de regio of naar de randen van stad. De ontwikkeling van het bedrijventerrein in de Lutkemeerpolder is met circa 25 hectare uitgeefbare kavels een belangrijke schakel in deze strategie. Het aantal Amsterdammers is in de afgelopen decennia toegenomen. Met deze toename groeit ook de behoefte aan ruimte voor ondersteunende bedrijven. De ruimte voor bedrijven wordt met alle transformaties kleiner en daarom is de ontwikkeling van bedrijventerreinen zoals in de Lutkemeerpolder van essentieel belang voor het goed functioneren van de compacte gemengde stad.”

Geen belangstelling van bedrijven voor Lutkemeerpolder
Marijke Kruyt van Platform Behoud Lutkemeer: “Hier kan ik heel kort op reageren. Niets wijst erop dat bedrijven, die uit de stad werden verdreven, zich nu in de Lutkemeerpolder willen vestigen. Dat is het nou juist. Er is al die jaren nog geen enkel belangstellend bedrijf gekomen dat de definitieve reserveringsovereenkomst heeft getekend.”

Gemeente: bedrijventerrein is duurzame ontwikkeling
De gemeente is van mening dat het terugdraaien van de plannen in de Lutkemeerpolder een negatief effect zou hebben op de stedelijke ambities voor o.a. de woningbouw, economie en de uitstootvrije stad. Projectmanager Bilal Amajjoud: “Als gemeente sturen we aan op duurzame ontwikkeling van de stad. Bij de ontwikkelingen van het bedrijventerrein in de Lutkemeerpolder betekent dit dat er veel ruimte is voor natuur, dat er aandacht is voor biodiversiteit en migratieroutes van fauna, dat toekomstige bedrijven duurzaam en circulair moeten bouwen en dat lokale voedselproductie mogelijk blijft binnen het plangebied, omdat er 3 ha grond beschikbaar is voor stadslandbouw. Op deze manier wordt er ingespeeld op de belangen van de stad van nu en in de toekomst.”

Bouw niet op vruchtbare grond; bescherm de scheggen
Marijke Kruyt reageert: “De Lutkemeerpolder is het enige stuk onbebouwde grond in Amsterdam met vruchtbare klei. Al jaren geleden heeft het Landelijk Planbureau voor de Leefomgeving voor het hele land als richtlijn vastgesteld: “Bouw niet op vruchtbare grond”. En de gemeente spreekt zichzelf tegen omdat het bebouwing van de Lutkemeerpolder strijdig is met zijn eigen uitgangspunten. In de gemeentelijke ‘Omgevingsvisie 2050’ uit 2021 staat op pagina 56 onder de kop ‘Rigoureus vergroenen’: “Amsterdam versterkt de bestaande structuur van groene scheggen.” Welnu de Lutkemeerpolder ligt in die kostbare groene scheggenstructuur en verdient het dus om te worden beschermd in plaats van te worden vernietigd.”

De oude economie tegenover biodiversiteit
De economische argumenten om de Lutkemeerpolder als bedrijventerrein in te richten kunnen ook niet op steun rekenen van Platform Behoud Lutkemeer. Marijke: “Voor de economie zou het beter zijn om in de polder een Voedselpark aan te leggen en de ecosysteemdiensten zoals waterberging, verbetering luchtkwaliteit, recreatie (en meer functies) in stand te houden. De Wageningse universiteit heeft berekend dat de polder meer geld voor de gemeente verdient als biopolder dan als bedrijventerrein met grijze betonnen loodsen. De argumentatie van de gemeente is achterhaald. In de huidige klimaatcrisis is duidelijk dat biodiversiteit van levensbelang is voor een gezonde stad.”

Uitstootvrije stad
Tot slot wil Marijke Kruyt nog reageren op de door de gemeente gebruikte term ‘uitstootvrije stad’: “De gemeente beweert in zijn mail van 5 januari met droge ogen dat “Bij de ontwikkelingen van het bedrijventerrein in de Lutkemeerpolder betekent dit dat er veel ruimte is voor natuur, dat er aandacht is voor biodiversiteit en migratieroutes van fauna, dat toekomstige bedrijven duurzaam en circulair moeten bouwen.” Dat is toch pure misleiding? Als je groen vernielt en versteent en dat een verbetering van de biodiversiteit noemt, valt dat voor gewone stervelingen toch onder het kopje ‘greenwashing’? Ten eerste is projectontwikkelaar Thunnissen geen partij die onderworpen is aan de duurzaamheidseisen van de gemeente. En ten tweede is de grootst mogelijke biodiversiteit en circulariteit natuurlijk het allerbest gewaarborgd als de polder groen blijft. De wethouder klopt zichzelf op de borst dat zij persoonlijk drie hectare voor de stadslandbouw heeft gered. Ook dat is klinkklare kletskoek. Zij verkwanselt 40 hectare fantastische stadslandbouwgrond ten behoeve van zogenaamd economisch gewin. En de onderliggende financiële berekening klopt niet eens!”

Voedselpark Amsterdam
Vier organisaties hebben een plan gemaakt om van de Lutkemeerpolder het ‘Voedselpark Amsterdam’ te maken. Meer daarover leest u in de Nieuwsbrief van volgende week. Wilt u zelf op de hoogte blijven van alles rond het behoud van de Lutkemeerpolder, neem dan een abonnement op de nieuwsbrief van het Platform.

Tamar Frankfurther, 15 januari 2022.

Raad van State maakt brandhout van bezwaren tegen boskap

“De gemeente mocht aan zichzelf vergunning verlenen om beide bosjes bij de Oude Haagseweg te kappen. Ook al geldt hier de bestemming ‘natuur en recreatie’.”, aldus de Raad van State in zijn uitspraak.

De vereniging ‘De Oeverlanden blijven!’ kreeg begin januari bericht dat de Raad van State op 29 december 2021 hun hoger beroep tegen het verlenen van de kapvergunning heeft afgewezen. De Raad: “De handelwijze van de gemeente Amsterdam was juridisch correct”. De Raad van State heeft hiermee het laatste woord in kwesties tussen de overheid en burger. Zie: Raad van State – Uitspraak 202100007/1/R1.

De bedreigde bomen bij de Oude Haagseweg. Foto: Hans Bootsma.

Alleen kappen indien noodzakelijk
Bestuurslid Nico Jansen: “Onze juridische actie is nu dan wel zonder succes gebleven, maar hiermee hebben we wel extra aandacht kunnen vestigen op de maatschappelijke meningsvorming. Bovendien hebben de vertegenwoordigers van de gemeente, die wij informeel bij de zittingen van de Rechtbank en de Raad van State spraken, toegezegd dat “van kaalkap alleen sprake zal zijn wanneer onomstotelijk vaststaat dat die plekken ook écht benut gaan worden als parkeer- of opslagterrein ten behoeve van werkzaamheden voor het Zuidasdok en de bruggen over de Schinkel”.

Kritisch op project Zuidasdok
De vereniging ‘De Oeverlanden Blijven!” heeft zich tijdens de rechtsgang niet inhoudelijk uitgesproken over het project Zuidasdok, “maar op de achtergrond speelt dit natuurlijk wel” legt Nico uit: “Het is de vraag of we in het huidige tijdsgewricht nu echt zitten te wachten op dit geldverslindende megaproject, dat slechts een beperkt maatschappelijk nut maar wel een grote CO2- en stikstofuitstoot heeft. Het enige zinvolle en toekomstbestendige onderdeel van het project is de aanleg van de fietsbrug aan de zuidzijde van de A10 over de Schinkel. Het is overigens nog spannend of de nieuwe regering door wil gaan met de aanleg van het Zuidasdok. Voor zover wij weten loopt de nieuwe aanbesteding nog en komen ze nog 1 miljard euro tekort.”

Strijd voor groenbehoud gaat door
Als altijd laat de vereniging zich niet uit het veld slaan door deze teleurstellende uitslag: “We zullen blijven strijden voor alternatieve werkterreinen, zodat deze bosjes niet gekapt hoeven te worden. We blijven onze bestuurders en de gemeenteraadsleden, de huidige en de nieuwe na 16 maart, benaderen. Wij zijn van mening dat het niet langer acceptabel is om dit waardevolle groen in verstedelijkt gebied zomaar op te offeren voor tijdelijke parkeer- en opslagterreinen. Het planten van een aantal nieuwe boompjes zal de natuurwaarden, die door de voorgenomen kap verloren dreigen te gaan, onvoldoende compenseren”, aldus het verenigingsbestuur.

Tamar Frankfurther; 10 januari 2022.

Zonnepanelen alleen onder voorwaarden toegestaan in beschermd Sloten

In het landelijke gebied staat een flink aantal gemeentelijke monumenten. Daarnaast is de dorpskern van Sloten een ‘Gemeentelijk Beschermd Dorpsgezicht’.

Omdat de gemeente Amsterdam het bijzondere karakter van haar erfgoed wil behouden, gelden er regels over het aanbrengen van zonnepanelen op daken, en andere zichtbare (duurzaamheids)maatregelen.

Alleen panelen op panden zonder monumentale status, die bovendien niet zichtbaar zijn vanaf de openbare ruimte, zijn binnen het Beschermd Dorpsgezicht Sloten toegestaan.

Vraag advies
Binnen de regels die het Amsterdamse beleid hanteert, zijn er wel degelijk mogelijkheden om gebruik te maken van zonne-energie. Zolang ze de beeldkwaliteit en de monumentale waarden maar niet verstoren. Projectleider Duurzaam Erfgoed van de gemeente Amsterdam, Annette ten Doeschate, geeft aan dat er wél regels gelden: “Eigenaren van monumenten en andere panden met erfgoedwaarden doen er daarom goed aan om altijd eerst advies te vragen voordat zij zich vastleggen op investeringen.”

Voor monumentale panden geldt een vergunningsplicht en kunnen er (technische) restricties anders dan ‘zichtbaarheid’ zijn. Eigenaren van alle woningen zonder monumentale status – maar die wel in het Gemeentelijk Beschermd Dorpsgezicht Sloten liggen – mogen vergunningsvrij zonnepanelen plaatsen. Zolang die panelen maar niet storend zichtbaar zijn vanaf de openbare ruimte.

Vergunning aanvragen verplicht
Voor zowel monumenten als beschermde gezichten geldt: Er zijn regels voor zonnepanelen en andere duurzaamheidsmaatregelen. Ingrepen zoals panelen op zichtbare dakvlakken, kozijnen met andere indelingen en isolatie aan de buitenkant zijn in principe niet toegestaan, wanneer ze de beeldkwaliteit en het karakter aantasten. Een hellend dak is vrijwel altijd een beeldbepalend onderdeel van een gebouw. Een doorgaand dak of een aantal daken, kunnen beeldbepalend zijn voor een straat. Zonnepanelen en -collectoren, zichtbaar vanuit de openbare ruimte, zijn onwenselijk omdat zij het aanzicht van het gebouw en de straatwand verstoren. Projectleider Duurzaamheid Ten Doeschate: “Als een bepaalde maatregel in strijd met de erfgoedwaarden en daardoor niet mogelijk is, proberen we mee te denken over andere mogelijke manieren om energie te besparen of op te wekken.

In een aantal gevallen is het opwekken van zonne-energie met panelen wel toegestaan. Dat kan onder voorwaarden ook gelden voor (vanuit de openbare ruimte) zichtbare panelen op niet-monumentale daken die binnen een beschermd gezicht liggen. Dan is het wel altijd maatwerk en, net als bij monumenten, altijd vergunningplichtig. In Amsterdam Noord loopt nu een ‘pilotproject’ waarbij rode panelen op rode voordakvlakken binnen het beschermde stadsgezicht, worden toegestaan. Als dat een succes wordt, komt die mogelijkheid er binnenkort waarschijnlijk ook in de andere beschermde gezichten zoals Sloten.”

Wie meer wil weten kan doet er goed aan de gemeentelijke website te raadplegen. Wie vragen heeft, kan het beste een mail sturen naar het Loket ‘Duurzaam Erfgoed’. Er zijn mogelijkheden om zonne-energie op te wekken of op andere manieren duurzamer te worden, zonder afbreuk te doen aan de erfgoedwaarden.

Tamar Frankfurther, december 2021.

Twee nieuwe gemeentelijke monumenten voor Sloten

Sinds 16 november 2021 zijn weer twee Slotense panden toegevoegd in het gemeentelijke monumentenregister.

Aangezien het om twee bijzondere panden gaat, nam portefeuillehouder Ronald Mauer de voordracht van Bureau Monumenten en Archeologie over. Het gaat om de voormalige pastorie van de Sloterkerk aan de Osdorperweg 24 en villaMaupertuus’ aan de Sloterweg 782.

“Zowel het bijzondere pand als het erf van Villa Maupertus aan de Sloterweg 782 zijn goed bewaard gebleven en monumentwaardig”, oordeelde de gemeente.
Foto: Erik Swierstra.

Dorpspastorie uit 1909
De voormalige pastorie is waarschijnlijk een van de bekendste panden van de oude Slotense dorpskern. Het bevindt zich aan de Osdorperweg (aan het Kerkrondje) achter de Sloterkerk.

Het pand krijgt de monumentale status “vanwege de hoge stedenbouwkundige en cultuurhistorische waarde en omdat het een architectonisch kundig ontwerp is van de architect Piet Heyn. Dit pand is een voorbeeld van een zorgvuldig ontworpen villa met de functie van dorpspastorie in eclectische stijl uit 1909”.

Het gezin van dominee Kuipéri was het laatste domineesgezin dat hier woonde. Begin jaren zestig heeft de Protestantse kerk het pand verkocht aan de familie Prins die hier vele jaren gelukkig woonde. Sindsdien kreeg het statige pand twee nieuwe eigenaren.

Villa in de Delftse School uit 1932
Het andere pand dat nu officieel ‘gemeentelijk monument’ is, ligt aan de Sloterweg 782 tussen de rotonde en de Johan Huizingalaan. Deze villa is volgens de gemeente monumentwaardig “vanwege de stedenbouwkundige, architectonische en cultuurhistorische waarde en vanwege het feit dat het pand en het erf vrij gaaf bewaard zijn gebleven en een zekere zeldzaamheidswaarde hebben. Het in 1932 naar ontwerp van architect A. Ingwersen gebouwde pand is een goed voorbeeld van een villa uit het interbellum in de stijl van de Delftse School.” De villa is gebouwd door Adriaan Goslinga, hoogleraar geschiedenis en de Nederlandse taal en letterkunde aan de Vrije Universiteit. Hij noemde zijn huis naar de burcht van Reinaert, Maupertuus. Deze naam stond boven de voordeur. Begin jaren zestig kwam hoofdcommissaris Van der Molen in dit huis wonen. Hij heeft de naam Maupertuus van de gevel verwijderd. Rond 1970 de toenmalige directeur van het Stedelijk Museum hier wonen.

Tamar Frankfurther, 9 december 2021.

Nachtelijk mysterie: Sloterkerkklok slaat op hol

Veel Slotenaren en omwonenden in de wijde omgeving deden in de vroege nacht van 9 op 10 december 2021 geen oog dicht.

Van 1.54 tot 2.27 uur klonk de zware klok van de Sloterkerk onophoudelijk, zoals Fleur Caroline vastlegde.

De volgende ochtend bleek dat sommige (direct) omwonenden wonderlijk genoeg helemaal níets hadden gemerkt van alle consternatie. Aan de – zich in onschuld hullende en zwijgende – kerktoren hing inmiddels de ‘mensenrechtenvlag’ rustig te wapperen. foto: Tamar Frankfurther.

De Russen of spoken?
De appgroep in het dorp ‘ontplofte’: “Vallen de Russen aan?”, “Zijn het spoken?”, “Zijn het bovennatuurlijke krachten met een boodschap?”, “Valt Luilak vroeg dit jaar?” of “Is het de Heer die roept?” En: “Wanneer houdt dit kabaal eindelijk op?” Niemand die het wist. En er was ook niemand die het donkere kerkgebouw kon betreden. Ook de opgetrommelde politieagenten moesten machteloos toekijken.

Dick schiet te hulp
In allerijl werd de beheerder van de kerk Dick Langendoen dus uit zijn bed gebeld. Hij bedacht zich geen moment en schoot de Slotenaren samen met zijn echtgenote Lia meteen te hulp. Dick is van huis uit ingenieur en dacht meteen aan ‘iets mechanisch’ en niet aan iets bovennatuurlijks of goddelijks.

De gemeente beheert weliswaar de toren en het uurwerk dat ieder half uur slaat, maar de Sloterkerk gaat over deze klok, die wordt geluid op zondagochtend tijdens het ‘Onze Vader’ en bij trouwerijen en begrafenissen. Deze klok kan alleen handmatig met een schakelaar in de kerk kan worden aan- en uitgezet. En dat is precies wat de kerkbeheerder ook deed. Het luide gelui hield onmiddellijk op en het geluid stierf langzaam weg. Een weldadige rust gleed als een zoete deken over de oude dorpskern.

Onbekende vlag
Toen het licht werd, ontwaarden de Slotenaren een blauw-gele vlag aan de kerktoren. “Kent iemand de betekenis van deze vlag?” vroeg een buurvrouw zich in de dorps-appgroep af. “Ja, de ‘Geslaagd: hele dorp wakkergemaakt-vlag’, grapte iemand. “Had gekund”, liet dominee Martijn van Leerdam later in de ochtend weten, “maar het ís de mensenrechtenvlag. Het is vandaag de internationale dag van de mensenrechten.”

Dick Langendoen had inmiddels uitgezocht wat de oorzaak van het nachtelijke klokgelui was: “een storing in een schakelaar”. De kerkbestuurder heeft het euvel meteen verholpen, want: eens ingenieur; altijd ingenieur.

Tamar Frankfurther; 10 december 2021

Zie ook: Mysterieuze kerkklokken houden Sloten ’s nachts wakker – Het Parool – 10 december 2021

Voortbestaan Dorpsraad hangt aan een zijden draad

Er zijn nog onvoldoende bewoners die hebben aangegeven in de volgende Dorpsraad zitting te willen nemen en dat is ernstig.

Er zijn volop betrokken vrijwilligers in het gebied: voor de Speeltuin, de molen, de Lutkemeer, de Oeverlanden, Natuurpark Vrije Geer, het verkeer, de cultuurhistorie… Dat is geweldig, maar het is óók hard nodig dat er bewoners zijn die zich in meer algemene zin met het wel en wee van Sloten en Oud Osdorp blijven bezighouden. En dat gekeken wordt hoe al die losse initiatieven elkaar kunnen versterken. Zeker, omdat er telkens weer veel speelt in het landelijke gebied en de krachten die het stukje-bij-beetje willen afbreken door blijven beuken. De Dorpsraad vergadert om de week over actualiteiten, lopende projecten en over onderwerpen die dorpsraadleden zelf belangrijk vinden en daarom agenderen.

Overstijgend aanspreekpunt gemeente
Om het waardevolle netwerk van verenigingen en stichtingen goed draaiende te houden, is het van groot belang dat er een groepje bewoners is dat over de ‘projectgrenzen’ heen kijkt. Bewoners die zorgen voor de coördinatie tussen de werkgroepen en die klaar staan om een werkgroep, actiegroep of vereniging te adviseren. Of te ondersteunen, wanneer soms helaas een gang naar de rechter noodzakelijk is. De Dorpsraad is een stichting en functioneert al decennialang als stabiele gesprekspartner van de gemeente. Het zou reuze zonde zijn als dit unieke ‘instituutje’ verloren gaat.

Geen verkiezingen nodig?
Er zijn bewoners die kritisch zijn over het handelen van de huidige Dorpsraad. Dat is ieders goed recht, maar nu hebt u de kans om zélf actief te worden en te laten zien dat het ook anders kan. Zoals gezegd: Op het ogenblik zijn er nog onvoldoende aanmeldingen voor de volgende Dorpsraad binnen. Daarom is het onzeker of er in maart volgend jaar nog een Dorpsraad zal zijn. Als de werkgroep Verkiezingen eind 2021 minder dan acht aanmeldingen heeft ontvangen, dan betekent dit dat er geen verkiezingen georganiseerd gaan worden. Dat hoeft niet erg te zijn, omdat het houden van verkiezingen natuurlijk geen doel op zich is.

Denk er serieus over na
Het is wél van belang dat er een nieuwe enthousiaste groep bewoners komt, die zich gaat inzetten voor hun bijzondere woonomgeving. Als zeven bewoners zich aanmelden, dan vormen zij dus in principe samen de volgende Dorpsraad. Daarom aan álle bewoners van het landelijke gebied de oproep om serieus na te denken over het lidmaatschap van de volgende Dorpsraad. Deze oproep is zeker ook gericht aan degenen die nu al actief zijn in een bestuur en willen werken aan onderlinge versterking en uitwisseling. Eventueel kunt u ook – samen met iemand anders – kiezen voor een ‘duo-lidmaatschap’ van de Dorpsraad.

Vragen?
Wilt u meer informatie wat het betekent om lid te worden van de Dorpsraad of hebt u andere vragen? Neem dan contact op met de werkgroep Verkiezingen, die bestaat uit Tamar Frankfurther en Hetty Worm. Als er daadwerkelijk verkiezingen georganiseerd gaan worden, wordt deze werkgroep uitgebreid.

Tamar Frankfurther; 6 december 2021.

“Verdraait wethouder Van Doorninck de feiten over de Lutkemeerpolder?”

Het geduld van actiegroep ‘Behoud Lutkemeer’ en zijn vele sympathisanten  wordt nog even op de proef gesteld.

Iedereen hoopte dat het – na terugtrekking door Ahold – op korte termijn zou gaan lukken om de bestemming van de Lutkemeerpolder te veranderen naar ‘biologische landbouw’. Er is nu immers geen bedrijf meer dat de poldergrond wil kopen om zich in de Lutkemeerpolder te vestigen. Actiegroep Behoud Lutkemeer is teleurgesteld, maar geeft niet op. In tegendeel.

Behoud Lutkemeer bij de Stopera. Foto: Behoud Lutkemeer

Gemeenteraad kritisch
Actievoerder Alies Fernhout: “Tijdens de raadsvergadering van 1 december heeft wethouder Van Doorninck laten weten dat ze écht niet op de hoogte was van de terugtrekking van Ahold in de Lutkemeer tijdens de vergadering een week eerder. Dat vinden wij vrij onwaarschijnlijk gezien de gevoeligheid van het dossier en het feit dat ze wist dat er vragen zouden gaan komen. Wat nog kwalijker is, is dat ze vervolgens wéér de feiten verdraait en doet alsof er andere reserveringsovereenkomsten zijn.”

Projectontwikkelaar met malafide voorgeschiedenis
In haar antwoord meldt de wethouder dat Bouwbedrijf Thunnissen een kandidaat-koper is die eveneens een reservering heeft in de polder. Wie onvoldoende ingevoerd is, zou dat accepteren en denken “dat zal wel”. Maar, actiegroep ‘Behoud Lutkemeer’ weet dat dit bedrijf de rechtsopvolger van SEKU BV is. Alies: “Dat is de private partij die al sinds 2008 met de gemeente een samenwerkingsovereenkomst heeft om de Lutkemeerpolder – zoals zij dat noemen – ’te ontwikkelen’. Over die overeenkomst is heel veel te doen geweest, omdat deze tot in de Hoge Raad een cruciale rol heeft gespeeld in de veroordeling van de corrupte Ton Hooijmaijers. Mede onder druk van ons onderzoek heeft de gemeente in 2018 deze samenwerkingsovereenkomst ontbonden.

Tegen de directeur Kuiper liep op dat moment een strafrechtelijk onderzoek vanwege zijn betrokkenheid bij de Lutkemeer. Helaas besloot de wethouder toe niet om de hele deal te ontbinden, terwijl dat op dat moment wel kon. Nee, Kuiper werd door de gemeente voor 2,5 miljoen euro uitgekocht en met het dochterbedrijf Thunnissen BV werd een ontwikkelovereenkomst getekend. Een projectontwikkelaar. Geen groene-donut-duurzame-stadsvoorzienende partij, maar een club die gewoon geld wil verdienen met grond. Het is ongelofelijk dat de wethouder nu met Bouwbedrijf Thunnissen op de proppen durft te komen.”

Geen onomkeerbare werkzaamheden in de polder totdat…
De gemeenteraad heeft in 2018 een motie aangenomen waarin staat dat er “onomkeerbare werkzaamheden in de polder mogen worden uitgevoerd als er voor betreffend gebied reserveringsovereenkomsten zijn. Alies Fernhout: “De samenwerking en ontwikkelovereenkomst waren toen al tien jaar oud en gezien de discussie rond corruptie uitermate bekend bij de raadsleden. Deze ‘reservering’ is dan ook zeker niet betrokken in de motie, dat gaat over nieuwe overeenkomsten die de GEM/SADC afsluit. Wethouder Van Doorninck schetst voor de zoveelste keer een ander beeld.”

Reserveringsovereenkomst is nietszeggend
Dat ‘reserveren’ niet hetzelfde is als ‘kopen’ blijkt nu Ahold zich terugtrekt. “Dat zeggen wij als actiegroep al sinds 2018 zeggen. Met het terugtrekken van Ahold zien wij bevestigd dat een reserveringsovereenkomst geen koopovereenkomst is. Ahold trekt zich nu zonder verdere consequenties voor de multinational terug. En dat gebeurt nadat de gemeente al ruim twee jaar zegt dat de overeenkomst “bijna rond is”. Zo’n ‘reserveringsovereenkomst”  is een nietszeggende afspraak en dus uitermate ongeschikt om onomkeerbare werkzaamheden op te baseren.”

“We moeten het zelf doen, want Groen Li€gt!”
Zoals, gezegd, de actiebereidheid van ‘Behoud Lutkemeer’ en zijn vele sympathisanten is en blijft volop aanwezig. Alies: “Kortom, we zien nu weer bevestigd dat we het helaas niet moeten hebben van de wethouder en haar waanvoorstellingen. Noch van de gemeenteraad, zolang de collegepartijen de rijen sluiten en geen kritische controles uitvoeren. We moeten zelf aan de bak. De werkzaamheden in de polder blokkeren. Het alternatief van biologische landbouw uitwerken en promoten. En de komende tijd zullen we heel zichtbaar zijn op alle fronten in de verkiezingscampagne. We zijn al met z’n velen, maar we kunnen hierbij altijd hulp gebruiken. Hoe? Dat wordt duidelijk via deze link en meld je aan op onze nieuwsbrief.”

Tamar Frankfurther, 2 december 2021

Meer informatie: www.at5.nl/artikelen/212245/van-doorninck-vernam-terugtrekken-ahold-uit-plan-lutkemeerpolder-uit-media

Écht meepraten over evenementenbeleid Polderheuvel Oud Osdorp

Op 23 november 2021 vond een tweede bijeenkomst van de Dialoogtafel plaats over het evenementenbeleid voor de Polderheuvel in de Tuinen van West in Oud Osdorp.

Deze ‘dialoogtafel’ is door de burgemeester in het leven geroepen. Naast omwonenden uit Halfweg, Geuzenveld, (Oud) Osdorp namen de volkstuinders, de Dorpsraad Sloten-Oud Osdorp en de Vereniging ‘GeenN1’ aan dit overleg deel. Een brede vertegenwoordiging dus.

Het grote grasveld ‘de Polderheuvel’ in Oud Osdorp wordt 330 dagen per jaar niet gebruikt. “Dat moet anders”, vinden de bewoners. Foto: Chris Nierop.

Grote weerstand tegen ‘Locatieprofiel 2021’
Het eerste overleg van deze dialoogtafel is tumultueus verlopen. De emoties liepen toen hoog op en het was een overleg waar weinig structuur in te bespeuren viel. Vooral het standpunt van de gemeente dat de dialoog uit moest gaan van een ondemocratisch genomen besluit in het ‘Locatieprofiel 2021’ riep veel weerstand op. Hierin stond namelijk dat “de Polderheuvel als locatie voor grootschalige dance evenementen is opgenomen waarbij er voor het komend jaar 8 zijn voorzien van in totaal 27 evenementdagen”.

Bewoners bepalen agenda zelf
Vol verwachting werd dus op 23 november begonnen aan de tweede – wederom digitale – dialoogtafel. Al snel bleek dat de organisatoren erop rekenden dat dit overleg een voortzetting zou worden van de eerste dialoogtafel. De ambtenaren wilden komen tot een “invulling van de geplande evenementen”. Maar, dankzij teamwork en een gedegen voorbereiding lukte het de bewoners en de vertegenwoordigende participanten om de agenda helemaal om te turnen. Het overleg werd daarom deze keer helemaal gewijd aan twee heel andere onderwerpen.

Passende bestemming en ‘meespraak’
Twee onderwerpen stonden centraal:
1. In het belang van een aantrekkelijke woon- en leefomgeving moet de dialoogtafel gaan over de toekomst van de Polderheuvel in de breedst mogelijk zin. Het gebied moet vooral het hele jaar door een trekpleister worden voor omwonenden en niet een praktisch onbenut ‘grasveld’ gedurende 330 dagen per jaar. Hier moeten passende evenementen een plaats kunnen krijgen. En dan gaat het om kleinschalige, duurzame evenementen die passen binnen de filosofie van de ‘Tuinen van West’, zodat de ondernemers hier ook goed op kunnen inspelen.
2. Er moet voortaan sprake zijn van een robuuste dialoogtafel, waarbij burgerparticipatie serieus wordt genomen. Transparant en evenwichtig, met de nieuwe omgevingswet als leidraad.

Huiswerk voor de gemeente
Ondanks dat het evenementenbureau, de uitvoerder van het evenementenbeleid van Amsterdam, trachtte als een kapotte grammofoonplaat zijn uitgangspunten in zijn bestuurscultuur 0.0 overeind te houden, is het tóch gelukt om een bres te slaan in de starre opstelling van de ambtenaren. Verdere uitwerking van de plannen rond grootschalige evenementen werd door de ‘bewoners’ terzijde gelegd en verschoven naar vervolgoverleg op basis van genoemde beide door hen ingebrachte uitgangspunten.

Na een ongeveer 1,5 uur durende discussie werd afgesloten met de opdracht aan de gemeente om het volgend overleg te komen met een invulling van de dialoogtafel conform de wensen van de burgers. De bal ligt nu bij de burgemeester of zij de nieuwe omgevingswet serieus wil nemen en serieuze burgerparticipatie wil instellen. De bewoners en hun vertegenwoordigingen beraden zich ondertussen op hun standpunt bij de besluitvorming rond het verder verloop van deze ontwikkeling. Wordt in 2022 zeker vervolgd.

Chris Nierop, 30 november 2021

Inkijkje het leven ‘rond de Sloterbrug’ in de jaren ’60 en ’70

Op zondag 28 november 2021 werd deel 2 van de verhalen ‘Rond de Sloterbrug’ gepresenteerd. Deze keer staan de jaren zestig en zeventig in Sloten, Oud Osdorp en Badhoevedorp centraal.

Na hun vorige uitgave waarin de vier lokale auteurs verhalen uit de naoorlogse periode vastlegden, richten Paul Kroes, Jan Loogman, Kees Loogman en Kees Schelling hun blik nu op de roerige jaren die daarop volgden. Uit de verhalenbundel blijkt dat het om een tijd vol tegenstellingen ging. Aan de ene kant ging het oude vertrouwde dorpse leven onveranderd door, maar tegelijkertijd dienden zich overduidelijk veranderingen aan, waar niet iedereen blij mee was. Een impressie van de 23 verhalen uit het boek.

Was dat even schrikken voor de Slotenaren: Het Wees- en Armenhuis was plotseling gekraakt! Compilatie-foto van Kees Klaver: recente foto van het pand gecombineerd met de afbeelding van de spandoeken uit het Parool van 18 januari 1973, de dag na de kraak.

Belevenissen van dorpsdokter Faber
De verhalenbundel begint met een prachtige compilatie van herinneringen aan dé dorpsdokter van Sloten, dokter Bert Faber. Hoe hij áltijd klaar stond voor zijn patiënten; soms ook in de rol van psychiater. Over een patiënt die maar niet naar de tandarts durfde te gaan en die stomdronken bij hem in de praktijk belandde – bij wie hij toen zelf maar diens rotte tanden heeft getrokken. En hoe Faber de pastoor van de Sint Pancratiuskerk vroeg een parochiane – die ternauwernood nog haar tiende kind had kunnen baren – ervan te overtuigen dat “haar taak om kinderen te baren nu wel volbracht is”. De befaamde dokter Faber ging in 1986 met pensioen. Hij had een hele grote praktijk, maar “met hoofdpijn of een verkoudheidje vielen zijn patiënten hem niet lastig”.

Weerbarstige pastoor en buffelende kolenboer
Het boek geeft ook een inkijkje in het katholieke leven in de jaren zestig. Pastoor Coelen trad in 1964 aan in de Pancratiuskerk. Toen Jan Loogman in 2020 aan (ex-)parochianen vroeg wat zij zich van deze pastoor herinneren, zijn hun reacties nog opvallend heftig. Zij delen openhartig hun herinneringen.

Ook Eef Schelling, de kolenboer in Oud Osdorp, wordt uit de vergetelheid gehaald. Hoe later op de dag hoe zwarter zijn gezicht. Wie slim was, liet zijn kolen in de zomer al bezorgen. Dan was je goedkoper uit.

Wees- en Armenhuis gekraakt
Toen de Slotenaren op 17 januari 1973 wakker werden, zagen zij tot hun stomme verbazing dat het Wees- en Armenhuis, dat bijna een jaar leegstond, was gekraakt. Kees Schelling heeft precies uitgezocht wat er tóen allemaal gebeurde. Over de Dorpsraad, die aanvankelijk niets van de krakers wilde weten, maar later bedacht dat zij wel de voorkeur verdienden boven de komst van de Amerikaans sekte ‘Children of God’. Wethouder Ruimtelijke Ordening, Han Lammers, bemoeide zich persoonlijk met de zaak. Wie het hele relaas volgt, ziet dat de krakers een belangrijke rol hebben gespeeld in het behoud van het voormalige bejaardentehuis, waar nu nog altijd twintig gezinnen in wonen.

Hoe jongerencentrum Smoes aan zijn naam kwam
In de vroegere recreatiezaal, die aanvankelijk met een brug verbonden was met het bejaardentehuis, opende jongerencentrum Smoes in 1974 zijn deuren. “Het centrum ontleende zijn naam aan een voormalige bewoner van het verzorgingshuis, de heer Smoes. In de achtergebleven verpleegrapporten werd melding gemaakt van het feit dat bij controles bleek dat er cognac in de kledingkast van de heer Smoes gevonden was. Als camouflage zat de cognac in bruine flesjes met het etiket ‘hoestdrank’. Ook zou er een fles bier in zijn kastje in de recreatiezaal zijn gevonden. De oude heer Smoes werd streng berispt, maar heeft zich hierdoor jaren later ook een cultstatus verworven.” Tegenwoordig staat dit pand bekend als ‘Dorpshuis Sloten’ waar iedereen activiteiten kan organiseren. Het is mooi hoe verleden en heden elkaar zo een hand geven.

Te koop in Osdorp en in Badhoevedorp
En dit is slechts een greep uit dit toegankelijke boek vol verhalen uit het dagelijks leven in de jaren zestig en zeventig in Sloten, Oud Osdorp en in Badhoevedorp. ‘Rond de Sloterbrug, deel 2’ (ISBN 9789082477535) is voor € 19,95 verkrijgbaar bij boekhandel Jaspers in Badhoevedorp, boekhandel  en Meck & Holt en via de uitgever.

Tamar Frankfurther, 29 november 2021

Zie ook:

Tijdelijke fietspad Sportpark Sloten voor Kerst in gebruik

Na het nodige oponthoud gaat de gemeente in december dan toch beginnen met de aanleg van het tijdelijke fietspad door het sportpark.

Op basis van advies van de Centrale Verkeers Commissie (CVC) zullen de fietsers richting de dorpskern van Sloten over de parkeerplaats en het voetpad mogen gaan fietsen.

De leden van de Centrale Verkeers Commissie vinden het onverantwoord voor fietsers om hier op de Sloterweg linksaf slaan. Zij adviseren fietsers daarom om over de parkeerplaats naar de dorpskern van Sloten te rijden.

Advies van de CVC
De CVC vindt het van belang dat op deze manier – zolang de verkeersproblematiek op de Sloterweg nog niet is opgelost – een veiligere route voor fietsers van en naar het sportpark wordt gecreëerd. De sporters hoeven dan niet meer over de nu nog veel te drukke Sloterweg te rijden. De CVC geeft aan dat de sportverenigingen wel een verantwoordelijkheid krijgen over het veilige gebruik van het tijdelijke fietspad: “De verenigingen zullen goed met hun leden moeten communiceren dat bij het verlaten van het sportpark (kant van het wielercircuit) de oversteek van de Sloterweg zoveel mogelijk moet worden vermeden. Dit betekent dat leden dan vooral de route over het parkeerterrein moeten nemen of over de stoep naast de Sloterweg (richting het dorp Sloten). Xenios is nog aan het bekijken of ze de eerste weken vrijwilligers bij deze uitgang zetten, zodat in die eerste weken de leden goed kunnen worden begeleid in het nemen van deze veiligere route.”

Geen bomenkap
De oorspronkelijke plannen voor het tijdelijke fietspad zijn zodanig aangepast dat het niet langer nodig is om voor de aanleg bomen te kappen. De gemeente geeft aan dat het tijdelijke fietspad op het sportpark twee meter breed wordt. Er komt een mobiel hekwerk met verlichting. De gemeente belooft daarnaast om het leefgebied van de dieren en planten zo min mogelijk te verstoren. Er moeten wel struiken worden gerooid in de Hoofdgroenstructuur, maar de adviescommissie die hierover gaat, vindt dit verantwoord.

Tot de Sloterweg minder druk is
De gemeente gaat er in zijn communicatie vanuit dat de Sloterweg in 2022 hoe dan ook veel minder verkeer te verwerken zal krijgen en dus veiliger gaat worden. Als dat volgend jaar het geval is, wordt dit tijdelijke fietspad weer verwijderd. De natuur in deze bosstrook van de Hoofdgroenstructuur op het sportpark kan zich dan gaan herstellen. De noodingang naast het parkeerterrein van Eigen Hof, aan de kant van de dorpskern, zal dan ook weer alleen als zodanig worden gebruikt.

Tamar Frankfurther, 29 november 2021.